Dikur ne nje kopesht fillonte
dhe po aty mbaronte
Plot ledha femijerie
me lule dhe dege hardhie
I vogel atehere,kopshti i madh
Na mblidhte te gjithe
Te shtrejntit e mi dhe shoket e femijerise
Aty mbeti misherimi i vegjelise
Tani e madhe bota ime je
E shtrire kudo ,kufi nuk njeh
Ai kopesht eshte harruar
Lulet krimbat i kane dhunuar
E vaket freskia jote
Perziere me mjegullen
E nje tjeter bote
E une rrenjet e tua perpiqem te shpetoj
Nje dite ai kopesht i vogel/i madh
do lulezoj
Kujdesin e nje femije tjeter do kerkoj
Dhe ai jo si une nuk do e harroj
Historine e ketij kopeshti me bukur se une do e tregoj.
Pershendetje!!!!!!!!
Krijoni Kontakt