Turqia: Rishikoni rolin e Skënderbeut

[Iliriani]

Skender Shkupi

NACIONALIZMI I INSTITUCIONALIZUAR BALLKANAS

Te gjitha vendet e qyteteruara kane ne korpusin e studimeve te tyre historike teprime te mbeshtetura fare dobet shkencerisht apo te pambeshtetura fare, te nxitura nga nje nacionalizem qe synon t'i thure lavdi kombit perkates. Kjo prirje eshte e madhe sidomos te vendet me zhvillim te vonshem. Keshtu per shembull, ruset privatizuan gati 80 per qind te zbulimeve apo shpikjeve teknike e shkencore. Por sidomos ne vendet ballkanike ka nje prirje te skajshme per te ngritur ne qiell te bera e te pabera te vetvetes dhe per te varrosur nen dhé arritje apo realizime te fqinjeve. Ne shqiptaret bejme perjashtim. Kam pershtypjen se arsyeja e mohimit deri ne antishqiptarizem te figurave tona te medha te se kaluares lidhet me nje rrethane te rastit. Gjate L2B kishte nje grup politik qe quhej Balli Kombetar. Deviza udheheqese e atij grupi ishte nacionalizmi dhe Shqiperia Etnike. Me qene se Balli Kombetar ishte sinonim i te keqes me te madhe qe ekzistonte mbi toke dhe inati yne shqiptar ishte
gjithashtu i skajshem, Partia Komuniste kaloi ne ekstremin tjeter dhe ne u beme krejt ndryshe nga te gjithe te tjeret.
Ne Europe te gjithe e dine se ekzagjerimet ekzistojne dhe secili perdor njefare koeficienti zbrites per te vleresuar nje komb tjeter. Por askush nuk ka marre guximin t'u drejtohet zyrtarisht te tjereve per te bere korrigjimet ne studimet e veta historike.
Perse eshte e shqetesuar Greqia? Sepse tani shqiptaret, nese duan, mund te gjejne fakte plot per votimin e bere ne vitin 1829 ne Greqine e sapocliruar nga sundimi osman ku per nje vote fitoi greqishtja ndaj shqipes, sepse edhe enciklopedia ruse e vitit 1882 perfshin qytetin e Artes ne Shqiperi, nderkohe nje botim francez i mesit te shekullit XIX ka nje gravure te nje qyteti te ndodhur sot ne Greqi me dicituren - Janina, kryeqyteti i Shqiperise -, per te mos permendur morine e sa e sa heronjve e luftetareve shqiptare qe udhehoqen revolucionin grek apo u vrane per lirine e Greqise.
Perse eshte e shqetesuar Turqia? Nuk eshte fjala vetem per Skenderbeun. Duhet theksuar edhe rrethana e cuditshme qe gjate 500 vjeteve te Perandorise Osmane ka pasur 43 kryeministra turq dhe 28 shqiptare. Po t'u heqesh shqiptaret kultura turke mbetet e cunguar seriozisht.
Tashme edhe turqit e dine se askush nuk mund t'i pengoje shqiptaret e sotem te zbulojne te verteten. Eshte realisht e tmerrshme per ta, qe Babai i Turqise moderne, Mustafa Kemali, te dale 100 per qind shqiptar.
Nacionalizmi ne te dyja vendet eshte ne nje shkalle te paperfytyrueshme nga ne, internacionalistet leshko te se kaluares.
Ne Greqi, tre profesore te Universitetit te Janines kane publikuar nje studim sipas te cilit greket jane nje popull i formuar nga kryqezimi i njerezve te kesaj Toke me jashtetokesore super inteligjente. Atje ka shume njerez qe i marrin seriozisht profka te tilla. Madje une kam takuar edhe nje inxhinier shqiptar delviniot qe jeton ne Sarande i cili e besonte kete marrezi.
Ne Turqi, kam pasur rastin te perjetoj nje moment interesant. Isha i pranishem ne nje konference shkencore ku foli nje studiues serb, profesor ne Universitetin e Sorbones, i cili quhej Aleksander Petrovic, mbi nje teme qe lidhej me islamizmin ne Ballkan. Per cudine time, per pjesen qe lidhej me Shqiperine, ai ishte shume korrekt dhe cdo gje qe degjova prej tij perputhej me ato qe une dija, me perjashtim te nje fraze jo fort te sakte. Nje profesor i njohur turk i beri rreth 17 pyetje teper te gjata te cilat ne te vertete ishin shtjellime korrektuese te tezave te profesorit serbo-francez. Ndermjet te tjerash ai ndreqi edhe pasaktesine kalimtare te Petrovicit per pjesen qe lidhej me Shqiperine. Ne dalje une e takova profesorin turk dhe desha ta falenderoj per nderhyrjen e tij ne te mire te Shqiperise. Ai sapo mori vesh se isha perfaqesues i shtetit shqiptar me tha se i kishte ca hesape edhe me ne. Une, fare qete i thashe se nuk besoj te kemi ndonje nyje per te zgjidhur pasi
marredheniet tona ishin shume miqesore. Po, po - vijoi ai - miqesore nga ana jone por armiqesore nga ana juaj.
- Nuk po ju kuptoj - i thashe - mos ka ndodhur dicka qe une nuk e di 24 oret e fundit?
- Jo, jo, - me kundershtoi ai - ka ndodhur shume kiohe me pare. C'jane ato qe u mesoni femijeve tuaj neper shkolla ende sot e kesaj dite? (Dhe me permendi vargjet e njohura te Cajupit - Shqiperine e mori turku, i vu zjarr....)
- Ai nuk ka folur per Turqine e sotme - kundershtova une - por per Perandorine Osmane qe vete Ataturku e permbysi me revolucionin kemalist.
- Po shkolla pse nuk i hapni pakicave turke ne Shqiperi?
- Pakica turke ne Shqiperi? - u cudita une. - Ju lutem, me tregoni, ku gjenden keta turq atje se hera e pare qe po degjoj nje informacion te tille.
- Po te them vetem nje fshat - uluriti ai - Frasheri. Eshte fshati i te madhit Shemsedin Sami, krijuesit te Enciklopedise Turke. I gjithe fshati i tij turk eshte i detyruar te mesoje shqip e jo gjuhen e nenes.
Sapo filloi ta ngrere zerin, une lehtas kalova anash turmes qe po dilte nga salla, turme qe mbeti e cuditur nga britmat e profesorit te lajthitur. Njerezit nuk e moren vesh se me cilin ishte nxehur ai, pasi une dola ne rruge ku me priste shoferi i Ambasades. U interesova me vone per te marre vesh se kush ishte ai. Me treguan se qe nje person i nderuar dhe me grada shkencore.
Rexhep Taip Erdogani nuk di gje. Atij ia bejne mendjen sallate profesoret e lajthitur nacionaliste qe perpiqen nate e dite per madheshtine e Turqise qofte edhe ne kurriz te te tjereve.
Jane keto rrethana qe me bejne te revoltohem me shqiptaret tane te kulturuar qe perpiqen te mbeten te arsyeshem madje edhe duke i kaperdire arrogancat e fqinjeve. A nuk do te ishte e udhes qe ne nje mjedis te tille ballkanas edhe ne shqiptaret te ishim pak me shume nacionaliste?
Mbase ia vlen ta hapim nje debat per sa me siper.

Pershendetje
Skender Shkupi

[manoklla]

Sate zgjuar keta turqit more? Pas se na pushtuan dhe na bene injorante si vetja, pale duan te ndryshojme dhe historine pale. Pis milet.

[land]

Tema me humoristike qe kam lexuar ndonjehere ne forum!
U befte 1000 vjeç ai qe e filloi!

Turqit, jane vrases dhe masakrues te popullit shqiptar dhe gjakut shqiptar!
Turqit jane te pabese, sepse nuk ngurruan aspak per te shitur "vellezerit! e tyre muslimane si plaçke lufte. Tani na u bene vellezer? Faqja e zeze!
Turqit jane gjenocidale, kemi 600 vjet masakra mbi popullin tone; dhe nuk mund te harrohen. Nese turku nuk i njeh keto te verteta historike, atehere tregon qe nuk ka ndryshuar aspak mentalitet. Kete e tregoi edhe me qarte qe nuk njohu gjenocidin mbi armenet, ku masakroi mbi 700 000 armene brenda nje viti. Madje terhoqi edhe trupin diplomatik nga Berna(Zvicer) kur kjo e fundit e njohu kete gjenocid! Prandaj, turku duhet te beje hapa serioze dhe te filloje te ndryshoje qendrim.

Greku eshte dhe me i poshter se turku. Greket vrane "vellezerit" e tyre shqiptare apo arvanitas. Greket kryen nje nga gjenocidet me te turpshme ne historine e Ballkanit. Mbi 1 000 000 shqiptare te masakruar prej "vellezerve" te tyre greke gjate nje shekulli, kreu i te cilit ishte ne 1946-1947. Dhe po aq te tjere te shperngulur dhe shpronesuar me force.
Greku ka kryer spastrim etnik mbi shqiptaret.
çfare i ben me te poshter, eshte se shqiptaret luftuan dhe derdhen gjak per lirine e kesaj Greqie, LIRI QE KURRE NUK E GEZUAN!
Greket me te poshter nuk behen!
[Albo, greket kane pushtuar Shqiperine tone te pakten 2 here vetem ne fillim te shekullit te 20; ne te dyja lufterat Ballkanike, greket jo vetem kane pushtuar Shqiperine dhe i kane vene ZJARR, por kane masakruar popullsine, kane kryer gjenocid dhe spastrim etnik!PIKE!]
ALBO! Desheronit te dinit emrin e lufterave greke?
Asnje lufte e tyre nuk ka EMER! Aq te ndyra dhe te peshtira kane qene! Madje kur luftuan kunder turqve, kryengritjen e udhehoqen shqiptaret, dhe greket filluan nja 3 luftera te mira civile midis vetes se tyre(1824-1829). Rrofte Evropa dhe gjaku i derdhur shqiptar, se sot Greqia do te mesohej vetem neper shkolla!

Serbet jane ata qe jane... No Comment. Kosovaret i njohin personalisht. Nuk dua te lodh gishtat per te shkruar per ta.

Italianet? bah... lerini te shkretet se vetem leke kane me shume se shqiptaret, se per njerez, berrnut jane dhe ata te shkretet!
Gjate luftes se dyte boterore, me pushtimin italian te Shqiperise, Italia fashiste ka kryer krime lufte. Kete e tregojne vete veteranet e ushtrise mussoliniane ne Shqiperi! Une i kam pare vete ne TV kur kane deklaruar: "dicciamo sempre chè noi italiani siamo brava gente... ma non menzioniamo mai gli crimini di guerra chè abbiamo commesso in Albania durante l'invazione della seconda guerra mondiale. - Io ne sono testimone. - massacri senza una raggione!, - sia in Albania chè in Etiopia, Abissinia, etc etc"...= krime lufte ne Shqiperi(etiopi, etj), qe veteranet jane vete deshmitare; krime pa asnje aresye.
Labeat! Ndihma me e madhe qe i ofruan keta "aleate" Skenderbeut ishte 200 luftetare dhe nja 10 topa me nga 2-3 gjyle per gryke.... U dhane strehim politik luftetareve te Skenderbeut, mbas vdekjes???? Me nje fjale Turqia s'paska qene ndonjehere rrezik per Romen!

Sa per Zotin Erdogan kam vetem nje sinteze te shkurter fare dhe e mbylla...
Tre jane mundesite qe une shoh ne nje deklarate te tille te mundshme:
1. ) Mund t'i kene dhene te pije Ball Kazani kur e kane pritur ne Kuvendin Popullor. Dhe nuk e ka mbajtur dot pijen i shkreti; per kete nuk i ve faj.
2. ) Mbase ne zyren e Nanos i ka terhequr nja dy vija bashke me Nanon, sepse dhe Nano, mban mall grek, mall eksporti; dhe si mik i ngushte i popullit shqiptar, nuk mund ta linte pa "qerasur" edhe Erdoganin.
3. ) Erdogani eshte humorist i lindur. Kjo tregon largpamesine e popullit turk, dhe eshte tregues i nje ndryshimi radikal ne mentalitetin turk. Dhe meqe jemi popuj vellezer, na derguan Erdoganin per te na ngritur pakez moralin, per te na bere pakez te qeshim, se na shohin te merzitur.

Sikur ta lexonte Erdogani ose ndonje kone e tij kete shkrim, do t'i sugjeroja qe te hapte ato dreq arkivash te perandorise qelbesire otomane qe Ataturku ua mbylli me ligj per 100 vjet te mira. Pastaj le te shohim se çna kane bere turqit neve... Nga 91 000 km² Shqiperi Etnike, sot Shqiperia mezì numeron 28 700 km²; dhe aq barbare u treguan turqit dhe fqinjet tane te dashur, sa dhe ne enderrat me fantastike te ndonje nacionalisti shqiptar kurre nuk mund t'i mbledhim perseri trojet tona etnike!

PS: busti i Skenderbeut te lavdishem gjendet edhe ne Buenos Aires(Argjentine)

Pershendetje te gjitheve!

[hunter]

Harrove mundesine tjeter:

4) Erdogan eshte nje kokerr injoranti i verbuar nga nacionalizmi dhe fjalet e pseudoatdhetareve profesore "te nderuar".

Larg Duart nga Skenderbeu dhe historia e Shqiperise

Poshte armiqte e Shqiperise nga do qe te vijne ato, nga lindja apo nga perendimi, nga jugu apo nga veriu!!!!

[I-amëshuar]

Grekët i japin “dyshtetësinë” heroit tonë, Skënderbeut


Qejfi paguhet. Këtë e di kushdo. Por ka edhe qejf që nuk ka të paguar. Qejfi, apo siç thonë ndryshe anglezët, hobi im për të parë muzeumet dhe qendrat arkeologjike sa herë dhe kudo ku kam mundësi, këtë pranverë u shpërblye për disa vjet harxhime e mundime. Më në fund në Muzeun Historik Kombëtar të Greqisë, në Athinë, hasa Skënderbeun! Po, po një portret të mrekullueshëm të tij. Herën e parë kur e pashë u preka, e u hutova si çdo shqiptar kur në një vend tjetër, gjen qoftë edhe një nishan nga mëmëdheu. Në sallën e parë (A) të muzeut në rrugën Stadhiu, te monumenti i madh i Kolokotronit nuk gjeta një nishan Shqipërie, por vetë atë dhe paçka se nuk kishte matrikullin apo numrin e vet të ekspozimit(siç ka çdo eksponat a objekt tjetër muzeor), ishte pikërisht ai, themeluesi i kombit shqiptar. Heroi ynë, që më uronte mirëseardhjen. Nga xhami i dritares së hapur përbri tij shihja lulet e limonit të oborrit të muzeut që sillnin tek unë në sallë aromën e këndshme aq të njohur. Është një portret i një bukurie të rrallë. Ekspresiv te Zoti! Ciceronja e muzeut sqaronte turistët për objektet e tjera të sallës, takëmet navale të Lepantit(1571), që ishte humbja e parë e madhe e turqve dhe fillimi i mbarimit të Perandorisë Osmane. Ajo flet për gjithçka, që ka salla, por për Skënderbeun asnjë fjalë! Turistët japonezë tek-tuk ndalojnë dhe te portreti i Skënderbeut, por nuk pyesin as interesohen për të. Dhe as Skënderbeu për ta. Portreti i punuar me dorë të sigurtë mjeshtri, i hedhur në kanavacë me bojra vaji, me mjekër të bardhë në gri, me beretën e njohur ala fiorentine të aristokracisë evropiano-perëndimore të Mesjetës, me sytë e thellë dhe hundën si të shqiponjës, sheh diku tutje larg nga ditët tona. Në pjesën e sipërme djathtas brenda portretit me vështirësi shquhen e lexohen disa shkronja latine: “Georgious Castrioti Vs Scanderbecus”. E pyes cicëronin pse nuk ka asnjë numër katalogu a numër objekti për portretin “Nuk e di”, -më thotë ajo shkurt me keqardhje dhe me mëdyshje shton: “Pyesni në drejtori, ju lutem!” Dhe vazhdon më tej punën e saj rutinë. Japonezët me aparatet e tyre të përkryer fotografojnë tablonë e madhe detare të Lepantit dhe përkrenaret e helmetat, parsmoret e shpatat që me siguri u kujtojnë takëmet luftarake të samurajve, gjyshërve të tyre, kurse unë marr guximin të fotografoj Skënderbeun. Them guximin, sepse nuk jam fotograf dhe të fotografosh një portret të tillë duhen patjetër aparate e ndriçues të vërtetë. Më vonë pyeta sa kushtonte një riprodhim profesional i tij dhe më thanë 40 dollarë. Çmim jo për xhepin tim, nejse... Portreti i qetë më pozon, por prozhektorët dhe llambat e forta të ndriçimit të stendave të pengojnë. Tani e kuptoj mirë pse lejohet të fotografosh në këtë muze. Me një ndriçim të tillë verbues, zor se mund të bësh kartolina a album tëndin, që të konkurojnë muzeun. As mos e ço në mendje një ide si kjo!
“Është Skënderbeu”, -i them cicerones, gati sikur t’i them është Perëndia. Ajo më ndjek disi e habitur tek fotografoj.
“E di”, më përgjigjet ajo dhe pastaj instiktivisht e papritmas pyet, “Edhe ju shqiptar jeni?” Natyrisht që unë do ta pohoja me krenari të qenit shqiptar, për më tepër që Skënderbeu, i cili më rrinte mbi kokë më mbushte me kurajo si të qe engjëlli im mbrojtës. “Aha, çudi, e kuptova”, ma kthen ajo me një mënyrë shprehëse midis mëshirës dhe përçmimit. Gati sikur më qante hallin. “Burrë i mirë i shkreti, por ç’e do, qenka shqiptar!” Ç’kuptoi vallë ajo dhe çfarë çudie ka këtu? Ndoshta për të shqiptari në muze është një anekdodë e re, si ajo që tani thuhet shpesh në Athinë, “A ke parë shqiptar pa armë? Po,vetëm në Mars!” Gati sikur thotë “A ke parë shqiptar në muze?!” Kisha shumë pyetje për t’i bërë cicerones, por e pata të qartë, ndjeva që ajo zor se do të më sqaronte. Ajo iku me grupin e japonezëve, ndërsa unë po e bezdisja në punën e saj.
Doja të dija se kush është autori i portretit? Për cilin piktor bëhet fjalë? Kujt shekulli a viti i takon? Në ç’vend dhe në ç’kushte ka punuar? Si u gjend në këtë muze të historisë së Greqisë, heroi kombëtar i Shqipërisë? Është origjinal apo kopje? Ç’përmasa ka? Ç’numër objekti? Kush e solli këtu, e shumë e shumë pyetje të tjera si këto.
Portreti i Athinës për njohuritë që kam unë, më kujton portretin shkodran të Skënderbeut, që ruhej deri në dhjetë vjet më parë në familjen e njohur Curani, të cilin ma paraqiti asokohe studjuesi i letrave Mikel Prenushi, portret për të cilin kam shkruar. Ky variant, është i njëjti model, por më i madh se ai që kisha parë në Shkodër. Vetvetiu të shkon mendja se athinjoti, si dhe shkodrani, mund të jenë kopje të portretit skënderbegas të Donatelos, të shek.XV. Në mos qofshin dhe kopje të njëri-tjetrit. Thuhet që portreti fiorentinas i Donatelit ruhet në galerinë Mediçi në Firence. Them “thuhet” sepse askush nga ata, që e përmend nuk thotë kurrë, nëse e ka parë me sytë e tij. Shumë e përmendin, asnjë se ka parë! Madje për habinë time as Noli ynë i madh në “Historinë e Skënderbeut”, nuk e përmend fare këtë portret, që qënka bashkëkohës i vetë Skënderbeut. Me siguri dhe ai si unë nuk ka qenë në Firence, përndryshe pse të mos ligjëronte për të? Sidoqë të jetë puna, përderisa kemi parë dy të tillë (vëllezër siamezë), në këtë anë të Adriatikut, lind e drejta të hamendësoj që portreti i Athinës dhe ai i Shkodrës mund të jenë kopje të një origjinali më të lashtë, ndoshta të modelit italian, në mos qoftë dhe e kundërta. Për ta vërtetuar moshën e vërtetë të tyre, duhen bërë analizat në metodën e karbonit.Po hajde bëje dhe kush t’i bëjë? Duke i njohur mirë dy portretet, atë të Shkodrës dhe tani dhe të Athinës, kam krijuar përshtypjen se në gjysmën e parë të shekullit të kala-ur(XIX), kur Ballkani po i tregonte munxët Turqisë, në prag të Rilindjes Ballkanike, ndërkohë që u krijuan shtetet e para të pavarura, ka të ngjarë të ketë patur një ikonografi të tërë të Skën-derbeut. Si me thënë një Skën-derbejadë. Në ka hero të luftrave çlirimtare antiturke që i mugnon aurola e shenjtit të Ballkanit, është ai. Dhe kush më shumë se Skënderbeu e meriton këtë shenjtërim? Por, mesa duket, edhe sot e kësaj dite ata që shënjtërojnë të pavdekshmit, për shenjtorët shqiptarë mezi kujtohen ose nuk kujtohen fare! Pyetjet që më lindën, donin përgjigje dhe këto i përcolla në drejtorinë e muzeut. Më 17 mars, kur Vlora ngrihej në këmbë dhe Shqipëria dridhej, të nesërmen e kërkesës sime në ish sallën e Parlamentit të Greqisë, sot pjesë e muzeut, bëhej promovimi i librit “Udhëheqësi i Fundit”, i Jorgo Lianit, ish ministër i Kulturës dhe Sporteve. Teksa dëgjoja zërat e njohur të komentatorëve të shkathët të kanaleve kryesore televizive greke, si Evangjelis, Papanikolan e Kuik, që diskutonin për librin, unë në zyrën e madhe përballë sallës së ish parlamentit bisedoja qetë me punonjësen shkencore të muzeut (jo cicëronen e japonezëve), zonjën e aftë të Historisë, Evthimia Papasporu Karadhimitru. Matanë gazetarët diskutonin për “Udhëheqësin e Fundit” të Greqisë, Papandreun. Unë me zonjën fisnike, tepër korrekte dhe të gatëshme për çdo sqarim, kuvendonim për Udhëheqësin e Parë (dhe uroj nga zemra jo të fundit), të shqiptarëve, Skënderbeun! Të dhënat e zonjës Evthimije janë të sakta e të përmbledhura si të dhëna kompiuteri të evidentuara dhe të klasiifikuata me seriozitetin e një muzeu të vërtetë. Për portretin e Skënderbeut informacioni përkatës ishte: “Numri i regjistrimit të objektit muzeal është 789. Objekti, Portret i Gjergj Kastriot Skënderbeut; Përmasat, 0,60x0,50m. Pikturë kavaleti me bojëra vaji në kanavacë. Është dhuruar nga Dhim.K.Vasiliu. Ka hyrë në muze në janar të vitit 1891”. Në pjesën e sipërme djathtas ka mbishkrimin: GEORGIOUS CASTRIOTI VS SCANDERBECUS, me siguri dhuruar nga Dh.K.Vasiliu, menjëherë shkon mendja te ndonjë amator grek i pasur e i mënçur, a tek ndonjë arvanitas i kamur e i përgjëruar. E vetmja gjë e sigurtë për moshën e tij ishte që portretin ia kanë dhruar Muzeut një shekull e pak më parë. I shfaq zonjës Evthimije hamendjet e mia për portretin, ato që sapo i lexuat pak më lart, pra që ai mund të jetë kopje e origjinalit të pretenduar fiorentin, se ka ngajrë që në shekullin e shkuar të ketë patur një “modë” a ikonografi të vërtetë për Skënderbeun, duke marrë shkas nga ky portret kaq i bukur i Athinës, që bashkë me vëllain e vet shkodran janë vetë i dytë e tjera. Tani është radha e zonjës greke të muzeut të mbajë shënime. Më falenderon për informacionet (hamendësimet e mia), që do t’ia shtojë dosjes biografike të portretit. I premtova se do t’i dërgoja edhe shkrimin për të. Zonja e njeh mirë Skënderbeun dhe jo vetëm portretin e tij në dallim për vëmendjen dhe përkujdesjen e saj. Këmbyem numrat e telefonave (për çdo rast, thotë ajo) dhe bëmë të ndaheshim. Në këtë çast, kur ajo më përcolli deri tek shkallët, e gjer jashtë muzeut, unë e pyeta gati si naiv, me një dinakëri shqiptari:
“Zonja ime, po çdo Skënderbeu në muzeun e Historisë së Greqisë?” Ajo nuk u habit. As hutim nuk pati, por shpejt e pamëdyshje, kur unë i papërgatitur prisja të më tregojë se Skënderbeu patjetër është vorioepiriot, ashtu siç janë vetëshpallur shumica e shqiptarëve sot në Greqi, se vetë Skënderbeu në të djeshmen e largët e pat pohuar “se sipas kronikave tona jemi epiriotë”, zonja greke ma kthen “si ç’do në muzeun tonë? Po Skënderbeu është mik i madh i Greqisë dhe pioneri i lirisë së Ballkanit. Ai që i pari, që ndezi luftën kundër Turqisë”. E falenderova zonjën dhe pashë Skënderbeun duke përsëritur fjalët e Nolit: “Është kampion i lirisë...” dhe i Kristianizmit, -shton ajo, duke më kujtuar thënien e Papës e të Nolit që dukej sheshit se e kishte qëmtuar mirë. Në sallën e madhe të ish-parlamentit të parë të Greqisë përballë, atje ku u dëgjua kjo thënie e famshme e deputetit arvanitas “kështu dua!”, vazhdon diskutimin i librit “Udhëheqësi i Fundit”, i Greqisë. Unë largohem e iki për t’u kthyer prapë te Udhëheqësi i Parë i shqiptarëve, që shpresoj e dua të mos jetë i vetmi dhe i fundit, Skënderbeu!

Autori i Lajmit: Anastas Kondo

[land]

2) Historia e Shqiptarve, sic e dini ju e sic eshte shkruar nga 'akademiket' e R.SH eshte perralle me legjenda e mite.

Demitizimi i historise te Shqiptareve eshte nje detyre nje parashtron koha e nje parakusht per ekzistences e gjithe kombit qe eshte bere si i droguar me pacavuret qe ka mesuar deri tani.

Nuk ka nevoje ta mesoje kombin nje hipokrit filoturk si puna jote.........ata akademiket qe permend ti i kane dhene vlera Gjergjit,por jo aq sa duhet..........dhe nje tjeter detyre qe parashtron koha eshte se kombi jone duhet te pastrohet nga njerez si puna jote(gjithmone nese je Shqipo,se ka te ngjare te jesh turk qe di shqip)