Këndi im fetar

[forum126]

URTËSI



"Vërtet, Iblisi qëndron përpara teje; vetja në të djathtën tënde; epshi në të majtën tënde; dynjaja pas teje; gjymtyrët rreth teje; i Plotfuqishmi sipër teje. Iblisi të fton për në epsh, dynjaja të fton në zgjedhjen e saj në dëm të ahiretit, gjymtyrët të ftojnë për në mëkate dhe i Plotfuqishmi të fton për në xhennet dhe falje."

Ebu Bekër es Sidik



"Pashë të gjithë miqtë (të dashurit) dhe nuk pashë mik më të mirë se sa ruajtja e gjuhës; pashë të gjithë veshjet dhe nuk pashë veshje më të mirë sesa devotshmëria; pashë të gjithë pasuritë dhe nuk pashë pasuri më të çmuar sesa vetëmjaftueshmëria; Pashë të gjitha bindjet (punët e mira) dhe nuk pashë më të mirë sesa këshilla; pashë të gjitha ushqimet dhe nuk pashë ushqim më të mirë sesa durimi."

Umeri



"U çudita me atë person që e njeh vdekjen dhe vazhdon të qeshë; u çudita me atë që e diti se dynjaja do të zhduket dhe përsëri e kërkon atë (dynjanë); u çudita me atë që e njohu se çështjet janë sipas përcaktimeve dhe ai mërzitet për gjërat e kaluara; u çudita me atë që e njohu llogarinë dhe vazhdon të grumbullojë pasuri; u çudita me atë që e njohu zjarrin dhe ai bën mëkate; habitem me atë që njeh Allahun me një njohje të sigurtë, dhe përkujton dikë tjetër përveç Tij; habitem me atë që njeh xhennetin me një njohje të sigurtë dhe rehatohet me dynjanë; habitem me atë që njeh shejtanin si armik dhe përsëri e ndjek (pason atë)."

Uthmani



"Shpifja ndaj femrave të pafajshme është më e rëndë sesa qielli; e vërteta është me e gjerë sesa toka; zemra e kënaqur është më e pasur sesa deti; zemra e munafikut (hipokriti) është më e fortë sesa guri; sundimtari i padrejtë është më i nxehtë sesa zjarri; nevoja ndaj mosmirënjohësit është me e ftohtë sesa acari; durimi është më i hidhur sesa helmi."

Aliu

[Zana e malit]

Nese i rruhesh nje vepre te ndaluar,
do te sjell nje tjeter te lejuar

O ti muslimane e sinqerte, o ti besimtare e ndritshme, behu si palma e larte e qe nuk demton te tjeret: nese e gjuan me gurre i leshon frytet, perhere e gjelberuar dhe dobiprurese, dimer-vere; rri ne pozite te larte, sherbyese e vlerave te persosura.
Le te jete fjala jote adhurim, shikimi yt shembelltyre dhe heshtja yte ide, kesisoj do te jeshe e lumtur dhe e rehatshme, do te te hapen dyert kudo qe te shkosh, do te lavderohesh dhe ngrihesh larte nga njerezit, Zoti do t’i klargoje retë e ngushtesise, frikes dhe demit.

Fli e qete me lutjet qe bejne per ty, zgjohu me levdatat qe te japin, dhe atehere do te kuptosh se lumturia nuk qendron ne pasjen e llogarive bankare, por ne adhurimin e Meshiruesit; qetesia nuk qendron ne teshat moderne dhe ne sherbimet e roberve, por ne adhurimin ndaj te Potfuqishmit.

- Mos i hum shpresatnga vetvetja, ne jete do te perballesh me shume pengesa qe te izolojne vullnetin, mos lejo qe te te mposhtin.


Marre nga libri: >>Gruaja me e lumtur ne bote<<


ZeM

[Zana e malit]

Feja Islame e ka ngritur gruan ne graden me te larte.
Rendesine qe i jep Islami gruas, nuk ia ka dhene asnje fe dhe asnje ideologji tjeter.
Komunistet, duke thene se gruaja eshte e barabarte me burrin, e vune ate te bente punet me te renda.

Ne fene Islame, gruan eshte e detyruarta ndihmoje kusheriri me i afer qe ka pasuri. Neqofte se nuk ka kusheri te afert ose jane te varfer, atehere shteti eshte i detyruar ta ndihmoje ate. Pra, gruaja dhe vajza ne Islam nuk e a problem jetesen. Nuk jane te detyruara te punojne dhe te mundohen per te fituar para. Gjithcka e gjen te gatshme.
Feja Islame ia ka dhene kete te drejte. Por, gruaja eshte e detyruar te mesoje fenë, besimin, farzet, ibadetet dhe haramet. Babai ose burri duhet t'ia mesoje asaj keto gjera. nese nuk ia mesojne, futen ne gjynah te madh.

Ne Islam gruaja nuk eshte e detyruar te merret me tregeti, shkence, zanat ose bujqesi, por n.q.s. ka deshire ose do te fitoje para, nuk eshte as e ndaluar, as gjynah te merret me keto gjera. Por gjate kohes qe merret me keto gjera ose shkollohet, nuk duhet te futet mes djemve, te mos zbulohet e te ruhet nga haramet.

Ne gjynahet qe kryen gruaja, ka pjese edhe mashkulli qe i lejon asaj kete gje. Ndersa femra nuk ka asnje pergjegjesiper gjynahet qe kryen mashkulli.

Ne Islam gruaja nuk shkon ne lufte. Ashtu si jeton nje jete te rehatshme dhe te lumtur ne kete bote, e ka po aq te lehte te futet ne Xhennet.

Ne nje hadith sherif thuhet: "Nje grua e cila fal 5 kohet e namazit, agjeron muajin e Ramazanit, ruan nderin e saj dhe respekton te afermit, futet ne Xhennet nga cila dere te deshiroje"

Ne keshillen e Pejgamberit sal-lall-llahu aljhi ue sel-lem, te thene ne hutben e lamtumires, thuhet: "Mos i mundoni gratë! Ato jua ka lënë amanet All-llahu teala. Tregohuni të butë dhe silluni mirë me to!"

Ne Islam, te martohesh me nje vajze dhe ta besh ate te lumtur eshte ibadet dhe ka me shume sevap se te gjithe ibadetet nafile.


Nga TAKVIM-i

©ZeM

[Zana e malit]

- Mos u ulni sipër varreve dhe mos falni namaz përballë tyre.

- Unë nuk ha ushqim duke u mbështetur në ndonjë vend.

- Më i miri nga ju është ai që sillet mirë me gruan e tij.

- All-llahu nuk ka krijuar shërim për ju, tek ata gjëra që janë haram.

- Njeriu që dua më tepër midis jush është ai njeri me sjellje të mira.

- Ummeti im do të dëmtohet shumë nga njerëzit e këqinj të fesë.

- Kush ha një kafshatë haram, nuk i pranohet duaja 40 ditë.

- Sadakaja më e mirë është të pajtosh dy njerëz.

- Ai që nuk falenderon njerëzit, nuk ka falenderuar All-llahun.

- Për All-llahun nuk ka gjynah më të madh sesa veset e këqija.

- Respektoji dijetarët e ummetit tim! Ata janë yjet e tokës.

- Lodhja dhe dhimbja e besimtarit janë falje e gjynaheve të tij.

- Dituria që i mbahet fshehtë të tjerëve nuk është hallall.

- Kreu i të gjithë gjynaheve është dashuria për këtë botë.

- Në ahiret unë do të bëhem paditës i atyre burrave që i rrahin gratë e tyre.

[jballaci]

BISMILAH

DISA HADITHE NE LIDHEJE ME TE XHUMANE
MARE NGA BUHARIU







TË PARFYMOSURIT PËR HIR TË NAMAZIT TË XHUMASË
880. -Unë dëshmojë për Ebu Seidin që dëshmon se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: ?Larja-gusli, ditën e xhumasë është vaxhib për çdo person të moshërritur, të lajë edhe dhëmbët edhe të parfymoset, nëse ka?. Amr b. Sulejmi thotë: ?Unë dëshmoj se kjo larje është vaxhib, ndërsa a është e domosdoshme larja e dhëmbëve me misvak dhe parfymosja, më mirë e di All-llahu xh.sh., por kjo kështu është transmetuar në këtë hadith?.
PARFYMOSJA E FLOKËVE PËR NAMAZIN E XHUMASË
883. ?Ai që lahet ditën e xhumasë, pastrohet sa është e mundëshme më mirë, parfymos flokët ose parfymoset me kozmetikë nga shtëpiarët e vet, dhe del në xhami më heret, në mënyrë që të mos i pengojë tjetrit në safa-rreshta, pastaj fal çka është e paraparë, mandej në heshtje dëgjon hutben e imamit, All-llahu do t?ia falë mëkatet e bëra ndërmjet këtyre dy xhumave.
PËR TË SHKUAR NË XHAMI VISHEN TESHAT MË TË MIRA
O pejgamber i All-llahut, sikur ta blejshe këtë uniformë dhe ta veshje ditën e xhuma edhe kur t?i pranosh delegacionet që të vijnë!
Pejgamberi i All-llahut iu përgjegj: ?Këto tesha i veshë vetëm personi që nuk dëshiron të ketë shpërblim në ahiret?
Më vonë Pejgamberit të All-llahut i erdhën disa uniforma të tilla si dhuratë dhe njërën prej tyre ia dha Umer ibn Hattabit r.a.
-O Pejgamber i All-llahut, tha Umeri, më mbulove me këtë, por për teshat e Utaridit the çka pate me thënë? Pejgamberi i All-llahut iu përgjegj: ?Nuk të mbulova me të që ti t?i veshësh?.
Pastaj Umer b. Hattabi r.a. me atë mbuloi vëllaun e vet prej nëne, politeist në Mekke.
PREJ NGA VIHET NË XHUMA DHE PËR KEND ËSHTË E DETYRUAR
All-llahu i lartmadhëruar thotë: ?...kur të thirreni për namazin e ditës së xhumasë shpejtoni ta falni namazin!?.
Ata?u ka thënë: ?Nëse je në vendbanim të shpeshtë, me shtëpi afër njëra tjetrës, dhe thirret ezani i xhumasë, e për detyrë të prezentosh në atë namaz me xhematë, e dëgjove apo nuk e dëgjove ezanin, njëlloj?.
Enesi r.a. banonte në oborrin e vet dhe herë e falte xhumanë herë nuk e falte. Oborri i tij gjendej në një kënd dy fersah larg Basrës (rreth 16 km).
KOHA E NAMAZIT TË XHUMASË ËSHTË KUR KALON ZENITIN
903. -Disa njerëz punonin punët e veta dhe kur shkonin në xhuma, shkonin me të njejtat tesha dhe në gjendje që kishin, andaj u thuhej: ?Duhet të laheshit, pastroheshit!?
MËNYRA E SHKUARJES NË NAMAZIN E XHUMASË
908. -E kam dëgjuar Pejgamberin e All-llahut që thotë: Kur të thirret ikameti për namaz, mos vraponi, por ejani me ecje mesatare; çka arrini e falni, ajo që u ka kaluar plotësone vetë!?

NJË MUEZIN DITËN E XHUMA
913. Osman b. affan r.a. është ai që e shtoi të këndohet ezani i tretë ditën e xhuma, pasi që popullata e Medines u shumua, e Pejgamberi s.a.v.s. kishte vetëm një muezin dhe ezani, ditën e xhuma thirrej kur ulej imami, jezidi thotë -në minber.
KËNDIMI I HUTBES NË MINBER
Ebu Hazim b. Dinar i ka treguar që kanë ardhur disa njerëz te Sehl b. Sa?d Es-Saidi, për shkak se kishin dyshim në llojin e drurit të minberit (të Muhammedit a.s.) dhe e pyetën kurse ai u përgjegj: Pasha Zotin, unë shumë mirë e di prej çka ishte ai dru. Unë e kam parë ditën e parë kur është vendosur edhe ditën e parë kur aty është ulur Pejgamberi i All-llahut. Pejgamberi s.a.v.s.filan filanes, një grua, të cilën e emroi Sehli, i dha këtë porosi ?Urdhëroje shërbëtorin tëndë, zdrukthtar, të ma mbaroj diçka prej druri ku do të ulesha kur të mbajë ligjëratë, hutbe!?. Ajo urdhëroi shërbëtorin dhe ai e bëri këtë nga druri i frashërit dhe e solli dhe ajo ia dorëzoi Pejgamberit s.a.v.s. e ky dha urdhër të vendosur këtu.
Më vonë e kam parë Pejgamberin e All-llahut duke u falur në të, këndonte dhe bënte ruku derisa ishte mbi të, e pastaj zbriste, duke shkuar prapa dhe bënte sexhde në atosin e minberit dhe prapë kthehej, hipte mbi të, por kur e kreu këtë, u kthye kah njerëzit dhe tha: ?Burra, unë këtë e bëra vetëm për arsye që ju të më përcillni më lehtë dhe të mësoheni nga namazi im.
KUSH THA NË HUTBE ?Emma ba?du?, E PASTAJ
923. Pejgamberit s.a.v.s. i kanë sjellë një pasuri (zeqat nga Bahrejni) apo ndonjë plaqkë lufte e ai e shpërndau në atë mënyrë që disa njerëzve u dha e disa të tjerëve nuk u dha.
Më vonë ka dëgjuar se ata të cilëve nuk u pat dhënë gjë e kritikuan dhe ky i falënderoi All-llahut dhe e madhëroi, e pastaj tha: ?E tash, pasha Zotin, unë dikujt i dhash e dikujt nuk i dhash ndihmë. Atë të cilit nuk i kam dhënë e dua më shumë se atë të cilit i kam dhënë nga ajo ndihmë. Disa njerëzve u kam dhënë nga ajo pasuri ngase e dija mosdurimin dhe luhatshmërinë e zemrave të tyre. Tek disa njerëz jam mështetur në pasurinë dhe mirësinë që u ka dhuruar All-llahu zemrave të tyre?.
Amr b. Taglib thotë: ?Pasha All-llahun, nuk e kam dashur pasurinë e kuqe sa desha fjalët e Pejgamberit të All-llahut. Më tepër dua fjalën e tij se sa pasurin që do të ma jepte?.
AI QË ERDHI DERISA IMAMI KËNDONTE HUTBEN DHE FALI DY REQATE
931. -Një ditë hyri në xhami një njeri, kurse Pejgamberi s.a.v.s. këndonte hutben dhe i tha: ?A je falur??
-Nuk jam falur -u përgjegj ky.
-Fali pra, dy reqate!- tha Alejhiselami.
LUTJA PËR SHI NË DITËN E XHUMASË
933. -Në kohën e Pejgamberit s.a.v.s. vendin e përfshiu thatësia, ishte moti shumë i thatë, dhe derisa Pejgamberi s.a.v.s. këndonte hutben në minber, një beduin u ngrit dhe i tha: ?O Pejgamber i All-llahut, bagëtia shkuan posht, e familja vuan për bukë, lute All-llahun për ne!? Atëherë ai ngriti duart, por në qiell nuk shihej asnjë fije re. Po betohem në atë në durtë e të cilit është jeta ime, akoma pa i lëshuar durt poshtë, retë mbi ne u bënë sikur male. E shihja shiun si po binte në mjekër të tij, e ai akoma nuk kishte zbritur nga minberi. Atë ditë u lagëm aq shumë, por edhe të nesërmen, edhe të pasnesërmen e deri në xhumanë e ardhme, kur u ngrit po ai beduin ose një tjetër, thotë Enes b. Maliku, dhe tha: ?O Pejgamber i All-llahut, u shembën shtëpitë dhe u përmbytën kafshët! lute All-llahun për ne?. Atëherë ai përsëri i ngriti duart dhe u lut: ?O Zoti ynë, lësho shiun rreth nesh, e jo mbi ne!? Dhe kështu, gati se akoma pa bërë me dorë kah rrethina e retë u shkarkuan dhe Medina u duk si një fushgropë, kurse luginës Kanat ka rrjedhur uji një muaj ditë. Secili që vinte nga ajo luginë rrëfente për atë shi të madh.

[jballaci]

BISMILAH

XHEHENEMI

Vallë a dini diç për xhehenemin? Ah, sikur ta dinte populli im se ç?është xhehenmi?!
Zjari, All-llahu na ruajtë nga ai
Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] shpesh lutej dhe thoshte:

?All-llahu im, kërkoj prej Teje xhennetin dhe ajo që më afron te ai, qoftë fjalë ose vepër, dhe strehohem te Ti nga zjari dhe ajo çka më afron te ai, qoftë fjalë ose vepër. Të lus që çdo caktim që e ke bërë për mua të jetë mirë për mua?.
Malik ibn Dinari thoshte:
?Po të gjeja ndihmëtar, do t?i shpërndaja anë e mbanë botës që të thërrasin: o ju njerëz, kujdesuni nga zjari, kujdesuni nga zjari.
Ata Sulejmiu thoshte:
?Kur të përmendet xhehenemi nuk më ëndja as ushqimin e as pijen?.
Tavusit i shtrohej shtrati, shtrihej dhe rrotullohej në te ashtu siç rrotullohet kokrra në tavë. E pastaj ngritej, e drejtohej nga kibleja deri në mëngjes dhe thoshte:
?Përkujtimi i xhehenemit e largoi gjumin nga ata që i frikësohen atij?.
Zjari, vallë e dini se çka është zjarri
Transmeton Imam Muslimi në sahihun e tij nga Abdull-llah ibn Mesudi [radijall-llahu anhu], i cili tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Do të sjellin atë ditë xhehenemin, i cili do t?i ketë shtatëdhjet mijë frerë, secilin fre do t akapin shtatëdhjet mijë melek për ta tërhjekur?.
1- Nxehtësinë më të madhe ose acarinë më të madhe që e ke përjetuar ndonjëher në jetën tënde dije se ajo është vetëm një frymëmarje e xhehenemit.
Ebu Hurejre [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Është ankaur zjari te Zoti i saj dhe ka thënë: Zoti im, njëra pjesë ma han tjetrën. Atëherë All-llahu i lejoj që të ketë dy frymëmarje: një një dimër dhe një në verë. Kjo është kur e dnieni nxehtësinë më të madhe dhe acarinë më të madhe të zemheririt?. (Buhariu dhe Muslimi).
Abdull-llah ibn Omeri [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Kur të shtohet të nxehtit, namazin falne kur të ftohet, sepse të nxehtit e madh është nga zierja e xhehenemit?. (Buhariu dhe Muslimi).
2- Zjari i dunjasë është një pjesë e shtatëdhjet pjesëve të saja.
Ebu Hurejre [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Ky zjari juaj, të cilin e dhez biri i Ademit është një pjesë e shtatëdhjet pjesëve të zjarit të xhehenemit. I thanë: o i Dërguar i All-llahut! Edhe kjo mjafton. Tha: ajo është edhe ma e nxehtë për gjashtëdhjet e nëntë pjesë, secila pjesë është e nxehtë sikurse nxehtësia e sajë?. (Buhariu dhe Muslimi).
3- Vështirësitë dhe telashet më të mëdhaja që i përjetoni nuk krahasohen me një fundosje në te.
Enes ibn Maliki [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Do të sjellin njeriun që më së shumti është kënaqur, mirëpo që është banor i xhehenemit, Ditën e Kijametit, dhe do ta fusin një her në xhehenem, e pastaj do ti thonë: Biri i Ademit, a ke parë ndonjëher të mira? A të ka kaluar ndonjë kënaqësi? Do të thotë: Jo, vall-llahi, o Zot. Pastaj do të sjellin njeriun që më së shumti ka vuajtur në dunja, mirëpo që e meriton xhennetin, do ta fusin një her në xhennet, e do ti thonë: Biri i Ademit! A ke parë ndonjëherë të keqe? A ke kaluar ndonjë vështirësi? Do të përgjigjet: jo, vall-llahi, o Zot! Nuk kam parë asnjëher vështirësi a të keqe?. (Muslimi).
4- Denimi më i lehtë
Ebu Seid Hudriu [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Njeriu nga banorët e zjarit me denim më të vogël është ai që vishet me këpucë të zjarta, nga nxehtësia e tyre vlojnë trutë?. (Buhariu).
5- Në te do të hyjnë edhe njerëz pa llogari.
Ebu Hurejre [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Do të del nga zjari një qafë, e cila ka dy sy që shohin, dy veshë që dëgjojnë dhe gjuhë që flet, e do të thotë: jam autorizuar për tre lloj njerëzish: për secilin tiran kryeneç, për secilin që i lutet edhe tjetërkujt përveç All-llahut dhe për vizatuesit?. (transmeton Ahmedi dhe Tirmidhiu, kurse shejh Albani thotë se hadithi është sahih).
6- Xhehenemi është shumë i thellë.
Utbe ibn Gazvani transmeton nga Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem]:
?Një shkamb i madh do të hudhet nga buza e xhehenemit, e do të fluturon në te shtatëdhjet vjet pa arritur në fund?. (transmeton Tirmidhiu, kurse shejh Albani ka thënë se hadithi është sahih).
Kurse Enesi tregon një hadith merfu?:
?Poqëse hedhet një gurë sa shtatë hilafate hidhen nga buza e xhehenemit, do të fluturojnë shtatëdhjet vite, pa arritur në fund?. (transmeton ibn Hennadi, kurse shejh Albani thotë se është hadith sahih).
Na shpëto o Zot, na shpëto.
7- Xhehenemi nuk ngopet.
All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:
?(Përkujto) Ditën kur Ne Xhehennemit i themi: "A je mbushur?" E, ai thotë: "A ka ende??. (Kaf: 30).
Enes ibn Maliku [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Do të vazhdohet të hidhen njerëz në xhehenem, kurse ajo vazhdimisht thotë: ?a ka ende?, gjersa ta vëndon mbi te Zoti i Krenarisë këmbën e vet, e ajo të mbledhet palë palë e të thotë: mjaft më, mjaft më, pasha Krenarinë dhe Bujarinë tënde. Kurse në xhennet do të mbetet edhe më tej tepricë, për të cilën All-llahu do të krijoj krijesa, të cilat do ti banojë në tepricën e xhennetit?. (Buhariu dhe Muslimi).
8- Xhehenemi i ka shtatë dyer.
All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:
?E s'ka dyshim se Xhehennemi është vendpremtimi i të gjithë atyre. Ai (Xhehennemi) i ka shtatë dyer, çdonjëri prej tyre ka shtegun (derën) e caktuar (nëpër të cilën do të hyjë)?. (El-Hixhr: 43- 44).
9- Ushqimi i banorëve të xhehenemit është zekumi. Vallë a e dini se ç?është zekumi?!
Ibn abbasi [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Poqëse një pikë e zekumit pikon në këtë botë, do tua prishte njerëzve tërë jetën e tyre, vallë si është puna e tij, që këtë e ka ushqim?!?. (transmeton Tirmidhiu, shejh Albani thotë se hadithi është sahih).
Ebu Derda [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Banorët e xhehenemit do të uriten. Harojnë denimin në të cilin gjinden dhe kërkojnë ndihmë në ushqim, e u jipet ndihma ushqim nga barishte me ferra helmuese, i cili as nuk trash e as nuk ngop. Sërish kërkojnë ushqim, e u jipet ushqim nga therrat. Ju kujtohet se në dunja ata ushqimin e dërgoni te poshtë në fyt me ujë, andaj kërkojnë ujë, atëhere u jipet valë e nxehtë, i cili u derdhet nga kazanat e hekurt, e kur u afrohet fytyrs, ua djeg fytyrën, e nëse u depërton në ushqim ua bënë barkun copë copë. Atëherë thonë; thërritni mbikqyrësit e xhehenemit, kurse ata do tu përgjigjen: a nuk ju erdhën pejgamberët më fakte. Do të thonë: gjithsesi. Atëherë do tu thonë: lutuni, e lutja e pabesimtarëve është e kotë. Do të thonë: thërritne Malikun. Do t?i drejtohen atij duke i thënë: Malik le të le të na shkatërron Zoti jot. U përgjigjet: ju do të mbeteni këtu?. A?meshi tregon: më ka ardhur lajmi se mes lutjes së tyre dhe përgjigjes së Malikut kalojnë njëmijë vjet. Do tu thuhet: lutne Zotin tuaj, sepse askush s?është më i mirë se sa Zoti juaj. Atëherë do të thonë: ?Zoti ynë. Na zotëroi fatkeësia jonë, e ishim popull i lajthitur. Zoti ynë, na nxjer nga kjo, e nëse kthehemi atëherë jemi zullumqar. Atëherë u përgjigjet All-llahu: ?Heshtni e mos flitni?. Në këtë moment u humbin të gjitha shpresat nga çdo e mirë dhe fillojnë të vajtojnë, mjerohen dhe t?ju vjen keq?. (Tirmidhiu).
Vëllezër?
Çka pastaj?!
A nuk duhet nxituar në pendim para se të vdesim që të garantohemi nga e keqja e xhehenemit?1
Vëlla, qaj për mëkatin tënd sot, para se ta qajsh nesër me gjak.
Ebu Musa [radijall-llahu anhu] tregon se Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Banorët e zjarit do të qajnë, saqë edhe anija mundet të lundrojë në lotët e tyre. Ata do të qajnë me lotë gjaku?. (transmeton Hakimi, kurse shejh Albani thotë se hadithi është hasen).
Vëllezër?
Rujuni nga zjari, sepse nuk e dini se sa vështirë është atje!
Rujuni nga zjari duke bërë mes jush edhe zjarit pengesë!
Ofroni flijime tani para se të ikë mundësia!
Pejgamberi [salall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
?Bëni mes jush dhe zjarit pengesë, po qoftë se edhe me një gjysmë hurme?. (Taberaniu, hadithi është sahih).
Edhe për fund disa ajete që flasin për banorët e xhehenemit:
?Po disa prej tyre i besuan atij (Muhammedit), e disa e refuzuan. Për ta mjafton zjarri i Xhennemit. Është e vërtetë se ata që mohuan argumentet Tona, do t'i hudim në zjarr. Sa herë që u digjen lëkurat e tyre, Ne ndërrojmë lëkura të tjera që të shijojnë dënimin. All-llahu është i plotëfuqishëm, i drejtë. ata që besuan dhe bënë vepra të mira, Ne do t'i fusim në Xhennet nën të cilin burojnë lumenj, ku do te jenë përgjithmonë. Aty kanë edhe bashkëshorte të pastra e hije të mrekullueshme?. (en-Nisa: 55- 57).
?O bijtë e Ademit, juve ju vijnë të dërguar nga mesi juaj, ju përkujtonë faktet e Mia (shkoni pas tyre). E kush ruhet dhe përmirësohet, për ta s'ka as frikë as s'kanë përse të pikëllohen. E ata që i konsideruan të rreme faktet tona dhe kryelartësi u larguan prej tyre, ata janë banues të zjarrit dhe në të janë përjetë. Kush është më mizor se ai që trilin shpifje ndaj All-llahut, apo i përgënjeshtron argumentet e Tij? Ata e arrijnë pjesën e tyre që u është caktuar (në shënime) deri kur t'u vijnë atyre të dërguarit tanë (mekaiket) t'ju marrin shpirtine u thonë: "Ku janë ata që pos Zotit i lutshit?" Ata thonë: "Kanë humbur prej nesh" dhe ashtu dëshmojnë për vete se ishin mohues (kafira). (All-llahu) Ju thotë: "Hyni në Xhehennem me atë popull që ishte para jush nga xhinët dhe nga njerëzit (e që ishin si ju). Sa herë që një gruphyn në të, e mallkon atë të mëparshmin derisa kur të arrijnë në të të ggjithë, grupi i fundit i tyre thotë për grupin e parë: "Zoti ynë, këta (pari) na kanë humbur neve (nga rruga e drejtë), pra shtoju dënimin me zjarr atyre!" (All-llahu) Thotë: "Për secilin (grup) është (dënimi) i shtuar, por ju nuk po dini. Të parët e tyre (paria) të mbramëve të tyre ju thotë: " Ju nuk keni përparësi ndaj nesh (pse vetë keni bërë kufur), shijone pra dënimin për atë që e fituat!" Nuk ka dyshim se ata që përgënjeshtruan argumente Tona dhe nga mendjemadhësia u larguan prej tyre, atyre nuk u hapen dyert e qiellit dhe nuk do të hyjnë në Xhennet deri të përbirojë devja vrimën e gjilpërës. Ja, kështu i shpërblejmë kriminelët. Për ata është përgattitur shtrat nga zjarri dhe mbulojë (mga zjarri). E kështu pra i shpërblejmë zullumqarët. Ata që besuan dhe bënë vepra të mira, e Ne as që obligojmë ndoken çka nuk ka mundësi (të veprojë), të tillët janë banues të Xhennetit dhe në të janë përgjithmonë. Nga zemrat e tyre kemi hequr (kemi zhdukur) çdo gjë që ishte krijuar nga zilia (nga urrejtja), janë në Xhennet, ku rrjedhin lumenj, e ata thonë: "falënderojmë All-llahun që na udhëzoi për këtë (për iman, për punë të mira,na hoq zilinë, na futi në Xhennet), pse sikur të mos na drejtonte All-llahu, ne nuk do të dinim të udhëzoemi. Vërtet, të dërguarit e Zotit na e thanë të vërtetën dhe ne i besuam!" E atyre u drejtohet thirrje: "KY është Xhenneti, iu dha juve për atë që vepruat. Ata të Xhennetit i thërrasin (i pyesin) banuesit e zjarrit e u thonë: "Ne e gjetëm të vërtetë atë që na e pat premtuar Zoti në, e ju (banues të zjarrit) a e gjetët të vërtetën atë që pat premtuar Zoti juaj?" Ata (banuesit e zjarrit) thonë: "Po". Atëherë në mes të tyre (mes dy grupeve) thërret një zë: "Mallkimi i All-llahut qoftë mbi zullumqarët!"?. (El-A?raf: 35- 44).
?9:34. O ju që besuat, vërtet një shumicë e parisë fetare e jehudive dhe e të krishterëve, në mënyrë të paligjshme e hanë pasurinë e njerëzve dhe pengijnë të tjerët nga rruga e All-llahut. Ata të cilët e ruajnë arin e argjendin e nuk e japin për rrugën e All-llahut, lajmëroji për një dënim të dhëmbshëm.
9:35. Atë ditë kur ajo (pasuri e deponuar) fërgohet në prushin e Xhehennemit, e me të (ashtu zharavë) lyhen ballët, anët dhe shpinat e tyre (do t'u thuhet): "Kjo është ajo që e dispozituat për veten tuaj, pra shijoni atë që e depozitonit!"?. (Et-teube: 34- 35).
?Ata që mohuan të dërgarit e vet thanë: "Për Zotin, ne do t'ju dëbojmë nga vendi ynë, ose ju domosdo do të ktheheni në fenë tonë!" E atyre (të dërguarëve) Zoti u shpalli; Ne gjithqysh do t'i shkatërrojmë zullumqarët. Dhe pas tyre Ne do t'ju vendosim në atë tokë. E këtë (ndihmë) për atë që i frikësohet pranisë Sime dhe i frikësohet dënimit Tim. Ata (të dërguarit) e kërkuan ndihmën, ndërsa çdo kryelartë idhnak pësoi dështim. E pas tij (kryelartit) është Xhehennemi, në të cilin i jepet ujë të ndyrë (që rrjedh prej lëkurave të djegura. Përpiqet ta përbijë, po nuk mund ta gëlltis atë, atij i vjen vdekja nga të gjitha anët (sipas shenjave shkatërruese), po ai nuk vdes (e të shpëtojë prej vuajtjeve), atë e pret dënim shumë i rëndë. Shembulli i veprave të atyre që nuk besuan është si hiri, të cilin me puhi e shkapërderdh era në ndonjë ditë të stuhishme, e ata nuk mund të realizojnë asgjë nga veprat që kanë bërë, e ky është ai dështimi i madh?. (Ibrahim: 13- 18).
Kjo është pjesa e fundit nga ky material.
p.s. Origjina e materialit është e shejh Muhamed Husjen Jakub, mirëpo unë e kam përpunuar, duke mënjanuar ose duke shtuar, ashtu siç kam menduar se është më mirë.
Përshtati: bekir halimi

[jballaci]

\bismilah/

[jballaci]

BISMILAH
Xhen-neti *
Dije, vëllai im musliman, na udhëzoftë All-llahu mua dhe ty në nënshtrim ndaj Tij, se xhenneti është vendbanim i të devotshmëve, vendbanim i atyre të cilët i begatoi All-llahu prej pejgamberëve, besnikëve, dëshmorëve dhe njerëzve të mirë. Vendbanim me kopshte nën të cilët rrjedhin lumenj, vendbanim në të cilin pallatet janë me tulla të arta dhe të argjendta, balta e tij është misk, pragjet e tij janë nga margaritari dhe diamanti, kubet e tij janë prej dyllit të verdhë (safranit), ndërsa shatorët në te janë të mbështjellur me margaritarë.
Ai është dritë e cila ndriçon, në të ka bimë aromatike, lumenj të gjerë, pemë, perime dhe gra të mira. Në të ka robër të begatuar të cilët hanë dhe nuk ngopen, nuk e kryejnë nevojën si në këtë botë, por atë që e kanë të tepërt e qesin me anë të djersës e cila ka erë aromatike. Në të gjithashtu ka njerëz të cilët qeshin e nuk qajnë, ka fytyra të shëndritura e të gëzuara, dhe bukuri të qartë. Begatitë e tij janë të përhershme. Në te ngrihet perdja dhe shiqojnë fituesit në Fytyrën e Ngadhnjyesit, Dhuruesit.
Në te, o rob i Zotit, ka sende të cilat nuk i ka parë syri, nuk i ka dëgjuar veshi e as nuk i ka paramenduar mendja e njeriut.
Për gjithë këto na ka përgëzuar i Dërguari i All-llahut më i mirë, udhëzuesi dhe drita, Muhammedi, i biri i Abdull-llahut, me shpallje nga Zoti i Tij, e cila është përgëzim nga Përgëzuesi më i Madh në gjuhën e krijesës më të mirë Muhammedit ?. Dijetarët e vjetër kanë shkruar shumë libra e broshura për cilësitë e xhennetit, begatitë e tij dhe cilësitë e banorëve të tij.
Prandaj, duke dëshiruar që ta pasoj rrugën dhe metodën e tyre, mora që ta shkruaj këtë broshurë, duke shkurtuar nga ajo atë që ata e kanë shkruar dhe duke u munduar që ta përmend vetëm të vërtetën, duke shpresuar se do të më takojë All-llahu me vëllezërit e mi të mirë, me të devotshmit dhe të pastërtit, ngase vërtetë Ai është Dëgjues, i di të gjitha dhe i përgjigjet thirrjes së nevojtarit.
Paqja dhe shpëtimi i All-llahut qofshin mbi krijesën më të dashur tek Ai, Muhammedin ?, mbi familjen e tij, shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e pasojnë rrugën e tij deri në ditën e Gjykimit.
Mallëngjimi i vepërmirëve për shtëpinë e amshueshmërisë
?Xhenneti?, ajo shpresë e shtrenjtë të cilën e shpresojnë shpresuesit nga besimtarët aq kohë të gjatë.
?Xhenneti?, ai i cili ka qenë në zemrat e të parëve tonë, ndezje e cila i ka shtyer që të bëhen shembulli më i mirë në xhihad dhe sakrifikim.
?Xhenneti?, ky qëllim i lartë për të cilin sytë përherë janë të përlotur, qëllim për të cilin sakrifikojnë shpirtërat e përmalluar në çdo kohë dhe vend, i nënshtrohen lloj-lloj torturave dhe dënimeve vetëm që të arrijnë gjer te ai.
Ai është dëshira më e madhe për besimtarin, dhe hyrja në te është shpresë e cila e përcjell besimtarin deri në fund të jetës së tij. Sa nxitje e madhe është xhenneti në të mirën dhe në të vërtetën, sadoqoftë që në këtë rrugë ka pengesa dhe mundime.
Transmeton Enesi ?:
?Doli i Dërguari i All-llahut me shokët e tij, deri sa arritëm në Bedr, e kur arritën mushrikët, i Dërguari i All-llahut tha: ?Le të mos lëvizë askush prej jush, derisa të mos jap urdhër!?
Pasi idhujtarët kërkuan ballafaqim, Muhammedi tha: ?Ngrihuni për xhennetin, gjerësia e të cilit është sa qiejtë dhe toka. ?Një prej ensarëve i quajtur Umejr ibn Humam tha: ?O i dërguar i All-llahut, xhenneti gjerësia e të cilit është sa qiejtë dhe toka??
Tha: ?Po?.
Tha: ?Bah, Bah?
Muhammedi e pyeti ?Cka të shtyri që ta thuash fjalën ?Bah, Bah??
Tha: ?Për Zotin, asgjë tjetër vetëm se dëshira që të jem prej banorëve të tij!?
I Dërguari i All-llahut i tha: ?Vërtetë ti je prej banorëve të tij.?
I nxorri disa hurma të cilat i mbante në një çantë dhe filloi të hajë prej tyre, pastaj tha: ?Të jetoj derisa t?i ha këto hurma, vërtet kjo është një jetë e gjatë.? E e hodhi çantën së bashku me hurmat, doli në shesh të luftës dhe luftoi derisa u vra.
(Tr. Muslimi)
Rast të ngjashëm me këtë transmetohet kur Ebu Musa el-Esh?ariu gjatë një lufte me armikun transmetoi fjalët e të Dërguarit të Allllahut ?:
?Vërtet dyert e xhennetit janë nën hijen e shpatave.?
Një njeri i cili ishte prezent tha: ?O Ebu Musa, ti e paske dëgjuar të Dërguarin e Allllahut duke thënë kështu??
Tha: ?Po?
U kthye te shokët e tij e u tha: ?U jap selam (përshëndetje lamtumirëse) dhe e theu mbështjellësin e shpatës, e morri shpatën dhe u nis drejt armikut dhe luftoi derisa u vra.?
(Tr. Muslimi)
Ajetet të cilat e përshkruajnë xhennetin
All-llahu në shumë sure të Kur?anit përmes shumë ajeteve përshkruan xhennetin dhe bukuritë e tij. Ai thotë:
?E ata, që iu ruajtën (mosbesimit dhe punëvve të këqia) janë në xhennete mes burimeve. (U thuhet Hyni në to, të shpëtuar (prej çdo të keqeje) të siguruar (nga vdekja). Ne kemi hequr prej zemrave të tyre çdo urrejtje, e ata në mbështetëse qëndrojnë ballë për ballë njëri-tjetrit duke qenë të vëllazëruar. Ata nuk i godet kurrfarë lodhje dhe nuk do të nxirren kurrë prej tij.?
(El-Hixhr: 45-48)
?E ata që besuan dhe bënë vepra të mira, All-llahu i vendosë në xhennete nëpër të cilët rrjedhin lumenj, aty stolisen me rrathë të artë e me xhevahirë, e petkat e tyre janë të mëndafshta.?
(El-Haxh: 23)
?E ata që ishin të devotshëm ndaj Zotit të tyre, sillen në grupe te xhenneti, e kurr arrijnë aty, dyert e tij i gjejnë të hapura dhe roja e tij u thotë atyre: ?Selamun Alejkum - qofshi të shpëtuar, ishit të pastër, andaj hyni në te, aty jeni përgjithmonë.
E ata të (xhennetit) thonë: ?Falënderuar qoftë All-llahu i cili premtimin e Vet e realizoi ndaj nesh dhe na e la në disponim tokën e Xhennetit që të vendosemi aty ku të duam! Sa shpërblim të mirë ka për ata që vepruan drejtë!?
(Ez-Zumer: 73-74)
?Vërtetë, ata që ia patën frikë Zotit, janë në vende të qeta. Janë në xhennete e në burime që rrjedhin. Veshin petka nga mëndafshi e kadifeja, ulur ballë për ballë. Ja kështu, edhe i martojmë me bardhoshe symëdha (me hyri). Aty kërkojnë t?u sillen çdo lloj pemësh dhe aty janë të sigurt.?
(Ed-Duhan: 51-55)
?Shembulli i Xhennetit, i cili u është premtuar atyre që janë të ruajtur (të devotshmëve) në të cilin ka lumenj me ujë të mirë për pije, lumenj nga qumështi me shije të paprishur, lumenj nga vera e shijshme për njerëz, lumenj nga mjalta e kulluar, ata kanë aty edhe gjithfarë lloj pemësh, kanë edhe falje nga Zoti i tyre. (A janë këta) si ata që janë përgjithmonë në zjarr dhe u shuhet etja me ujë të valë që ua copëton zorrët e tyre?? (Muhammed: 15)
?Eshtë e vërtetë se të devotshmit do të jenë në xhennete e në lumenj. Në një vend të kënaqshëm te Sunduesi i Plotfuqishëm (te All-llahu).? (El-Kamer-54-55)
?Ndërsa të përparmit janë të dalluar (janë në ballë). Ata pra, janë më të afruarit (te Zoti). Janë në xhennetet e begatshme. (Ata janë) Shumë prej të hershmëve. E janë pak prej të mëvonshmëve. Janë në shtretër të qëndisur me ar. Të mbështetur në to përballë njëri-tjetrit. Atyre u shërbejnë djelmosha të gjithmonshëm. Me gastare, me ibrigë dhe me gota të mbushura plot prej burimit. Prej së cilës pije (vere) as nuk u dhemb koka, as nuk dehen. Edhe pemë sipas dëshirës së tyre. Edhe mish shpezësh, cilin ta duan. Dhe (gratë e tyre janë) hyri symëdha. Si të ishin të ruajtura. Shpërblim për atë, që ata punuan. Aty nuk dëgjojnë fjalë të këqija as që janë mëkat (gënjeshtër). Vetëm thënie: selam pas selami. E për sa u përket atyre të djathtëve, çka është gjendja e të djathtëve?Janë nën drunj të pemëve pa therra (pa gjemba). Të bananeve me fruta palë-palë. Nën hije të përhershme. Pranë ujit rrjedhës. Edhe ndër pemë shumë llojesh. Që as nuk ndërprehen, as nuk janë të ndaluara. Edhe shtretër të lartë (ose gra të larta). Ne i kemi krijuar ato në një krijim të ri (formë të re). Dhe ato i kemi bërë virgjëresha. Të dashuruara (për burrat e vet), të një moshe. (Ato janë) Për ata të djathtët. (Të djathtët) Janë shumë nga të parët (të hershmit). Janë shumë nga më të vonshmit.?
(El-Vakia-10-38)
?Dhe për shkak se ata duruan, i shpërbleu me xhennet dhe me petka mëndafshi. Aty janë të mbështetur në kolltukë dhe aty nuk shohin as diell (vapë) e as të ftohtë. Hijet e tyre (të pemëve) janë afër mbi ta dhe kalaveshët e pemëve janë të qasur shumë afër. Dhe atyre u bëhet shërbim me enë të argjendta dhe me gota të tejdukshme. Të tejdukshme nga argjendi që ata (shërbëtorët) i përcaktuan të jenë sa duhet (të mëdha o të vogla). Dhe u jepet të pijnë aty gota të verës së përzier me zenxhebil (bimë aromatike). (Nga) Burimi që quhet selsebil (i lehtë në të pirë). Dhe atyre u sillen për shërbim djelmosha që përherë janë të tillë sa që kur t?i kundërmosh të duken si margaritarë të derdhur. Dhe kur të shikosh aty, sheh begati të mëdha e zotërim (pronë, pasuri) të madh. Kanë të veshura petka mëndafshi të hollë e të gjelbër (atllas) dhe të mëndafshit të trashë (brokat) ; janë të stolisur me bylyzykë të argjendtë dhe Zoti i tyre u jep të pijnë pije të pastër. Ky është shpërblim juaji, sepse angazhimi juaj ka qenë i pranishëm.? (El-Insan: 12-22)
?S?ka dyshim se të devotshmit kanë fitime të mëdha. Kopshte e vreshta rrushi. Edhe vasha me gjinj të thukët, të një moshe. Edhe gota të mbushura plot me verë. Aty nuk dëgjojnë fjalë të kota, as gënjeshtra. Shpërblime e dhurata të shumta dhënë nga Zoti yt. Zoti i qiejve e i tokës dhe ç?ka ndërmjet tyre, që është Mëshirues, të cilit nuk kanë të drejtë t?i bëjnë vërejtje. Atë ditë Xhibrili dhe engjëjt qëndrojnë të rreshtuar, askush nuk flet pos atij që i lejon Mëshiruesi dhe i cili e thotë të vërtetën.? (En-Nebe?: 31-38)
?E përgëzoi ata që besuan dhe bënë vepra të mira se ata do të jenë në xhennete në të cilët rrjedhin lumenj. Saherë që u jepet ndonjë ushqim nga frutat e tij, ata thonë: ?Ky është ai me të cilin u ushqyem edhe më parë?. Ngase, u sillet ushqim i ngjashëm (vetëm në formë, o jo edhe në shije). Aty ata do të kenë bashkëshorte të pastra dhe aty do të jenë përgjithmonë.? (El-Bekare: 25)
?Thuaj: ?A është më i mirë ai (zjarri i xhehennemit), apo xhenneti i përjetshëm, i cili u është premtuar si shpërblim dhe vend jetese i të devotshmëve. E aty, atë që dëshirojnë do ta kenë përgjithmonë. Ky premtim i Zotit tënd ka qenë kërkuar.? (El-Furkan: 15-16)
?E është e sigurtë se ata që janë të ruajtur, kanë një ardhmëri të mirë. Xhennetet e Adnit janë me dyer të hapura për ta. Aty do të jenë të mbështetur në kolltukë dhe kërkojnë pemë e pije të llojeve të ndryshme. Ata kanë pranë vetes (hyri) sypërulura të një moshe. Këto janë ato që ju premtoheshin për ditën e llogarisë. Ky është furnizimi Ynë, i cili nuk ka mbaruar.? (Sad: 49-54)
?Ndërsa besimtarëve të ruajtur xhenneti u afrohet krejt afër. Kjo është ajo që u premtohej për secilin që pendohet dhe që e ruan besën e dhënë. Për secilin që i është frikësuar Zotit pa e parë dhe ka qenë i kthyer tek Ai me zemër të sinqertë. (U thuhet) Hyni në te, të shpëtuar, se kjo është dita e përjetshme. Ata aty kanë çka të dëshirojnë, e te Ne ka edhe më shumë.?
(Kaf: 31-15)
?E ata që besuan dhe bënë vepra, Zoti i tyre, për shkak të besimit të tyre i udhëzon në xhennete të begatshme në të cilët rrjedhin lumenj. Lutja e tyre aty është: ?I lartë je o All-llah!?, e përshëndetja e tyre është: ?Selam!dhe lutja e fundit e tyre: ?Falënderimi i qoftë All-llahut, Zotit të botëve!?
(Junus: 9-10)
Në Kur?an gjinden edhe ajete tjera, të cilat flasin për përshkrimin e xhennetit dhe begative të tij.
Përshkrimi i xhennetit në hadithet e të Dërguarit të Allahut
Dije, o rob i All-llahut, se Muhammedina e ka përshkruar xhennetin të cilin ua ka premtuar Zoti njerëzve të devotshëm, me përshkrim të thuktë e të qartë që të qetësohen muslimanët me te (xhennetin) e që të kënaqen vepërmirët me njohjen e tij e që t?ju vie mirë të penduarve me të përmendurit e tij:
1. Të parët që do të hynë në xhennet
Transmeton Enes ibn Maliku se i Dërguari i All-llahut ka thënë:
?Do të vij ditën e Gjykimit te dera e xhennetit dhe do të kërkoj që të hapet, e roja do të pyesë:
-Kush është? -do të përgjigjem:
-Muhammedi. -do të thotë
-Jam i urdhëruar që të mos ia hap askujt para teje.?
(Tr. Muslimi)
Transmeton Hudhejfeja:
Ka thënë i Dërguari i All-llahut ?: ?Bijtë e Ademit ditën e Gjykimit të gjithë do të jenë nën flamurin tim dhe unë do të jem i pari që do ta hap derën e xhennetit.?
(Tr. Ibn Asakiri)
2. Cilësitë e grupës së parë
Transmeton Ebu Hurejreja nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Grupi i parë (i njerëzve) i cili do të hyjë në xhennet do t?i kenë fytyrat si hëna natën katërmbëdhjetë e ata do të jenë si ylli flakërues në qiell që ndriçon. Nuk e kryejnë nevojën as të madhe e as të vogël, nuk pështyjnë, krehërit do t?i kenë të artë e era e djersës do të jetë erë misku. Gratë e tyre do të jenë hyri. Forma e tyre do të jetë në formë të një njeriu, në formë të babait të tyre Ademit: me gjatësi 60 bërryla (30 metra).? (Tr. Buhariu dhe Muslimi)
3. Dyert e xhennetit
Tranmeton Ebu Hurejre nga i Dërguari i All-llahut i cili thotë:
?Kush i shpenzon dy lloje nga pasuria e tij në rrugën e All-llahut do të thirret nga dyert e xhennetit: ?O rob i All-lahut, kjo është e mira, e kush ka qenë prej atyre që e kanë falur namazin do të thirret nga dera e namazit, kush ka qenë prej luftëtarëve do të thirret nga dera e xhihadit, kush ka qenë prej agjëruesve do të thirret nga dera e Rejjanit (Kjo është derë në të cilën hyjnë vetëm ata që kanë agjëruar), kush ka qenë prej dorëdhënësve do të thirret nga dera e sadakas. Ebu Bekri ishte prezent dhe e pyeti Muhammedin:
-Do ta sakrifikoja babanë dhe nënën time për ty, o i dërguar i All-llahut, a të gjithë këta do të thirren nga këto dyer të ndryshme duke mos pasur frikë (do të jenë të sigurtë), a ka ndokush i cili do të thirret prej të gjitha dyerve?? I Dërguari i All-llahut iu përgjegj: ?Po, dhe shpresoj se ti do të jesh prej tyre.? (Tr. Buhariu dhe Muslimi)
Transmeton Sehl ibn Sadi se ka thënë i Dërguari i All-llahut ?:
?Në xhennet janë tetë dyer, e njëra prej tyre quhet Rejjan, nuk do të hyjë në te askush përveç agjëruesve.?
(Tr. Buhariu)
4. Në xhennet nuk ka vdekje
Transmetojnë Seidi dhe Ebu Hurejreja se Muhammedi ka thënë:
?Kur të hyjnë banorët e xhenetit në xhennet do të thërret një thirrës: ?Për ju do të ketë jetë përgjithmonë dhe nuk do të vdisni kurrë. Për ju do të ketë shëndet dhe kurrë nuk do të sëmureni, do të jeni gjithnjë të rinj kurrë nuk do të plakeni dhe për ju do jetë kënaqësia dhe kurrë nuk do të mërziteni.?
(Tra Muslimi)
5. Gradat e xhennetit
Transmeton Ebu Hurejreja se Muhammedi ka thënë:
?Atë që beson All-llahun, të dërguarin e Tij, falë namazin dhe agjëron Ramazanin, All-llahu e ka borxh që ta futë në xhennet, qoftë të ketë bërë hixhret për All-llahun apo të ketë ndejtur në vendin në të cilin është lindur.? Thanë (të pranishmit): ?A t?i lajmërojmë njerëzit për këtë, o i dërguar i All-llahut.? U përgjegj: ?Vërtet në xhennet gjinden njëqind shkallë (gradë), ua ka përgatitur All-llahu luftëtarëve që luftojnë për hirë të Tij, ndërmjet çdo shkalle ka largësi sa prej tokës deri në qiell. E kur të kërkoni prej All-llahut, kërkojeni Firdevsin, se ai është mesi i xhennetit dhe është më i larti, mbi te është Arshi i All-llahut dhe prej tij burojnë lumenjtë e xhennetit.?
(Tr. Muslimi)
6. Banorët e xhennetit dhe cilësitë e tyre
Muadh ibn Xhebeli thotë se ka thënë Muhammedi ?:
?Do të hyjnë banorët e xhennetit në xhennet, me pak flokë sikurse t?i kenë të lyera me kanë dhe do të jenë me moshë tridhjetë apo tridhjetë e tri vjeçar.?
(Tr. Ahmedi).
Ebu Hurejre thotë se ka thënë i Dërguari i Zotit:
?Do të hyjnë në xhennet popuj (njerëz), e zemrat e tyre do të jenë si zemrat e shpendëve.?
(Tr. Muslimi dhe Imam Ahmedi)
Transmeton Enesi dhe thotë se ka thënë Muhammedi ?:
?Do t?i jepet besimtarit në xhennet forcë kaq dhe kaq për marrëdhënie seksuale.? Eshtë pyetur: ?O i dërguar i All-llahut, vërtet do të jepet aq? Tha: ?Do t?i jepet forcë sa njëqind vetë.?
(Tr. Tirmidhiu)
Transmeton Ebu Hurejreja nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Kush hyn në xhennet do të begatohet e nuk do të ketë dëshprim, nuk i zhduken rrobet dhe nuk i kalon rinia.?
(Tr. Muslimi)
7. Gratë e banorëve të xhennetit
Enes ibn Maliku thotë se ka thënë i dërguari i All-llahut ?:
?Sikur të dilte (paraqitej) në tokë një grua e xhennetit do të ndriçonte e tërë dhe do të mbushte me erë, vetëm shamia në kokën e saj është më e mirë (më e vlefshme) se gjithë bota dhe çka në të.?
(Tr. Buhariu)
Abdull-llah ibn Omeri thotë se i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Gratë e banorëve të xhennetit do t?u këndojnë burrave të tyre me zërat më të bukur, të cilët nuk i dëgjuar kurrë, vërtetë ajo çka do të këndojnë është:
?Ne jemi bukuroshet e zgjedhura
Gratë e njerëzve të ndershëm
Gjithashtu u këndojnë:
?Ne jemi të përhershme, nuk vdesim
Jemi të sigurta, nuk frikësohemi
Ne këtu banojmë dhe kurrë nuk do të ju lëshojmë?
8. Ushqimi i banorëve të xhennetit
Transmeton Xhabiri se i Dërguari i All-llahut ka thënë:
?Do të hanë dhe do të pijnë banorët e xhennetit e nuk do të kryejnë nevojë as të madhe e as të vogël e as nuk do të pështyjnë, nevojën do ta kryejnë përmes gokësimit, ndërsa goksimi i tyre do të ketë aromë misku, atyre do t?u bëhet shprehi madhërimi i All-llahut si frymëmarrja.?
(Tr. Muslimi)
Transmeton Muavi ibn Hajde nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Vërtet në xhennet ka det me ujë, det me mjaltë, det me qumësht dhe det me verë, e pastaj prej tyre rrjedhin lumenjtë e xhennetit.?
(Tr. Tirmidhiu dhe Imam Ahmedi)
Gjithashtu transmeton Enesi nga i Dërguari i All-llahut ?, i cili thotë:
?A e dini se ç?është Kevtheri? Vërtet ai është një lum në xhennet të cilin ma ka dhënë mua Zoti im, në te ka shumë të mira. Umeti im në ditën e Gjykimit do të jetë pranë tij, enët e tij janë sa yjet, do të ndalohet njeriu prej tij (nuk do t?i lejohet që të afrohet) e do të them: ?O Zoti im, ai njeri është nga ummeti im! -do të më thuhet- ?Ti nuk e di se çka ka shpifur pas teje (ka futur bid?ate në fe).?
(Tr. Buhariu)
9. Pejsazhe nga xhenneti
Xhenneti është vend i begatisë. Në te ka mirësi të pandërprerë dhe dhunti nga i Gjithmëshirëshmi, Mëshiruesi. Në te gjinden shtretër të lartë të cilët nga pastërtia shkëlqejnë dhe gota për pije të vëna pranë, nuk kanë nevojë për kërkim e as për përgatitje. Aty ka jastëkë të renditur për mbështetje edhe shtroja të ndryshme anembanë për zbukurim dhe për pushim. Gjithë këto dhunti të cilat janë përmendur në Librin e All-llahut apo sunnetin e të Dërguarit në mënyrë të afërt për t?i kuptuar njerëzit në këtë botë. Megjithatë realitetin e këtyre kënaqësive e din vetëm All-llahu, në dorë të të Cilit janë qiejt dhe toka.
Jeta e xhennetlinjve në xhennet është gjithë paqe. Në te përhapet selami, melaiket do t?i përshëndetin me selam, në atë mjedis të qetësisë dhe të sigurisë do t?i japin selam njëri tjetrit, e edhe nga i Mëshirshmi ju arrin selami. Po në xhennet çdo gjë është selam (paqe dhe qetësi).
a) Dhomat e xhennetit
Transmeton Ebu Seid el-Huderiu nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Banorët e xhennetit i shikojnë dhomat që janë përmbi ta sikur që e shihni ju yllin lindor apo perëndimor në horizont, në krahasim me vlerat e juaja ndaj njëri tjetrit.? I thanë: ?O i dërguar i All-llahut, ato janë gradët e Lajmëtarëve të Allllahut, a thua vallë nuk do të mund t?i arrijë askush tjetër përveç tyre?? Tha: ?Gjithsesi, pasha Atë i cili e ka shpirtin tim në dorën e Tij, ka burra që besuan në All-llahun dhe iu besuan Lajmëtarëve.?
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
Transmeton Ebu Malik el-Esh?ariu nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Në xhennet ka dhoma në të cilat ana e jashtme e tyre shihet nga brenda dhe ana e e brendëshme e tyre shihet nga jashtë. Këto i ka përgatitur All-llahu për atë i cili i ushqen nevojtarët, flet mirë, shpesh agjëron dhe falet natën, kur të tjerët flejnë?
(Tr. Imam Ahmedi).
b) Tendat e xhennetit, kopshtet dhe dheu i tij
Transmeton Ebu Musa nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Besimtari në xhennet do të ketë tendë të mbështjellur me margaritarë, gjatësia e të cilës është gjashtëdhjetë milja, aty do të ketë gra përreth të cilave do të kalojnë besimtarët dhe nuk do ta shohin njëri tjetrin.?
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
Ndërsa në hadithin e Israsë transmeton Enes ibn Maliku nga i Dërguari i All-llahut i cili thotë:
?...pastaj vazhdoi me mua Xhibrili derisa arritëm në Sidretul-Munteha, dhe më mbuluan ngjyrat të cilat nuk di se ç?ishin! Pastaj hyra në xhennet, kur në të pashë kupet e tendave nga margaritari dhe dheu i tij ishte misk.?
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
Transmeton Ebu Musa el-Esh?ariu nga i Dërguari i All-llahut i cili ka thënë:
?Janë dy xhennete, enët dhe gjithë ajo që është në to është prej argjendi. Gjithashtu janë dy xhennete enët dhe gjithë ajo që është në to është prej ari, e ndërmjet xhennetlinjve dhe shikimet e Zotit të tyre ka vetëm një perde e të Lartësuarit në Fytyrën e Tij në xhennetin e Adnit.?
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
c) Drunjtë e tij
Transmeton Ebu Seid el-Huderiu nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Me të vërtetë në xhennet ka një dru, pranë të cilit kalon kalorësi i hipur në kalë të shpejtë, e nuk mund ta kalojë për njëqind vjet.?
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
Transmeton Ebu Hurejreja se Muhammedi ka thënë:
?Nuk ka dru në xhennet e që nuk ka trungun nga ari.?
d) Tregu i xhennetit
Transmeton Enes ibn Maliku se i Dërguari i All-llahut ka thënë:
?Vërtetë në xhennet ka një treg në të cilin çdo të premte takohen banorët e xhennetit. Fryen një erë e veriut në fytyrat dhe rrobat e tyre, e do t?u shtohet atyre edhe më tepër mirësia dhe bukuria. E kur të kthehen te familja (gratë) e tyre, do t?iu thonë: ?Për All-llahun ju qenka shtuar mirësia dhe bukuria! Për All-llahun edhe juve ju qenka shtuar mirësia dhe bukuria? -do t?u përgjigjen ata.?
(Tr. Muslimi)
e) Pallatet e xhennetit
Tramsmeton Xhabir ibn Abdull-llahu nga Muhammedi se ka thënë:
?Kam hyrë në xhennet dhe e pash një pallat nga ari dhe thash:
-Për kë është ky pallat?
-Për një njeri nga fisi kurejsh. -mu përgjigjën, e mendova se unë jam ai e pyeta:
-Kush është ai?
-Omer ibn Hatabi-mu përgjigjën.
O biri i Hatabit, asgjë nuk më ka ndaluar të hy në të përveç xhelozisë sate. Omeri iu përgjigj -A në ty të kem xhelozi, o i dërguar i All-llahut??
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
f) Lumenjtë e xhennetit
Transmeton Enes ibn Maliku se i Dërguari i All-llahut ka thënë:
?Hyra në xhennet dhe pash një lumë, brigjet e të cilit ishin të mbuluar me margaritarë e i rash me duar aty ku rridhte ujë dhe përnjëherë u shndërrua në erë misku.
Thash: C?është kjo, o Xhibril?
Më tha- ?Ky është Kevtheri, të cilin ta ka dhuruar Zoti yt.?
10. Dhuntia më e madhe në xhennet
Transmeton Suhejb ibn Sinan nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?Kur të hyjnë banorët e xhennetit në xhennet dhe banorët e xhehennemit në xhehennem, thërret një thirrës:
-O banorë të xhennetit, ju keni premtim nga All-llahu që Ai dëshiron ta realizojë, - e thonë (banorët e xhennetit)
-A nuk na e rëndoi All-llahu peshojën (për veprat e mira), na i zbardhi fytyrat, na fyti në xhennet e na shpëtoi nga zjarri?; - largohet perdeja (hixhabi) e do të shiqojnë në Të (All-llahun), e për All-llahun, nuk iu ka dhënë All-llahu atyre asnjë send më të dashur e më të mirë për sytë e tyre se shiqimi në Të.?
(Tr. Buhariu dhe Muslimi)
11. Shkalla më e ulët dhe më e lartë e banorëve të xhenntit
Transmeton Mugire ibn Shu?be nga i Dërguari i All-llahut se ka thënë:
?E ka pyetur Musai ajejhi-s-selam Zotin e tij:
-Cila është shkalla më e ulët e banorëve të xhennetit?
-Ajo i takon atij i cili arrin pranë dyerve të xhennetit pasi që kanë hyrë banorët e xhennetit në xhennet, - e i thuhet:
-Hyr në xhennet - e ai do të thotë:
-Si o Zoti im? Kur njerëzit kanë hyrë dhe i kanë zënë vendet e tyre dhe kanë marrë atë që iu ka takuar - i thuhet:
-A je i kënaqur që të kesh pronë sa një mbret prej mbretërve të dunjasë? - do të thotë:
-Jam i kënaqur, Zoti im. - do të thotë (All-llahu):
-Për ty ka edhe kaq, edhe kaq, edhe kaq, edhe kaq - e në të pestën robi do të thotë:
-Jam i kënaqur, Zoti im! - e pastaj i thotë (All-llahu):
-Kjo është për ty edhe dhjetë herë kaq dhe do të kesh atë që e dëshiron shpirti yt dhe atë, me të cilën kënaqen sytë.
-Jam i kënaqur, Zoti im! -do të thotë robi.
-E ata që janë në gradën më të lartë? -prapë pyeti Musa.
-Janë ata, të cilët Unë i kam zgjedhur. Me duart e Mia ua kam mbjellur nderin dhe e kam vulosur mbi ta, duke u dhënë atë që sytë nuk kanë parë, veshët nuk kanë dëgjuar e as që i ka shkuar ndër mend njeriut.?
(Muslimi)
O rob i All-llahut! Dije se banorë të xhennetit janë mu ata, të cilët kanë ndier frikë dhe respekt ndaj Zotit të tyre, devotshmëri e cila shpie në çdo të mirë dhe ndalon prej çdo të keqeje. Kjo ndjenjë e devotshmërisë i largon pengesat dhe i ngren mbulesat dhe zemra e besimtarit qëndron pa asnjë perde para të Vetmit, Ngadhënjyesit. Këto janë ndjenja të cilat e pastrojnë adhurimin dhe punët nga njollat e syfaqësisë dhe shirkut në çdo vend dhe rast.
Ai që vërtetë i frikësohet Zotit të vet, në zemër nuk i mbetet dyfytyrësi, e as padrejtësi ndaj All-llahut të Madhëruar. Veprat e tija janë të pranuara, ngase ai e di se All-llahu nuk pranon asnjë vepër në të cilën i bëhet shirk Atij. Prandaj vepra e njeriut duhet të jetë e sinqertë për All-llahun, përndryshe Ai nuk e pranon atë vepër. Thotë i Dërguari i All-llahut ?:
?Ka thënë All-llahu xh.sh.:
-Unë Jam më i panevojshmi për shirk. Kush bën ndonjë vepër duke Më shoqëruar dikë, e lë edhe atë edhe shoqërimin e tij.?
(Tr. Muslimi)
Banorë të xhennetit janë ata të cilët janë të devotshëm, të përulur, të cilët i përmbahen dispozitave të All-llahut. E All-llahu i Lartmadhëruar nuk bashkon dy frika në zemrën e njeriut, ngase ai i cili i është frikësuar All-llahut në këtë botë nuk do të ketë frikë në Ahiret, e kush nuk i është frikësuar në këtë botë do të ketë frikë në Ahiret. Në ditën e Gjykimit besimtarët do të jenë në sigurinë e All-llahut xh. sh, për ta atë ditë nuk do të ketë frikë. All-llahu i Lartësuar thotë:
?Nuk do t?i bashkoj në zemrën e robit Tim dy frika e as nuk do t?i bashkoj në te dy siguri. Nëse sigurohet nga Unë në këtë botë, do ta frikësoj në ditën e Gjykimit, e nëse më frikësohet në këtë botë do ta siguroj në ditën e Gjykimit.?
Sqarimi i rrugës atyre që i frikësohen All-llahut drejt begative të xhennetit dhe përhershmërisë së tij
Ky është xhenneti, me sqarime të qarta dhe të ndritshme. Rruga drejt tij është e lehtë, në të ka shenja të ndritshme të cilat tregojnë drejt tij. Ne jemi në fillim të rrugës. Të vazhdojmë kësaj rruge, e të arrijmë deri në fund, ku dyert e xhennetit janë të hapura për çdonjërin i cili i është nisur.
Kjo është rrugë të cilën e ka sqaruar Muhammedi me fjalët:
?Eshtë rrethuar xhenneti me (gjëra) të urrejtura dhe është rrethuar xhehennemi me (gjëra) të dashura?
(Tr. Muslimi).
?I gjithë Ummeti im do të hyjë në xhennet, përveç atij që refuzon. Ai që më respekton mua hyn në xhennet, e ai që më kundërshton, ka refuzuar.?
(Tr. Buhariu)
Muhammedi në këtë hadith na ka sqaruar qartë rrugën për të gjithë ata të cilët logjikojnë. Shpejtoni vëllezër të shkojmë së bashku drejt tij. Ejani me ne, ejani me ne. Vërtetë vëllezër të dashur kjo rrugë gjendet mes katër fjalëve. Dy janë negative dhe dy janë pozitive.
Negative janë shirku dhe mëkati, ndërsa pozitive janë imani (besimi) dhe veprat e mira. Prej këtyre katër fjalëve përbëhet rruga drejt xhennetit, shtëpisë së përherëshme dhe të ndershme. Shehadeti (dëshmia) kjo është rruga drejt xhennetit. Dëshmia se nuk ka të adhuruar tjetër përveç All-llahut dhe se Muhammedi është i dërguar i tij. Ta adhurojmë All-llahun, të Vetmin ngase Ai është i Vetmi i Cili e meriton këtë dhe t?i nënshtrohemi të dërguarit të Tij në atë që ia ka shpallur All-llahu atij. Muhammedi na ka sqaruar se si duhet ta adhurojmë All-llahun e Madhëruar dhe askush nuk mundet ta adhurojë All-llahun drejt nëse nuk e pason në këtë Muhammedin ?.
1) E tash, vëllezër të dashur, ta ndjekim këtë të rrugë duke ecur pas shehadetit, se nuk ka të adhuruar tjetër përveç All-llahut dhe se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij.
2) Të bindemi plotësisht se Krijuesi ynë është Ai i Cili e ka krijuar këtë botë dhe e udhëheq atë me Fuqinë dhe Diturinë e Tij, Dëshirën dhe Urtësinë e Tij dhe në të gjinden gjurmët e cilësive të Tija të larta dhe emrave të Tij të bukur dhe me caktimin e Tij, të Lartit, janë këto botëra, me diturinë e Tij, të Lartit, rregullohet çështja e tyre dhe me këtë arrihet deri te një rregull i urtë dhe shpikës.
3) Të jemi të bindur thellë se ai i Cili nuk ka shok në krijim dhe në udhëheqje të këtyre botërave nuk i takon që të Ketë shok as në adhurim, nuk duhet të adhurohet veç Tij askush dhe asnjëherë, qoftë ai melek, ndonjë i dërguar i Zotit apo ndonjë krijesë tjetër e Zotit, qoftë ky adhurim në namaz, agjërim, therrje kurbani, zeqat apo diç tjetër.
4) Të bindemi thellësisht se Ky Zot i Madh i Cili Veçohet në krijim dhe udhëheqje meriton adhurim të sinqertë. Ai është All-llahu i cilësuar me cilësi të plota (pa të meta) dhe ta larta. E i vërtetojmë edhe ne ato cilësi me të cilat e cilësoi Ai Qenien e Tij të lartë në Librin e Tij dhe gjithashtu i vërtetojmë ato cilësi me të cilat e cilësoi krijesa më e ditur për Te, zotëriu ynë Muhammedi ?, pa përgjasim, pa shembull, pa ndryshim dhe pa pyetur ?Si??.
5) Të besojmë bindshëm se njerëzit kanë patur nevojë për dërgimin e Lajmëtarëve për t?ua sqaruar atyre rrugën e vërtetë dhe mu kjo ishte edhe qëllimi kryesor për dërgimin e tyre dhe zbritja e Librave atyre dhe nga kjo obligohet besimi i të gjithë Lajmëtarëve dhe pasimi i tyre. Gjithashtu na obligohet besimi në Librat qiellorë, të cilët ua zbriti All-llahu xh.sh. këtyre Lajmëtarëve, ashtu siç na obligohet edhe besimi në melaiket e ndershëm, besimi në caktimin e Zotit, ditën e Fundit, llogarinë dhe shpërblimin.
Me këto pesë pika të përmbledhura në imanin e vërtetë, kemi njohur një të katërtën e rrugës për në xhennet. Të nisemi tash drejt një të katërtës tjetër e cila i përfshin veprat e mira:
1) Ta falim namazin duke u pastruar për të plotësisht, ta kryejmë në kohën e duhur me xhemat, duke e kryer mirë, duke i plotësuar të gjitha kushtet e namazit, farzet e tij, mendubet që me këtë ta përshtatim namazin tonë me namazin e të Dërguarit, Muhammedit ?.
2) T?ua japim zeqatin e mallit tonë të varfërve dhe nevojtarëve, atyre që janë zhytur në borxhe dhe atyre që luftojnë në rrugën e All-llahut dhe që kjo dhënie të jetë e përcjellur me sinqeritet të plotë për hir të All-llahut të Lartësuar duke shpresuar me këtë shpërblim nga Ai.
3) Ta agjërojmë muajin e Ramazanit duke u larguar nga ajo që e ç?vlerëson atë dhe duke u larguar nga gjërat e dyshimta dhe të ndaluara qoftë të jenë ato në fjalë, vepra apo qëllime.
4) Ta kryejmë haxhin ashtu siç e ka kryer Resulull-llahu me nder dhe rrespekt, duke u larguar nga marëdhëniet intime me gruan, mëkatet dhe polemikat, duke i dhënë rëndësi më tepër punëve të mira dhe të pëlqyera.
5) Të sillemi mirë me prindërit duke iu përgjigjur kërkesave të tyre nëse (këto kërkesa) nuk kanë të bëjnë me diç që i bëhet mëkat All-llahut. T?u flasim fjalë të mira dhe t?i largojmë nga ata gjërat e këqia edhe nëse kjo nuk u shkon për shtati atyre.
6) Lidhjet familjare të mos i shkëpusim, t?i vizitojmë të afërmit tonë dhe t?u bëjmë mirë atyre. Të interesohemi për gjendjen e tyre dhe t?u ndihmojmë aq sa kemi mundësi.
7) T?u bëjmë mirë fqinjëve duke u sjellur mirë me ta dhe duke mos u penguar atyre.
8) Ta nderojmë musafirin, ngase një gjë të tillë e kemi obligim. E kemi për obligim që ta ushqejmë dhe t?i sigurojmë konak të mirë.
9) Ta nderojmë besimtarin duke i plotësuar obligimet që i kemi ndaj tij: T?i japim selam kur ta takojmë, t?i dëshirojmë mëshirë nga All-llahu kur të teshtë, t?ia përcjellim xhenazen kur të vdesë, ta vizitojmë kur të jetë i sëmurë dhe t?i përgjigjemi ftesës së tij kur të na ftojë.
10) Të jemi të drejtë në fjalë, punë dhe gjykime, ngase drejtësia në Islam është e obliguar në çdo rast. Me këtë arrihet fitorja dhe me këtë përmirësohet gjendja e individit dhe e shoqërisë.
11) T?i përmbahemi formës Islame në moral dhe veshje ngase në këtë gjindet ringjallja e sunnetit dhe largimi nga pasimi i pabesimtarëve.
Me këtë veç kemi kaluar gjysmën e rrugës drejt xhennetit. Të nisemi tash drejt gjysmës së mbetur e cila përfshin shirkun dhe mëkatet duke e vazhduar rrugën pa lodhje dhe mërzi. Ta mohojmë shirkun në këto mënyra:
1) Duhet mohuar se ndonjë prej krijesave posedon aftësi të largojë çfarëdo të keqe apo t?i sjellë ndonjë të mirë vehtes apo dikujt tjetër pa caktimin dhe dëshirën e All-llahut. Për këtë pra, të shpresojmë për çdo të mirë në All-llahun dhe të mbështetemi tek Ai nga çdo e keqe. Vetëm nga Ai të kërkojmë ndihmë dhe shërim ngase askush tjetër prej krijesave nuk e meriton këtë. Prandaj të shpresojmë vetëm në Të dhe të kemi frikë vetëm nga Ai.
2) Vetëm All-llahun ta adhurojmë dhe askujt tjetër përveç Tij të mos i lutemi. Vetëm me emrin e Tij të betohemi dhe të mos therrim kurban në emër të ndonjë varri, por vetëm në emër të Tij. Të mos i zotohemi askujt pos atij dhe të mos kërkojmë ndihmë pos nga Ai.
3) Të mos lidhim ndonjë pe apo hajmali për t?u mbrojtur me këtë nga syri i keq apo të largojmë nga vehtja jonë ndonjë të keqe tjetër. Ngase syrin e keq apo ndonjë të keqe tjetër nuk e largon askush tjetër përveç All-llahut Fuqiplotë.
4) Të mos u besojmë falltarëve, magjistarëve apo astrologëve e as asaj në të cilën ata thirrin duke pretenduar se e dinë të fshehtën. Të fshehtën nuk e di askush përveç All-llahut të Madhëruar.
5) Të mos i nënshtrohemi sunduesit, dijetarit apo prindit në mëkat ndaj All-llahut. Ngase nënshtrimi ndaj ndokujt përveç All-llahut duke e bërë të ndaluarën të lejuar dhe duke e bërë të lejuarën të ndaluar është shirk.
Me këto pesë pika kemi arritur që të njohim tri të katërtat e rrugës për në xhennet. E tash na mbetet edhe pjesa e fundit e ajo është të larguarit nga mëkatet e pas kësaj arrijmë deri te dera e xhennetit ku insha?all-llah (nëse don All-llahu) do të hyjmë së bashku me ata të cilët hyjnë.
1) Ta ruajmë dëgjimin duke mos dëgjuar sende të kota, të cilat përmbajnë mëkat. Të mos ndëgjojmë muzikë, shpifje, bartje të fjalëve apo fjalë të cilat shpiejnë në kufër.
2) Ta ruajmë shikimin duke mos shikuar atë që është e ndaluar, ndonjë femër të huaj qoftë besimtare apo pabesimtare.
3) Ta ruajmë gjuhën nga fyerjet, gënjeshtrat apo fjalët e këqia. Të mos dëshmojmë rrejshëm, të mos përgojojmë dhe të mos shpifim.
4) Ta ruajmë barkun nga gjërat e ndaluara qoftë në ushqim apo pije. Të mos ushqehemi me kamatë, me coftirë apo mish derri. Të mos pijmë pije dehëse e as të mos pijmë duhan.
5) Ta ruajmë organin gjenital duke mos iu afruar askujt përveç bashkëshortes apo asaj që e kemi nën posedim (robëreshës), të cilat na i ka lejuar All-llahu xh.sh.
6) Ta ruajmë dorën duke mos u bërë dëm njerëzve me të, të mos i rrahim apo t?i vrasim pa të drejtë. Të mos i përdorim duart për të luajtur bixhoz apo për të shkruar me to ndonjë dëshmi të rrejshme.
7) Ta ruajmë këmbën duke mos shkuar në vendet e ndyta, të ndaluara e të këqia.
8) Ta mbajmë fjalën e dhënë, të dëshmojmë drejtë dhe t?i zbatojmë premtimet. Të mos dëshmojmë rrejshëm dhe të mos bëhemi prej atyre të cilët e shkelin fjalën e dhënë.
9) Ta ruajmë pasurinë, mos ta harxhojmë kot, por ndërkohë edhe të mos jemi koprracë. Mos ta humbin por edhe mos ta grumbullojmë tepër duke mos e shpenzuar në rrugën e All-llahut.
10) Të kujdesemi për familjet tona qoftë në aspektin fizik apo atë psikik, të kujdesemi për moralin dhe besimin e tyre. T?i mbrojmë nga çdo send që ua shkatërron shpirtin apo mendjen.
Kjo ishte rruga për në xhennet, o ju kërkues të xhennetit, të jemi pra të përgatitur që t?i zbatojmë këto pika në jetën tonë duke u armatosur me dituri të vërtetë nga Libri i All-llahut Të Madhëruar dhe nga Sunneti i të Dërguarit të Tij Muhammedit ?.
Kjo ishte e tërë ajo që shkurtimisht kam përmbledhur për begatitë e xhennetit dhe për sqarimin e rrugës deri tek ai, ashtu siç na e ka sqaruar All-llahu xh.sh. në Librin e Tij dhe i Dërguari i Tij në hadithet e vërteta. All-llahun xh.sh. e lus që ta bëjë punën time të sinqertë për hir të Fytyrës së Tij. T?ia falë mëkatet autorit, prindërve të tij, hoxhallarëve të tij, të afërmve të tij dhe që t?i bëjë këta prej banorëve të xhennetit. Gjithashtu e lus që t?ia falë mëkatet lexuesve të këtij libri dhe që t?u bëjë dobi me këtë broshurë. Vërtetë Ai është Ndihmuesi më i mirë dhe Ai u mjafton besimtarëve që i mbështeten.
Lutja jonë e fundit është: Falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botërave!
Shkëputur nga: XHENNETI - BEGATITE E TIJ DHE RRUGA PER NE TE
Ebul-Harith Ali ibn Hasen
Përktheulukman Neziri

*

[Zana e malit]

BAZAT E IMANIT NË DRITËN E KOHËS BASHKËKOHORE

(ATEIZMI)

Ateizmi i cili sot po përhapet në perendim dhe mburet me mohimin e të ekzistuarit të All-llahut, mohimin e faktit se Ai është i vetmi që krijon, furnizon, ngjallë, vdes gjallesat tjera dhe se Ai është krijuesi dhe drejtuesi i vetëm i kozmosit , është fenomen i cili aspak nuk është i njohur për historinë e deritanishme njerëzore në këtë vëllim dhe ndikim në jetën e njerëzve, idetë e tyre dhe rezonët e pasojat të cilat shihen në përhapjen e amoralitetit dhe anarkisë.

Në periudhat e lashta të historisë kanë qenë të njohura rastet e paraqitjes së ateizmit në lloin e Dehrijjunëve, të cilët kanë mohuar rringjalljen dhe vdekjen ia kanë përshkruar kohës, e jo All-llahut. Për ta, All-llahu i Madhërishëm thotë:

“Ata edhe thanë: Nuk ka tjetër, vetëmse kjo jetë e jona në këtë botë, po vdesim dhe po lindemi dhe asgjë nuk na shkatërron tjetër pos kohës. Ata për këtë nuk dinë asgjë, ata vetëm fantazojnë.”(El-Xhathije, 24)

Këto janë fillimet e para të njerëzve të sotëm të cilët përdorin fjalën “NATYRË” në vend të fjalës All-llah, dhe kështu bien në gabimin e njëjtë sikurse paraardhësit e tyre.

Gjithashtu ka pasur raste të amoralitetit dhe shfrenimit,krahas ateizmit, siç ka qenë rasti me Mazdakizmin, që ka qenë i përhapur në Persinë e lashtë. Pasuesit e tij kanë lejuar që të gjithë në mënyrë të barabartë të marrin pjesë në pasuri dhe gra. Kanë prodhuar amoralitet dhe shfrenim i cili aspak nuk ka qenë i njohur në shekujt para tyre. Ata kanë qenë fara e parë e komunizmit bashkëkëhor të cilën e kanë plasuar Marksi dhe Engelsi.
Megjithatë, këta dhe të ngjashëm si ata, kanë qenë pakicë te popujt e mëparshëm.
Kjo është për shkak se lloji më i shpeshtë i largimit nga rruga e vërtetënë aspektin ideor, siç thamë, ka qenë shirku e jo ateizmi.

Natyra e njeriut, edhe nëse devijon, ajo beson në të ekzistuarit e All-llahut, por krahas Tij konsideron edhe tjerë të barabartë me Atë.
Kurse ateizmi, mohimi i hapët i të ekzistuarit të All-llahut, është përjashtim i rrallë, madje edhe te natyra e shfrenuar njerëzore.
Arsyeja për paraqitjen e ateizmit në këtë aspekt është ngecja jo e zakonshme e intuitës njerëzore, e cila njeriun e ka sjellë në një situatë që të jetojë plotësisht i dorëzuarndaj kësaj bote, duke adhuruar vetëm atë që mund t’ia ofrojë shqisave të veta dhe duke mohuar Zotin për të cilin thuhet:

“...Ai i di fshehtësitë dhe publikimet tuaja dhe Ai e di atë që bëni.”(El-En’am, 3)

Ateizmi siç thamë, është rrallësi e vërtetë në historinë e njerëzimit.

Gjendja e njerëzimit të kohës bashkëkohore është ngarkuar me përhapjen e ateizmit me përmasa që nuk mbahen mend.
Për një gjendje të tillë të njerëzimit duhet të ekzistojnë arsye jo të zakonshme të cilat kanë sjellë në përhapjen e ateizmit në këtët mënyrë brutale.
Megjithatë, neve na intereson se prej nga kjo përhapje e jashtzakonshme e kësaj dukurie e cila është shumë më e madhe se ndonjëherë më parë gjatë historisë.

Përse sot kemi një numër kaq të madh të njerëzve që kanë humbur orientimin e drejtë në jetë, plotësisht i janë dorëzuar jetës së kësaj bote dhe kanë mohuar të ekzistuarit e All-llahut?

Duke pasur parasysh se natyra njerëzore, madje edhe ajo që është në devijim, shumë rrallë arrin deri te ly nivel, SIGURISHT ekzistojnë arsye të posaçme të cilat kanë sjellë deri te përhapja aq e madhe e ateizmit dhe ngecja e plotë e natyrës njerëzore në Evropë, deri në atë masë saqë kanë tejkaluar shirkun dhe kanë shkuar në ateizëm të plotë i cili në vete përmban edhe shirk edhe kufër bashkarisht.

Për të kuptuar këto shkaqe, duhet që shkurtimisht të shqyrtojmë gjendjen e njeriut në Evropë para paraqitjes së ateizmit.

*********************************************

Marrë nga revista kulturore, shkencore, informative “VEPRA”
Autori: Muhammed KUTUB

Vijon.....”Shkaqet e ateizmit”

ZeM

[Zana e malit]

Shkaqet e Ateizmit


1. Roli i kishës evropiane në shtrembërimin e krishterizmit- i cili është shpallur nga All-llahu i Madhërishëm:

All-llahu ka dërguar Isain (alejhis-selam) me të Vërtetën, i shpalli Inxhilin përmes të cilit njerëzve ua ka sqaruar thelbin e teuhidit dhe ua ka treguar dispozitat praktike të cilave janë të obliguar t[u përmbahen në jetën e përditshme:

“.. vetë Mesihu, (Isai), tha: O beni Israilë, adhurojeni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj, sepse ai që i përshkruan Zotit shok, All-llahu ia ka ndaluar atij Xhennetin dhe vendi i tij është zjarri. Për mizorët nuk ka ndihmës.”(El-Maide,72)

“Dhe (ka ardhur) që t'iu vërtetoj Tevratin që e keni para duarsh, t’iu lejoj disa që u ishin ndluar juve, kam ardhur me arguent nga Zoti juaj, pra kini frikë All-llahun dhe më dëgjoni mua”(Ali Imran, 50)

Këshillat e ndryshme të formuara nga Kisha për përcaktimin e çështjeve të besimit kanë shtrembëruar këtë fé të shpallur nga All-llahu në dy segmente të rëndësishme të saj:

-Në segmentin e besimit, ashtu që kanë bërë zota në vend të Një të Vetmit, pastaj mesihun, birin e Merjemes, e shpallën për zot, në vend se njeri, ashtu siç ishin edhe të Dërguarit tjerë.

All-llahu i Madhërishëm thotë:

“Bënë kufër (mohuan të vërtetën) ata që thanë: All-llahu është ai, Mesihu, biri i merjemes...”(El-Maide, 72)
“Gjishatshtu bënë kufër (mosbesim) ata që thanë: All-llahu është i treti i treve. S’ka në gjithësi tjetër pos All-llahut...”(El-Maide, 73)

-Në segmentin e mosrespektimit të dispozitave të cilat janë shpallur në Inxhil, ashtu që janë larguar nga gjykimi sipas Shpalljes së All-llahut të Madhërishëm, me përjashtim në fushën e së drejtës familjare. Në të gjitha segmentet tjera të jetës janë udhëhequr sipas kodit romak,e jo sipas vullnetit të All-llahut.
All-llahu i Mdhërishëm thotë:

“Ne vazhduam gjurmët e tyre (të pejgamberëve)me Isain, birin e Merjemes, vërtetues i Tevratit që kishin më pranë. Atij i dhamë Inxhilin, që është udhëzim i drejtë dhe dritë, që është vërtetues i Tevratit që kishin pranë, që ishte udhëzues e këshillues për të devotshmit. (E zbritëm) Që ithtarët e Inxhilit të gjykojnë sipas asaj që All-llahu e Zbriti në të. E kush nuk gjykon sipas asaj që All-llahu e Zbriti, të tillët janë mëkatarë të dalë jashtë rrugës së Zotit”.(El-Maide, 46-47)

Në këtë mënyrë Kisha plotësisht ka shtrembëruar krishterizmin i cili ka qenë i shpallur nga All-llahu dhe kështu Evropa është gjetur në shirk që nga fillimi i krishterizmit. Ai shirk ka qenë vetëm hyrje për çregullime edhe më të mëdha në jetën e Evropës.

2. Raporti i kishës ndaj shkencës

Evropa në Mesjetë ka jetuar në erësirat e paditurisë dhe bestytnitë. Për këtë arsye evropianët atë pjesë të historisë së vet e quajnë “epoka e errët”.
Pas kësaj ka ardhur deri te luftërat e mëdha të cilat i kanë zhvilluar krishterët kundër muslimanëve dhe që janë të njohura si “luftërat e kryqëzatave”, kurse kanë zgjatuer dy shekuj të plotë, prej shekullit 11 deri në shekullin 13.
Në këto luftëra krishterët për herë të parë për së afërmi njoftohen me jetën e muslimanëve dhe karakteristikat e tyre qytetëruese dhe shkencore.
Kjo pati ndikim të madh tek ata, andaj u munduan që jetën e tyre në Evropë ta rregullojnë në bazë të vlerave të caktuara që i panë te muslimanët.
Lloji tjetër i ndikimit islam në Evropë ishte kontakti i tyre me muslimanët në Andaluzi, pjesën veriore të Afrikës, Sicilinë islame dhe Jugun e Italisë, i cili gjithashtu ka qenë islam.
Në këto vise kanë lulëzuar universitete islame në të cilat kanë studijuar njerëy nga të gjitha pjesët e botës.
Shumë evropianë kanë qenë mysafirë të atyre universiteteve për të firuar dituri nga profesorët muslimanë. Mësonin gjuhën arabe, e cila ishte gjuhë e shkencës, në mënyrë që të përkhejnë veprat shkencore në gjuhët e tyre amtare.

Përmes këtyre dy ndikimeve Evropa fillon të zgjohet dhe të dalë nga “erësira e Mesjetës”. Megjithatë, Kisha u ngrit kundër rilindjes shkencore e cila ndodhi në Evropë për dy arsye:

a) Nga frika për pozitën e saj në shoqëri. Autoriteti i kishës te populli bazohej në disa iluzione të papranueshme të cilat i mbillnin në trutë e njerëzve, duke u thënë se në fé ekzistojnë fshehtësi të cilat i dinë vetëm njerëzit e kishës. Njerëzit tjerë duhet verbërisht t’i nënshtrohen klerit kishtar dhe aspak mos të pyesin për ato fshehtësi. Ata vetëm mund të kërkojnë bekim nga pushteti kishtar, ashtu që do t’u jenë plotësisht të nënshtruar dhe t’i kënaqin kërkesat e tyre. E ata (pushteti kishtar), për shkak të nënshtrimit të tyre, do t’i afrojnë te Zoti i cili do t’ua fal mëkatet. Kisha është frikësuar se nëse përhapet shkenca, njrëzit do t’i hapin sytë dhe do t’i zbulojnë legjendat e kishës, dhe kështu njerëzit e kishës do të humbasin autoritetin dhe vendin të cilin e kanë pasur në shoqëri, kurse Kisha do të humbte shenjtërinë të cilën e ka pasur në masat e gjera.

b) Për arsye se ajo dituri, para së gjithash, ka qenë muslimane. Evropaianët të cilët kanë shkuar për të fituar dituri në qendrat islame, kur janë kthyer, me vete kanë marrë dijen e muslimanëve, vlerat islame dhe normat e jetës në përgjithësi.
Kisha është frikësuar se Islami në Evropë do të përhapet përmes rilindjes shkencore e cila ka ardhur prej universiteteve islame dhe prej dijetarëve muslimanë. Për këtë shkak Kisha filloi që pamëshirshëm të përndjekë dijetarët evropianë të cilët i kishin pranuar shkencat islame. Janë kërcënuar me vrasje, me djegie dhe mundim deri në vdekje, po qe se nuk heqin dorë nga shkenca të cilën e kishin sjellë prej dijetarëve muslimanë.
Ky ishte projekti i fillimit të rrezikshëm i cili kishte jehonë të thellë në jetën evropiane, projekti i ndarjes së shkencës nga feja dhe lindja e armiqësisë ndërmjet fesë dhe shkencës, apo ndërmjet të diturve dhe fesë.
Kjo përçarje në Evropë përherë është shtuar me kohën, përderisa nuk ka ardhur deri në atë masë saqë në ndërdijen e njeriut të arsimuar feja është bërë simbol i bestytnisë dhe prapambetjes.
Nga ana tjetër, [B]teza shkencore ka qenë[/B]: të eliminohen të gjitha botëkuptimet fetare nga fusha e hulumtimit shkencor dhe aspak të mos tregohet në Zotin në asnjë prej fakteve shkencore lidhur me gjithësinë, jetën dhe njeriun.

3. Padrejtësia të cilën Kisha me njerëzit e vet ia ka bërë popullit


Kisha nuk është kënaqur me shtrembërimin e fesë së shpallur prej All-llahut dhe mohimin e shkencës dhe zbulimeve të saj eksperimentale, por kësaj i ka shtuar padrejtësinë edhe më të madhe ndaj jetëve njerëzore,arsyes dhe pasurive të tyre:

- Kisha u ka imponuar njerëzve monopol në ndërmjetësim në mes tyre dhe Zotit. Asnjë njeri nuk është në gjendje t’i drejtohet Zotit, përveçse përmes priftit.
Prej njeriut të thjeshtë nuk do të pranohet pendimi, e as mëkatet nuk do t’i falen pa u rrëfyer para priftit në “karrigen e pranimit” dhe lajmërimit të tij se mëkatet i janë falur.

- Kisha njerëzve u ka imponuar bindje të caktuara lidhur me formën e Tokës dhe kohëzgjatjen e qëndrimit në të, të cilat kanë qenë në kundërshtim me zbulimet e reja shkencore. Kisha u ka thënë “Këto janë njhuri të shenjta, sepse janë shpallur nga Zoti, ai i cili i mohon është bërë mosbesimtar-ateist”

-Ua ka imponuar një të dhjetën. Çdo njeri ka qenë i obliguar që një të dhjetën e pasurisë së vet “vullnetarisht” t’ia dhurojë kishës. Jo Zotit, as të varfërve, por që prej asaj të jetojnë priftërinjtë jetë luksoze, për të cilën edhe sunduesit më të pasur të cilësdo kohë vetëm do të mund të ëndërronin.

- Kisha ua ka imponuar njerëzve edhe “kolltukun”, që një ditë në javë të punojnë në pronën e kishës pa pagesë.

- Ua ka imponuar nënshtrimin nënçmues ndaj njerëzve të kishës, sipas së cilës kanë qenë të obliguar që t’i përulen priftit kur të kalojë pranë tyre, aq thellë, saqë ballët e tyre të prekin përtoke, edhe pse toka shpesh ka qenë në baltë apo flliqësira.

Krahas të gjitha që i përmendëm, duhet theksuar edhe atë se Kisha, pasiqë masat në Evropë janë ngrejtur kundër padrejtësisë së feudalëve dhe kanë kërkaur të drejtat e tyre, është pozicionuar nga ana e feudalëve dhe u është kërcënuar masave të shkelura se Zoti do të hidhërohet ndaj tyre poqese ngrihen kundër padrejtësisë së zotërinjëve të tyre!

Krejt kjo ka pasur ndikim të madh në raportin negativ të masave të gjera ndaj kishës, e me vetë këtë edhe ndaj vetë fesë në përgjithësi.

*****************************************


VAZHDON shkaku tjetër me rradhë “Asketizmi”

zEm