Gjendja ekliptike ne Luginen e Presheves....

[Irfan]

Gjendja ekliptike


Politikanët e Luginës në vend që të kenë kokën në Kosovë e bishtin në Beograd, ata e bëjnë të kundërtën. Kosova ju duhet vetëm kur janë në zorë, ndërsa Beogradi për përfitime të tyre personale

Fehmi Ramadani

Kurrë më parë si deri më tani, Lugina e Preshevës nuk ka qenë në një gjendje të rëndë politike dhe ekonomike. Situata e tanishme mund të karakterizohet, si një gjendje ekliptike (nxënia e diellit nga hëna), pa përparim e avancim të çështjes kombëtare në këtë rajon të populluar me mbi 90 për qind shqiptar.

Tanimë, shkaqet janë të njohura. Për shkak të nivelit të ultë të organizimit politik, mosefikasitetit të tyre, mbrojtjen e interesave personale e grupore, korrupsionit, vetëdijes jo të mjaftueshme politike dhe kombëtare, etj.

Duke mos u futur më thellë në analizë për ta elaboruar situatën politike, që nga nënshkrimi i Marrëveshjes së Konçulit në vitin 2001 e deri më sot mund të thuhet se politikanët e Luginës së Preshevës nuk kanë treguar ndonjë rezultat të duhur për ta arsyetuar veten se çfarë përfaqësojnë në të vërtet ata. “Backgroundi” i tyre politik është shumë i varfër në krahasim me problemet e pazgjidhura që janë evidente në këtë rajon. Edhe pse nga përfundimi i luftës është shtuar numri i partive politike dhe liderëve politik, përpjektet e tyre për ta ndryshuar gjendjen e tanishme nuk kanë dhënë rezultate. Nuk ka ndryshuar strategjia e veprimit të tyre. Pritja se dikush do t’i zgjidh problemet e tyre është një politikë shterpe dhe e njohur. Diagrami i tyre politik ka lëvizur me kokë te poshtë, e asesi t’i çojnë proceset përpara.

DEMAGOGJIA

Falë luftës së UÇPMB-së dhe bashkësisë ndërkombëtare është arritur të formohet e ashtuquajtura “Polici multietnike” për tri komunat, si Preshevë Bujanoc dhe Medvegjë. Këtë polici e përbëjnë njerëz që kanë kontribuar më së paku për të. Ndërsa, sa i përket sigurisë së rajonit, pas çmobilizimit të UÇPMB-së, këto treva janë militarizuar me forca të shumta ushtarake dhe policore. Siguria për popullatën shqiptare është në nivelin zero. Këtë e dëshmoi edhe njëherë rasti i vrasjes së fëmiut 16 vjeçar Dashnim Hajrullahut nga Rahovica, i cili u vra nga forcat serbe në Miratoc vetëm pse deshi që të shkonte te e ëma e tij në Vaksincë të Kumanovës. Këto janë ato forca të cilët bënën kërdi nëpër Kosovë. Kur vriten fëmijët, atëherë çfarë do të bëhet me të tjerët? Çfarë është siguria e mbi 100.000 shqiptarëve që jetojnë në këtë rajon? Kush garanton për sigurinë e tyre? E të mos flasim për avancimin e të drejtave individuale dhe kolektive të shqiptarëve.

Tanimë edhe botërisht dihet se nuk është arritur asgjë kruciale. Nuk është punuar në drejtim të zgjidhjes së problemeve sipas Marrëveshjes së Konçulit, të nënshkruar midis faktorit ushtarak e politik të Luginës dhe bashkësisë ndërkombëtare. Çështja e ndërkombëtarizimit të problemeve në rajon, sikur ka hasur në vesh të shurdhër. Premtimet e politikanëve të Luginës se problemet do t’i zgjidhin një nga një së bashku me Qeverinë e Beogradit, përkatësisht me Trupin Koordinues, të formuar enkas për këto tri komuna paraqesin llojin e një demagogjie të veçantë e të paparë deri më tani. Problemet, si amnestia për të gjithë pjesëtarët e UÇPMB-së, kthimi i qytetarëve nëpër vendbanimet e tyre, lëvizja e lirë e qytetarëve dhe kapitalit, simbolet kombëtare, shkollimi në gjuhën amtare, decentralizimi i pushtetit lokal, investimet në ekonomi dhe në infrastrukturë etj.; kanë hasur në pengesë nga Qeveria e Beogradit dhe kanë mbetur vetëm dëshirë e politikanëve shqiptarë. Të gjitha këto të drejta që nga koha e Milosheviqit ishin të mohuara, ndërsa tani Qeveria e Beogradit është duke i trajtuar vetëm në formë selektive e këtë punë e bënë jo për shqiptarët, por për propagandë të opinionit dhe arritjen e poenave politik para bashkësisë ndërkombëtare.

Politika e diskriminimit dhe përjashtimit të shqiptarëve nga këto të drejta, por edhe nga e drejta e ligjit të Zotit, për të jetuar dhe nga e drejta e vetëpërcaktimit dhe bashkimit kombëtar është ende në agjendën e Qeverisë së Beogradit. Në njërën anë kjo bëhet nga Qeveria e ashtuquajtur “demokratike” e Beogradit, por për fat të keq në anën tjetër një kontribut të çmuar është duke i dhënë edhe një pjesë e politikanëve të Luginës.

Mediokriteti i tyre politik shkon aq larg sa që kur ata vizitojnë nganjëherë Kosovën dhe takohen me lidershipin kosovarë dhe njerëzit me ndikim të madh politik, e që janë nga ky rajon, ata deklarojnë se është lehtë të flasësh në Prishtinë. Mirëpo, realiteti është ndryshe, sepse po të mos ishte lidershipi kosovarë dhe ai i Luginës, sidomos ata që jetojnë dhe veprojnë në Kosovë, vaj halli për ta dhe popullin e saj. Kjo të përkujton, sikur t’i thuhet presidentit Amerikan z.Xh.W.Bush se pse ai nuk qëndron në Irak dhe të luftojë terrorizmin së bashku me ushtarët amerikanë? Çfarë do t’u përgjigjej presidenti Bush ushtarëve amerikanë ? Përgjigja është shumë e thjesht. Ju bëni punën tuaj, e unë bëjë punën time për Amerikën. Politikanët e Luginës në vend që të kenë kokën në Kosovë e bishtin në Beograd, ata e bëjnë të kundërtën. Kosova ju duhet vetëm kur janë në zorë, ndërsa Beogradi për përfitime të tyre personale.

KËSHILLI KOMBËTAR

Dëshminë më të mirë këta politikanë e kanë dhënë, sidomos me iniciativën e formimit të Këshillit Kombëtar shqiptar për Luginën e Preshevës. Por, jo vetëm kaq ata janë pjesë e sabotimit të tij. Derisa serbët e Kosovës, Kroacisë, Rumanisë, etj kanë formuar këshillat e tyre nacionale, të cilët i artikulojnë interesat e tyre kombëtare, këtë gjë nuk mund dhe dëshirojnë ta bëjnë politikanët e Luginës.

Shtrohet pyetja në dobi të kujt bëhet kjo politikë? Dihet, mirëfilli se më së paku në dobi të popullit të shumë vuajtur të kësaj ane. Përpjektet e tyre për të bërë diç më shumë kanë dështuar plotësisht, jo për ndonjë shkak tjetër, por vetëm për faktin se nuk janë të zot t’i dalin përballë zgjidhjes së problemeve të shqiptarëve të këtij rajoni.

Demagogjia e tyre politike dhe e rrejshme ka arritur kulminacionin, sidomos gjatë vrasjes së Dashnimit, me çrast Kuvendi Komunal i Preshevës kishte aprovuar disa pika të cilat duhet të përmbushen nga Qeveria e Beogradit dhe bashkësia ndërkombëtare. Mirëpo, edhe kësaj rradhe u pa qartë se kjo ishte një mashtrim dhe asgjë tjetër. Pasojat e kësaj politike më së shumti është duke i ndier populli në kurriz të vetë. Të vritet fëmiu 16 vjeçar pa asnjë preteks, të burgosen ish-pjesëtarët e UÇPMB-së në pikë të ditës, të bastisen familjet shqiptare, të mbahet nën presion të vazhdueshëm popullata nga xhandarmëria dhe policia serbe, të bëhet propagandë e parreshtur për kinse terroristët dhe ekstremistët shqiptarë, e të mos ndërmirret asgjë nga faktori politik vendor është një papërgjegjshmëri e lartë politike dhe kombëtare. Është një papërgjegjshmëri ndaj popullit të vet, vullnetit të tij dhe votës të cilën ata kanë marrë besimin. Çka mendojnë ata, kush do t’i mbrojë interesat e këtij vendi dhe populli?

Mirëpo, kohën e fundit një gjë është shumë pozitive, populli i Luginës së Preshevës ka filluar ta kuptojë drejt realitetin e krijuar. Në zgjedhjet e fundit tregoi një pjekuri politike duke mos ua dhënë besimin e plotë asnjë partie politike. Ky mesazh tregon qartë se ai është lodhur nga mashtrimi dhe demagogjia e liderëve të tyre. Po ashtu, një pjesë e madhe e tyre nuk kishte dalur në votime, kishte abstenuar nga fakti i moskënaqësisë ndaj tyre. Popullata e Luginës së Preshevës, është në kërkim të një lidershipi të ri, i cili do të dalë zot problemeve të grumbulluara me dekada nën pushtetin okupues të Beogradit. Njëherë e përgjithmonë do t’i zgjedhin ata që dinë, kanë guximin intelektual e kombëtar që të prijnë mirë e mbarë. Ata të punojnë sipas vullnetit të tyre politik të shprehur në referendumin e vitit 1992, të luftës heroike të UÇPMB-së dhe të cilët do të çojnë deri në fund amanetit e dëshmorëve të kombit për vetëpërcaktim dhe bashkim kombëtar.