Grupi puçist në Ushtri.

[Albo]

Për herë të parë publikohet fjala e Mehmet Shehut në mbledhjen e 3 dhjetorit 1974 me komandantët dhe drejtorët e Ministrisë së Mbrojtjes dhe rezoluta e aktivit të Partisë

Mehmeti: "Beqiri e bëri leckë autoritetin e partisë"

Dashnor Kaloçi


Tradhtarët e Partisë dhe të popullit, Beqir Balluku e Hito Çako, me qëllime të caktuara thellësisht armiqësore, i mbyllën në kasafortë Tezat mbi Artin Ushtarak Popullor, duke e lënë ushtrinë që të punojë me rregullore të vjetra. Në të njëjtën kohë, Beqir Balluku dhe Hito Çako futën gjerësisht në ushtri literaturë të huaj armiqësore, duke u bërë kështu përhapës të ideologjive revizioniste borgjeze. Një punë të dënueshme e tepër të rrezikshme në futjen e helmit revizionist në ushtri ka bërë Drejtoria Politike, Shtabi i Përgjithshëm, si dhe Instituti i Studimeve Ushtarake, që drejtohet nga shoku Sadik Bekteshi, dhe Drejtoria II, që drejtohet nga shoku Andon Sheti". Kështu thuhet në mes të tjerash në rezolutën e mbledhjes së Aktivit të Partisë të Ministrisë së Mbrojtjes Popullore, të zhvilluar më datën 16 nëntor të vitit 1974, vetëm një muaj para asaj mbledhjeje të 12 dhjetorit 1974, ku kryeministri dhe njëkohësisht ministri i Mbrojtjes, Mehmet Shehu, do t'u komunikonte atyre vendimet e Byrosë Politike të Komitetit Qendror të PPSH-së mbi "Veprimtarinë armiqësore të Grupit puçist të Beqir Ballukut" dhe do të nxirrte jashtë nga salla e asaj mbledhjeje disa prej ushtarakëve më të lartë të ushtrisë shqiptare, të cilët Enver Hoxha dhe udhëheqja e lartë e PPSH-së i konsideronte si armiq dhe përkrahës të "Grupit të Beqir Ballukut". Krahas kësaj rezolute të Aktivit të Partisë të Ministrisë së Mbrojtjes (Arkivi Qendror i F.A., Fondi 100. Viti 1974. Dosja 301), një pjesë nga e cila po botojmë më poshtë në këtë shkrim, nga dokumentet arkivore që disponojmë, po botojmë edhe një pjesë nga fjala e ish-kryeministrit dhe ministrit të Mbrojtjes Mehmet Shehu, e mbajtur më 3 dhjetor të vitit 1974 me komandantët dhe drejtorët e Ministrisë së Mbrojtjes në Tiranë. Po çfarë thuhet më tej në atë rezolutë të Aktivit të Partisë të Ministrisë së Mbrojtjes dhe cilat janë akuzat konkrete që bëhen për krerët më të lartë të Ministrisë së Mbrojtjes, Balluku, Dume, Çako, si dhe për disa nga ish-gjeneralët e famshëm të ushtrisë shqiptare? Cilat janë akuzat e Mehmet Shehut ndaj Petrit Dumes në mbledhjen e 3 dhjetorit të vitit 1974 me komandantët dhe drejtorët e Ministrisë së Mbrojtjes? Me këto e të tjera gjëra të panjohura rreth të ashtuquajturit "Grupi puçist i Beqir Ballukut" na njohin materialet që po botojmë më poshtë në këtë shkrim, të cilat ne po i publikojmë ashtu siç kemi bërë prej vitesh në faqet speciale të rubrikës "Dossier", me qëllimin e vetëm për të hedhur dritë e për të ndriçuar disa nga anët më të errëta të regjimit komunist të Enver Hoxhës, dhe në rastin konkret, akuzat qesharake me të cilat u ekzekutuan Balluku, Dume e Çako, viktima të paranojës së diktatorit komunist të Shqipërisë.


Rezoluta e Aktivit të Partisë të MMP

Në dokumentin arkivor me titull: "Rezoluta e Mbledhjes së Aktivit të Partisë së Ministrisë së Mbrojtjes Popullore" (Tiranë 16. II. 1974), midis të tjerash shkruhet: "Aktivi i Partisë i Ministrisë së Mbrojtjes Popullore, i cili zhvilloi punimet prej datës 22 deri më 25 nëntor 1974, pasi studioi e dëgjoi me vëmendje analizën e konkluzionet e shokut Enver Hoxha në mbledhjen e Byrosë Politike të Komitetit Qendror të PPSH-së, të datës 10 tetor 1974, si dhe para kuadrove ushtarakë mbi temën: "Të spastrojmë me fshesë të hekurt veprimtarinë armiqësore të Beqir Ballukut. Të nxjerrim mësime për forcimin e mëtejshëm të punës së partisë në Ushtri", diskutoi me frymë të lartë partishmërie, i aprovoi ato njëzëri dhe i konsideron dokumente me rëndësi të madhe historike dhe shpëtimtare për fatet e ndërtimit të socializmit e të mbrojtjes së vendit. Ato përbëjnë një program të madhe pune e lufte për të rritur gjithnjë e më shumë rolin udhëheqës të Partisë në tërë veprimtarinë e jetën e ushtrisë sonë, për thellimin e frymës proletare, marksiste-leniniste të Forcave të Armatosura dhe të gjithë popullit ushtar, e për ta bërë të pathyeshme për jetë mbrojtjen e atdheut tonë socialist. Në aktiv, nëpërmjet analizës së fakteve dhe ngjarjeve, doli se veprimtaria armiqësore e Beqir Ballukut nuk ka qenë e mbyllur, por është shtrirë në shkallë të ndryshme në të gjitha sferat e jetës së ushtrisë. Me plot argumente u vërtetua se në tërë këtë veprimtari, Beqir Balluku ka pasur si bashkëpunëtor të përhershëm dhe Hito Çakon. Të dy këta armiq të betuar të popullit, të Partisë dhe të socializmit, duke vepruar me vetëdije, si komplotistë dhe diversionistë të regjur, si puçistë e njerëz me dy fytyra prapa shpinës së udhëheqjes së partisë, punuan me konseguencë për revizionimin e vijës së përgjithshme të Partisë, për të dobësuar gatishmërinë luftarake dhe minimin e fateve të socializmit.


"Beqiri uli autoritetin e partisë"

Shumë prej tyre kanë munguar shpesh në përgatitjen marksiste-leniniste me komunistët e kuadrot. Këto dhe organizata të tjera partie në drejtori, komanda e institucione nën ndikimin e koncepteve të huaja mbi rolin e tyre udhëheqës, janë mënjanuar nga veprimtaria udhëheqëse për problemet më themelore të edukimit ideopolitik e ushtarak të efektivit. Ato nuk janë marrë me veprimtarinë e kuadrove kryesorë të Ministrisë, me ngritjen në përgjegjësi dhe transferimet e tyre. Po kështu, raportet e komitetit, sidomos ato të konferencave të Partisë, duhet të merrnin vulën e tyre; edhe problemet që duhet të diskutoheshin në komitet, disa herë diktoheshin nga ata. Krahas gjithë këtyre, është shtrembëruar ose ka munguar fare informacioni i Partisë. Për këtë gjendje të rëndë përgjegjësia kryesore bie mbi komitetin dhe organizatat bazë të partisë. Komiteti i partisë nuk ka luftuar me konseguencë për të rritur rolin udhëheqës të organizatave bazë të Partisë për t'i prerë rrugën veprimtarisë armiqësore të Beqir Ballukut e Hito Çakos, të cilët ia hipën në zverk dhe e bënë leckë rolin e autoritetin e tij. Përgjegjësi të veçantë kanë nënkryetari i komitetit shoku Nane Kutra, zëvendësi i tij, Shefqet Muça e Ndreko Çabali, si dhe shokët e tjerë të komitetit. Përgjegjësi të rëndë mbajnë dhe shokët Petrit Dume, Sadik Bekteshi, Rahman Parllaku e Halim Ramohito, të cilët kanë drejtuar sektorë shumë të rëndësishëm në Ministrinë e Mbrojtjes Popullore dhe në ushtri. Aktivi i Partisë bëri përpjekje që të thellojë në fjalimet e shokut Enver, por e konsideron këtë vetëm si fillim. Ai porosit se është e domosdoshme që në këtë drejtim të bëhet qilizëm, të studiojmë dhe ristudiojmë, të ngrihen në këmbë organizatat e Partisë, të rinisë dhe i gjithë efektivi për revolucionarizimin e mëtejshëm të ushtrisë, për të fshirë me fshesë të hekurt veprimtarinë armiqësore të Beqir Ballukut e Hito Çakos, për forcimin e mëtejshëm të punës së Partisë në ushtri".


"Ja gabimet e Bekteshit, Parllakut etj."

Përmes kësaj lufte të kalitet figura morale e komunistit dhe e ushtarakut revolucionar, që ata të jenë të thjeshtë, të guximshëm e të luftojnë çdo privilegj. Aktivi i Partisë i MMP dënoi me ashpërsi veprimtarinë armiqësore, antiparti dhe revizioniste të komplotistit Hito Çako, këtij bashkëpunëtori besnik të Beqir Ballukut, i cili jo vetëm nuk bëri autokritikë, por, si armik konseguent e i regjur, mbajti qëndrim mospërfillës, u mundua të shpërndante përgjegjësinë dhe si provokator i poshtër, bëri diversion ndaj udhëheqjes së Partisë. Aktivi propozon njëzëri përjashtimin e tij nga Komiteti Qendror e nga Partia dhe, së bashku me Beqir Ballukun, t'u jepet organeve të drejtësisë për ndjekje penale. Shoku Petrit Dume, në veprimtarinë dhe prepotencën e tij, i ka sjellë dëme të mëdha punës së Partisë në ushtri dhe mbrojtjes së vendit. Duke mbajtur parasysh se është futur në rrugën e thellimit dhe reflektimit, si dhe se premtoi për t'u thelluar më tej në të ardhmen për t'i kuptuar ideologjikisht e politikisht gabimet e fajet e tij, aktivi propozon të përjashtohet nga pleniumi i Komitetit Qendror dhe të caktohet në një detyrë më të ulët. Shoku Sadik Bekteshi ka bërë gabime të rënda në zbatimin e vijës së Partisë në ushtri. Sektori që ai drejton, ka përhapur literaturën e huaj ideopolitike e ushtarake, revizionisto-borgjeze dhe ka punuar materialet e zeza. Duke marrë parasysh faktin se ai ka përgjegjësi të rëndë për të gjitha gabimet e vërtetuara dhe se për këtë nuk bëri fare autokritikë, aktivi propozon që të përjashtohet nga pleniumi i Komitetit Qendror dhe të lirohet nga ushtria. Aktivi e kritikoi ashpër shokun Rahman Parllaku, për faktin se ai vetëm u orvat të bënte autokritikë për konceptet mbi mbrojtjen tonë, të cilat janë të huaja për vijën ushtarake dhe politike të Partisë për ushtrinë dhe e porositi të thellohet që të shkulë rrënjët e karrierizmit, të jetë më i hapur e më i sinqertë, të shikohet qenia e tij në Pleniumin e KQ të PPSH-së.


Fjala e kryeministrit Shehu me kuadrot e MMP

"Petrit Dumja bënte vetëm për komandant çete"

Në fjalën e tij në mbledhjen e 3 dhjetorit të vitit 1974 me komandantët dhe drejtorët e Ministrisë së Mbrojtjes, ku u diskutua për "Veprimtarinë armiqësore të Grupit puçist të Beqir Ballukut", ish-kryeministri dhe njëkohësisht ministri i Mbrojtjes, Mehmet Shehu, midis të tjerash u shpreh:
"Ju jeni kthyer në turistë. Kryeturisti është drejtori apo komandanti, të cilëve u ka hyrë deri në gjak bredhja lart e poshtë pa asnjë rezultat. Unë nuk e kuptoj, si është e mundur që një drejtor ose një përgjegjës i një komande të harxhojë 250 ditë mbi 'Gaz'. Ç'rezultat ka ai? Kjo është shëtitje. Funksioni juaj është kthyer vetëm në shëtitës. Shterp. Kështu nuk do t'ju lejojmë. Edhe të doni të ikni, nuk do t'ju lejojmë. Në fillim do t'ju marrim kompetencat në këtë drejtim. Edhe numrin e ditëve që do të ikni poshtë, do t'ua caktojmë. Me qëllim, me gjakftohtësi e ndërgjegje për të mirën e punës, tani në fillim do t'ju marrim kompetencat, do t'jua presim iniciativën në këtë drejtim, derisa të shikojmë që secili të kuptojë, të reflektojë, ta marrë veten. Atij që do të shërohet më shpejt, do t'ia lëshojmë kompetencat pak nga pak, derisa t'i marrë plotësisht. Nuk do t'ju lëmë më të shëtisni poshtë. Ajo ishte metoda e Petrit Dumes dhe Beqir Ballukut, e njerëzve që nuk janë të zotë të drejtojnë. Edhe unë jam një nga ata që kam gabuar në vlerësimin që i kam bërë Petrit Dumes, sepse e kam quajtur atë ushtarak të zot. Por tashti që po i analizoj çështjet më thellë, në bazë të analizave që po bëhen poshtë në organizatën e Partisë e kudo, si dhe në praktikë, e shikoj se Petrit Dumja ushtarakisht ka qenë para kallp. Ju e dini se çfarë do të thotë para kallp, fals? Asnjë aftësi drejtuese nuk ka pasur, jo për ushtrinë, por as për një brigadë. Ushtarakisht mund të ishte i vlefshëm vetëm si një komandant çete. Asgjë më tepër. Por kështu nuk drejtohet ushtria. Dhe shembullin më të keq e ka dhënë Petrit Dumja, si dhe vetë Beqir Balluku, i cili vërtet që lëvizte më pak. Por megjithatë asgjë s' bënte, vetëm shëtiste, nuk drejtonte asgjë. Këtë shembull e keni ndjekur edhe ju. Edhe jua kanë imponuar. Por edhe qejfi jua ka dashur. Kjo ishte motoja e punës suaj dhe përgjegjësia, e të gjitha të këqijat i kishte ai poshtë, baza. Venit poshtë me nga një shpatë të madhe, vetëm për të kapur me "presh në duar" komandën e korpusit, ose të brigadës ose të batalionit etj. dhe për të rreshtuar të gjithë të këqijat. S'keni dhënë asnjë ndihmë dhe keni ikur, jeni larguar. Kjo ishte metoda e "kontrollit" dhe e "hurit" për vartësit, jo metodë e ndihmës dhe e kontrollit të vërtetë. Është jashtëzakonisht e rrezikshme që në të njëjtën kohë, dy javë rresht në një korpus, në atë të Gjirokastrës, kishte pesë ekipe kontrolli nga ministria. E si do të ishte në gjendje ai korpus që të drejtonte? … Po tani nuk do të lejojmë asnjë njeri që të veprojë kështu. Pyeta Nikollaq Sallabandën: "Ke qenë komandant korpusi në Gjirokastër, pastaj në Fier, pastaj ke ardhur në ministri. Në këta 7-8 vjetët e fundit ke bërë ndonjë referat me kuadrot e tua, në Akademi, apo në Shkollën e Bashkuar, në zbërthimin e Tezave të Këshillit të Mbrojtjes?' 'Jo, s'kam bërë', më tha. Atëherë i thashë: 'Çfarë kuadri je ti, ç'mësues je ti me vartësit e tu?' (Kjo pyetje nuk është vetëm për shokun Nikollaq, por për të gjithë). 'S'kam kohë', më tha, 'ma morën shpirtin urdhrat'. 'Mirë, dakord', i them. 'Po më i ngarkuar je ti Nikollaq, apo unë?' 'Ti je më i ngarkuar', më thotë. 'Po pse atëherë mua më del kohë që për tre ditë të bëj një raport prej 47 faqesh për shkollën e lirë ushtarake, ndërsa ti për 15 ditë, po për këtë çështje, më shkruan 15 faqe?! Dhe për atë raport unë kam shfletuar Marksin, Leninin, Stalinin, Mao Ce Dunin dhe Enver Hoxhën, që të shihja se çfarë kishin thënë ata për një çështje të këtij karakteri. Për tre ditë u mbylla brenda, këputa telefonat dhe studioja".

[BlueBaron]

Krijimi dhe funksionimi i shkollës së lirë ushtarake në bazë të mësimeve të Leninit dhe të Tezave të shokut Enver të vitit 1970, ju hiqte plotësisht mundësitë puçistëve për ta kthyer ushtrinë në një vegël qorre për të plotësuar qëllimet e tyre komplotiste për përmbysjen e pushtetit, likujdimin e Partisë dhe rivendosjen e kapitalizmit në Shqipëri. Për këto arsye, që tani janë shumë të njohura, Beqir Balluku, Petrit Dumja, Hito Çako e Rahman Parllaku i fshehën Tezat e shokut Enver të vitit 1970 mbi Shkollën e Lirë, dhe qysh nga viti 1970 e deri në ditën që këta tradhëtarë u hoqën nga ushtria e iu dhanë organeve të drejtësisë për ndjekje penale, nuk kanë dhënë asnjë udhëzim mbi krijimin e shkollave të lira ushtarake". Kështu thuhet në mes të tjerash në një informacion të titullarëve më të lartë të Ministrisë së Mbrojtjes, i cili mban datën 29 korrik 1975 dhe i drejtohet Ministrisë së Punëve të Brendshme në Tiranë, i titulluar: "Mbi punën sabotuese të grupit armiqësor të kryesuar nga Beqir Balluku, Petrit Dumja, Hito Çako e Rahman Parllaku në drejtim të përgatitjes luftarake të Ushtrisë sonë Popullore". Ky dokument arkivor që publikohet për herë të parë, është në vazhdën e atyre dokumenteve të botuara pak ditë më parë në faqet e gazetës sonë për të ashtuquajturin "Grupi puçist i Beqir Ballukut", i cili u godit nga Enver Hoxha dhe bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë në Byronë Politike dhe Komitetin Qendror të PPSH-së në vitet 1974-'75. Në bazë të këtij informacioni (një pjesë prej të cilit po botojmë më poshtë në këtë shkrim) të dërguar për Ministrinë e Brendshme, Prokuroria dhe Gjykata e Lartë e asaj kohe formuluan disa prej akuzave sa absurde dhe qesharake për ministrin Balluku dhe ndihmësit e tij më të afërt, Dume, Çako, Parllaku etj., të cilët më pas u ekzekutuan apo përfunduan burgjeve të regjimit komunist të Hoxhës, të damkosur si "tradhëtarë të Partisë dhe popullit".


Informacioni i Ministrisë së Mbrojtjes.
Nga analizat e mëdha që bëri partia për zbulimin e veprimtarisë armiqësore të grupit komplotist në ushtri, si dhe nga dokumentet e faktet e shumta që dolën gjatë analizave të bëra në repartet e njësitë e ushtrisë, kanë nxjerrë në shesh se puna e këtyre armiqve ka qenë jashtëzakonisht e rrezikshme, thellësisht minonjëse e diversioniste për mbrojtjen e Atdheut. Faktet e shumta tregojnë se ata me paramendim dhe me një plan të studiuar prej kohësh, kanë sabotuar përgatitjen luftarake të ushtrisë duke i vënë qëllim vetes që forcat tona të armatosura të mbeteshin të pastërvitura me metodat e Luftës Popullore, pra që ato të mbeteshin të paafta për të përballuar një agresion të mundshëm nga ana e armiqve të jashtëm imperialisto-revizionistë.
Faktet që vërtetojnë veprimtarinë tradhëtare të grupit puçist të Beqir Ballukut, Petrit Dumes, Hito Çakos e Rahman Parllakut janë aq të shumta saqë ne e kemi të vështirë t'i përmendim në këtë informacion. Këtu do të radhitim disa prej tyre: 1. Një nga drejtimet e punës sabotuese të grupit komplotist ka qenë futja në ushtri për vite me radhë e literaturës ideologjike e ushtarake revizioniste sovjetike e borgjeze. Veçanërisht kjo literaturë është futur në ushtri pas vitit 1967, d.m.th. menjëherë pas daljes së Tezave të Këshillit të Mbrojtjes. Qëllimi i tyre ishte që të errësonin Tezat mbi Artin Ushtarak Popullor të RPSH dhe të vijës ushtarake të Partisë së Punës së Shqipërisë duke i zëvendësuar këto me literaturën e huaj revizioniste e borgjeze. Pra, ata e ndërtuan edukimin ideopolitik dhe përgatitjen luftarake të ushtrisë jo mbi bazat e Artit.

"Sabotimi i stërvitjes".
Drejtimi i dytë i punës sabotuese të komplotistëve në drejtim të përgatitjes luftarake të ushtrisë ka qenë edhe organizimi e zhvillimi i stërvitjes luftarake të ushtrisë. Stërvitja luftarake e ushtrisë sabotohej nga grupi i tradhëtarëve edhe në këto drejtime: a) Shtrirja e përgatitjes luftarake të trupave aktive (shërbim i detyrueshëm) ishte e reduktuar në një të tretën e kohës së shërbimit të detyrueshëm, e shumta në gjysmën e kohës së shërbimit. Ishte bërë rregull në ushtri, dhe ky rregull organizativ ishte vendosur nga Beqir Balluku, Petrit Dumja, Hito Çako e Rahman Parllaku nëpërmjet programeve të përgatitjes politiko-ushtarake dhe praktikisht veprohej kështu: Ushtari rekrut, pasi mbaronte vitin e parë të programit të stërvitjes luftarake, kur kalonte në vitin e dytë të shërbimit ushtarak, në vend që të zbatonte një program të stërvitjes të një shkalle më të lartë sesa në vitin e parë, ai bashkohej me ushtarët e rinj të porsathirrur nën armë dhe fillonte përsëri edhe në vitin e dytë të shërbimit të zbatonte programin e vitit të parë. Një praktikë e tillë në stërvitje zbatohet edhe me ushtarët e vitit të tretë të shërbimit. Pra, ushtarët e shërbimit të detyrueshëm aktiv nuk përgatiteshin në bazë të ligjit mbi detyrimin ushtarak për dy e tri vjet, sa zgjat shërbimi i detyrueshëm, por për një vit. Duke zbatuar një program të tillë me përsëritje të vitit stërvitor, ushtari gjatë dy ose tri vjetëve të shërbimit ushtarak nuk e kalonte asnjëherë "klasën", por mbetet në "klasën e parë". b) Stërvitja luftarake nuk u sabotua vetëm nëpërmjet kufizimit të saj nga tre e dy vjet, në një vit, por edhe në një drejtim tjetër: Me ushtarët e vitit të dytë dhe të tretë kryheshin punime të ndryshme në bujqësi, në ndërtimin e banesave për strehimin e oficerëve, me punime xheniere jashtë kohës së planifikuar, nga tri muaj në 6 muaj e më shumë etj. Puçistët, një veprim të tillë e justifikonin se gjoja ushtarët e vitit të fundit të shërbimit ishin "të përgatitur dhe së shpejti do të liroheshin". d) Grupi puçist, vlerësimin e përgatitjes politiko-ushtarake e kërkonte nëpërmjet formave dhe metodave që nuk paraqisnin të vërtetën e gjendjes së ushtrisë, format e inspektimeve për bujë e lustër, ku kontrolloheshin p.sh. në një korpus 2-3 kompani në qitje po kështu edhe në taktikë, ose 1-2 grupe artilerie në qitje luftarake etj., vërteton më së miri se këta tradhëtarë mundoheshin të gënjenin udhëheqjen kryesore të Partisë duke i paraqitur asaj jo gjendjen reale të ushtrisë. Pra, vlerësimin e punës vjetore të një korpusi e bënin vetëm mbi bazën e kontrollit (inspektimit) të 1-2 batalioneve e grupeve të artilerisë. Në këtë mënyrë, ata fshihnin qëllimisht gjendjen reale të përgatitjes së ushtrisë, në një kohë kur ushtria paraqitej me mungesa e dobësi serioze.

"Moszbatimi i Tezave të Mbrojtjes".
Drejtimi tjetër i punës sabotuse të puçistëve në përgatitjen luftarake ishte moszbatimi i Tezave të Këshillit të Mbrojtjes në stërvitjen luftarake. Siç dihet, Tezat e Këshillit të Mbrojtjes janë baza e Artit tonë Ushtarak Popullor dhe si të tilla këto Teza duhet me kohë të kishin gjetur zbatim në procesin e stërvitjes luftarake. Tezat e Këshillit të Mbrojtjes nuk njiheshin nga kuadrot e mesme e të ulta, pa bërë fjalë këtu për ushtarin. Këta armiq nuk donin që Tezat të njiheshin nga masa e oficerëve dhe ushtarëve, sepse po të njiheshin nga masa, do të punohej për t'i vënë ato në zbatim nëpërmjet stërvitjes luftarake ashtu si po zbatohen tani gjatë këtij viti stërvitor. Që nga viti 1967 (viti që dolën Tezat e Këshillit të Mbrojtjes) e deri sa u shporrën nga Partia e ushtria tradhëtarët Beqir Balluku, Petrit Dumja, Hito Çakua e të tjerë, nuk u hartua asnjë rregullore e re luftimi mbi bazat e Tezave të Këshillit të Mbrojtjes. Edhe pas daljes së Tezave ushtria u stërvit me rregulloret e luftimit të ushtrisë revizioniste sovjetike të sotme. Stërvitjet e mëdha me trupa që organizonte Petrit Dumja, u zhvilluan të gjitha në kundërshtim me Tezat e Këshillit të Mbrojtjes. Në këto stërvitje bëheshin vetëm lëvizje të mëdha trupash e mjetesh teknike, të ashtuquajturat manovra nga një drejtim, që të futnin komandimin unik për të likuiduar rolin udhëheqës të Partisë në ushtri; d) Duke zhvilluar kultin e komandimit unik dhe të privilegjeve për krijimin e një kaste ushtarake, veçanërisht të ish gjeneralëve, të bënin ligjin në ushtri dhe në shtet, jashtë kontrollit të Partisë dhe mbi Partinë, duke e kalbur ushtrinë nga brenda me materiale të panumërta me karakter ideologjik, politik e ushtarak të revizionistëve sovjetikë dhe të vendeve të tjera kapitaliste.

"Fshehja e tezave të Enverit".
Krijimi dhe funksionimi i shkollës së lirë ushtarake në bazë të mësimeve të Leninit dhe të Tezave të shokut Enver të vitit 1970, ju hiqte plotësisht mundësitë puçistëve për ta kthyer ushtrinë në një vegël qorre për të plotësuar qëllimet e tyre komplotiste për përmbysjen e pushtetit, likujdimin e Partisë dhe rivendosjen e kapitalizmit në Shqipëri. Për këto arsye, që tani janë shumë të njohura, Beqir Balluku, Petrit Dumja, Hito Çako e Rahman Parllaku i fshehën Tezat e shokut Enver të vitit 1970 mbi Shkollën e Lirë, dhe qysh nga viti 1970 e deri në ditën që këta tradhëtarë u hoqën nga ushtria iu dhanë organeve të drejtësisë për ndjekje penale, nuk kanë dhënë asnjë udhëzim mbi krijimin e shkollave të lira ushtarake. Dokumentat që ka arkivi i ushtrisë flasin qartë se si e kanë mohuar këta tradhëtarë krijimin e shkollës së lirë ushtarake. Shkresa e 29 marsit 1971 firmosur nga Petrit Dumja, që bën fjalë për "Rajonizimin e njësive e reparteve të ushtrisë", nuk thotë asnjë fjalë për rajonizimin e shkollës së lirë ushtarake. Këtë çështje Petrit Dumja nuk e zë fare në gojë dhe nuk e përdor absolutisht gjëkundi termin "Shkollë e Lirë Ushtarake". Në këtë shkresë nuk bëhet asnjë iluzion për Tezat e shokut Enver dhe nuk ka asnjë shprehje ideologjike. Në asnjë vend të kësaj shkrese prej 3 faqesh që i drejtohet gjithë ushtrisë nga Petrit Dumja, nuk përmendet fare vija e Partisë. Në shkresën tjetër prej 3 faqesh të shkruar më 6 maj 1972, diçka përmendet nëpër të termi Shkollë e Lirë, por nuk thuhet asgjë se si duhet të organizohet e se si duhet të funksionojë shkolla e lirë ushtarake. Kjo shkresë e dytë e Petrit Dumes është bërë me qëllim sa për të qenë "brenda" e për të krijuar përshtypjen se në këtë drejtim "është vepruar". Faktet tregojnë se gjatë katër vjetëve 1970-1974 as Beqir Balluku as Petrit Dumja as Hito Çakua e as Rahman Parllaku jo vetëm që nuk morën asnjë masë për organizimin e Shkollës së Lirë Ushtarake, por punuan me ndërgjegje të plotë si armiq e tradhëtarë për ta sabotuar plotësisht përgatitjen luftarake të strukturave të forcave të armatosura që duhej të organizohej në kuadrin e Shkollës së Lirë Ushtarake. Përfundimisht arrijmë në konkluzion se: Grupi tradhëtar me në krye Beqir Ballukun, Petrit Dumen, Hito Çakon e Rahman Parllakun nuk zbatuan asnjë udhëzim të Këshillit të Mbrojtjes dhe të Komitetit Qëndror të Partisë për përgatitjen luftarake të Ushtrisë mbi bazat e Tezave të Këshillit të Mbrojtjes. Ata së bashku me kastën ushtarake që kishin mundur të krijonin në kohën e ushtrisë (në MMP), iu përveshën punës për sabotimin e Tezave të Këshillit të Mbrojtjes dhe të porosive të shokut Enver. E gjithë stërvitja luftarake e ushtrisë sonë ka qenë ndërtuar jo në bazë të Tezave të Këshillit të Mbrojtjes, jo në bazë të rregulloreve ushtarake që duhesh të hartoheshin e të mbështeteshin në këto Teza dhe të ishin zbërthim konkret i tyre, siç porosit Partia, por në bazë të rregulloreve revizioniste sovjetike, që janë antiteza e Artit Ushtarak të Luftës Popullore të Ushtrisë sonë. Asnjë zbërthim të Tezave të Këshillit të Mbrojtjes nuk bënë këta armiq. Asnjeri nga këta ose nga pjestarët e tjerë të kastës ushtarake nuk bëri asnjë leksion apo referat mbi Tezat e Këshillit të Mbrojtjes. Që nga dalja e Tezave të Këshillit të Mbrojtjes e deri në ditët e fundit që këta armiq ishin në krye të ushtrisë, nën drejtimin e tyre u botuan qindra e mijëra libra, broshura e tekste të ndryshme me përmbajtje ideologjike dhe ushtarake të ushtrisë revizioniste sovjetike, me të cilat kanë ushqyer ideologjikisht dhe ushtarakisht ushtrinë tonë.



Denoncimi i Ministrisë: 90 % e materialeve ishin ruse.

"Puçistët futën Literaturën e huaj në ushtri".
Një nga akuzat e titullarëve të Ministrisë së Mbrojtjes për të ashtuquajturin Grupi puçist i Beqir Ballukut, ishin dhe ato për futjen e literaturës së huaj në ushtrinë shqiptare. Lidhur me këtë, në informacionin për Ministrinë e Brendëshme, midis tët jerash shkruhet: "Gjatë kontrollit që ju bë literaturës ushtarake në përdorim të ushtrisë rezultoi: Nga 304 lloje rregulloresh, tekstesh, leksione e manuale që janë botuar e deri te programet e Akademisë Ushtarake, Shkollës së Bashkuar, si dhe programet e përgatitjes luftarake të ushtrisë kanë qenë krejtësisht origjinale ruse e të përkthyera duke iu ndërruar vetëm kryetitujt, kurse në përmbajtje janë të njëjta me origjinalin rus. Mbi 90 % e këtyre materialeve u përkasin botimeve sovjetike të viteve 1960 e këtej. Literatura ushtarake revizioniste sovjetike, si dhe literatura e vendeve kapitaliste ishte futur në sistemin e edukimit të përgatitjes së ushtrisë me urdhër të Beqir Ballukut, Petrit Dumes e Andon Shetit. Në faqen e parë të çdo rregulloreje ushtarake ishte shkruar urdhri i MMP me nënshkrimin e Beqir Ballukut, kurse literatura e huaj e vendeve kapitaliste që i ishte shpërndarë ushtrisë në më tepër se 39.000 ekzemplarë, përgatitur nga Drejtoria e Zbulimit të Ushtrisë nën drejtimin e Andon Shetit është shpërndarë në ushtri me urdhër të Petrit Dumes. Nga analizat që u bënë në ushtri për likujdimin e veprimtarisë armiqësore të komplotistëve doli se qëllimi i tyre ishte që ushtria të përgatitej nga ana ideologjike, ashtu dhe nga ana ushtarake sipas koncepteve të artit ushtarak revizionist sovjetik dhe të vendeve kapitaliste. Eshtë fakt se nga 146.000 ekzemplarë të rregulloreve, manualeve, teksteve e instruksioneve ushtarake që u asgjesuan kohët e fundit, nuk gjen asnjë copë rregullore ose tekst, apo leksion të përgatitur mbi bazën e Artit tonë Ushtarak Popullor. Rregulloret ushtarake, si dhe të gjitha tekstet e ndryshme të edukimit ideologjik e ushtarak të efektivit të ushtrisë kanë qenë ndërtuar me ndërgjegje të plotë nga puçistët, me qëllim që ushtria jonë të bëhej një ushtri puçiste në shërbim të kastës ushtarake të përfaqësuar nga Beqir Balluku, Petrit Dumja, Hito Çakua etj.