Suzana Zisi

[EAGLE_1]

RITUAL…



Ku ta parkoj të kaluarën?
Zvarritet pas meje e epshëruar,
dhe tund këmborë të rënda.
Varros legjendash, lotin.

Vizatoj errësirash mëngjesin…

Ndërkohë që mesdita po mbërrin,
Mbrëmja,
e mbarsur me Djallin,
Pret të pjellë Zotin…

[engjellorja]

Komplimente Suzanes.

[EAGLE_1]

NDJEMË…FALMË…PËRQAFOMË…



Unë
nuk të nderova me timin emër.
Është mbytur në lotin e fjalës,
“poetja jote brilante”, e fëmijërisë sime të vogël.
Unë, thinjat t’i shtova baba,
gabime bëra sa desha.
Me rrudhat e tua shtrirë dashurisë,
..............................................qava e qesha…

Ndjemë baba!
Nuk dita të jem “pasqyra jote e madhe”,
..........................shkëputur prej qiellit “sa një gogël”.
Falje, nuk kërkova kur “gënjeshtrat”,
si qilim,
mbi besimin tënd i shtrova.
Kur vuajtjen dhe lodhjen tënde,
gotave të konjakut i harrova.

Sot,
kur netët e mia,
gdhihen mbi fytyrën e bijës sime të njomë,
kujtoj dridhjet e tëndes zemër.
Unë e di mirë baba,
ti, kurrë nuk më ke mohuar,
e asnjëherë turpëruar prej timit emër…

Edhe pse rinisë tënde, pleqëri “çmenduria” ime i dha,
Ndjemë!
.........Falmë!
.................Përqafomë…!

Unë të dua baba…

[mondishall]

NDJEMË…FALMË…PËRQAFOMË…



Unë
nuk të nderova me timin emër.
Është mbytur në lotin e fjalës,
“poetja jote brilante”, e fëmijërisë sime të vogël.
Unë, thinjat t’i shtova baba,
gabime bëra sa desha.
Me rrudhat e tua shtrirë dashurisë,
..............................................qava e qesha…

Ndjemë baba!
Nuk dita të jem “pasqyra jote e madhe”,
..........................shkëputur prej qiellit “sa një gogël”.
Falje, nuk kërkova kur “gënjeshtrat”,
si qilim,
mbi besimin tënd i shtrova.
Kur vuajtjen dhe lodhjen tënde,
gotave të konjakut i harrova.

Sot,
kur netët e mia,
gdhihen mbi fytyrën e bijës sime të njomë,
kujtoj dridhjet e tëndes zemër.
Unë e di mirë baba,
ti, kurrë nuk më ke mohuar,
e asnjëherë turpëruar prej timit emër…

Edhe pse rinisë tënde, pleqëri “çmenduria” ime i dha,
Ndjemë!
.........Falmë!
.................Përqafomë…!

Unë të dua baba…

Vargje te dala nga shpirti dhe nje shpirt i shprehur ne vargje. Suksese ne krijimtari!

[EAGLE_1]

TOKA IME - FEMËR…



Në dashurinë tënde,
........................përpëlitem endem,
si vite më parë, në mitrën e ngjizjes.
Netëve të errëta, me imazhe dehem,
për të rendur ditën me puthje çapitjesh.


Unë i heq këpucët
.....................dhe ashtu e zbathur,
puthje të ngrohta me ty marr dhe jap,
që, kur trupin tim në gji ti ta tresësh,
pluhur dashurie të rikthehem prapë.


Sot gjurmët e mia
.....................tek ti vizatoj.
Afshi i pjellorisë më gëlon në zemër.
Të rilindem bimë me rrënjët te ti,
të çel lule - femër.

[EAGLE_1]

VJESHTË…MËNGJES…



Vjeshtë…
Mëngjes…
Pi të trishtën mjegull, në vend të kafesë…

Matem me pëllëmbët e tua.
Vetja,
më duket e vogël.
Rrudhave të kohës vdes.
Dhe zgjohem sërish të pi një kupë shpresë.
Jo!!!
Ti mos u hidh shkëmbinjve të qumësht.
Foshnja është rritur,
Ti - Legjendash tretur.
Nuk ka Perëndi që të të besojë.
Flake pikëllimin shekujve të mbetur.
Ja, një kupë vjeshte do pimë “Argjiro”,
dehur kalldrëmesh si dy pijanece.
Ti – “Zonja e rëndë me tualet myshqesh”- ndrin,
unë – hija jote e vockël memece.

Mos duhet të pi edhe një kupë “Zgjim”?
Apo të dehem me ca kupa “Shpresë”?

Vjeshtë…
Mëngjes…
Pi të trishtën mjegull, në vend të kafesë…

[engjellorja]

A mund ta di nickun qe perdor Suzana ne kete forum , nese hyn?

[Çaushi]

NDJEMË…FALMË…PËRQAFOMË…



Unë
nuk të nderova me timin emër.
Është mbytur në lotin e fjalës,
“poetja jote brilante”, e fëmijërisë sime të vogël.
Unë, thinjat t’i shtova baba,
gabime bëra sa desha.
Me rrudhat e tua shtrirë dashurisë,
..............................................qava e qesha…

Ndjemë baba!
Nuk dita të jem “pasqyra jote e madhe”,
..........................shkëputur prej qiellit “sa një gogël”.
Falje, nuk kërkova kur “gënjeshtrat”,
si qilim,
mbi besimin tënd i shtrova.
Kur vuajtjen dhe lodhjen tënde,
gotave të konjakut i harrova.

Sot,
kur netët e mia,
gdhihen mbi fytyrën e bijës sime të njomë,
kujtoj dridhjet e tëndes zemër.
Unë e di mirë baba,
ti, kurrë nuk më ke mohuar,
e asnjëherë turpëruar prej timit emër…

Edhe pse rinisë tënde, pleqëri “çmenduria” ime i dha,
Ndjemë!
.........Falmë!
.................Përqafomë…!

Unë të dua baba…

Indrit dhe EAGLE!

Shume Ju falenderoi per kete krijimtari poetike me kaq vlere ....pershendetje te perzemrta edhe per poeten Suzana Zisi.

[EAGLE_1]

JAM I YTI…



Jam i yti...
Pëshpëritje që kaloi prej gojës,
mushkërisë,
kërthizës,
deri në fundbarkun tim.
Ish zgjim i vdekur shekuj më parë.
I dashurisë - rikthim.
“Jam i yti”,
ulërin dëshira për ta shuar flakën me zjarr.
Etjendezur, përpëlitesha në tëndin përqafim...
“Jam i yti?”
Jo!
Ti, nuk je veç Dielli im...
Rrezelëshuar, harlisur mbi ankthin - mallkim.
“Unë jam i yti...”
Ish ëndërr, makth, lojë e syve blu.
Zbret fundbarkut tim ëmbël.
Dhe, si klithmë lëshohet qiejve të tu.

[EAGLE_1]

MBI RENË E BARDHË…



Në ëndrrat e njëri - tjetrit,
Koha ngrin dhe hapësira ndihet e zënë në faj…
Çarçafësh të butë lëkure,
Pleksur përqafimesh…
Shkrirë dëshirash ekstreme,
Zemrat i morën në duar
.....................për t’u qetësuar regëtimat…
Në ëndrrat e njëri-tjetrit,
Në shtretër degësh të blerta, kapluar,
Ajo ia vodhi paqen,
Kraharorit të tij rrënjëzoi.
Ai, rrëmbeu çmendurinë e saj
Dhe…e mbolli në tokën e premtuar – zemër
Qiellit,
Mbi renë e bardhë në ëndërr,
Ku dashuritë krihen në pasqyra yjesh,
E dhimbjet s’kanë emër…