Gazeta Elektronike: "Futbolli Ndërkombtar"

[Davius]

Del Piero rrotulloi vitet pas

Ka disa fakte-surprizë rreth shkëmbimit të mendimeve për të dielën: 1) nuk ishte barazim, 2) supergjyqtari Pierluixhi Kolina ishte një hap larg zhgënjimit dhe 3) Aleks Del Piero nuk ishte. Është e vërtetë: Del Piero, ai që nuk dilte më nëpër radhët e kolonave, e bëri Juven të fitojë ndaj Milanit, prandaj të hënën zinte titujt kryesorë të gazetave.

"Krosimi i jashtëzakonshëm i Del Pieros e rikthehu edhe një herë nga ana e mbarë karrierën e tij,"- gugaste "Gazzetta dello Sport", duket i humbur ky titull në përkthim, por e transmeton tërësisht ndjesinë. Edhe një herë, Aleksi tregoi se i ka marrë gjërat seriozisht. "Më në fund, kohët e mbara janë rikthyer për Del Pieron,"- gurgullonte "La Repubblica". "Ai është edhe një herë kapiten." Nuk duhet të nxitohemi, pasi goli arrogantë me thembër i shënuar në janar ndaj Sienës solli të njëjtat reagime. Por Del Piero e ka befasuar edhe një herë shtypin italian në ndeshjen më të rëndësishme të sezonit.

Momenti i madh i Aleksit të vogël erdhi 28 minuta pas fillimit të ndeshjes të së dielës. Pasi Alesandro Nesta shkaktoi një faull ndaj Pavel Nedvedit në krahun e majtë, topi vajti te Del Piero dhe Kolina lejoi avantazhin, që u përball me Rino Gatuzon. Pasi "degëzoi" disa finte, ai u përpoq të kalonte, por Gatuzo e bllokoi atë. Topi u rikthye te Del Pieroja, i cili, më i akullt se kurrë më parë, kërceu drejt qiellit me një stil alla Matriks dhe shpërtheu në një kros perfekt sipër kokës së mbrojtjes milaniste dhe gjeti të lirë Trezegenë. Një gol dhe, sipas të gjitha gjasave, një titull për Juventusin.

Me këtë, starti i errët i Del Pieros u harrua. Për këtë, trajneri Fabio Kapelo hoqi dorë nga loja e tij e zakontë me Del Pieron dhe e la në fushë gjatë gjithë pjesës së dytë, në të cilën, në të vërtetë, kapiteni i Juves u duk me të vërtetë një lider, duke e terrorizuar Didën me një gjuajtje-kaçurrel, që u përplas vetëm pak centimetra sipër kokës së tij, në traversë.
Në fund të ndeshjes, një Del Piero i emocionuar fitoi ovacionet e tifozerisë udhëtuese përpara se të pranonte, një suprizë e vogël natyrisht, trofeun e lojtarit më të mirë në fushë.

Se çfarë ndieu ai rreth kësaj, ne nuk do ta marrim vesh kurrë, sepse, edhe pse fitoi, Juventusi do të vazhdojë heshtjen për shtyp deri në fund të sezonit. Kështu që ata nuk do ta shpjegojnë kurrë se çfarë ndodhi me atë komplotin anti-Juve, për të cilën ata u ankuan aq shumë.
Por ajo që ka rëndësi është fitorja e Juventusit.

Në një ndeshje shumë të madhe, më e rëndësishmja e sezonit, ata ditën të vënë poshtë një Milan të çoroditur. Në fakt, ishte PSV-ja që e kishte dhënë në njëfarë mënyre verdiktin e kësaj ndeshjeje. Juventusi nuk është PSV-ja dhe Milani ishte po ai. Skuadra e turbullt në mesfushë dhe në sulm, ku askush nuk dinte çfarë të bënte. Kapelo, pranë triumfit të madh, mund të ndihet i kënaqur. Ai mori përgjigjen më të mirë nga kapiteni i tij dhe nga francezi, aq i përfolur për një largim drejt Barcelonës në përfundim të këtij edicioni. Problemi është disi më i rrumbullakosur, po të kemi parasysh se Juventusi do të presë Parmën e etur për pikë. Megjithatë, grinta që i karakterizon bardhezinjtë do të jetë ajo që do të japë verdiktin final.

Natyrisht që aty do të jetë dhe Del Piero në fushën e lojës, vetëm nëse rikthimi i Ibrahimoviçit mund të ndryshojë ndonjë gjë. Juventusi është drejt rrugës së madhe për titullin e 28-të kampion të historisë dhe pengesa më e madhe quhet Parma. Por tanimë që bardhezinjtë kanë rigjetur kapitenin, çdo gjë duket më e thjeshtë, edhe pse emri i Zlatanit është i frikshëm, të paktën për sa i përket vendit në formacion.
Gjithsesi, kapiteni është. Del Piero mbase nuk do të jetë aq akrobatik me Parmën, por unë vë bast se do të jetë po kaq vendimtar. Fundja, këtu dallohen kapitenët.

[Davius]

"Triada", titulli i parë pa Anjelët



Titulli i 28-të (nëse e fiton) i Juventusit do të jetë më shumë se asnjëherë "tringjyrëshi" i "triadës". Jo sepse në pesë vitet e fundit, ato të fituar nën drejtimin e tyre, Moxhi, Xhiraudo dhe Betega nuk kanë qenë protagonistë, por sepse mund të jetë i pari pa "tutelën" e Anjelëve në krye të klubit. Që nga vdekja e Umbertos, asnjë anëtar i familjes nuk da dalë në "kolltukun" e skuadrës. Nëse do të konsiderohet se 26, nga 27 titujt e fituar nga torinezët, kanë ardhur në 82 vjet nën pronësinë e Anjelëve, ky që mund të fitohet, do të ketë një shije tepër të veçantë.

Është e vërtetë që mbikëqyrja e doktorit, ishte më shumë moral sesa praktikë. Të gjithë njerëzit e zgjedhur nga ai, megjithëse kanë investuar ndonjë liretë apo euro më shumë, Juventusi në këtë periudhë është vetëfinancuar. Por Umberto ishte gjithnjë pikë referimi. E përfaqësonte kryesinë e klubit me më shumë karizëm se sa paraardhësit e tij. Para këtij sezoni, kjo pikë referimi ka munguar dhe historia e këtij vendi, i të gjithë qytetit, tregon se sa fuqi, peshë dhe ndikim kishin Anjelët.

Tani që dy vëllezërit nuk janë më, e ardhmja e Torinos dhe motorit të vet industrial është sigurisht e vështirë. Juventusi këtë sezon ka treguar se di të vrapojë i vetëm dhe të kryesojë renditjen pa mbikëqyrje. Është e vështirë ta imagjinosh Milanin apo Interin pa praninë e parave të Silvio Berluskonit dhe Masimo Moratit. Juventusi pa Anjelët është një realitet fitues nën sytë e të gjithëve. Kjo, falë Umbertos, që 11 vjet më parë, arrin ta shkëpusë "Fiat"-in, duke e kthyer në autonom. Strategjitë ekonomike, industriale dhe teknike kanë qenë të gjitha të "triadës", përfshirë dhe zgjedhjen e fundit, vendimtare për titullin e mundshëm të 2005-s.

Një ditë para se të vdiste doktori, Moxhi, Xhiraudo dhe Betega, marrin Fabio Kapelon. Rastësia e dy ngjarjeve shumë të rëndësishme për jetën e klubit dhe të skuadrës, ishte e tillë që ardhja e Kapelos u pa si dhurata e fundit e Umbertos te Juventusi. Nuk e mendonte asnjë që trajneri i Romës të vinte Torino në ato ditë dramatike. Drejtuesit ishin në bisedime me Didie Deshampin, kur mësuan zgjidhjen e kontratës së "Don Fabios", që u la i lirë nga klubi i Sensit. Në pak orë u mbyll një lëvizje që dukej e pamundur. U bë një operacion "blic" dhe nuk kishte as kohë e as zemër për t'u këshilluar me Umberton që po shuhej.

Gjithçka e bëri "triada" në pavarësi të plotë, por për herë të parë pa miratimin e pronarit. Nuk ishte një zgjedhje aspak e lehtë, duke parë ardhjen e trajnerit dhe batutat e mëparshme, por doli e duhur dhe fituese. Nuk ishte e lehtë as marrja e Emersonit nga Roma, pas blerjes së Kapelos e Zebinasë. Duke parë problemet e verdhekuqve, vetëm shumë para mund ta bindnin Sensin të linte të lirë brazilianin. Por edhe Juvja kishte problemet e veta financiare dhe zbatoi formulën e suksesit, shit për të blerë.

I pari që Di Vaio shkoi te Valencia. Blerja e Fabio Kanavaros nga Interi ishte një kryevepër e Moxhit, por me Ibrahimoviçin, Juvja rrezikoi shumë. Në kërë rast ishin të nevojshme paratë, që vijnë nga Dela Vale, falë shitjes në bashkëpronësi të Mikolit, Kielinit e Mareskës te Fiorentina. Kur Mikoli shkoi në Firence, në mbyllje të merkatos, Ajaksi nuk e lëshonte suedezin. Por rreziku u zgjidh falë marrëdhënieve të mira të Xhiraudos me një bankë. Pra, zgjuarsia dhe shpejtësia e "triadës" lejuan ndërtimin e një skuadre fituese edhe pa bashkëpunimin e familjes, pa një Anjel në krye të klubit. Dhe do të vazhdojë kështu, sepse tre këshilltarët që do të konfirmohen në asamblenë e sotme, janë teknikë, profesionistë italianë dhe të huaj në fushën e marketingut, të financës dhe drejtësisë. Këtë vit, Xhiraudo, Moxhi e Betega e kanë kaluar shkëlqyeshëm provimin.

[Davius]

Veron: Interi, ekipi im i fundit në Europë

"Dua që të bëj të qartë diçka: Interi do të jetë skuadra ime e fundit në Europë". I ndarë mes Çelsit (zotëron kartonin e tij) dhe Interit (synon ta blejë), Huan Sebastian Veroni qartëson të ardhmen e tij. "Duhet të presim që klubet të bien dakord në fund të sezonit, - vijoi ai. - Me sa di unë, nuk ka asnjë pengesë për zhvillimin e bisedimeve. Por nëse s'do të qëndroj këtu tek Interi, do të kthehem në Argjentinë për ta mbyllur atje karrierën. Nëse Abramoviçi do të më dojë sërish? Shpresoj të mos ndodhë kështu, por gjithsesi s'mund ta vras."

Huan Sebastian Veroni do të donte të qëndronte tek Interi: "Ajo që dua, është të qëndroj tek Interi, shpresoj që kjo të jetë e mundur. Me aq sa di unë, është punë që bëhet, por për këtë s'mund të jap garanci. Sezoni nuk ka përfundur ende, duhet të presim fundin". Përveç së ardhmes së tij, Veroni thotë diçka edhe për të ardhmen e Interit: "Besoj se gjëja më e rëndësishme, në kuadër të vitit të ardhshëm, do të jetë konfirmimi i Mançinit si trajner. Ai ka punuar shumë dhe më në fund i ka dhënë një lojë kësaj skuadre".

Por argjentinasi pohoi më pas se sezoni zikaltër me siguri s'ishte i shkëlqyer, edhe pse në fund u pa ndonjë sinjal pozitiv: "Nuk e di nëse mund të thuhet se bëmë kthesë, por reaguam mirë në kampionat pas goditjes së rëndë që morëm në Ligën e Kampioneve. Por për fat te keq, ne jemi këtu duke folur, ndërkohë që skuadra të tjera janë në vendin tonë duke luftuar në Champions apo në kampionat. Grupi luftoi dhe, megjithëse s'i arriti objektivat kryesore, një vit i tillë edhe mund të qëndrojë, por sezonin e ardhshëm s'mund të dështojmë."
Tani mbetet vetëm Kupa e Italisë për t'u fituar... "Fitoret ndihmojnë për të ecur përpara. Edhe pse ky s'ishte objektivi ynë kryesor, tani duam ta ngrejmë këtë kupë."

Serini-Lacio, drejt lamtumirës
Mateo Sereni dhe Lacio mund të ndahen në fund të sezonit. Në fakt, agjenti i portierit Dario Kanovi, gjatë një emisioni televiziv, ka bërë të ditur: "Mateo është një portier i madh dhe ka nevojë të luajë. Asnjë klub s'mund të mbajë në gjirin e tij dy titullarë si ai dhe Peruci. Dhe s'është në stilin e tij që të shpresojë që Anxhelo të mos jetë mirë, që të luajë. Vitin e ardhshëm do të shkojë gjetkë. Shpresoj që Lacio të mos e pengojë largimin e tij".

Dakurt: Dua të jem në derbi
"E vetmja gjë pozitive e sezonit tonë kanë qenë të rinjtë. Jam i bindur se Roma s'do të bjerë në Serinë B; do të doja të qëndroja edhe sezonin e ardhshëm." Kanë qenë këto mendimet e shprehura nga Olivier Dakurti, i cili tani shpreson të japë kontributin e tij për fanellën verdhekuqe. "Ndiej ende shumë dhimbje, - shpjegoi ai, - por të dielën do t'i shtrëngoj dhëmbët. S'dua të mungoj në derbi."

Interi rihedh "grepat" për Çivunë
Në kampin zikaltër kanë nisur bisedimet për të gjetur një përforcim në mbrojtje, për sezonin e ardhshëm. Mihajlloviçit dhe Gamarrës i përfundon kontrata, kurse Burdisos, që ka qëndruar në Argjentinë për probleme familjare, mund t'i jepet hua Boka Zhuniorsit për gjashtë muaj. Në Rrugën "Durini", objektivi kryesor mbetet Kristian Çivu i Romës, por pëlqehet edhe qendërmbrojtësi uruguajan i San Paolos, Diego Lugano

[Davius]

Kompleks kazinosh pranë "Old Trafordit"

Klubi anglez i Mançester Junajtidit po planifikon ngritjen e një kompleksi kazinosh, përfshi një hotel me pesë yje dhe restorante të ndryshme. Ky kompleks do të ndërtohet pranë stadiumit "Old Traford" dhe pritet që të përfundojë në vitin 2010. Drejtuesit e "Djajve të kuq" u shprehën se kishin arritur një marrëveshje me koorporatën "Las Vegas Sands" dhe tani prisnin vetëm licensën e kazinosë.

"Ky projekt do të bëjë të mundur hapjen e 2000 vendeve pune," - deklaroi Rodnei Brodi, përfaqësuesi i "Las Vegas Sands"-it. Sektori i basteve të Britanisë së Madhe e ka përkrahur këtë iniciativë të klubit të Mançesterit. "Eshtë një ide fantastike. Tani tifozët mund të argëtohen edhe në mënyra të tjera, kur janë në stadium. Në Angli, kjo është hera e parë që një kazino do të jetë pranë një stadiumi," - deklaroi Xhim Foks.

[mad]

Milani hidhet mbi Kalou

Te paret, ne dhjetor, e provoi Paris Saint Germain. Asgje e perfunduar. Dhe tani per Salomon Kalou mendohet te filloje nje ankand midis disa prej klubeve me te rendesishem te Europes.

Ne "lufte" per 19-vjecarin sulmues nga Bregu i Fildishte ne rradhet e Feyenoord, eshte futur ne fakt edhe Milani, qe nuk ka sqaruar akoma ceshtjen "Crespo" dhe qe mund te heqe dore nga Jon Dahl Tomasson ne fund te sezonit, i cili ka deshire te luaje me vazhdueshmeri me te larte dhe qe ka nje merkato te zgjeruar.

Per Kalou, klubi italian duhet te ndeshet me te zakonshmen Chelsea (12 milion te ofruar per klubin e Rotterdamit), me Valencian, qe do te nderrmare variacione te shumta pas sezonit te fundit zhgenjyes, dhe me Liverpool, qe ne fund te kampionatit mund te leshoje Milan Baros, asnjehere shume i vleresuar nga trajneri spanjoll Rafa Benitez.

{^_^}

[Davius]

Pipo Inzagi "prenoton" Stambollin

Nuk është vetëm çështje numrash, por zemre, sepse numrat mund të tregojnë karrierën e një sulmuesi të jashtëzakonshëm, por nuk mund të arrijnë të shpjegojnë gjithçka që i rrethon: puna, talenti, djersa, instikti, pasioni dhe dashuria. Pipo Inzagi e do futbollin dhe skuadrën e tij, tifozët e Milanit e duan Pipo Inzagin dhe tani i kërkojnë një dhuratë më të bukur, një gol në finalen e Ligës së Kampioneve. Një gol për dy objektiva fantastikë: Kupa e 7-të e Kapioneve për Milanin dhe goli i 49-të europian për sulmuesin, që do të arrinte kështu Alfredo Di Stefanon. I mësuar të flasë me fakte, Inzagi kërkon të mos zhbilancohet. Por tifozët kuqezi janë të qetë. Pipo "është" në Stamboll, në kuptimin që mezi pret orën për të shpërthyer në stadiumin "Ataturk". Të dielën ndaj Juves, ai zbriti në fushë në pjesën e dytë dhe adrenalina e tij fluturoi deri në tribunat e tifozëve. Një pritje e Bufonit ndërpreu thirrjet e tyre, por nuk shuajti entuziazmin e tij që po përgatitet të luajë ndeshjen më të rëndësishme të vitit.

- Inzagi, çfarë i thatë Bufonit pas asaj pritjeje?

- Çfarë nuk i thashë! Dhe ai m'u përgjigj kështu: "Pipo, më vështirësove ditën, para hyrjes tënde isha më i qetë". Gjithnjë Xhixhi ndaj meje kështu ka qenë.

- Cila është gjendja juaj?

- Më në fund jam mirë, pa dhimbje dhe probleme të tilla. Por shpirti im është ai i dhjetë viteve më parë, madje besoj se kam më shumë dëshirë të luaj në krahasim nga fillimi i karrierës sime dhe pres të bëj gjëra të pabesueshme.

- Ançeloti tha se ka parë Inzagin e vërtetë. Çfarë ka ndryshuar?

- Inzagi i vërtetë lëviz në njëfarë mënyre në fushë, kërkon të ndjekë aksionin deri në fund dhe synon portën. Tani të keqen e kam kaluar. Po punoj me shokët pa problem dhe Ançeloti është i kënaqur.

- Si ndihet Milani?

- Jo i bukur si disa vjet më parë, por edhe as keq siç mund të thotë dikush. Faza më e mirë e ndeshjeve tona është kjo finale. Në gjysmëorëshin e fundit, edhe ndaj Juves ndërtuam disa aksione për gol. Kjo tregon se nga aspekti atletik jemi në lartësi të gjendjes. Ndoshta na mungon pak shkëlqim, për shkak të shumë përkushtimeve, por jam i sigurt se do të jemi gati për finalen e Championsit.

- Kjo do të thotë se për titullin nuk po mendoni më?

- Besojmë ende, por e dimë që edhe Liga e Kampioneve varet vetëm nga ne, ndërsa kampionati është në duart e Juves. Nëse bardhezinjtë do të na bëjnë ndonjë dhuratë, duke ngadalësuar marshin, do të përpiqemi të përfitojmë. Të luajmë në maksimum edhe në ndeshjet e fundit të kampionatit, është edhe mënyra më e mirë për të përgatitur sfidën me Liverpulin.

- A është Juvja më e fortë se Milani?

- Nuk e di, por nuk e besoj. Ka fituar takimin direkt dhe kjo mund të bëjë ndryshimin, duke parë që duhen edhe pak ndeshje deri në fund. Në "San Siro" e pashë shumë të bashkuar, përgatiti në mënyrën më të mirë një ndeshje vendimtare. Skualifikimi nga Liga e Kampioneve i favorizoi padyshim bardhezinjtë në sprintin final. Ndeshja ishte e ekuilibruar dhe ne mund të kishim shënuar, por Juvja nuk na vodhi asgjë, edhe pse barazimi do të ishte më i drejtë.

- Si është atmosfera mes jush?

- Mjaft e qetë. Pas ndeshjes me Juven, në dhomat e zhveshjes kishte pak dëshpërim, por presidenti Berluskoni dhe Galiani na ngritën moralin. Duhet të jemi krenarë për rezultatet tona. Asnjë nuk e ka bërë atë që ka bërë Milani.

- Stamboll: cila është gjëja e parë që ju vjen në mendje?

- Një ëndërr. Por edhe një objektiv, që është afër Milanit. Pastaj nëse mendon finalen e Championsit, kujton emocionet e Mançesterit. Do të më pëlqente të ripërjetoja atë kënaqësi dhe shpresoj t'i ndihmoj shokët.

- Të ndihmoni shokët? Tifozët presin më shumë nga ju.

- Dhe unë i falënderoj. Me mua kanë qenë gjithnjë fantastikë. Mbështetja e tyre më jep një karikim të pabesueshëm. Por unë nuk jam shpëtimtari i atdheut dhe asnjë nuk duhet të mendojë që unë mund të fitoj i vetëm ndaj Liverpulit. Unë jam një nga 24 lojtarët e Milanit. Ndoshta, ndryshe nga të tjerët, jam më i freskët dhe sigurisht kam motive të mëdha, duke parë mungesën e gjatë.

- Ç'finale do të jetë?

- E vështirë, si gjithë të tjerat, dhe më e vështirë se ajo e Mançesterit, sepse kundër Liverpulit jemi favoritë dhe njerëzit presin fitoren tonë. Skuadra e benitezit është e fortë, por ne e duam këtë kupë. Nëse mbyll sytë, imagjinoj se do ta fitoj dhe pastaj të luaj Superkupën Europiane dhe Kupën Interkontinentale.
- Pipo, shprehni një dëshirë.

- Dua t'u dhuroj diçka të madhe tifozëve. Kur të dielën Bufoni bëri atë mrekulli, mbeta keq. Fati me mua ka qenë bujar për shumë vjet, pastaj ndryshoi diçka, por kush e di, ndoshta më ruan një kënaqësi speciale pikërisht kundër Liverpulit.

[Davius]

Lajme shkurt nga Premier Liga

Berkamp: Arsenali duhet të vendosë
Sulmuesi i ekipit të Arsenalit, Denis Berkamp, deklaroi se ekipi i tij duhej të merrte një vendim sa më shpejt, për të ardhmen e tij. Holandezi deklaroi se Arsenali duhej të vendoste, nëse do t'i ofronte një kontratë të re lojtarit 36-vjeçar. "Jam pak i mërzitur me mënyrën se si po shkojnë gjërat. Unë nuk kam ndryshuar mendim dhe dua të qëndroj, por drejtuesit e klubit duan të lënë gjithçka për në minutën e fundit," - deklaroi Berkampi.

Barosh: Asnjë kontradiktë me Benitezin, por...
Sulmuesi çek i Liverpulit, Milan Barosh, deklaroi se nuk kishte asnjë mosmarrëveshje me trajnerin e tij, Rafael Benitezin, por pranoi se spanjolli ia kishte bërë të vështirë zënien e vendit si titullar në ekip. "Nuk është e vërtetë që kam pasur kontradikta me Benitezin. Por mërzitem kur jam në formë dhe detyrohem të ulem në stol," - përfundoi Baroshi.

Liverpul-Njukasëll, sfida për Boa Morten
Sulmuesi portugez i Fulhamit, Boa Morte, është vënë në shënjestrën e Liverpulit dhe Njukasëllit. Dy ekipet angleze janë shprehur të interesuara për sulmuesin 27-vjeçar, i cili ka shënuar 18 gola gjatë këtij sezoni. Për Morten, Liverpuli është i gatshëm t'i ofrojë Fulhamit sulmuesin e ri, Stefen Uarnok, por edhe Njukasëlli mund të luajë kartën e lojtarit Andi O'Brajan. Boa Morte është një lojtar klasik, i cili e ka tërhequr mjaft vëmendjen e ekipeve të mëdha.

Mançesteri hidhet në sulm për Maniken
Pas heqjes dorë mga francezi Esien, Mançesteri kërkon të sjellë në "Old Traford" mesfushorin portugez të Portos, Maniken. Mesfushori i kombëtares portugeze pati shënuar ndaj Anglisë në Europianin e 2004-s dhe duket si një alternativë e mirë, pas dështimit për të sjellë mesfushorin e Lionit, Esien. Manike është kërkuar edhe nga ekipi i Dinamos së Moskës, i cili, që nga ardhja e presidentit të ri Aleksei Fedoriçev, ka investuar shumë në blerjen e "yjeve".

Venger: Nuk do ta zëvendësojmë Edunë
Trajneri i ekipit të Arsenalit, Arsen Venger, ka deklaruar se nuk do të kërkonte për një zëvendësues të mesfushorit brazilian, Edu, i cili ka pohuar se do të largohet nga "Hajburi", në fund të këtij sezoni. Për brazilianin është hedhur në sulm edhe ekipi i Juventusit. "Me largimin e tij, ne humbasim një lojtar të madh, por e respektoj vendimin e tij. Kam shumë lojtarë në rolin e tij dhe nuk kam nevojë për të tjerë," - përfundoi Vengeri.

Erikson: Douning, talenti i ri i Anglisë
Trajneri i përfaqësueses angleze, Sven Goran Erikson, beson se mesfushori i Midëllsbrout, Stjuart Douning, mund të "shpërthejë" në Botërorin e 2006-s. Douning, 20-vjeçar, ka luajtur vetëm një ndeshje me kombëtaren angleze, në barazimin ndaj Holandës, por suedezi u shpreh i bindur për cilësitë e lojtarit anglez. "Ka talent dhe shumë besim në vetvete. Në qoftë se vazhdon kështu, mund të jetë një nga zbulimet e ardhshme të botërorit

[Davius]

Mourinjo: Rekordi, motivacioni ynë


Trajneri i Çelsit, Hoze Mourinjo, u shpreh se fitorja e së martës ndaj Mançesterit me rezultatin 3-1, ka qenë prova e një sezoni impresionues të bluve. Çelsi theu dy rekordet e mëparshme të Mançesterit. Me fitoren e pardjeshme, blutë kanë 94 pikë, dy më shumë se rekordi i Mançesterit, i cili nuk thyhej prej 11 vitesh. Gjithashtu, Çelsi shënoi edhe fitoren e 29-të në këtë sezon, një më shumë se Mançesteri, gjatë sezonit 1994-95. "Çdo gjë ishte e përkryer.

Rekordi na dha motivacionin e duhur, ne donim ta thyenim atë dhe për ne ky është një moment i veçantë. Jemi të lumtur që vendosëm një rekord të ri dhe që arritëm ta bënim këtë ndaj një ekipi të madh si Mançesteri, i cili ka dominuar në dhjetëvjeçarin e fundit në Premier Ligë," - deklaroi Mourinjo. Portugezi shtoi se diferenca e 20 pikëve me Mançesterin, nuk tregon ndryshimin në nivel të të dyja ekipeve.

"Njëzet pikë nuk tregon një diferencë të madhe midis dy ekipeve, pasi Mançesteri ka lojtarë të talentuar. Ata e nisën keq dhe e përfunduan keq sezonin, por nga mesi na vunë disa herë në vështirësi." Këtë fitore, Mourinjo ia dedikoi kapitenit Xhon Terri, i cili nuk ishte në fushë, për shkak të një dëmtimi në gjurin e djathtë:

"Ia dedikoj këtë fitore Xhonit, pasi do të kishte dashur të ishte me ne sonte. Kjo fitore është për kapitenin tonë. Si një lojtar i rritur te Çelsi, ai ndihet më krenar nga të gjithë për rekordin." Trajneri Mourinjo u shpreh optimist për të ardhmen, duke thënë: "Jam i bindur se me këta lojtarë që kemi, mund të përsërisim suksesin e këtij viti," - deklaroi Mourinjo. Edhe sulmuesi islandez, Edjur Gudjonsen, ishte i bindur se ekipi i tij do të fitonte edhe në sezonin e ardhshëm: "Ky sezon mund të kishte qenë akoma më i suksesshëm, po të kishim arritur në finalen e Ligës së Kampioneve, por titulli ishte një fillim i mbarë. Do të luajmë edhe ndeshjen ndaj Njukasëllit dhe më pas do t'i gëzohemi statusit të kampionit," - përfundoi Gudjonseni

[Davius]

Van Nistëlroi: U nxitova në rikthimin tim


Sulmuesi holandez i ekipit të Mançesterit, Rud Van Nistëlroi, pohoi se kthimi i tij në fushën e lojës, pas dëmtimit në kavilje, kishte qenë i përshpejtuar. Holandezi pranoi se kishte gabuar, kur vendosi të luante në ndeshjen çerekfinale të Ligës së Kampioneve, ndaj Milanit. Në muajin e fundit, Van Nistëlroi ka shënuar vetëm dy gola në Premier Ligë. Goli i shënuar ndaj Çelsit ishte i vetmi për Mançesterin, i cili humbi me rezultatin 1-3.

Gjatë këtij sezoni, Van Nistëlroi ka shënuar vetëm 15 gola, shumë pak në krahasim me tri sezonet e kaluara, ku holandezi shënoi në total 110 gola me fanellën e Mançesterit. Van Nistëlroi erdhi në "Old Traford" në vitin 2002, nga ekipi holandez i PSV-së, por gjatë këtij sezoni është kushtëzuar nga dëmtimet e shumta. Që nga ardhja e tij, Mançesteri ka pasur një nga sulmet më të rrezikshme në Premier Ligë. Por, një operacion në gju dhe më pas dëmtimi në kavilje e kanë lënë Van Nistëlroin jashtë fushës, për pjesën më të madhe të sezonit. Dëmtimi në kavilje, në mes të sezonit, e detyroi holandezin të qëndronte gjashtë javë jashtë fushës dhe rikthimi i përshpejtuar e keqësoi gjendjen. Van Nistëlroit iu deshëm tetë javë për të shënuar golin e parë, pas rikthimit, duke shënuar një dygolësh në kupë ndaj Njukasëllit.

Vetë lojtari deklaroi se rikthimi i tij kishte qenë i gabuar, pasi forma e tij nuk ishte optimale. "Luajta i dëmtuar për shumë kohë. Për gjashtë javë durova shumë dhimbje, derisa m'u desh të ndaloja. Kjo gjë më kushtoi tre muaj. Më erdhi vërtet keq, pasi sapo isha rikuperuar nga dëmtimi në gju. Për mua, ky ka qenë sezoni më i vështirë, që nga ardhja te Mançesteri. Në tri sezonet e para nuk kam pasur asnjë dëmtim serioz, por gjatë këtij sezoni kam pësuar aq shumë dëmtime, sa nuk kam pasur mundësi të luaj në 100%. Në fillim të verës së kaluar pësova dëmtimin në gju dhe pas operacionit u dëmtova në kavilje. Kjo e bën shumë të vështirë rikthimin në formën e mëparshme. Gjithashtu, golat e shënuar në këtë sezon nga Mançesteri, tregojnë një mospërputhje të Van Nistëlroit me sulmuesin e ardhur nga Evertoni, Uejn Runin.

Dyshja e sulmit ka luajtur vetëm në 17 ndeshje bashkë dhe ka arritur të shënojë 15 gola. Uejn Runi kaloi nga Evertoni te Mançesteri, me vlerën e 27 milionë eurove, dhe nuk ka arritur të shënojë rregullisht për "Djajtë e kuq". "Uejni ka luajtur vërtet mirë në këtë sezon, - deklaroi Van Nistëlroi. - Nga ai pritej akoma më shumë, por mos të harrojmë që ai është vetëm 19 vjeç. Ajo që më ka bërë përshtypje, ishte se ai arriti të ambientohej shumë shpejt me ekipin. Besoj se është përmirësuar shumë që nga ardhja e tij në "Old Traford". Runi zhvilloi një sezon fantastik dhe besoj se në të ardhmen do të përmirësohet akoma më shumë," - përfundoi holandezi.

[Davius]

Lioni, Guvu, largimi i vetëm


Kapiteni i ekipit francez të Lionit, Sidnei Guvu, do të jetë lojtari i vëtëm që do të largohet nga klubi në fund të këtij sezoni. Këtë deklaratë e bëri presidenti i Lionit, Zhan-Mishel Aulas, i cili i mohoi të gjitha spekullimet për largimin e mesfushorit Esien. Trajneri Pol Lë Gen dha dorëheqjen e tij, pas fitimit të titullit të katërt kampion radhazi me Lionin, duke lënë të kuptohej se shumë lojtarë të ekipit do ta ndiqnin atë.

"Sidnei Guvu deklaroi se donte të largohej. Pas asaj që ai ka dhënë për klubin, besoj se e ka të drejtën për t'u larguar. Por, ai do të jetë i vetmi largim. Jam i gatshëm të rinovoj kontrata të reja me lojtarët, por nuk do të lejoj asnjë largim tjetër." Ekipi i Çelsit ka kërkuar mesfushorin francez Mikael Esien, por presidenti Aulas e ka mohuar largimin e lojtarit drejt Londrës. "E përsëris edhe një herë. Vetëm një lojtar do të largohet nga ekipi. Çelsi erdhi me një ofertë, por iku me duar bosh.

Me Esienin, Diaranë dhe Zhuninjon, ne kemi mesfushën më të mirë në Europë," - deklaroi Aulasi. Presidenti i Lionit shtoi se dëshironte të sillte në ekip një sulmues dhe një mesfushor të ri, pasi Esieni dhe Diarra, në 2006-n, mund të luajnë për kombëtaret e tyre në Kupën e Afrikës. Edhe braziliani Zhuninjo do të mungojë në disa ndeshje, pasi do të luajë me kombëtaren në ndeshjet paraeliminatore të botërorit.

Aulasi shpresonte që Lioni të kishte një trajner të ri në fund të këtij muaji, por nxori jashtë listës Didië Deshampin dhe trajnerin e Lilës, Klod Pol. "Deshampi është një nga trajnerët më të mirë të Ligës 1, por nuk mendoj se do të largohet nga Monako." Gjithashtu, Aulasi përjashtoi edhe ish-trajnerin e Bajernit të Mynihut, Otmar Hitcfeldin.