Narcisus

[nitROSHI]

Pellgu u projektua mbi nje rrip te uritur toke
u derdh shi nga barku i qiellit
mbi nje vend-grisje
ku diejt e vitit
i grisheshin gjelberimit te lodhur,
gjithcka perfekte
vec qe Narcizis te shihej ne te.

Ne pritje te Narcizit
Pellgu u mpi
nga mos rrjedhjet u mpiks
dashuroi projeksionin e tij ne qiell
dhe flladin qe i lemoi buzet.

Narcizi erdhi.
lekundur mes shaleve te shkujdesjes
i davariteshin mendime te paqta
si delet rridhnin shirat mbi faqet e ajrit,
ne fund-bark te pellgut,
rrugnajave te padukshme te trupit te tij, ngado.

drita veshur me pasigurine e saj
fshehu durimin deshtak
Ndersa Narcizis u shtri
mbi gjendjen e lodhur te pellgut.
shpine lagur
kerkonte projeksionin e vete ne qiell

Pllaquriteshin muzgjet,
garniturat e hijeve qe qerthonin heshtur
trupin e tij gjysem te zhytur ne pellg.
Viktime verberie.

Miti vdiq.

[lum lumi]

u derdh shi nga barku i qiellit

Nitrosh, me vrau veshin ky varg!

[nitROSHI]

Anija ime eshte ankoruar ne nje liman gjymtyresh.
Syri te ze vec konvensione te huaja, dhe nje pantomime qe shoqerohet nga nje muzike e cuditshme, gjithcka ndricuar nga nje e verdhe e forte inkandenshente.
Vend i cuditshem.
Nje vajze me gjinj te vegjel, e sy te gjalle ( i vetmi njeri qe mund te shoh) tund nga larg nje shami malli, thua ka kohe qe me pret, ndersa zhurmat e limanit jane cuditerisht tinguj te padegjuar me pare nga une.
Mungojne detaret e dehur qe zihen me njeri tjetrin, klithmat e pulbardhave, anijet qe shkarkohen, djelmoshat gjysem te zhveshur qe gjuajne peshk, a terheqin karrocat e mbushura me baule te renda pasagjeresh, mungojne prostitutat e lodhura.
Me pak fjale planet tjeter.
Ngado shikon vec gjymtyre, te veshur me kemisha te pastra, kollare. gjymtyre qe ngasin makina te shtrenjta, gjymtyre intelektuale, homoseksuale, gjymtyre analiste, gjymtyre police, gjymtyre ortoped, vetem gjymtyre ne kete liman gjymtyresh, dhe nje vajze qe tund pareshtur shamine e saj, dhe therret nje emer te panjohur me ze koke.
Nuk e di pse jam ne kete port qe ngjason me nje vend-pushimi per biseda qe ke deshire ti harrosh, apo per ato qe sdi se ku, kur, dhe me ke i ke bere.
Cdo gje perseritet ne pafundesi, derisa koha humbet sensin, e une sdi sa gjate kam qendruar ne kete liman gjymtyresh.
Ngre velat, dhe nisem perseri per udhe.
Anija ime i largohet bregut, ndersa une dalloj vec nje krah qe tund shamine e mallit, dhe therret nje emer te panjohur me nje ze te mbytur koke.

[Larsus]

Pllaquriteshin muzgjet,
garniturat e hijeve qe qerthonin heshtur
trupin e tij gjysem te zhytur ne pellg.
Viktime verberie.

Miti vdiq.

ne syte e tij
imazh i lodhur i vetes nga hena qe hahej cdo nate
masturbim i pashtershem neper yje te copetuar
ironikisht, i qete, i lumtur me veten,
aty ku nis dhe mbaron dashuria


vetem vdekjen e narcisist nuk e pranoj dot, thuaj po deshe qe zoti vdiq, zarathustra po ashtu e nitszche me pas, narcisus, i dashur, eshte gjalle

[nitROSHI]

Sipas te dhenave te fundit me rrezulton se ka me teper se nje narcizus, dhe prandaj mu desh ta vras njerin prej tyre, ate timin.

Ps Une e shikoj narcisuzin ne funksion te se teres, qe do te thote se Narcusuzi nuk do te ishte i tille pa pellgun.

[Larsus]

Sipas te dhenave te fundit me rrezulton se ka me teper se nje narcizus, dhe prandaj mu desh ta vras njerin prej tyre, ate timin.

Ps Une e shikoj narcisuzin ne funksion te se teres, qe do te thote se Narcusuzi nuk do te ishte i tille pa pellgun.

e kuptoj, dhe ideja jote eshte shume ironkisht realiste....dhe ne boten e ideve, realja nuk ka shume funksion, po s'ishte pellgu, do ta krijonim (just a saying)


po keto kohet e fundit, me gjithe mungesat e theksuara te ujit apo kristalitetit te tij, une vazhdoj te rigjej jete vetem tek narcisist (personali, patjeter)

e kam shume te shtrenjte pe rte kejuar njeri per ta vrare, qofte edhe si ide lol

thone qe eshte pune moshe, une do te thosha, pune naricisti, the more you know about yourself, the more you got to love it (ose me e sakte, absenca e nje mjelm/e ne pellg, s'te le opsion tjeter)

P.S vargu eshte pak i ngarkuar per shijen time, shume emocional, shume Lorkez, dhe ideja jote ja vlen qe te dale me teper ne pah sepse me te vertete eshte pikante. Nese ke ndermend ta ribesh, te lutem ma dergo... do te me pelqente ta rilexoja.

gjithe te mirat

[Larsus]

Anija ime eshte ankoruar ne nje liman gjymtyresh.
.

kaq me del per ta pelqyr kete pjese...ti nuk ecern apo kalon, ti hidhesh papritur nga nje dimension ne tjetrin, dramatikisht..dhe pastaj kerkon te dish ku je, qetesohesh per te kerkuar mendimet, por paqesisht nuk eshte menyra jote...

kjo fjali me pelqen, shume, shume. Urime

[nitROSHI]

Ditet e mija


Ditet e mija jane cipe-bardha,
si vezet.
Levoret e tyre thyhen me driten,
e pastaj,....
pastaj dashurojne njera-tjetren
Rriten mungesat e tua,
e ti shfaqesh gjithmone e me rralle.
Perbri mallit tim krihesh.
Deget e uritura te pemeve te tua
shpojne ngrehinat e ajrit hidhak.
Jashte fryme e imet shiu
lebyret mbi kete qiell fytyre ikur.
Zbehte
me kacurrela te thinjura
si rremba dhimbje
e lagur
puthesh me mungesat e tua.

Thyhen levoret e diteve te mija
e pastaj,.....
pastaj ne terr shkerdhe-jne njera-tjetren.

[VETRIOLI]

nderimet e mia nit

[nitROSHI]

Dy here femer ajo,
per mua dhe veten e saj.
leviz ne nje hapesire te huaj
zbukuruar me mimika lesbige.

grishin veshtrimin e tim
personazhet e saj qafe bukur.
Pastaj feksin,
vishen me fustane mbremje,
pjekin buke afshe ngrohte,
vjelin mandarinat e trilleve te saj,
endin epshet,
rrethuar nga vrundujt e frymes sime.

Dy here femer.
Regetijne gjinjte e retinat e saj
ne hapesiren e huaj
kendojne prekjet
per veten e mua.
Heshtja sfilon nudo.