Institucionalizimi i manipulimit të zgjedhjeve

[Himarioti]

Institucionalizimi i manipulimit të zgjedhjeve

Nga Agron Gurabardhi
Jurist

Problemi i zgjedhjeve ka risjellur përsëri tonet e luftës së ftohtë midis pozitës dhe opozitës. Akuzat e ndërsjellta kërkojnë vëmëndje në analizat e tyre. Partia Socialiste akuzon se veprimet e opozitës do të shkaktojnë "efekte ngrirëse" në marrëdhëniet mes tyre dhe partnerëve ndërkombëtarë, argumentat e të cilës kryeministri shqiptar i hedh poshtë, kur brënda të njëjtës periudhë kohe, përdor për të njëjtat probleme ndaj opozitës, herë tone të ashpra kritikuese dhe herë lavdëron kontributet e saj.
Nga ana tjetër opozita përdor vërtetë tone të "ashpra", duke iu referuar planit të Ukrainës për Shqipërinë, por kjo vjen pasi pushtetmbajtësit veç faktit që po realizojnë interesat e tyre ekonomike, po nxisin edhe konflikte me opozitën për ligjin e zgjedhjeve, duke përdor stilin e luftës së ftohtë, me qëllim manipulimin e zgjedhjeve të ardhshme, për të qëndruar përjetësisht në krye të vendit.
Nuk ka përse të trëmbet mazhoranca nga skenari Ukrainës. Para së gjithash, ai ishte një proçes pasqyrimi i vlerave demokratike të popullit ukrahinas, ku në thelb kishte vendosmërinë e qytetarëve të saj për të mos manipuluar votat. Suksesi i këtij skenari kishte të bënte me fitoren e votës së lirë të qytetarëve. Rasti i Ukrainës është një triumf i madh i demokracisë e i përgjegjësisë qytetare. Qytetarët e saj nuk e lëshuan sheshin natë e ditë për të mbrojtur të drejtën e tyre më themelore e demokratike, votën.
Nuk duhet harruar se 97 ishte një "revolucin i kuq", i organizuar nga ata që humbën pushtetin në 92-shin, i cili rrezikoi shkatërrimin e Shqipërisë duke e futur atë në një konflikt pa fund e ku vetëm pas rritjes së vëmëndjes ndërkombëtare, situata në Shqipëri u kthye. Kundërgoditja e armatosur e 1997-ës nga ata që humbën pushtetin dhe më pas rotacioni i pushtetit me dhunë që iu imponua shqiptarëve, solli pasoja të rrezikshme për vendin tonë. Revolucioni kuq i 97-ës solli në Shqipëri që në ditët e para të tij tmerrin e Otrantos, qindra refugjatë politikë në të gjithë botën, ku përfshihen mijra të rinj dhe dhjetra gazetarë të opozitës. Po kështu, ai shkaktoi rrjedhjen tragjike të trurit akademik, pjesë të të cilit u larguan dhe vazhdojnë të largohen nga Shqipëria, jo se nuk e duan atë, por se qeverisja e keqe ia ka bërë jetën skëterrë, si pasojë e instalimit të mafias e mungesës së shtetit ligjor.
Në polici u vendosën menjëherë anëtarët e komiteteve të "shpëtimit" të cilët ishin kriminelë ordinerë apo disa me lirinë e parakohëshme, të akorduar nga shteti grek. Të tillë u vendosën edhe në administratën shtetërore, duke e degraduar dhe e shndërruar qeverisjen në një regjim mafioz.
Te demokratët, ata që erdhën në pushtet, panë armikun për vdekje dhe jo një kundërshtar politik. Që në ditët e para të revolucionit ata u vampirizuan duke u pirë gjakun punonjësve të administratës demokratike. Më pas vazhduan me arrestimet politike të ish- deputetëve dhe zyrtarëve të lartë të qeverisjes demokratike, duke arritur kulmin ata vijuan me vrasjen e simbolit të demokracisë dhe liderin e dhjetorit, Azem Hajdari e duke vazhduar vrasjen e biznesmenëve, duke u dhuruar shqiptarëve varfërinë absolute, të krahasuar me nivelin e Bangladeshit, tregëtinë e fëmijëve, armëve, drogës, rritjen e kriminalitetit, prostitucionit e klandestinitetit, etj.
Veç fenomeneve të lartpërmendura solli një acarimit të skajshëm të politikës si dhe veshjen e gjithë institucioneve shqiptare me njerëz të inkriminuar, nga ish- sigurimsat dhe drejtuesit kryesorë të diktaturës. Kjo solli pasoja të paimagjinueshme të rritjes së korrupsionit, fitimeve kolosale të paligjëshme dhe monopole të qeveritarëve e që në fund të fundit kanë bllokuar tërë vendin.
Është tërësisht e rrezikshme të përpiqesh të zgjidhësh problemet politike jashtë kornizës së ligjit. Kështu veproi opozita e 97-ës, mazhoranca e sotme. Në fillim me një "revolucion të kuq", më pas në "rozë" e pastaj duke menduar për diçka "blu". Kjo u realizua në 97-tën dhe shqiptarët nuk mund ta shlyejnë nga kujtesa pa u lënë gjurmë, pasi qindra të rinj u vranë, nënat dhe familjet mbetën pa të afërmit e tyre, qindra të tjerë u mbytën ujrave të Adriatikut, dhjetra banka u grabitën, qindra dyqane u shkatërruan e u vodhën, mijra njerëz u traumatizuan, depot e armëve u shqyen e municionet dolën rrugëve, shteti u shkërmoq, banditizmi triumfoi e shoqëria mbarë shqiptare kaloi një traumë të fuqishme, me pasoja katastrofike për të ardhmen.
Me veprimet e deritanishme, mazhoranca kërkon ta dërgojë Shqipërinë drejt rrugës së revolucioneve të përherëshme, duke rrezikuar që ta fusë hapësirën shqiptare, në një zonë konflikti të përhershëm. Nuk është normale që të ndërtohen ambiciet e tyre politike mbi interesat e Shqipërisë. Këto situata konfliktuale i japin krah kriminelëve dhe keqbërësve që, duke shfrytëzuar situata të tilla të gjëndjes së shtetit inekzistent, shfaqen, fuqizohen dhe duhet periudha kohe të tëra, investimesh pas zgjedhjeve, për t'i identifikuar, kapur dhe eleminuar.
Manipulimi i votës e i procesit zgjedhor ka marrë rrugë institucionale. Ai ka filluar që në zgjedhjet e 1996-ës, kur mazhoranca e sotme me anën e një skenari të parapregatitur tërhoqi të gjithë komisonerët e saj nga komisionet zgjedhore dhe për veprime të ngjashme sot kërkon dëinimin e komisionerëve të opozitës. Duke vazhduar më pas në 2001. Edhe në këto të radhës, institucionalizimi i tyre mbështetet nga rrëzimi që i bëri mazhoranca, fillimisht, ndarjes së re të zonave, e cili u miratua nga K.Q.Z.-ja, duke synuar kështu përfitime padrejtësisht të disa zonave. Më pas, me ndërhyrjen e ndërkombëtarëve, ata pranuan ndryshimin e kodit zgjedhor dhe në lidhje me këtë pikë përsëri ka tentativa për hedhjen poshtë të variantit të paraqitur nga O.S.B.E. Ky institucionalizim ka ecur paralelisht edhe me "reformën" në polici, duke emëruar militantë ekstremistë, pasoja e së cilës do të ndihet gjatë dhe pas zgjedhjeve. Nga ana tjetër, pushteti vendor është tepër i vonuar në zbatimin e ligjit dhe të orientimeve të OSBE-së. Kryesore ngelen listat e zgjedhësve, ku siç po shihet është i detyruar të ndërhyjë faktori ndërkombëtar e së fundi ambasadori gjerman, për të përshpejtuar veprimet dhe neglizhencën e tyrej.
Cuditërisht si në zgjedhjet e fundit te ne edhe këtë radhë po kërkohet që të zbatohet, nga forcat në pushtet, skenari serb mbi zgjedhjet, siç u veprua prej tyre, në zonat e Preshevës, Bujanovcit dhe Metvegjës, ku padrejtësisht shqiptarëve iu mohua e drejta për votim. Në këto zona, nga administrata serbe, u hoqën nga listat emërore banorët shqiptarë të pranishëm të këtyre zonave, ndërkohë që nga ana tjetër iu dha kjo e drejtë me mijra serbëve që kishin vite që kishin vdekur, duke u përjashtuar kështu nga listat zgjedhore afro 1/3 e shqiptarëve. Ky skenar u ndoq me përpikmëri edhe në Shqipëri, ku u përjashtuan nga listat e votimit mijra qytetarë që njiheshin si përkrahës të partive të djathta dhe gjithë ato që njiheshin me prirje demokratike e duke vendosur emra të personave tashmë të vdekur apo të emigruar para 1945.
Forcat demokratike duhet të jenë të vendosura për të mbrojtur realizimin e idesë që të gjithë shqiptarët duhet të votojnë si të barabartë para ligjit. Për të mos rezultuar si në Vlorë, Gjirokastër e Martanesh, ku në zgjedhjet e fundit, doli që kishte më shumë zgjedhës se sa banorë, absurditet manipulimi, që do ta kishte zili edhe vetë regjimi serb për ta aplikuar në zonat e banuara historikisht me shqiptarë.
E rëndësishme është që vota e shqiptarëve, mos të ketë vlerësime të ndryshme, por të ketë të njëjtën vlerë dhe kjo varet me shpërndarjen e barabartë të hartës së zonave zgjedhore. Barazia e zonave është një standart për zgjedhje demokratike e mbështetur në ligj ashtu si dhe e drejta për të votuar.
Këto konflikte duhet të zgjidhen për të mos na çuar, në zgjedhjet e radhës, si armiq mes njëri-tjetrit.
Pavarësisht nga situatat e krijuara, partitë politike, duhet të respektojnë vullnetin e popullit shqiptar në zgjedhjet e afërta, duke shpresuar që interesat e popullit të triumfojnë mbi përfitimet politike të dikujt tjetër.
Kjo realizohet në radhë të parë, nga reformimi i votuesve dhe i gjithë shqiptarëve. Kjo do të thotë, që ata duhet të kuptojnë, se asgjë s'do t'u vijë e gatshme nga të tjerët, por vetëm nga angazhimi i tyre, për të pasur një qeveri më të mirë dhe një jetë më cilësore për të gjithë.
Forcat demokratike marrin përsipër, pas ardhjes në pushtet, reformimin e institucioneve sipas një vizioni sa kombëtar aq dhe përendimor, i cili është edhe kusht për integrimin euro-atlantik. Lideri demokrat tha se asnjë socialist nuk do të largohet nga puna. Këtu bëhet fjalë për njerëzit e ndershëm të administratës, pavarësisht nga bindjet e tyre, duke mos përfshirë ato që janë të lidhur me krimin dhe punët e pista të tenderave dhe abuzime të tjera të pamoralshme dhe të paligjëshme.
Kemi dëgjuar të thuhet se:" kemi një kryeministër të korruptuar, kemi ministra të korruptuar, kemi administratë dhe organe gjyqësore të korruptuara". E përse kështu, kaq të zbutur me to, përse mos t'i themi troç, që janë hajdutë, të pacipë dhe gjakpirës. Ata kanë nevojë për një reformim të thellë, rrenjësor, ku të pastrohen nga figurat dhe veprat e krimit dhe lidhjet e tyre me krimin e organizuar, siç ka ndodhur në gjithë vendet e tjera të lindjes, të cilave u është dhënë shansi për të qënë antarë të Bashkimit Evropian dhe NATO-s.
Zgjedhjet e ardhëshme afrojnë natyrshëm, mundësinë e rikthimit të shpresës se madhe tek një fitore e forcave demokratike të vendit.

Gjenevë, më 01.02.2005

[nearta]

E njëjta kambanë bie në kohë zgjedhjesh...dhe o burraaaaaa kush të gënjëjë më shumë. Fiton ai që gënjeuuuuuuu.