Traditat e dasmave shqiptare

[Mjellma]

Nderimet e mia Katana,
Lexova ca tradita te shqiptarve ne Shqiperi edhe ne to pash ca tradita nga Kosova.
Tek ne ne Drenice defi eshte nje instument shume i perhapur prandaj edhe thuajse e tere darsma eshte me def.

Ndoshta si tradite mund te permendi fillimi i darsmes ne diten e Ejte ne mengjes para se te zbardh drita,vajzat kendoj me def edhe fillojn darsmen me sitjen e miellit ne magje.
Ja nje keng:
Sitet milli ne magje te re of aman a man ,perhajr te kjof o bab kjo re of aman aman.
Site milli ne magje te kuqe of a aman a man perhajr kjof oh vlla kjo nuse of aman aman.

Kam ca keng ne kolekcion nga naten e vajzave,ato jan keng autoktone ku vajtohet vajza qe shkon tek burri.

Nese jeni e interesuar atehere do i postoj edhe menyren se si nje kanagjegj eshte bere ne Drenice,e kam fjalen per kanagjegjet qe jan bere dikur sepse tani shume kan ndryshu,nena jeton me mua keshtu qe shpesh here marre ndonje keng apo tradite nga e kaluara qe mundohem sa do pak ti vendosi ne leter.

Ja nje keng:

Kaj Katana ne shami t'verdh tan shoqet tu kan mbledh,tu kan mbledh tu kan tubu ty te burri dojn me te qu

Katana mbes me shpres se nuk do me idhnoheni pasi qe perdora nofken e juaj ne keng pa kerkuar leje nga ju.

Ju pershendes
Mjellma

[qyfyri]

Mua me detyron rroba e legenit qe t'ju them edhe nja dy gjera jo aq te kendshme nga traditat e dasmes shqiptare si psh:

Ne jug (nuk po e them vendin se do dale ndonje kreshnik me fatua) pas dasmes, kur nusja dhe dhendri nisen per ne tenden ku do te kryhet akti i konsumimit te marteses, dhendrin e shoqeron nje bresheri guresh te hedhura nga farefisi. Mbasi ka mbaruar pune (zakonisht 10-20 sekonda, i ka ardhur robit ne maje) farefisi pret jashte qe te deshmoje nje carcaf me njolle te kuqe qe dhendri e nxjerr pasi ka depertuar nusen vendce.

Pervec kesaj edhe une i kam qejf dasmat......

Hehehehe

Qyfo pro c-virgjerimit te hershem te species femerore....

[katana]

ndoshta kujtesa me e bukur qe kam e dasmave shqiptare eshte pikerisht kjo. Mbyllja e dhendrit ne dhome me nusen. Me pelqente se si i kendonin dhendrit, perdornin dhe fjale “ te pista” mbaj mend nje dasme ne vecanti kur nisen ti kendojne Feritit te gjithe kushurinjte e moren ne krah dhe e hidhnin ne ajer, dogjen shamine e beqarise e pastaj e nisen per ne dhomen e tij ku gjindej nusja . Dhe pasi e futen robin ne dhome kenget e vallet nuk pushuan sa Feriti doli ne ballkon te dhomes dhe theu nje llampe gjigante qe ndriconte tere oborrin. E pastaj u fut serisht ne dhome. Njera nga kenget qe me bucet ne koke tani ishte dicka e tille: Grisja nuses mos ato brek (dicka tejter) per dy lek. ama nuk mbaj mend te shpalosej si flamur carcafi. ndoshta existon dhe ne trojet tona kjo tradite andollake po un skam arritur ta shoh se si e vogel me derytronin te flija pasi mbyllej dhendri ne dhome. Duke me thene “ po ja dhe nusja me dhendrin po flene, dhe ti shko e fle kurse ne te pastrojme” Gullible fool I was.

[roxy]

mua mu kujtua edhe nje tradite tjeter, qe thyejn nje shishe tek rrotat e makines qe hipen nusja edhe dhendri kur vjen dhendri te djelen ne mengjes per te marre nusen.

[MI CORAZON]

Ndërrova mëndje...

[SweeT^BaBe]

Wow! Kjo tema me duhej per nje project qe po bej ne shkolle. A nuk mund te gjeni ndonje Fotografi? Mirupafshim

[illiriani]

o po pritoj me ia nise me shkrua, se cuditen edhe gjelat ne oborr, e as pulat nuk bejne me veze, pa gjela... po ia nisi, vec une nuk dij te ndalem, e ma beni me shenje, bile te kollitet dikush e ndalem tevona...

Ne treven tone te vendlindjes sime, ne Dushkaje te Gjakoves, eshte nje treve me nja 17 fshatra, nga 78 fshatrat e komunes, dasmat jane bere perpara ne menyre shume madheshtore, deri ne 300 krushq...Thuhet, se perpara dasmat tona jane bere deri me nga 700 krushq, ku e dij, edhe ku jane Vorret e Krushqve, ne nje mal te Dushkajes, ne mes te fshatrave: Gergoc e Maznik, e Kralan, ku jane takuar ne rruge dy pare krushqi, nga dy dasma dhe jane vra deri ne nje, edhe kur nuk ka mbetur asnje i gjalle, edhe nuset kane zbrite nga qerret dhe jane dale ne dyluftim me njeratjetren dhe sot eshte vendi i asaj gjakderdhjeje - e per cka? Vetem mos te ia leshojne udhen njeritjetrit, dy pare krushqite, me pretekst, se udha e krushqeve, nuk thehet...sepse rruget ishin te ngushta vetem njedrejtimeshe (sikurse nje rruge njekaheshe)...Kjo eshte shume interesante dhe e dhembshme si tragjike shqiptare, kur dy pare krushqi, nga dy fshatra, me dy bajraqe, flamuj, nuk eshte shnderruar udha...

E sot, ne ato treva, kur behet dasma, kur takohen dy pare krushqi ne rruge, njera krushqi ndalet, ia hjekin zinxhiret e qerreve te kuajve, i leshojne pertoke, derisa te kalon kolona e krushqeve tjere, derisa te shnderrohen ne rruge, shkembejne cigare, e pije kembazi, pershendeten dhe ia urojne njeritjetrit martesat dhe vazhdojne udhen...hedhin vallezime te shkurta e me rithem te shpejt, dramatik, kreshnik, ne shenje aprioriteti...

Thashe, pritoj me ia nise, e s'dij te ndalem dot... Sikur njeri njehere ne nje darsem, nje darsem u mundua gati si me zor ta qet te kercej (na thome, me kcye, me kecye ne dasem, t'kcefsha n'dasem...shprehje urimi) dhe mezi e qiten burrin me kcye... e kur ia nisi, nuk dinte metutje te ndalesh (po mua nuk me tha askush, e jeni te lire), ai burri aqe shume ishte nxehur ne vallezim
sa qe edhe instrumentisteve iu mpine duart, e gati iu muar goja defatoreve duke kenduar, sepse ishin tupan, surle, defa, tupana te vegjel, ndodhte edhe harmonika etj...ku djeresiteshin ujegjalle
prej lodhjes pa pushua gjate kohe...por, vertet, edhe kishin pse me u lodhe a! Bukuri e trishtuar, tmerresisht e bukur, sic thote Poradeci... sa thoshe, se u mbyll me aq, e nuk ka tjeter qe ia kalon...por, por ai u harronte shpejt, prej tjetrit pasardhes valletar! Kjo ishte deshmi per te dy gjinite, si per mashkujt, ashtu edhe per femrat...ka disa njerez jane te lindur per dicka kuriozitative ne superlativ te shprehjes psiko-fizike, si nga pamja figurative tmerresisht e bukur, si nga levizjet e gjymetyreve, si krah dallendyshesh, si nga levizjet e kembeve me nje estetike te rralle e te paperseritshme, si me hedhje madheshtore spekulative
krenare, si me nje estetike te papershkrueshme, te lakimit te trupit, nyjeve te gjymetyreve, levizjeve artistike teshuplakave te dores, mimikes se fytyres, gjesteve fizike - qe shkurt ta ftofnin jeten (dmth. e ndien veten aqe te vogel sa nje femij qe nuk din asgje...). Krejt keto shkojne nga dhunetia e natyres, me origjine, si tradite gjenealogjike e rodit, sojit te njeriut edhe vet brenda fisit a kombit... Jo, qe po i madheroj une keto zakone, veti, cilesi psiko-fizike, por, i kam krejt te xhiruara ne memorje, shume skena, sa qe droj as nuk mund t'i shprehu a pershkruaj si dukeshin ne origjinal...dridhem kur me kujtohen gjera te tilla... e kjo theme me zgjoi disa nga ato ndjenja pershkruese siperfaqesore, si nje hyrje ne nje veper aq te lashte, e aqe te bukur artistike te tradites sone virtuale te zhanrit folklorik-filozofik, e te melosit popullor, te artit te te shprehurit natyror te gjenialitetit te njeriut, permes nje skene aqe te thjeshte, e aqe domethenese...si me nje kritike konstruktive, si me nje qortim te rrebte, te ashper te veseve e gjesteve negative te njeriut, ne te gjitha fushat e spektrit te personalitetit te tij: huqet, karakteret, xhelozia, marrezia, hajnia, kurveria, mendjelehtesia, egersia e njeriut, tradhetia, injoranca, spijunazhi, mendjetrashesia, mendjemadhesia etj... ku kritikoheshin tmerrsisht bukur, aqe shkurt e thjeshte, sa nuk kishte mundur ta shprehte as nje aktor e aktore me renome - nje personalitet te tille, ne nje veper madhore dramatike...

Tradita shqiptare e dasmave dhe riteve te tyre, sa me perpara ne kohe, ishte ne nje nivel aqe te larte kulture, edukative
arsimore, me nje kolorit te pakrahasueshem, te skenave te shkurta te shfaqjeve individuale e grupive, te te dy gjinive njerezore, te te gjitha moshave, nga pleqet e deri tek femijet...ku cdi luhej cdo: rit, myth, thelb legjende, kult, apo skene komike e satirike, nga persona qe ishin te lindur
gjenialisht - qofte per humor, satire te mprehte, me subjekte domethenese, me nje kompozicion aq te thjeshte - e aqe domethenes - sa, kur me bie ndermend per disa skena te tilla, e nuk jane incizuar, apo xhiruar ne video, te perciellen nder breza - me shkon rrenqethje dhe nuk ka me humbje te madhe, mbase personazhet e aktoret popullor, folklorik te themi keshtu, kane vdekur, e nuk jane me... Gjithashtu edhe vdesin ashtu edhe vet zakonet, kur brezat nuk i perseritin ne te ardhshmen...

dasma, si zakon autokton shqiptar, karakteristik nga te gjithe popujt tjere (kuptohet nga rrethet ku eshte inteligjenca e lindur me trashegim, kultura: virtytet, gjestet, sjelljet, te folurit, te kercyerit ne duet, vallezimet ne duet e vallezimet ne grupe etj...

vijojme tjeterhere konkretisht, nese eshte e arsyeshme...gabimet teknike-orthografike-gramatikore e sintaksore - i bej neser, se po me merr gjumiii...e katana m'i zgjoi disa sosh skena...ne fjalen katana, e kemi ne superlativ - vajze katane, madheshtore universale...thome Gegenia...

me vijua -

[katana]

c'mund te them me shume se fjale qe nuk do ta shprehnin kenaqesine qe po ndiej teksa lexoj ate me siper.
faleminderit nje thesar i vertete.
te lutem vazhdoje

[illiriani]

mire katana, ti nuk u kollite a?
krejt orijinal, po vijoj me nje titull spontanisht, natyrshem ore

ZAKONET POPULLORE NE DASMEN SHQIPTARE


Moti heret, apo kahmot, thohet se dasma shqiptare, kishte zakone tjera, ku nuk kemi ndonje dokumentar historiografik origjinal, por mund te hetoj se nga ato zakone madheshtore, kane mbetur rite e mythe, apo bile fosile thesaresh, te atij skeleti
te madh dardanoillir, kur eshte fjala per Shqiperine Veriore, qe une jithmone kam menduar te thirret keshtu, derisa te behet nje bashkim kombtar...Zakonet shqiptare, (ku vet fjala zakon, si fjale shqipe, formoi edhe fjalen sllave - ligj, si shkalla me e larte e jurisprudences...); jane zakonet me karakteristike jovetem ballkanike...mjafton te hetohen e verehen ato fosile te nje kulture universale, vetem ne disa valle shqiptare, si ne 'vallen e shqipeve'
etj., ku si dhuneti e shqipes, formoi personalitetin e shqioptarit te koherave (mirepo, a ngjajme na ne ata shqiptaret e hershem...)?
Pak sot ngjajme ne gjuhe e psiko-fizike...

Sipas tregimtareve, deshmitare te kohes, qe jane percielle neper breza zakonet shqiptare ne dasma, mund ta japi nje veshtrim gjeneral, te shkurte, se vetem nje e qinta e shprehjes se ndjenjave te kahmotshme te personalitetit, mendoj ne ato ndjenja, ku preket qofte edhe dinjiteti i njeriut, se lere me veset e gjestet negative te njeriut - sot do te beheshin edhe me shume vrasje, ku do te jakosej nje darsem e tere sot...po e preke ne ate nivel, burrin shqiptar a gruan shqiptare...por, atehere thohet se e kane duruar njeri-tjetrin aqe shume, sa ia kane dijte per nder, kur e ka qortuar, e kritikuar ne mase publike...Pleqet tone thone, se ''prej se hame speca prej plehut kimik, nuk jemi ne terezi..."

Kam pare dasma madheshtore, sa mund te qendroje gjithnatenelume sykokerr, sa sikur te vijonin ashtu, nuk e dij si kishte per te perfunduar dasma...Me kujtohet poeti yne Din Mehmeti, kur ishte ne nje dasem aq madheshtore, nga krismat thuase deri ne qiell te muzikes ne valle duet, e ne grupe - nga madheshtia e aktoreve popullore - sa nga krismat e armeve (ku ne nje dasem me mbi 400 krushqi, jovetem revole, pushke automatike, por edhe bomba hodhen per dritaret e kulles dhe vec kur pame mollat ne bashqe trupa te nxierrur me rrenje perpjete...) ne asi dasme poeti i inspirua aq dhe shkroi poemen "Krisme eshte emri im"...
Nga viti 1968, kur Kosova nxorri (gati si me zor) Flamurin Kombetar Shqiptar, dasma shqiptare filloi te merr nje karakter tipik shqiptar, deri pas 1990...
Zakoni i mbajtjes se bajrakut-Flamurit. - Ky zakon i Flamurtarit (bajraktarit, se dikush ende ka me qejf ta thrrasin bajraktar, se sa flamurtar), ka disa vecori specifike, si trashigimi historike, ku thohet sot epiteti i dasmes - lufte, pra dasma eshte nje lufte...(ka qene e perciellur brezash, 'ka thirre mbreti n'dasem'. kjo shprehje rrenjet e veta historiografike e etnografike shqiptare, i ka shume me heret para pushtimit turk...Kjo don te thote se per shqiptarin - lufta eshte dasem, e luftetaret jane krushqit...krushk ne dasem, sikurse luftetare ne lufte...Kjo don te thote, krenarine dhe etjen e shpirtit shqiptar, per liri - ku e ka ndier ndjenje te gezueshme shkuarjen ne lufte...Por, si? Kur ne krye te kolones valon flamuri - flaka e kombit, flake flamuri (qe dikush sot e quan edhe lecke).
Flamurtari, ka pase per zakon heret kahmoti, te caktohet, jo si pernga lidhja e gjakut me te zotin e dasmes sikurse eshte pothuaj sot, por eshte zjedhur njeriu me i rryer, me i persosur universalisht, me tipare karakteristike te nje prijesi te vertete te luftes me shume - se sa nje flamurtar (bajraktar) dasme...

Flamuri vehet dy-tri dite perpara mbi kullen ku mbahet dasma, me nje gjalleri kulminate nen ate kulm dasme, po shume perpara ne kohera, edhe nje jave para dasmes, ku dasmat kane zjate nje jave rresht...(per mendimin tim, joaqe sa per bashkimin e dy te rinjve ne martese, sa per nje unitet fisnor e kombetar, si nje tubim atdhetar, si nje tabllo universale: diturie, krenarie, historie, politike-kombetare, arsimore, edukative, zbavitese-argetuese, sportive etj.) I gjithe farefisi, eshte mbledhur disa dite para fillit te dasmes, per tu pergatitur per nje dasem te madhe shqiptare... per kuzine (vendi ku zinë), ardhja e (ndihmave) dhuratave te farefisit, me desh, ogiç, tarak, pije, bylmesa, pite, embelsira, peshqeshe (dhurata pra) te ndryshme te shtrenjta e sa me te shtrenjta... e shume tjera rite zakonore para fillimit te dasmes...

Eshte interesant, zjedhja e flamurtarit dhe qendrimi i tij burreror, sikur vertet, nje prijes lufte. Ai merr flamurin, vetem jep urdhera (mbase ia kane pregatite terrenin e organizimit te jithmbarshem te dasmes tjeret...) dhe jate gjithe dasmes Flamurtari, nuk eshte udheheqes i dasmes, por vetem i udhes nga shtepia e dhendrrit e derisa ta bjen nusen ne shtepi...Qendrimi burreror, serioz i Flamurtarit, shihet si nje myth antik, i nje prijesi luftarak. Ai iu prine krushqve, derisa ta marrin e bijne nusen, por, eshte nje karakteristike tjeter e mbajtjes se flamurit nga Flamurtari... Gjate qendrimit ne shtepine e nuses, flamuri i dorezohet njeriut me besnik te atij trolli, ta mbaje flamurin jashte kulles, derisa te dalin krushqit me ne krye Flamurtarin dhe ai i jep mbajtesit te flamurit nje shperblim qe ia ka ruajtur mire flamurin...Kurse, gjate rruges per ne kullen e dhendrrit, Flamurtari (dikush ndoshta edhe ketu ka me qejf ta quaj bajraktar ; udheheqe me krushqit si jje prijes i vertete lufte...Kam pase rastin, njehere ne Deçan, mu ne mes te sheshit kryesor, kur jane takuar kater pare krushqi - darsmore, kater dasma pernjehere...ate dite, kam pare nje nga skenat me madheshtore ndoshta, te nje fuqie vertet, mahnitese te dhunetise se shqiponjes, kur ne mes te shehit te qytetit, u bashkuan si vllazer, te kater pare krushqite, jovetem per tu uruar njeritjetrit martesat, sa per te treguar fuqishem para hijes pushtetare sllave - gjenialitetin artistik te valleve shqiptare. Valle rugovase, dukagjinase, me krismat e 7-8 tupaneve e surlave, bizhnicave etj... valletaret ne veshje kombetare, malesore, ruovase, dukajinase etj...secili ne menyren e vet...tok, edhe pa asnje organizim nga dikush kompetent, por, thjeshte krejt natyrshem...valle me shpata, valle me revole, valle me pushke, valle rinore, valle kombetare...krisma te panumerta armesh...krejt kjo thuase, je ne shtetin shqiptar...
Veshjet e valltareve ishin gjeja ma karakteristike, mbajtja e armeve te ftofta e te zjarrit, loja me to gjate skenarit te zbatuar natyrshem, nga valltari, kcimi luftarak, patriotik, levizjet e zjarrta te valltarit, thuase eshte nje jakderdhje e vertete - shihej ne rithmin fiziolojik, mimiken e fytyres, shprehjet permes levizjeve te gjymetyreve e te trupit, shprehja e mllefit kunder pushtuesit ne skene te natyres shqiptare, reflekset e gjuajtjeve onomatopeike, thjeshte nje drame shqiptare ne loje...Qyteti ishte i bllokuar, per 2-3 ore te tera, thuase nuk ekziston askund pushtet mbi dasmoret shqiptar! Thuase vertet, dridhej toka nga krisma e emrit - shqiptar!
Shkembimi i urimeve, pijeve e cigaveve ne mes kater krushknive, pamja e kater nuseve, hyjni te gjalla, enthuziasmi i te gjitheve - por edhe krenaria kombetare!

Perpara jane marre nuset diten e Enjte, diten e Jupiterit, cka ketu kemi nje fshehtesi te madhe historiografike - pse bash te Enjten?
Dhe dita e Premtimit, E premtja, ishte kur nusja dilte ne mes darsmoreve, ku dukej madheshtia e saj ne cdo prizem zakonor, qe nga veshja, qendrimi, krenaria, optimizmi, sensualiteti...
Jane disa thenie popullore, mbi enthuziasmin evajzes qe shkon nuse ne ate kohe...kur vajza qe do te behej nuse, i ka numeruar ditet keshtu: E hane, e Marte...E Lumja mori E Enjte! (E harroi te Merkuren.... Dasma kur dahet martesa, kur merret nusja, dallon nga ajo e Konagjeqit, ku i ngjitet kana (kona), me konë...(hajde perhair na qofte konagjeqi i nuses katane, madheshtore)!

Nje myth zakonor shqiptar ne dasem eshte edhe kur vijne krushqit me nusen e marrur martesore, ne kullen e dhendrrit. Parase, te hyjne ne territorin e mahalles se dhendrrit (te zotit te dasmes), ndalen krushqit dhe pushojne pak, te rreshtuar, a grupe, dhe ne nje heshtje te pergjithshme, si heshtje varri -Flamurtari (bajraktari), e thrret dhendrrin ne emer e mbiemer nga nje largesi shume e madhe, e thrret disa here, derisa t'i pergjijet dhendrri...dhe ia uron ashtu nga larg: Ooooo x y uaaaaa! Oooooooo hojaaaaaa moreeeee eeeeeheeeeeeeejjj!
Oooooooooo perhair moreeeeeeeeeee! Oooooo hair paç oreeeeeee eheheeeeeeeeeeeejjj...! Dhe krise pushka e bajraktarit disa here ne air...
Ofrone ngadale krushqit, mirepo, qerrja e nuses tash duhet te prije te hyj ne oborr, e krushqit sikur e mbrojne nusen nga ndonje e keqe eventuale, grabitje a cka tjeter... Ne oborr, nuk mund te permbahesh mire psikikisht, nga vrulli i gjallerise enthuziaste, te te gjithe dasmoreve te te dy gjinive... Aty filon nje etape e re e dasmes - ardhja e nuses! Gjithcka duket sikur flake e gjalle enthuziasmi, gezimi krenarie...

Dhe kur krushqit done te hyjne ne kulle, per ne dhomen e tyre
ndalen si rit zakonor para deres se kulles dhe nje rup krushqish vec ka hyre perpara ne kulle dhe e kane kape e lidhe tamruk me zinxhire e konop - te zotin e dasmes dhe e kane shtie ne koke ne oxhak te kulles ne dhome, ashtu te lidhur...Gjate kapjes se te zotit te dasmes, hetohen shume cilesi mbizoteruese te nje penu te jalle te njeriut, i cili duhet t'i plotesoj disa kushte, per krushqit
ani per ta leshuar te gjalle...Kjo behet ne saje te thuash nje spekter juridik zakonor, ku mbrojtesit e te zotit te dasmes, kryedasmorit, kerkojne nga krushqit vullnetin e tyre dhe kerkesat e tyre, cfare kane kerkuar ne menyre demostrative...Ata, krushqit i perjigjen se Na duam 1000 buke, e 10 kazana mjalte, e 100 shishe vere kreshtabardhe...
Perderisa nuk garanton kryedasmori, i lidhur me krye e trup ne oxhak kulle dhe nuk garantojne dorzanet e tij - nuk leshohet i gjalle...Atehere, kur garantojne dorzanet se kryedasmori i kryen te gjitha kerkesat e juaja...e leshojne kryedasmorin dhe e zjidhin nga zinxhiret e prangat ne oxhak kulle... Rrembimi i kryedasmorit nga nje grup krushqish, behet ne menyre aq te ashper e te rrebte, sa njeriu kujton se ndodhia eshte e vertete (per ata qe jane separi ne ate dasme treve)!

(po m'humb kund e ta postoj ma mire...)

[illiriani]

vijon -

krushqit tevona hyjne ne kulle te gjithe sa mund t'i zej kulla dhe shtrohen sofrat, me ato '1000 buket' petlla posecerisht qe njihen 'petllat e krushqve', enet e medha me mjalte kreshtabardhe, pijet freskuese e alkoolike, e dasma vazhdon...
verehet nje program kulturoro-artistik i gjalle, shumedimenzional
pernga llojet e pikave programatike ashtu ne menyre krejt te natyrshme, pa u duke organizatoret ne skene, vetem sikur realizimi i nje skenari te vertet filmik a theatral... Pasi te kene ngrene krushqit nje bliczemer (as dreke as darke), apo ne oret e vona, nje blicdarke kuazitare, fillojne paraqitjet e para te aktoreve
vetiu nga rradhet e krushqve...reflekse shprehjesh aleorike, satirike e historike-kombetare, vershojne atmosferen e gezueshme dasmore... luhen role te ndodhive te ndryshme aktuale historike te kohes, nga disa vetaktore popullore, ne veshje kombetare, e fillojne skenen e pare...thuase shkrepi zjarri n'shtat'mahalle, e n'shtat'qytete...ashtu natyrshem...pa regjisore. pa skenograf, pa bine theatrore, natyrshem ne mes te odes...njeri nga nje ane e tjetri nga ana tjeter, thuase vertet, duan te vriten mesveti...e fillon monologu e dialou i zjarrte, me nje pjekuri mendimesh, qe zor mund t'i jejsh ne veprat dramatike te kohes...me nje filozofi aqe te thelle te fjales, me nje retorike gurre kroi malesh te larta, me nje humor burreror e te holle, me nje satire aqe te mprefte...jehon zeri i aktoreve te drames se theatrit dasmor... (me thelle hyhet ne detalje dramatike kompozicionale...).

Hyrja e dhendrrit ne dhomen e nuses. - E kerkojne dhendrrin ku eshte e ku jindet ne momentin e hyrjes se tij dhenderr...ka njare, qe e kane kerkuar me ore, e askund nuk kane munde ta gjejne dhendrrin...ai ka ikur dikah larg...kjo ka ndodhe ne ata persona virgjin, ku e kane ndjeke dhendrrin neper bashqe vrap disa veta
derisa e kane zene dhe te lidhur e kane prua me hy dhenderr...

jane dy karakteristika te hyrjes se dhendrrit ne dhomen e nuses...
e para eshte hallashtisja e dhendrrit me nenen e tij, sikur po shkon ne nje jete tjeter pas vdekjes - apo, edhe eshte nje e vertete e madhe, se tashetutje djali e ka nenemadhen (nenen e nuses) dhe nenvolen (nenen e vet), kjo eshte nje alegori e bukur popullore shqiptare...apo nje satire e mprehte...

dhe karakteristika tjeter e hyrjes se dhendrrit ne dhomen e nuses, eshte kur e siellin te mberthyer perkrahesh nje rup familjaresh e te afermish te tij - por duke e rrahur shpindes me shuplaka e grushta, si me te qite syte gaca...derisa e perplasin ne dhomen e nuses...E ai, dhenderr qe eshte i shkathte, e inteligjent, i mashtron ate grupin qe e mberthejne, duke iu thene se nuk dua te hyj dhenderr, se jam burre i burrave! Ashtu qysh kane grate burra edhe burrat kane burra...thone tek na...E dhendrri jsate atij mashtrimi mund te pervjedhet e te hyj ne dhomen e nuses edhe pa asnje shuplake a grusht shpindes...

me vijua -
derisa te kollitet dikush...hm!
(nuk e dij a kam bere ndonje perseritje, gjate shkrimit direkt edhe te shpejte bile...) anipra