Mu duk e gjatë ta kopjoj...por është e bukur e gjitha !Postuar më parë nga Highlander
Të lumtë, Highlander !
Mu duk e gjatë ta kopjoj...por është e bukur e gjitha !
Të lumtë, Highlander !
Where does a thought go when it's forgotten?
Ju falemnderit Mi Corazon, ashtu është, Prévert është poeti më i madh francez i shekullit të XX. Ja dhe një tjetër poezi e tij...
Jacques Prévert (1900-1977)
Udhëtime
Unë gjithashtu
siç piktorët
kam modelet e mia
Një ditë
dhe kjo ishte dje
në stacionin e autobusit
vështroja femrat
që zbrisnin rrugën Amsterdam
Befas përmes xhamit të autobusit
zbulova një
që nuk e kisha parë të ngjitet
E ulur dhe e vetmuar ajo dukej të buzëqeshte
Në këtë çast madje ajo më pëlqeu shumë
por menjëherë
pashë që ajo ishte e imja
Isha i kënaqur.
Jacques Prévert (1900-1977)
Jini të sjellshëm
I
Kurorëzuar me xixa
Një tregtar tullash
Ngre zërin në mbrëmje
Në koridoret e stacionit Javel
Dhe fjalët e tij të pista
Nuk u pëlqejnë shumicës së njerëzve
Por përvëlimi i vështrimit të tij
I përmend ato në ndjenja të mira
Jini të sjellshëm
Çirret njeriu
Jini të sjellshëm me ushqimet
Jini të sjellshëm
Me elementet me elefantët
Jini të sjellshëm me femrat
Edhe me fëmijët
Jini të sjellshëm
Me çunat e ndërtesës
Jini të sjellshëm
Me botën e gjallë.
II
Duhet qenë mjaft i sjellshëm edhe me tokën
Duhen falenderuar ato në mëngjes duke u zgjuar
Duhen falenderuar ato për ngrohtësinë
Për pemët
Për frutat
Për gjithçka që është e mirë të hahet
Për gjithçka që është e bukur të vështrohet
Të preket
Duhen falenderuar ato
Nuk duhet t’i ngacmojmë...
T’i kritikojmë
Ato e dinë ç’duhet bërë
Dielli dhe toka
Pra duhen lënë të qetë
Ose përndryshe ato nxehen
Dhe pastaj më pas
Jemi të ndryshuar
Në kungull
Në pjepër uji
Ose në tullë
Dhe kemi bërë mjaft përpara...
Dielli është dashuruar me tokën
Ato e dinë këtë
Kjo është punë e tyre
Dhe kur ka eklipse
Nuk është mirë t’i shikojmë
Përmes xhamash të vogla të errëta
Ato zihen me njëri-tjetrin
Janë histori personale
Më mirë të mos ngatërrohemi aty
Sepse
Nëse përzihemi ka rrezik të kthehemi
Në patate të ngrira
Apo në shtiza flokësh
Dielli e do tokën
Toka e do diellin
Dhe ajo rrotullohet
Për tu admiruar
Dhe diellit i duket e bukur
Dhe ai ndriçon mbi të
Dhe kur ai është i lodhur
Ai shkon të flerë gjumë
Dhe hëna çohet
Hëna është ish e dashura e diellit
Por ajo ka qenë xheloze
Dhe ka qenë ndëshkuar
Ajo është kthyer krejt e ftohtë
Dhe ajo del vetëm natën
Duhet qenë shumë i sjellshëm edhe me hënën
Përndryshe ajo mund t’ju çmendë
Dhe ajo mundet gjithashtu
Nëse ajo do
T’ju ndryshojë në dordolec dëbore
Në fener rrugësh
Apo në qiri
Shkurt për ta përmbledhur
Dy pika hapni thonjëzat :
" Duhet që gjithkush të jetë i sjellshëm me botën ose përndryshe
ka luftëra… epidemi tërmete
dallgë të mëdha krisma pushkësh...
Dhe milingona të kuqe të mëdha të këqija që vijnë
T’ju hanë këmbët ndërsa flemë natën. "
bukur higlander..
urime per mundin e sukseshem..
shume bukur...bravo...highlander!
......dhe Udhe e Qumeshtit ne qiell
drejt gjinjve te tu me ndjell...
Ju falemnderit Brari dhe Crazy old baby, kënaqësia është e imja...
Jacques Prévert (1900-1977)
Duhet kaluar koha
Kujtojmë që është e lehtë
të mos bësh asgjë
në thelb është e vështirë
e vështirë dhe madje mjaft
duhet kaluar koha
kjo është një punë e tërë
duhet kaluar koha
kjo është një punë vigani
Ah !
nga mëngjesi në mbrëmje
nuk bëja asgjë
asgjë
ah ! sa e çuditshme
nga mëngjesi në mbrëmje
nga mbrëmja në mëngjes
bëja të njëjtën gjë
asgjë !
nuk bëja asgjë
e kisha mundësinë
do të kisha mundur gjithçka për të patur
pooo ! çfarë historie e trishtë
çka do të kisha dashur
nëse do ta kisha dashur
do ta kisha patur
por nuk kisha asgjë lakmi
asgjë
Por një ditë pashë një qen
këtë qen që më pëlqeu e pata
ishte një qen i madh
një qen çobani
por kafsha e gjorë
sa shumë mërzitej
mërzitej
mërzitej për të zotin e tij
një Skocez plak
kam blerë të zotin e qenit
e kisha mundësinë
ah !
çfarë tingëllimi
oh !
sa Skocez i çuditshëm ishte
ky çobani i qenit tim
gjithë ditën qante
gjithë natën shkrehej në lotë
ah !
ishte krejt e pakuptimtë
Skocezi po fikej
nuk donte asgjë të dëgjonte
fliste madje për të varur veten
Më mirë dua delet e mia
këndonte ai në skocezçe
dhe qeni lehte
duke e dëgjuar të këndonte
e kisha mundësinë
i bleva delet
i futa në sallonin tim
atëherë ato hëngrën qilimat e mi
dhe pastaj ato ngordhën nga mërzia
edhe në varr
Skocezi i ndoqi
ah !
edhe qeni gjithashtu
Dhe atëherë jam nisur për pushime
Për të qetësuar nervat e mia të vogla.
Meqe i paske marre me rradhe francezet, po ndonje precartje nga Rimbaud kur do ta shijojme?
Te pergezoj per perkthimet!
Summertime, and the livin' is easy...
Arthur Rimbaud (1854-1891)
Ëndërruar për dimrin
Dimrit, ne do të shkojmë në një vagon të vogël rozë
Me jastekë blu.
Do të ndihemi mirë. Një fole puthjesh të marra prehet
Në çdo qoshe të butë.
Ti do të mbyllësh syrin, për të mos parë aspak, nga dritarja,
Të ngërdheshen hijet e mbrëmjes,
Këto përbindësha zemërakë, tufë
Demonësh dhe ujqërish të zinj.
Pastaj ti do ta ndjesh faqen të gërricur...
Një puthje e vogël, si një merimangë e çmendur,
Do të të vrapojë nëpër qafë...
Dhe ti do të më thuash : « Kërko ! » duke përkulur kokën,
- Dhe ne do të marrim kohë për ta gjetur këtë kafshë
- Që udhëton shumë…
...edhe pse e kishe per zogun tend. Nuk kam pasur mundesine te lexoj aq sa duhet nga Rimbaud, prandaj dhe te thashe. Nder mend kisha 'anijen e dehur' apo 'varken e dehur' se se kam idene si eshte perkthyer. Shume e bukur, isn't it?
Summertime, and the livin' is easy...
Arthur Rimbaud (1854-1891)
Dinakja
Në sallën e murrme të ngrënies, që kundërmonte
Një aromë llaku dhe frutash, për qejfin tim
Po haja një pjatë të nuk e di ç'mjeshtër
Belg, dhe habitesha në karriken time të stërmadhe.
Duke ngrënë, dëgjoja orën, - në heshtje dhe i lumtur.
Kuzhina u hap me një duhmë,
- Dhe kamarierja erdhi, nuk e di pse,
Për dreq gjysmë e zbërthyer, hijshëm e krehur
Dhe, duke shëtitur gishtin e saj të vogël drithërues
Mbi faqen e saj, një kadife pjeshkë rozë dhe e bardhë,
Duke zgjatur buzët e saj fëminore si e pakënaqur,
Ajo rregullonte pjatat, pranë meje, për të më lehtësuar ;
- Pastaj, kështu si pa të keq, - kuptohet, për të patur një puthje, -
Me zë të ulët : " Pa shiko, kam marrë 'një' të ftohtë në faqe "
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt