Ditari i Ndienjave (vazhdim)

[Poeti]

Të falënderoj nga thellësi e zemrës Vështruesja, shpresoj që urimet e tua të bëhen realitet.

Tani do të doja që të gjitha grave (nënave) të ua uroj 8 Marsin, me dëshirat për lumturi, shëndet dhe jetë të gjatë e të lumtur.
Kujtoj se kjo është një datë e shënuar, kur atyre që i adhurojmë, i duam apo edhe vetëm i çmojmë të iu shprehim ndjenjat tona më të thella, një datë e dalluar sikur janë ditëlindjet, kur me një fjalë të zgjedhur, me një dhuratë që jepet nga zemra, me një shenjë respekti tregojmë dashurinë tonë ndaj atyre që i duam.
Kjo nuk don të thotë se ditët tjera të jetës nuk janë festë, se ditët tjera të jetës gratë, nënat tona nuk janë të çmuara apo të respektuara, por janë ca momente të shënuara të cilat të gjithëve na lidhin në një dëshirë, një shprehje dashurie, respekti dhe shpesh edhe adhurimi.

[oiseau en vol]

Ah, sot më kishte zënë gjumi dhe nuk u ngrita herët për t'i uruar diçka dikujt... shpresoj që do të më kuptojë...

[Shiu]

09.08.2005

Një falënderim ta kam borxh. Mund të thuash se nuk ke bërë gjë të veçantë. Sido që të jetë, njeriu ndonjëherë kënaqet edhe me gjëra fare të vogla...

"veç pak!"

[oiseau en vol]

I lodhur nga mosgjetja e fjalëve për të shprehur çka ndjej, jam i detyruar të shpreh atë çka nuk ndjej... Nuk ndjej dritë në fund të tunelit, nuk ndjej fillin të çpështillet, e shoh veten si të verbuar nga paaftësia ime për të kapur të gjitha levat e mekanizmit të funksionimit tim... Hë, si funksionoj unë ? E kush mund ta dijë këtë përveçse ai që banon nën të njëjtën strehë me mua, binjaku im që ka paturpësinë të më thotë që në disa momente ia vlen të dorëzohesh, sepse murit me kokë nuk i bihet, këtë e dinë të gjithë...
Dhe pastaj habitem me veten time nga ka ardhur kjo paaftësi, nga fluksi i madh i mendimeve që më kalojnë nëpër kokë apo nga skamja e tyre. Aha, e mora vesh, edhe bollëku edhe skamja paskan të njëjtin rezultat : vuajtjen. Dhe vuajtja nga të mos-qenurit atje ku nuk jam apo e të qenurit këtu ku unë jam, është një vuajtje e pafund, vuajtje e cila mbaron vetëm kur këto dy vende, ajo ku nuk jam dhe ajo ku jam, të bashkohen në një : në varr. Vetëm këtu, aty ku nuk jemi dhe aty ku jemi mblidhen në një fjalë të vetme... ju lutem vërini një emër kësaj fjale... për mua është qenia për qenie, ngaqë jemi duhet qenë, ska asgjë pas kësaj, mos shikoni më tej, do humbisni kohën kot... Dritat fiken, dhe një zhurmë e shkallëve bën që unë të kuptoj që në këto momente unë nuk po bëj gjë tjetër veçse pluskoj njëtrajtësisht në detin e patrazuar të krijuar nga apatia ime, dhe si për t'i vënë kapakun, duke e parë veten nga lart me një sy ciklopi... të etur për drama, për ngjarje, për lëvizje, e pse jo, për ndryshime...

[Xhuxhumaku]

Eh,

Kjo Kora thote c'behet nga Tirana...

Kam disa dite qe thom te shkruaj dhe nuk me del koha.

Duhet te dini dicka.
Nese nje mashkull humb nga qarkullimi, atehere ai eshte zhytur thelle, po thelle, tamam thelle ne nje passion te atij momenti. Ne bote ne ate moment ekziston vetem Ajo, Ajo dhe vetem Ajo. S'ka as familje, as shoqeri.

Dhe pastaj vijon stressi, stressi se o zot, c'po bej???

O zot pse ndihem kaq i turbullt.? Mos duhet te isha i gezuar, i lumtur? Pse me dhemb koka? Dhe pastaj fillojne telefonat e munguara. Kerkohen shoket per kafe, per muhabet. Hej, ti ke rene keq me ate. Kupton?
Nuk di pse jam keshtu ? Po vuaj? Po.

Po ajo si ndihet? -

Ah, ajo po me lodh, ka filluar te me tregoje te gjithe dashurine e saj te fundit, gjithe hidherimin e saj. Une i them , po s'dua te te degjoj fare. Nuk me intereson e shkuara!!!

Ah, ajo vazhdon, jo po ashtu, jo po keshtu.

I dashur vella, shok, i them - Ti je bere objekt i terapise te heqjes nga mendja te paraardhesit, nderkohe qe tani ke nevoje vete per Terapi.

Kam shume pune per te bere, por nuk di, dua te dal, ta heq mendjen nga Ajo.

Oh sa mire te kisha para. Te paguaja per cdo gje qe me nevojitej per shtepi, prinderit ,etj, dhe une te merresha vetem me ate. Ah, atehere po do te mund ta lumturoja besoj, Egon e saj.

Ja keto kam degjuar keto dite nga kushuriri dhe njekohesisht shoku im, duke ecur rrugeve te Tiranes, apo duke gjerbur kafe, e shijuar llojshmerine e peisazhit femeror.

Nderkohe qe kjo jave ka qene plot me takime. Shume te njohur te pa pare ne kohe jane shfaqur perballe, dhe befas kupton se ajo shprehja "Mali me mal s'takohet por njeriu me njeri takohet" te ben optimist.

Dhe gjate nje takimi, fillon dhe pezmatohesh pak kur shikon qe "dikush" shume i afert per zemren tende, te ka genjyer. Po pse valle? Nuk mund te ishte e sinqerte kur e ke pyetur???

Apo mos valle nuk ka dashur te shuaj iluzionet qe rrojne tek ty???

Apo ndofta deshiron te kete nje dere shpetimi per cdo gje????

Eh meshkuj, sa shpejt bini viktima te embelsise femerore!!!

Dhe te tille behen edhe ata te moshes se trete,Gjyshat. Sa te pandreqshem qenkemi valle???

[Zana e malit]

11.03.2005

Jashte ben te ftohet. Rruget e mbuluara me boren e ftohet akull, me nje bardhesi qe te ben te verbohen syte, duken kaq te bukura sot. Dielli..., edhe ky ngrohes i madh merr pjese ne kete dite te sotme, sikur deshiron qe te ftohtit t'i thote "lamtumire, koha yte mbaroi!", e ne te njejten kohe, mbase pervec ngrohtesise qe i jep qytetit nga jashte, ai po i ngroh dhe zemrat e njerezve brenda...!

Sot mengjesi ne qytetin tim filloi me kete bukuri, shpresoj kjo te vazhdoje gjate tere dites dhe ditet me pas....'bukuri, ngrohtesi ne qytetin tim dhe zemren time!...

ZeM

[hajla]

"vall",ku eshte duke na quar kjo "Bot e Brisht"?! a ne (terr a ne drit)" se di?- se di, (prit me dit e prit me vjet) kerkund fati nuk mu gjet!
"vall" dhe ndjenjat e impulsit, mi ka vere ne prov kjo (bote e eger)!!!
.......("here me del komedi, e here tragje-komedi")!

[Poeti]

Hajla,
Bota vërtetë është e brisht dhe ne edhe më të brisht se bota!
Prandaj, përse vallë këtë brishtësi e bëjmë edhe më të brisht se që është!?
Fatit të jetës nuk i duhet kurrë, ai (fati) është një surprizë shpesh e idhët e rallë e ëmbël!
Jeta komedi-tragjedi është shumë tragji-komike, por ja që s’ke ç’ti bësh, duhet pranuar ashtu sikur është, me kusht që në teatrin e jetës ne të mos jemi aktori kryesor i tragjedisë dhe as palaqoja e komedisë!

[hajla]

Poeti i nderuar!
q't themi pastaj,- kur dhe punet keshtu po shkojn...kush eshte fajtori?" (kete as analistat s'do arrijn ta zbulojn?!)"vetem nje gje di, se ("faji mbetet jetim")!
....kerkush s'po merr pergjegjsi!?
~~~~~~~~~
kjo qe ju, e keni shkruar ne fund.ja vlen keshtu!
Jeta eshte luft karshi furtunes!

[Zana e malit]

16.03.2005

......E fillova kete dite duke te pasur ty ne mendime gjithnji, njeriu i mrekullueshem!
Eshte e cuditshme por edhe e bukur, e mrekullueshme njekohesisht kur te mendosh se ne kete bote, qofte te jete edhe diku ne skaj te saj, atje larg, ke nje njeri qe te kujton brenda dites...!Une ndjehem e lumtur qe une jam njeriu qe kujton per ty dhe ti je ai qe me kujton!Po e mbyll kete shkrim te vockel duke menduar serish per ty!
E di, e nesermja serish do jete e njejete; une serish do te te mendoj ty dhe fjalet e tua qe jane si ujvare te mirrash per mua!
Te uroj cdo te mire kudo qe je.E mira qofte para dhe pas teje gjithmone!

Une,
ZeM