Injoranca, Kulmi i Lumturise.

[kapedani2001]

spo hyj ne kete teme se smbaj mend gje nga ajo koha e atij (te madhit )shqiptar
nejse car do thosha
huh harrova
nuk jam the aq i lumtur po jo the aq i trishtuar
mbase ngaqe me te shumtat qe kam deshiruar i kam bere me ngelen the nja 80% per te ber po ska gajle avash avash (shelegu behet dash) hajt te mira SSALB THE JU TE TJERET


RESPECT...

[bleko]

mesazhi eshte: bjerini murit me koke( jo shume se do arrini orgazmen hyjnore) qe te jeni te lumtur!

[Fiori]

Dituria apo injoranca nga ana tjeter, jane vetem nje % e vogel e "lumturise", pra njeriu si i "zgjuar" (nese ka te tille) ashtu dhe injorant (nese ka te tille) mund te jete i lumtur dhe i gezuar ne varesi te faktoreve te tjere qe ndikojne ne jeten tone si njerez.

Sepse di shume "apo sepse ke brire ne koke" nuk do te thote se nuk je asnjehere i lumtur. Ska nevoje te filloj une te numeroj rastet kur njeriu di dhe perseri eshte i lumtur, pasi jam e sigurt te diturve me lart do u shkoje mendja per nje rast te tille vete.
Gjithashtu edhe nje "budalla/injorant" ka rastet e tij te pakenaqesise dhe hidherimit.

Nuk e hedh poshte rastin nese nuk do dije dicka do ishe ndiheshe shume here me mire se sa kur e di, por ka raste kur meson ate "me shume" dhe je i lumtur qe e mesove.

Me pak fjale pergjigjet per pyetje te tilla, nuk prihen me thike. Ka gjithmone nje keshtu dhe nje ashtu pergjigje per cdo te tille.


Kisha kohe pa u marre me te tilla gjera

[macia_blu]

sllabo....une jam akoma ne dileme per kete pyetje. Ama njeqind here ne dite i kam zili injorantet, jane me te lumturit.
Po e di ti se vetem injorantet mund te behen te lumtur. E prap me vjen me e ngushellu veten epo mire se nukjam krejt injorante te pakten edhe pse as nukkam qene as nuk jam hic hic e lumtur.Te pershendes!

[Jeans-boy]

lumturia eshte term abstrakt,nuk ekziston as per inorante e as per te zgjuar.Ajo qe mund te perjetojme jane vetem pjeseza kohe te kenaqshme .
Ne qofte se ajjo qe thuhet me lart eshte e verete, do te preferoja me mire te zgjuarin qe vuan sesa debilin e kenaqur

[Mina]

Kundershtoj bindjen se njerezit ishin injorante e te paditur ne kohen e Enverit! Bile them se ne ate regjim njerezit ishin me te ditur se sot sepse i merrnin diplomat me djerse, ndryshe nga sot: qe mund ta marresh diplomen pa bere asnje ore mesim, kundrejt nje shperblimi te majme! Atehere nuk kishe alternativa dhe ishin te gjithe ne te njejtin nivel jetese. Ata me te zotet, shperbleheshin per novacionet dhe vetem kaq. Nuk kishin te drejten e patentes apo te ekskluzivitetit te shpikjes se tyre. Kete te drejte e gezonte shteti! Ne keto kushte nuk kishte asnje mundesi per te ecur perpara. Sot, fale demokracise, ai qe eshte i zoti, jeton per mrekulli! Te mos harrojme qe edhe sot ka injorante dhe te paditur, dhe disa prej tyre jane me te lumtur se ata qe jane shkolluar per vite me radhe! Njeriu eshte i lumtur kur permbush ambicjet e tij ne jete! Nje injorant mund te ndihet i lumtur ne vetvete por ai e ka te veshtire te beje dialog me nje te ditur!

[Albo]

Nje burre i zgjuar dikur ka thene:

"Sikur njerezit ta shikonin boten me syte e Zotit, ata do ta prisnin me kenaqesi vdekjen."

Kurse "Predikuesi" ne Bibel ka thene:

"Te dish eshte me mire se te mos dish. Po perse me duhet dituria kur edhe te zgjuarin edhe budallain i pret nje fat, vdekja?

[Calvero]

Me këto të thënat biblike stereotipe nuk shkohet larg o Albo

[Calvero]

Tung të gjithëve
Mua më duket se lumturia nuk varet nga niveli i diturisë por nga ambicja qëllimet e objektivat që i ke vëne vetes në jetë.
Nqs një i paditur nuk ka qëllime të larta por thjesht të ketë një punë, një shtëpi, edhe një veturë ai do të robtohet gjithë jetën për t'ia arritur këtyre qëllimeve dhe kur t'ia arrijë do të jetë i lumtur. E njejta gjë ndodh dhe me të diturin qëllimet e të cilit janë pak më të larta por dhe mundësia për ti arritur ato pak më e lartë. Pra dhe ai do të jetë i lumtur kur para vdekjes do të bëjë bilancin e jetës së tij. Kontradiktat krijohen në ato raste kur objektivat nuk arrihen ose siç ndodh sot shpesh në përëndim kur njerëzit nuk kanë objektiva të qarta dhe nuk e dinë as vetë se çfarë duan.
Kur njerëzit synojnë më tepër se ç'kanë mundësi të arrijnë, dhe nuk i realizojnë dëshirat e tyre, ata zhgënjehen nga jeta dhe shoqëria, dhe ia hedhin fajin kësaj të fundit, sigurisht, sepse asnjë nuk ia hedh fajin vetes dhe kjo gjë i bën fatkeq e depresiv. Kjo është e vlefshme si për të diturit ashtu dhe për të paditurit. Ndoshta ata që janë paksa të ditur i ren një çik më tepër mendja se të tjerët. Ky do të ishte për mendimin tim ndryshimi i vetëm.

Përshëndetje Calvero

[AsgjëSikurDielli]

Jo injoranca, por (mos)lidhja me gjera te ben me te qendrueshem dhe nese di ta realizosh me te lumtur. Te jesh i lidhur me gjera do thote te vuash, sepse ato gjera herdokur kane per tu "zhduku", apo "vdekur" e "humbur".

Te duash jeten, por te mos jesh i varur nga ajo eshte nje lloj lumturie.

Te mos krijosh lidhje te pashkeputshme me gjera e persona te sjell nje lloj lumturie.

Kete "lidhje" nuk di se a po mundem ta shpjegoj ne shqipe. Ne anglisht do thonin:

"You should not have attachments"

ASD