Thenje Sunnijeh ne Pergjigje te Pretendimeve te Ibn Tejmijeh

[Acid_Burn]

do kisha pasur deshire te dij pse eshte burgosur Ibn Tejmije ne kohen qe jetoj kur te gjithe dijetaret e asaj kohe e paskan respektuar dhe vlersuar aq shume?

[fjollat]

Selam
Shkrimi është i huazuar nga Forumi islam

Falënderimi i takon All-llahut s.u.t.. Atë e falënderojmë dhe prej Tij falje dhe ndihmë kërkojmë. Kërkojmë mbrojtje nga All-llahu s.u.t. prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzon All-llahu s'ka kush ta humbasi, dhe kë e largon nga rruga e vërtetë, s'ka kush ta udhezoje. Dëshmoj dhe deklaroj qe nuk ka te adhuruar tjetër i cili meriton te adhurohet me te drejte përveç All-llahut s.u.t. i Cili është Një dhe dëshmoj se Muhammedi (salall-llahu alejhi ue ala alihi ue sel-lem) është rob dhe i dërguar i Tij.
"O ju që keni besuar, keni frikë All-llahun me një frikë të vertete dhe mos vdisni, vetem se duke qenë muslimanë!" (Ali Imran: 102)
"O ju njerëz! Keni frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një njeriu dhe nga ajo krijoi palën e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burra e gra. Dhe keni frikë All-llahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin, se All-llahu është Mbikqyrës mbi ju." (En-Nisa:1)
"O ju besimtarë, keni frikë All-llahun dhe thuani fjalë të drejta. Ai (All-llahu) ju mundëson të bëni vepra të mira, jua shlyen mëkatet e juaja,e kush respekton All-llahun dhe të Dërguarin e Tij, ka shpëtuar me një shpëtim të madh." (El-Ahzab:70:71)
Thënia më e vërtetë është thënia e All-llahut s.u.t. kurse udhëzimi më i mirë udhëzimi i Muhammedit (salall-llahu alejhi ue ala alihi ue sel-lam) Veprat më të këqia janë ato të shpikurat, prandaj ç`do shpikje është bid'at dhe ç`do bid'at është lajthitje, dhe ç`do lajthitje te çon në zjarr.


Es-Selamu Alejkum Ue Rahmetull-llahi Ue Berakatuhu.



“ SHEJKHUL ISLAM IBN TEJMIJJE”
(Rahimehull-llah)


Shume njerez ne ditet e sotme akuzojne disa prej dijetareve islam me kufr.
Njeri prej ketyre dijetareve qe vazhdimisht sulmohet eshte Shejkhul Islam
Ibn Tejmijje rahimehullah. Ne te vertete ndaj tij shume eshte shpifur dhe
pergojuar.
Njerezit thone rreth tij fjale te cilat ai kurre nuk i ka thene dhe qe ai kishte qendrim totalisht te kundert me ate c’fare i
mvishet atij, All-llahu e meshirofte.
Te tille persona duhet te kene frike All-llahun s.u.t. dhe duhet te kujtojne se duhet te jene te drejte dhe ta gjykojne nje njeri me drejtesi dhe dije, ne vend qe ta gjykojne ate me injorance dhe me epshin e te kundershtuarit. Ibn Tejmijje rrahimehullah eshte perpjekur fuqimisht per ngritjen e Sunnetit dhe per mbrojtjen e kesaj Feje prej atyre qe jane perpjekur dhe po perpiqen vazhdimisht per ta ndryshuar ate me injorance. Dhe ishte ai i cili iu priu muslimaneve per te luftuar barbaret Tatare [mongolet] , dhe ishte ai i cili vuajti erresiren e qelive te Egjiptit dhe te Damaskut qe Islami te lartesohej [te riperterihej] , dhe ishte ai qe e luste All-llahun s.u.t. qe ti udhezoje te
devijuarit. Prandaj i paralajmerojme ata te cilet kerkojne ta njollosin
emrin e tij te ndalohen nga shpifjet dhe pergojimet sepse mishi i
dijetareve eshte i helmuar dhe sepse c’faredo qe te bejne keta njerez te
semure dhe sido qe te perpiqen qe ta ulin ate All-llahu e meshirofte, nuk
do te munden sepse All-llahu s.u.t. i mbron trashegimtaret e Pejgambereve gjate jetes se tyre e edhe mbas vdekjes se tyre dhe nuk lejon njollosjen e tyre.
Dhe nuk flet kush keq per Imam Ibn Tejmijjen rrahimehullah vetem se nje
njeri i epshit, armik i ehlih sunnetit, ndihmues dhe pasues i bidatit,
person i ulet ne fe dhe moral. Dhe eshte detyre per c’do musliman zemra e
te cilit “noton” ne akiden e ehlih-sunnetit dhe ka sadopak xhelozi kur shpifet ndaj dijetareve tane, nga me te medhenjte e ketij ummeti qe
kurdo te degjoje te tilla shpifje dhe pergojime , ti kundershtoje ato, dhe
nese kane dije ti pergenjeshtrojne ato me argument.

Keta njerez e akuzojne Ibn Tejmijjen per perngjasimin e All-llahut s.u.t. me
krijesat,? dhe kjo eshte nje gjenjeshter e kulluar dhe shpifje .
Le te llogarisin keta, te keqen e gjuheve te tyre perpara se te jete teper
vone.

Me poshte do te paraqesim disa citime te marra prej shkrimeve te shejkhut All-llahu e meshirofte, te cilat qartesojne pozicionin e tij dhe nxjerrin ne pah akiden e tij te paster selefije pertej dyshimeve. Dhe ata te cilet i lexojne nese qartesohen edhe heqin dore prej pergojimeve dhe pendohen atehere All-llahu s.u.t. eshte Fales dhe Meshirues i Madh dhe ata do te kuptojne se kane qene viktima te ketyre shpifjeve. E nese nuk binden dhe vazhdojne ne rrugen e felliqur atehere nuk mund te themi gje tjeter per ta vecse zemrat e tyre jane te semura dhe i lutemi All-llahut Subhanehu ue Teala qe ti sheroje prej kesaj semundje.


Thote Shejkhul Islam Ibn Tejmijje All-llahu e meshirofte ne “Akijdetul
Uasitijeh” :

Prej besimit eshte pranimi i asaj c’ka All-llahu s.u.t. e pershkruajti Veten e Tij ne Kur’an ashtu edhe sikurse ato c’ka i pershkruajti Resuli Sal-lall-llahu alejhi ue sel-lam Atij. [Ky besim] ndalon c’do perpjekje qe do te ndryshoje shkrimet e shenjta [tehrijf] dhe qe do te beje te pamundshme zhveshjen e All-llahut prej Atributeve te Tij [duke i mohuar ato], ose ndalon te pyeturit ne lidhje me modalitetet [shembujt] e tyre [tekjif. . . duke e shoqeruar me pyetjen “ ne c’menyre “ ose te perpiqesh ti kuptosh ato duke i perngjasuar (temthij)].
Vertete Ehlih-Sunnah qendrojne ne ate se : “ ASGJE NUK ESHTE SI AI , AI ESHTE GJITHDEGJUESI, GJITHSHIKUESI “ [Shura : 11]. Ata [d.m.th. Ehlih- Sunnah] nuk i mohojne ato c’fare All-llahu ia pershkroi Vetes se Tij dhe as nuk e ndryshojne kuptimin e Fjaleve te Tij ne kete ceshtje, dhe as nuk pajtohen me nocionet [mendimet] qe kundershtojne emrat dhe treguesit. Ata nuk kerkojne ti shpjegojne Sifatet [cilesite] e Tij apo ti krahasojne Ato me ato te krijesave te Tij , e per kete Ai, All-llahu nuk ka adash [Samij], nuk ka te barabarte [Nidd] dhe si rrjedhoje Ai, i Vetmi, i Pastri prej te gjitha mangesive dhe me i Larti, Nuk i ka hije, Nuk i shkon dhe Nuk i pershtatet Atij qe te krahasohet me krijesat e Tij.


Gjithashtu Shejkhu All-llahu e meshirofte thote ne “Et-Tedmurijeh.F.q. 20”:


Eshte e domosdoshme pohimi i asaj qe All-llahu e pohon per Veten e Tij,
nderkohe qe mohon c’do perngjasim te Tij me krijimin e Tij . . . . .
kushdo qe thote se Dija e Tij eshte si dija ime, Fuqia e Tij eshte si fuqia
ime, ose Dashuria e Tij eshte si dashuria ime, ose Kenaqesia e Tij eshte si
kenaqesia ime, ose Dora e Tij eshte si dora ime, ose Ngritja apo Ngjitja [
Isteua] e Tij eshte si ajo e imja, atehere ai ka perngjasuar dhe
shembellyer All-llahun me krijimin e Tij. Me drejte , eshte e domosdoshme
qe te pohohen [Cilesite e All-llahut] pa asnje perngjasim, dhe te mohohen
[ato qe All-llahu ia mohoi Vetvetes se Tij] pa ia mangesuar All-llahut
ndonje prej Cilesive te pohuara [te Tij].



Shkruan Ibn Tejmijje ne Mexhmuatul-Fetaua (5/265) :


Cilido i cili i konsideron Cilesite e All-llahut te ngjashme me cilesite
e krijesave, si p.sh Ngjitja [Istewa] e All-llahut eshte si ngjitja e
krijesave, apo Zbritja [Nuzul] e Tij eshte si zbritja e krijesave, e te
tjera si keto atehere ai eshte nje bidatci i devijuar>.
Pra kushdo e lexon kete akide kupton se Shejkhu rrahimehull-llah i ka
pranuar Atributet e All-llahut pa i hetuar ato. [Pa pyetur si, qysh].
Prandaj vellezer, lexojini All-llahu ju meshirofte ju edhe ne, dhe
kushtojuni vemendje fjaleve te Imam Ibn Tejmijjes sepse vertete ato jane
argument mese i mjaftueshem per ata qe jane te drejte dhe qe e kerkojne me
sinqeritet hakkun, dhe All-llahu e di me se miri.



BIOGRAFI E SHKURTER.

Ai eshte El-Imam, El-Hafidh, El-Fakih, Esh-Shejkh-El Islam Takijuddijn
Ebul Abbas Ahmed Ibn Abdul Halijm Ibn Abdus-Selam Ibn Tejmijje El-Harrani
El-Hanbeli Rrahimehull-llahu Teala, i cili u lind diten e hene te dates 10
te muajit Rebi el-Euel 661 h/22 Janar 1263 e.j. ne Harran [ Iraku i
veriut, Kurdistan] ne nje familje te mirenjohur si “mutekelimun” fetare.
Gjyshi i tij , Ebu Bekr Mexhdudijn Ibn Tejmijje [vdiq me 653 h/ 1255
e.j] ishte nje mesues i mirenjohur i medhhebit hanbeli dhe libri i tij “
Munteqa el-Ekhbar” [seleksionimi i thenieve profetike] i cili klasifikon
te tille hadijthe mbi te cilet bazohet legjislacioni Islam [sheriati] ,
ende edhe sot konsiderohet si nje pune me shume vlere. Gjithashtu edhe
arritjet ne dije te babait te tij , Shihabuddijn Abdul-Halijm Ibn Tejmijje
[vdiq me 682 h/ 1284 e.j] kishin nje perhapje te gjere.

Ishte koha kur hordhite Tatare me ne krye Hulagu Khan po ndermerrnin sulmin e tyre barbar gjate gjithe botes Islame, dhe vecanerisht ne zonen e
Mesopotamise. Ibn Tejmijje ishte vetem 7 vjec kur Tataret leshuan sulmin e
tyre mbi Harran. Per pasoje popullsia e la Harranin per te kerkuar strehim
diku tjeter. Familja e Ibn Tejmijjes shkuan ne Damaskme 667 h/1263 e.j i
cili asokohe sundohej prej Memlukeve [Mbreterve] te Egjiptit. Ketu babai i
tij mbante ligjerata ne minberin e xhamise Umejjed dhe u ftua qe te jape
mesim hadijthi ne xhami. Po ashtu edhe ne Darul – Hadijth Asakurije ne
Damask. Keto ligjerata percilleshin prej nje numri te madh studentesh e po
ashtu edhe dijetaresh. Damasku ishte qendra e studimeve Islame ne ate kohe, dhe Ahmed Ibn Tejmijje ndoqi gjurmet e babait te tij i cili ishte nje
dijetar i studimeve Islame duke studjuar me dijetaret e medhenj te kohes se
tij midis te cileve ishte dhe nje dijetar i gjinise tjeter, nje grua me
emrin Zejnb bint Mekij, e cila i mesoi atij hadith.

Qe ne femijerine e tij te hershme, Ibn Tejmijje ishte nje nxenes i zellshem.
Ai e njohu veten e tij plotesisht me te gjitha shkencat shekullore dhe
fetare te kohes se tij. Ai i kushtoi nje rendesi te vecante literatures
arabe dhe arriti mjeshteri ne gramatike dhe leksikografi. Ai jo vetem qe u
be nje ekspert i librit te famshem te gramaticienit arab Sibeuejh,
“El-Kitab” i cili konsiderohej si nje prej autoriteteve me te medha ne
gramatike dhe sintakse, por vec kesaj Ibn Tejmijje nxorri ne drite dhe
gabimet qe gjendeshin ne te. Vec kesaj ai studjoi historine e Arabise
paraislame dhe periudhen pas shpalljes. Si perfundim ai mesoi matematiken
dhe kaligrafine.

Ndersa sa per shkencat fetare ai studjoi Kur’anin, Hadijthin, dhe
Sheriatin. Ai e mesoi prej babait te vet fikhun hanbelij dhe me pas u be nje
perfaqesues i njohur i medh’hebit hanbelij. Tregohet se ai ka marre dije ne
hadijth ne Siri me Ibn Abdu-Dejam. Nje tjeter mesues i tij ishte edhe
Shemsuddijn Abdurr-rrahman El-Makdisij [vdiq me 682 h/1283 e.j]. Deri ketu
Ibn Tejmijje mori mesime rrenjesore ne “Permbledhjet e sakta te
transmetuesve” dhe ne Musnedin e Imam Ahmedit.
Ibn Tejmijje kishte nje dashuri te madhe per tefsirin. Ai lexoi me teper se
nje qind komentues te Kur’anit.

Ai i kompletoi studimet kur ishte ende nje adoleshent dhe ne moshen 19
vjecare ai u be profesor i studimeve Islame. I thelluar ne dijen e
Kur’anit, Hadijthit, Fikhut, teologjise, gramatikes arabe, etj, ai filloi
te jape fetwa ne ceshtjet fetare, pa ndjekur asnje prej shkollave ligjore
tradicionale, Hanefij, Malikij, Shafi’ij, dhe Hanbelij. Ai i mbrojti
traditat profetike me me ze dhe me argumente, te cilat edhe pse nxirreshin
prej Kur’anit dhe Sunnetit, ishin bere jofamiljare tashme per njerezit e
kohes se tij. Lirika e polemikave te tij ia shtoi armiqte mes dijetareve me
te brumosur me fanatizmin e medh’hebeve tradicionale, te cilet benin akuza
te rreme ndaj tij per te gjitha ceshtjet kundershtuese. Nder ata qe
shpifen kunder Shejkhut rrahimehullah me akuza te peshtira, ishte udhetari
me i madh i mesjetes Ibn Batutah, i cili vizitoi Damaskun kur Ibn Tejmijje
ishte ne qeli [i burgosur]. Ky fakt nuk e pengoi Ibn Batuten qe te deshmoje
rrejshem ne librin e tij se ai e ka pare dhe degjuar Ibn Tejmijjen ne
minberin e xhamise se madhe te Damaskut duke thene : “ C’do nate All-llahu
zbret ne qiellin e dynjase, me nje zbritje si zbritja ime” dhe ai zbriti
nje shkalle me poshte minberit. Duke lexuar kete Akide ne mesojme se Ibn
Tejmijje i pohoi dhe i pranoi cilesite e All-llahut pa i hetuar ato. [bil-la
kejfe].

Kur Ibn Tejmijje ngeli jetim ne moshen 22 vjecare pas vdekjes se babait te
tij, ai e zevendesoi ate ne Asakurijeh. Ai filloi te jape mesime ne tefsir
ne xhamine Umejjed dhe me pas me 695 h ai filloi te jape mesim ne Hanbelijeh
ne Damask. Shume shpejt ai u be i shquar mes dijetareve qe drejtonin ne Siri
dhe gjithashtu u be jashtzakonisht popullor ne masat e njerzeve.



Kercenimi mongol.

Nderkohe , Irani, Iraku dhe Khurasani vazhdonin te rrafshoheshin ne
domonimin barbar te Tatareve. Memluket [mbreterit] te cilet sundonin ne
Egjipt, Siri dhe Hixhaz [Gadishullin Arabik] u perpoqen shume here per te
marre Irakun por deshtuan c’do here. Kur u mesua se Tataret po
planifikonin pushtimin e Damaskut, Sulltani mamluk, Malik en-Nasir Muhammed
ibn Kalauun la Egjiptin dhe u nis me nje ushtri te fuqishme per ta ndaluar
perparimin e Tatareve.
Te dy ushtrite u takuan ne nje beteje te pergjakshme me 699 h / 1299 e.j.
por Sulltani u shpartallua dhe u kthye ne Egjipt. Tashme Damasku u la i
hapur perpara forcave Tatare te udhehequra nga Gazani, i njohur gjithashtu
si Mahmud, djali i madh i Xhengis Khan. Per pasoje te gjithe fisniket
perfshi dijetaret fetare, gjykatesit, administratoret dhe tregtaret ia
mbathen nga Damasku, ne te cilin mbizoteronte khaos dhe anarki dhe qe
tani do te perballej me pushtimin Tatar. Ne kete moment kritik Ibn Tejmijje
dhe njrezit e tij me te shquar vendosen te prijne nje delegacion per te
takuar Gazanin dhe te synojne paqen per qytetin. Prandaj, delegacioni i
udhehequr nga Ibn Tejmijje takoi Gazanin ne Nabak [prane Damaskut] dhe ai ra dakort qe t’ju jape amnisti njerezve te Damaskut.

Lajmet per mberritjen e ushtrise Tatare drejt Sirise erdhen perseri me 702
h/1303 e.j. Vonesa e ardhjes se Sulltanit Khalaun prej Egjiptit shkaktoi
panik mes njerezve, shume prej tyre filluan te braktisin shtepite e tyre
per te gjetur nje vend me te sigurt. Kur Ibn Tejmijje e pa kete situate, ai
filloi ti urdheroje njerezit qe te mbronin vetet e tyre dhe qytetin, duke e
ndaluar keshtu eksodin. Ai gjithashtu shkoi personalisht qe ti kerkoje
Sulltanit qe te shpejtoje udhetimin e tij per ne Damask.
Me ne fund, ushtrite Muslimane te Egjiptit dhe Sirise u ndeshen me forcat
Tatare ne Thekab gjate muajit te Ramazanit me 702 h/1303 e.j dhe pas nje
konflikti te pergjakshem Muslimanet me ndihmen e All-llahut Subhanehu ue
Teala i shpartalluan dhe i shperbene ushtaret tatare.

Lufta e Ibn Tejmijjes nuk ishte e kufizuar ndaj sufisteve dhe njerezve te
cilet ndihmonin bidatet e te devijuarve por ai luftoi edhe kunder Tatareve
te cilet sulmuan boten Muslimane dhe thuajse arriten ne Damask. Banoret e
Sirise e derguan ate ne Egjipt qe te urdheroje Sulltanin Memluk, Sulltan i
Egjiptit dhe Sirise qe ti udheheqe forcat e tij per ne Siri, ne menyre qe ta
ruaje ate prej Tatareve pushtues. Kur ai e kuptoi se Sulltani hezitonte te
bente c’fare i kerkohej, ai e kercenoi Sulltanin duke i thene : “ Nese ia
kthen shpinen Sirise, ne do te caktojme nje Sulltan i cili do ta mbroje ate
dhe do ta gezoje ate ne kohe paqeje “.
Ibn Tejmijje ishte i pranishem ne betejen Thekab afer Damaskut kunder
Tatareve, beteje cila u zhvillua ne muajin Ramazan kur Muslimanet ishin te
agjerueshem. Ai i dha fetwa ushtrise qe te prishin agjerimin me qellim qe ti
ndihmonte ata kunder armikut te tyre, ashtu sic veproi Pejgamberi
sal-lall-llahu alejhi ue sel-lam ne betejen per clirimin e Mekes. Muslimanet
e fituan betejen kunder Tatareve dhe i nxorren ata jashte Damaskut dhe
gjithe Sirise. Trimeria e Ibn Tejmijjes u shpreh kur ai shkoi me nje
delegacion dijetaresh per ti folur Gazanit, mbretit te Tatareve qe te
ndalonte sulmin mbi Muslimanet. Asnje prej dijetareve nuk guxoi ti fliste
ndonje fjale mbretit, pervec Ibn Tejmijjes i cili i tha : “ Ti pretendon se
je Musliman dhe ke me vete imame, muezine dhe gjykates e dijetare porse na
pushtuat dhe na mberritet ne vendin tone. Persa kohe qe babai dhe gjyshi yt
ishin jobesimtare ata nuk e sulmuan token Islame, me drejt, ata premtuan se
nuk do te na sulmojne dhe e mbajten premtimin. ndersa ti premtove por e
theve premtimin tend ”.

Pasiqe kercenimi Tatar u eliminua, Ibn Tejmijje iu kushtua perseri misionit
te tij intelektual per vazhdimesine e mesimdhenies. Ne te njejten kohe ai
vazhdoi te shpalle xhihad kunder sekteve heretike si Batinijte, Ismailijte,
Hakimijte dhe Nuserijte te cilet jetonin ne hapesirat malore te Sirise dhe
te cilet i ftuan Kryqtaret dhe Tataret qe te pushtonin tokat e muslimaneve,
i ndihmuan keta pushtues kunder muslimaneve dhe plackisnin dhe grabitnin te
dobetit dhe popullsine e pambrojtur. Ibn Tejmijje udhehoqi personalisht disa
ekspedita kunder ketyre sekteve.



Situata fetare e muslimaneve.


Pervec kercenimeve qe u permenden me siper, Islami po perballej gjithashtu
edhe me rreziqe te brendshme. Ishin Batinijte [nje sekt ekstremist shi’it qe
u konfrontua me qeverine ne ate kohe] dhe ndjekesit e tyre, Vrasesit
[Hashijshijun], besimi i te cileve ishte nje perzjerje e dogmave te magjise
dhe koncepteve platonike, e cila fare lehte mund te mbillte farat e
mosmarrveshjeve intelektuale dhe te perhapte mosbesimin dhe braktisjen e
fese mes njerezve mendjelehte. Pastaj ishin shume muslimane te cilet ishin
nen influencen e besimeve politeiste, dhe zakoneve te jobesimtareve me te
cilet ata kishin bashkepunim te lire, dhe te cilet filluan te madheronin
shenjtoret e tyre [personalitetet me te larta dhe me te perkushtuar ne
besimet e tyre sufiste], ashtu sikurse vepronin jehudet me kristianet. Me
tej disa rangje sufistash, sic ishin Rufaijte, adoptuan disa doktrina
Neo-Platonike dhe Hinduse, te cilat u bene aq te ngaterruara me besimet e
verteta Islame saqe u be e pamundur te dalloje njeren nga tjetra.
Ne gjurmet e kryqtareve, disa kristiane ishin fuqizuar dhe filluan te
gjykonin Islamin dhe te kritikonin Pejgamberin tone Alejhi Salatu Ue Sel-lam
ne fjalimet dhe shkrimet e tyre.
Ne rrethet intelektuale te muslimaneve kishte rene amulli dhe ishin shume te
ngurte ne debatet e tyre rreth ceshtjeve fetare dhe ne afrimin e tyre tek
ri-interpretimi i Sheriatit. Mes Hanbelijve dhe Esharijve kishte
vazhdimisht polemika dhe grindje. Dhe ne fund disa prej filozofeve, te
influencuar prej teorive te Platonit dhe Aristotelit, filluan te perhapnin
idete dhe konceptet e tyre agnostike [sipas te cilave teori nuk eshte e
mundur dija apo njohja e botes dhe e ligjeve te saj] te cilat i
shperfillnin totalisht mesimet Islame.
Keto ishin kushtet per sa i perket kohes ne te cilen jetoi Ibn Tejmijje, per
te cilat ai duhej te luftonte. Ibn Tejmijje formoi nje shoqeri me nxenesit
dhe ndjekesit e tij qe te largonin kultet e politeizmit [ shirkut], dhe
influencat jo Islame, besimet heretike dhe zhdukjen e praktikimit te tyre
nga masat e muslimaneve.
Si rezultat i aktiviteteve te tij reformuese plot vrull dhe entuziaem, si
edhe prej denimit te herezise [ ideologji e cila kundeshton fene] si edhe
luftes se rrepte kunder praktikave joislame ne vizitimin e varreve te
“shenjtoreve” , ai fitoi urrejtjen e disa shtresave te popullsise. Porse
asgje prej ketyre nuk mundi ta pengoje popullaritetin e tij qe te shtohej ne
menyre te jashtzakonshme mes masave te Muslimaneve.

Gjithe ky xhihad qe ndermori Ibn Tejmijje rrahimehull-llah kunder armiqve
te Islamit, nuk luajti aspak rol te dijetaret xheloze dhe hasetcinj te cilen
nderhyne tek autoritetet e vendit dhe dhane fetwa per ta burgosur ate shume here derisa vdiq ne qeli per shkak te guximit te tij te rralle dhe
mendimeve te tij te lira dhe perparimtare ne shume ceshtje ligjore dhe
sociale, mendime te cilat i terbonin kundershtaret e tij, dhe pasuesit
fanatike te medh’hebeve tradicionale.
Sidoqofte Ibn Tejmijje e pati shansin qe ti ndeshkonte kundershtaret e tij
mes ulemave te cilet i shkaktuan atij te gjithe llojet e telasheve dhe e
futen ate ne qeli shume here, e megjithate ai tregoi shpirtgjeresine e tij
te madhe dhe i fali ata kur Sulltani Nasir Kalauuni kerkoi prej tij fetwa
per ti hequr qafe duke iu pergjigjur Sulltanit : “ Nese ti i vret ata, ku
do te gjesh ulema per te mesuar popullin”. Sulltani i tha : “ A nuk te
demtuan ty shume here dhe kerkuan te te vrisnin ? “. Ia ktheu Shejkhu i
Islamit Ibn Tejmijje, All-llahu e meshirofte : “ Kushdo qe me ka demtuar
mua eshte i falur, dhe kush e demton ceshtjen e All-llahut dhe te Resulit te
Tij, All-llahu do ta ndeshkoje ate “.

Historianet Islame si Imam Edh-Dhehebij, Ibn Kethijr, Ibn El-Imad
El-Hanbelij dhe shume te tjere e kane lavderuar ate dhe e kane konsideruar
si nje prej dijetareve me te medhenj te te gjitha kohrave.
Ai luftoi shpikjet heretike ne fe te cilat ishin mjaft te perhapura gjate
kohes se tij ne te gjithe boten Muslimane, vecanerisht ne disa vepra dhe
besime te rangjeve te caktuara sufiste, si adhurimi i “shenjtoreve”, vizita
e tyre neper varre, dhe hedhja e tyre ne zjarr. Sulmet e tij ndaj Sufisteve
i shkaktuan atij shume telashe me autoritetet e vendit, nje pjese e te cieve
ishin nen influencen e disa udheheqesve Sufiste.

Si rezulatat i popullaritetit te Ibn Tejmijjes, disa dijetare me
influence u bene xheloz me te dhe u bezdisen per shkak se ai i sfidoi
gjykatesit [Kadijte] ne disa ceshtje te fik’hut [jurispundences]. Prandaj
ata peshperisnin zera dhe fjale qe ta diskreditonin ate ne syte e qeverise
dhe te njerezve. Ibn Tejmijje i refuzoi mesimet qe parashtroheshin ne
el-Futuhat el-Mekkeh [shpalljet ne Mekke] dhe Fusus el-Hakijm [mozaiku i
urtesise] dy libra te dijetarit Muhijudin Ibn Arabij [vdiq me 638 h/1240
e.j, sufisti me i respektuar dhe mesuesi i tezaufit [perafrimit], si te
papajtueshme me mesimet e Kur’anit dhe Sunnetit, dhe si rrjedhoje ai fitoi
zemerimin e Sufisteve, dhe duke qene i hapur me politiken e qeverise , ai
fitoi armiqesine e saj. Per pasoje ai u thirr ne Egjipt me 705 h/1305 e.j.
Kur Ibn Tejmijje mberriti ne Egjipt, atij iu kerkua qe te marre pjese ne
nje mbledhje teologesh, juristesh, dhe personalitetesh shteterore. Gjate
mbledhjes disa akuza u ngriten kunder tij ne lidhje me konceptet e tij mbi
natyren dhe Cilesite e All-llahut. Ai nuk u lejua te mbroje vetveten dhe
menjehere u burgos per 16 muaj. Gjate kohes qe ishte ne burg, ai ua largoi
vemendjen nxenesve te tij prej pasimit te deshirave [epsheve] dhe argetimeve dhe i keshillonte ata per devotshmeri, disipline dhe maturi. Nje numer te burgosurish u bene nxenesit e tij me te devotshem pas lirimit te tyre.

Per xhihadin e rrepte te Ibn Tejmijjes All-llahu e meshirofte kunder
filozofeve dhe sekteve te devijuara nuk kane munguar te shkruajne dhe penat e disa filozofeve europianoperendimore. Ata me nje gjuhe te ceket ne pamje
te jashtme por qe ne brendesi ngerthene shume, vene ne pah me cinizem rolin e madh qe Ibn Tejmijje ka luajtur ne rrezimin e teorive agnostike te
profesoreve te tyre te hershem filozofe. Njeri prej tyre, Henry Korbin
filozof cinik dhe idhtar i flakte i sektit shi’it, shkruan ne librin e
tij “Historia e filozofise Islame “ bn Tejmijje , i lindur ne Harran [Mesopotami] ne vitin 661 h, teolog hanbelit, pra perfaqesues i drejtimit me te rrepte te kundervene synimeve filozofike. Polemist dhe grindavec, ai me rreptesi dhe guxim i fton ne pergjegjesi te gjithe dhe c’dokend. . . . . E pasi qe personaliteti sic eshte Ibn Tejmijje me shkrimet e veta ka nxitur ate qe me vone do te mund te quhej “Rilindje e Hanbelizmit Modern” sic ishte levizja Uehabite e shekullit te XVIII . . . . . filozofi duhet te pranoje se ky
personalitet kerkon kujdesin e tij te vecante>>[fq.304-305]. Ai shkruan
gjithashtu :<< Ne shekullin e VII-VIII Esh’arizmi fiton kundershtar prej formati ne personalitetin e Ibn Tejmijjes dhe te nxenesit te tij Ibn Kajjim el-Xheuzijje, qe te dy nga Damasku. Ibn Tejmijje babai i levizjes Selefije ne shekujt e mevonshem ne te vertete ia konteston [ia heq, ia mohon] Esh’arizmit vlefshmerine e reformes se tij Sunnite. Ai e proklamon reformen e plote te Sunnizmit e cila bazohet ne vleren Absolute te Shkrimit Origjinal te Shpalljes dhe Tradites se shokeve te Pejgamberit>>. [fq 132]

<< Ibn Tejmijje harton vepren e tij te lavdishme “Redd-ul
Mantikijjin” ku perpiqet te permbyse logjiken greke [Aristotelin dhe
Platonin] dhe postulatet kryesore te filozofeve te medhenj Farabiut,
Avicenes [Ibn Sina] dhe Ibn Sab’init. Por vepra e tij me e rendesishme dhe
me karakteristike eshte “ Minhexhus-Sunnah” [Rruga e Sunnizmit] e shkruar me 716-720 h. Kjo eshte nje polemike urtesisht e shtruar, e fuqishme , drejtuar kunder vepres „ Minhexhul-Karame „ qe e hartoi al-lame Hil-li, teolog i
famshem shi’it>>[fq.305]. Dhe ne nje vend tjeter po ne te njejtin liber ai
shkruan :<< . .. . . e pakalueshme eshte vepra e Ibn Tejmijjes i cili. . . . .
rrepte i ka sulmuar filozofet, por edhe te gjithe ata te cilet , sipas
mendimit te tij, e kane rrenuar pastertine burimore te Islamit dhe te
mendimit te tij. . . . . . Ibn Tejmijje fuqishem ka inspiruar levizjet
fondamentaliste te kohes se re te Uehabisteve dhe Selefijeve. Ne rrugen e
pastrimit te Islamit, Ibn Tejmijje me zjarrin e njejte i ka qeruar hesapet
si me Sufijte me Shi’itet ashtu edhe me filozofet. Megjithate duhet te
pranohet se filozofia per me se tepermi ka pesuar nga ky zjarr i tij.>> [fq
419].

Pra vellezer ai qe i ka mbetur sadopak llogjike e paster ne mendjen e tij,
kupton dhe nga fjalet e ketij njeriu i cili eshte jomusliman se ai pohon ate
se Ibn Tejmijje ishte fort i kapur mbas Besimit te Paster Burimor te te
Pareve Tane te Mire, dhe e mbrojti ate me sakrifica te medha , dhe kuptohet
se ai qe ecen fort i kapur mbas litarit [Akides] qe ata u kapen [dmth.
Sahabet dhe dy brezat e mevonshem] nuk mund te nxjerre nga goja e tij
fjale te tilla te uleta per All-llahun Subhanehu ue Teala si “ Syri i Tij,
si syri im, e Ngjitja e Tij, si ngjitja ime“ e te tjera te tilla krahasime te peshtira nga te cilat cahen zemrat dhe rrengjethen lekuret dhe vertete All-llahu eshte i Paster nga keto. U’All-llahu Mustean.

Pas lirimit nga burgu me 707 h , Ibn Tejmijje vendosi te qendroje ne Egjipt per pak kohe. Shume shpejt ai filloi te dergonte ligjerata ne xhami te ndryshme dhe ne institutet edukative perpara mbledhjeve perfundimtare te dijetareve dhe juristeve te cilet jepnin zgjidhjet. Sidoqofte kendveshtrimet e Ibn Tejmijjes mbi panteizmin [ide qe pretendon se All-llahu eshte kudo, madje
eshte i meshiruar me krijesat], ndermjetesimi [esh-shefa’a] etj, nuk u
priten mire dhe me shume ankesa u depozituan tek Sulltani kundra tij.
Dijetaret fetare drejt te cileve referoheshin keto ankesa, nuk munden te
gjenin asnje faj per Ibn Tejmijjen. Sidoqofte kur administrates iu shtua
impenjimi me akuzat qe vinin ne drejtim te tij, ai u arrestua dhe u mbajt
per pak kohe, dhe pastaj u lirua me kerkesen unanime te te gjithe
dijetareve fetare. Por kur Sulltani Kallaun hoqi dore nga froni ne favor
te mekembesit te tij, Bajban El-Xheshnikir ne vitin 707 h, Ibn Tejmijje u
debua nga Egjipti dhe u vendos ne Aleksandri, ku megjithe internimin e tij,
ai fitoi nje pozite mjaft te nderuar ne rrethet akademike dhe ato letrare.
Shume shpejt, me doreheqjen e Bajbanit dhe ardhjen serish ne pushtet te
Sulltanit Kallaun, Ibn Tejmijje u rikthye ne Egjipt me urdher te ketij te
fundit.



Kthimi ne Damask.


Ne Kajro, Ibn Tejmijje e impenjoi veten me dhenien e dijes dhe aktiviteteve
riedukuese per gati tre vjet. Ne te njejten kohe ai vepronte si keshillues
i Sulltanit, duke dhene sherbimin e vet ne sere reformash te rendesishme qe
u prezentuan ne Egjipt dhe ne Siri. Shume dekrete mbreterore dolen me
keshillen e tij ne vitin 712 h. Ai vizitoi Jeruzalemin ne te njejtin vit,
dhe pastaj shkoi ne Haxh, dhe perfundimisht u rikthye ne Damask me 713 h.
Nga kjo periudhe e deri me vone, ai i kushtoi vemendjen kryesore
problemeve ligjore, edhe pse vazhdonte te jepte dije. Nxenesi kryesor i tij
qe ishte pergjegjes per perhapjen e ideve te tij ishte, Ibnul Kajjim
El-Xheuzijje Rrahimehull-llah [vdiq me 751 h/ 1350 e. j.].



Fetua e tij mbi tre shkurorezimet.


Ibn Tejmijje All-llahu e meshirofte ashtu si te paret e tij, ishte hanbelij
dhe mendimet dhe opinionet etij perputheshin me kete medh’heb, megjithate jo ne menyre te vecante. Shpesh ai e refuzonte mendimin e medh’hebit te tij, dhe merrte medh’hebin tjeter qofte ai Hanefij, Malikij, apo Shafi’ij ne
varesi te asaj se kush prej tyre kishte kuptuar te verteten, sikurse ne disa
ceshtje te tjera jo te pakta ai kishte refuzuar te katra medh’hebet dhe
kishte marre mendimin e Dhahirijave [ Medh’hebi i Ibn Hazmit]. Nje rast i
tille eshte edhe ai kur ai ndryshonte me ta ne lidhje me mohimin e gruas nga
nje burre i cili dha tre talake [divorce] ne te njejten kohe. Ky problem
konsistonte ne ate se a duhet ta marre apo jo veprimin ligjor nje divorc i
shprehur tre here ne te njejten kohe. Ky problem qendronte ne tre
konsiderata te tilla :

1- Nese ishte apo jo e mundur anullimi i nje divorci te tille.
2- Nese te tre deklaratat per divorc do te llogariteshin si nje divorc i
vetem i cili mund te anullohej ose si nje divorc i pakthyeshem.
3- Nese gruaja qe u divorcua mund te kthehej ose jo tek burri i saj pa «
halaleh » [dmth. Derisa gruaja e divorcuar te jete martuar me nje burre
tjeter, i cili mbas konsumimit te marteses , e divorcon].

Te gjithe gjykatesit e hershem, perfshi edhe nje numer te konsiderueshem
Sahabesh ishin te mendimit se nje deklarate e tille per divorc edhe pse
eshte e urrejtur me ligj ashtu sikurse eshte e tille kur ajo behet jo e
rregullt dhe me gjynah, duhet te konsiderohet si nje divorc me nenkuptim
ligjor [pra i rregullt sipas ligjit]. Perkunder kesaj Ibn Tejmijje
fuqimisht mbajti mendimin se te tre kerkesat per divorc te shprehura ne te
njejten kohe duhet te konsiderohen si nje divorc i anullueshem. Ai
Rrahimehull-llah thoshte : « Kush i thote gruas se tij tre here ne te
njejtin vend « ente talik »[ te kam ndare] eshte njesoj si dikush qe i
thote dikujt tjeter « na tre dirhem « dhe ne fund i jep vetem nje ». Ky
mendim i Ibn Tejmijjes ishte kunder mendimit zyrtar, i cili normalisht e
coi ate ne konflikt me dijetaret nga njera ane, dhe me qeverine nga ana
tjeter.
Per rrjedhoje, ulemate u perpoqen ta ndalonin ate nga te shprehurit me tej
te opinioneve te tilla per kete ceshtje. Ne fakt nje dekret mbreteror u
nxorr ne Kajro me 718 h qe e ndalonte ate nga dhenia e opinioneve te
tilla rreth kesaj ceshtjeje.

Fillimisht Ibn Tejmijje iu permbajt dekretit por me pas perseri filloi te
jepte gjykimin e tij per kete ceshtje, pasi qe vendosi se ishte e pahijshme
per te qe te heshtte nga frika e qeverise. Per kete arsye u arrestua dhe u
mbajt ne kalane e Damaskut per rreth pese muaj, derisa u lirua me urdher te
menjehershem prej Kajros. Gjate kesaj kohe qe qendroi ne kala i burgosur ai
shkroi libra dhe dha fetwa te ndryshme dhe i pergjigjej pyetjeve qe i
drejtoheshin. Me kot u perpoqen kundershtaret e tij qe ta pengonin duke ia
ndaluar librat, bojen dhe letrat sepse ai i zevendesoi ato me thengjillin e
drurit me te cilin ngrohej.



Vitet e fundit.

Mes viteve 721-726 h Ibn Tejmijje u perkushtua ne mesimdhenien ne Medresen Hanbelijeh dhe ne Medresen e vet , Kasasijn, si dhe ne rishikimin e disa prej veprave te tij me te hershme. Me 726 h perseri kundershtaret e tij bene komplot kunder tij qe ta burgosin, dhe ia arriten qellimit. Ne kete kohe ai
vazhdoi te shkruante komentin e tij te Kur ‘anit si edhe trajtime per
ceshtje te ndryshme.

Ibn Tejmijje, All-llahu e meshirofte vdiq ne burg ne Damask, naten e se
shtunes, me 20 Dhul-kade te vitit 728 h [26-27 shtator 1328] ne moshen 67
vjecare, dhe u varros ne varrezat sufije ne Damask, ku ishte varrosur edhe
nena e tij. Njerezit qe e nderuan ate i bene atij nje funeral madheshtor,
ne te cilin moren pjese 200 000 burra dhe 15 000 gra. Edhe nje here, ne
xhenazen e nje tjeter vigani te madh nga zinxhiri i dijetareve te
Ehlih-Sunnetit u vertetua fjala e Imam Ahmedit rrahimehullah drejtuar
kundershtareve dhe armiqve te sunnetit dhe idhtareve te se kotes : « Ju
thoni atyre [dmth. bidatcinjve] « Le te deshmoje dita e xhenazeve tona ».
Le ta kuptojne idhtaret e risive se ka per ti turperuar All-llahu
Subhanehu ue Teala gjate jetes se tyre te pabereqetshme ne dynja, ne
varrimet e tyre dhe ne varret e tyre , e edhe ne diten e madhe te deshmive
kur nuk do t’ju bejne dobi veprat e tyre « te mira » te perlyera me
llumin e bidateve te tyre.

Lusim All-llahun Fuqiplote ta meshiroje Shejkhun tone, Shejkhun e Islamit
sepse ai ishte padyshim Shejkhu i Islamit, ne Meshiren e tij te pafund, e te
na meshiroje edhe ne, dhe lusim Ate te na bashkoje me te ne Xhennetet e
Larta ne Shoqerine e Salihineve.



Karakteri dhe arritjet e tij.


Ibn Tejmijje All-llahu e meshirofte zuri nje vend te larte e te nderuar mes
dijetareve te tij bashkekohor per shkak te memories se tij te talentuar,
intelektit te tij te mprehte, dijes enciklopedike dhe kurajos se tij te
patrembur. Ai pershkruhet si nje orator i madh, trim dhe i patrembur, i
patundur, i disiplinuar, shume i devotshem, zahid dhe konkurues, i ndershem
dhe fales, i drejte dhe gjithmone i vendosur.
Perpjekjet reformuese dhe angazhimet letrare te Ibn Tejmijjes mbulojne nje
fushe te gjere e cila mund te permblidhet me poshte :

1-Ringjallja e besimit dhe kapja pas Teuhidit.
2-C’rrenjosja e besimeve dhe zakoneve panteike.
3-Kriticizmi i filozofise, logjikes silogjike [sipas se ciles nxirret nje
perfundim ne baze te dy gjykimeve te dhena me pare] dhe dialektike, me
qellim qe te nxjerre ne pah superioritetin e Kur’anit dhe Sunnetit.
4-Shfarrosja e besimeve jo-Islame permes refuzimit te Krishterizmit dhe
Shi’izmit.
5-Riperteritja e mendimit Islam dhe e shkencave te tij.

Numri total i veprave te Ibn Tejmijjes eshte 621 dhe shume prej shkrimeve
te tij jane humbur. Disa prej shkrimeve te Ibn Tejmijjes se bashku me temat
qe trajtojne jane si me poshte :

1- Exh-xheuab es-sahijh limen bedele Dijn el-Mesijh. [Pergjigja e sakte per
ate qe ndryshoi Fene e Mesihut].
2- Redd-ul Mentikijjin. [Pergenjeshtrim i Logjisteve].
3- Kitab es-sejaseh esh-Sharijah. [Trajtim i teorive politike dhe qeveria ne
Islam].
4- Minhexh es-Sunnah en-Nebeuijeh. [ Rruga e Sunnizmit. Refuzim i besimeve shi’ite, i shkruar si kunderpergjigje ndaj “Minhexh el-Karamah” te Ibnul Mutahir el-Hil-li ].
5- Zijareh el-Kubur. [Kritike ndaj veprave te “shenjtoreve”, ndermjetesimit,
besimeve dogamatike dhe supersticioziteteve].
6- Mexhmuat er-Resail el-Kubra. [Ky liber permban artikuj mbi ceshtje te
ndryshme].
7- Mexhmuatul Fetaua [Koleksion fetauash mbi ceshtje te ndryshme].
8- Mexhmuat er-Resail uel-Mesail [ Permban artikuj dhe mendime , fetua mbi
ceshtje te ndryshme].
9- Mexhmuat Shejkhul Islam Ahmed Ibn Tejmijje. [Permban diskutime mbi
jurispundencen Islame dhe mendime / fetua te Ibn Tejmijjes.]


Perfundim.

Po e perfundojme me fjalet e Meulana Ebul-Hasen Ali En-Nedeuij i cili e ka
pershkruar Ibn Tejmijjen me cilesite me te ndritshme :

“Ibn Tejmijje interpretoi Kur’anin dhe Sunnetin, vendosi superioritetin e
Islamit mbi herezine [devijimin dhe humbjen] konceptet filozofike dhe
besimet e tjera, dhe kontribuoi ne ringjalljen e paster te fese pas nje
studimi te thelle qe ishte i domosdoshem per hedhjen drite mbi fete dhe mbi
epshet intelektuale te kohes. Duke kerkuar qe te parakaloje kundershtaret e
tij, ai e zoteroi metodologjine prej atyre te cilet e sulmonin Islamin. Ne
fakt mesimet e tij, dija e gjithanshme , arritjet e tij intelektuale dhe
forca [qendresa] e tij mendore gjithmone i linte kundershtaret e tij te
perulur. [A.H.A. Nedeuij. „Shpetimtaret e shpirtit Islamik. Fq 24. vol:2.
Akademia e kerkimeve dhe publikimeve Islamike , Luknow. Indi, 1974.]

Te paket jane ata qe mund te pyesin se perse dijetaret e sotem edhe ata me
te hershmit e kane lavderuar Imam Ibn Tejmijjen me konsiderata si “shpirti
udheheqes i shekullit“, “Kurora e dijetareve“, “I fundit prej dijetareve te
ndricuar“.

Lutja jone e fundit eshte: Falenderimi i takon Vetem All-llahut s.u.t, Paqa dhe Meshira e Tij qofte mbi te derguarin e fundit Muhammedin (salall-llahu alejhi ue ala alihi ue sel-lem).

[INDRITI]

Ajo qe me mbetet per te thene pas tere ketyre postimeve eshte se Ibnu tejmije ka shkruar nje liber te vogel per nje kohe relativisht te shkurter qe filonte nga pas namazit te drekes e deri ne Namazin e Ikindise, dhe ky liber studjohet sot ne nje prej universiteteve te shkencave islame per kater vjet rradhazi.
Puna flet per dijen e tij.
Nderkohe qe as qe nuk diskutohet qe edhe ka gabuar, nuk mund ti them engjellor.
Tani nje pyetje per te gjithe:" A ka ndonje dijetar qe nuk ka gabuar ndonjehere?

[rapsod]

O Indrit he mo te lumsha!
Askush ne kete bote nuk eshte i pagabueshem pervec Allahut, "Te gjithe bijte e Ademit jane gabimtare, ndersa gabimtari me i mire eshte ai qe pendohet", pervec Pejgambereve dhe Evlijave qe jane (ma3sum) te ruajtur nga Allahu kundrejt gabimeve, te tjeret hyjne ne kategorine e "Ins"-"nasij"-qe harron, gabon.
Le te kuptohemi, qe mos diskutojme per personin tim apo te te tjereve, kur kam ardhur me kete teme, ndoshta askush nuk me ka kuptuar me mire se Indriti dhe une po e deklaroj se, Tema s'ka te beje me Ibn Tejmijen si person, por me doktrinat e tij te sjella per here te pare ne historine e doktrines Islame ne ate kohe, kjo per informacion te atyre qe nuk e dijne dhe kam kerkuar kurndethenie ndaj asaj qe kam proklamuar qe Ibn Tejmijeh flet per "perhershmeri te llojit te krijesave".
Askush nuk me ka dhene nje kunderthenie, mbeshtetje apo mosmbeshtetje, vetem kam lexuar filani e ka lavderuar.
Cfare do te thote "Perhershmeri te llojit te krijsave" ?
po jap nje shembull, sipas kesaj doktrine: "Njerezimi (lloji i incidentalit), sipas doktrines, nuk eshte i krijuar (kidem) ndersa njerezit/njeriu (individi) eshte i krijuar".
Deri me tani askush nuk e ka mbrojtur kete teze te Ibn Tejmijes dhe askush nuk ka folur per te dhe per me teper eshte munduar qe te dilet jasht ketyre suazave duke e pergjithesuar temen mbi personin dhe jo duke u marre ne parim te vepres se ketij person. Askush nuk ka thene deri me tani qe kjo doktrine eshte e drejte ose jo dhe merren me persona te tjere duke filluar edhe nga Ebu Hanife. Une e thash ne nje shkrim drejtuar Indritit qe ceshtja eshte e tipit "Ma3lumeh min ed-dini bi ed-darurah"- e ditur prej fese te nje rendesise te larte, ndersa thenia e Ebu Hanifes (argument i Aldos) se "Imani nuk ngrihet dhe as ulet" nuk eshte i plote, sepse kjo i ka interesuar Aldos te sjell ketu, ose vetem kete forme ka gjetur, Ebu Hanife thote se "Imani shtohet dhe pakesohet", gjithashtu edhe ceshtja e Subkijut per el-Mua3atilah te dyja bashke me ate te Ebu Hanifes nuk jane "ma3lumeh min ed-dini bi ed-darurah" dhe sa per informacion ky term i perdorur ne sheriat ka te beje me ceshtjet qe "edhe llogjika argumenton per X ceshtje". psh. "el-Mu3tezileh" pretendon se "Xhenneti dhe Xhehenemi nuk ekzistojne sot por ato do te ekzistojne ne Akhiret", per kete ceshtje, e cila nuk eshte "Ma3lumeh min ed-dini bi ed-darurah", Mu3tezilet nuk bejne "Kufer" por "Fisk" keshtu kane thene dijetaret e "Kelamit" dhe megjithate per Ibn Tejmijen une nuk po diskutoj per Hukmin qe i takon doktrines se sjell prej tij.
Vet prekja e Ibn Tejmijes, tek idhtaret e tij ndodh nje lloj alergjie a thua se ai eshte Ma3sum.
Shume dijetar e kane trajtuar Ibn Tejmijen si nje filozof te nje fraksioni te cilin ai e udheheq (ne koncept). Kur Ibn Sina e ka trajtuar ceshtjen e BOTES me KIDEM te "llojit" dhe "individit", Ibn Tejmijeh e ka kundershtuar dhe ka thene per te qe eshte Kufer, ndersa ai vete pamvaresisht se ka ndryshuar vetem ngjyrat, duke thene se "LLoji eshte kadim" dhe "individet te krijuar", eshte me teper mbeshtetes se doktrines se sjelle nga Ibn Sina se sa kundershtues i saj.
Gjithsesi, Muhammedi a.s. ka thene: "me te vertete njeriu (robi) do te flase me nje fjale, duke e nenvlersuar, do te shkoje me te 70 pranvera ne zjarr"
Duke marre per baze fjalen e Resulit a.s. Rapsodi nuk eshte bazuar ne vetvete por ne ato qe shkruhen dhe thuhen ne libra.
Respekte dhe selam alejkum!

[albprofiler]

Disa mund te me quani shia ,sufi apo diçka tjeter ,por me tevertet jame veç nje njeri i vogel qe jam ne kerkim te se vertetes Edhe une mund tju quaj me lloj lloj emrash por nuk dua ti hyj asaj udhe, dua qe te flitet per teme dhe per historin e islamit

Ibn Haxhr el-Askalani gjithashtu ka thënë, “Lexova ne shkrimet e el-Hafidh Silah ed-Din el-Bala’i në nëshkrimin e sheikhut të sheikhëve el-Hafidh Beha ed-Din Abdullah bin Muhamed bin Khalil: ‘Sheikhu dhe mjeshtri dhe Imami ynë në çështjet që janë midis Allahut dhe nesh, Sheikhu i kërkimit (tahkik), që shkonte, me ata që e ndoqen atë, në mënyrën më të mirë. Posedues i shumë cilësive të shkëlqyeshme dhe argumentave ndriçues që gjithë popujt e kanë pranuar dhe janë përtej numërimit. Allahu na bëftë të përfitojme nga dija e tij e jashtëzakonshme, dhe të na bëjë të përfitojmë nga ai në këtë jetë dhe në tjetrën. Ai është Sheikhu, Imami, Allama i cili i njeh çështjet, thellësisht i devotshëm, oqeani (i dijes), poli i dritës, Imami i Imamëve, bekimi i popullit Musliman, shenja e dijetarëve, trashëgimtar i Profetëve, Muxhtahidi i fundit, unik midis dijetarëve të Fesë – Sheikh el-Islam, prova e dijetarëve, shembull për krijesat, provë për të mësuarit, shkatërruesi i bidateve, shpata e debatuesve, oqeani i dijes, thesar i dobishëm, interpretuesi i Kur’anit, mahnitja e kohëve, unik ne kohën e tij dhe të tjera. Me të vertetë ed-Din (ibn Tejmijeh) është Imami i Muslimanëve, provë (argument) i Allahut kundër krijesës, bashkëngjitës i të drejtëve, ai që është si ata që e paraprinë, muftiu i sektit, ndihmuesi i së vertetës, shenja e udhëzimit, shtylla e Hufadh-it, Kalorësi i kuptimeve të fjalëve, gur-themeli i Sheri’atit, origjinues [shpikës] i shkencave të reja Ebu el-Abas Ibn Tejmijeh undefinedSHUME MUSLIMAN NUK MUND TI THOJN KTO GJERA AS PER MUHAMEDIN A.S DHE FAMILJEN E TIJ TE CILET E DININ ME SE MIRI FENE ISLAME SE MUND TE KONSIDEROHEN SE PO BEJNE SHIRK. shpikes i shkencave te reja e quani, me mire thuani bidatçi edhe ketu se jeni mesuar ta perdorni kete fjale

Ibn Kethir ka thënë, “e pakta që ai do bënte kur dëgjonte diçka, ishte ta mësonte përmendësh atë dhe të ishte i zënë për ta mësuar atë. Ai ishte inteligjent dhe kishte shumë gjëra të mbajtura përmendsh, dhe ai u bë një Imam në tefsir dhe gjithçka në lidhje me të dhe dije në fikh. Me të vertëtë thuhej së ai ishte më shumë i ditur në fikhun e medhebeve sesa ndjekësit e mu atyre medhhebeve në kohën e tij dhe ne kohë tjera. Ai ishte një dijetar në Usul dhe degët e fesë, dhe i gramatikës, gjuhës dhe teksteve të tjera dhe shkencave intelektuale... asnjë dijetar i shkencës nuk do bisedonte me të vetëm së do mendonte se ajo shkencë ishte specializimi i ibn Tejmijes. Përsa i përket Hadithit, atëherë ai ishte mbajtësi i flamurit, hafidh dhe i aftë që të dallonte të dobëtin nga i sakti, i mirëinformuar për transmetuesit...” [‘el-Bidajah uen Nihajah’ (14/118-119) i ibn Kethirit.]

Ai gjithashtu ka thënë, “Ai ishte, Allahu pastë mëshirë mbi të, nga dijetarët më të mëdhenj, gjithashtu prej atyre që gabojnë dhe janë të saktë. Sidoqoftë gabimet e tij në lidhje me vendimet e tij të sakta ishin si nje pikë në një oqean të madh dhe ato janë të falura për të siç është vërtetuar nga Bukhariu, ‘Kur një udhëheqës bën nje urdhër (vendim), dhe nëse ai është i saktë, atëherë ai ka dy shpërblime dhe nëse ai gabon ka vetëm një shpërblim.’”

MOS E DINI VENDIMIN E ZOTIT JU ZOTERINJ . NE SHUME VENDE THUANI SE VETEM ALLAHU E DIN SE KUSH DO TE HYJE NE XHENET DHE KUSH JO




Po e mbyll me kete thenie te ketij alimi

Kadiu i Kadive, ibn el-Huriri, ka thënë, “Nese ibn Tejmijeh nuk ishte Sheikh el-Islam, atëherë kush është?” [‘Hajat Sheikh el-Islam’ (fq.26)][/QUOTE]
E KISHA PYETUR KETE KADIUN E KADIVE A NUK PATI SHEIKH EL ISLAM EDHE PARA ibn tejmijes ME FALNI ZOTERINJ NDOSHTA PO DAL NGA TEMA MIREPO I KAM DISA PYETJE PER FJOLLAT DHE ALDIN PASI EDHE SHKRUAJTEN DISA GJERA KUNDER SHIAVE DHE SUFIVE . ibn tejmija i paska shkruar 600 e kusur libra , a ka ndonje liber ku shkruan ai per luften e qerbelas ,per martirizimin e IMAM HYSEINIT , per vuajtjet dhe torturat qe ju bene familjes se MUHAMEDIT a.s . Edhe ketu ne forumin islam jane 650 tema gati njesoj si librat e ibn tejmijes por asnjera nuk flet per kto histori qe thash me lart . Po ju drejtohem juve se po e shoh se po mundoheni ti vleresoni shume mire personalitete te ndryshme ne islam dhe po shkruani histori per te gjithe ,kur nuk harroni te shkruani as per historit e wehabisteve ,me siguri mund te shkruani edhe diçka edhe per EHLIBEJTIN . Ju uroj paqe te gjitheve

[Bani gjk]

Selam vllezer, only truth problemi eshte qe me shkru per familjen e profetit Muhamed a.s kta vllezer kan firk mos pi quajn te tjeret shiia e pastaj edhe qafira,apo te permenden nje her imam Hasani r.a apo imam Hyseini r.a do te thot automatikisht je shiia,apo qafir per ndrryshe simbas mendimit te disave ktu ne forum.
Por nesje me vjen mir shumm only truth qe ka hala ksi lloj njerz qe kan dashni te madhe per Pejgamberin dhe Ehl-ul-Bejti.

Ju Kerkoj falje qe dola pak nga Tema .
Selam


Hadith-i sifanah: Ibën Abazi thotë: “Pejgamberi tha: ‘Familja ime është si anija e Nuhut a.s; kushdo që hipën në të do të shpëtojë dhe kushdo që i largohet do të fundoset.’
1. al-Mustadrak, by al-Hakim, v2, p343, v3, pp 150-151 on the authority of Abu Dhar. al-Hakim said this tradition is authentic (Sahih).
2. Fadha'il al-Sahaba, by Ahmad Ibn Hanbal, v2, p786
3. Tafsir al-Kabir, by Fakhr al-Razi, under the commentary of verse 42:23, Part 27, p167
4. al-Bazzar, on the authority of Ibn Abbas and Ibn Zubair with the wording "drowned" instead of "perished".
5. al-Sawa'iq al-Muhriqah, by Ibn Hajar Haythami, Ch. 11, section 1, p234 under Verse 8:33. Also in section 2, p282. He said this Hadith has been transmitted via numerous authorities.
6. Tarikh al-Khulafaa and Jami' al-Saghir, by al-Suyuti
7. al-Kabir, by al-Tabarani, v3, pp 37,38
8. al-Saghir, by al-Tabarani, v2, p22
9. Hilyatul Awliyaa, by Abu Nu'aym, v4, p306
10. al-Kuna wal Asmaa, by al-Dulabi, v1, p76
11. Yanabi al-Mawaddah, by al-Qundoozi al-Hanafi, pp 30,370
12. Is'af al-Raghibeen, by al-Saban
Nje Transmertim tjeter:
Dhakha’ir al-’ukba, f. 20; al-Sava’ik al-muhrikah nga Ibën Haxhari, Kajro, 1312, ff. 150 dhe 184; Ta’rikh al-khulafa nga Xhalal al-Din Sujuti, Kajro, 1952, f. 307; Nur al-absar nga Shiblanxhi, Kajro, 1312, f. 114. Në Ghajat al-maram, f.

[alDI]

Rapsod selam aleikum vlla

Jam i sigurt se te kishim debatu bashk ne jete reale e jo ne virtualitet ndoshta do ndaheshim duke mbajt secili mendimin e tij por ama di se ne fund do perqafoheshim se as un e as ti nuk adhurojm ibn tejmijen as ebu hanifen e as subkijun e askend tjeter vec Allahut .


Un ngelem me mendimin tim per kete teme vlla...qe analizat per te nxjerr nje dietar gabimtar ne ceshtje akideje apo ca do lloj ceshtje i takojn njerezve te dijes dmth ulemave e jo ty e as mua vlla.


Sic e shef pak dun te na shofin te percare dhe u behet qefi disave dhe fusin hundet direkt se kujtojn se do na bejn per vete dhe na akuzojn per mos dashuri ndaj familjes se RResulit a.s

Vlla nese je i hidheru me mua ma bej Hallall se kshu eshte kur debaton ne keto rrethana....

U Hibuka fil-Lah

[rapsod]

Selam!
Une o vllezer nuk po i bie askujt ne qafe, ndoshta tema do te ishte me mire te sillej ne forme te nje problematike pa permendur emra, sepse nga emrat behemi fanatik dhe mbrojme secili prej nesh emrin qe jemi per te idhtar te tij. Une kur i kam rene "me pall" kesaj teme kam dash te diskutojme doktrinen, pak me ben mua se a e ka thene Ibn Tejmijeh apo Omer Khajami.
Ka nje doktrine qe sillet fshehtas dhe shumica nuk e njohin ate qe eshte "Kidem el-Alem", qe do te thote se "bota nuk ka fillim te ekzistences se saj" sic eshte "Kidem-u-llah", pra qe vetekziston. Me pas vjen e ngjyrosur duke u thene se "lloji i kesaj bote eshte Kidem" ndersa "individi i krijuar".
Tashme ka dikush qe te diskutojme rreth kesaj ceshtjeje, ose te kontribuoje me ndonje mbeshtetje ose kundershti?
Tani jemi te qarte!
Selam

[Acid_Burn]

Ibn Tejmija ne Akiden e tij Akidetu Wasatije

Ibn Tejmija shume qarte dhe shume paster perngjason Allahun xh.sh dhe cilesite e Tij duke e krahasuar Ate me henen ne interpretimin qe i ben 57:4 "Dhe Ai eshte me ju kudo qe ju jeni" Fraza "dhe Ai eshte me ju" nuk don te thote aq Allahu eshte brenda krijimit.... sikurse Hena nje nga krijesat me te vogla te Allahut eshte e pranishme edhe ne qiell (mawdu`un fi al-samaa') e poashtu ne te njejten kohe e pranishme me udhetarin dhe jo udhetarin kudo qe ata jane. Ashtu sikurse Madhestori eshte mbi (fawk) Arsh si observues i krijesave te Tij dhe njekohesisht mbrojtesi i tyre qe di cdo gje per to -1

Admiruesit e Ibn Tejmijes mund te pretendojne qe ai perfaqson doktrinen e Ehli Sunnetit, por ne te gjithe e dime qe askush prej Ehli Sunnetit e ka krahasuar Allahun me henen, ose diturin e Allahut me rrezet e henes. I Lartesuar eshte Allahu prej ketyre qe japin shembuj te tille. Fatkeqsisht edhe ne ditet e sotshme gjejme tekste ku shpjegohet akideja e Ibn Tejmijes si psh (sherh el akid elwasatije) shkruar prej Ibn Uthejmin, autor i cili nuk kenaqet me ngjasimin e Allahut me henen te bere nga Ibn Tejmija, por e perngjason Ate me diellin.

Si rrjedhoje e pretendimeve te tilla Ibn Tejmija u arrestua me konsensus te ulemave te Egjiptit dhe Shamit te cilet deshen te ndalojne shperndarjen e ideve te ketij te fundit. Denimi dhe burgosja e Ibn Tejmijes erdhi si rjedhoje e konsensusit te dijetareve te kohes dhe jo si pretendojne admiruesit e tij duke thene qe kundra Ibn Tejmijes u be kompllot. Nuk eshte aspak e vertete qe Ibn Tejmija u burgos prej ndonje sundimtari tiran apo prej kokurenteve te kohes - edhe kto prralla qe i tregojn sot admiruesit e tij.

Ne kete post une do mjaftohem vetem duke permendur denimin e pa zbatuar dhene prej el Hejtemi. Denimi i ashper dhene ndaj Ibn Tejmijes prej Ibnul Haxher el Hejtemi, Shekhul Islam, Ahmed ibn Muhammed ebul Abbas Shihab ed-dijn el Hejtemi, i njohur si Ibn Haxher el Hejtemi (909 - 974 / 1504-1567) ka qene Imami Shafiit i kohes se tij. Njohes i thelle dhe dijetar brilant i Ligjit Islam qe se bashku me zotriun tim Shejkh Ahmed er- Remli perbjenin burimin kryesor te fetvave ne te gjith periudhen e vonshme te shkolles Shafiite. Ishte i edukuar ne Azharin Sherif dhe me vone u shperngul ne Meken Fisnike ku autorizoi punime te shumta ne medh'hebin Shafiit, ne Jurisprudence, Hadith, Tefsir etj. Nje prej punimeve te tij me te famshme eshte Tuhfat el-muhtaxh bi sharh el-minhaxh - Dhurate per nevojtarin shpjegim i rruges. Koment i Minhexh et- Talibijn - Rruga e e kerkuesit shkruajtur prej te madhit Neueui. Vepra ne 10 volume perfaqson majen e skolastikes Shafiite. -2
Ne Fetaua Hadithijjeh, El Hejtemi shkruan:

Ibn Tejmija eshte nje rob te cilin Allahu e ka lene ne rruge te shtrember e ka qorruar, shurdhuar dhe e ka prishur. Kjo sipas deklarates se imamve te cilet i kan demaskuar dhe pergenjeshtruar pretendimet e tij. Secili qe deshiron te dije ne lidhje me kete duhet te lexoje fjalet e muxhtehidit Imam Ebu Hasan Takij din Subkiut dhe te djalit te tij Taxhu dijn Subkiut. te imam Izz ibn Jemaa' e te tjereve prej Shafive Malikive dhe Hanefive. Me pak fjale.. pretendimeve te tij nuk i eshte dhene asnje rendesi, por ato jan flakur tej me percmim. Duhet te dihet qe ai eshte ne rruge te shtrember, eshte shpikes i shpikjeve te kota qe te cojne ne humbje (mubtedi' dallun mudill) dhe nje injorant i cili ka sjell te keqen te cilen Allahu e ka gjykuar me te drejte. Na ruajt Allahu prej rruges se ketij menyrave dhe doktrines qe predikon... Amin. Disa prej atyre qe ka thene Ibn Tejmija dhe qe bien ne kundershtim me konsensusin e dijetareve jane:

1- qe zoti eshte subjekt i ngjarjeve te krijuara (muhalun lil hauadith) ---na rujt Allahu prej te tilla pretendimeve

2- qe Allhu eshte kompleks ose i perbere nga pjese (murekkeb) Qenia e Tij ka nevoje te ngjashme sikurse tersia ka nevoje per pjeset (taftakiru dhatuhu iftikara el kul lil xhuz')

3- qe Kur'ani eshte i krijuar ne Qenien e Allahut (muhdathun fi dhatil-llah)-3 -I Lartesuar eshte Allahu prej ksaj

4- qe lloji i kesaj bote ekziston pa fillim (kadim bil neu3) dhe qe ka ekzistu meAllahun ne ezel. Si nje dicka qe do jetoje gjithnje ( makhulkan daiman) duke e bere keshtu te nevojshem per Qenien e Allahut (fe xhealehu muxhaban bi dhat) qe sipas tij nuk vepron qellimshem (la fa`ilan bi el-ikhtjar), -4 - i Lartesuar eshte Allahu prej kesaj.

5- theniet e tij mbi trupezimin e Allahut, drejtimin, cvendosjen (el-xhismijje ue el-xhiha ue el-intikal) dhe qe Allahu perputhet me permasat e Arsit nukeshteas me i madh e as me i vogel.--- na ruajt Allahu prej ketij kufri te hapur Allah na ruaj!!!

6- thenia e tij qe zjarri i xhehenemit do fiket (en-nar tefni) -5

7- qe te derguarit nuk jan te ruajtur prej mekateve (gajru ma'sumijn) -6

8- qe Pejgamberi jone Muhammedi a.s nuk ka status tevecante te Allahu (la xhaha lehu)-7 dhe si rrjedhimnuk mund te ndermjetesohemi meMuhammedin te Allhu-8

9- udhetimi per te vizituar ate (Muhammedin) eshte mekat dhe nuk lejohet qe te shkurtohet namazi gjat ketij udhetimi. -9

10- qe fjalet e Teuratit dhe Ungjillit nuk jan ndryshuar, por domethenia e tyreeshte ndryshuar.



__________________________________________________ ________

1- Ibn Taymiyya, al-`Aqida al-wasitiyya (Salafiyya ed. 1346 / 1927) f. 20.
2- Pjeserisht marre prej biografise se el Hejtemit shkruar prej Nuh Keller f. 1054.
3- Xhehmijet kane besuar qe Kurani eshte i krijuar
4- keto jane shprhja me ulet qe mund te ceki fjala
5- kjo eshte refuzuar prej San`ani in Raf` al-astar
6- ky eshte konkluzioni logjik i fjaleve te tij dhe dispozita eshte kufer ose fisk
7- reference e menyres se si Ibn Tejmija i pergjigjet pyetjeve specifike per Pejgamberin duke gjeneralizuar te gjithe njerezit.
8- fataua hadithije -volumi 2
9- Ibn haxhar Fet'h el Bari ed 1993 3:66

[hasanii]

selamualejkum musliman

vallai vellezer per te nxjerre perfundime rrethe nje dijetari te madhe te fese Islame , duhet se pari te dime mire fene Islame ( me mire se dijetari per te cilen ju po e akuzoni) , duhet ditur mire veprat e tij dhe fetvate e tij se per cilin raste dhe kohe jane dhene , e pastaj te kundershtojmi dijetarin ne fjale rrethe akides se tij.
Iben tejeme ka pase shum armike edhe ajo ka qene se ja ka thene troqe e mire gabimet e sekteve te dala nga Islami e qe tash me akiden e tyre me nuk kane krahasim me Islamin .

Pra o vellezer cili prej neve e dine fene me mire se Iben tejme dhe Ibnul Kajimi , dijetaret te cilet bene pastrimin e ndytesirave dhe bidateve qe iu kishin veshe fese Islame .

O vellezer kisha kerku nga ju qe kete teme ta mbyllim ( se ka pergjigjie per tere ato akuza qe ju kane vene )shkaku eshte se ketu ne forum nevoitet nje mesim i thjeshte per popullin e thjeshte .Mirpo nese nuk deshironi ta mbyllim do e vazhdojmi me ndihmen e Allahut .Por akuzat qe disa ketu ja kane vene , dijetaret moti ju kane pergjigjur , mirpo shkaku qe me duhet mua eshte ketu cinik per te hudhur nje hije te erret mbi kete dijetare dhe mbi Ehlil Synetin wel xhema .
Por mendoj se keto shenimet ketu qe jane vene nuk kane hajre te madhe , dhe shfaqe skepticizem tek forumistat qe jane te ri ne fene Islam ( nese me lejohet te theme).

Allahu e dine me se miri

Kerkoj falje nga Allahu per vete dhe per ju andaj edhe ju kerkone nje gje te till ngase Allahu eshte Fales dhe Meshirues.

selamualejkum nga vellau juaj ne Islam