Intervista të ndryshme nga sfera e futbollit!

[Davius]

Henri: Në futboll fituesit nuk gjykohen

Tierri Henri është riaftësuar plotësisht nga dëmtimi që ka pësuar në fillim të muajit prill dhe përgatitet për ndeshjen e fundit të Premier Ligës, atje ku me 25 gola kryeson renditjen e golashënuesve. Francezi mbetet një nga futbollistët më të lakuar në merkato dhe vazhdon të pushtojë zemrat e fansave në të gjithë botën. Pavarësisht nga mënyra e tij e lojës, Henri e pranon se në futbollin e sotëm, kanë rëndësi rezultatet dhe jo loja e bukur. Ja cila ka qenë intervista e dhënë nga sulmuesi i Arsenalit për shtypin spanjoll, ku flet për Serinë A, Premier Ligën dhe Primera Divizionin:

- Si e vlerësoni sezonin tuaj në Premier Ligë?

- Ishte një vit i vështirë. Në Angli shihen shumë rekordet dhe 49 ndeshjet pa humbje të Arsenalit bënë bujë. Rreth nesh, presioni ishte i padurueshëm dhe na u desh të lëshonim, por ky lëshim na kushtoi titullin. Në vendet e tjera të Europës nuk ndodh kjo. Gjithsesi, më vjen keq, sepse në atë ndeshje që u thye rekordi, nuk e meritonim humbjen.

- Pra nuk ka qenë një vit i mirë...

- Mund të fitojmë Kupën e Anglisë, duke mundur në finale Mançesterin. Ndoshta është pak, por një skuadër si Arsenali nuk mund ta mbyllë sezonin pa trofe. Kjo vlen edhe për Milanin apo Realin në Spanjë.

- Eshtë kurioz fakti që të gjitha skuadrat që luajnë futboll sulmues, me përjashtim të Milanit, nuk kanë triumfuar në Europë. Kanë dominuar Çelsi dhe Liverpuli. Ka nisur një epokë e re në futboll?

- Po, mund të jetë. Për shumë kohë pamë të luhej me vendosjen taktike 4-3-3. Tani është rikthyer në modë vendosja taktike 4-4-2 dhe ndoshta ajo 4-5-1, me futbollistë anësorë që dinë të sulmojnë. Këto skuadra kanë gjetur mënyra të tjera si mund të fitojnë. Të tjera si Arsenali, Reali, Milani dhe Barcelona mendojnë më shumë për të luajtur me topin, sesa të mbrohen. Kjo nuk është një kritikë për Çelsin. Them vetëm se është një mënyrë tjetër loje. I japin prioritet mbrojtjes dhe jo sulmit. Në futbollin e sotëm është e rëndësishme vetëm fitorja. Shikoni Milanin dhe Juventusin. Janë të barabartë në Itali dhe kanë mënyra të ndryshme loje.

- Pra mendoni se nuk është e rëndësishme të punohet me trajner difensiv, si Mourinjo apo Benitez...

- Unë mendoj se e rëndësishme është të fitohet, nuk ka rëndësi se si. E thashë që ka shumë mënyra loje për një skuadër, por në fund të sezonit kanë rëndësi vetëm trofetë. Nëse do të më duhej të zgjidhja ndërmjet futbollit spektakolar dhe eliminimit në çerekfinale, apo futbollit difensiv dhe mundësisë për të luajtur në finalen e Ligës së Kampioneve, zgjedhja ime do të ishte padyshim kjo e dyta.

- Si ju duket puna e bërë nga Rafa Benitez te Liverpuli?

- Ka bërë një punë të mirë. Në fillim, kur i duhej të fitonte ndaj Olimpiakosit, për të vazhduar më tej në Ligën e Kampioneve, shtypi anglez filloi ta kritikonte. Unë jam i bindur se një trajneri i duhet dhënë kohë për të punuar dhe vetëm pastaj mund t'i bëhet bilanci i asaj që ka arritur. Liverpuli nuk ka bërë një kampionat në lartësinë e duhur, por ka arritur finalen e Championsit, prandaj të gjithë duhet të përgëzojnë edhe Benitezin. Personalisht njoha aftësitë e tij që kur drejtonte Valencian.

- Cili nga spanjollët që luan me Liverpulin ju ka habitur më shumë?

- Luis Garsia. E kam parë edhe duke luajtur te Barça. Por tani duket një futbollist krejtësisht tjetër, më i kompletuar. Luan në qendër, në të majtë, në të djathtë, shënon, jep asiste dhe e godet mirë portën. Eshtë futbollist me nivel. Gjithashtu njihja edhe aftësitë e Ksabi Alonso që kur luante për Sociedadin.

- Mendoni se Zidani ka dhënë më të mirën e tij apo ka ende për të dhënë në vitet e fundit të kontratës së tij me Realin?

- Të dyja. Zidani të habit në gjithçka. Ju siguroj se si njeri është edhe më i përkryer sesa si futbollist. Imagjinoni si do të jetë. Kur kalon në rrugë, është shumë i turpshëm nga vëmendja që i kushtojnë njerëzit. Eshtë një njeri i çiltër dhe për këtë njerëzit e duan. Për të nuk duhet të flasë askush, pasi ai vetë nuk merret me fjalë. E kini vënë re? Mendon vetëm për të luajtur."

- Por nuk është më Zidani i ditëve më të mira...

- Gjithsesi, ai nuk fshihet kurrë. Gjithmonë që të jetë pranë topit. Asnjëherë nuk ankohet dhe është një fitues i lindur. Mund të flas për Zizunë për një ditë të tërë.

- Në një intervistë rreth një vit e gjysmë më parë, ju deklaruat se Rauli është numri 1. Vazhdoni ta mendoni kështu edhe pas kritikave që ka pasur kapiteni i Realit kohët e fundit?

- Unë kam thënë se më duket e çuditshme që Rauli nuk e ka fituar asnjëherë "Topin e artë", sepse e meritonte atë. Sa herë që dikush më pyet si është e mundur që nuk fituat atë apo këtë trofe, unë i përgjigjem duke i thënë se si është e mundur që Rauli nuk e ka fituar asnjëherë "Topin e artë". Ai është i pabesueshëm. Këtë vit ndoshta nuk ka qenë në lartësinë e duhur, por njerëzit nuk duhet të harrojnë se ç'ka dhënë Rauli. E ka të gjithë karrierën përpara dhe jam i bindur se spanjolli do të tregojë "mrekulli" të tjera deri në fundin e karrierës së tij.

- Pra, nuk ju habit edhe rënia e Realit...

- Nuk do të përdorja fjalën "rënie". Ata u bënë viktima të epitetit "galaktik", një epitet që futbollistët e Realit nuk e kanë përmendur asnjëherë për veten e tyre. Eshtë një term që ka dalë nga shtypi dhe nga tifozët, jo nga futbollistët. Kujtoj që kur fituan Ligën e Kampioneve nën drejtimin e Del Boskes, nuk konsiderohej skuadra e "galaktikëve". Dhe të mendosh se ai grup u shpall kampion Europe. Për ta bërë edhe më të qartë: Në rast se Arsenali do të fitojë Ligën e Kampioneve në Angli, do të jemi heronj, Spanja kërkon më shumë nga Reali. Për këtë them se nuk mund të flitet për rënie në sezonin e Realit.

- Por nuk mund të jetohet me të kaluarën, apo jo?

- E mendoj si futbollist: Reali i Madridit nuk ka mbaruar. Pashë ndeshjen Real-Barcelona, dy skuadra të mëdha që zhvilluan ndeshjen më të bukur për të gjithë sezonin në kampionatet e Europës.

- Ju keni deklaruar se Kaka, Adriano dhe Ronaldinjo janë sulmuesit më të mirë të planetit. Po Ronaldo?

- Unë kam thënë se cilët janë talentet e së ardhmen, sepse në rast se do të përmendja sulmuesit më të mirë, nuk mund të harroja Raulin. Këto vitet e fundit, Zidani në mesfushë dhe Ronaldo në sulm kanë shkruar historinë e futbollit.

- Ç'mendim keni për Samuel Etonë?

- Nuk më habit ecuria e tij. Kishte kohë që kërkonte vetëm një vitrinë të rëndësishme për t'u shprehur. Barça ia dha mundësinë dhe tani po përfiton.

- E shihni ndryshe nga të tjerët?

- Po, te Barcelona ka shumë futbollistë unikë, Eto është një nga ata. Nga hiçi mund të krijojë një gol.

- Keni deklaruar se do ta kishit ëndërr të luanit në Madrid. I konfirmoni këto fjalë?

- (Qesh). Nuk mund të luaj me Realin, sepse nuk e ka fituar ende "Topin e artë". Duke lënë më një anë shakatë, jam mirë tek Arsenali dhe nuk mendoj për asnjë skuadër tjetër. Reali, Milani, Barcelona janë skuadra, në të cilat mund të luaja kur isha më i ri. Tani historia ka ndryshuar: kam një kontratë për të respektuar dhe një jetë për të vazhduar, atje ku jam i lumtur, në Londër.


Francezi thotë:

Për Arsenalin: "Në Angli shihen vetëm rekordet. Presioni i shumtë na kushtoi titullin."
Për Luis Garsian: "Luan në qendër, në të majtë, në të djathtë, luan mirë me të dyja këmbët, shënon dhe jep asiste. Eshtë një futbollist i kompletuar."
Për Raulin: "Kur më pyesin si është e mundur që nuk keni fituar këtë apo atë trofe, i përgjigjem duke i thënë, si është e mundur që Rauli nuk e ka fituar "Topin e artë".
Për Zidanen: "Për të nuk duhet të flasë askush, pasi ai nuk merret me fjalë. E keni vënë re? Mendon vetëm për të luajtur."
Për Realin: "Vuajtën epitetin "galaktik". Një epitet që vetë futbollistët nuk e kanë përmendur asnjëherë për veten e tyre."
Për Etonë: "Nuk më habit ecuria e tij. Ai mund të "krijojë" një gol nga hiçi."
Për të ardhmen: "Kam një kontratë për të respektuar dhe një jetë për të vazhduar atje ku jam i lumtur, në Londër."

Pasaporta e HenrisëEmri: Tierri
Mbiemri: Henri
Datëlindja: 17.07.1977
Gjatësia: 188 cm
Pesha: 83 kg
Vendlindja: Paris
Kombësia: franceze
Roli: Sulmues
Skuadra: Arsenali
Numri i fanellës: 14

Transferimet
Janar 1999, nga Monako te Juventusi (10.7 milionë euro).
Qershor 1999, nga Juventusi tek Arsenali (10.5 milionë euro).

[Davius]

Legjenda e futbollit gjerman kërkon vendin e presidentit të UEFA-s dhe shprehet kundër teknologjisë në futboll

Bekenbauer: Me Platininë, mik dhe rival


13 muaj nga fillimi i kampionatit botëror në Gjermani, organizatori i kësaj veprimtarie, Fanc Bekenbauer, ka zgjidhur të paktën një problem: si ta kalojë kohën deri në finalen e 9 korrikut 2006. Kjo, pasi stadiumet janë të bukura, funksionale dhe marrëdhëniet me FIFA-n janë të shkëlqyera. Në rast se gjithçka do të shkojë siç duhet, atëherë "Kaizeri" do të konkurrojë për vendin e presidentit të UEFA-s. Pozicion ky i lakmuar edhe nga Platini dhe që do të lihet vakant pas largimit të Johansonit në fund të vitit 2007. Ja cila ka qenë intervista e Bekenbauerit 60-vjeçar, në të cilën flet për gjithçka që ka të bëjë me futbollin e ditëve të sotme:

- Përse keni dalë kundër Platinisë?
- Unë nuk i jam vënë kundër. Misheli është një mik i ngushtë dhe një nga të paktët ish-futbollistë që punon si drejtues i lartë në futboll. Ka dhënë gjithmonë prova për aftësitë e tij. Unë e respektoj dhe kam një konsideratë të lartë për Platininë.

- Por edhe ju, si francezi, do të synoni të merrni vendin e presidentit të UEFA-s, pas përfundimit të kampionatit botëror...

- Edhe për dy vjet në atë post do të qëndrojë Lenart Johanson. Në rast se ai nuk do të rikandidojë, atëherë do të përpiqem të marr vendin e tij. Nuk kam planifikuar ende një fushatë elektorale dhe atë që kam thënë deri tani, e kam thënë në mënyrë spontane dhe nuk duhen marrë seriozisht.

- Ju shiheni si "mbrojtës" i të pasurve, ndërsa Platini si "mbrojtës" i të varfërve. Deri aty sa një ish-politikan, Daniel Kohan-Bendit, ka formuar një grup të quajtur "aleanca kundër Francit"...

- Ndoshta është i nevrikosur, sepse një herë që luajtëm futboll së bashku, nuk i kam pasuar topin. Por kjo ka ndodhur 30 vjet më parë.

- Mos vallë futbolli po shfrytëzohet nga biznesi? Në Gjermani reklamohen edhe jakat e këmishave...

- Eshtë normale që duke qenë sporti më i ndjekur në botë, futbolli të tërheq vëmendjen e reklamave. Disa herë edhe ekzagjerohet, por unë kur shoh një ndeshje futbolli, nuk e kam mendjen tek ajo që është shkruar në fanellë, por përqendrohem te diçka tjetër.

- Sponsorët nuk i mungojnë as Kupës së Botës. Cilat janë problemet që duhet të zgjidhni ende përpara fillimit të botërorit?

- Kemi shumë kërkesa për bileta dhe nuk mund t'i plotësojmë të gjitha. Do të shesim 3.2 milionë bileta dhe mbeten shumë njerëz jashtë stadiumeve, sidomos në Gjermani.

- Dhunë, racizëm, hile: si do t'i shmangni këto fenomene të shëmtuara në futboll gjatë botërorit?

- Ministri ynë i Brendshëm, Oto Shili, është një njeri që flet pak dhe vepron shumë. Eshtë i bindur, edhe unë bashkë me të, që tifozët huliganë do të mbahen nën kontroll. Nuk e di se sa forca policie do të angazhohen, por ju siguroj se do të jenë të mjaftueshëm për të parë një botëror të qetë. Por është e qartë që ky lloj rreziku nuk mund të eliminohet asnjëherë totalisht. Mjafton të mendosh se rreziku i terrorizmit është në çdo cep të botës. Çështja e huliganizmit është më vete dhe pa dyshim nuk nënvlerësohet. Në Slloveni, tifozët e Gjermanisë shkaktuan trazira përpara një ndeshjeje miqësore, kjo pasi nuk u vlerësua sa duhet rrezikshmëria e tyre përpara ndeshjes. Gjatë botërorit nuk do të përsëriten skena të tilla. Nuk do të ndodhë si në vitin 1998, kur Ultrasit e përjashtuar nga stadiumet, udhëtuan për në Francë. Në Lens, një polic mbeti i plagosur. Që në europianin e vitit 2000, kur filluan të merreshin masa të rrepta, nuk janë përsëritur më episode të tilla dhune. Për këtë duhet ndihma e të gjitha vendeve të botës, sepse rreziku i huliganizmit mund të vijë ngado.

- Keni rikonstruktuar stadiumet dhe keni hequr hekurat që ndajnë futbollistët me tifozët. Mendoni se do të funksionojë ky sistem?

- Po. Nuk ka arsye përse t'i fusim njerëzit në një kafaz. Duhet të jesh i metë që të shkatërrosh një spektakël që dhuron një ndeshje futbolli.

- Po racizmi?

- Eshtë larg Gjermanisë dhe do të vazhdojë të jetë edhe gjatë Kupës së Botës.

- Sa ju ka dëmtuar skandali i ndeshjeve të trukuara nga bastexhinjtë?

- Në fillim ishte si një bombë që na shpërtheu në dorë. Por për fat të mirë, personat e implikuar ishin të paktë dhe të gjithë në kategoritë inferiore. Ky skandal nuk preku drejtpërdrejt Bundesligën. Ndiemë mbi vete habinë e të gjithë botës. Kjo është e vërteta, edhe ne gjermanët mund të gabojmë, jemi njerëz si gjithë të tjerët. Por kampionati botëror do të jetë mundësia ideale për të treguar anën tonë më të mirë.

- Franca dhe Koreja e Jugut, vendet e fundit që kanë organizuar kampionatin botëror, e kanë lidhur suksesin e organizimit me ecurinë e mirë të skuadrave të tyre...

- Sigurisht, në rast se Gjermania do të eliminohet që në turin e parë, festa jonë do të jetë ndryshe. Skuadra e vendit organizator dhe ecuria e veprimtarisë duhet të ndërthuren me njëra-tjetrën. Le të themi që jemi të lumtur që po mirëpresim kombëtaret më të forta të planetit dhe shpresojmë që skuadra jonë të arrijë finalen.

- Ç'mendim keni për konkurrencën?

- Në vitin 2002 parashikova një finale Argjentinë-Francë. Të dyja u eliminuan që në turin e parë. Kësaj here po heq dorë nga parashikimi.

- Ka shumë mundësi të përdoret topi me çip gjatë kampionatit botëror. Çfarë teknologjish të tjera mund ta ndihmojë një gjyqtar?

- Futbolli është i thjeshtë dhe natyral. Çfarë bukurie do të kishte në rast se të hënën nuk do të diskutoje për një episod që ndodhi në një ndeshje futbolli. Jam kundër teknologjisë në futboll dhe kundër kamerave të shumta në një fushë futbolli. Mund të pranoj vetëm një top me çip, për të parë si do të jetë, por asgjë tjetër. Edhe pse do të më mungojnë bisedat me taksistët anglezë në lidhje me golin "fantazëm", në finalen e kampionatit botëror të vitit 1966. Duhet të bëjmë kujdes që të mos abuzojmë shumë me këtë sport, sepse mund t'i heqim emocionet.

- Emocionoheni akoma duke ndjekur një kampionat botëror?

- Kam parë shumë të tillë nga disa pika vështrimi. Kur luaja futboll apo drejtoja kombëtaren gjermane, nuk e kisha vënë re sistemin organizativ të kësaj veprimtarie. Tani e shoh edhe nga ky aspekt. Jam optimist dhe mendoj se gjithçka do të shkojë mirë.

- Kardinali Bertone, kur Ratsinger u zgjodh Papë, tha se kisha kishte gjetur Bekenbauerin e saj. Nuk ju tremb kjo famë që keni, mos vallë është e ekzagjeruar?

- Dëfrehem me diçka të tillë dhe nuk është e mundur të ndryshoj atë që thonë njerëzit për mua.

- Keni menduar ndonjëherë të merreni me politikë? Silvio Berluskoni, kryeministri i Italisë, është pronari i Milanit. Emri dhe ndikimi i fjalës suaj në Gjermani mund t'ju ndihmojë...

- Nuk e shoh veten si politikan. Më pëlqen të them gjithmonë atë që mendoj, por, në rast se bën pjesë në një parti politike, nuk mund ta bësh diçka të tillë.

- Pyetja e fundit jashtë kampionatit botëror. A janë Milani dhe Liverpuli skuadrat më të forta në Europë?

- Janë skuadrat më me fat, sepse pas asaj që u pa në gjysmëfinale, finalja e Stambollit duhej të ishte Çelsi-PSV. Tani mendoj se do të fitojë Milanit. Kuqezinjtë janë më kompaktë dhe kanë futbollistë më me eksperiencë se ata të Liverpulit, për ndeshje të tilla.

Skeda e "Kaizerit"
Franc Bekenbauer
Franc Bekenbauer ka lindur në Mynih të Gjermanisë, më 11 shtator të vitit 1945. Ai është presidenti i Bajernit të Mynihut, por njëkohësisht edhe numri 1 i stafit që ka marrë përsipër organizimin e kampionatit botëtor, Gjermani 2006.
Me Bajernin...

Si futbollist me skuadrën bavareze ka fituar 5 tituj kampionë, 4 Kupa Gjermanie, 3 Liga Kampionesh, Kupën Interkontinentale dhe Kupën e Kupave. Në vitet 1972 dhe 1976 ka fituar "Topin e artë".

Me kombëtaren...
Me Gjermaninë luajti 103 ndeshje dhe shënoi 14 gola. U shpall kampion Europe në vitin 1972 dhe kampion bote në vitin 1974.
Si trajner...
Bekenbaueri ka qenë trajner i kombëtares gjermane, e cila fitoi kampionatin botëror në vitin 1990, të zhvilluar në Itali.

Botërori 2006, nën rrezikun e prostitutave

Me Bajernin kampion Gjermanie, dy javë përpara fundit të Bundesligës, kronikat e shtypit gjerman po flasin gjithnjë e më pak për futbollin e luajtur dhe po përqendrohen te lajmet me "drita të kuqe". Ky është një tjetër problem që del në prag të Botërorit të vitit 2006, një problem ndoshta edhe më i madh se huliganët. Prostitucioni është çështja me të cilën po merret e përditshmja gjermane "Bild". Sipas saj, në 12 qytetet ku do të luhet kampionati botëror, priten të jenë rreth 30 apo 40 mijë prostituta, kryesisht të ardhura nga Lindja, pikërisht për kampionatin botëror. Alarmin e ka lëshuar dhe Ulrih Houf, president i komisionit për barazinë ndërmjet gjinive: "Që tani, grupe keqbërësish kanë filluar të mendojnë sesi të përfitojnë nga zhvillimi i kësaj veprimtarie të rëndësishme. Prostitucioni është një nga rreziqet më të mëdha."

Gjermania Lindore zhduket nga Bundesliga

Dy javë përpara përfundimit të Bundesligës, Hansa Rostok, e vetmja skuadër nga ish-Gjermania Lindore që luante midis më të mirave të Gjermanisë, ka rënë matematikisht në kategorinë e dytë. Kështu, sezonin e ardhshëm nuk do të ketë asnjë skuadër nga Lindja në Bundesligë. Një moment i vështirë, ku për futbollin gjerman që po reflekton ndryshimin e madh që ka Perëndimi me Lindjen. Shumë futbollistë kanë lënë skuadrat lindore për të kërkuar fatin gjetkë në Gjermani. I pari që e ka bërë diçka të tillë, ka qenë Andreas Tom, i cili kaloi në vitin 1990 nga Dinamo e Berlinit te Bajern Leverkuseni. Më pas, ai u pasua nga emra të tjerë që shkruajtën historinë e Bundesligës, si Matias Samer, Tomas Doll, Karsten Janker, Ul Kirsten, Jens Jeremis, Mikael Balak, Bernd Shanjder, Fran Rost, etj. Duket se në vetëm 15 vjet, Gjermania Lindore ka "shteruar" dhe do të përfaqësohet tanimë në kategoritë inferiore.

[Davius]

Roberto Karlos dhe "arti" për të qenë më i miri. Mbrojtësi brazilian drejt largimit nga Real Madriti

Roberto Karlos, braziliani që i shqetëson të gjithë



"Pasaporta" e Roberto Karlosit

Emri: Roberto Karlos Da Silva (Roberto Karlos)
Pozicioni në fushë: Mbrojtës
Datëlindja: 04.10.1973
Vendlindja: Garka, Brazil
Kombësia: Braziliane
Gjatësia: 168 cm.
Pesha: 70 kg.
Numri: 3
Klubet ku ka luajtur: União São João de Araras (Brazil) 1990-1993; Palmeiras 1993-1995 (Brazil); Inter 1995-1996 (Itali); Real Madrid 1996 (Spanjë);


I lindur në São Paulo më 1973, Roberto Karlos filloi karrierën e tij në ekipin e të rriturve, në klubin lokal të União São João EC, ndërsa më 1993 do të luante me ekipin e SE Palmeiras. Tri sezonet për këtë klub i rritën reputacionin dhe e transferuan në Europë. Roberto Karlos veshi për herë të parë bluzën e kombëtares së Brazilit më 26 shkurt 1992, në moshën 18-vjeçare. Shpejt ai u bë lojtar elitar në ekipin e Brazilit, ndërsa në Botërorin e Japonisë Roberto Karlos u konsiderua si njeriu i këtyre finaleve.

Roberto Karlos shfaqet në Evropë
Roberto Karlos më 1995 bëhet një figurë e vërtetë futbollistike dhe bën hapin e tij më të madh, duke u transferuar nga Brazili në Europë. Ai nënshkruan me Inter të Milanos, i shitur nga Palmeiras për 6.7 milionë euro. Nga Karlosi priteshin shumë gjëra për t'u bërë në Serinë A, por ajo mbyllet pas një karrierë të shkurtër. Trajneri anglez Roi Hudgson, e zhvendosi Roberto Karlosin si mesfushor, ku ai dështoi. Në 1996 ai kalon te Realit i Madridit, duke u rikthyer sërish në pozicioni i tij i majtë, kësaj radhe mbrojtës i përparuar, duke ndihmuar në këtë mënyrë "Merenguesit" të fitojnë më 1996-97 titullin në Primera Division dhe më 1997-98 Ligën e Kampioneve. Produktiviteti i Roberto Karlos nuk u shua aspak në vitet në vijim. Ai kaloi me sukses të shtatë ndeshjet të Kupës së Botës në Francë, më 1998 ku ekipi kombëtar i tij, Brazili, arriti në finale. Po ashtu ai e ndihmoi Real Madridin të fitojë një sërë titujsh spanjollë, madje edhe europianë, duke u bërë në këtë mënyrë çelsi i suksesit në skuadrën spanjolle. Me Realin, ai fiton tre tituj në Ligën e Kampioneve, në pesë vitet e arrdhshme. Kundër Juventusit më 1998, Valencias më 2000, dhe Bajern Leverkusen më 2002.
Ashtu si edhe brazilianët e tjerë, Karlos, dikton tonin e lojës. Megjithëse është mbrojtës, ai luan shpesh herë jashtë pozicionit të tij, pasi nuk heziton të lëvizë përpara, duke pasur zotërim të plotë mbi topin. Gjuan shumë shpejt dhe ka goditjen më të fortë në botë deri më sot, e regjistruar në 72 mph (115 km/orë). Sipas të dhënave të tij fizike ai ka një goditje të majtë të paparashikueshme, duke përfshirë këtu edhe gjuajtjet e tij të përpikta nga mesfusha deri në portën e kundërshtarit. Në 1998, ai u përzgjodh "Lojtari i FIFA"-s.

Roberto Karlos dhe "arti" për të qenë më i miri
Në janar të vitit 2004, për dy herë radhazi, Roberto Karlos, arrin performancën që të votohet nga faqja zyrtare e UEFA-s si lojtari më i mirë pranë ekipit të Real Madritit në kompeticionin "UEFA 2003". Në këtë mënyrë, mbrojtësi i Realit do të mund të krenohet me faktin që ka mbledhur titujt më të rëndësishëm të futbollit mbret.
"Jam me të vërtetë shumë i lumtur, pasi për një lojtar është me të vërtetë e rëndësishme të konstatojë që tifozët kanë besim tek ai",-ka deklaruar Roberto Karlos. "Kjo gjë më bën të shpresoj në vazhdim që do të jem akoma edhe më i mirë në vitet e ardhshme. Jam krenar që jam zgjedhur nga admiruesit e mi dhe i falenderoj ata që më kanë votuar",- shtonte Karlos për faqen zyrtare të internetit.
Ardhja pranë ekipit galaktik e yjeve më të fundit e ka detyruar atë të bëhet më vigjilet: "Kam fituar shumë tituj, por në futboll nuk mund të thuhet asnjëherë që i ke marrë të gjitha. Kompeticioni është tejet i vështirë dhe të rinjtë na vijnë nga pas. Në qoftë se nuk do të bëj stërvitje mund ta humbas vendin dhe nuk dua që të më ndodhë kjo gjë pikërisht tani. Kështu, punoj çdo ditë për të fituar vendin tim në ekstremin e majtë të ekipit. Ndërsa unë luaj në fushë kam përshtypjen se jam ende 22-vjeçar. Në anën tjetër për respektin e fituar nga tifozët, më duhet të punoj deri në tejlodhje çdo ditë dhe kjo më krijon një kënaqësi të madhe",- bën të ditur kampioni i botës.

Roberto Karlos - Ronaldo, "armiq" dhe miq
Në korrik të 2004, Roberto Karlos dhe Ronaldo, dy brazilianët e Real Madritit dhe njëkohësisht dy miqtë e ngushtë, ishin më të çmendur se kurrë.
Ishte Ronaldo që e kishte tmerr figurën e Roberto Karlosit gjatë vitit 2002. "Il Fenomeno" shpjegonte për "The Sun" në korrik të 2002, pse ndryshoi qethjen përpara gjysëmfinaleve të Kupës Botërore. Sipas tij, i biri e ngatërronte figurën e të atit me atë të Roberto Karlosit. "Në moshën 2-vjeçare, Ronald puthte televizorin dhe bërtiste, "është babi, është babi!!!". "Pse jam qethur në mënyrë skandaloze? Jua them përse. Telefonova në shtëpi dhe gruaja ime, Milena më tha që yt bir vrapoi te televizori dhe filloi të thërriste: "Është babi, babi!". Nuk isha unë, por Roberto Karlos. A mund ta imagjinoni? Ai është tepër i shëmtuar dhe i thashë Milenës, që kjo gjë të mos ndodhte sërish, qoftë edhe me shaka. Më duhej të ndërmerrja një hap që të mos përsëritej konfuzioni",- deklaronte Ronaldo më 2 korrik 2002 për "The Sun". Një vit më pas, më 2003 Ronaldo për ditëlindjen e tij mori një autobus plot me femra, të cilave u pagoi shuma midis 10.000 dhe 15.000 euro, që të krijonin veçse një ambjent të këndshëm. Pasi "Party" ishte parashikuar për ditë-jave, ajo vazhdoi deri në mëngjes, ndërsa Roberto Karlos së bashku me Ronaldon duhet të paraqiteshin në stërvitjen e radhës. Presidentit Florentino Perez iu shkatërruan nervat kur pa se të dy i kishin sytë e kuqe nga pagjumësia dhe mezi mbaheshin në këmbë. Ai i thirri të dy të qetësoheshin dhe i këshilloi që të mos bënin marrira si adoloshentë, duke i dhënë si shembull të dyve harmoninë brenda çiftit Figo. "Il Fenomeno" u përgjigj: "E po, në qoftë se do të kisha edhe unë një grua si ajo e Figos, do të qëndroja vetëm brenda në shtëpi!".

Roberto Karlos, "mësuesi" i anglezit Bekham
Sakaq, me ardhjen pranë galaktikëve të Devid Bekham, Roberto Karlos mori rolin e "mësuesit" në spanjisht të Beksit. Sipas gazetës angleze, "The Sun", tre vjet më parë (në qershor 2002), "Roberto Karlos e ka mësuar Bekhamin e sapoardhur të shajë në gjuhën spanjolle". Ata vijojnë më tej, duke thënë se "Lojtari i Real Madritit, Roberto Karlos, ka deklaruar se do ta mësojë shokun e tij Devid Bekham, të shajë në gjuhën spanjolle",- bëri të ditur "The Sun". "I kam mësuar Devidit disa fjalë në spanjisht, por nuk mund t'ua them, pasi janë të sharra të rënda. Të gjithë kemi filluar të flasim spanjisht me të në ekip dhe Devid ka filluar të reagojë në spanjisht gjithmonë e më mirë",- ka thënë Roberto Karlos.
Më korrik 2002, në kampionatin botëror, Roberto Karlos u bë "armiku" i Bekhamit dhe invers. Vetëm disa orë përpara "ndeshjes së shekullit" midis Anglisë dhe Brazilit, filluan "sherret" midis dy yjeve të futbollit "24-karatësh".
Kundërshtarë në kombëtare dhe bashkëlojtarët e Real Madritit u ndeshën keqaz. "Dua të bëhem kampion bote. I respektoj anglezët, por nuk janë lojtarë të shpejtë. Do t'i mundim. Ndërsa me kundërshtarin tim direkt, Bekham, nuk do të kem probleme. Do t'i bëj një jetë të pamundur. Besoj se ai është paksa i fryrë nga media, pasi ish-lojtari im i ekipit të Palmeirasit, paraguajani Arse, centron 10 herë më mirë se ai". Për replikë, kapiteni i anglezëve, Devid Bekham, deklaroi: "Roberto është një tip plot humor. Më pëlqen që ka një krenari pozitive. Do t'i bëhet edhe më e lehtë humbja e Brazilit. Po e njoftoj se do jap të paktën një goditje për gol".

Roberto Karlos pritet të largohet nga galaktikët
Realin e thërrasin "ekip galaktik" për shkak të shumë yjeve që luajnë në të. Në maj 2004 për ekipin e Zidanes, Raulit, Figos, Roberto Karlosit, Bekhamit, erdhi kontrata më e mirë e nënshkruar ndonjëherë: 24 milionë euro, si pasojë e nënshkrimit të kontratës me firmën "Adidas". Megjithëse sponsorizimi i ekipit u zgjeruan së tepërmi, në fillim të shkurtit 2005 mediat spanjolle bënë të ditur se "Roberto Karlos, mbrojtësi i Realit ka ndërmend të iki nga grupimi i "Santiago Bernabeut", duke qenë se është i pakënaqur nga fakti se është lënë në stolin e rezervave në disa ndeshje". Për këtë arsye, sipas medias spanjolle, "Roberto Karlos njoftoi madje edhe drejtorin sportive të klubit madrilen, Emilio Butragenjon, me arsyetim se do të ikte nga klubi për të kërkuar një klub tjetër, dhe i kërkoi këtij të fundit të mundësojë anullimin sa më të shpejtë të kontratës së tij të vlefshme deri më 2007".
Vlefshmëria e kontratës së tij, u nënshkrua dhe u parashikua për një zgjatje deri më 2007.
"Në qoftë se disa kërkesa nga ana jonë do të realizohen, lojtari do të ketë një kontratë të zgjatur automatikisht dhe një vit tjetër deri më qershor 2008",- bëri të ditur klubi madrilien më qershor 2004. Sipas disa të dhënave të fundit, pranë ekipit të Realit, "Karlos, në moshën 31-vjeçare, i cili evolon prej 8 vjetësh në ekipin e Real Madridit, ndodhet nën kontratë deri në 30 Qershor 2005, ndërsa ai dëshironte të largohet nga grupimi madrilien që nga janari i këtij viti (2005), në qoftë se do të marrë një ofertë tjetër nga ndonjë klub deri në periudhën e transfertave të sezonit dimëror

[Davius]

Braziliani e cilëson si ëndërr një mbrëmje të tillë, e cila shihet nga e gjithë bota
Kaka': Do të bëhet finalja ime

Gjithçka për një pasim me finte. "Vjet, po ta bëja një gjë të tillë, thoshin: "Shih sa i zoti Kaka, shiko sa gjëra të bukura bën." Tani, nëse jap një pasim me finte, në Itali thonë: "Epo mirë se një pasim me finte bëri Kakaja, sikur ç'bëri". Ndaj, kjo histori më bën për të qeshur." Për një gol. "Shënoj më pak, dakord, por kam dhënë më shumë asiste." Për një kupë. "Kampionati është i rëndësishëm, por Championsi është krejt diçka tjetër."

- Në ç'kuptim? Në kuptimin që vlen më shumë?
- Edhe kampionati vlen. Por, nëse e keni parasysh, kjo për mua s'është një finale, por është finalja. Kam folur shumë me Paolo Maldinin dhe me Kostakurtën. Është hera e parë që mbërrij në një fazë të tillë, në Champions ka motivacione të veçanta, e gjithë bota të sheh, një finale është një spektakël i rrallë dhe doja të dija prej tyre se si ndihesh në fushë në raste të tilla. Por e kuptoj se ata që e kanë për herë të shtatë, nuk e përjetojnë njëlloj si unë. Edhe për ta, në Stamboll do të jetë një ditë e madhe, por ka njëfarë ndryshimi."

- Për ju si është?
- Një emocion tepër i madh dhe fakti se kam marrë pjesë në një botëror, s'do të thotë asgjë, pasi përvoja të tilla s'mund të krahasohen.

- Për t'i shuar emocionet, t'u hyjmë gjërave më konkrete: për çfarë ia keni më shumë frikën Liverpulit?
- Mbrohet shumë mirë dhe i shfrytëzon mirë mundësitë që i paraqiten për të shënuar.

- Trajner spanjoll, lojtarë spanjollë: a ka diçka latine ky Liverpul?
- Jo. Është një skuadër klasike angleze, që luan alla'angleze.

- Por mbrohen mirë dhe ju ndaj skuadrave të tilla hasni vështirësi...
- Kemi vuajtur në "San Siro" ndaj ekipeve të vogla të kampionatit italian, por në Stamboll do të jetë ndryshe. Është një finale dhe luhet në fushë asnjanëse. Por edhe ne dimë të mbrohemi shumë mirë dhe t'i shfrytëzojmë rastet. Do të jetë një ndeshje detajesh.

- Për herë të fundit e keni thënë këtë përpara Milan-Juventus dhe u mundët...
- Të shkuara të harruara. U kthyem të lodhur nga Eindhoveni, për titullin na shkoi si na shkoi, por tani kemi një objektiv tepër të madh përpara syve.

- Por për disa çaste patët frikë se mund të mos kishit arritur deri këtu...
- Në fakt, atë mbrëmje në Holandë na shkuan nëpër mend shumë gjëra, na u duk sikur po ripërjetonim humbjen ndaj Deportivos. Por s'e humbëm për asnjë çast besimin.

- Kujt i druheni më tepër nga Liverpuli? Xherrardit, Baroshit apo Sizesë?
- S'është frikë, por respekt. Xherrardi është një lojtar i madh, është shumë i zgjuar dhe ka personalitetin e një kapiteni. Baroshi është shumë teknik, Sizeja është i ri dhe i shpejtë. Janë të gjithë të zotë.

- Meqë ra fjala për lojtarë të zotë. Ambrozini ju dha finalen, por tani ndodhet në shtëpi...
- Na vjen keq, na vjen shumë keq, por shpresojmë që tani t'i dhurojmë një gëzim pas gëzimit që na dha të gjithëve, pas atij goli në Eindhoven.

- Një gol që e bëri të qante Psv-në...
- Më vjen keq, por edhe unë kisha qarë shumë në La Korunja...

- Cili është kujtimi juaj më i bukur nga ky Champions?
- Kam shumë, si për shembull ndeshjet ndaj Interit apo ato ndaj Mançester Junajtidit.

- Përpiquni të zgjidhni një ndeshje...
- Nuk e di, po them ajo në "Olld Traford". Por edhe në Milano luajtëm mirë ndaj Mançesterit.

- Skuadra më e mirë e Championsit?
- Psv-ja ka qenë surpriza, kurse më të fortën do ta shohim nesër mbrëma.

- Po lojtari simbol?
- Është gjithnjë e bukur të thuash Paolo Maldini.

- A ju ka befasuar dështimi i spanjollëve?
- S'do të flisja për dështim, por nga Reali dhe Barça pritet gjithnjë shumë. Në Champions mund të ndodhë që të eliminohesh më parë, pavarësisht nga vlerat që mbart. Dua të them se jo të gjithë mund të shkojnë në finale, edhe pse do ta meritonin finalen.

- Meqë ra fjala për Madridin, thuhet se ka qenë gabimi më i madh i Florentino Perezit që ju kishte në dorë dhe s'ju bleu...
- Di që bëri një ofertë, por San Paolo e konsideroi të pamjaftueshme.

- Çdo verë Reali kërkon një galaktit. Ju, a ndiheni "galaktik"?
- Jo, kam ende shumë për të mësuar. Në këtë sezon jam pjekur, por kam ende për të bërë dhe më pas jam mirë dhe ndihem i lumtur në Milano. Falënderoj Zotin dhe Milanin çdo ditë për atë që mund të bëj në karrierën time. Për një lojtar është shumë e rëndësishme të luajë në Europë.

- Shevçenko është lojtari më i rëndësishëm i Milanit?
- Është një njeri "kyç" për ne dhe për të gjithë Ligën e Kampioneve.
- A është e bukur për një mesfushor që të luajë me një sulmues të tillë?
- Është zbavitëse, të jep ndjesi të këndshme, por edhe në kombëtare kam fatin që të kem përkrah sulmues të rëndësishëm. Ndaj luaj me shumë dashuri me Milanin dhe Brazilin.

- A është më i lodhur se Liverpuli Milani?
- Nuk e di, por në një finale lodhja fizike s'ka shumë rëndësi.

- Cili është goli më i rëndësishëm që keni shënuar në këto 2 sezone?
- Ai që shënova në Empoli, më pas më pëlqen edhe goli që shënova në derbin që fituam 3-2.

- Vetëm se të citosh një gol të shënuar në Empoli, në prag të finales më të rëndësishme në jetë, s'duket si shumë me vend...
- Jua thashë, mua më pëlqejnë të gjitha ndeshjet. Qoftë ndaj ekipeve të mëdha, qoftë ndaj atyre të vogla, në stadiume të vegjël apo të famshëm. Pasi është gjithnjë futboll dhe futbolli është ai që dua më shumë në jetë.

Venger: Liverpuli është favorit
Trajneri i Arsenalit, Arsen Venger, ka dhënë mendimin e tij në lidhje me ndeshjen finale të Ligës së Kampioneve, e cila do të luhet nesër në Stamboll ndërmjet Milanit dhe Liverpulit: "Personalisht shoh si favorit Liverpulin, sepse mendoj se Milani ka ende pasojat psikologjike të humbjes së titullit në ndeshjen ndaj Juves. Kuqezinjtë nuk kanë arritur të fitojnë dy ndeshjet e fundit të rëndësishme, ndaj Juves dhe PSV-së. Liverpuli ka shansin më të mirë për të përfituar dhe besoj se skuadra e Benitezit e ka kuptuar këtë."

[Davius]

Xherrard: Endërroj vetëm Kupën për Liverpulin


Herën e fundit që një kapiten i Liverpulit ka ngritur në qiell trofeun e Ligës së Kampioneve, e ka mbyllur karrierën te "të kuqtë". Kjo ndodhte me Gram Sounes, në vitin 1984, por nuk duket se do të ndodhë edhe për Xherrardin. Në rast se Liverpuli i tij do të mposhtë Milanin në Stamboll, atëherë ajo mund të jetë ndeshja e tij e fundit me skuadrën që e bëri të famshëm. Ja cila ka qenë intervista e kapitenit 25-vjeçar të Liverpulit, në prag të ndeshjes më të madhe në karrierë:
- Përse nuk u jepni zemër tifozëve dhe shokëve tuaj përpara ndeshjes së Stambollit, duke thënë se do të qëndroni edhe një tjetër sezon në Liverpul?
- E kam thënë dhe po e përsëris. Për të ardhmen time do të flas vetëm pas ndeshjes. Pas kthimit nga Stambolli do të ulem në bisedime me trajnerin Rafa Betinez dhe drejtuesin Rik Perri. Vetëm pastaj mund të dinë se ku do të luaj vitin e ardhshëm. Tani mendoj vetëm për finalen ndaj Milanit.
- Dhe..., ç'mendoni për këtë ndeshje?
- Do të jetë një takim për jetë a vdekje. Ajo për të cilën luhet, është shumë me vlerë. Që në ditën e parë që Hulieri më caktoi kapiten, fillova të ëndërroja të ngrija këtë trofe për Liverpulin. Eshtë ndeshja më e rëndësishme për çdo futbollist dhe kam disa ditë që vetëm i lutem Zotit.
- Çfarë ndeshjeje prisni?
- Për mendimin tim, Milani është skuadra më e fortë në Europë. Ka futbollistë të kalibrit të lartë dhe është i kompletuar në të gjitha pozicionet. Por tani që kemi mbërritur në këtë pikë, do të japim gjithçka për të fituar. Do të jetë një ndeshje e ekuilibruar.
- Me sa gola?
- Nuk do të ketë shumë me këto dy mbrojtje. Mund të mbyllet 1-0 për ne, ose për ata.
- Parashikohen penalltitë?
- Shpresoj të zgjidhet gjithçka brenda 90 minutave. Milan-Liverpul nuk e meriton që të vendosë fati.
- Si ju duket Milani nga Anglia?
- Më pëlqen i gjithi. Duke filluar nga Kaka, Shevçenko dhe Sedorf. Tre futbollistë që mund të bëjnë të fitosh ndeshjen nga hiçi. Kam vënë re dhe inteligjencën e Pirlos dhe grintën e Gatuzos. Një grup fantastik futbollistësh, por ajo që admiroj më shumë, është kompaktësia e kësaj skuadre.
- E dini që Krespo është ende futbollist i Çelsit dhe mund t'ju rezervojë ndonjë surprizë të pakëndshme?
- E di ashtu siç di që argjentinasi nuk është rreziku ynë i vetëm. Mbrojtësit tanë do të kenë edhe shumë punë me Shevçenkon. Gjithsesi, edhe ne nuk jemi për t'u nënvlerësuar.
- Rikthehet Size...
- Eshtë shumë e rëndësisshme për ne që ai është gati. Ka një shpejtësi të rrufeshme. Nuk e di nëse do të jetë titullar apo jo, por e di që do t'i krijojë jo pak probleme Milanit.
- Me Ksabi Alonson përkrah, loja juaj është përmirësuar ndjeshëm...
- Me Ksabin nuk jam përmirësuar vetëm unë, por e gjithë skuadra. Pasimet e tij kanë një cilësi të rrallë. Me të, Liverpuli është më i fortë.
- Ç'keni menduar për të mposhtur Milanin?
- Po përgatisim, si është logjike, disa mënyra loje. Eshtë e lehtë të themi se duhet të sulmojmë, por me një skuadër si Milani, në rast se lë shumë hapësira prapa, merr fund. Por edhe në rast se mbyllesh shumë, mund të goditesh nga episode të veçanta dhe nuk di të reagosh. Për këtë jemi duke punuar me Benitezin, që të gjejmë mënyrën e duhur për të zbritur në fushë.
- Sa e ndjeni mungesën e Ouenit?
- Të ishte për mua, do të luaja gjithmonë me Majkëllin. Pas çdo fitoreje të Liverpulit në Champions, më ka dërguar mesazhe urimi. Jam i bindur se bën tifo për ne. Nuk e di sa do të dëshironte të luante me Liverpulin në finale, por e di se po e bën siç duhet punën e tij te Reali.
- Shumë habiten si ka mundësi që Liverpuli koleksionoi 37 pikë më pak se Çelsi në Premier Ligë, por gjithsesi arriti finalen e Ligës së Kampioneve...
- Edhe unë jam i habitur. Në gusht nuk besoja në një arritje të tillë. Nuk mendoja se kishim një skuadër në nivelin e Arsenalit, Milanit, Juventusi, Çelsit, Realit apo Mançesterit. Por që pas fitores 3-1 në "Anfild Road" ndaj Olimpiakosit, kemi luajtur ndeshje të mrekullueshme në Champions dhe e meritojmë finalen. Jemi të lumtur me rrugën që kemi bërë dhe e dimë se do të na duhet shumë punë për të fituar në ndeshjen e fundit.
- Përse nuk luajtët kështu edhe në Premier Ligë?
- Eshtë e vështirë ta shpjegosh. Për mendimin tim, ka ndikuar fakti se kemi shumë futbollistë të huaj në skuadër, të cilët janë më të përshtatshëm për të luajtur në Ligën e Kampioneve. Spanjollët dhe francezët ndihen më mirë në ndeshjet e Championsit. Premier Liga ka një stil tjetër të luajturi dhe përshtatja është më e vështirë.
- Në rast se Milani ju mund, vitin e ardhshëm do të luani në Kupën UEFA, pas vendit të pestë të arritur në kampionatin anglez...
- Jam ende i zhgënyer, sepse nuk arritëm të merrnim as vendin e katërt në këtë kampionat. Ndeshjet jashtë fushe ndikuan te kjo. Duhet të marrim revanshin sezonin e ardhshëm. Por në rast se mundim Milanin, do të ushtrojmë presion ndaj UEFA-s dhe shpresoj se ata do të na lejojnë të luajmë vitin e ardhshëm në Champions. Por edhe nëse nuk ndodh kështu, jemi të vetëdijshëm se kemi qenë Liverpuli më i suksesshëm i 20-të viteve të fundit dhe ju siguroj se në "Anfild Road" e vlerësojnë shumë këtë.
- Si ia del Benitezi për t'ju vendosur në mënyrë të tillë në fushë, që loja juaj të jetë perfekte si një orë zviceriane?
- Të gjitha stërvitjet me të kanë lidhje me taktikën. Çdo ditë flasim për kundërshtarin e radhës dhe si të luajmë për ta vënë në vështirësi atë. Me Hulierin flitej për taktikë vetëm tri ditë para ndeshjes dhe jo në çdo moment. Benitezi është një trajner që merret edhe me detajet më të vogla gjatë një ndeshjeje. Kam një simpati të veçantë për të. Punon me shumë vullnet dhe na jep detyra të veçanta përpara çdo ndeshjeje. Detyra që, në rast se gjithësecili prej nesh i zbaton siç duhet, Liverpuli do të fitojë gjithçka.
- Më datë 30 maj është datëlindja juaj...
- E dinë të gjithë se çfarë dëshiroj për dhuratë (Ligën e Kampioneve).

[Davius]

Luksemburgo: Figo? Tani as nuk më përshëndet

Erdhi ndeshja e fundit për Realin e Madridit. "Merengesët" kërkojnë ta mbyllin në mënyrën më të mirë të mundshme këtë sezon, që i pa për të dytin vit radhazi pa trofe. Pikërisht në intervistën e tij të fundit në këtë kampionat, trajneri i "galaktikëve", Vanderlei Luksemburgo, u shpreh haptazi në lidhje me projektet që ka me Realin, pa harruar Ronaldon dhe çështjen "Figo":

- Në ndeshjen e fundit do të aktivizoni ata futbollistë që kanë luajtur më pak gjatë vitit?- Jo, sepse do të vazhdojmë të bëjmë detyrën tonë deri në fund, duke luftuar për fitore. Nuk do të ndryshojmë asgjë. Jam një trajner profesionist që do të aktivizoj gjithmonë skuadrën më të mirë të mundshme.

- Cilat janë gabimet e një sezoni tjetër pa trofe të Realit?
- Secili duhet të marrë përgjegjësitë e tij, por, kur po shihja ndeshjen Liverpul-Milan, ndihesha keq që nuk kishim arritur në finale. Nga njëra anë më ka pëlqyer reagimi i skuadrës. Kanë treguar karakter dhe dëshirë për të fituar. Këto do të jenë armët tona për sezonin e ardhshëm.

- Roberto Karlos tha se mbërritja juaj në ekip ka dhënë rezultate të larta për Realin...
- Kam pasur të mirat dhe gabimet e mia. Duke korrigjuar këto të fundit, mendoj se arrita të njihja skuadrën e Realit dhe tani futbollistët besojnë tek idetë e mia, ashtu si unë tek aftësitë e tyre.

- Në rast se Ronaldo nuk luan në Kupën e Konfederatave, mund të humbasë edhe botërorin...
- Drejtuesit e Realit do të bisedojnë me ata të Federatës Braziliane të Futbollit, duke shpresuar se do ta lejojnë Ronaldon të pushojë gjatë kësaj vere. Nga ky pushim do të përfitonin më shumë brazilianët sesa ne, sepse Roni do të ishte fizikisht i gatshëm për në botërorin e vitit të ardhshëm...

- Në ditët e fundit, shtypi ka dhënë lajmin se Ronaldo mund të largohet këtë verë. Ju ç'mendim keni?
- Nuk e imagjinoni që këto janë të gjitha absurditete. Nuk ka sesi të largohet një futbollist nga skuadra më e mirë në botë dhe nga qyteti ku jeton i lumtur. Para një muaji u fol edhe për mbërritjen e Kapelos në vendin tim, por siç e shihni unë jam ende trajneri i Realit.

- Do ta zëvendësojë Figo, Bekhamin e skualifikuar?
- Do ta vendos vetëm pak orë para ndeshjes, duhet të mendoj për një mesfushë dinamike, sepse është java e fundit, nuk ka asgjë në lojë dhe është e vështirë të motivohen 100%.

- Do ta mbani Figon në skuadër vitin e ardhshëm?
- Kam biseduar me drejtuesit, ata e dinë se cila do të jetë skuadra jonë e ardhshme.

- Eshtë e vërtetë që midis jush dhe Figos mungon dialogu?
- Në marrëdhëniet trajner-futbollist, pra në marrëdhënie profesionale, unë diskutoj me Figon, ndërsa në jetën private nuk ndodh kjo. Kur takohemi rastësisht si dy njerëz të thjeshtë, nuk më thotë as mirëdita.

- Do ta kishit problem në rast se portugezi do të qëndronte në Madrid?
- Jo. Vetëm se Figo duhet të kuptojë se kush vendos te Realin. Jam unë ai që bëj formacionin dhe stërvitjet, në rast se dikush nuk i aprovon zgjedhjet e mia, është i lirë të largohet. Kush nuk e kupton këtë, nuk ka vend te Reali për sa kohë të jem unë trajner.


Figo: E ardhmja ime, në duart e tij
Mesfushori i Realit të Madridit, pas një telefonate që kishte marrë nga presidenti i kësaj skuadre, Florentino Perez, u shpreh: "Presidenti më tha se nuk kishte asgjë në dorë. Pra, e ardhmja ime është në duart e Luksemburgos. Nëse dëshiron, do të qëndroj në Madrid, përndryshe do të bëj valixhet gati."