"MILLION DOLLAR BABY" - filmi më i mire i C. Eastwood ?

[korçar]

Qe se ke pasion te vetem o autor e marr mend... Po edhe sikur ta kishe pasion te vetem sdo ishte gje e keqe kam pershtypjen!

Ke bere shume mire qe e ke hapur ne forum, dhe jo ne ndonje skyblog, temen e 50 kineasteve me te mire (megjithese per mua ka disa kineaste qe nuk figurojne ne liste). Keshtu i jep shansin atyreve qe nuk i njohin te dijne diçka me shume reth kinemase...

Dhe mire e ke kur thua qe njehere ne hene behem i gjalle... Po koha eshte e çmuar kur perpiqesh te arrish diçka me rezultat ne kinematografi... Pastaj duhen pare kaq shume filma, duhen lexuar kaq shume libra sa qe ste ngelet me kohe fare. Por gjithashtu nga ana tjeter siç e thashe ne postin e mesiperm, sikur te merzitet nganjehere te flasesh vetem kinematografi... Ndonje projekt? Me qindra qe thua ti autor, por siç duhet te jesh ne dijeni, ne kinematografi nuk mungojne idete (flas per idete e mira), eshte puna se nuk ka mbeshtetje materiale... Nuk ka fonde! Po te kesh ti ndonje ide fondi, se nuk i dihet mbase je milioner!, e pra ne ate rast flasim prape... Ku i dihet mbase ke ndonje prirje per tu bere producent...

Po qe sqenke autor i mirefillte po me beka pershtypje, me gjithe kete kinefili qe zoteron ndonje ide tek e tuk duhet ta kesh... Nuk duhet pare larg, shiko ne jeten tende. Nejse mbase flas kot...

Sa per "Vdekjen e zotit Lazarescu", kinemateka e brukselit organizon cdo vit festivalin per dhenien e çmimit "L'Age d'or", ne homazh per Bunuel, ku marrin pjese te gjitha veprat e para ose te dyta te kineasteve te rinj neper bote... Dhe shumica e ketyre filmave vijne nga seksioni "Un certain regard" te festivalit de Kanes, si dhe nga festivale te tjera si ai i Rotterdamit psh, nje festival tjeter ne Kanada nuk e di se cili (nuk e mbaj mend mire) etj. me nje fjale. Jane vepra te perzgjedhura sipas kritereve qe kinematekes... Pashe dhe disa filma te tjere qe ishin mjaft interesante, nder te tjera dhe nje film te nje kineasti rus qe reklamohet si besimtar i ideve te Tarkovskit... Por ne fakt ishte, sipas mendimit tim, nje homazh banal i Stalker, me disa skena, dekore e ide qe ridhnin po nga Stalker... Mu duk pak kopje/ngjitje (copier/coller) i Stalkerit (jo i gjithi por ne shume aspekte).

Voilà, voilà. Sa per "The world" te Jia Zhang Ke po pres te dale, neser faktikisht del (20/07/05), dhe do shkoj patjeter ta shikoj. Diskutojme me vone per te meqense e ke pare...

[autori]

...(megjithese per mua ka disa kineaste qe nuk figurojne ne liste).

Pastaj duhen pare kaq shume filma, duhen lexuar kaq shume libra sa qe ste ngelet me kohe fare. Por gjithashtu nga ana tjeter siç e thashe ne postin e mesiperm, sikur te merzitet nganjehere te flasesh vetem kinematografi... Ndonje projekt? Me qindra qe thua ti autor, por siç duhet te jesh ne dijeni, ne kinematografi nuk mungojne idete (flas per idete e mira), eshte puna se nuk ka mbeshtetje materiale... Nuk ka fonde! ...

Po te pergjigjem menjehere, se rastesia e solli te jem para PC tani qe marr mesazhin tend :

Po pikerisht, ç'pret, ti e imagjinon sa kenaqesi eshte qe te me thuash kineaste te tjere qe nuk figurojne ne liste e qe mendon se ja vlen te ishin ne nje liste, gjithsesi te reduktuar (veçse 50), por e shtojme "listen" (tan po me qeshet, se mu kujtu qe ti nuk i ke me sevdà te madhe top-et dhe listat, dhe MIRE E KE (ne vlefte absolute)

Keshtu qe, ME SHUME KENAQESI, pres !

Kam hapur edhe nje teme tjeter ne kete forum, ku do doja shume te dija mendimin tend: eshte fjala per filmografine shqiptare. Më intrigoi fakti qe "Kush e solli Doruntinen" Llazi Serbo e paskerka bere metrazh te shkurter!! E ke pare ? Une jo, se perveç faktit qe kam 12 vjet qe nuk jetoj më ne Shqiperi, atje kthehem rrallë... dhe duhet me pas shanc derri qe te arrish te shikosh ndonje gje qe deshiron (nga kinematografia shqiptare, e kam fjalen) ne tv-te shqiptare, rastesisht.

Dje te kam kujtu se rastesia e solli (une kam TPS- satelit ne shtepi) qe te shikoj nje tjeter film te Claire Denis "J'ai pas sommeil". Pas mal... Elle filmes bien, meme très bien, por seç i mungon "diçka" e vogel filmave te saj per te qene plotesisht te arrirë...

A propos: me jep nje adrese e-mail (mund te ma dergosh me mesazh privat) sepse nganjehere, kur kam ndonje gjë te veçante (dhe ti je ne nje vend frankofon, pra s'kemi probleme gjuhe bashkë -- e them kete, sepse ti duhet ta kesh vene ré "luften" time per ti kthyer ne anglisht titujt e shumices se filmave, qe te jene sa me te kuptueshem per shumicen forumase), pra kur kam ndonje artikull apo gje te vecante, jua dergoj disa te njohurve kinefile; psh, po më bie ne mend: kam nje gje te rralle qe nuk gjehet ne web: listen e palmarès-eve te fund-vitit te "Cahiers du cinéma" qe prej ... 1981 deri ne 2004 ! Eshte interesante si liste, sepse ka tituj filmash (dhe autoresh) qe te intrigojne dhe te shtyjnë per ti parë nje dite...

Jam katerciperisht dakort me ty kur thua se "çelesi" i kinematografise mbeten fondet. Biles per te thene nje te vertete, nuk di pse kam nje dyshim por... (hajt , po e them) qe nje dite, i famshmi art i shtate ka per te më zhgenjyer aq shume (ne mos më ka zhgenjyer goxha...) sa kam nje si "frike" se nje dite nuk do te më pasionoje aq sa me pasionon... Nganjehere biles, me duket se më se shumti me ka nxitur ideja qe nuk kemi mundur te shikojme ate kinematografi qe u ka dash me shiku (ne kohen e Dullës) sesa gjë tjeter. E them kete sepse kur konstaton se sa i qelbur eshte ky art nga xixat (paratë), eshte vertet nje "stermundim" te gjesh e shikosh vepra te reja filmike te pastra . Nje krahasim: Nuk vlen e njejta gje per literaturen, ajo mbetet shume here me e paster, edhe pse jam koshient qe kjo e fundit nuk ka te njejten menyre funksionimi, pra nuk ka nevoje per gjithe ate makine " Production , Distribution , Exploitation...". Pra si te thuash, Arti i Vertete i te Filmuarit eshte i denuar qe ne djep... Ndaj dhe gjithe e me shume kam bindjen se te rrallët qe kane mundur ta prekin ATË (pra Artin) dhe nuk e kane tradhetuar, numerohen me gishtat e dores: Tarkovski ( raporti Art-diktature....), Bresson-i e ndonje tjeter, dhe nga te gjallët ndonje Godard apo Kiarostam (te cilet ne fakt ekzistojne sepse ekziston akoma nje Marin KARMITZ i MK2...).

Shkurt, nganjehere them me vete qe më mire te deklarohet se "ndalohet te behen filma autorësh" dhe le te ekzistoje vetem "les films de commande", pra (po e perkthej per forumin), filmat e kompanive filmike, shkurt kinemaja pa emër, thjesht argetuese. Ndofta ky eshte ne te vertete "fati i saj" (son destin).

bo booo, e sterrosa... (lol)
shkurt: "i çuditshem" ky i shtati art...

[amatoriale]

Jetoj ne toke,jo ne planet tjeter.Te gjitha vendet per mua jane njelloj.Ato s'kane kufij prandaj nuk e di se ku ndodhem,ne ç'kontinent?...Por jo ne Shqiperi.

Filmat s'i kam pasion si ju qe mesa lexoj,e keni teper seriozisht,por here pas here te njohurit e mi me sugjerojne apo bashkohem me to per te pare ndonje.
P.sh. dje pashe nje film te mire,te qete,por teper i ngadalshem.Kamera fikse te qorronte bebet e syrit.Ishte "LA meglio Gioventu" e Tullio Giordano.
Tjeter s'kam pare per momentin.
Hyra tek tema e hapur nga ty autori sepse dallova pak cilesi qe une e kam te nevojshme.
Tema qe ti paske hapur me 50-teshen me te mire te te gjitha koherave,me dha shume informacion per filma apo regjizore qe as nuk i njihja,por fatkeqsisht ne jete s'eshte vetem uzina e filmave per te bere...duhet edhe te hash ndonje therrime buke,nese ka pak djath edhe me mire.
urime.

[autori]

Ishte "LA meglio Gioventu" e Tullio Giordano.
Tjeter s'kam pare per momentin.

"La meglio gioventu" ! E mbaj mend mire: 6 ore film (2 pjese nga 3 ore). Por nga me te miret qe kam pare ne 2003. Me sa di, filmi fitoi dhe çmimin e filmit me te mire ne Itali, ne 2003-shin. Film-roman: jeta e nje familjeje italiane te viteve '70 me gjithe evenimentet e saj: permbytjet ne Firenze, lufta kunder mafias siçiliane, ndeshjet e famshme te futbollit... : indimenticabile !

(titulli i filmit eshte marre ne fakt nga nje permbledhje poemash te Pier Paolo Pasolinit, ne gjuhen friuliane).

[peoples]

Te lexoj sa here qe shkrun,ti e di.Pastaj edhe me poste merrena vesh dhe informacionet qe ti m'dergon jane super te vlefshme.
Ketu nuk arrij me shkru mà sepse ata qe shkrujne nuk i pershtaten shijeve te mia,perveç teje.Dikur kisha si dritare 'arti shqiptar',por aty asht kthy ne debate politike dhe ndertime kioskash,apo se kush vizaton ma mire.Pra,cilesi per mu s'ka,po per masen asht ne rregull.
Ne 'kinematografia shqiptare' sikur mu dha nje shprese tjeter per te gjetur ndonje mundesi per te folur,por te mençurit dhe punetoret e artit nuk kane aq shume shprehje filozofike per me thane,por vetem krenari dhe moskuptim.Nejse,ishtu e mendoj une,jam gabim?Kur hyn masa shkaterrohet cilesia.Populli don televizor,gossip,pije te shtrenjta e tesha me marka te njohuna edhe pse jane prodhu ne Kine,pra s'ka kohe e tru me lexu Deleuze apo Roland Barthes,keshtu qe mjaftohem me lexu dhe me hap email-et per me marr ndonje gje tjeter nga fusha e kinemase.Dhe per mos me shqetsu te pranishmit (dhe veten teme) qe me pjesmarrjen e tyne te vyeme kam frike se mos i tremb,i them ciao-ciao FSH.

Ja kaloshi mire djem e vajza.

[autori]

Te lexoj sa here qe shkrun,ti e di.Pastaj edhe me poste merrena vesh dhe informacionet qe ti m'dergon jane super te vlefshme..

Mon très cher ami,
M'baj nji sherbim t'vogel: tek "50 kineastet", kam ngel tek numri tridhjet e nji, pra tek Pasolini. Ti e din qe un' e di qe ti e ke edhe ma per zemër se une Pasolinin.... Pra, po sikur t'ja bajsh ti portretin? Sa per fotot e bashkangjituna, m'thuj kur e ke gadi tekstin dhe i une i postoj mandej, fill mbas tejet.

nadja e mire se mu itash po m'vjen gjumi...

[Henri]

Bobo te pickuar qe beri peoples me ate postin me lart, auuuuuuuù!
Peoples, ma kap içik nje liber te John Berger, "Ways of seeing" se me ka marre malli ta diskutoj me dike. Nga Deleuze fillova nje liber mbi kinematografine, s'e mbarova dot fatkeqesisht se nuk ishte i imi, megjithate aq sa lexova ma ngrohu shpirtin e qartesoi pak me teper magjine e regjizorit dhe kineastit ne realizimin e nje filmi te bukur.
Nese nuk te nis ndonje shporte me lule sa here lexoj nje post tendin te ri, mos ma merr per keq, e bej vetem ngaqe dhe ato dy a tre lule qe i mbaj si te "denja" per t'u dhuruar, zymbylat per shembull, nuk gjenden fare ketej.

Qe ti bie shkurt pra, ti vazhdo e shkruaj, te pakten ketu tek kinematografia, pasi nuk i dihet, sikur edhe nje 1% te ndikohet e te "nderroje udhe' nga menderi i Hollywoodit, prape ia vlen. Edhe po s'u ndikuan, une te lexoj me ëndje, po keshtu edhe autori.

Tek filmat tani, "La meglio gioventu" eshte vertet nje film i mrekullueshem. Fatkeqesisht pashe vetem pjesen e pare ne 2003, ne festivalin e filmit ketu dhe me kish ngelur ne mendje pasi nuk besoja se do me binte rasti ta shikoja prape. Por javen e shkuar mesova qe paska dale ne kinema pjesa e dyte dhe kam plan ta shoh kete fundjave. Filmi mund te ishte vertete i gjate, por kur mbaroi pjesa e pare une isha gati te harxhoja edhe tre ore te tjera vetem per te pare me shume. Nje kendveshtrim shume realist mbi zhvillimin e Italise gjate atyre viteve, linja politike e nderthurur shume bukur me problemet sociale dhe pasigurine e medyshjen e rinise se asaj kohe.

Po pres me padurim te dalin filmat e Kanes ketej. Qejf o qejf

[autori]

Nga Deleuze fillova nje liber mbi kinematografine, s'e mbarova dot fatkeqesisht se nuk ishte i imi, megjithate aq sa lexova ma ngrohu shpirtin e qartesoi pak me teper magjine e regjizorit dhe kineastit ne realizimin e nje filmi te bukur.

Deleuze në Kanadane anglofolese ?? Vertet ? bravo !

[Xhuxhumaku]

"Million dollar Baby" filmi më i mirë i Eastwood

Nga Roger EBERT


Filmi u shfaq edhe në kinema Millennium II në Tiranë

Disa regjisorë humbasin fokusin ndërsa plaken, të tjerë e fitojnë atë duke mësuar se si të tregojnë një histori që përmban gjithçka që i duhet, dhe në mënyrë absolute asgjë tjetër. Filmi "Million dollar baby" është filmi i 25-të dhe më i miri i regjisorit Clint Eastwood. Mund të themi se "Mystic river" është një film madhështor, por "Million dollar baby" mbetet filmi që mbart thjeshtësinë dhe drejtimin e rrëfyesit klasik, është tipi i filmit ku gjithkush ulet qetë në kinema dhe tërhiqet nga jeta e njerëzve të cilët i do shumë. Është një film me pamje të errët, shumë hije, shumë skena nate, personazhet duket sikur futen në fatet e tyre private. Është një film boksi, në sensin që ndjek karrierën e Maggie-t dhe të disa skenave boksi që zhvillon ajo. Ajo fiton që në fillim, por çështja nuk qëndron aty. "Million dollar baby" flet për një grua, e vendosur që të bëjë diçka për veten e saj dhe për një burrë që nuk do të bëjë asgjë për të por që në fund bën gjithçka për të. Eastwood luan rolin e një trajneri boksi, Frankie, që drejton një qendër trajnimi në Los Angeles dhe gjithashtu lexon poezi. Hillary Swank, në rolin e Maggie-t, nga jugperëndimi i Missourit, e cila ka punuar si kamariere që në moshën 13-vjeçare, shikon tek boksi një mënyrë për të ardhmen e saj. Morgan Freeman luan rolin e Scrap-it, një ish-boksier, që ishte trajnuar nga Frankie për titull boksi. Tani ai jeton në një dhomë në qendrën e trajnimit dhe është bashkëbisedues me Frankie-n. Kur Frankie kundërshton idenë që të trajnojë një vajzë në boks, është Scrap-i që e bind t'i japë Maggie-t një shans duke i thënë: ?Ajo është rritur duke ditur vetëm diçka, që nuk ja vlente për asgjë.? Këto tre personazhe shihen me qartësi dhe me vërtetësi. Eastwood, i cili nuk ka asnjë material shtesë në filmin e tij, (madje edhe kur është në skenat e fundit të filmit dhe i afrohet emocioneve të thella), nuk niset për ndjenjat prekëse, por i shikon në sy këta njerëz. Morgan Freeman është rrëfyesi. Zëri është i qetë dhe aktual, pasi asnjëherë nuk e dëgjon Scrap-in të tërhequr pas afeksioneve dhe përdredhjeve të fjalëve. Scrap-i do të na tregojë atë që ndodhi. Aktorja Hilary Swank është tepër tërheqëse si Maggie. Çdo fjalë është e vërtetë. Ajo e kthen Maggie-n në një femër tepër të ashpër dhe me intensitet. Duke marrë parasysh skenën kur Maggie dhe Scrap-i janë ulur në një lokal për të ngrënë drekë, dhe Scrap i tregon se si e kishte humbur njërin sy, se si Frankie fajëson veten që nuk i hodhi peshqirin, vërejmë se kjo është një skenë e rëndësishme për Freeman, pasi Swank në rolin e Maggie-t nuk bën asgjë tjetër veçse e dëgjon. Asnjë nga reagimet, asnjë lëvizje koke, asnjë lëvizje trupi, vetëm qetsëi, vëmendje e thellë dhe një vështrim i pandarë.

Në një skenë tjetër, duke ecur më makinë natën, pasi Frankie dhe Maggie kanë vizituar familjen e Maggie-t, (vizitë e cila për shkak të nënës egoiste Margo Martindale të Maggie-t nuk shkoi mirë) Maggie shprehet: "Nuk kam asnjë tjetër veç teje, Frankie?. Gjë sa e vërtetë aq edhe romantike. Ajo i tregon Frankie-t një histori për të atin që e donte shumë dhe qenin e saj të vjetër. Veç dialogjeve vërejmë se si kinematografi, Tom Stern, përdor dritat në këtë skenë. Në vend që të përdorë dritat e skenave, që ndriçojnë në mënyrë misterioze radhën e parë, shikojmë se fytyrat e tyre hyjnë e dalin në hije, disa herë humbasin dhe vetëm i dëgjojmë. Shikojmë se si ritmi i dritave bashkohet me tonin dhe fjalët e tyre. Dialogjet janë shumë poetike, por asnjëherë shumë trilluese. Eastwood është shumë i vëmendshëm për të ndihmuar personazhet e filmit, të cilët e bëjnë botën që rrethon të duket kaq shumë reale. Gjëja më e papritur është një prift katolik, të cilin e shohim si njeri të mirë. Frankie shkon në kishë çdo mëngjes dhe thotë lutjet e tij çdo natë. Atë Horvak (aktori Brian F. O'Byrne) shikon se të gjithë që ndjekin lutjet gjatë këtyre 23 viteve mbajnë me vete shumë mëkat. Frankie shkon tek ai për këshilla në një pikë kyçe dhe prifti i jep një përgjigje të zgjuar: "Në qoftë se bën këtë gjë, ti do të jesh i humbur diku thellë dhe nuk do e gjesh më vetveten". Dëgjojmë edhe kur Haggis vë në gojën e Maggie-t fjalen "e ngrirë", fjalë e cila mund të përdoret nga një vajzë e paedukuar rrugësh, por është edhe fjala e gjetur pasi as një mijë fjalë nuk e shprehin këtë gjë.

Filmat janë shumë shpesh të krijuar me efekte dhe sensacion kohët e fundit. Ndërsa ky film është për tre personazhe, se si rriten veprimet e tyre, kush janë dhe pse? Asgjë tjetër nuk ka rëndësi. A nuk është gjithçka kjo? Skenari është shkruar nga Paul Haggins, që ka punuar më së shumti në televizion, por me këtë film ai nominohet për Oscar. Nominime të tjera dhe çmime për Oscar shkuan edhe për Swank, Eastwood, Freeman, filmin, për disa teknikë, si edhe për kompozimin origjinal të Eastwood-it, i cili bën atë që kërkohet dhe kurrë nuk çorientohet.

Përgatiti: Fatjona Lamaj

Historia

F ilmi i Clint Eastwood-it "Million dollar baby" është një kryevepër, e pastër dhe e tjeshtë, e thellë dhe e vërtetë. Në këtë film jepet historia e një trajneri të stazhionuar boksi dhe e një vajze kryeneçe, e cila mendon se mund të bëhet boksiere profesioniste. Gjithë historia tregohet nga një ish-boksier që është miku më i ngushtë i trajnerit. Nuk është është një film boksi, por është një film për karrierën e një boksierje. "Million dollar baby" është ndër filmat më të mirë të vitit.

Milosao.