Sfida nga Pr-Tech: Mbledhja e dy numrave 256 shifror

[edspace]

Sfida është hapur nga Grupi Teknologjik i Prishtinës. Po e hedhim në forum që anëtarët të mund të diskutojnë zgjidhjet dhe të mësojnë nga eksperienca e njëri-tjetrit. Tema do qëndrojë e mbyllur gjatë kohës që sfida është e hapur dhe zgjidhja juaj nuk duhet bërë publike gjatë kësaj kohe. Kur të skadojë afati i lejuar, tema do hapet dhe pastaj mund të postoni përgjigjet tuaja dhe të diskutoni me anëtarët e tjerë.

Mbledhja e dy numrave 256 shifror
Krijuar/Përpiluar nga: Genc DOKO - gdk ET pr-tech PIKË net
Problemi eshte i hapur
Prej:01/03/2005 Deri:15/03/2005

Ju ka shkuar mendja ndonjëherë, apo keni pasur ndonjëherë nevojën t'i mblidhni dy numra të mëdhenj? P.sh. numra përafërsisht 256 shifror? Në këtë sfidë duheni ta bëni po këtë gjë. Ju duheni ta krijoni një skript e cila bën mbledhjen e dy numrave të cilët janë 256 shifror. Merreni parasysh që notacioni shkencor nuk lejohet të shfrytëzohet për këtë sfidë. Poashtu, numrat të cilët duhet mbledhur duhet të jenë pozitivë. Numrat me pikë dhjetore (float/double) nuk janë të përfshirë në këtë sfidë. Për ata që planifikojnë ta zgjedhin këtë sfidë në gjuhën programuese C, merreni parasysh që vlera maksimale që mundet të vendoset me një variabël të tipit unsigned long long është: 18,446,744,073,709,551,616 (që është 2^64). Pra, për zgjedhjen e kësaj sfideje nuk mundeni ta fusni tërësisht numrin brenda një variabile të vetme.

Programi mundet të shkruhet në C, C++, Java, Visual Basic (dhe VB .NET), C#. Nëse programi juaj përmban më shumë se një skedar atëherë le të arkivohet si tar.gz apo zip dhe si i tillë le të dërgohet në programim ET pr-tech PIKË net.

Rezultatet dhe kodet e sakta do të paraqiten (1) një javë më së largu pas skadimit të afatit të problemit.

[edspace]

Këtu është zgjidhja ime në C++. Me pak fjalë, ndërtova një klasë nrmadh (nr i madh) që nuk kufizon numrin e shifrave. Struktura e të dhënave përbëhet nga një listë me elementë të tipit char. (std::list). Pra, çdo shifër e numrit është një element në listë. Mbledhja kryhet me operatorin + të klasës nrmadh.

Forumi bën disa ndarje në formatimin e kodit, prandaj përdorni skedarët e bashkëngjitur në ZIP nëse doni të përpiloni programin.

main.cpp

// Programi: Sfida e Javes nga Grupi Teknologjik i Prishtines
//             Mbledhja e dy numrave 256 shifror
// Data: 15/03/05
// Perpiluesi: Dev-C++ 4.9.9.1 dhe MSVC++.NET
// Pershkrimi: Programi ben te mundur mbledhjen e dy numrave me nje numer
//               te pakufizuar shifrash. I vetmi kufizim eshte memorja dhe 
//               maksimumi i elementeve ne STD::LIST. Testuar me sukses me 
//               numra 2000 shifror. 
// Perdorimi: Ndrysho numrat nr1 dhe nr2, perpilo dhe ekzekuto programin
//            Klasa nrmadh mund te perdoret njesoj si tipet int, float, long

#include <iostream> 
#include "nrmadh.h" // Numer i madh

int main()
{
    // krijojme dy numra te medhenj 
    nrmadh nr1 = nrmadh( string("12345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890"));

    nrmadh nr2 = nrmadh( string("12345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890123456789012345678901234567890"));

    nrmadh shuma = nr1 + nr2; // gjejme shumen

    // nxjerrim rezultatin ne ekran
    cout << "Nr 1 = " << nr1 << endl ; 
    cout << "Nr 2 = " << nr2 << endl ;
    cout << "Shuma = " << shuma << endl ;

    return EXIT_SUCCESS;
} 

nrmadh.h

#ifndef NR_MADH_H
#define NR_MADH_H

#include<list> // lista qe perdoret per shifrat e numrave
#include<string> // vargjet

using namespace std;

// Klasa per numra te medhenj
//
class nrmadh
{
public:
    nrmadh(){} // ndertuesi
    ~nrmadh(){_numri.clear();} // shkaterruesi
    nrmadh(const string & v);  // ndertuesi nga nje varg
    nrmadh operator + (nrmadh & d); // operatori i mbledhjes (+)
    string si_varg(); // funksion ndihmes qe kthen numrin ne varg
                      // ndihmon operatorin <<

private:
    list<char> _numri; // lista zinxhir me shifrat e numrit
                       // perdoret char dhe jo int sepse char ze me pak memorje
};

// operatori i daljes per nrmadh
ostream & operator << (ostream & out, nrmadh & n);

#endif 

nrmadh.cpp

#include<sstream> // perrua vargjesh (string stream)

#include "nrmadh.h"

nrmadh::nrmadh(const string & v)
{
    // kontrollojme vargun per shifra jo-numerike
    string::size_type i = v.find_first_not_of("0123456789");

    // nqs gjejme shifra jo-numerike (shkronja, etj), nuk e krijojme numrin
    if( i != string::npos ) return;

    // per cdo shifer te vargut shtojme nje element te ri ne liste
    for ( i = 0; i < v.length(); ++i )
    {
        _numri.push_back(atoi(v.substr(i,1).c_str()));
    }
}

nrmadh nrmadh::operator+ (nrmadh & d)
{
    nrmadh rez; // rezultati qe permban shumen
    list<char>::reverse_iterator i = _numri.rbegin(); // perseritesi i nr 1
    list<char>::reverse_iterator j = d._numri.rbegin(); // perseritesi i nr 2

    char shuma = 0; // shuma e dy shifrave, perdoret edhe per tepricen mbi 9

    // fillojme me njeshet, vazhdojme me dhjeteshet, qindeshet ...
    // deri sa nuk ka me numra per te mbledhur
    // njesoj sikur te kishim mbledhur numrat me dore
    while( i != _numri.rend() || j != d._numri.rend() )
    {
        if( i != _numri.rend() ) // nqs nuk kemi arritur fundin e nr 1
        {
            shuma += *i;         // shtoje ate tek shuma
            i++;                  // vazhdo me shifren tjeter
        }

        if( j != d._numri.rend() ) // nqs nuk kemi arritur fundin e nr 2
        {
            shuma += *j;         // shtoje ate tek shuma
            j++;                 // vazhdo me shifren tjeter
        }

        // shtojme shumen (0-9) si shifer te rezultatit
        rez._numri.push_front(shuma % 10);
        shuma = shuma / 10; // ruajme tepricen per shifren tjeter
    }

    if( shuma > 0 ) // nqs shuma e dy shifrave te fundit ka teprice
    {
        rez._numri.push_front(shuma); // shtojme tepricen tek rezultati
    }

    return rez; // ne fund kthejme rezultatin/shumen
}

string nrmadh::si_varg()
{
    list<char>::iterator i; // perseritesi i listes
    ostringstream perua;    // perua per rrjedhjen e vargut

    // cikel per cdo shifer te numrit, duke filluar majtas
    for(i = _numri.begin(); i != _numri.end(); ++i )
    {
        perua << static_cast<short>(*i); // hedhim shifren si numer ne perua
    }
    return perua.str(); // kthejme perroin e numrave ne varg
}

// operatori i daljes per nje numer te madh (nrmadh)
ostream & operator << (ostream & out, nrmadh & n)
{
    out << n.si_varg(); // perdorim funksionin ndihmes si_varg()
    return out;         // kthejme perroin e daljes
} 

Kodin më lart e gjeni në ZIP-in e bashkëngjitur.

[edspace]

/*
* Autor: Edon Kelmendi (edon ET albalinux PIKË org)
*/

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h> /* rand() */
#include <time.h> /* time() */

#define SA 256 /* Sa shifror po don me qene numri */
int main()
{
  unsigned int m1[SA]; /* Numri i pare */
  unsigned int m2[SA]; /* Numri i dyte */
  unsigned int rez[SA]; /* Rezultati */
  unsigned int tmp; 

  int j,k; /* Na vyn per me njeh */
  
  /*
   * Ktu po e gjenerojme numrin e gat $SA 
   */
  
  srand(time(NULL));
  
  for(j=0;j<SA;j++) 
    m1[j] = (int) (10.0*rand()/(RAND_MAX+1.0));
  if(m1[0] == 0)
    m1[0] = 5;
  for(j=0;j<SA;j++) 
    m2[j] = (int) (10.0*rand()/(RAND_MAX+1.0));
    
  

  /*
   * Ktu e printojme atE ne stdout
   */
  
  for(j=0;j<SA;j++)
    printf("%d", m1[j]);
  printf("\n+\n");
  for(j=0;j<SA;j++)
    printf("%d", m2[j]);
  
  /*
   * Ktu vjen tru algoritmi
   */

  for(j=SA;j>=0;j--) {
    if(j==SA)
      j--;
    
    tmp = m1[j] + m2[j]; 
    
    /*
     * Qka nese mledhja e dy numrave eshte
     * ma e madhe se 10, msusja ka thon qe 
     * duhet me thon edhe "nja n'men" edhe
     * me ja shtu nja ati tjetrit (majtas).
     * qashtu ja bojm edhe na.
     */
    
    if(tmp>=10) {
      
      /*
       * Nese jemi te numri i fundit,
       * s'kemi ma kujt me i shtu, duhet
       * me qit qata.
       */
      
      if(j==0)
        rez[j] = tmp;
      else {
        rez[j] = tmp - 10;
        m1[j-1] = m1[j-1] + 1;
      }
    }
    else
      rez[j] = tmp;
  }
  
  /*
   * Printo rezultatin n'stdout, edhe
   * u KRY.
   */

  printf("\n=\n");
  for(j=0;j<SA;j++)
    printf("%d", rez[j]);
  printf("\n");
} 

[edspace]

import java.util.*;
import java.io.*;
import javax.swing.*;
import java.math.*;

public class GjigandMbledhesi
{
  public static void main(String[] args)
  {
    Vector listGjigandesh = new Vector();
    String dialogu1, dialogu2, vlera = "";
    BigDecimal shumaGjigande;
    BigDecimal gjigandi1 = null, gjigandi2 = null;
    
    if(args.length == 0)
    {
      dialogu1 = JOptionPane.showInputDialog("Fut numrin e pare");
      dialogu2 = JOptionPane.showInputDialog("Fut numrin e dyte");
      
      try
      {
        gjigandi1 = new BigDecimal(dialogu1);
        gjigandi2 = new BigDecimal(dialogu2);
      }catch (NumberFormatException nfe)
      {
        JOptionPane.showMessageDialog(null,"Numra miku im jo germa");
        System.exit(0);
      }
      catch(Exception e)
      {
        JOptionPane.showMessageDialog(null,"Fut numra dhe shtyp OK");
        System.exit(0);
      }
      shumaGjigande = gjigandi1.add(gjigandi2);
      JOptionPane.showMessageDialog(null, shumaGjigande.toString() );
      
      System.exit(0);
    }
    else if(args.length == 1)
    {
      dialogu1 = args[0];
      dialogu2 = JOptionPane.showInputDialog("Fut numrin e dyte");
      
      try
      {
        gjigandi1 = new BigDecimal(dialogu1);
        gjigandi2 = new BigDecimal(dialogu2);
      }catch (NumberFormatException nfe)
      {
        JOptionPane.showMessageDialog(null,"Numra miku im jo germa");
        System.exit(0);
      }
      catch(Exception e)
      {
        JOptionPane.showMessageDialog(null,"Fut numra dhe shtyp OK");
        System.exit(0);
      }
      shumaGjigande = gjigandi1.add(gjigandi2);
      JOptionPane.showMessageDialog(null, shumaGjigande.toString() );
      
      System.exit(0);
    }
    else if(args.length > 1)
    {
      shumaGjigande = new BigDecimal("0");
      for(int i = 1; i < args.length; i ++)
      {
        try
        {
          BigDecimal gjigandi = new BigDecimal(args[i]);
          shumaGjigande = shumaGjigande.add(gjigandi);
        }catch (NumberFormatException nfe)
        {
          System.out.println("Numra miku im jo germa");
          System.exit(0);
        }
        catch(Exception e)
        {
          JOptionPane.showMessageDialog(null,"Fut numra dhe shtyp OK");
          System.exit(0);
        }
      }
      JOptionPane.showMessageDialog(null, shumaGjigande.toString() );
    }
    System.exit(0);
  }
} 

[IlirDeda]

Zgjidhja e Kreshnikut nuk mund te konsiderohet zgjidhje.
Ideja e problemit eshte qe te shkruhet nje klase e ngjashme me BigDecimal, jo te perdoret klasa e gatshme nga libraria.

[edspace]

Zgjidhja e Edonit është e ngjashme me atë timen, por Edoni i ruan shifrat në matrica ndërsa unë përdora listën zinxhir (linked list). Zgjidhja ime është në C++ me orientim objektesh ndërsa në C mungojnë objektet dhe është zgjidhje proceduriale.

Një ndryshim të vogël që do bëja në kodin e Edonit, është tek tipi i matricës. Edoni përdor "unsinged int" për çdo shifër. Një unsinged int në kompjuterat e sotëm mund të jetë 4 ose 8 bajts, 32 ose 64 bite. Një shifër është 0-9 dhe mund të shprehet me vetëm 4 bite ose gjysëm bajt (0000-1001). Mqns C dhe C++ nuk kanë tipe për gjysëm bajt, tipi më i përshtatshëm është 1 bajt.

Pra, në programin e Edonit po shkojnë dëm 3 ose 7 bajt (varet nga kompjuteri). Programi do harxhojë më shumë memorje seç duhet dhe mbledhja do jetë më e ngadaltë.

Një zgjidhje më e mirë është që unsigned int, të kthehet në short int, që zakonisht përdor vetëm 2 bajts. Një zgjidhje akoma më e mirë është përdorimi i tipit char, që kërkon vetëm 1 bajt hapësirë. Ky është edhe tipi që përdoret në programin tim.

Char mund të duket disi i çuditshëm sepse zakonisht përdoret për shkronja, por për gjuhën e programimit shkronjat kthehen në numra, prandaj është njësoj sikur të përdornim int me 1 bajt. Nëse përdoren char, duhet patur parasysh që të printohen si int dhe jo si shkronja. Për të zgjidhur këtë problem, mjafton të kthehet në short para se të printohet.
psh:
Në C :
char germa = 'A';
printf("%c\n", germa); // kjo do printoje "A"
printf("%d\n", germa); // kjo do printojë "65" (kodi ASCII për A)

Në C++ :
char germa = 'A';
cout << germa << endl; // kjo do printoje "A"
cout << static_cast(germa) << endl; // kjo do printojë 65 (kodi ASCII për A)


---------------------------

Kreshniku ka gjetur rrugën e shkurtër duke përdorur tipin e gatshëm BigDecimal të Javas. Kjo mbase e humbet vlerën e sfidës por na mëson që të mendohemi se cila gjuhë na përshtaten më mirë për problemin që duam të zgjidhim. Java na ofron BigDecimal ndërsa C dhe C++ nuk kanë tipe të tilla të gatshme.

Një gjuhë akoma më e mirë për funksionet e aritmetikës është LISP sepse ofron precizion/saktësi të pafund për të gjitha tipet numerike. Kjo është një nga arsyet pse LISP përdorej edhe për Autocad, program që përdoret në inxhinieri dhe arkitekturë. Tani më duket se dhe Autocad është hedhur në gjuhët moderne me orientim objektiv.

[josif]

Zgjidhja ime ne C:

PS: E kam derguar qe ne diten e pare dhe me cuditi fakti qe nuk eshte postuar.
Shpresoj te jete gabim.

#include <stdio.h>
#include <string.h>
#include <stdlib.h>

#define vlera(P)  ((P)-'0')

int main(int argc, char * argv[]){

char * numri1 = argv[1];
char * numri2 = argv[2];
char * rezultati= NULL;

int gjat_num1= strlen(numri1);
int gjat_num2= strlen(numri2);
int gjat_rez = gjat_num1 > gjat_num2 ? gjat_num1 : ( gjat_num2 > gjat_num1 ? gjat_num2 :
  (vlera(numri1[0]) + vlera(numri2[0]) >=10 ? gjat_num1+1 : gjat_num1 ) );

int mbetja=0, v1=0, v2=0, i1=0 , i2=0, i_r=0;

printf("\n   %s\n+  %s\n", numri1, numri2);
printf("________________________\n\n");

rezultati = (char *)malloc((gjat_rez+1)*sizeof(char));

for(i1=gjat_num1-1, i2=gjat_num2-1, i_r=gjat_rez-1; i1>=0 || i2>=0; i1--,i2--,i_r--){

 int totali=0;

 v1 = i1>=0 ? vlera(numri1[i1]) : 0;
 v2 = i2>=0 ? vlera(numri2[i2]) : 0;

 totali = v1 + v2 + mbetja;
        rezultati[i_r] = ( totali % 10 ) + '0';
        mbetja = totali >= 10 ? totali/10 : 0 ;
}

if(mbetja) rezultati[0]= mbetja + '0';

rezultati[gjat_rez]='\0';
printf("  %s\n\n", rezultati);
free(rezultati);

return 0;
} 

[edspace]

Do të kenë marrë me sy të keq o Josif, dhe i testojnë mirë programet e tua :D
Unë bëra testet e mia dhe programi yt punon mirë. Një gabim i vogël është që nuk kontrollon nëse argumentat janë numra apo jo. psh: "mblidh.exe forumi shqiptar" punon edhe pse argumentat nuk janë numra. Nëse nuk i jepen argumenta, programi mbyllet papritur me gabime të memorjes.

Disa vërejtje të përgjithshme:
C konsiderohet gjuhë e pasigurtë (unsafe) dhe programi bëhet akoma më i pasigurtë kur merr në dore rezervimin e memorjes me malloc, calloc, etj. Nqs do përdorësh funksione të tilla, duhet të kontrollosh nëse memorja u rezervua me sukses para se ta përdorësh atë, sidomos kur kërkon të rezervosh hapësira të mëdha.

Një gabim më serioz për mendimin tim është stili që përdor kur shkruan programet. Vërtet je duke përdorur C por kjo nuk do të thotë se duhet të shkruash gjysëm faqe kod vetëm në një rresht. Këto gjëra bëheshin para 10-20 vjetësh, kur programuesit e vjetër ishin mësuar të shkruanin programe sa më te shkurtër që të kursenin memorje, ndërsa sot përpiluesat janë më të fuqishëm, procesorët më të shpejtë, memorje me bollëk e nuk ka asnjë arsye për të ngucur pesë rreshta në një të vetëm.

Gjuha programuese nuk është vetëm për të komunikuar me kompjuterin, por edhe me programues të tjerë që do lexojnë e ndryshojnë kodin tënd në të ardhmen. Është detyra e programuesit që të shkruajë kod sa më të qartë dhe më të lehtë për t'u kuptuar nga programuesit e tjerë.

Ja disa pjesë tepër të paqarta në programin tënd:

int gjat_rez = gjat_num1 > gjat_num2 ? gjat_num1 : ( gjat_num2 > gjat_num1 ? gjat_num2 : (vlera(numri1[0]) + vlera(numri2[0]) >=10 ? gjat_num1+1 : gjat_num1 ) );

Sado i saktë të jetë kodi, sado i qartë të jetë për ty, kodi më lart është i papranueshëm dhe nuk mendoj se kam parë ndonjë rresht më të paqartë deri tani. Më kujtoi programet e LISP-it kur e pashë për herë të parë. Jam i sigurtë se edhe ti që e ke shkruar kodin, pas dy javësh do ta shikosh prapë dhe nuk do ta kuptosh se çfarë ke dashur të bësh. Operatori (?:) nga vetë natyra konsiderohet i vështirë për të lexuar. Ti ke kombinuar 3 operatorë të tillë në një rresht. Për mendimin tim, çdo rresht i shkruar në gjuhët programuese duhet të lexohet me një fjali të vetme në gjuhët natyrale.

Pjesë të tjera që vështirësojnë leximin e programit që ke postuar më lart:

int mbetja=0, v1=0, v2=0, i1=0 , i2=0, i_r=0; 
...
for(i1=gjat_num1-1, i2=gjat_num2-1, i_r=gjat_rez-1; i1>=0 || i2>=0; i1--,i2--,i_r--){

Variablat është mirë të deklarohen në rresht më vete dhe të shkruhet një koment për të dhënat që do mbajnë.

Cikli for është tepër i gjatë, operatorët dyjor duhen veçuar me vënde bosh, pas presjeve duhet lënë vend bosh.

Nëse përdor një stil të caktuar, përdore atë për të gjithë programin. Çfarëdo stili të përdorësh, mos harro të shkruash komente jo vetëm për programuesit e tjerë por edhe për programuesit fillestarë që lexojnë kodin në forum.

Për disa stile të pranueshme për C dhe C++, hidhi një sy google.

Për Java: Code Conventions for Java

[josif]

Edspace, mos i meso kompilerit cfare te beje

Rreshti qe e cilesove te veshtire eshte ne te vertete i thjeshte per tu kuptuar nese do ta besh dicka te tille.

Ka dicka ne jete qe quhet: precision !!!

P.S: Kishte ndodhur nje problem dhe pr-tech e publikoi kodin duke kerkuar ndjese.

[josif]

Mos ke filluar gje pune si mesues filloreje

Do të kenë marrë me sy të keq o Josif, dhe i testojnë mirë programet e tua
Unë bëra testet e mia dhe programi yt punon mirë. Një gabim i vogël është që nuk kontrollon nëse argumentat janë numra apo jo. psh: "mblidh.exe forumi shqiptar" punon edhe pse argumentat nuk janë numra. Nëse nuk i jepen argumenta, programi mbyllet papritur me gabime të memorjes.

Disa vërejtje të përgjithshme:
C konsiderohet gjuhë e pasigurtë (unsafe) dhe programi bëhet akoma më i pasigurtë kur merr në dore rezervimin e memorjes me malloc, calloc, etj. Nqs do përdorësh funksione të tilla, duhet të kontrollosh nëse memorja u rezervua me sukses para se ta përdorësh atë, sidomos kur kërkon të rezervosh hapësira të mëdha.

Një gabim më serioz për mendimin tim është stili që përdor kur shkruan programet. Vërtet je duke përdorur C por kjo nuk do të thotë se duhet të shkruash gjysëm faqe kod vetëm në një rresht. Këto gjëra bëheshin para 10-20 vjetësh, kur programuesit e vjetër ishin mësuar të shkruanin programe sa më te shkurtër që të kursenin memorje, ndërsa sot përpiluesat janë më të fuqishëm, procesorët më të shpejtë, memorje me bollëk e nuk ka asnjë arsye për të ngucur pesë rreshta në një të vetëm.

Gjuha programuese nuk është vetëm për të komunikuar me kompjuterin, por edhe me programues të tjerë që do lexojnë e ndryshojnë kodin tënd në të ardhmen. Është detyra e programuesit që të shkruajë kod sa më të qartë dhe më të lehtë për t'u kuptuar nga programuesit e tjerë.

Ja disa pjesë tepër të paqarta në programin tënd:

int gjat_rez = gjat_num1 > gjat_num2 ? gjat_num1 : ( gjat_num2 > gjat_num1 ? gjat_num2 : (vlera(numri1[0]) + vlera(numri2[0]) >=10 ? gjat_num1+1 : gjat_num1 ) );

Sado i saktë të jetë kodi, sado i qartë të jetë për ty, kodi më lart është i papranueshëm dhe nuk mendoj se kam parë ndonjë rresht më të paqartë deri tani. Më kujtoi programet e LISP-it kur e pashë për herë të parë. Jam i sigurtë se edhe ti që e ke shkruar kodin, pas dy javësh do ta shikosh prapë dhe nuk do ta kuptosh se çfarë ke dashur të bësh. Operatori (? nga vetë natyra konsiderohet i vështirë për të lexuar. Ti ke kombinuar 3 operatorë të tillë në një rresht. Për mendimin tim, çdo rresht i shkruar në gjuhët programuese duhet të lexohet me një fjali të vetme në gjuhët natyrale.

Pjesë të tjera që vështirësojnë leximin e programit që ke postuar më lart:

int mbetja=0, v1=0, v2=0, i1=0 , i2=0, i_r=0; 
...
for(i1=gjat_num1-1, i2=gjat_num2-1, i_r=gjat_rez-1; i1>=0 || i2>=0; i1--,i2--,i_r--){

Variablat është mirë të deklarohen në rresht më vete dhe të shkruhet një koment për të dhënat që do mbajnë.

Cikli for është tepër i gjatë, operatorët dyjor duhen veçuar me vënde bosh, pas presjeve duhet lënë vend bosh.

Nëse përdor një stil të caktuar, përdore atë për të gjithë programin. Çfarëdo stili të përdorësh, mos harro të shkruash komente jo vetëm për programuesit e tjerë por edhe për programuesit fillestarë që lexojnë kodin në forum.

Për disa stile të pranueshme për C dhe C++, hidhi një sy google.

Për Java: Code Conventions for Java