Tryeze e braktisur
Tryeza e pendimit eshte akoma e shtruar
per ata qe ende sjane ngopur se reni ne mekat.
Gjurme e gishtave te lyera me manikyrin
e genjeshtrave jane akoma mbi ftohtesine e gotave.
Buzet e pangopura se ngreni urrejtje,hipokrizi
e shpirtra njerezish dallohen qarte ne luget e stermedha.
Therrimet e ndergjegjes te hedhura sa andej ketej
po rrine duke pritur qe te hidhen si gjithmone.
Pjatat si gjithmone porcelani te shtrenjta,rrine
te heshtura pasi kane ushqyer me urrejtje.
Qirinjte tri ngjyresh po shkrihen.
I gjelbri-shpresa u venit ,u fik i pari.
I bardhi-mundohej te lante shpirtrat e mykur.U fik!
I kuqi-Dashuri.Rin akoma i ndezur e kerkon
qe dikush te hedhe copat e shpirtit ne te
per ta mbajtur gjalle.
Te gjithe ne tryeze u kthyen perseri.
Teper egoiste!Teper egoiste!
per te kuptuar se aty kish Dashuri!
Erdhen te tjere!E filluan te hanin therrimet e bukes.
Kishin ftohte!Ne flaken e qiriut donin te ngroheshin.
Filluan te hidhnin copera te shpirtit ne te.
Shume te tjere erdhen dhe iken perseri!
por te gjithe tani e dine fjalen DASHURI!
sHKRUAR NGA NJE POETE PAK E TRISHTUAR belina dmth une.
Krijoni Kontakt