Ditari i Ndienjave (vazhdim)

[oiseau en vol]

Kësaj rradhe do t'ia mbështjell kot më kot... Jam në një kaos mendor ku të gjitha mendimet shtyjnë njëra-tjetrën kush e kush të dalë i pari duke më zhytur akoma dhe më tepër në mjerimin e mendimit që do të duhej... Dhe pse e tëra kjo ? E keqja është se as këtë nuk e di... Di vetëm që pritja qe tepër e gjatë për të shpresuar që një këngë e zgjedhur të më bëjë të ndryshoj rrjedhën e atyre mendimeve të mërzitshme që më kanë kapur peng dhe po më mbajnë për fyti në parregullsinë e tyre...

Edhe pastaj rri e mendoj (më në fund arrij të privilegjoj një mendim të hajrit) që dhimbja më e madhe e viktimës është të mos-diturit e çastit fatal dhe parandjenja e tij... Parandjenjë që dalngadalë i lëshon vendin dijes ose njohjes ashtu siç dielli fillon e bën të dukshme gjërat që tashmë ekzistonin, por ama një diell që akoma nuk shfaqet por vetëm sa zbardh një pjesë të horizontit duke na dhënë për të kuptuar që ja... ai po vjen... Dhe kur ai mbërrin, gjithçka ka marrë fund, kthjelltësia ka depërtuar në çdo skutë, me përjashtim të shpellave të nëndheshme ku mund të ngjasë gjithçka. Dhe janë këto shpella të errëta ato të cilat të mbajnë pezull në misterin e tyre : të jetë vallë kështu apo ashtu ? Po sikur kjo të ishte vetëm një moment zbrazëtie, ku gjithçka humbet përnjëherêsh kuptimin dhe ku duhet pritur vetëm që kjo të kalojë për që sytë e mi të shohin të bardhën të bardhë dhe të zezën të zezë ?

Askush nuk e di këtë... Fundja, a nuk është gjithmonë kështu, që vuajtja të kthehet në torturë për që ajo të quhet me të vërtetë e dhimbshme ?

[Mbreti_ILI]

Ka kohë ...

Ka kohë që nuk shkruaj .Ka kohë që s'kam lexuar , por ka kohë që edhe jeta na është bërë rutinë .Shumëkush ka thënë se koha shëron plagët e te disa nga ne vetëm sa shkojnë e bëhen plagët më të mëdha .Disa fjalë optimizmi nuk do të kishin peshën e duhur ta kthej disponimin apo shkëlqimin e fytyrës..... Sot është ditë me shi . Gjithçka që laget nga shiu duket sikur rilindë apo rigjenerohet.
Unë si çdo herë vështroj prej dritares pikat e shiut se si lagin gjithçka që është nën to.Lulet dhe bari sikur qeshin nga gëzimi kur ,ja i shoh atje të strukur dy zogj që herë pas here kërcejnë dhe dalin e kthehen nën pullaz.Jeta i ka mësuar të mbijetojnë e ne nga këto gjëra na duket sikur marrim mësim . PO PO ne jemi mësuar të mbijetojmë por edhe sa mbetet të shohim .... Ndoshta jo shum gjatë !!??

[hajla]

oh,Poeti sigurisht qe nuk do nxihemi rreth Politike lol!
duam ta lem politiken Politikanve)!...e ne si Popull kemi nevoj te qajm hallet dhe t" shkembehemi ne biseda te Lira Qytatare Vllazeror/e********kshtu qe kafet i kemi me tradit mos ti harrojm ato)...edhe qajat me gjygyma, se di ai perdorni ju Ferizaji?mendoj qe po, dhe qajat me gjygyma jan ber kull hahahh,
kam ndegjuar qe kan hypur ne form ne pergjithesi mbrend Kosoves, edhe neper kafene e hotele etje, a sesht kjo?!
tung, gjitha te mirat me respekt hajla!
......mir u pafshim, me pa durim qe t' fluturoj nen qiellin e kalter ajror....
drejt Kosoves Trime)*(i'm so glad for this day, to flay the skayyyyyyy)...

[hajla]

nje Pershendetje, dhe per juve Mbreti ILI
dhe me juve pak do merremi,ne mos te bezdis, mbrend kesaj shoqerije mir njohese...gjithqka eshte e mundur,nga nje vend i cila quhet *KOSOV E LIR*Fillimisht kur te thuash Fjalen e Lir* me plot intuziasem, dhe mburresh me fakte qe Zoti ka krijuar qdo te mir mbrend vendit te saj,KOSOVES* si as kund ne Bot)! nuk e gjen,aromen e luleve as te Natyres qoft edhe te shiut edhe te dheut bashk me gurin... edhe shiu qe bjen ka aromen dhe guri e dheu ka aromen e Bukurit e natyres as kund nuk gjej si te vendit tim jo,jo) askund ah moj tok e shtrenjt, o ju fusha me male, sa me ka marr malli per ju,per zogjet qe ja thon cicerimes se ringjalljes, per natyren per kengen qe kendojn Bylbylat,per mbi qatit qe fluturojn kumrijat ,bashk me pellumbat ,a sesht per tu mahnit a sesht per tu ringjall edhe insektet toksore,po,po...qe qdo gje merr zbukurimin nga pamja e natyres reale e jo falce)!
e ajo te ringjall te jep shpres, ajo te shperlan,nga thellimet nga qdo e kaluar,me nje fjal te rikthen ne jet (s'tlen me vdek),po e deshe? kushtojani gjitha ndjenjat dhe dashurin vendit ma te bukur nder Bot *KOSOVES*!
tung hajla,mir mbeteshit ne pergjithesi...

[Poeti]

Hajla,

Mirë se ardhsh në Kosovën tënde.
Qaj me gjygyma dhe kafen turke me xhezve e kemi ende nëpër shtëpit tona, nëse nuk i gjejmë nëpër kafenë!!
Të premtoj edhe unë se bisedë rreth politikës nuk do të bëjmë,sepse së pakut neve këtu na ka ardhur në majë të hundës. Do bëjmë një bisedë shumë miqësore, një bisedë çfarë mund dhe duhet ta bëjnë bashkëvendasit.
Edhe një herë të mirëpres.

[leci]

Ja edhe rrezja e fundit e mbremjes qe me forcen qe shoqeron driten,pershkon me dhune mburojen e reve te vetmise e te heshtjes humane.
Zoti im i mire edhe pak durim,jam serish une,por kete here nuk dua te kerkoj asgje.
Thjesht te falenderoj per keto momente çmendurie qe çmendurisht jane ato me te qarta ne kompleksitetin e natyres humane.
Nuk eshte qe enderroj vetem sot,faktikisht enderroj perdite edhe pse te lodh ne menyre te tmerrshme te enderrosh ne kohen qe po kalojme.
As vete nuk e dij si arrita deri ketu.Ketu eshte vendi ku shnderrohesh ne kohe te kaluar,ne ate qe ka ndodhur.Zhvishesh nga çdo gje,frike,dashuri ,sentimente dhe deshira,dhe i vendos ne nje dollap te vjeter.I mbulon me nje cope pluhur qe te zhyten nen mantelin e harreses.
E vjen si padashur paqja e shumekerkuar.Mund ta kuptosh sa e bukur eshte te ndihesh keshtu.
Dhe sigurisht do filloj ti koleksionoj keto mendimet e nje dite ndoshta do ti dhuroj,dhe kjo mbas nje keshille qe diku kam lexuar,por nuk kujtoj kur.
Ajo qe jam une ka kaluar tashme,nuk me perket me mua.Une jam e ardhmja qe jeton brenda meje dhe kerkoj ate qe eshte e imja.Shoh ate qe jam.Kerkoj ate qe me eshte dhuruar kur erdha ketu,pak rendesi ka sa eshte.
Dhe jeta nuk eshte kaq e madhe sa te mbaje brenda te gjithe deshirat e mija.Por nuk ndalova se kerkuari dhe deshirat e mija plasen jeten ne mijera copeza te arta qe era me vrullin e saj shperndan ne vende qe nuk imagjinoja te ekzistonin.
Dhe nje here faleminderit Zoti im i mire per kohen tende.
Amen

[Acid_Burn]

Nje dit ne kutine e postes do gjesh dy Orkide te bardha... futi ne UJE dhe pyeti. Do te te tregojne gjithcka.

[maturantja]

kaq shum te dua online por ti je e dashuruar kshuqe = > BLOCK!!!!!!!!!!!

???????

[Era1]

Neteve humbas ne mendime , gjumi harron te me marri dhe kujtoj miqte , shoket gjithçka qe rrethon ate qe quhet personi im.
Nuk ndiej dhimbje kur me shajne , kur mendojne keq per mua por, ndiej dhimbje kur humbas gjera dhe njerez te cilat kane pasur nje vlere per mua.
Kujtdo i ndodh te humbasi miq ndoshta me arsye ose jo por, te humbasi miq ne heshtje eshte nje dhimbje e madhe. Askush nuk mund te konceptoje qe nje mik mund te shkrihet si qiriu dhe ti veç kur nuk ben me drite ta kuptosh qe nuk eshte me.
Dua ti bertase botes te prish qetesine e zeze qe mbulon naten te thyej qelqin e henes klithma qe do leshoj; vetem te mos e humb mikun qe kam , ate mik qe ne momente kur doja te qaja nuk me fshinte lotet por nuk me la ti nxirrja ato , ate mik qe diti te me flasi , ate mik qe kuptoi dhimbjen time ate mik qe sot po iken ne heshtje po dashur te me thote pse-ne e ikjes.
Dua ta thyej pasqyren qe me ben te shikoj veten ne mjegull se ndoshta ne kete turbullire fshihet faji im te cilin nuk po e kuptoj dot.
Ku te kam prekur miku im dhe nuk e di , ku kam goditur ne dhimbje dhe nuk e di, ku te kam shkelur dhe nuk e di, mos me thuaj qe asgje nga keto nuk ka ndodhur
sepse njerzit nuk mund te ikin qe te harrohen pa asnje arsye.
Sot me te vertete do qaj, e ndoshta lotet bejne te mundur qe mjegulla perballe meje te ike e te shoh mikun tim qe eshte kthyer.
Te dua shume miku im je nje nder njerzit e rralle qe kam njohur me cilesi qe rralle njerz i kane .

[maturantja]

c'dite e mbytur me emocione!