ç'eshte suksesi???

[i krishteri]

Si të Jesh
i Suksesshëm dhe i Kënaqur

Suksesi është: Si do ta plotësoje vendin e zbrazët? “Kjo është e lehtë,” do të përgjigjeshe. “Suksesi është . . . për një sportist, të fitojë Kupën e Botës, Kampionatin Botëror, Olimpiadën, ose një medalje ari; për një artist, të fitojë një Oskar, një Grami, apo një Festival të Venezias; për një afarist, të jetë drejtor ekzekutiv i 500 kompanive; për një student, të zgjidhet në këshillin drejtues të Unionit Studentor”. Por a është gjithmonë kaq e lehtë për tu përkufizuar?

Disa vite më parë Raineri, një mik nga Gjermania, bëri një ndalesë në SHBA për tre muaj. Një ditë ndërsa po shikonte në TV ndeshjen e tij të parë të beizbollit, pritësi i topave e goditi topin shumë larg aq sa kaloi nëpër të gjitha bazat. Tifozët ulërinin nga entuziasmi! Raineri u kthye nga unë me një pamje të habitur dhe më pyeti, “Ç’kanë që po brohorasin?” Atyre u ka humbur topi?” Për tifozët vendas kjo goditje ishte një sukses i jashtëzakonshëm. Për dikë nga një kulturë tjetër, kalimi nëpër të gjithë bazat ishte një mister.

Kuptimi i suksesit ndryshon gjithashtu sipas individit. Një fjalor jep këtë përkufizim: “Realizim i kënaqshëm i një synimi të dëshiruar”. Për të patur sukses, ti duhet të arrish synimin dhe të kënaqesh me rezultatin. Sipas këtij përkufizimi dikush nuk e di se nëse “suksesi” që nuk përfshin kënaqësi personale-një ndjenjë të mirëqenies-është në fakt sukses tepër i vërtetë.



ÇELËSA PËR SUKSESIN

Faktorë të ndryshëm kontribuojnë për suksesin. Analizoni disa prej tyre:

1. Koncepti pozitiv për veten. Profesori bëhet gati të japë notat e provimit të javës së shkuar, por para se t’i shpërndajë ato thotë, “Kam një lajmërim për ju. Dua që gjithësecili nga ju ta dijë çfarë pune të lavdërueshme ka bërë në këtë provim ky student.” Ai tregon me gisht nga ty në rreshtin e parë dhe thotë, “Ti i jep jetë shpirtit tim. Gjithmonë i bën detyrat në kohën e duhur. Shpesh bën më shumë se sa pritet prej teje. Ja pse, sikur të gjithë studentët të ishin si ti , mësimdhënia do të ishte një gëzim i vërtetë.”

A nuk do të të ndihmonte kjo për të patur një qëndrim të mirë për vetveten? Dhe a nuk do t’ju motivonte që të ishit një student më i mirë? Do t’i thonit vetes, “Jam një njeri i zgjuar. Në fund të fundit, profesori im mendon kështu. . . dhe ai është njeri me mend!”

Pa dyshim, disa njerëz e vlerësojnë shumë veten aq sa egoizmi i tyre ka sjellë probleme. Sidoqoftë, shumë psikologë janë dakord me Dr. Joyce Brothers kur ajo thotë, “. . . një imazh i fortë, pozitiv për veten është parapërgatitja më e mirë e mundshme për sukses në jetë.”



2. Synime të Përkufizuara me Qartësi. Mos syno asgjë dhe patjetër do t’ia arrish. Syno diçka specifike dhe, edhe po nuk e arrite, mundësitë janë më të mëdha për ty sesa po të mos e kishe synuar kurrë..

Programi Hapësinor i SHBA-së ka sjellë suksese të shumta, por për fat të keq disa dështime tragjike. Sukseset e NASËS ndihmojnë për të ilustruar rëndësinë e caktimit të synimit. Ndoshta ke dëgjuar për tre elektriçistët të cilët po punonin në anijen kozmike Apollo. Një reporter pyeti secilin nga ata se çfarë po bënin. I pari tha, “Po vendos tranzistorë në qarqe”. I dyti u përgjigj, “Po ngjis me kallaj këto tela”. I treti shpjegoi, “Po ndihmoj të vendos një njeri mbi hënë”.

Cili prej tyre ishte më i motivuari dhe më i kënaquri? Ndoshta ai i cili i shikonte aktivitetet e tij të përshtatura në synimin e përgjithshëm. Pa një synim të qartë në jetë, detyrat e përditshme mund të bëhen të mërzitshme. Njohja e synimit të jetës tënde mund të rritë motivimin dhe kënaqësinë tuaj ndërsa shikon se si aktivitetet e përditshme e përmbushin atë synim.

Në vitet e para të 1960-s, Presidenti Xhon Kenedi caktoi një synim që një amerikan të shkonte në hënë deri nga fundi i dekadës. Në 1969, Neil Armstrong mori “hapin e tij të parë të vogël”. Një synim specifik e ndihmoi NASËN të arrinte një moment me rëndësi në histori. Një njeri që kërkon sukses do të caktojë synime specifike.



3. Punë e Lodhshme. Çdo sportist e di se nuk do të ketë asnjë lavdi në fushën e sportit pa punë të lodhshme në fushën e stërvitjes. Një test i vërtetë i karakterit nuk është thjesht sa mirë e luani rolin në sytë e njerëzve, por sa shumë punoni kur askush nuk e vë re - në zyrë, në bibliotekë, në stërvitje.

Presidenti Kalvin Kulixh besonte se “asgjë në botë nuk mund ta zinte vendin e këmbënguljes. Talenti jo. . . Dhuntia jo. . . Arsimi jo. . . Këmbëngulja, vendosmëria, dhe puna e lodhshme bëjnë dallimin.



“Një test i vërtetë i karakterit nuk është thjesht sa mirë e luani rolin në sytë e njerëzve, por sa shumë punoni kur askush nuk e vë re.”



“Çfarë është suksesi?” pyeti ish kryeministrja britanike Margaret Thetçer. “Mendoj se është një bashkim i një prirjes për gjërat që po bën. . . punës së lodhshme dhe ndjenjës së caktuar të qëllimit. . . . Mendoj se kisha një prirje . . . (punën time), por ndjenjat natyrore nuk mjaftojnë kurrë. Duhet të bashkosh këto ndjenja natyrore me punë vërtet të lodhshme.”

Kampioni i kohëve të shkuara në boks për pesha të rënda, James J. Corbett, shpesh tha, “Ti bëhesh kampion duke luftuar edhe një raund më shumë. Kur gjërat vështirësohen, lufto edhe një raund më shumë”.

Suksesi kërkon punë të lodhshme. Pa dyshim ti mund ta realizosh një gjë të tillë dhe të bëhesh një punëtor i palodhur. Një afarist që punonte shumë kishte një tabelë në zyrën e tij ku shkruhej, “Lavdi Zotit që është e Hënë!” Ne të gjithë duhet të barazpeshojmë punën dhe dëfrimin, por puna e lodhshme është thelbësore për suksesin.



4. Një Gatishmëri për të Rrezikuar. Ingemar Stenmark, skiator i madh olimpik, thotë, “Me qëllim që të fitosh duhet të jesh i gatshëm për humbjen”. Analizoni këtë pyetje: “Çfarë do të bëje nëse e dije se nuk do të mund të dështoje?” Kjo pyetje mund të zgjerojë vizionin tënd dhe të shtojë ëndrrat e tua. Mbase dëshira jote është të jesh një udhëheqës i madh politik, një artist, një afarist ose akademik, një sportist i famshëm. Çfarë do të bëje nëse e dije se nuk do të mund të dështoje?

Tani pyet, “A jam i gatshëm të rrezikoj disa dështime të mundshme me qëllim që ta arrij atë synim?” Suksesi shpesh ka si shok rrezikun.



NJË PENGESË PËR SUKSESIN KËNAQËSINË

Një koncept pozitiv për veten, synime të qarta, punë e lodhshme, dhe një gatishmëri për të rrezikuar... të gjitha kontribuojnë për të përjetuar sukses dhe kënaqësi në jetë.

Në 1923 një takim shumë i rëndësishëm u mbajt në Hotelin Beach Edgeuater në Çikago. Të pranishëm në këtë takim ishin shtatë nga financierët më me sukses në botë-njerëz të cilët kishin zbuluar sekretin e fitimit të parasë.

Ja se ç’u ka ndodhur këtyre njerëzve 25 vite më vonë. Presidenti i kompanisë më të madhe të pavarur të çelikut, Charles Schuab, vdiq në falimentin dhe jetoi me para borxh në pesë vitet e fundit të jetës së tij. Presidenti i kompanisë më të njohur të shërbimeve komunale, Samuel Insull, vdiq në arrati nga drejtësia jashtë vendit. Presidenti i Zyrës e Shkëmbimit Valutor në Nju Jork, Richard Uitney, jetoi në Sing Sing Penitentiary. Një anëtar i kabinetit të Presidentit, Albert Fall, u fal në mënyrë që të mund të vdiste në vendlindje. “Ariu” më i madh në Uall Strit, Jesse Livermore, vrau veten. Drejtori i monopolit më të madh, Ivan Krueger, vrau veten. Presidenti i Bankës së Ndërtimeve Ndërkombëtare, Leon Fraser, vrau veten. Të gjithë këta e kishin mësuar mirë artin e suksesit për të shijuar jetën, por me sa duket ata të gjithë e patën të vështirë të mësonin se si të jetonin në mënyrë të sukseshme.

Anketuesi dhe komentarori social Daniel Yankelovich citon një partner të tij që fiton 100.000 $ në vit në një firmë të marrëdhënieve publike: “Kam arritur sukses duke dhënë përkufizimin e të tjerëve por nuk jam aspak i kënaqur. Në dukje jam i suksesshëm . . . Kam publikuar, kam referuar, kam tejkaluar synimet për të ardhurat e mia, jam bërë zot i vetes, dhe shumë njerëz varen nga unë. Prandaj, kam arritur siç duhet synimet e jashtme por ato janë boshe.”

Dustin Hoffman është një aktor tejet i suksesshëm. Kariera e tij kinematografike duket tashmë e shkëlqyer dhe përfshin edhe një Oskar për rolin e tij në “Krameri kundër Kramerit”. Por analizoni atë që ai thotë për lumturinë dhe kënaqësinë: “Unë nuk e di se çfarë është lumturia . . . Jeta, liria dhe ndjekja e lumturisë? I kam hequr vizë lumturisë. . . Bëj një shëtitje nëpër rrugë dhe vështro fytyrat e njerëzve. Kur i pyet për lumturinë, a nuk po kërkoni për diçka jorealiste?”

Suksesi në një fushë nuk garanton kënaqësi në jetë. Mund të arrish të gjitha synimet e tua dhe ende nuk ke paqe brenda vetes. Si mund të arrish synimet e tua dhe njëkohësisht të jesh i kënaqur? Por edhe sikur të ndiesh një shkallë kënaqësie, a mund të ketë diçka më tepër?

“Mund të arrish të gjitha synimet e tua dhe ende nuk ke paqe brenda vetes”.



I SUKSESSHËM DHE I KËNAQUR

Shumë psikologë dhe psikiatër po kuptojnë nevojën për ta zhvilluar tërë personin-fizikisht, psikologjikisht, dhe shpirtërisht-për të sjellë kënaqësi të vërtetë. Shpesh në luftën tonë për sukses, ne fokusohemi në zhvillimin fizik dhe psikologjik në kurriz të asaj shpirtërore.

Para pak kohësh një grup këshilltarësh iu kushtuan për një farë kohe intervistimit të pushtetarëve më të sukseshëm të kombit në qytetin e Nju Jorkut. Ata bashkëbiseduan me redaktorë gazetash dhe revistash, pushtetarë me agjenci, banka, rrjete TV të njohura, duke kërkuar për të kuptuar idetë e këtyre udhëheqësve për suksesin.

Një nga pyetjet e këtyre këshilltarëve kishte të bënte me fushën shpirtërore: “Çfarë vendi zënë besimi dhe vlerat shpirtërore në jetën tënde?” Si përgjigje, 75% pohuan se vlerat shpirtërore ishin “të rëndësishme” ose “shumë të rëndësishme” si për zhvillimin personal po ashtu edhe për zhvillimin profesional. Vini re njërën prej tyre, “Nëse ato mund të forcoheshin, shumë prej këtyre të tjerave do të rrëzoheshin në vend”. Por për çudi, pak nga këta udhëheqës i përkufizuan me qartësi bindjet në fushën shpirtërore. Drejtuesi i një programi radiofonik e shprehu me një buzëqeshje, “Jam frymëzues, por nuk po gjej dikë të më frymëzojë!”

Në shkollë të mesme e kërkoja suksesin nëpërmjet sportit, studimit dhe pjesëmarrjes në organizatat studentore. Dhe e gjeta atë. U regjistrova në basketboll dhe u bëra i famshëm . . . skuadra jonë e famshme nuk e njihte humbjen. U rendita i pari në kursin tim në lidhje me studimin, u përfshiva në organizatën studentore dhe frekuentoja një nga shkollat më prestigjose të vendit. Xhon Kenedi dhe Adlai Stevenson ishin diplomuar atje sikurse edhe skenaristi Eduard Albi dhe aktori Majkëll Dagllas.

I përmenda këto hollësi jo për t’u mburrur por për të dhënë një kontrast. Suksesi në këto fusha nuk më ka sjellë kënaqësinë personale që kam dëshiruar. Isha ende një tip i mbyllur, nganjëherë druhesha të prezantohesha me një të panjohur apo t’i kërkoja ndonjë vajze që të dilnim së bashku. Qëndrimet e mia ishin shpesh të papajtueshme me sjelljen time. Nga jashtë mund të dukesha shumë pozitiv dhe i dashur, ndërsa nga brenda mund të isha negativ dhe i zemëruar me dikë të cilin nuk e pëlqeja.

Më vonë, në fakultet, akoma kisha vështirësi në këto fusha. Më pas u ndesha me një grup studentësh të cilët kishin diçka të veçantë rreth vetes, një dashuri, gëzim dhe entuziasëm që më dukej shumë tërheqës. Në veçanti vlerësoja faktin se ata më pranuan ashtu si isha. Nuk kisha pse të përpiqesha për t’i bërë përshtypje atyre me një listë arritjesh, suksesesh, megjithëse ata ishin të mençur, tërheqës dhe të suksesshëm. Edhe kur dilja me ndonjë nuk ndjeja presionin normal për të shfaqur një imazh të ekzagjeruar. Dukej se kishin një vlerësim të saktë për veten dhe më pranuan edhe mua.

Këta ishin studentë të krishterë dhe e dija se dëshiroja atë që ata kishin. Ata më treguan se kishin një marrëdhënie personale me Jezu Krishtin. Nuk mund ta pranoja një gjë të tillë menjëherë, megjithatë vazhdoja të shkoja në takimet e tyre sepse isha kureshtar dhe sepse ishte një vend i mirë për t’u takuar me njerëz të rinj. Sidomos sepse ishte një vend i mirë për t’u takuar me njerëz të rinj!



NJË DERË E HAPUR

Sa më shumë kohë kaloja përreth tyre, aq më shumë kuptoja se se besimi i tyre ndikonte jetët dhe marrëdhëniet e tyre. Ata më thanë se Zoti më ofronte një dashuri pa kushte, por se isha i ndarë nga Ai përmes një kushti tjetërsues të quajtur mëkat. Ata thanë se Ai kishte dërguar Birin e Tij të vetëm, Jezusin, që të vdiste në kryq për të paguar dënimin për mëkatet tona dhe që të ringjallej për të ofruar jetë të re. Kur e vendosa besimin tim tek Ai, ata shpjeguan se Ai do të vinte në jetën time, do të falte mëkatet e mia, dhe do të fillonte të sillte kënaqësinë të cilën e kisha kërkuar.

Më në fund, me anë të një qëndrimi të thjeshtë, të heshtur të zemrës sime, thashë, “Jezu Krisht, kam nevojë për ty. Faleminderit që vdiqe dhe u ringjalle për mua. Dëshiroj ta pranoj dhuratën tënde të lirë të faljes. E hap derën e zemrës sime dhe të ftoj ty. Jepmë jetën përmbushëshe që premtove”. Nuk kishte asnjë vetëtimë ose bubullimë. Engjëjt nuk dolën në sfond për të kënduar “Haleluja” dhe unë nuk u bëra i përsosur. Por pak nga pak, fillova të shikoj ndryshimin. Kisha një paqe të re nga përbrenda që nuk luhatej sipas rrethanave. Gjeta një çlirim nga faji dhe një qëllim të ri për jetën. Imazhi për veten u përmisua dhe ndihesha i lirë të dështoja e t’i doja të tjerët pa kushte.

Ka shumë shembuj të besimtarëve të krishterë të cilët janë edhe të suksesshëm edhe të kënaqur: Roger Staubach, ishmbrojtës në skuadrën Dallas Cowboys; Julius Erving, një yll i basketbollit profesionist; Dr. Charles Malik ish president i Asamblesë së Përgjithshme të OKB; Mark Hatfield, Senator i SHBA nga Oregoni; dhe shumë të tjerë. Kur je i krishterë nuk do të thotë se ke garanci për sukses të madh. Edhe të krishterët kanë dështimet e tyre. Por një marrëdhënie me Perëndinë mund të rrisë konceptin tënd për veten, mund të të ndihmojë për të qartësuar synimet e tua, për të forcuar vendosmërinë tënde dhe mund të ndihmojë të përmirësosh ato çka bën. Kënaqësia personale që Krishti të siguron mund të sjellë një ndryshim pozitiv, gjithashtu.



“Çfarë tragjedie të . . . ngjitësh shkallët e suksesit, vetëm për të arritur majën dhe të zbulosh se shkalla nuk ishte mbështetur në murin e duhur.”



Ja si qëndron puna:

A të kujtohet ilustrimi i mëparshëm për profesorin tënd. Fatkeqësisht, kjo nuk ndodh çdo ditë. Por Perëndia mendon se ti je shumë i veçantë, kaq i veçantë aq sa Ai dërgoi Birin e Tij të vdiste në vendin tënd. Kur arrin ta njohësh Krishtin në mënyrë personale dhe të kuptosh madhështinë e dashurisë së Tij për ty, mund të gjesh forca për të pranuar veten dhe liri më të madhe për të rrezikuar me maturi. Mund ta përballësh kundërshtimin me siguri se edhe sikur gjithë të tjerët të të kundërvihen ty, Perëndia ende të do. Duke ditur se Ai dëshiron më të mirën për ty, mund ta rritësh vendosmërinë tënde për të punuar shumë për synime të denja.

Po për ty? A e përfshin kënaqësinë personale përkufizimi yt i suksesit? A e ke gjetur suksesin? A do të jetë i mjaftueshëm suksesi yt për të të mbështetur nëpër çdo vështirësi që mund të ndeshësh? A ke gjetur kënaqësi personale?

Çfarë tragjedie do të ishte të shpenzoje tërë jetën duke u ngjitur shkallët e suksesit vetëm për të arritur majën dhe të zbulosh se shkalla nuk ishte mbështetur në murin e duhur. A jeni të gatshëm të shqyrtoni se si Jezu Krishti mund të bëjë një ndryshim një jetën tënde?