Ditari i Ndienjave (vazhdim)

[Helena78]

Ajo te pa.... edhe ti e pe edhe pse veshe lekuren me gjemba te indiferences tende....e ndjeu cdo gjemb te te shponte trupin...... pertej veshtrimit te saj te gjakosur
I lotuan syte e kraharorit tek percillte largimin tend skajshmerisht te kundert ....i humbi ndjenjat e njohjes se dites dhe mbertheu neper gishta te pakten fryme te mbetur ne mushkrite e kujtimeve ....T
Ti fali te gjitha psheretimat e kohes se ikur dhe grisi nen verbimin e diellit mallkimet e castit....TE PAFAT.
NUk te ndjeu me ....u grimcuan pasqyrat e heshtjes neper thonjte e mendimeve......

[marsela]

Disi e pergjumur pas nje gjysem nate te kaluar me telefon ne dore..Qesh me veten e mendoj sa `te ngjashem`jane njerzit..Dje pas shume kohesh kam shijuar lotet me te kripur dhe me te embel.Kam qeshur sa nuk i kam ndjere me muskujt e barkut e kam qare aq sa nuk e njoha veten me syte e nxire nga rimeli i rrjedhur,buzet e enjtura e floket e shpupurisur kur dola para pasqyres..
Tani qe me kane mbetur pak dite ketu spo bej gje tjeter vecse numeroj.Mbreme prita shume po hmm... kjo mosha..`Ndoshta nje dite do trokasesh ne porten time`
Akoma e turbulluar zvarritem ne diten e re.

[Undefined]

Ja edhe alarmi ra, me zgjoi, ndihesha e lodhur e humbur nga mendimet qe filluan sapo hapa syte. Sme behesh te ngrihesha, mbylla syte edhe enderrova, kerkova te krijoja nje enderr te bukur te bente pjese ne jeten reale. papritamas drita e diellit depertoi ne dhome, ishte koha te cohesha, ska me enderra me sy hapur. Se di ndihem vetem, e urrej te fundjaven sepse jane ditet qe me sjellin ne mendime edhe kujtime dhe realizoj se ndihem keq. si zakonisht nje molle jeshile ne mengjes, me ndihmon te zgjohem, me zgjon kercitja e molles nga kafshimi i saj, tingellon fort dhe te ben te harrosh mendimet e te vazhdosh me tej. Me dhembin syte, shikoj rrotull ne kete dhome te vogel, edhe libra te vendosur ne rafte gjithandej, fleta, zhgarravina, binders, formula, fotogragi me fytyra te qeshura,fytyra qe duken kaq larg ketij realiteti... Dylbi (e di qesharake), nje llambadar tashme i perkulur i shkreti mbeti gjithe kohes ndezur ska pushim per te. Se di corientohesh per nje moment edhe do te largohesh larg shume larg, ne nje vend ku te jem vetem une, deti dhe qielli....te eci buze detit, te degjoj perplasjen e ujit pas shkembinjve...dhe te humbasesh ne gurgullimen e tyre....kaltersi....

[Leila]

Hey !!
E ke akoma atë pendën ti ??
Sa vjet tu bënë me atë pendë ëngjëlli ??
...mos kishe diçka për të më thënë??

Sa vite kam me penden? Po aq vite sa kam me shegen (lol). Nderkohe qe nusja martoheshe nen dritaren tone, ti skalisje papushim shegen me mollezat e gishtave te tu te njollosura si cehrja e nuses. Hu...nger, qe s'njeh sezone! sa vite te kam njohur, vec nje shege te kerkova e s'ma dhe. Por per nje shkundje te qerpikeve te tu qe vesojne pluhur mimozash, edhe sezonet te hapin rruge; nje shege ta ruajne c'do dite, gjithnje te porsa-hapur dhe te njomur midis kaliksit push-kaf dhe kerthizes se frutit, gati per shqyerjen shperfytyruese. Muzika e dasmes gremiste zhurmen e krisjes se sheges, e me nje nuske ne gji krimbi i mendafshit nanuriste kengen anonime te saj. Pou eisai?

P.S.: Po, kam dicka per te thene: I love you. Dhe mendoj se ne krahasim me engjellin tim qerpik arte, humanizmi eshte satanik. Perdorim i padrejte i fjales "satanik." Me sakte, them se ti e ben njerezillekun (& idealizmin bashke) patetik. Fige, fige!!

[Hekurani1]

Ndjehem shume i vetmuar dhe skajshmerisht i shliruar nga shqetesimet qe sjell rutina ne pune. Ketu ne majmalin ku bashkohen ne nje pike tre kufinj administrativ qe ndajne tokat shqiptare, ka nje jave qe po meditoj. Pushim i kendshem ky mes luleve te bjeshkes plot arome, larg pluhurit, larg stresit dhe lart dashurickave!
Uh c'knaqesi!

[Helena78]

Ke mbetur peng ne "Veta-t" e tua qe cutiderisht vetem fytyren tende nuk kane.
Me tremb (pa)Vetesia jote e shperfytyruar dhe shumetrajtshmeria ime....ne Ty.
E di cfare...????
Meso te luash Puzzle me Vetveten...ndoshta njihesh....ndoshta....

[Undefined]

ndihem e vetmuar...por e qete!!!

[DeLiRiUm TrEmEnS]

Një dhimbje e vogël –
________________… Çalon përrreth mendimeve të mia,
_____Një prej atyre monotoneve dhimbje,
__________... Rrëshqasin, vetvetijshëm,
_______________Prej "orës" nevrike të absencës tënde.


Tani, ti, ndoshta,
_____... Shtrihesh përbrenda një të çmendure puthjeje;
_____... Une - varr të shpupuriturit flokët e mi,
__________Mbi telat e mjegullt të tymit të cigares.


Besomë ...,
_____Edhe vetmia ka bukurinë saj!


... Përbrenda një note melankolie,
_____Apo mbyllur midis ekstazës së ...,
__________Deri diku, të konsumuarit trupit tënd;
_____... Ndoshta,... vërtet ndjehem xheloz,
__________Se ..., sesi ..., nuk munda.


Dhe ..., i pamundur dëshiroj të mbetet,
______Rrikthimi i goditjeve të gishtave të tu të njomë,
__________Mbi te lodhurën muskulaturë të zemres sime;
_____Apo ... të "pafajshmet" belbëzimet e tua,
__________Se ..., se ... përsëri,
_______________... Gabuam!


... Ngadalë, shkujdesshëm gris,
_____Një e nga një, gërmat unike të emrit tënd,
__________Teksa ... ti, porsi një e habitur kalaman,
_______________Më gjuan me të inatosurat vështrimet e tua,
____________________Prej reflektimit tend ne pasqyren e flakur mbi murr!!!

[Xhuxhumaku]

Nuk di pse kam tre dite qe me del perpara nje vajze e shkurter, ndofta 150 cm ndofta me pak. S'eshte e keqe si paraqitje. He sandallet e ka roze.(Kam filluar te shikoj edhe sandallet tani te femrave...lol). Ne xhuxhumaket qahemi per gjatesi, po ajo kushedi si ndihet ???

Dhe per cudi me dukej e njohur

Sot ne gjume pashe ne enderr dike, qe mendoja se e kisha fshire nga memorja. Sub-koshienca futet edhe ne recycle been...lol

[Undefined]

Rruga me coi atje... ku kujtimet shume shpejt u shfaqen si fragmente te nje filmi perballe syve te mi...atje, tek ai park ...por vendi mu duk shume i trishtuar, nuk kishte me gjelberimin dhe bukurine qe une kisha pare me pare...u ndjeva keq! ndersa nga dritarja e makines shikoja tashme filmin me ngjyrat e venitura...dhe nje ndenjesi e papercaktuar...e paditur me preku dhe me zgjoi...me coi ne boten boshe....ku timonin shpejt e ktheva dhe ashtu e perlotur rrugen vazhdova...