E Shtuna e Shpirtrave (Shen Llazari) dhe e Diela e Palmave (Dafinave)

[Archon]

[Archon]

Sot Kisha jone feston te dielen e dafinave,hyrjen triumfale te Jezu Krishtit ne Jerusalem.

E diela e Dafinave
Në këtë ditë festojmë hyrjen panigjirike të Zotit Jezu Krisht në Jerusalem. Gjatë ardhjes së Tij në Jerusalem Zoti dërgoi dy nga nxënësit e Tij që të marrin një gomar dhe hipur në të hyri në qytet. Sapo dëgjoi populli se po vjen Krishti morën menjëherë dega palmash në duar dhe dolën për ta pritur. Edhe disa shtruan rrobat e tyre në vendin që Jisui do të kalonte. Edhe të gjithë bashkë, edhe fëmijët e vegjël thërrisnin: “ Hosana , I bekuar është Ai që vjen në emrin e Zotit, mbreti I Izraelit”. Krishti rivjen në Jeruzalem për të përmbushur ligjin. Krishti nuk I jep rëndësi të veçantë hyrjes panigjirike por ardhjes në kryq edhe në ngjallje. Hyrja e Krishtit në Jeruzalem është një hyrje martirike për në jetën pa mbarim drejt Zotit. Edhe për pak ditë do të martirizohet dhe do të vdes në kryq, për të mposhtur vdekjen dhe për të dhuruar jetën me ngjalljen.

[Archon]

Leximet e dites.

Mëngjezore Mateu. 21:1-11,15-17
Edhe kur u afruan në Jerusalem, dhe erdhën në Betfagji pranë Malit të Ullinjve, atëherë Jisui dërgoi dy nxënës, duke u thënë atyre: Shkoni në atë fshat që është përballë jush, dhe menjëherë do të gjeni një gomare të lidhur dhe një pulisht bashkë me të. Zgjidhini e m’i sillni. Edhe në u thëntë gjë juve ndonjë njeri, t’i thoni se Zoti ka nevojë për atë; dhe menjëherë do t’i dërgojë ata mbrapsht. Edhe gjithë kjo u bë që të përmbushet ç’është thënë nga profeti, që thotë: “Thuajini bijës Sionë: Ja mbreti yt tek po të vjen i butë dhe hipur mbi gomare dhe mbi pulisht bir shtaze”. Edhe nxënësit, si shkuan, dhe bënë siç i urdhëroi ata Jisui, prunë gomaren dhe pulishtin. Edhe vunë mbi ata rrobat e tyre dhe e hipën atë sipër. Edhe më e shumta e turmës shtruan rrobat e tyre në udhë; dhe të tjerë këputnin degë pemësh e i shtronin në rrugë. Edhe turmat që i vinin përpara dhe ata që i vinin prapa bërtitnin, duke thënë: Hosana birit të Davidit. I bekuar është ai që vjen në emrin e Zotit. Hosana në më të lartat. Edhe kur ai hyri në Jerusalem, u tund tërë qyteti duke thënë: Cili është ky? Edhe turmat thoshin: Ky është Jisui, profeti, që është nga Nazareti i Galilesë. Po kryepriftërinjtë dhe shkruesit, kur panë çudirat që bëri, dhe djemtë duke bërtitur në tempull e duke thënë: Hosana birit të Davidit, u zemëruan dhe i thanë atij: Dëgjon se ç’thonë këta? Edhe Jisui u thotë atyre: Po. Kurrë s’keni lexuar “Se nga goja e fëmijëve dhe e foshnjave bëre gati lavdërim”? Edhe si i la ata, doli jashtë qytetit në Betani, dhe e shkoi natën atje.

Liturgji Apostulli Fil.4:4-9
Gëzohuni përherë në Zotin; përsëri do të them: Gëzohuni. Butësia juaj le të njihet në të gjithë njerëzit. Zoti është afër. Mos kini kujdes për asgjë; po në çdo gjë kërkesat tuaja le t’i bëhen të njohura Perëndisë me falënderime me anë të faljes e të lutjes. Edhe paqja e Perëndisë që kapërcen çdo mendje do të ruajë zemrat tuaja dhe mendimet tuaja me anë të Jisu Krishtit. Prandaj, vëllezër, sa janë të vërteta, sa janë të hijshme, sa janë të drejta, sa janë të pastra, sa janë të dashura, sa janë të lavdëruara, nëse ka ndonjë mirësi, dhe nëse ka ndonjë lavdërim, këto mendoni. Ato që edhe mësuat dhe morët dhe dëgjuat e patë tek unë, këto bëni; dhe Perëndia i paqes do të jetë bashkë me ju.

Ungjilli sipas Joanit.12:1-18
Jisui pra gjashtë ditë përpara pashkës erdhi në Betani, ku ishte Llazari që pati vdekur, të cilin e kishte ngjallur prej së vdekurish. Edhe i bënë darkë atje; dhe Marta shërbente; dhe Llazari ishte një prej atyre që rrinin në tryezë bashkë me të. Atëherë Maria mori një litër vaj ere prej nardi të papërzier, shumë të shtrenjtë, dhe leu këmbët e Jisuit, dhe me flokët e saj fshiu këmbët e tij; dhe shtëpia u mbush me aromën e vajit të erës. Një, pra, nga të dymbëdhjetë nxënësit e tij, Juda Iskarioti, i biri i Simonit, ai që do ta tradhtonte, thotë: Përse të mos shitej ky vaj ere treqind dinarë e t’u jepej të varfërve? Edhe këtë e tha, jo se donte të dinte për të varfrit, po se ishte vjedhës dhe kishte kuletën e asprave, dhe mbante ç’viheshin në të. Jisui pra tha: Lëre, se e ruajti për ditën e varrimit tim. Sepse të varfrit i keni përherë bashkë me vete, po mua nuk më keni përherë. Një turmë e madhe pra prej Judenjve morën vesh se është atje; dhe erdhën jo për Jisuin vetëm, po që të shohin edhe Llazarin, të cilin e kishte ngjallur prej së vdekurish. Po kryepriftërinjtë bënë këshillë, që të vrasin edhe Llazarin. Sepse shumë veta prej Judenjve vinin për atë, dhe i besonin Jisuit. Të nesërmen një turmë e madhe që kishte ardhur në të kremten, kur dëgjuan se vjen Jisui në Jerusalem, morën degë palmash, dhe i dolën përpara ta presin, dhe thërrisnin: Hosanna, i bekuar është ai që vjen në emrin e Zotit, mbreti i Izraelit. Edhe Jisui gjeti një pulisht, dhe ndenji mbi të, siç është shkruar: “Mos ki frikë, bijë e Sionit, ja mbreti yt tek po vjen duke ndenjur mbi pulisht gomareje”. Edhe nxënësit nuk i kuptuan këto në fillim; po kur u lavdërua Jisui, atëherë u ra ndër mend atyre se këto ishin shkruar për të, dhe se këto ia bënë atij. Turma pra që ishte bashkë me të dëshmonte se thirri Llazarin nga varri, dhe e ngjalli prej së vdekurish. Prandaj edhe turma i doli përpara, sepse dëgjoi se ai kishte bërë këtë çudi.

[Archon]

Festimi i te dieles se Dafinave ne Lushnje,Kisha e Shen Gjergjit

[Archon]

[Archon]

Kisha e Shen Kollit ne Elbasan



Vlore

[neokastra]

[Archon]

E shtuna e Llazarit

Këtë të shtune nderojmë ngjallje e Llazarit prej Jisu Krishtit. Llazari ishte shok i Krishtit dhe të motrat e tij Marta dhe Maria e mikprisnin në shtëpinë e tyre shumë herë, e cila ndodhej në Vithani afër Jeruzalemit. Disa ditë përpara pësimeve të Krishtit, Llazari u sëmur dhe të motrat e tij lajmëruan Zotin I cili ndodhej në Galile që ta vizitonte. Por Zoti ndenji aty deri sa vdiq Llazari edhe atëherë u tha nxënësve të tij që të shkonin ta zgjonin. Kur mbërriti ne Vithani mori vesh prej motrave të Llazarit se ai kishte vdekur prej katër ditësh edhe kërkoj prej tyre që të shikonte varrin e tij. Kur arriti në varr qau edhe kërkoj që ti hiqnin gurin e varrit. Atëherë ngriti sytë prej qiellit, falenderoi Perëndinë dhe Atin dhe me zë të lartë thirri: Llazar dil përjashtë. Menjëherë doli jashtë I mbështjellë me pëlhura prej katër ditësh në varr përpara turmës së njerësve që shikonin çpo ndodhte, edhe Jisui kërkoi që ta lirojnë nga pëlhurat dhe të shkoj në shtëpi. Tradita e vjetër na thotë që Llazari ishte 30 vjeç edhe jetoi edhe 30 vjet të tjera. Edhe mbaroi jetën e tij në Qipro në vitin 63 pas. K, edhe varri I tij në qytetin e Kitieon shkruan: “ Llazar I katërditshmi dhe mik i Krishtit.” Në vitin 890 pas.K u transferua lipsani në Konstandinopojë nga perandori Leondi I Dituri. Tradita na thotë se karakteristika që e veçonte Llazarin pas ngjalljes është se ai nuk qeshi asnjëherë, vetëm kur pa një njeri I cili po vidhte një qyp balte dhe tha : “Po vjedh balta baltën.” Gjatë kësaj ditë nuk bëhen përkujtimore të fjeturish me grurë por vetëm trisagjio.

[Archon]

Sot ne Tirane,ne kishen e Ungjillezimit u krye liturgjia hyjnore gjate se ciles u dorezua edhe nje dhjakon i ri,Zoti Spiro Topanxha.

[Albo]