Heidegger

[oiseau en vol]

Duke marre persiper rrezikun per te thyer ritmin e takimit Celan-Heidegger, desha te sillja ketu nje shkrim te Le Monde te dates 25 mars 2005 ne lidhje me botimin e disa veprave kushtuar filozofit te madh gjerman Martin Heidegger. Ne fakt, pritej te ngjallej njefare debati sepse njera nga keto vepra sulmon hapur filozofin dhe i mvesh mendimit te tij ngjyra naziste. Kuptohet, ky nuk eshte nje sulm i pare. Ka patur shume e shume te tjere para tij, sidomos ai i Victor Farias qe pati shkruar me 1988 (ne mos gaboj) nje liber te titulluar Heidegger dhe nazizmi. Por gjerat siç duket kane shkuar ne vend. Mendimi i pergjithshem eshte qe Heidegger njeri duhet ndare nga Heidegger filozof. Vepra e tij eshte e nje rendesie te madhe (dhe bile sot po degjoja ne nje emision te hershem filozofin e madh francez Lévinas, vdekur me 1995, i cili thoshte qe te filozofosh pa Heidegger, kjo eshte naivitet). Ketu me poshte eshte nje artikull i shkurter ne lidhje me keto botime. Ju falemnderit.

Per garden e re heideggeriane, vepra eshte e paprekur nga çdo njolle naziste
Duke e thirrur filozofinë « për tu çliruar » nga Heidegger, duke mos u ndalur së thënuri që përhapja e kësaj vepre fut dhe mban të gjallë doktrinën hitleriane deri në zemër të universiteteve, Emmanuel Faye hedh një barrë tejet të rëndë. Përballë këtij sulmi të ri, qysh reagon brezi i ri heideggerian, thirrur për të mbledhur, për të rindezur këtë mendim ? Për këtë brez gjithashtu, tundimi është i fortë për të mos ia vënë veshin, dhe për ta harruar menjëherë autorin e kësaj polemike. Akoma pa e lexuar librin e tij, dhe duke thënë që nuk kanë ndërmend për ta lexuar me të vërtetë, disa dyshojnë tashmë, tek Faye, « përtacëri » dhe « injorancë » : « Kur nuk kuptojmë asgjë nga Heidegger, fillojmë e godasim nazizmin e tij », ironizojnë ato.
Kështu, për Adéline Froidecourt, profesore në liceun francez të Düsseldorf, kritika ndaj Heidegger përfaqëson « një mjet për të blerë një diplomë moraliteti me çmim të lirë » « Ky është një veprim prej fariseu. Sa më i madh dikush, aq më shumë e sulmojmë për tu rritur vetë. Kjo gjë i ka ndodhur dhe Giono-s. Nën pretekstin që ai fliste për fushën, për tokën, atë e kanë trajtuar si konservator fashist. E quaj të ulët që të përdoret fjala « nazi » në lidhje me Heidegger. Edhe gjatë periudhës së rektoratit, ai nuk ka mbështetur kurrë lëvizjet antisemite. Ai ka besuar në një revolucion social, por kur ka parë katastrofën që po dukej në horizont, ai është tërhequr shpejt », shprehet me forcë ajo, doktore dhe përkthyese e vëllimit 50 të veprave të Heidegger, botuar këto ditë tek Gallimard (Përkryerje e metafizikës dhe poezi, 206 faqe, 19 €).
Nëse Heidegger është shënjestra e një sulmi të përsëritur, kjo është ngaqë ai nuk pushon së vrari epokën tonë, pohon nga ana e tij Hadrien France-Lanord, 29 vjeç, që mendon gjithashtu që duke botuar librin e tij Emmanuel Faye ka dashur sidomos « të flitet për të ». « Nuk është e nevojshme për ta lexuar këtë libër, sepse Z. Faye nuk është dikush që e njeh me të vërtetë mendimin e Heidegger. Do t’i hedh vetëm një sy për të patur ndërgjegjen të qetë. Mendoj veç të tjerash që Heidegger nuk ka nevojë as për mbrojtjen më të vogël. Vepra e tij mjafton më së miri, edhe pse ajo është tepër pak e lexuar, sepse çdo epokë organizon mekanizmat e saj të veta të censurës së filozofisë. Socrate ka lënë këtu lëkurën e vet. Edhe Descartes ka qenë persekutuar nga Sorbonne. Por kush lexon sot akoma këto letra skolastike ? », pyet ky profesor filozofie në Rouen, autor i Celan dhe Heidegger Sensi i në dialogu (Fayard, 2004) (shiko pak më sipër – shënimi im, UN).

« NJOLLE E PAHEQSHME »
Siç dhe Hadrien France-Lanord, të tjerë kërkues e kuptojnë aq më pak polemikën që ato e shohin mendimin e Heidegger si një prej atyre që operojnë « shkëputjen më radikale në raport me konceptimin nazist të botës ». Duke pohuar përnjëherë që qenia njerëzore është e pamundur për tu përkufizuar në terma biologjikë, dhe duke e shtruar thelbin e njeriut si një « Dasein », një « qenie-aty », një situatë në botë, autori i Qenie dhe Kohë do të kishte themeluar një filozofi rreptësisht të papajtueshme me çdo doktrinë raciste. Dhe kush më mirë sesa Heidegger i ka analizuar devijimet vrastare të shekncës në ardhmërinë e saj moderne, pyesin akoma komentuesit e tij më të zjarrtë, për ta bërë profesorin e Friburg një prej kritikëve më të mirë të projektit kriminal hitlerian.
« Që Heidegger të ketë qenë nazist, ky nuk është një scoop, bie dakort Claude Romano, 38 vjeç, lektor në universitetin Paris-IV, dhe autor i dy eseve fenomenologjie të titulluara Ngjarja dhe bota dhe Ngjarja dhe koha (PUF, 1998 dhe 1999). Ai e ka thënë që ai kishte turp, që ishte mashtruar, dhe sigurisht që unë mendoj që kjo ishte pak më e rëndë se kaq : kjo nuk është vetëm një çështje turpi, por fajësie, dhe kjo është një njollë e paheqshme. Për pjesën tjetër, unë jam i shkollës së vjetër, asaj të Arendt, të Lévinas dhe të Jonas, për shembull, për të cilin duhet bërë dallim, tek Heidegger, ndërmjet angazhimit të njeriut dhe mendimit të tij. Sepse ai mbetet një filozof i pashmangshëm. Madje vetë ai refleksionet e të cilit, mbi nihilizmin dhe mbi përkryerjen e metafizikës në vullnetin për fuqi na ndihmojnë për të menduar nazizmin. »
Të shenjtërohet vepra e shkruar, me çdo kusht, për ta mbrojtur nga angazhimet e jetuara ; të bëhet kujdes mbi tekstet, të ruhen konceptet, me qëllim për t’i shfajësuar ato nga çdo njollë naziste : e tillë qe për kohë të gjatë, dhe e tillë mbetet, pra, detyra, në mesin e rreziqeve, nga mjaft heideggerianë. Një qëndrim i shprehur qartë nga Maxence Caron, 28 vjeç, që ka botuar këto ditë Heidegger. Mendim i qenies dhe origjinë e subjektivitetit (Cerf, 1760 faqe, 89 €) : « Nëse Heidegger njeri është kompromentuar sigurisht, mendimi i tij i shpëton, duam apo s’duam ne, gjyqit të zakonshëm. Nuk duhet mohuar realiteti i angazhimit, por të njihet parrezikshmëria politike e veprës. Mund ta lexojmë, ta punojmë dhe ta duam mendimin e Heidegger pa frikën për tu lënë dinakërisht të përplasemi me mesazhe të dobëta naziste, njëlloj siç mund të lexojmë, punojmë, duam veprën e Platonit pa frikën për tu kthyer një mbështetës retrospektiv i tiranit të Syracuse… »

Jean Birnbaum

(Perkthyer nga frengjishtja UN)

[oiseau en vol]

Le të kthehemi tek takimi Celan - Heidegger.

Paul Celan dhe Martin Heidegger janë takuar tre herë. Takimi i parë ka ndodhur më 24 korrik 1967, me rastin e një leximi publik të poezive të Celan. « Leximi në Fribourg ka qenë një sukses i jashtëzakonshëm : 1200 vetë më kanë dëgjuar me frymën mbajtur përgjatë një ore, pastaj, duke më duartrokitur gjatë, më kanë dëgjuar akoma edhe një çerek ore », i shkruan ai gruas së tij më 2 gusht 1967. G. Baumann tregon që Celan qe mallëngjyer shumë kur ai kishte parë librat e tij në ballë të vitrinave të librarive. Dhe në fakt kishte qenë vetë Heidegger që kishte ndërhyrë për këtë tek miku i tij librar Fritz Werner.
Heidegger kishte menduar ta çonte Celan në Pyllin e Zi, dhe shtonte që kjo do t’i bënte mirë poetit pasi ai kishte kaluar një krizë të fortë. Tentativë vetvrasje më 30 janar 1967, si dhe internim në një spital psikiatrik për tetë muaj me rradhë, por me dalje të autorizuara nisur nga prill, çka i lejoi atij takimin e korrikut. Celan shkon në shtëpinë prej druri të Heidegger, dhe pastaj ecin në këmbë nëpër një shkurrajë moçalore pranë Horbach. Pas kësaj ato janë parë edhe dy herë të tjera me rastin e dy leximeve të tjera të Celan në Fribourg : më 26 qershor 1968 dhe 26 mars 1970, ku në këtë takim të dytin Celan shkoi të vendosë lule në varrin e poetit të madh gjerman George Trakl.
Për verën 1970, Heidegger mendonte ta çonte Celan në viset hölderliniane të luginës së sipërme të Danubit, në brigjet e liqenit të Constance, në Hauptwil (aty ku kishte dhënë mësim Hölderlin, që dihet kjo, ishte poeti më i dashur i Heidegger të cilit ai i ka kushtuar dy vepra : Përqasje të Hölderlin dhe Himne të Hölderlin). Mirëpo, duke u gdhirë 20 prill 1970 (çfarë koincidence ! ), Paul Celan vret veten duke u hedhur në Seine. Në tavolinën e tij të punës qëndronte e hapur biografia e Hölderlin në faqen 464 ku ishte nënvizuar copëza e një letre të Clemens Brentano : « Nganjëherë ky gjeni bëhet i errët dhe i turbullt në puset e idhta të zemrës së tij. » Dhe Brentano e shkruante këtë letër ndaj Philipp Otto Runge në lidhje me strofën e parë të elegjisë së madhe të Hölderlin : Bukë dhe verë.
Për të kuptuar më mirë atë çka ngjarë në mendjen e Celan atë natë, mendova ta sillja këtu të përkthyer këtë strofë. Dhe ja ajo :

Qyteti përreth nesh fle. Rruga e ndriçuar pret heshtjen,
Dhe zhurma e karrocave me shndritjen e fenerëve largohet dhe vdes.
Të ngopur me kënaqësitë e ditës, drejt prehjes shkojnë njerëzit,
Dhe i kënaqur, ëndërrimtar, një ballë i përkulur peshon
Humbje dhe fitime. Zhveshur nga lulet e tij, nga bistakët e tij të rrushit,
Lodhur nga puna e mijëra duarve, i shkretë, tregu fle.
Por në zemër të kopshteve zgjohet dhe dridhet një muzikë e largët,
Atje tej luan një dashnor, kush e di ? ose ndoshta një njeri i kapur nga vetmia
Që kujtohet për miqtë e tij të humbur, rininë e tij, dhe në aromën
E leheve të lulëzuara këndojnë ujëvarat e ftohta të palodhshme.
Zëri i këmbanave drithëron në muzgun e qetë
Dhe roja, përgjues i orëve, thërret një numër me zë të lartë.
Oh ! ja ku lind dhe fërgëllon bryma në gjethet e skajshme të zabelit,
Shiko ! dhe lugati i universit tonë, hëna,
Mistershëm shfaqet : dhe e dalldisura, Nata vjen,
Mbushur plot yje, dhe krejt mospërfillëse ndaj jetës sonë ;
Dhënësja e mrekullive, e Huaja midis njerëzve
Në majat e maleve atje tej shpaloset dhe shndrit në shkëlqimin e saj melankolik.

Takimi Celan – Heidegger pati si rrjedhim një poemë të Celan të titulluar Todtnauberg, të shtypur në 50 kopje dhe ku numri n° 1 iu dërgua Heideggerit. Këtë poemë do ta sjell të plotë në një postim të ardhshëm.

[xhiko]

burim: Enciklopedia Encarta
http://encarta.msn.com/encyclopedia_...er_Martin.html

Heidegger, Martin (1889-1976), filozof Gjerman. Zhvilloi fenomenologjine ekzistencialiste dhe eshte i njohur gjeresisht si filozofi me origjinal dhe ndikues ne shekullin e 20.

Heidegger ka lindur ne Messkirch, Baden. Studjoi teologjine Katoliko Romake dhe me pas vazhdoi filozofi te Universiteti i Freiburg, ku ai ishte asistent i Edmund Husserl, themelues i fenomenologjise. Heidegger filloi te jipte mesim te Freidburg ne 1915. Nga 1923 dhe deri ne 1928 ai dha mesim te Universiteti i Marburg-ut. Ai pastaj u rikthye te Freidburg ne 1929, duke trasheguar poziten e Husserl-it si profesor te filozofise. Per hire te perkrahjes publike per Adolf Hitler-in dhe Partine Naziste ne 1933 dhe 1934, aktivitetet profesionale te Heidegger u kufizuan ne 1945, dhe nje debat rrethoi qendrimin e tij te universiteti deri sa ai doli ne pension ne vitin 1959.

Pervec Husserl, Heidegger ne vecanti eshte influencuar nga para-Sokratet, nga filozofi Danez Soren Kierkegaard, dhe nga filozofi Gjerman Friedrich Nietzsche. Ne zhvillimin e teorive te tij, Heidegger hodhi poshte terminologjine tradicionale te filozofise, gje qe ishte ne favor te interpretimit individual te veprave te mendimtareve te se kaluares. Ai aplikoi kuptime origjinale dhe etimologji te fjaleve dhe shprehjeve te vecanta, dhe krijoi qindra fjale te reja, komplekse. Ne vepren e tij me te rendesishme dhe me ndikuese, Sein und Zeit (“Qenia dhe Koha”, 1927), Heidegger ishte i interesuar me cfare ai konsideronte si pyetjen thelbesore te filozofise: Cfare eshte, te jesh? Kjo e coj te pyetja se cfare lloj “qenie” qeniet njerezore kane. Ata jane, tha ai, hedhur ne nje bote qe ata nuk e kane bere por qe eshte e perbere nga gjera potencialisht te nevojshme, duke perfshire objektet kulturore ashtu si dhe natyrore. Per arsye se keto objekte vine ne njerezim nga e kaluara dhe perdoren ne te tashmen per hire te qellimeve te se ardhmes, Heidegger vuri perpara nje lidhje themelore midis menyres se qenies te objekteve, te njerezimit, dhe te struktures se kohes.

Individi eshte, megjithate, gjithmone ne rrezik te te qenurit i zhytur ne nje bote objektesh, ne rutinen e dite-per-ditshme, dhe ne sjelljen convencionale (tradicionale), te ceket te turmes. Ndjenja e tmerrit (Angst) e sjell individin te nje ballafaqim me vdekjen dhe te pakuptimesia perfundimtare e jetes, por vetem ne kete ballafaqim mund te fitohet nje ndjenje autentike te Qenies dhe lirise.

Pas 1930, Heidegger dorezoi vepra si Einfuhrung in die Metaphysik (Hyrje ne Metafizike, 1953), deri te interpretimi i concepteve te vecanta Perendimore te qenies. Ai besonte se, ne kontrast me conceptin e qenies se te nderuarve Greke antike, shoqeria teknologjikisht moderne ka ushqyer nje qendrim krejt manipulative qe e ka privuar Qenien dhe jeten njerezore nga kuptimesia - nje kondit qe ai e quajti nihilizem. Njerezimi ka harruar zanatin e vertete dhe duhet te gjej perseri kuptimin e thelle te Qenies (arritur nga Greket e pare dhe humbur nga filozofet e mevonshem), te jete thithes i kuptimeve te reja te Qenies.

Trajtimi origjinal qe i ka bere Heidegger temave te tilla si kufizimi njerezor, vdekja, asgjeja, dhe autenciteti lan shume observator ta lidhnin ate me ekzistencializmin, dhe vepra e tij kishte nje influence te madhe mbi ekzistencialistin Francez Jean-Paul Sartre. Heidegger, megjithate, perfundimisht i mohoi interpretimet ekzistencialiste te veprave te tij. Mendimi i tij ka influencuar drejt-per-se-drejti vepren e filozofeve Francez Michel Foucault dhe Jacques Derrida ashtu si dhe veprat e sociologut Gjerman Jurgen Habermas. Qe nga 1960-at influenca e tij eshte shperndar pertej Europes kontinentale dhe ka patur nje ndikim zhvillues mbi filozofine ne shtetet Anglisht-folese ne tere boten.





Faleminderit për përkthimin Vështruse.

[Dito]

Duke dashur tu pergjigjem te gjithe atyre qe shohin tek Heidegger një pasues, një sozi (oh Zot, çfarë tmerri për një filozof !) të Nietzsche-s, po e bëj këtë me vetë fjalët shpotitëse të Heidegger për të gjithë "çunakët" që me një citat të Nietzsche-s mendojnë të quhen nietzscheanë apo nietzscheistë apo ku ta di unë tjetër...

Pasazhi më poshtë është fillimi i konferencës së Heidegger "Kush është Zarathustra i Nietzsche-s ?", mbajtur në maj 1953. Tani pak heshtje, ju lutem : Heidegger flet...

Kush është Zarathustra i Nietzsche-s ?

Përgjigja e kësaj pyetje duket e lehtë. Sepse ne e gjejmë atë në vetë shkrimet e Nietzsche-s, nën formë parashtrimesh qartësisht të formuluara dhe, për më tepër, të shtypura në italike. Ato gjenden në veprën ku Nietzsche paraqet veçanërisht figurën e Zarathustrës. Libri përbëhet në katër pjesë ; shkruar gjatë viteve 1883-1885, ai mban titullin Kështu fliste Zarathustra.
Nietzsche i ka dhënë këtij libri, si shok rruge, një nëntitull : Një libër për të gjithë dhe për askënd. « Për të gjithë », është e vërtetë, nuk do të thotë : për çdokënd në kuptimin e gjithkujt. « Për të gjithë » do të thotë : për çdo njeri të tillë si njeri, për secilin nga ne në çdo rrethanë dhe në masën ku ai kthehet për vetveten, në qenien e tij, i denjë për të qenë menduar. « …dhe për askënd » nënkupton : për asnjërin prej kureshtarëve, të ardhur nga të gjitha anët me varkën e fundit, njerëz që dehen thjesht me copëza të veçuara apo me fraza të shkëputura nga libri dhe që kapen nga marrja e mendve përpara gjuhës së tij gjysmë kënduese dhe gjysmë klithëse (1), herë e kujdesshme dhe herë e rrëmbyer, shpesh e një niveli të lartë, nganjëherë e cekët – e tëra kjo në vend që të angazhohen në udhën e mendimit që kërkon këtu foljen e vet.

(1) « E megjithatë ai që jep mësim duhet nganjëherë të flasë fort. Madje të klithë dhe akoma të klithë, edhe kur bëhet fjalë për të dhënë mësim një gjë aq të heshtur sa mendimi. Nietzsche, një nga njerëzit më të qetë dhe të ndrojtur, e njihte këtë nevojë. Ai e ka shijuar deri në fund vuajtjen e të qenurit i detyruar për të klithur. » - « Nga njëra anë, duhet klithur…, nëse duam që njerëzit të zgjohen. Nga ana tjetër, nuk është duke klithur kjo që mendimi mundet për të thënë atë çka ai mendon. » (Was heisst Denken, f. 19 dhe 70.)

Ps : Theksimi në të zeza i fundit të pasazhit të Heidegger është bërë nga unë, në shenjë përmendje ndaj ndonjë lexuesi të pavëmendshëm...

Anetari Highlander ju pershendes:

Pas gjithe ketyre shkrimeve te tuat dhe botkuptimit shprehur ne to u bera kurioz te mesoja se nga vinin keto mendime qe nje njeri i zakonshem nuk mund ti kuptoje lehte dhe aq me teper ti analizoje kaq lehte me nje gjuhe teper te komplikuar. Dhe ja perfundimi i dashur anetari Highlander: Ju keni vjedhur ne menyren me absurde shkrimet e te tjereve ne linke te ndryshem gje e cila nuk eshte aspak e ndershme sepse ju flisni me gjuhen e te tjereve por njekohesisht merrni te drejten e autorit.
Fakti eshte fakt dhe e verteta dhemb: Ja vjedhja juaj ne kete link :http://www.psikologjia.com/content/view/31/. Krahasoje tani me postin tend sesa ne menyre bajate keni kopjuar postimet e te tjereve .

Si perfundim do te doja mos i hyja me teper hulumtimeve te mia neper shkrimet e tua pasi mund te gjej edhe me shume. Shkruani dicka personale dhe mos vazhdoni ne kete menyre pasi kjo quhet vjedhje dhe ky forum nuk do mbushet me shkrime te vjedhura por me mendime autentike.

Ky akt hulumtimi u krye si pasoje kundrejt ofezave ndaj botkuptimit tim origjinal dhe jo te kopjuar si ju.

Dito.

[oiseau en vol]

Anetari Highlander ju pershendes:

Pas gjithe ketyre shkrimeve te tuat dhe botkuptimit shprehur ne to u bera kurioz te mesoja se nga vinin keto mendime qe nje njeri i zakonshem nuk mund ti kuptoje lehte dhe aq me teper ti analizoje kaq lehte me nje gjuhe teper te komplikuar. Dhe ja perfundimi i dashur anetari Highlander: Ju keni vjedhur ne menyren me absurde shkrimet e te tjereve ne linke te ndryshem gje e cila nuk eshte aspak e ndershme sepse ju flisni me gjuhen e te tjereve por njekohesisht merrni te drejten e autorit.
Fakti eshte fakt dhe e verteta dhemb: Ja vjedhja juaj ne kete link :http://www.psikologjia.com/content/view/31/. Krahasoje tani me postin tend sesa ne menyre bajate keni kopjuar postimet e te tjereve .

Si perfundim do te doja mos i hyja me teper hulumtimeve te mia neper shkrimet e tua pasi mund te gjej edhe me shume. Shkruani dicka personale dhe mos vazhdoni ne kete menyre pasi kjo quhet vjedhje dhe ky forum nuk do mbushet me shkrime te vjedhura por me mendime autentike.

Ky akt hulumtimi u krye si pasoje kundrejt ofezave ndaj botkuptimit tim origjinal dhe jo te kopjuar si ju.

Dito.

Odeon, Relax, apo Dito !
Si njeri nuk vleni aspak, por per hir te se vertetes me duhet te futem ne kete forum pas tre muajsh.
Ju nuk keni kryer asnje hulumtim Holmsian, dhe mos u fryni aspak se çeshtja eshte krejt ndryshe.

Tani hapi veshet dhe syte mire dhe mendjen ketu :
Bere shume mire qe lajmerove kete link, dhe sapo u nisa nje e-mail atyre qe fshihen pas ketij website.
E verteta eshte qe ky perkthim ekziston tashme ne nje liber te botuar ne Tirane, ne shtepine botuese "Plejade" nen titullin Leksione dhe Konferenca, ku une jam perkthyes bashke me nje tjeter. Emrin tim te vertete e gjen aty. Por prapeseprape nuk jam dhe aq i kenaqur me kete perkthim pas sakatimit te redaktimit. Nejse.
Perveç ketij perkthimi kam dhe qindra e qindra faqe te perkthyera te tjera nga ky mendimtar, dhe thumbi yt "gjoja" nuk me ben asgje perveç ngerdheshjes per mendte e tua te vogla.
Zotrote, qysh ne titullin e publikuar aty do kishe pare qe ai shkrim eshte perkthyer nga frengjishtja (te cilen e zoteroj mire ngaqe jetoj e punoj ketu). Zarathustra (ne gjermanisht) thuhet ne frengjisht Zarathoustra ("ou" jep "u"). Tek ai linku, mua me ngelet hatri vetem per nje gje qe pse nuk eshte vene emri i perkthyesit dhe jo pse eshte vene perkthimi im, sepse tekefundit ai eshte bere publik ne kete liber qe sapo permenda.

Nqs deshiron te dish ne lidhje me Heidegger dhe lidhjen time me te, vizito dhe kete faqen http://heideggershqip.bravehost.com dhe e sheh qe punet jane larg ashtu siç mendon ti.

Te kam thene shume here qe ti vuan nga probleme mendore te renda, "lufte me mullinjte e eres", viktimizim i skajshem nen petkat e guximit te majave te Himalajes, dhe halucinacione ne lidhje me fatin tend te stermadh ne histori.

Odeon, nuk kam asgje me filozofine tende te blah blah blah-ve sepse nuk kam shume kohe te tepert per te.

Por, mire eshte qe "botekuptimin tend origjinal" ta perdoresh per te palosur veshet dhe per te degjuar te tjeret kur ato kane ç'te flasin. Perndryshe, kthehesh ne nje krijese te gjore qe rri e rri dhe hap gojen se sa shpejt ndodhi...

Naten e mire, Don Kishoti i Forumit Shqiptar, dhe endrra te bukura ne valet e idiotesise qe te perkundin ne pafundesi...

Me falni ju te tjeret e forumit, hyra vetem per t'i thene kesaj gjese se gjalle ketu qe po te kish lexuar Heideggerin, do ta kish kuptuar qe dukja eshte mjerimi yne i perhershem. Skamja e qenies dhe njekohesisht madhestia e saj eshte te dukurit prapa asaj çka duket, merre vesh Dito, gjithmone prapa...

[macia_blu]

Highlander, se pari te falenderoj per te gjitha postimet( duke u ndjere pafat qe nuk kam kaluar ketej sa pa te merzitur odeoni-qe jo pak me besdizi edhe mua e nuk me la te lexoj rrjedhshem ate qe me interesonte, por duhej te lexoja edhe brockullat e tij. booo sa i besdisshem dhe sa inferior).Dhe se dyti, te falenderoj per perkthimet (edhe ato qe ke postuar ne forumin e letersise -enciklopedia- dhe per ato qe nuk i ke postuar fare ne fsh). Ne vend qe odeoni meqe e ka quajtur veten moderator, te falenderoj te pakten zotin qe edhe nje njeri si ty behet anetare i ketij forumi ku moderon ky fare odeoni, vjen e te can "..." derrasa .
Nderkohe une jam duke shpresuar se do kthehesh me postime te tjera.
... Falenderoj edhe veshtruesen qe ka treguar interes dhe disi te ka nxitur te na sjellesh keto postime.
....