Pyetje te veshtira!

[Elton80]

Të bësh një pyetje të tillë për mua është njësoj sikur të thuash se Zoti ynë është një Zot veprat e të cilit varen nga fakti se si do sillen njerëzit. Kështu i bie që Zoti të ketë therrur para krijimit të botës Jezu Krishtin dhe deri sa erdhi plotësimi i kohës Ai të ketë qenë duke u lutur vazhdimisht që Judenjtë të mos ta pranonin Krishtin, pasi një gjë e tillë do shkaktonte anullimin e kryqëzimit të Krishtit. Kulmi i kulmeve! Ne na është thënë se Ai është kryqëzuar që para themelimit të botës, pra është në kohën e shkuar, ka ndodhur pra kjo gjë, dhe pastaj pyesim se çfarë do ndodhte nëse Çifutët do pranonin Krishtin. J0! Unë nuk pranoj t'i përgjigjem kësaj pyetje ashtu si ti mendon. E vetmja përgjigje e saktë është se Çifutët nuk do pranonin Krishtin dhe këtë gjë jo vetëm e dinte, por do guxoj (them do guxoj, pasi me këto mentalitete që kemi guxim quhet kjo që do them unë) të them se kështu e ka planifikuar që të ndodhë vetë Zoti ynë sovran. Çdo gjë është e planifikuar sipas planit të tij pë përjetshëm dhe asgjë nuk del jashtë kontrollit të Tij. Çdo gjë është bërë dhe do bëhet sipas planit të Tij, pa ndryshuar asnjë presje dhe asnjë pikë.

I dashur vella livein,

Zoti eshte i kufizuar sipas karakterit te tij dhe nuk mund te beje asgje jashte atij karakteri.

psh, Zoti eshte i shenjte, dhe eshte i kufizuar nga shenjteria e tij. Ai eshte i plotfuqishem, por kjo nuk do te thote se ai mekaton. Ai nuk mekaton dot, pra eshte i kufizuar nga karakteri i tij.

Ti mendon se une po them se veprimet tona e kufizojne Zotin. Une s'po them kete gje. Une po them se ai vete na ka dhene mundesi te ndryshme dhe ka disa plane ne mendje, dhe nga zgjedhjet qe ne bejme varet se cili plan ekzekutohet.

MOs valle te gjithe te krishteret ecin drejte me Zotin? Po pse jo? A nuk eshte plani i tij qe te gjithe te ecin drejte?

Atehere pse se bejne te gjithe kete gje? Te shpetuarit flas?

Zoti qe ti pershkruan nuk eshte asgje me teper sesa nje operator kompjuteri qe shtyp nje buton dhe ne bejme ekzaktesisht ate qe thote ai. JO vella, Zoti yne s'eshte i tille!

Ai thote shume qarte qe kam vene perpara jush rrugen! Zgjidhni te miren dhe do jetoni, por po zgjodhet te gabuaren do paguani.

Nuk e kuptoj pse nje pyetje e thjeshte duhet te mos kuptohet.

KRishti i tha shume qarte cifuteve qe te pendoheshin se mbreteria ishte afer.

Ti po thua se ata nuk kishin mundesi te pendoheshin, pasi Zoti e kishte caktuar se cfare do bente.


Po pse cfare po bente Zoti me ta, teater kukullash? Ai e kishte caktuar (sipas teje) qe ata ta refuzonin, por sa per gallate i tha atyre qe te pendoheshin?

Nuk jam aspak dakord me kete interpretim, pasi nuk ky Zoti qe une njoh.

Sidoqofte, ne tani ndodhemi pas faktit te kryer, keshtu qe s'e besoj se ka vlere te debatojme per kete, por Zot sovran nuk do te thote krijesa robote.

NE kemi vullnet te lire vella, perndryshe nuk do kishim pasoja per zgjedhjet qe bejme, ne te kundert, Zoti do ishte vete autori i mekatit.

[Manulaki]

Fakti qe ne kemi vullnet te lire nuk kufizon planin e Zotit. Fakti qe ne mund te vendosim per veten tone, nuk do te thote qe ne mund te vendosim per fatin e Universit dhe shpetimin nga mekati. Shpetimi vjen nga Perendia dhe pyetja qe ke bere eshte ne lidhje me kete gje. Shpetimi nuk vjen nga qendrimi qe ne kemi ndaj Perendise, por eshte veper e Perendise. Cfaredo qe te benin hebrenjte, do u duhej shpetim, prandaj nuk ka sesi te pyesesh: "Po sikur ta kishin pranuar Krishtin hebrenjte?" Ja ta kishin pranuar, nuk ka shpetim pa sakrifice.

Si mund te thuash qe meqe kemi vullnet te lire, gjerat varen nga ne? E verteta eshte qe Zoti nuk ben teater me kukulla me ne, por nga ana tjeter na njeh aq mire sa te njohe dhe vendimet tona. Ai eshte i gjithedijshem dhe kjo nuk eshte pengese qe Ai te beje planet per jeten tone. Ai nuk nderhyn, nga ana tjeter e di c'do te ndodhe.

[Matrix]

Une mendoj se duhet te dallojme qarte Paranjohjen nga Paracaktimi.


Zoti yne Paracakton, por e ben kete ne baze te Paranjohjes, jo arbitrarisht.
Pra Zoti e paranjohu mohimin e judenjve, ndaj paracaktoi shpetimin duke u bazuar ne kete mohim qe ju be.
Keshtu sic paranjohu tradhetine e Judes dhe paracaktoi qe Juda te ishte ai qe do e dorezonte tek judenjte.
Ashtu sic paranjohu mohimin qe i beri Faraoni, dhe keshtu paracaktoi rrugen qe do te ndiqte per te cliruar Izraelin prej tij dhe per t'i dhene lavdi Vetes.

Ne kemi vullnet te lire. Perndryshe nuk do te guxonim ta quanim veten te krijuar sipas shembelltyres se Tij (I Cili ka vullnet te lire).
Ai i njeh zemrat tona qe perpara se ne te lindnim, dhe ne baze te asaj cfare fshihet aty, Ai paracakton rrugen tone.Ne rast se ne do ishim pa vullnet te lire, kjo do te ishte nje ofendim per Krijuesin tone, i cili ne kete rast do te ishte vetem nje krijues lodrash dhe jo njerezish.

Po keshtu nga ana tjeter nuk jam dakord me mendimin se Zoti ka disa plane ne mendje dhe pastaj varet nga ne se cilin nga keto plane do te realizoje. Jo.
Dhe kjo do te ishte nje fyerje per Krijuesin tone, sepse e ben Ate te varur nga krijesa, dhe keshtu e deklaron Paranjohjen e Tij te papersosur.
Ai ka vetem nje plan, te ndertuar mbi Paranjohjen e Tij absolute.

Dhe ne baze te ketij plani, Ai sakrifikoi Birin e Tij para krijimit te botes.
Ne rast se do kishte mundesira te tjera per te shpetuar njerezit, Ai do te bente c'ishte e mundur qe keto mundesira te realizoheshin dhe Biri i Tij te mos sakrifikohej. Por, ne paranjohjen e Tij te perjeteshme, Ai e dinte qe vetem kjo sakrifice do te mund te sillte shpetimin dhe jeten.

Tani vijme tek pyetja:
Perse atehere Ai thirri judenjte ne pendim, kur e dinte se ata do ta mohonin?

Une mendoj se kjo pyetje ka kete pergjigje:
- Sepse Ai e dinte se midis judenjve kishte dhe nga ata qe do pendoheshin dhe do e pranonin, ashtu sic ndodhi.

[Matrix]

Do doja te beja nje sqarim tjeter.

Me idene e Paranjohjes nuk dua te them se Zoti e di qe filani eshte me i mire se te tjeret ndaj e paracakton qe te jete i shpetuar.
Jo.
Paranjohja ka te beje me Pendimin, sepse Pendimi eshte celesi qe hap dyert e Parajses,ashtu sikurse Egoizmi dhe Mburrja hapin dyert e Ferrit.
Por, Zoti i ka perfshire dhe egoistet dhe mburravecet (shembulli i Faraonit, apo farisenjve, apo Judes) ne planin e Tij, ne menyre qe te penduarit te marrin shpetimin.

[Matrix]

Pikërisht për këtë mbetje erdhi Perëndia dhe asnjë njeri nga kjo mbeje nuk humbi, por të gjithë shkuan te Krishti, përveç Judës i cili ishte krijuar nga vetë Perëndia si një enë plehrash.

Do doja te ndalesha pak me shume ne kete varg te LiveIntwoPlaces.

Une kuptoj me ane te ketij vargu se vellai ka dashur te thote se ishte Perendia Ai qe e ngurtesoi zemren e Judes, ne menyre qe Juda ta tradhetonte Ate.

Kjo besoj se eshte e vertete.
Ne fakt, ne Bibel thuhet se Satani hyri brenda Judes.
Por gjithashtu shohim se Satani mund te veproje vetem me lejen e Krishtit. Pra ishte Krishti, Ai qe e kishte lejuar Satanin te hynte ne te. Kujtohuni gjithashtu se Krishti i tha Pjetrit se Satani kerkon t'ju shoshise, ashtu sic shoshitet gruri.
Krishti e lejoi Satanin, por nga ana tjeter dhe u kujdes per dishepujt, duke i forcuar ata.
(Kujtoni ketu Palin se si thoshte se zjarri do te provoje nese vepra e dikujt eshte kashte dhe digjet apo eshte ar(Krisht) dhe shkelqen, ndaj dhe ai lejonte qe Kishat qe ngrinte te kalonin nen sproven e zjarrit).

Por duhet te shohim dhe vazhdimin e historise.
Perendia me ane te kesaj i tregoi Judes se sa i poshter ishte ai dhe sa nevoje kishte ky Jude qe te pendohej dhe te pranonte shpetimin. (Ashtu sic beri dhe me Pjetrin, Thomain apo dhe dishepujt e tjere).
Ajo qe Juda nuk beri, ishte se ai nuk kerkoi ndihme tek Jeta (Krishti) por shkoi dhe u strehua tek vdekja, ndaj dhe trashegoi humbjen (duke marre titullin "Biri i Humbjes" prej Krishtit).

Une mendoj se Krishti do e kishte pritur krahehapur nqs ai do te pendohej dhe do te pranonte ligesine e vet, ashtu sic beri me Pjetrin, Thomain apo dishepujt e tjere, ashtu sic ben me cdo njeri.

[marcus1]

Vëllezër dhe motra,

Të gjitha përgjigjet që keni dhënë kanë edhe të metat dhe saktësitë e tyre. Të gjitha kanë një llogjikë. Por unë mendoj se këtu qëndron dhe problemi kryesor. Të gjitha gjërave munoheni t'i jepni një kuptim llogjik, mundoheni t'i interpretoni ne mënyrë intelektuale. Por, e dini cili është rreziku në këtë pikë? Një pyetje dua t'ju bëj: A turpëroheni ju nga Zoti juaj kur nuk dini t'i jepni shpjegim një veprimi të Tij? A skandalizoheni nga nje veprim i Tij, kur nuk keni mundësine ta interpretoni dhe ta bëni të llogjikshëm?

Udhëtoni pak në kohë dhe vijeni veten tuaj në pozicionin e dishepujve te Krishtit. Ai u tha atyre se ata duhet të hanin trupin e Tij dhe të pinin gjakun e Tij për të pasur jetë. A ishin llogjike këto fjalë? Ju, (mendojeni veten prapa në kohë) që e kishit parë Jezusin të bëje mrekullira me bukët dhe peshkun dhe të ushqejë me mijëra njerëz, ju që e kishit parë Atë t'u japë dritë të verbërve, të shërojë të paralizuarit, të heqë demonët, a do skandalizoheshit kur Zoti tha këto fjalë? A do ishit nga ata që sapo dëgjuan këto fjalë, të largoheshin nga Ai që kishte fjalë Jete, të turpëruar dhe të skandalizuar?

Lum si ata që nuk skandalizohen me Zotin. Lum si ata që nuk turpërohen nga Ai.

Ajo që më shqetëson mua është se mundohemi në çdo gjë të japim një shpjegim, në një kohë që Pali e tregon shumë qartë me shembullin e poçarit. Nuk kam kohe te merrem tani dhe te sjell një nga një vargjet nga bibla por merreni mundimin dhe lexojini Romakët me kujdes. Nuk mund ta gjykojmë Zotin per nje veprim që Ai bën dhe ne e shohim të pallogjikshëm. Ai e ka thënë qartë: "Kështu ai ka mëshirë për atë që do dhe e ngurtëson atë që do." Kush je ti që i kundërpërgjigjesh Perëndisë?" Dhe Pali sjell shëmbullin e poçarit. Do thuash ti; "unë nuk po i kundërpërgjigjem Perëndisë por liveintwoplaces-it" Ndryshimi është se unë po sjell pikërisht shëmbullin shkrimor.

Përsa i përket asaj që thua se Perëndia ka disa plane në mëndje, je krejtësisht faull vëlla. Si mund të nxjerrësh konkluzione të tilla, pa pasur as edhe nje varg shkrimor që ta mbrosh këtë gjë? A e di ti se për Perëndinë nuk egziston koha dhe hapësira? E di se ç'do të thotë kjo? Kjo do të thotë se në këto momente Zoti ndodhet në fillimin e kohrave ashtu si edhe në fundin e tyre. Ai në këto çaste po krijon Adamin dhe në këto çaste po feston me të shpëtuarit në Qiell. Pra, pikërisht në këto çaste Ai po qëndron me të tijët në qiell, dhe si thua ti se paska disa plane, kur të gjithë të tijët ndodhen tani me Të?

[Elton80]

Vella Livein,

Ketu po ngaterrohen disa koncepte, dhe shprehja jote se ne te gjithe jemi gabim dhe vetem ti ke te drejte, s'po ndihmon aspak, pasi e tere teologjia jote ne kete diskutim eshte varur ne te kuptuarit tend te Romakeve 9.

Sipas teje Zoti i genjen njerezit ne baze te paranjohjes qe ka.

S'po kundershton njeri ketu paranjohjen e Zotit, por ajo qe ti po thua eshte se meqe Zoti e di se cfare zgjedhje do bejme ne, atehere Ai na ben oferta te caktuara te cilat ne nuk mund t'i pranojme, dhe Ai as qe ka nder mend te na i japi ne, pasi e di mire cfare zgjedhje do bejme!!!

Dua te shikosh me vemendje bashke me Matrix, kete varg:

Mateu 18:7

Mjerë bota për skandalet! Sepse është nevojshëm të vijnë skandalët, por mjerë ai njeri për faj të të cilit do të vijë skandali!


Ju thate qe Zoti e kishte parackuar Juden qe te behej tradhetari.

Sa keq! Ky nuk eshte Zoti i Bibles, por i mesime te rreme! Ai varg ta thote qarte ne kontekstin e Judes, qe skandalet do vijne (paranjohja) por mjere ai per faj te te cilit vijne (paracaktimi????)!!!!

C'domethene "mjere ai" kur Zoti vete e kishte (sipas jush) paracaktuar kete pune!

Do ta studioj me vemendje Rom 9, pasi nuk e kisha vene re ndonje here dhe pastaj do te kthej pergjigje.

[marcus1]

I dashur vëlla Elton,

Në radhë të parë dua të them se nuk jam shprehur se të gjithë jeni gabim. Në fakt, po ndodh e kundërta, kam përshtypjen se je ti i vetëm në këtë bisedë, megjithatë kjo nuk ka aspak rëndësi, pasi vërtetësia e gjërave që dikush thotë nuk varet gjithmonë nga se sa veta e mbrojnë apo jo.

Ajo që unë dua të theksoj është mënyra se si ti përgjigjesh. Ti kap vetëm disa pjesë të vogla të shkrimit tim të cilave mendon se mund t'u përgjigjesh, por i lë mënjëanë të tjerat. Kësaj i thonë t'i biesh fyellit në një vrimë dhe biseda të zgjasë shumë duke mos patur asnjë efekt pozitiv. Nëse vazhdohet kështu, është më mirë të mbyllet, pasi përvoja ka treguar se biseda të tilla, vetëm ngatërresa do sjellin dhe unë nuk kam aspak dëshirë për biseda që nuk sjellin aspak dobi.

Një gjë tjetër që më bën përshtypje është ajo që ti thua në lidhje me mësimet e rreme. Jam i sigurtë se ti e bën pa të keq këtë gjë, por dua të them se kjo është nga mënyrat më të përdorura në radhët e udhëheqësve të krishterë, në mënyrë që të frikësojnë të krishterët e thjeshtë dhe t'u binden atyre. Kjo është një mënyre presioni psikologjik që shumë shpesh u ushtrohet të krishterëve, është si një lloj frike. "Nëse ti nuk beson kështu, atëhere ti do humbasësh." "Këto që thua ti, janë mësime të rreme dhe vetëm heretikët i përdorin" Këto shprehje dhe shumë të tjera përdoren shpesh për të trëmbur fëmijët e Perëndisë. Edhe një herë e theksoj, qëllimi yt nuk ka qënë aspak ky, por pa e kuptuar po e përdor.

Ja më thuaj, çfarë është një mësim i rremë sipas Biblës? Po ta them unë. Të thuash se Krishti nuk erdhi në mish. Të thuash se Krishti nuk u kryqëzua. Të thuash se Krishti nuk u ringjall. Të thuash se vepra e Krishtit është e pamjaftueshme për shpëtim. Këto vëlla janë mësime të rreme, dhe jo ato që thua ti. Mos ji kaq i shpejtë sa të gjykosh se cilat janë mësimet e rreme, se ku i dihet, mbase një ditë do të ndërrosh mëndje për shumë gjëra që ti sot mund të bësh be se i di shumë mirë dhe kur t'i kujtosh do qeshësh me veten tënde. (kjo gjë ka ndodhur edhe me mua, prandaj kurrë mos thuaj kurrë.)

Sa për shëmbullin që ti sjell nga Mateu 18:7, mua personalisht nuk më thotë asgjë. Sigurisht që është i mjerë Juda, përse i lum është ai që i digjet shpirti në ferr?

Së fundi dua të të bëj një pyetje i dashur vëlla. Le të supozojmë se je në një dhomë plot me të sëmurë, me të verbër dhe të paralizuar. Sikur ti të kishe pushtetin t'i shëroje të gjithë ata persona, çfarë do bëje, do t'i shëroje të gjithë apo jo? Po bëj edhe një pyetje të dytë. Nëse do ishte Krishti në atë dhomë plot me të sëmurë, do t'i shëronte të gjithë ata apo jo? Do i shëronte të gjithë, një, dy apo gjysmat e tyre? Pres përgjigjen tënde.

[Elton80]

Velle Livein,

Nuk lash menjane pergjigjen tende, une te tashe se do ta studioj me nga afer Romaket 9, pasi tani nuk di te pergjigjem per ate pasazh.

Kur fola per mesimet e rreme, nuk eshte e thene qe mesimet e rreme te lidhen gjithmone me shpetimin. Ka shume lloje mesimesh, dhe per mendimin tim mesimi se Zoti te ofron dicka por meqe e di qe do ta refuzosh as qe ka ndermend te ta japi, nuk me duket mesim i sakte.

Nuk e kuptova pergjigjen tende per Mateun 18:7. A je i mendimit se Juda ishte paracaktuar te ishte tradhetari dhe nuk kishte zgjedhje tjeter? A mundet qe Juda te mos ishte tradhetari, por te ishte nje tjeter? Mesa shoh une, vargu ate po thote, qe skandalet do vijne, por ata qe i sjellin jane pergjegjes, pra nuk eshte Zoti pergjegjes sepse i paracaktoi ata qe te ishin te tille. Kete po thosha une nga ai varg.

Ne lidhje me pyetjen tende per te semuret ne dhome, une nuk mund te pergjigjem pasi nuk e di as cfare do beja une, as cfare do bente Krishti.

Une mund te flas per ato gjera qe Bibla i thote, jo per ato qe nuk i thote. Nuk e di pse ma bere ate pyetje. Nese mendon se pyetja ime futet ne te njejten kategori, une di te them se ajo eshte e shkruar ne Bibel, kurse kjo qe po me ben ti nuk shoh te kete ndonje lidhje me temen.

Ndoshta mund ta perifrazosh pyetjen ne terma te njohura nga Bibla, ne vend qe te jete plotesisht hipoteze.

[marcus1]

I dashur vëlla,

Mësimet e rreme janë vetëm ato mësime që të devijojnë nga vepra e Krishtit. Sa për interpretimin që ti jep se Zoti të ofron diçka që ti nuk ke ndërmënd ta pranosh, është i gabuar. Unë ta shpjegova dhe më duket se edhe dikush tjetër. Zoti u ofroi shpëtimin hebrenjve dhe ata që ishin të zgjedhur që para themelimit të botës, e pranuan këtë shpëtim. Pra fjalët dhe veprat e Krishtit nuk vajtën bosh.

Sa për pyetjen vëlla, kot u frikësove dhe zgjodhe të jesh i kujdesshëm në përgjigjen që dhe. Mendoja se do ishe më spontan në përgjigjen tënde. Nëse do më kishe dhënë ndonjë përgjigje, mbase do ta kuptoje se ku do dilja. Pyetja ishte e thjeshtë, Jezusi që shëroi turmat, a do shëronte edhe ata njerëz të sëmurë në dhomë. Mos u ngatërro nga fjala "dhomë", përmënda dhomën se kështu më erdhi në atë çast, mund të thoja "disa të sëmurë në rrugë, pyll, mal etj. Ajo që doja të dija është se nëse Krishti do shëronte të sëmurët apo jo dhe mendoj se do kishe mjaft fakte biblike për t'u përgjigjur. Dhe të jem i sinqertë, një përgjigje spontane e imja do ishte, po, Jezusi do t'i shëronte të gjithë ata njerëz të mjerë. Ose, nëse unë do kisha mundësinë t'i shëroja do t'a bëja, pasi humanizmi im këtë gjë më mëson.

E solla këtë shembull për t'a lidhur me atë që unë kam thënë më parë. Lum si ai që nuk turpërohet dhe nuk skandalizohet nga Zoti. Shpesh herë veprat e tij mund të na skandalizojnë apo të na bëjnë të turpërohemi, por edhe një herë, lum si ai që nuk skandalizohet nga Ai. Tani po e kthej pyetjen mbrapsht. Nëse di do ishe një i paralizuar së bashku me disa të sëmurë të tjerë, dhe do shihje Krishtin duke shëruar atë që ndodhet pranë teje dhe më pas të largohet pa treguar asnjë mëshirë për ty, çfarë do bëje ti, si do ndjeheshe në ato çaste. Do ta mallkoje Atë, do ta shaje apo akuzoje se është i pamëshirshëm për arsye se shëroi atë që ndodhej pranë teje dhe nuk mori mundimint të të shërojë edhe ty? E pra një Jezus të tillë përshkruan edhe Dhjata e Re. Lexoje me vëmëndje këtë pjesë:

Kapitulli 5
1 Pas këtyre ngjarjeve ishte një festë e Judenjve dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.


2 Në Jeruzalem, afër portës së dhenve, është një pellg që në hebraisht quhet Betesda, dhe ka pesë portikë.


3 Nën to dergjeshin një numër i madh të lënguarish: të verbër, të çalë dhe të paralizuar, të cilët prisnin lëvizjen e ujit.

4 Sepse një engjëll, kohë pas kohe, zbriste në pellg dhe e lëvizte ujin; dhe i pari që hynte, mbasi uji ishte lëvizur, shërohej nga çfarëdo sëmundje që të kishte.


5 Aty ishte një njeri i lënguar prej tridhjetë e tetë vjetësh.


6 Jezusi, duke e parë shtrirë dhe duke ditur se prej shumë kohe ishte në atë gjendje, i tha: ``A dëshiron të shërohesh?``.


7 I lënguari u përgjigj: "Zot, unë s`kam njeri që, kur lëviz uji, të më fusë në pellg; dhe, ndërsa unë po shkoj, një tjetër zbret para meje``.


8 Jezusi i tha: ``Çohu, merr vigun tënd dhe ec!``.


9 Njeriu u shërua në çast, mori vigun e tij dhe eci. Atë ditë ishte e shtunë.

I dashur vëlla, në atë vënd ishin edhe shumë të tjerë, të verbër të çalë dhe të paralizuar, por vetëm ai që hynte i pari në ujrat mund të shërohej. Dhe Krishti shëroi vetëm një person. Imagjinoje tani veten tënde një nga ata të tjerët që nuk u shëruan. Cilat do ishin ndjenjat e tua ndaj Jezusit?

Lum si ata që nuk skandalizohen nga Zoti ynë.