Mbikqyrja

[INDRITI]

I dërguari i Allahut a.s. thotë : " Në ditën e gjykimit do të njoftohem për disa persona nga populli im, të cilët do të paraqiten me vepra të mira sa malet e Tuhames së bardhë, por Allahu (xh sh) do t'i bëjë ata pluhur të shpërndarë. Ata janë vëllezërit tuaj dhe prej lëkurës tuaj, falen natën ashtu siç faleni edhe ju (e adhurojnë Allahun ashtu siç e adhuroni edhe ju) , mirëpo kur ata janë vetëm i shkelin urdhëresat e Allahut"
[I]( Këtë hadith e transmeton imam ibnu Maxheh, Imam Albani citon se hadithi është i saktë. )[/b]



Kuptimi i përgjithshëm i hadithit :


Islami kujdeset që mbikqyrja e Allahut të rrënjoset e të vazhdojë të jetë e fortë dhe e qëndrueshme në shpirtin e njeriut, e frenon dhe e kontrollon myslimanin kur është vetëm, kështu që ai nuk duhet t'i shkelë urdhëresat e Allahut, nuk duhet të neglizhojë e as të jetë i pakujdesshëm edhe në qoftë se gabon, sepse ai shumë shpejt kujtohet se Allahu (xh sh) është në dijeni të asaj që ai vepron, e pastaj ai largohet nga ky gabim me vendosmëri të madhe se nuk do të kthehet asnjëherë tek i njëjti gabim.
Hadithi i lartpërmendur është një ftesë e qartë për vazhdimsinë e mbikqyrjes ndaj Allahut, ndjenjën e turpit ndaj Tij në fshehtësi dhe haptazi, në vetmi dhe bashkësi. Që kjo e vërtetë të zerë vend në ndërgjegjen e myslimanit e gjithashtu të mos mungojë asnjëherë, profeti a.s. ka ndjekur metodën e tregimit, nëpërmjet shpalljes hyjnore na ka lajmëruar se një grup njerëzish nga populli i tij në ditën e gjykimit do të vijnë duke mbartur me vete shumë sevape, kjo shumicë sevapesh ngjason ( krahasohet ) me kokrizat e rërës ose guralecat prej të cilave përbëhet një mal i tërë siç është mali i Tuhames. Por Allahu (xh sh) nuk ju jep ndonjë vlerë në peshore, i gjithë sekreti i asgjësimit të veprave të mira qëndron në aspektin se këta njerëz kur vetmoheshin i shkelnin urdhëresat e Allahut. Synimi i profetit a.s. nga kjo histori është që ne të marrim mësim, të arrijmë ta kuptojmë problemin përpara se të na iki nga duart, të mos na ndodhi neve ashtu siç ju do t'ju ndodhë këtyre njerëzve për të cilët na ka lajmëruar profeti a.s. Allahu (xh sh) thotë në Kur'an : " Merrni mësim o ju të zotët e mendjes"
Përderisa mbikqyrja e Allahut është thelbi i respektimit dhe zbatimit të urdhëresave të Islamit, e jo për shkeljen e tyre, ne do ta shtjellojmë atë në dy pika :
Pika e parë : Format dhe mënyrat të cilat ndihmojnë për edukimin e mbikqyrjes në zemër
Pika e dytë : Format dhe mënyrat të cilat e përforcojnë atë në zemër.




Për edukimin e mbikqyrjes në zemër ndihmojnë :

Bindja ( besimi ) i plotë se Allahu (xh sh) është i Dijshëm për çdo vepër që njeriu bën , në fhehtësi ose haptazi, Allahu (xh sh) thotë në Kur'an : "Ai është Allahu (xh sh) që adhurohet në qiej dhe tokë. Ai i di fshehtësitë dhe publikimet tuaja dhe Ai e di se çfarë veproni" (En'Amë :3) Në qoftë se kjo e vërtetë rrënjoset thellë në zemrën e njeriut, atëherë ai ka turp që Allahu (xh sh) ta shikojë aty ku e ka ndaluar të veprojë, ose mos ta gjejë respektues të urdhëresave të Tij. Allahu (xh sh) e ka konfirmuar këtë gjë akoma më shumë kur thotë : "Dijeni se Allahu e di se çfarë ka në vetet tuaja, prandaj kini kujdes" (El Bekare 235)
Besimi i plotë se Allahu (xh sh) e gjykon njeriun për çdo vepër, do ta njoftojë për veprat e tij në ditën gjykimit dhe do ta shpërblejë atë sipas veprave. Në qoftë se ka vepruar keq do të gjejë keq e në qoftë se ka vepruar mirë do të gjejë mirë. Në qoftë se njeriu është i bindur plotësisht për këtë të vërtetë, atëherë ai do t'i korrigjojë gabimet e tij e do të kthehet në rrugën e drejtë përpara se t'i vijë vdekja. Allahu (xh sh) thotë në Kur'an: "Dhe vihet libri i veprave, e i sheh mëkatarët të friksuar nga shënimet që janë në të dhe thonë: të mjerët ne,ç'është puna e këtij libri që nuk ka lënë një mëkat të vogël e as të madh pa e përfshirë, atë që e vepruan e gjejnë, sepse Zoti yt nuk i bën askujt të padrejtë" (Kehf:45)
Pika e dytë : Format dhe mënyrat të cilat e përforcojnë mbikqyrjen në zemër
Format dhe metodat të cilat e forcojnmbikqyrjen në zemër janë :
Zellshmëria në vepra të mira si psh: namazet farze, namazi i natës, zekati dhe sadekaja, lutja agjërimi, haxhi, leximi i Kur'anit, zikri, istigfari, meditimi në krijesat e Allahut, gjykimi i vetvetes dhe qortimi i saj, jo vetëm kaq por edhe ndëshkimin e saj për shkak të neglizhimit dhe tejkalimit të saj ndaj ligjeve dhe urdhëresave të Allahut.
Pjesmarrja në xhemat, jetesa në të, mos largimi prej tij, sepse kjo i ndërpret rrugën shejtanit. Shejtani gjithmonë shfrytëzon rastin kur njeiu është vetëm, fillon ta ngacmojë atë me vesveset e tij, ia zbukuron mëkatet dhe veprat e këqija deri sa ta hedhë në greminë. Këtu qëndron sekreti i hadithit profetik, ku profeti a.s. ka thënë : "Kini kujdes nga ndarja, bashkohuni me xhematin, sepse shejtani është me atë që është vetëm, e kur janë dy veta ai është më larg " (Këtë hadith e transmetojnë imam Tirmidhiu dhe imam Ahmedi)

Përfitimet e nxjerra nga hadithi :

Ndjenja e mbikqyrjes ndaj Allahut në çdo çast, sepse mbikqyrja do të jetë mbrojtës nga gabimet dhe mos shkelja e urdhëresave të Allahut, jo vetëm kaq por ajo do të jetë një ndihmesë e madhe në respektimin me përpikmëri të ligjeve të Allahut. Nga jeta e të parëve tanë transmetohet se ata kanë qenë mjaft të kujdesshëm pwr të ngjallur tek fëmijët e tyre ndjenjën e mbikqyrjes qysh në fëmijërinë e hershme.
Një ditë Ebu Kasim el Xhunejd dëshironte t'i sprovonte nxënësit e tij për të ngjallur tek ta ndjenjën e mbikqyrjes tek Allahu (xh sh). Ai u tha nxënësve: - Nesër do të zhvillojmë një piknik, secili prej jush t'i kërkojmë prindërve një zog pule dhe pastaj të shkojw e ta therrw në një vend ku nuk e shikon askush, kështu që nesër t'i pjekim e t'i hamë së bashku.
اdo njëri prej tyre shkoi në shtëpinë e tij, e u mundua që ta kryente porosinë e mësuesit.Të nesërmen të gjithë nxënësit e kishin therrur zogun e pulës përveç njërit. - Pse nuk e kryer porosinë time?- i thotë mësuesi.-
Ju vendosët një kusht- i përgjigjet nxënësi. Ju thatë që ne duhet ta therrnim zogun në një vend ku nuk na shikonte askush. Kur u përpoqa që të zbatoj porosinë tuaj gjeta dikë që më shikonte, kur u ngjita në tarracë gjeta dikë që më shikonte, kur shkova në fushë përsëri gjeta dikë që më shikonte, e kështu sa herë që shkoja në një vend e ndieja se dikush më shikonte.
Kush ka qenë ky që të ka vëzhguar në çdo çast? e pyet mësuesi
Ai është Allahu (xh sh)- tha nxënësi
I gëzuar, mësuesi e përqafon nxënësin dhe i thotë: Ti je djali im i vërtetë.
Kështu pra, me këtë lloj fryme duhet t'i edukojmë fëmijët, familjet tona dhe të gjithë besimtarët.
Roli i tregimit të historive në përforcimin dhe konsolidimin e nocioneve në shpirt që të mos harrohen, sepse vet njeriu nga natyra e tij anon nga tregimi i historive. Ky është çelësi i përshkrimit të historive në Kur'anin Famëlart dhe synetin e profetit a.s. Megjithë këtë Allahu (xh sh) na ka tërhequr vëmëndjen tek dobitë e nxjerra nga tregimet. I Lartësuari thotë : " Të gjitha këto që t'i rrëfyem ty nga lajmet e pejgamberëve, janë që të përforcojnë zemrën tënde" (Suretu Hud: 12 ) E në një ajet tjetër Allahu (xh sh) thotë: " Në tregimet e tyre pati mësim dhe përvojë për të zotët e mëndjes." (Suretu Jusuf: 111)
Domosdoshmëria e pjesmarrjes në bashkësi, sepse bashkësia e vë në lëvizje të gjithë arsenalin e njeriut e si rrjedhojë myslimanit nuk i ngelet asnjë çast kohe bosh që të bëhet pre e ngacmimeve të shejtanit. Të parët tanë e kanë theksuar gjithmonë domosdoshmërinë e pjesmarrjes në bashkësi dhe e konsideronin Islamin pa të si të mangët. Omer ibnu Hat-tabi thotë: Nuk ka Islam pa bashkësi, nuk ka bashkësi pa udhëheqje, nuk ka udhëheqje pa bindje, e nuk ka bindje pa dhënien e besës" (Këtë citat të Omerit e transmeton Darimiu)
Obligimi i ruajtjes së veprave të mira, ruajtja nga asgjësimi i tyre nëpërmjet gjynaheve dhe mëkateve, se përndryshe asgjësimi i tyre do të ishte mëndjelehtësi tamam si ai personi i cili ka shumë para por i harxhon ato në qejfe dhe dëfrime. Që veprat e mira të ruhen, duhet që myslimani t'i bindet gjithmonë Allahut, e Allahu (xh sh) t'ia shtojë udhëzimin dhe devotshmërinë. Allahu (xh sh) thotë në Kur'an: "Ata që e gjetën rrugën e drejtë, Ai atyre ua shton udhëzimin në rrugën e drejtë dhe ju jep devotshmëri" (Suretu Muhamet: 17) e në një ajet tjetër thuhet : " Kush bën ndonjë të mirë, Ne ia shumfishojmë të mirat, vërtet Allahu (xh sh) fal mëkatet, është Mirënjohës" (Suretu Shura: 23)

O Zot na bej sa me te sinqerte ne fjalet e veprat tona.