Njëkohësisht

[Anisela]

Dashuron ti, i dashuri im?
E do jeten?
E do vdekjen?
Me do mua?

Beson ti, i dashuri im?
Beson ne dashuri?
Beson ne verberine e pasionit?
Beson ne mua?

Ne qofte se te them:
Une te dua ty?
Ne qofte se te them:
Dashuria jone ekziston?

I dashuri im
Do qendroje prane meje?

[Anisela]

Me lejon
te thyem ne pereherin tend
Te vajtoj te gjithe lotet e mi
qe i kam fshehur nga ty
Me perqafo...
me qeteso....
Me premto qe do jesh prane meje...
Me lejo te fle ne preherin tend
kur lotet te kene reshtur

Me lejo ta di
qe ti je prane meje sonte.....

[Karlos Errera]

Ti me njeh mua...Ti sheh une dua...
ne rrahjet e zemres ndjejme afersine
ne enderren e deshirave ne hidhemi lehte...

Cfare kenaqesie kur lexon vargje kaq,kaq te arrira.Sa ndjenje,filozofi e psikologji ka brenda tyre.Urime!

[Anisela]

E ulur ne dhomen tjeter
degjoj zerin tend
Ti flet per ndjenjat e tua
me thellesine e kraharorit...
Une shoh,degjoj dhe ndjej me ty
sikur ta dije se cfare ndjej?
Sekret!I tille dua te mbetesh
ne qetesi vuaj pambarim...
Nje shpirt qe nuk shihet
kam krijuar
dhimbje
per te ndeshur ate njerez qe ti do...

Dua te te mbaj duart
te te them mendimet e mija
Jo!Ti do ikje nga une...

Si te te arij?
Nuk di cfare te bej?
Dhimbje..Zemerim...

Dhimbja ime eshte
puthjet qe ti ndan me te tjerat
Une shoh...degjoj
nga hijet ne qetesi...
Dua te te fal mendimet e mija
pres kohen dhe vuaj...

Pres dhe xhelozoj
nuk di se si?
E ulur ne heshtje
shoh ndjenjat qe vdesin ngadale

Gjithcka zhduket larg.....

[Anisela]

Qendroj e vetmuar para portes se vdekjes
syte e loteve veshtrojne ne boten time te humbur
Ne nje qoshe te kohes
prapa horizonteve te jetes
ze nje shkelqim shprese
qe pasqyrohet ne zbrazetine time pa fund...

[Anisela]

Perkedhel trupin tend me gishterinjte e mi te bute
E ti,rob i frymemarjes sime...zerrit tim te cjerre...
Lozonjar me buzet tua mbi gjinjte e mi
Ngrohtesi....frymemarje pa fund...
me prek diku aty
ku asnjeri se di
Aty ne enderr me hedh
Endrra ime je ti...

[Anisela]

Ndjej dhimbje nga lotet e tu
nga vershimi i tyre
do pikturoja nje imazh dhimbje...
Do kisha vdekur
kur pensla do puthte letren
se une ndjej dhimbje
kur shoh lotet e tu...

[Poeti]

Perkedhel trupin tend me gishterinjte e mi te bute
E ti,rob i frymemarjes sime...zerrit tim te cjerre...
Lozonjar me buzet tua mbi gjinjte e mi
Ngrohtesi....frymemarje pa fund...
me prek diku aty
ku asnjeri se di
Aty ne enderr me hedh
Endrra ime je ti...

Anisela,
Kërkoj falje që gjer tani nuk e kam vizituar këtë temën tënde të poezive.
Eh moj goce, sa dashuri, sa lotë, sa vuejtje, sa dhembje në poezinë tënde!?
Si duket kemi halle të përbashkëta ne dhe do të të propozoja të këmbejmë këto që i përmenda e ndoshta na vijnë më të lehta (pakës shaka).
Të përgëzoj për poezitë dhe filozofinë që ato e bartin në vehte, suksese.

[Anisela]

Qendro aty ku je
jashte botes time prej qelqi
Mos me prek
Thyhem....
Krahet me jane keputur
Dhimbje...
Qendro aty ku je
ne anen tjeter te murrit
Delikate..
me shume se qelqi
Gjakosem..
Por nuk duhet te vdes
Qendro aty ku je
mos me kerko
Largohem...
ne anen tjeter
Nuk dua te te shoh
me kot mundohesh
me krahet e mi te keputur

Me ne fund
e rrezuar...

[Anisela]

E xhveshur
prane cepave te shkembinjeve
me shikimin hedhur drejt horizonteve tua....
Sikur dallget
te ishin ti,qe perkedhel mendimet pa fund..
Te ishe ti
poshte siperfaqeve ujore
qe terheq rrenjet e mija..
Ngadale mes duarve te tua perkedheles
te mbjellesh ate
ne dheun e zemres tende....