Dua të "zgjohem" dhe unë

[KVS]

Tregti?

Fucked up nga çfarë? "Zoti" siç përkufizohet nga fetarët nuk ekziston. Kjo argumentohet më se qartë tek tema "Përkufizimi i zotit". Ti çdo të thuash me termin "zot"? Nëse ke përkufizim tëndin personal të ndryshëm nga ato që janë paraqitur në atë temë deri më tash, je i ftuar ta sjellësh atje. Ashtu siç përkufizohen zotat nga fetë judaike dhe më gjerë deri në Kinë, logjikisht bien poshtë që në përkufizim. Çështje tjetër që nuk bie poshtë menjëherë dhe industria që secila prej këtyre feve ka ngritur.

Thjeshtimi yt i mëspirmëm është krejt i mangët. Në këto 2.000 vjet të sundimit fetar judaik mbi Europë asgjë e mirë nuk i ka ardhur kontinentit prej saj, por vetëm probleme, duke filluar me shkatërrimin e dhunshëm të qytetërimeve, me djegjen e dijes, vrasjen e dijetarëve, mbajtjen e popujve me dhunë në obskurantizëm mesjetar, vonesën zhvilluese dhe teknologjike dhe plot "të mira" të tjera. Pra ai besimtari "paqësor" që përshkruan ti më lart nuk ekziston. Shqipëria e ka vuajtur dhe ajo pjesën e vet nga këta besimtarët "që shikojnë punën e tyre" duke ndaluar zhvillimin e gjuhës, vrasjen e rilindasve, përhapjen e përçarjes kombëtare etj etj etj si dhe të shohim se ku do të dalin tani së fundi.


Gjithashtu je dhe jashtë teme. E ke lexuar temën psh.?

[darwin]

Nuk jam ateist, por besoj me lejohet te them dicka..

24 ore ne 7 ditet e javes.

Duke lene pak menjane faktet do doja te veja ne tavoline dy karta ose dy mundesi edhe te shohim se cilen preferoni edhe kush eshte me i fituari.

E para 1) Zoti nuk ekziston. --Ne kete rast s'ka asgje pas vdekjes, njerzit shuhen pergjithmone, s'ka Zot.

Nje Besimtar i Zotit - Jetoi, nje jete te paster, me shprese tek Zoti dhe shpesh here gjeti fuqi e mbeshtetje. Jetoi dhe i provoi gjerat njesoj si nje mosbesimtar, por ne menyren qe i pelqente atij. Krijoi familje, u shkollua shkoi ne pune erdhi ne shpi etj. Kur i ndodhen fatkeqesite besoi tek zoti dhe ju mbeshtet atij e kjo gje e ndihmoi shume. Etj etj edhe pastaj vdiq.

Nje mosbesimtar-- Edhe ky jetoi sipas qejfit te vet. U lodh gjithe jeten ti mbushte mendien vetes qe nuk ka zot. Nuk besoi ne zot edhe duhet theksuar se keta njerez i tremben shume vdekjes, fatkeqesive, dhe shpesh jane pre e depresioneve edhe katastrofave mendore. Megjithate jetoi e u "kenaq" sipas menyres se vet. U shkollua, punoi etj etj edhe vdiq.

Ne kete rast asnjeri sdel me i fituar se tjetri (pra besimtari dhe mosbesimtari).
Jetuan, vdiqen. Mbaroi filmi.

Jo kaq shpejt!
Nuk eshte kaq e thjeshte sa deshiron te duket.

E para, besimtari jeton gjithe jeten i ndrydhur dhe me frike. Frika eshte burimi i mizorive me te medha dhe mjeti kryesor ne kontrollin e masave.
"..Kur i ndodhen fatkeqesite besoi te zoti dhe kjo e ndihmoi shume.." - he?! Nuk para kam pare shume nga keto raste. Edhe lypesi gjithmone te thote "me jep dyqind leke te ndimofte zoti" por ky "zoti" ne ate trotuar e ka lene qe prej 10 vjetesh. S'e kam pare ndonjehere ta ushqeje, apo ti jape qofte nje gote uje. Sigurisht, sipas jush ketu futet neni i ligjit "Test mbi besimin". Mund edhe te pranohet si shpjegim. Hartuesit e "kushtetave hyjnore" ka qene aq te mencur sa ti parashikonin dhe keto raste.

"..Mosbesimtari pre e depresioneve dhe katastrofave mendore.." - serioz je ketu? Nuk te tregojne asgje rastet e femijeve te gjore ne Shqiperi te mashtruar nga feja apo duhet te permendim kamikazet ne Irak? Ato veprime "normale" i ndodhin sepse e kane indoktrinuar veten ne ate grade saqe halucinacionet jane pjese e pandare e 24-oreshit (por gjithsesi, ne nje shkalle shume me te larte sesa shembulli i besimtarit tend familjar).

Nejse, shikoj dy esenca dallimesh midis Besos dhe jo-Besos (po e quajme Agimi) : Frika dhe Liria. Nqs kete jeten tone e jeton me te paren atehere, vaj halli se cfare individi je formuar dhe cfare do te percjellesh tek pasardhesit. Ka gje me te mire sesa ta jetosh duke ndjere perhere te dyten?

(keto ishin per rastin e pare)

E dyta 2) Zoti ekziston-- Pra ne kete rast Zoti ekziston dhe fjala e tij i eshte komunikuar njerezve.
Nje Besimtar i Zotit- Do te fitoj nga kjo, per besimin qe kishte dhe te mirat qe ka bere per hir te Zotit.

Nje mosbesimtar - NO COMMENT------JUST FUCKED UP-------------------

E para, kush "zot"? Ai monoteist apo ai deist? apo valle Redoni ilir, Thori gjermanik ose Shiva indian?
E dyta, kush nga copezat e zotit semit monoteist? Ai me banim ne shkurren e Sinait, ai i linduri ne Betlehem (kete po e quajme 3 binjaket) apo ai tjetri me vendbanim ne Meke?

Nqs do te ekzistonte nje "fuqi e mbinatyrshme, zot" atehere ai qartesisht nuk ekziston sipas karakteristikave qe "ua pershkroi" hebrenjve te paret.

Pra 2) besimtari dhe jo-besimtari shkojne ne te njejtin vend. I pari sepse ka besuar absurditet dhe mizori, dhe i dyti sepse nuk ka besuar.

Dhe e fundit, qenka dicka e bukur te mesosh qe besimi duhet te ekzistoje sepse pret nje shperblim. Del Monako, sipas vete termave tuaj, kjo eshte as me shume as me pak sesa: nje blasfemi totale!

Theksoj ketu se nuk dua te hedh poshte fene kristiane se edhe ajo nga i njejti zot ka ardh por eshte ndryshuar nga dora e nejriut me vone .....

Hije, te kam thene dhe here tjeter.. Te agno/ateizmi NUK TE TAKON TY TE MERRESH ME FETE E TJERA! (ashtu sikunder nuk u takon dhe te krishtereve te merren me islamin!)

Ketu mund te besh avokatine e islamit dite/nate por jo prokurorin e krishterimit. Nqs do te vazhdosh me keto gjera, atehere te sugjeroj Bota Shpirterore -> Komuniteti Musliman -> dera majtas dhe mos hajde me ketu.. u kuptuam?

[marcus1]

E para, besimtari jeton gjithe jeten i ndrydhur dhe me frike.

Ndalu njëherë dhe mos u nxito as ti Darwin. Fetari mbase jeton gjithë jetën i ndrydhur dhe me frikë, por jo të paktën besimtari i Krishterë. Lidhja e të Krishterit me Zotin e tij, është një lidhje dashurie, një lidhje midis Babait dhe fëmijës. Sigurisht që të Krishterët kanë frikë Zotin e tyre, por kjo është një lloj frike e natyrshme. Ashtu siç është e natyrshme një fëmijë të ketë frikë babain e tij, ashtu është e natyrshme një i Krishter të ketë frikë Zotin e tij, por ajo që dominon në mardhënjet e tij me Zotin, është dashuria, njësoj si fëmija me prindin.

Në fakt ti nuk je pa të drejtë kur thua jeta e besimtarëve është e ndrydhur dhe me frikë. Por kjo ndodh për ata besimtarë (qoftë edhe të krishterë) që mundohen të "blejnë" parajsën me veprat e tyre të mira. Sa herë që ata dështojnë të bëjnë ndonjë vepër të mirë, ata dridhen nga frika. Por, sipas meje, Zoti nuk ka nevojë për veprat e njerëzve. Një Zot i tillë do ishte një Zot egoist, i cili do kenaqte egon e tij duke parë se si torturohen njerëzit për të bërë diçka të pamundur për ta. Një zot i tillë, për mua është një zot i krijuar nga imagjinata njerëzore. Do preferoja të isha ateist sesa të besoja në një zot të tillë.

Zoti im, është një Zot që është Jetë, Dashuri, Liri. Ai që beson në këtë Zot, shijon Jetën, shijon Dashurinë, shijon Lirinë, në një masë të tillë që mëndja njerëzore nuk mund ta kapë dot. Jeta, dashuria dhe liria që ne njerezit njohim nuk janë asgjë tjetër veçse një hije e Jetës, Dashurisë dhe Lirisë së vërtetë.

Por, a mund tua vërtetoj këto gjëra unë? JO! KURRË!. Ju mbase do filloni të jeni tallës dhe sarkastikë me përgjigjen time, por fatkeqsisht unë nuk mund t'ju vërtetoj asgjë. Duhet dikush të shijojë Krishtin, në mënyrë që të bindet për vërtetësinë e fjalëve të mia.

P.S. Darwin, më duket se kam dalë nga tema. Nëse po fshije postimin tim apo çdo fjali që ndodhet jashtë temës.

[Ryder]

Ti s'do Zotin...ti do Fuqine (e zotit), dhe perspektiven per ta perdor ket fuqi per te miren tende pas kesaj jete...dashuria qe ke ti per Zotin esht komplet egoiste.
Do nje Zot te dobet ti? Do ta doje krijuesin tend po te ishte i dobet, i shkaterruar, i share, i vrare, manjak, sadist, hajdut?
Ti do faktin qe zoti i ka te gjitha pergjigjet, dhe i di vendet e erreta te vetes tende qe ti ke frike ti eksplorosh vete.
Zoti esht gjithcka qe ti do po s'di ta shprehesh ne fjale...dmth ti e ke vendos Zotin direkt te lumturia jote (qe esht emocion), ndersa pjeset negative te jetes ose i qun "teste para-parajsore" ose "tundime te shejtanit"...rendesi ka qe Zoti (fuqia) te jep motivacion per te luftu per parajse, qe esht nje tjeter X.
Simethen nji besimtar i ketij lloji (besimtar "shpirteror") ne vend qe te perpiqet te njohe veten, botkuptimi i tij del nga hici e perfundon ne hic.

Kshuqe ju qe niseni te jeni fetare jo nga ana teologjike po nga ana shpirterore...jeni vetem pre e kurtheve emocionale qe ndjeni...ju ne fakt s'jeni as raste fetare, jeni vetem raste psikologjike.

[FLORIRI]

_____________

Simethen nji besimtar i ketij lloji (besimtar "shpirteror") ne vend qe te perpiqet te njohe veten, botkuptimi i tij del nga hici e perfundon ne hic.

_____________

Ryder me thuaj nje verset nga fete monoteiste qe i ndalojne besimtarit reflektimin
mbi veten e tij.

[Ryder]

S'esht puna te verset o vlla esht puna te komplet struktura qe feja ze te individi...vete koncepti i fese qe te transferosh ndjenjat ne hic. Verset s'jane vec perralla mitologjike qe nuk shpjegojne dot pasojat qe le feja te psikologjia e individit.

S'ka nevoje te thoje ai tjetri "vidh" qe ti te vjedhesh...tjetri vetem te merr shpine, te nxjerr ne rruge dhe ti do detyrohesh me vjedh...tjetri pastaj thot "un s'te thash vidh"...

[FLORIRI]

Pranoj shembullin qe dhe,po nuk kuptoj se cila eshte kjo pjese ne strukturen e fese qe e ben individin te kete botekuptim qe del nga hici dhe perfundon ne hic.

si duket ri-kthehemi perseri ne teme pasi ti beson qe nuk ka zot meqe e quan hic fillin e botkuptimit te nje besimtari,por nuk arrin ta vertetosh qe zoti nuk egziston..lol

[Ryder]

Pranoj shembullin qe dhe,po nuk kuptoj se cila eshte kjo pjese ne strukturen e fese qe e ben individin te kete botekuptim qe del nga hici dhe perfundon ne hic.

si duket ri-kthehemi perseri ne teme pasi ti beson qe nuk ka zot meqe e quan hic fillin e botkuptimit te nje besimtari,por nuk arrin ta vertetosh qe zoti nuk egziston..lol

As qe e kam than nejher qe "Zoti nuk egziston"....gjithmon kam then "nuk e di"...s'ka prova per ta provu as per ta mohu...kshuqe pergjigja logjike ndaj pytjes "Egziston Zoti?" esht "Nuk e di".

Ma merr mendja qe e din se pse e ndalon Islami idhullizimin, paraqitjen e ikonave, imazheve te shenjta etj.
Arsyeja esht qe njerezit mos ta transferojne besimin e tyre ne imazhe dhe ikona po ta transferojne direkt te Zoti.
Ca dmth "ta transferojne besimin te Zoti"...se shum ktu besojne po e kan at konceptin e besimit pak te turbullt.

Ti e pranon Zotin si krijuesi i Universit, ai qe na dha fryme, ai qe ka ne dore jeten e vdekjen tone, lumturine dhe deshperimin tone, familjen, pasurine tone etj etj etj gjate kesaj bote edhe tjerave.
Ne fjale te tjera, ti s'ke asnje fuqi para Zotit, dhe i dorezohesh komplet Zotit, pasi e kupton qe asnje gje njerezore s'ka kapacitet qe te munde Zotin...prandaj ti ja dedikon gjithcka qe ti perfaqeson Zotit...edhe esht nji koncept psikologjik qe thot qe njeriu kur se mban dot dhimbjen dhe pafuqine e vet, atehere i transferon keto tek dicka me e forte se vetja. Pranej edhe i dobeti i ngjitet te fortit, masat shkojne pas liderit etj. Lideri e ka ne dore njeriun POR ja do te miren.
Si ka mundesi qe ky entitet mbinatyror esht gjithcka per te cilen njeriu ka nevoje? S'te shkon ne mendje qe Zoti esht kriju per te mbush boshlleqet dhe injorancen e njeriut?

ke parasysh, po flas vetem per efektin psikologjik qe ka "transferimi i besimit te Zoti" ose thjesht "besimi te Zoti"...jo per egzistencen apo jo te Zotit, (se ket te fundit s'do me gjesh nejher tu e debatu seriozisht)