Këndi im fetar

[INDRITI]

Në Kur'anin Famëlarte dhe sunetin e profetit Muhamed a.s. termi " Mu'xhize" që do të thotë mrekulli nuk është përdorur fare. Ky term është shfaqur më vonë, pasi filluan të regjistroheshin, të shkruheshin dhe të përmblidheshin shkencat e ndryshme fetare. Në vitet e fundit të shekullit të dytë të hixhrit ( kalendarit hënor) dhe në fillimin e shekullit të tretë u shfaq shkenca e besimit. Qysh me shfaqjen e kësaj shkence e deri në ditët e sotme fjala mrekulli njihet me termin "Mu'xhize" .
Kështu pra, në Kur'anin Famëlart do të lexojmë se në vend të termit "Mu'xhize" është përdorur termi "Ajetun" që do të thotë argument dhe fakt. Allahu i Lartësuar thotë në Kur'an: "Ata u betuan me një betim të fortë në Allahun, se nëse u vjen atyre ndonjë argument do ta besojnë. Thuaj: اështja e argumenteve është te Allahu. E ku e dini ju, ndoshta kur të vijnë ata nuk do të besojnë."
Gjithashtu në Kur'an është përdorur termi: "Bej-jinetun" që do të thotë argument dhe fakt. Allahu i Lartësuar thotë në Kur'an: "O populli im besoni Allahun, nuk keni Zot tjetër përveç Tij, juve ju ka ardhur argumenti nga Zoti juaj, kjo është deveja e Allahut, mrekulli për ju." Ndonjëherë është përdorur termi: "Burhan" . Allahu i Lartësuar thotë në Kur'an: "Këto janë dy argumente nga Zoti yt për te faraoni dhe rrethi i tij, se me të vërtetë ata janë popull i prishur." Dhe ngandonjëherë është përdorur termi: "Sultan" . Allahu i lartësuar thotë në Kur'an: "Ata thanë: Ju nuk jeni tjetër përveçse njerëz si ne. Ju dëshironi të na pengoni nga ajo që adhuronin prindërit tanë, na sillni ndonjë argument të qartë."

Përkufizimi i termit "mrekulli":

"Mrekullia" është një fenomen i jashtëzakonshëm i shoqëruar me sfidë e paprekur nga kundërvëniet që Allahu i Lartësuar ia jep profetëve.
"Mrekullia" është një fenomen i jashtëzakonshëm, e cila nuk ka përputhshmëri me ligjet e ndryshme që ka vendosur Allahu i Lartësuar në gjithësi. Ajo nuk i nënshtrohet shkaqeve dhe pasojave, askush nuk mund ta realizojë atë nëpërmjet mundit të tij. Por ajo është dhuratë nga Allahu i Lartësuar, i Cili e zgjedh llojin dhe kohën e saj për të argumentuar sinqeritetin e profetit të cilin e ka nderuar me mesazhin hyjnor. Ndërsa përsa i përket magjisë, ajo nuk mund të konsiderohet mrekulli, sepse magjitë e ndryshme që kryhen nga magjistari sipas metodave dhe mënyrave të tij, mundet që t'i mësojë çdo njeri, t'i praktikojë e t'i perfeksjonojë duke ndjekur shkaqet dhe pasojat. Ndërsa dukuritë e jashtëzakonshme nuk janë në fuqinë e njeriut, sepse ato nuk kanë shkaqe që duhen ndjekur.

[INDRITI]

Kushtet e plotësimit të mrekullisë:

Nga përkufizimi i termit "Mrekulli" , na krijohet mundësia që të përcaktojmë kushtet e saj:

Kushti i Parë: Të jetë një dukuri e jashtëzakonshme
Kjo dukuri e jashtëzakonshme mund të jetë nëpërmjet të folurit, si psh: tesbihu i guralecave, përmallimi dhe vajtimi i trungut të pemës, shpallja e Kur'anit..etj. Mund të jetë veprim, si psh: shpërthimi i ujit nga gishtat e profetit a.s., shumimi i bukës me masë të pakët duke i mjaftuar një grupi të madh njerëzish..etj. Mund të jetë mosveprim, si psh: mos djegia e zjarrit profetin Ibrahim a.s., ose mosmbytja e profetit Musa a.s. kur ai bashkë me popullin e tij u futën në mes të detit..etj.
Kur një dukuri është e zakonshme tek njerëzit, por njerëzit ftohen që ta bëjnë atë në një çast kohe të shkurtër dhe ata nuk arrijnë ta bëjnë, atëherë kjo dukuri konsiderohet mrekulli edhe sikur në aparencë është dukuri e zakonsme, si psh të thotë: mrekullia ime është që ju të vendosni duart mbi koka, e nëse ata nuk kanë mundësi, atëherë në këtë moment kemi të bëjmë më mrekulli.

Kushti i dytë: Të jetë nga Allahu

Allahu i Lartësuar thotë në Kur'an: "Ne kemi dërguar pejgamberë para teje, për disa prej tyre të kemi njoftuar në rrëfimet e tyre, e për disa të tjerë nuk të kemi treguar. Asnjë pejgamberi nuk i takoi të sjellë ndonjë argument vetëm se me urdhrin e Allahut. E kur të vijë koha e caktuar nga Allahu, zbatohet gjykimi me drejtësi dhe do të dështojnë të kotit." Mrekullia është dhuratë nga Allahu i Lartësuar dhe askush nuk mund të përcaktojë kohën dhe llojin e saj. Allahu thotë në Kur'an: "Thuaj, argumentet janë nga Allahu."

Kushti i tretë: I paprekshëm nga kundërvëniet:

Në qoftë se ai që e kundërshton dhe e refuzon mrekullinë arrin të realizojë të njëjtën gjë që e ka bërë edhe profeti, atëherë argumenti i profetit rrëzohet dhe është i papranueshëm. Sepse kusht i mrekullisë është që askush të mos vijë e të realizojë ç'ka ka bërë edhe profeti. Në qoftë se pretendimi i profetit nuk është i ruajtur nga kundërvënia, atëherë në këtë rast ky pretendim nuk mund të argumentojë sinqeritetin e profetit.

Kushti i katërt: Të jetë në përputhje me fjalën e pretenduesit:

Kusht tjetër i mrekullisë është përpuethshmëria e saj me fjalët e pretenduesit. Duhet të ketë përputhshmëri me kërkesën e kundërshtarëve që e kërkojnë ose të jetë e përputhur sipas mënyrës që e përshkruan profeti. Në qoftë se mrekullia bie në kundërshtim me thënien e profetit, atëherë ajo është një shenjë e mos sinqeritetit të atij që pretendon profetësi. Si shembull të këtij kushti mund të përmendim se personi që pretendon profetësi pretendon se kur ai ta prekë të sëmurin ai do të shërohet. Mirëpo me ta prekur të sëmurin, ai jo që nuk shërohet por përkundrazi vdes. Në këtë rast nuk ka asnjë pikë dyshimi se ky person që pretendon profetësi është gënjeshtar.

Kushti i pestë: Sfidimi:

Sfidimi është kushti themelor i mrekullisë për të vërtetuar paaftësinë e kundërshtarëve. Sfidimi mund të bëhet me gojë, si psh: Profeti i drejtohet popullit të tij duke i thënë: "Argument i sinqeritetit tim është pa aftësia juaj për të sjellë të njëjtën gjë që do të bëj unë. Allahu i lartësuar thotë në Kur'an: "..Unë kam ardhur nga Zoti juaj me argument (mrekulli), unë nga balta ju bëj një shpend, i fryj atij dhe me lejen Allahut bëhet shpend. Unë i shëroj të verbërit, të sëmurët me lëkurë me lejen e Allahut. I ngjall të vdekurit, ju tregoj për atë që e hani dhe për atë që e depozitoni në shtëpitë tuaja. Vërtët, kjo është fakt për ju nëse jeni besimtarë."

Kushti i gjashtë: Thënia se mrekullia është nga Allahu

Profeti, të cilit Allahu i ka dhënë një mrekulli duhet që t'u thotë njerëzve: "Mrekullia ime është që Allahu ta shndërrojë shkopin në gjarpër, ose kur unë t'i drejtohem të vdekurit dhe t'i them çohu, ai do të ringjallet me lejen e Allahut.

Vijonnnnnnnn

[Zana e malit]

Ibni Kudamejasihrin e definon ne kete menyre sihrin:

“Siher jane lidhja e nyjeve, talismanet, nuskat, hajmalite; kjo eshte e folme me te cilen folet ose shkruhet, ose me te pergatitet dicka qe vepron, pa prekje fizike, ne trupin e te magjepsurit; ndodh me te vertete, realisht ne zemren dhe ne mendjen e tij. Sihri mund te shkaktoje vdekjen ose semundjen, mund te shkaktoje impotencen, te ndaje gruan dhe burrin, te fut urrejtjen ose dashurine e neverine e pakontrolluar ne mes dy personave, e te ngjashme. Ky eshte mendimi i Shafiut”.

Sado qe njerezit te largohen nga All-llahu dhe programi i Tij i jeteses, po aq proporcionalisht do te jene te nenshtruar ndaj veprimit shejtanor-xhinor.
Xhumhuri i dijetareve muslimane konsiderojne, ne baze te burimeve tradicionale te Sheriatit se sihri me te vertete, realisht, vepron, andaj per kete arsye eshte i ndaluar dhe per ata qe e bejne dhe dergojne, eshte caktuar denim ne kete dhe ne boten tjeter.

Edhepse ekziston njefare ngjashmerie ne mes sihrit, mu’xhizes (veprime te mbinatyrshme qe u jane dhene vetem pejgambereve per argumentimin e misionit te tyre profetik) dhe kerameteve (veprime te jashtzakonshme qe u jane dhene njerezve te mire, por nuk jane ne shkallen e mu’xhizes) ato kane dallime kruciale ne mes vete:

- sihri pra eshte nje lloj shkence, shkathtesi e pervetesuar e cila mesohet me ane te hulumtimit dhe prakses,

- mu’xhizeja dhe kerametet asnjehere s’mund te realizohen nga gjunahqari, perkunder sihrit, te cilin eshte ne gjendje ta realizoje vetem ai,


- mu’xhizeja eshte dhurate e Allahut xh.sh. per pejgamberet dhe ajo eshte vetem e vertete . Ajo ne vehte mbart tehaddi (nxitje) te cilin askush tjeter pervec pejgamberit, te cilit i eshte dhene, nuk mund te beje dhe imitoje, po edhe sikur te bashkohen te gjithe dhe te mundohen ta bejne nje veper te tille dhe te ngjashme. Ashtu sic mund te pergatit siher nje sihirberes, po ashtu mund te pergatit edhe cdokush tjeter pasiqe ajo eshte shkathtesi dhe shkence,

- mu’xhizen askush s’mund ta prishe, ta pengoje veprimin e saj ose t’i kundervihet. Sihrin mund ta prish ndonje sihirberes tjeter i ngjashem me ate qe e ka bere, ose me i shkathet se ai dhe me i udhezuar ne fshehtesite e magjise. Per kete shkak vazhdimisht behet lufte ne mes tyre si dhe ndihmesve te tyre shejtanore. Sihrin mund ta prishin dhe shfuqizojne edhe dijetaret muslimane, te cilet me rukje, dhiker, dhe me dua, sic ka vepruar Pejgamberi alejhisselam, i sherojne njerezit nga kjo e keqe.




Faktet e verpimit te Sihrit

S’diskutohet, nga aspekti i Sheriatit ekzistimi dhe veprimi i sihrit. Kete e vertetojne shume ajete kur’anore dhe hadithe te Pejgamberit alejhisselam. Ne Kur’an thuhet:

“(e hodhen librin e Zotit) E ndoqen ate qe thonin djajte ne kohen e sundimit te Sulejmanit....Por djajte ishin te pafe, sepse u mesonin njerezve magjine....E mesonin (njerezit) prej atyre dyve ate (magji) me cka ndanin burrin prej gruas se vet, por pa lejen e All-llahut me ate askujt nuk mund t’i benin dem dhe ashtu mesonin cka u sillte dem e nuk u sillte dobi atyre”. Kur’an (2:102)

“Faraoni tha: - Sillmeni mua te gjithe magjistaret e afte. E kur erdhen magjistaret, Musai u tha: - Hidhni c’keni per te hedhur. E kur i hodhen ata, Musai u tha: - Kjo qe e sollet ju tash, vertete eshte magji!Po All-llahu do ta asgjesoje kete, sepse All-llahu nuk e perkrah vepren e te prishurve”. Kur’an (10:79-81)

Buhariu dhe Muslimi shenojne transmetimin e Aishes r.a. ku thuhet se Lubejd bin El-E’asami, sihirbasi me i njohur hebre, i kishte pergatitur siher Pejgamberit alejhisselam me qellim qe ta mbytte. Sihrin e kishte pergatitur ne kreher dhe kishte vere qime ne levoren e palmes duke e vene ate nen gurin e pusit Zervan. All-llahu i Madherishem, sic kuptohet nga komentimi i ketij hadithi, e shnderroi kete magji te forte te zeze, e cila mund te shkaktoje vdekjen, ne llojin me te bute te sihrit (impotence e perkohshme) dhe i dergoi meleket te lajmerojne se ku gjindet sihri. Kur u zhduk sihri, Pejgamberi alejhisselam u sherua.
Buhariu dhe Muslimi shenojne nga Ebu Hurejra r.a. transmetimin se Pejgamberi alejhisselam ka thene:”Largohuni prej shtate gjynaheve te medha shkaterruese” dhe pastaj theksoi se edhe sihri eshte njeri prej tyre


Marre nga libri:

“Sherimi me Kur’an
nga sar’aja(ograku,ogradisja),
sihri(falli,magjia) dhe marrja mesysh;

Dispozitat e fikhut, te vertetat dhe kundertheniet”

Autor: Muharrem Shtullanoviq

Do te vijoje ne te ardhmen....!

[astrit nallbani]

Allahu te shperblefte edhe ty
Perse nuk e merr mundimin tja besh ti ate qe kerkon?
Indriti.

Allahu ju shperbleft te dyve dhe gjith muslimanet.amin.

[Arrnubi]

Një çast, të lutem !



Ti tani je ulur apo ngritur, s’ka problem.

Ndoshta do të lodhesh pak me mua.

Kërkoj nga ty që të meditosh !

Imagjino!

A imagjinove?

Më fal!

A e imagjinove Ditën e Kiametit duke u llogaritur?

Dhe…, ti zotrote nuk ke lënë gjë pa bërë prej gjynaheve.

Ti tani je në një vendqëndrim ku asnjëri nuk do të dëshironte të ishte, sepse ti do të shkosh në zjarr.

Çfarë do të shpresoje në atë kohë?!

Jam i sigurtë se do të thuash: “Më mirë të mos isha asgjë.”

A mendon se kjo çështje është kaq e lehtë? (Të lihesh pa u llogaritur)

Mirë!

Imagjinoje atë kohë kur do të të vijnë ty male me të mira!

Nga vijnë këto? A e di?

Nga pesë minutat që do ta lodhesh veten tënde çdo ditë.

Sa herë që i shton këto minuta, shtohen malet me të mira.

Dhe tani, shkruaj një mesazh në e-mail, sikurse ky, për pesë minuta.

Ose më mirë thuaj: “Subhanallahi ue bihamdihi, subhanallahil adhijm.” Dhe kjo për pesë minuta.

Tani peshorja jote u rëndua.

Profeti (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) thotë: “Dy fjalë janë të rënda për peshoren, të lehta për shqiptim, të dashura për Allahun. Ato janë: “Subhanallahi ue bihamdihi, subhanallahil adhijm.”

A dëshiron ta rëndosh peshoren tënde më shumë, ndërkohë që ti je duke ndenjur ulur?

Atëherë, dërgoje këtë mesazh dhe këtë hadith tek të gjithë ata që i njeh dhe do ta gjesh peshoren tënde, inshallah, të rëndë në Ditën e Gjykimit, madje më të rëndë se sa ti e mendon.

A e di përse?

Sepse Profeti (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) thotë: “Kush vepron në Islam një vepër të mirë, do të ketë shpërblim për të dhe për atë që punon me të deri në Ditën e Gjykimit.”



O vëlla dhe ti motër e dashur! Merreni seriozisht, do të shpërbleheni për çdokënd që e merr këtë mesazh dhe punon me të deri në Ditën e Gjykimit. E gjithë kjo vetëm me një të klikuar mbi maus.

Vëllai juaj që ju do për hirë të Allahut.



Përktheu: Erion Sula


Publikuar për herë të parë në www.klubikulturor.com

[Zana e malit]

Kur te veshtiresohet ndonje ceshtje


Thuaj:

All-llãhumme lã sehle il-lã mã xhealtehĕ sehlen ve ente texh’alul hazene idhã shi’te sehlã

Qe do te thote:

“O All-llahu im, s’ka lehtesi pervec asaj qe Ti e ben te lehte.Ti je Ai qe te veshtiren kur te duash, e ben te lehte”.


Kur te ndodh ajo qe nuk e zgjedh

Thuaj:

Kadderall-llahu ve mã shãe feal

Qe do te thote:

"All-llahu caktoi dhe c'deshti, beri"



Kur te ndodh ndonje fatkeqesi e madhe apo e vogel

Thuaj:

Innã lil-lãhi ve in-nã ilejhi rãxhiuĕn.
All-llahumme'xhurnĩ fĩ musibetĩ vahluflĩ hajren minhã

Qe do te thote:

"Ne jemi te All-llahut dhe ne te Ai kthehemi. O All-llahu im, me shperble ne fatkeqesine time dhe ma zevendeso me me te mire."


Kur ankohesh per ndonje semundje ne trup

Vendose doren tende mbi pjesen qe te dhemb ne trup dhe thuaj:

Bismil-lãh. Eúĕdhu bil-lãhi ve kudretehĕ min sher-ri mã exhidu ve uĥãdhir

Qe do te thote:

"Ne emer te All-llahut (tre here).Kerkoj mbrojtje te All-llahu dhe ne fuqine e Tij nga sherri i asaj qe e ndiej dhe ia kam friken(shtate here)."


Ne raste shqetesimi

Thuaj:

Lã ilãhe il-lall-llãhul adhimul ĥalĩm. Lã ilãhe il-lall-llahu rabbul arshil adhĩm.Lã ilahe il-lall-llahu rabbus-semãvãti ve rabbul erdi rabbul arshil kerĩm

Qe do te thote:

"Nuk ka hyjni tjeter pervec All-llahut te madh e te bute.Nuk ka hyjni tjeter pervec All-llahut, Zot i arshit te madh.Nuk ka hyjni tjeter pervec All-llahut, Zot i qiejve e i tokes, zot i arshit te ndershem."

Marre nga libri "LUTJET E JETES, Nga Kur'ani dhe Hadithi"



All-llahu teala ua pranofte duate e lartepermendura ne rastet kur do te keni nevoje per to. Amin!

ZeM

[INDRITI]

Mundësia e realizimit të mrekullisë:

Ligjet e natyrës të vendosura në gjithësi, të cilave njeriu është i detyruar t'u nënshtrohet në jetën e përditshme, janë të vendosura nga Allahu i Lartësuar, Krijuesi dhe Shpikësi i gjithçkaje. Ai Cili e ka krijuar ujin nga mosekzistenca është i Plotfuqishëm që ta bëjë ujin të burojë nga gishtat e një njeriu. Ai i Cili ka krijuar gravitetin e trupave ndaj njëri-tjetrit, nuk është aspak e çuditshme që ta largojë forvën e gravitetit nga këto trupa. Kështu që nuk është aspak çudi që ndonjë prej të përzgjedhurve të Tij të kalojë kufijtë e tokës për t'u ngjitur në qiell. Atëherë kjo mrekulli është fakt dhe argument i sinqeritetit të profetit.
Logjika e shëndoshë që e shpie njeriun drejt besimit tek Allahu i Plotfuqishëm, Krijuesit, Rregulluesit të universit nuk e përjashton mundësinë e fenomeneve dhe dukurive të jashtzakonshme, sepse ai e di mjaft mirë se universi i është nënshtruar vullnetit të Tij, i Cili kur i thotë një diçkaje bëhu ajo bëhet. Megjithatë dukuritë e jashtzakonshme dhe mrekullitë e profetëve i mohojnë dy kategori njerëzish:
1.Ateisti i cili mohon çdo gjë që fshihet pas pesë shqisave dhe të dukshmes. Ai është jobesimtar dhe gjithmonë thotë: "Ne jetojmë në këtë botë, vdesim në të e vetëm koha na shkatërron."
2. Personi që beson në atributet e kufizuara të Zotit, që beson tek Allahu por jo që Ai ka mundësi të bëjë gjithçka.
Duhet pasur parasysh se qëllimi i mrekullisë nuk qëndron në faktin e vërtetimit të paaftësisë së njerëzve për realizimin e saj, por qëndron pikërisht në faktin e vërtetimit se personi i cili pretendon se është i dërguar nga Allahu, është me të vërtetë profet. Psh pa aftësia e njerëzve për të sjellë një libër të ngjashëm si Kur'ani nuk është kjo qëllimi kryesor. Në të vërtetë qëllimi kryesor i saj është sjellja e fakteve të padiskutueshme për mbarë njerëzimin se Kur'ani është fjala e Zotit të botërave dhe se profeti i cili mbarte me vete fjalët e Kur'anit, është me të vërtetë i dërguar i Allahut.Në këtë formë argumentohet edhe për mrekullitë e profetëve të mëparshëm.
Mrekullia pra, është një shenjë e sinqeritetit të profetit që njerëzit të besojnë, sepse vetëm nëpërmjet mrekullisë arrihet të bëhet dallimi ndërmjet profecisë së rremë dhe profecisë së vërtetë.

[Acid_Burn]

NewHost

Nuk me vjen mire kur shoh tendence ne shkrimet e tua. Une e kam thene e them dhe gjithmone do e them: Allahu nuk eshte mbi arsh me qenien e Tij! Allahu nuk eshte kudo me qenien e Tij! Allahu nuk eshte i kufizuar! Allahu nuk ka gjymtyre! Allahu flet pa germa dhe tinguj! Allahu ekziston sikurse ka ekzistuar PA VEND

Sa bukur e ka thene poeti

Lavdia i takon Atij
qe as han as pi
dhe as ka vend ku rri


Ky eshte besimi im dhe i shumices se muslimaneve ane e mbane botes. Megjithate ne nuk po flasim ne lidhje me kete. Ajo qe po flasim ka te beje me Ndermjetsimin e Pejgamberit a.s dhe te Eulijave. Gjate jetes se ketyre te fundit ne dynja dhe gjat transferimit te tyre ne Akhireh. Betohem ne Allah qe nuk kam asnje lloj inati dhe asnjelloj tendence tani qe shkruaj. Me beso NewHost qe jam plotesisht me ty kur thua te mesojme nga njeri-tjetri. Postimet qe kam fshire i kam fshire se nuk desha qe kete teme ta shnderrojme ne debat dhe polimike. Kjo teme eshte e Zanes dhe le te mbetet e tille.

Ne lidhje me Tewessul une do hap nje teme ku do argumentoj besimin tim. Aty debatojme.

P.S Do ju lutesha te mos me ngushtoni sepse qe une te argumentoj me referenca do me duhet pak kohe sepse sic e kam thene nuk e kam me vete bibloteken time. Nga ana tjeter do ju lutesha qe pasi t'ju sjell referencat mos me thoni qe nuk i gjeni dot librat e permendur.

Selam

[Zana e malit]

Nga ky liber ne te kaluaren solla nje tekst mbi definicionin e sihrit dhe faktet e veprimit te tij. Sot po sjell nje tekst tjeter qe eshte:

SHERIMI I SAR’ASE

Sar’aja, perndryshe eshte nje forme e semurjes shpirterore qe paraqitet nen ndikimin e prekjes se xhineve-shejtaneve (ograkut,ogradisjes) ne te cilin i semuri nuk eshte perhere i vetedijshem per fjalet e tij, psikikisht eshte i pabaraspeshuar, e humb te mbajturit mend, fizikisht nuk eshte stabil dhe nuk mund te kontrollohet gjate levizjeve dhe sjelljeve. Kjo eshte nje forme cmendurie, epilepsie, ose e ndonje cregullimi tjeter psikik. Mund te shkaktohet me veprimin e xhineve te keqinj per shume arsye.

Iben Kajjim el-Xhevzi thote:

Sar’aja eshte dy llojeshe:

a) sar’aja e shkaktuarnga shpirterat e kqinj te kesaj bote (el-ervah el-habithe esh-sherire el-erdijje) dhe
b) cregullim medicinal

Lloji i pare i sar’ase sherohet me perpjekje te dyanshme:

1) Nga ana e te semurit dhe
2) Nga ana e mjekuesit(sheruesit)

I semuri duhet te harxhoje shume fuqi dhe te beje shume perpjekje ne synimin e tij te sinqerte dhe ne kthimin e tij nga Krijuesi dhe Sunduesi i ketyre shpirterave me ndikim te drejte dhe te plotfuqishem (et-tea’vuz) ne te cilin do te mbulohen e shkrihen komponenta e gjuhes dhe e zemres, sepse kjo eshte nje lloj lufte. Fitorja kunder armikut nuk arrihet vetem me ndihmen e armeve, me perjashtim nese ajo eshte kualitative nga vetvetiu dhe nese ndihmuesi eshte i fuqishem dhe i forte. Ne rast se njera nga komponentat ne fjale mungon, atehere fitorja vihet ne pikepyetje, e sidomos kur mungojne te dyjat: nese zemra eshte e shprazet, pa iman, pa mbeshtetjen ne All-llahun dhe ne devotshmerine, si dhe ne qofte se nuk ka arme.
Keto dy komponente patjeter duhet t’i posedoje edhe mjeku. Nuk mjafton qe ai vetem te thote “dil” ose “bismil-lah”, ose “la havle ve la kuv-vete il-lah bil-lah”.
I Derguari alejhisselam ka thene: “Dil o armik i All-llahut, une jam i Derguari i All-llahut!”
E kam pare shejhun (mendohet ne shejul-islamin, Iben Tejmijen) tone duke ia derguar te semurit nje person qe te bisedoje me shpirtin i cili ka hyre ne te dhe t’ia dergoje porosine:”Shejhu te porosit te dalish, sepse nuk te eshte lejuar nje gje e ketille!”. I semuri pas kesaj do te zgjohej nga transi. Ndonjehere ndodhte qe shejhu vet te korespondoje me te, e ndonjehere ndodhte qe shpirti i keq te mos deshiroje te dale, keshtu qe ai e perzente me te rena (rahje). I semuri do te zgjohej duke mos ndier dhimbje. Kete e kemi pare shume here.
Posacerisht ne vesh te te semurit gjate perseritte duke lexuar ajetin(Kur’an 23:115):

“A menuat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do te ktheheni ju tek Ne?”

Me ka refyer shejhu se njehere e ka lexuar rukjen ne vesh te te semurit dhe eshjte paraqitur shpirti:”Po!”, me ze te renduar.”Per kete shkak” tregon shejhu,”e ngrita shkopin dhe fillova t’i bie neper damaret e qafes derisa u lodha. Te pranishmit aspak nuk dyshuan se i semuri u eshte nenshtruar te renave. Menjehere u paraqit xhineja duke thene:

-Une e dua!
-Ai ty nuk te don
-Kam deshire te bej haxhxhin me te
-Ai nuk don te vije ne haxhxh me ty
-Atehere do ta leshoj per hire te kerameteve tua
-Jo, por per shkak te perulshmerise ndaj All-llahut dhe Pejgamberit te Tij
-Mire, pra,do te dal
-I semuri erdhi ne vete, shikoi ane e mbane dhe tha:

-C’bej une te shejhu?
Ata e pyeten: E te gjitha keto te rena qe i ke marre a s’jane mjaft?!
-Pse te me rrahe shejhu, pasi une asgje nuk kam bere?

Aspak nuk i kujtohej se shejhu e ka rrahur.

Shejhu ka sheruar me leximin e ajetul-Kursise duke urdheruar qe sheruesi dhe i semuri gjate ta lexojne dhe ta perseritin ate, e po ashtu edhe suret “Mua’vvidhetejn”.

Shpirterat e keqinj me teper ndikojne tek ata te cilet jane te dobet ne fe, zemrat e te cileve jane te shprazeta nga imani, gjuhet e te cileve nuk bejne dhiker te vertete dhe tek ata te cilet nuk mbrohen me mbrojtje te imanit-sunnetit, pastaj kur takohen me shpirterat e keqinj, te paarmatosur dhe lakuriq, ato i fryjne dhe veprojne ne to”


Marre nga Libri "Sherimi me Kur'an"

Do te vijoje ne te ardhmen me nje tekst tjeter "Situatat kur ndodhin sulmet e shejtaneve" nga po i njejti liber!

ZeM

[Zana e malit]

Prekja e xhineve mund te ndodhe ne rastet si vijon:

1. Kur xhini irritohet nga ndonje sjellje njerezore e pakontrolluar qe e godet, sepse xhini eshte i padukshem (e pervelon me uje vale kur e derdh ujin, bie mbi te, e te ngjashme),

2. Kur xhini ose xhineja dashurohet ne krijesen njerezore

3. Kur xhini i lige ben zullum e padrejtesi, madje edhe pa kurrefare arsye, e qe paraqitet te njerezit ne njeren prej ketyre kater gjendjeve qe vijojne:

a) ne gjendje hidherimi
b) ne gjendje frike
c) ne gjendje kenaqesie
d) ne gjendje depresioni

Hyrja dhe ngritja e xhinit me njeriun mund te ndodhe per shkak te natyres dhe karakterit te xhineve, te cilet jane te pamaterializuar, ne realitet te krijuar nga "flaka e zjarrit".

Simptomet e veprimit te xhineve

Simptomet e njeriut te semure mund te ndahen ne simptome te cilat manifestohen ne zhgjender ose ne enderr.

Simptomet qe manifestohen ne enderr jane:

1. pagjumesia, zgjuarja e shpeshte, ankthet e nates, ngritja dhe ecja ne gjum;
2. enderrat e tmershme dhe perndjekjet nga te cilat nuk mund te ike;
3. enderrimi i kafsheve: gjarperinjeve, macave, minjeve, qeneve, luajve e te ngjashme;
4. kercellitja e dhembeve;
5. qeshja e pakontrolluar me ze, qarja, britma;
6. enderrimi i vetvetes ne varr ose ne ndonje vend te shkrete;
7. enderrimi i njerezve ne dimensione te panatyrshme te zgjatur, te shkurtuar, te zi dhe
8. enderrimi i tmerreve dhe fantazmave.

Simptomet te cilat mund te ndihen ne zhgjender jane:

1. shtytja e aversionit te brendshemdhe largimi nga cdo lloj ibadeti, sidomos nga namazi dhe dhikri;
2. kokedhembja konstante e cila nuk ka shkak medicinal;
3. mosprania e shpirtit;
4. dembelia dhe plogeshtia trupore te cilat perkujtojne levizjen e paharmonizuar te robotit;
5. shtangimet dhe krizat nervore;
6. dhimbjet ne disa pjese te trupit qe nuk mund te sherohen ne aspektin medicinal.

Marere nga libri "Sherimi me Kur'an"

Do te vijoje "Cilesite e lexuesve te rukjes"

ZeM