Perkthe dhe Fishten ne Frengjisht
Perkthe dhe Fishten ne Frengjisht
- Mëndjen në mëndje e zemrën në zemër.
- Të mirën bëje e hidhe në det,
po s'e diti peshku e di Zoti vetë.
Shpëtova më duket... në fakt po prisja të më thonin të përktheja frëngjishten në fishtë...
Claude Sernet (1902-1968)
Në qendër të vëmendjes
Unë shoh, dëgjoj, flas
Shoh për memecët
Dëgjoj për qorrat
Flas për shurdhanët
Bota duke qenë botë
- E verbër, e shurdhër, memece –
Unë shkoj atje ku mbetem
Por nuk trembem më.
Pierre Reverdy (1889-1960)
Gjumi i zemrës
Me thonjtë e tij ai çirrte faqen e brendshme të ashpër të atij kafazi. Ai ishte rob i ankthit ose i armiqve të tij.
Ecnim përjashta. Një dorë që kërkonte të tijën e preku. Më e ftohtë sesa agimi mbi ballin e tij. Dritarja hapej nga era tepër e fortë që mbështillej mbi çatitë. Bënte akoma natë.
Dhe gjoksi i tij i lirë thithte një ajër të freskët që ndryshonte dekorin. Por, në kujtesën e tij ngulmon një kujtim i keq. Dhe ka gjithashtu emri i atij që ishte shkaku i kësaj ëndrre.
Roland Giguère (1929)
Endem
Nuk ju ndjek më
nuk ju jam më i përkushtuar
nuk ju jam më besnik
endem sipas qejfit tim
jashtë shtigjesh të bekuar
endem në kufijtë e jetës sime
dua gjithashtu
siç nuk kam dashur kurrë
vijën e lakuar të fatit
heshtjen e puseve
endem
megjithë këto çka them
ndërmjet fillimit dhe fundit
ndërmjet duarve tua të zgjatura
dhe syve tuaj që mbyllen
nën peshën e mesnatës
endem
midis zogjve të mi që i pëlqej
fijeve të holla të barit që ngrihen
në të thënën ditë
endem
midis vidheve të gjora
dhe pishave të shkundura
pa parë bredhin që zverdhohet
endem midis miqve të mi më të mirë
që megjithatë i mbaj për roje
por endem
endem gjithmonë në mes të thënave tuaja
endem për të mos vdekur
Ndryshuar për herë të fundit nga oiseau en vol : 02-04-2005 më 01:09
Roger Kowalski (1938-1976)
Statuja
Ai kishte fjetur atë natë mbi gjunjët e një statuje të ftohtë mermeri dhe të një madhështie që e kishte bafsuar. Ai brodhi. Në atë fytyrë mbi të të përkulur ai ndërmori një udhëtim nga i cili ai nuk u kthye menjëherë. Mbërritur prapa qepallës së rëndë ai njohu dekurajimin, por një zë ia behu : "Sa i lehtë që jeni !" Dhe me goditje të lodhshme, dhe të dhimbshme, ai shpoi faqen e jashtme : larg përpara tij gjelbëronte një perandori e harruar.
Jacques Prévert (1900-1977)
Faqe shkrimi
Dy edhe dy katër
katër edhe katër tetë
tetë edhe tetë bëjnë gjashtëmbëdhjetë...
Përsëriteni ! thotë mësuesi
Dy edhe dy katër
katër edhe katër tetë
tetë edhe tetë bëjnë gjashtëmbëdhjetë.
Por ja zogu-lirë
që kalon në qiell
fëmija e sheh
fëmija e dëgjon
fëmija e thërret :
Shpëtomë
Luaj me mua
zog !
Atëherë zogu zbret
dhe luan me fëmijën
Dy edhe dy katër...
Përsëriteni ! thotë mësuesi
dhe fëmija luan
zogu luan me të...
Katër edhe katër
tetë edhe tetë bëjnë gjashtëmbëdhjetë
po gjashtëmbëdhjetë edhe gjashtëmbëdhjetë sa bëjnë ?
Asgjë nuk bëjnë gjashtëmbëdhjetë edhe gjashtëmbëdhjetë
dhe sidomos jo tridhjetë e dy
sido që të jetë
edhe ato ikin.
Dhe fëmija e ka fshehur zogun
në bankën e tij
dhe të gjithë fëmijët
e dëgjojnë këngën e tij
dhe të gjithë fëmijët
e dëgjojnë muzikën
dhe tetë edhe tetë ikin dhe ato
dhe katër edhe katër dhe dy edhe dy
edhe këto ia mbathin
dhe një edhe një nuk bëjnë as një as dy
një nga një ikin edhe këto.
Dhe zogu-lirë luan
dhe fëmija këndon
dhe mësuesi bërtet :
Kur t'i lini shakatë !
Por të gjithë fëmijët e tjerë
dëgjojnë muzikën
dhe muret e klasës
shkrihen ngadalë.
Dhe xhamat kthehen në rërë
Boja kthehet në ujë
Bankat bëhen pemë
Shkumësi shkëmb në breg
Dhe bishti i penës kthehet në zog
Ndryshuar për herë të fundit nga oiseau en vol : 07-04-2005 më 18:49
dhe muret e klasës
shkrihen ngadalë.
Dhe xhamat kthehen në rërë
Boja kthehet në ujë
Bankat bëhen pemë
Shkumësi shkëmb në breg
Dhe bishti i penës kthehet në zog
e mrekullueshme!
Florant Mercadier (1979)
Zogu i brymës
Zogu fluturon.
Fëmija e vështron.
Ai tund krahët e tij, duke lozur me erën
Por trupi rri në vend.
E megjithatë, fëmija ngrihet prapëseprapë.
Këmbët e tij prekin akoma tokën
por zemra është tashmë në re.
I bashkohet zogut dhe që të dy fluturojnë bashkë,
duke përshkuar kohën dhe pejsazhet,
duke kalëruar kuaj drite,
skulptuar hyjnesha bryme,
lundruar mbi agimin,
Lozur me të qeshurat e Morfeut...
"Tavolina gati !" thotë e ëma.
Fëmija zbret.
Por zogu vazhdon të fluturojë...
Jacques Prévert (1900-1977)
Adrien
Adrien mos mbaj inat !
Kthehu !
Topin e borës
që ti ma ke hedhur
në Chamonix
dimrin e kaluar
unë e kam ruajtur
Eshtë mbi oxhak
pranë kurorës së martesës
kurorë zjarri nëna ime e gjorë
që vdiq e vrarë
nga i ndjeri im atë
që vdiq në gijotinë
një mëngjes të trishtë dimri
apo pranvere...
Adrien mos mbaj inat !
Kthehu !
e kam patur gabim e pranoj
kam ndenjur vite të tëra
pa hyrë
në shtëpi
Por ta kam fshehur gjithmonë
që isha në burg !
Kam patur gabime e pranoj
shpesh rrihja qenin
por të doja shumë !...
Adrien mos mbaj inat !
Kthehu !
Edhe fijen e shelgut
qenushin tënd të vogël
që ka ngordhur
javën e kaluar
e kam ruajtur !
Eshtë në frigorifer
dhe kur nganjëherë e hap
për të marrë një birrë
e shoh kafshën e gjorë pa jetë
dhe kjo më dëshpëron !
E pra jam unë ai që e ka bërë
një mbrëmje për të kaluar kohën
duke të pritur ty...
Adrien mos mbaj inat !
kthehu !
Nga kulla Saint-Jacques
jam hedhur poshtë
pardje
dhe kam vdekur
për ty
Dje më kanë varrosur
në një varrezë shumë të bukur
dhe mendoja për ty
Dhe sonte jam rikthyer
në apartamentin
ku ti shëtisje lakuriq
në kohën që isha e gjallë
dhe po të pres...
Adrien mos mbaj inat !
Kthehu !
Kam patur gabime e pranoj
kam ndenjur vite të tëra
pa hyrë në shtëpi
Por gjithmonë ta kam fshehur
që unë isha në burg !
Kam patur gabime, e pranoj
shpesh rrihja qenin
por të doja shumë !...
Adrien mos mbaj inat !
Kthehu !
Një korigjim të vogël në lidhje me poezinë e postuar më lart. Vargu : "E pra jam unë ai që e ka bërë" duhet lexuar "E pra jam unë ajo që e ka bërë". Ju kërkoj ndjesë dhe ju falemnderit për mirëkuptimin.
Paul Eluard (1895-1952)
Dhe një buzëqeshje
Nata nuk është kurrë e plotë
Ka gjithmonë ngaqë po e them
Ngaqë po e pohoj
Në thellësi të pikëllimit një dritare të hapur
Një dritare me dritë
Ka gjithmonë një ëndërr që përgjon
Dëshirë për të ngopur urinë për të kënaqur
Një zemër bujare
Një dorë të zgjatur një dorë të hapur
Sy të vëmendshëm
Një jetë për tu ndarë së bashku.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt