U Ktheva

[Zana e malit]

Qan nusja e vetmuar,
eshte venitur e hutuar,
djalin qe deshi, ajo e do prane,
por ai s'po vjen,
ajo akoma pret nen thane.

Nje dite do te vije,
ajo eshte e bindur,
do i sjell buzeqeshjen,
qe aq shume e ka pritur

Ai nuses i premtoi,
nga ajo shpi kur shkoi,
se do e doje gjithe jeten,
dhe kurre s'do ta harroj,

Andaj ajo e pret,
me mall e padurim,
djalin qe eshte shku,
larg atje ne mergim

Loti i saj s'i pushoi,
qe nga dita kur ai shkoi,
por nje shprese e mban gjalle,
se djalin serish do ta perqafoje me mall!

ZeM

[Manulaki]

Qan Doruntina,
Qan edhe Trimi
Qan largesia
I madh eshte vajtimi.

"U ktheva!" tha zeri.
"Te prita!" ia ktheu jehona.
"Me lot dhe dhimbje
Agimit shpirtin ia njoma."

Le te bejme dasme!
Le te gezoje, vajtimi!
Doruntina dhe malli
Nga varri zgjuan trimin.

Premtim i perjetshem
Mall i pashuar
Gezim dhe Vajtim
Martese e ameshuar.

[Era1]

Per Agimin

Agim ku e gjen
Ti valle frymezimin
Qe nderthur kaq bukur
Mallin dhe gezimin ?

Qe lind edhe vdes
Martohesh dhe ndahesh
Qe me zemer qesh
Qe si femije qahesh?

Ku e shuan mallin
Kur iken dhe vjen
Ne ke burim valle
Ujin ti e gjen?

Shume te kam lexuar
Te kam dhe degjuar
Po kurre s’e kuptova
Ku je frymezuar ?

Thuam edhe mua
Thuam qe ta di
Mos te frymezon
Malli per Shqiperi?

[Agim Doçi]

Foshnja qe buzqesh
Nje lot dashurije
Dielli sapo del
nje kembane kur bije

Psheretime e burrit
cicerima e zogut
Ere e ngrohte e bukes
sa cel lule shtogu

nje streh qe pikon
a nje pjalm debore
ja c'me frymezon
moj ERE pranverore...

Pastaj vargu im
vjen tek cdo njeri
here me embelsin
here me dashuri

dhe e merr per dore
zemren qe ka ndjenja
Moj ERE pranverore
Qe ke MALLIN brenda

Kur fryn ti me cmend
me dy syte e shkruar
Brenda shpirtit tend
MALL i patreguar...

[fjollat]

Dalin presin cikat
tek shtegu me thana...
Here i mshefen baces
here mos ti shof nana...

Dalin presin cikat
Po askush nuk vjen...
Krushqit mprehin thikat
ma tej leh nje qen...

Dashi me kumone
blegerin mat'ane...
po qan nusja e jone
tjeter djal i dhane...

Djalin qe e deshti
e do doj gjith jeten
e morri kurbeti
nusja qan me vjeshten...

FUNDI I NUSES


Nata është e gjatë
Pa Hënë pa yje
Pritjes shekullore
Fundi nuk I vie…

Rri këtu e strukur
Nuse pa dasmorë
Fustan t’bardhë veshur
Në flokë vënë kurorë

Do të vijë Ai
I jap vetes shpresë
Do të sjellë lule
Të larë me vesë

Era luan valle
Me ëndrrat e mija
Unë çmëndem fare...
Pse s'vje dashuria?!

Ja… filloj dhe bora
Të rresh me stuhi
Sa I pamëshirshëm…
Pse vonohesh Ti?

Zjarri gati fiket
Do mbes në erësirë
Oh sa ftohtë bën
Këmbët më jan ngrirë

Në këtë natë pafund
Me lotë në sy
Pritja s’ka të ndalur
As dhëmbja në gji

Nën drurin e thanës
Mbetem e trishtuar
Zemra thyer copë
Nuk të ka mallkuar!

Veç më agoj dita
Gris fustan kurorë
Shembem… Unë prita!
Tash më mbulo borë…

[Era1]

Ty te çmend Era
Dhe mua Agimi
Kur e shoh qe vjen
Lot nxjerr nga gezimi

Me ne fund kuptova
Ku ti vargun gjen
Prandaj eshte gjithe jete
Edhe te rremben

Shpesh e kam kerkuar
Edhe une frymezimin
E gjeja nje varg
Po s’gjeja fillimin

Humbje edhe gjetje
Humbje gjetje prape
Here ecja penguar
Here ecja me vrap

Kapja dhe nje gjethe
Edhe nje mendim
Por veç kur i lidhja
Iknin o Agim

Bera vrap sa s’di
Maratonomak
Lajmin e fitores
Nuk e solla prape

E megjithate
Ca vargje kam shkruar
Por perveç meje
Kurre nuk jane lexuar

Thashe ti nxjerr ne drite
Boll ne skuta fshehur
Kane shpirt qe qan
Po dhe shpirt te dehur

Te lexohet malli
Dhe gazi ne shpirt
S’me vjen turp nga loti
Qe do gjesh , ta dish

Nuk jam poeteshe
Por kam shpirt e zemer
Nga aty jane nisur
Veç se jane pa emer.

[Agim Doçi]

Ty te çmend Era

Nuk jam poeteshe
Por kam shpirt e zemer
Nga aty jane nisur
Veç se jane pa emer.

ERA une te ndjeva
sapo te lexova
lotet mbrapsht i ktheva
permbi varg ndalova

morra pak arome
ndjeva dhe nje puthje
ERA hajt tregome
pse ke mbetur tutje??!...

Ti ke shpirt princeshe
Je dhe poeteshe
Me varg Mbretereshe
ke qene dhe do jesh

Una ta ndjej dhe gushen
Buzet, floket, syte
fjalet plot me mbushen
Tash jam vete i dyte!!!

Se te kam dhe ty
Poetesha ime
Mbaj EREN ne sy
Ti ec ne Agime...

[Agim Doçi]

Zjarri gati fiket
Do mbes në erësirë
Oh sa ftohtë bën
Këmbët më jan ngrirë

Në këtë natë pafund
Me lotë në sy
Pritja s’ka të ndalur
As dhëmbja në gji

Nën drurin e thanës
Mbetem e trishtuar
Zemra thyer copë
Nuk të ka mallkuar!

Veç më agoj dita
Gris fustan kurorë
Shembem… Unë prita!
Tash më mbulo borë…[/QUOTE]

Prit ti FJOLLA e bukur
Se bije kembana
Mos rri aq e struktur
tek shtegu me thana!

Se do vij bandilli
qe humbi kurbetit
Lule trandafilli
mos u vyshk prej vetit...

ka me ta puth ballin
syrin edhe doren
e do ta heq mallin
e do ta shkrij boren....

[Zana e malit]

Djali:

U ktheva nga mergimi
vashen per te kerkuar,
per ti thene dy fjale,
dashurine per t'ia shpalle,
e per ta martuar

Erdha me valixhet perplot,
me pesheqshe e dhurata plot,
vashes per t'i dhuruar,
dashurine per t'ia deshmuar.

Oh por kur erdha,
ajo s'ishte me, ishte larguar,
i vetem mbeta
ne kete qytet te mallkuar.

Me valixhet ne dore,
me zemren plot vrer,
vashen nuk e pashe,
m'u duk bota sketerre.

Oh me ndihmoni,
ta gjej ate shpirtin binjak,
qe me fal dashuri,
e me ben te ndjehem i ri.

Ku ta kerkoj,ku ta gjej,
a thua do jete larguar,
per jete nga ketej?!

Une do ta kerkoj,
patjeter do ta gjej,
pa vashen s'jetoj dot,
do ta marr per nuse,
do ta kem per jete e mot.


Vasha:

Ti erdhe mor djal,
me aq dashuri e mall,
mua per te me takuar,
e me mua per te jetuar.

Valixhet me peshqeshe,
s'mu deshen aspak,
malli per ty me perveloi,
kjo zemer vec ty te kerkoi.

Ti erdhe me vonese,
me gjete tuj qare e denese,
sa shume te kisha pritur,
gati me jam venitur.

Pritja qe e gjate,
sa edhe shpresat i humba,
mendoja cdo dite e nate,
a thua pse me le te ngrate?

Mandova ti duhet te keshe gjetur
nje rruge krejt tjeter,
mua me ke haruar,
e me tjeter je martuar!

Andaj dhe une,
ne fund u dorezova,
nga pritja e pafund,
dhe shpresa per ty m'u humb.

Gjeta edhe une nje rruge,
per te jetuar jeten,
se keshtu s'duroja dot,
per ta tretur veten.

E tash qe je kthyer,
mua per te me kerkuar,
ti tani do me keshe uryer,
per mua kur te keshe degjuar.

Ne me mbac meri,
se jeten e deshta ta jetoj,
qe ty s'te prita edhe me gjate,
lumturi te te dhuroj,

Te lutem mua mos me fajeso,
fajso largesine,
qe na ndau per jete,
kur ti more aratine!

Ti erdhe me vonese,
mua s'me gjete si me pare,
tani une jam bere nene,
dy drita syshe Zoti me ka fale.

Secili ka te drjeten,
i lumtur ta jetoje jeten,
ndaj harome ti mua,
ate veshe te vjetren,

Vazhdo te jetosh dhe ti,
me nje njeri tjeter,
i lumtur qofsh per jete,
sot e njemije vjet!


ZeM

[Devil-girl-uk]

Ju lumte, me keto poezi te nderthurura me njera-tjetren na kenaqet. Mirsevjen Z.Agim!
Do doja dhe une te shkruaj ca strofa po nuk ja them shume.