Ditari i Ndienjave (vazhdim)

[Undefined]

Are you a sunshine???

Sunshine...se di a jam valle? po mendoj sa e nevojshme eshte per njeriun nje rreze dielli, te japi drite, ngrohtesi, mbeshtetjen e nevojshme, siguri.... mgjth njeriu eshte nje qenie qe i pershtatet kushteve...ndjenjave, eshte si ai roboti qe shume shpejt ndryshon drejtim, por qe komanden e ka vete ne dore...dhe kjo ndihon ne humbjen e kesaj rreze dielli qe edhe pse mundohet te japi dritat e saj me te arta...nuk vleresohet por i vihen syze ta kundershtojne ndricimin e saj qe tashme po shuhet nga lodhja e se rezantimit ...sa keq...keshtu ndihem ne keto momente...
Sot koha eshte e vrenjtur, dhe ngjyra e hirte me verbon syte...rete si genjeshtare levizin ashtu dalengadale, sikur shume shpejte shperthejne....i cuditshme njeriu...nuk i gjendet...me drite...pa drite...e urrej qenien njerezore shume hipokrite dhe egoiste...

[EXODUS]

Eh, sikur ta dija prej kohesh...femer_e_felliqur!

[Hekurani1]

Iku vapa me gushtin. Dje kam dyluftuar me shiun qe perplasej me zemerim mbi trupin tim te veshur holle. Ky shi me beri te dyshoj nese gushti eshte muaj vere ose jo. Megjithate...e kam te veshtire ta urrej shiun...

[BRADYKININ]

Ehhh, kush me vjen sot mua, kush me vjen. Buza vesh me vesh me shkon.

Vecse pas disa ditesh, do jem kshu.... :'(

[leci]

Ketu dielli lind me heret dhe perendon me vone.
Deti ka nje ngjyre tjeter dhe yjet ndricojne me shume.Ngjyrat jane me te forta dhe era njeh emrin tend.
Perendimet jane te mahnitshme dhe kutite jane ne mbushje e siper.

[Humdinger]

Nje pende engjelli ra dhe me shpoi ne sy. Levizte ne zig-zag tek sa thuajse vallezonte ngadale poshte e me poshte, ekzakt 1 meter e gjysem mbi Ferr. Kishte bere zigun dhe po ktheheshe te bente zagun, kur mu versul drejte e ne sy me hakmarrje. Pikerisht atehere gjeta kohen te pyesja veten se c'perfitonte kjo pende nga sulmi, kur harrova reflekset dhe hapa syte me shume. PUF! ia beri penda. PLLAQ! dhe syri, i cili u fishk ne cast dhe ra pertoke, 1 meter e gjysem me afer Ferrit. Dhe engjelli zbriti nga qielli te perkuleshe me mosperfillje mbi asfaltin e nxehte qe tashme ma poqi syrin. E mori ne dore, i hodhi pak piper si te ishte nje cope omelette, dhe e hengri. Nqs ka engjej, une medeomos qenkam mekatare. Pra, si ta shpetoja une syrin tim prej dikujt te favorizuar nga morali? Prej asaj dite, kur dal jashte, mbyll qepallat qe te ruhem nga pendet e engjujve. Ime me u gezua qe me ne fund doli fjala e saj, qe une gaboja te shihja diellin direkt. Megjithate, asnje humbje per te; kjo vetem i lehteson detyren per te me drejtuar. Kur me pyesin se i kujt eshte syri tjeter qe nuk ngjason si i imi, u them se ma ka lene nena ne testamentin e trashegimise. Sot une jam jetime. Te pakten jam e lire te blej nje Dalmatian... po te dua, sigurisht.

Hey !!
E ke akoma atë pendën ti ??
Sa vjet tu bënë me atë pendë ëngjëlli ??
...mos kishe diçka për të më thënë??

[Xhuxhumaku]

1.

- S'po bejne pune fare, s'po bejme

- he se te kisha une ca para, do kishim bere goxha pune.

- Me mire qe s'i ke,

- e pse?

- se do i lije me kurv-at, ja pse.

2.

- O zoti Kryetar,

- Profesor, doktor te lutem

- O doktor, atehere do me kontrollosh pak...

- or ti s'jam doktor une.

- e'cje ti po s'vizitove?

- une jam shkencetar, prof. doc

- A ashtu e? Prof, Doc, Kryetar, shkencetar???

- e po mire atehere shoku shkencetar, a po me ha nje cap ?

- dhe kujdes shoku shkencetar, kur te hash capin mos te mbetet ne gryke, me capa te vogla he te keqen...

[diikush]

skisha gje per te shkruar ketu, por mu shkrep te lexoja nja 3-4 faqe te temes...duke lexuar ndenja te ndryshme (me shume te hidhura se te gezuara) te njerezve te ndryshem te hedhura ne kete faqe, jeta mu duk me e trishte.. si nje pamje filmi ku jetet e njerzve kalojne ne ekran me shpejtesi, dhe packa se subjektet jane te huaj per ty, ajo cka shprehin dhe pasqyrojne eshte reale, sic dhe jane ata per vetveten dhe te tjeret...

do mundohem ti shmangem kesaj teme ne te ardhmen....

[Undefined]

Ndihem e qete...kisha kohe qe nuk ndihesha e tille, dhe po me pelqen ky sensasion, kjo qetesi shpirterore, ne kete dhome te vogel, ku vetem tastjera ndihet...ndersa po shkruaj...ne mendjen time tani ska me mendime, sespe une e kerkova te tille...Dikush me pa sot, dhe mbeti e cuditur sa shume isha dobesuar..."Wow, cfare ben keshtu moj vajze...qenke tretur fare...Je semure, shkolla...cfare ke?" me nje buzeqeshje ne fytyre u pergjigja..."ja shkolla, puna", u ndjeva si ne siklet..., i premtova vetes se nuk do ta lejoj me te lendohet, apo te mendoj mendime qe nuk kane zgjidhje por vetem troturojne kete shpirt te shkrete..."ndihem e gezuar, ne kete boten time kaq naive..."

[Studenti-Te]

Sot jam ndjer si burat me 2 gra dhe kmishen pa LA