2 Prill
Emigracioni shqiptarë në Angli
Anglia gati dëbimin e kosovarit nga Prekazi. Shumë të tjerë në radhë
për t'u deportuar
Përparim Demaj u shpall qytetar-model në Manchester
Autoritetet britanike të emigracionit e kanë më të lehtë që të
dëbojnë nga vendi, një qytetar model, i cili jep kontributin e tij
në shoqërinë angleze, sesa një njeri të inkriminuar. I tillë është
edhe rasti i shqiptarit nga Prekazi, Përparim Dema. Por, përpara se
të tregohet historia e Demës, është me vend për të eksploruar
realitetin e përditshëm të jetës së shqiptarëve të ndershëm dhe
atyre të krimit në Britaninë e Madhe. Përfshi mungesën e një
organizimi ose lobingu në mbrojtje të emigrantëve, siç ka ndodhur në
Greqi apo Itali.
Shqetësimi
Disa ditë më parë, numri një i Rendit shqiptar, Igli Toska, gjatë
një vizite në Belgjikë, shprehu shqetësimin për kriminelët
shqiptarë, që fshihen si azilantë në këtë shtet. Tani Toskës do t'i
duhet me doemos që deklaratën e bërë në Bruksel ta përsërisë gjatë
vizitës së tij të ardhshme në Londër. Nëse Brukseli shquhet për
numrin e madh të kriminelëve, që kanë fituar statusin e azilantit
politik, ku më i fundit prej tyre ishte Altin Arapi, po ashtu në
Britaninë e Madhe shumë të tjerë "wanted" e bëjnë gjumin e qetë,
falë azileve të garantuara nga Home Office (Ministria e Brendshme
Angleze). E nëse kriminelët shqiptarë të Anglisë zënë faqet e para
të shtypit, duke u bërë pararoja e komunitetit shqiptar, ose më keq
identifikimi i këtij komuniteti me veprat e tyre, njerëzit e
ndershëm gjenden tërësisht pa përkrahje, dhe dëbohen dita- ditës,
apo mbahen të mbyllur në qendra detencioni. Në asnjë rast, gjatë
tetë viteve të fundit, asnjë nga intelektualët e shumtë shqiptarë,
që jetojnë dhe punojnë në Britaninë e Madhe, nuk kanë marrë mundimin
të shkruajnë 20 rreshta për të marrë në mbrojtje pozitat e dobëta
dhe të pambrojtura të bashkëkombasve të tyre.
Sa here që shtypi britanik ka ndërmarrë investigime të rreme, si
rasti i gazetës News Of The World me "Rrëmbimin e Viktoria Beckam"
askushi s'u bë i gjallë t'i dërgonte një letër ankese komisionit të
mediave.
Ndarja në komunitetin shqiptarë në Angli duket e madhe
Grupimet e emigrantëve në tre grupe, intelektualë, njerëz të
thjeshtë që punojnë dokudo dhe kriminelë, bën që asnjëri prej këtyre
grupeve të bashkohet me njëri- tjetrin.
Triumfi krimit
Pasojat e mosorganizimit të shqiptarëve në Britaninë e Madhe, thënë
ndryshe mosdëgjimi i zërit të tyre, pavarësisht përpjekjeve të
zbehta nga individë apo grupe të caktuara emigrantësh, janë të qarta
me dëme të mëdha. Kjo, pasi grupi i tretë pikërisht i njerëzve të
krimit të triumfojë falë bëmave të tyre dhe zënies vend gjithnjë e
më shpesh në faqet e para të gazetave britanike.
Megjithëse iniciativat e herepashershme për organizimin e
komunitetit nga ambasadori Kastriot Robo dhe stafi i tij kanë qenë
të vazhdueshme dhe mbesin të tilla, gjërat janë rrokullisur shumë
pak për mirë në drejtimin e duhur të përsosmërisë së jetës së
organizuar të komunitetit me 50000 shqiptarë.
Janë me qindra rastet kur shqiptarë të devotshëm si nga Shqipëria
dhe Kosova, janë përballuar me dëbimet vetëm për arsye se atyre nuk
u është garantuar azili. Askushi nuk ka dalë në mbrojtje të tyre.
Ndërkohë në anën tjetër që Qeveria angleze po paguan faturat mijëra
paundëshe të disa gjyqeve maratonë të hapura nga avokatët e disa
shqiptarëve kriminelë, që nuk duan të ekstradohen në Shqipëri për të
dalë para drejtësisë për krimet e kryera.
Ndërkohë që shqiptarët e krimit, shumë prej tyre me llogari të
hapura me drejtësinë shqiptare apo ato evropiane, u është garantuar
azil.
Ata kanë fituar "licensën" për të vazhduar të qetë aktivitetet
kriminale. Vetë ministri i Brendshëm, Charls Clarke, në një
intervistë për gazetën "News of The World", në lidhje me kriminelin
e ekspozuar Besnik Qema, i cili nuk mund të dëbohet, pasi ka azilin
e garantuar, u shpreh: "Ky është sistemi ynë që duhet ndryshuar".
Thënë ndryshe, krimineli Qema, me azil të garantuar, nuk mund të
dëbohet, por njerëzit e ndershëm dhe punëtorë, duhet të lënë
Anglinë. Problemi në dukje është i thjeshtë për autoritetet e
emigracionit, por me shumë pasoja pse jo krijon trauma, për ata
shqiptarë, të cilët duhet të lënë Anglinë.
Dëbimi
Gazeta "Metropol" ka mësuar se Përparim Demaj, shqiptar nga Prekazi,
i Drenicës, është në rrezik që të dëbohet, edhe pse ai është punëtor
social në komunën e Manchesterit dhe ndihmon pacientët që vuajnë nga
HIV-i dhe AIDS-i.
Puna e tij shembullore në ndihmë të pacientëve me HIV, nuk ka mbetur
pa tërhequr vëmendjen e politikanëve rajonal. Kështu, lideri
laburist i kësaj komune, Richard Leese, sulmoi politikën qeveritare
angleze, e cila po rrezikon që të deportoj shqiptarin të përshkruar
si njëri nga qytetarët model të qytetit.
Mungesa në personel ka detyruar qeverinë angleze të Toni Bler
të "importojë" personel mjekësor nga vende të ndyshme, të cilët
duhet të shërbejnë në sistemin e NHS-sit, në krizë për mjekë e
infermierë.
Si pasojë e kësaj situate, komuna e Manchesterit u detyrua që të
rekrutojë 12 mjekë nga Kanadaja, me qëllim që të plotësoj nevojën
për këtë profesion që paguhet vetëm £13,000 në vit, dhe është
absurde se si qeveria hezitoi që Përparimit t'ja jepte vizën e
punës.
Përballë një absurditeti të tillë, autoritetet komunale i
kërkuan "Ministrisë së Brendshme Angleze" Home Office të mundësonte
dhënien e vizës së punës, por kjo u refuzua për shkak se Përparimi
ka kërkuar azil dhe si duket është i nënkualifikuar.
Qytetari model
Përparimi doli nga shkolla në moshën 14 vjeçe që të punoj në fermën
e familjes në Prekaz, dhe nga atje iku në Angli, në korrik të vitit
1998 nga frika e genocidit, dy ditë para se trupat serbe të sulmojnë
rajonin. I preokupuar maksimalisht me jetën e re, por me mallin për
Prekazin, Përparimi do të bëhej një student shembullor. Qëndrimi i
tij shembullor në Manchester, vlen të marrë lëvdatat maksimale.
Ai mësoj shpejt anglishten, filloj të punoj si përkthyes, ndihmës në
përkujdesjen e të të sëmurve mental dhe punëtor përkrahës i
komunitetit për njerëzit me HIV dhe AIDS. Ai mori kualifikimet NVQ
niveli 2 dhe NVQ niveli 3, në lidhje me përkujdesjen.
Por në korrik të 2004, avokati i tij e njoftoj se Home Office ka
vendosur se ai më nuk ka të drejtë të punoj në Britani dhe mund të
deportohet.
Home Office thotë se azilkërkuesit nuk i takojnë asaj kategorie që
të munden të kërkojnë leje të punës. Aplikimi për punë në këtë rast
duhet të bëhet nga Kosova.
Nuk është e qartë se çka do të ndodhë me Përparimin nëse ai, gruaja
dhe dy djemtë e tij do të dëbohen.
Por ajo që duket shumë qartë është fakti se një njeri i kualifikuar
për të cilin shërbimi shëndetësor ka nevojë po dëbohet, ndërsa shumë
bashkëkombas të tij, që jetojnë me ndihma sociale dhe nuk punojnë,
apo të përfshirë në krim, kanë mundësinë të jetojnë të qetë në
Angli.
Kujt tjetër mund t'i mbetet faji, përveç burokratëve pijanecë të
Londrës në zyrat e emigracionit dhe lejeve të punës?
Politika
E nëse çështja e emigrantëve, të cilët kërkojnë të punojnë me
dokumente të rregullta është njëra anë e medaljes, tjetra është ajo
e azilantëve ilegalë, siç quhen ndryshe azilantët e dështuar.
Për këta të fundit, shqetësimi ka arritur në majën e piramidës
shtetërore angleze, pikërisht tani në prag të zjedhje elektrorale,
ku Bler kërkon të fitojë për të tretën herë votat e britanikëve.
Toni Bler, duke parë presionin gjithnjë në rritje, që po krijon
problemi i azilkërkuesve, ka pranuar se ai ishte realisht i
shqetësuar rreth numrit të azilantëve të dështuar, të cilët nuk
largoheshin nga vendi. Shifrat e fundit tregojnë se vetëm gjysma e
atyre që nuk kanë fituar azilin, janë detyruar me forcë që të lënë
Anglinë. Prandaj Toni Bler, i cili e kupton se ky problem do të jetë madhor
gjatë fushatës së tanishme elektorale, kërkon të rrisë numrin e të
dëbuarve nga vendi. Gjithçka për t'i treguar opinionit se problemi
po mbahet nën kontroll dhe se qeveria po tregohet e ashpër në këtë
çështje. "Ne kemi një traditë fisnike për t'i ofruar vendstrehim
atyre të cilëve i largohen persekutimit. Por, sistemi i azilit duhet
që të jetë i drejtë me të gjithë", ka komentuar Bler. Pikërisht
problemet me azilkërkuesit në vend, bëri që vitin e shkuar ministrja
e Emigracionit, Beverly Hughes, të japë dorëheqjen. Që nga ardhja në
pushtet e laburistëve, ky ka qenë një problem, i cili ka shqetësuar
qeverinë gjatë të gjithë kohës, duke u akuzuar nga opozita
konservatore si të dështuar në zgjidhjen e problemit.
Masat
Shefi i laburistëve anglezë, Toni Bler, e ka të qartë se problemi
nuk mund të zgjidhet vetëm me deportimin e azilantëve të dështuar
nga Anglia. Për këtë, ai bëri ndryshime në ligj, të cilat u aprovuan
nga parlamenti. Që nga java e ardhshme ata persona që kapen duke
hyrë në Britani me dokumente false, apo i grisin ato me të mbërritur
në pikat aeroportuale do të dënohem me dy vjet burg. Kjo masë
ekstreme, e para e këtij lloji në Evropë, kërkon të minimizojë në
maksimumin e mundshëm hyrjet ilegale në vend. Jo vetëm kaq. Në masat
shtrenguese të qeverisë Bler përfshihen edhe shtimi i kapacitetit
mbajtës të qendrave të detencionit me 1000 vende, duke trefishuar
këtë kapacitet. Fillimjavën e ardhshme fillon së funksionuari qendra
e largimit të emigrantëve, e quajtur "Immigration Removal Centre
Heathrow".
Bler ka paralajmëruar shtetet që "prodhojnë" azilantë të dështuar se
ata duhet që të shpejtojnë procesin e pranimit të këtyre personave
sa më parë. Edhe teknologjia më e fundit, ajo biometrike e
pasaportave, është futur në luftën e Blerit me emigrantët, duke
përfshirë në vizat e lëshuara për të hyrë në Angli, biometric dhe
biological të dhëna, duke ndaluar falsifikimin e tyre.
White_Angel
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt