Pyetje te veshtira!

[Astrit77]

Mbi paracaktimin!

Romaket 8: 29-30 :

29 Sepse ata që ai i ka njohur që më parë, edhe i ka paracaktuar që të jenë të ngjashëm me shëmbëlltyrën e Birit të tij, kështu që ai të jetë i parëlinduri në mes të shumë vëllezërve.
30 Dhe ata që ai i paracaktoi edhe i thirri; dhe ata që i thirri edhe i shfajësoi; dhe ata që i shfajësoi, ata edhe i përlëvdoi.

Rom. 9:11-12:

11 (sepse para se t'i lindnin fëmijët dhe para se të bënin ndonjë të mirë a të keqe, që të mbetej i patundur propozimi i Perëndisë për të zgjedhur jo sipas veprave, po prej atij që thërret),
12 iu tha asaj: ''Më i madhi do t'i shërbejë më të voglit'',

[Elton80]

Dua t'i pergjigjem te gjitha vargjeve qe ju keni sjelle, por se pari akoma po pres pergjigje per vargjet qe une dhashe se fundi.

A ka mundesi te shpjegoni kuptimin e atyre vargjeve? Cfare thone ato vargje sipas kendveshtrimit tuaj te paracaktimit.

Ju faleminderit.

[Matrix]

Dua t'i pergjigjem te gjitha vargjeve qe ju keni sjelle, por se pari akoma po pres pergjigje per vargjet qe une dhashe se fundi.

A ka mundesi te shpjegoni kuptimin e atyre vargjeve? Cfare thone ato vargje sipas kendveshtrimit tuaj te paracaktimit.

Me ane te kesaj pyetjeje, me krijohet pershtypja sikur Bibla ka nje bashkesi vargjesh "qe mbrojne paracaktimin" dhe atyre qe nuk besojne ne paracaktim u del "detyra" t'i shpjegojne keto. Po keshtu ka dhe ca vargje qe e kundershtojne paracaktimin, dhe atyre qe besojne ne paracaktim, u del detyra t'i shpjegojne keto.

Vellezer dhe motra,
Po nuk hoqem dore nga kjo menyre te konceptuari te Bibles, do ngelemi thjesht ca kalamaj qe grinden me njeri-tjetrin se kush eshte me i forte....

Bibla ne asnje vend nuk e kundershton veten, jane thjesht mendjet njerezore qe duan te shpjegojne cdo gje sipas kendveshtrimit te tyre te ngushte.

Mos valle keto dy shprehje bien ne kundershtim:
1-) Krishti erdhi vetem per te zgjedhurit
2-) Krishti erdhi per gjithe boten

Ne keto dy shprehje nuk ka aspak kundershtim.
Krishti erdhi per gjithe boten, sepse te Tijte ishin te shperndare ne te gjithe boten.
Por, erdhi vetem per Te Tijte.

Po marr nje shembull nga jeta tokesore.
Supozojme nje princ vendos te martohet. Ai zbret nga pallati mbreteror per te shkuar ne qytet. Aty fillon te kerkoje nuse. Para se Ai te gjeje nusen, cdo vajze eshte nje kandidate e mundshme per nuse. Pra, ai ka shkuar ne ate qytet per Nusen e vet, por kjo nuse mund te jete cdo vajze. Ai qendron ne shesh dhe therret: "Une kam ardhur ketu per vajzat e ketij qyeti. Njera prej tyre do te behet nusja ime!". Ai nuk e di se kush do te jete nusja e tij, pra ai eshte aty per cdo vajze.

Ne momentin qe ai e gjen Nusen, gjerat ndryshojne: Ai i drejtohet asaj me fjalet: "Une kam ardhur ne kete qytet vetem per Ty!".

Mos valle ky princ e kundershtoi veten, kur tha njehere se kishte ardhur per vajzat e qytetit, dhe me pas se kishte ardhur vetem per nje vajze?

Perse valle ky princ zgjodhi kete vajze per nuse?

Pergjigjia e thjeshte eshte:
E zgjodhi sepse e dashuroi!

Ne rast se dikush do te pyeste:
Perse e dashuroi?
Me siguri kjo pyetje do te ngelej pa pergjigje.

A mos ishte kjo vajze me e mire se te tjerat?
JO.
Kishte dhe shume me te mira!

Mos ishte me e bukura?
JO
Kishte dhe shume me te bukura!

Mos ishte me e sjellshme, me e dashur?
JO
Kishte dhe shume me te sjellshme, dhe me te dashura...

E DASHUROI SEPSE... ISHTE PLOTESJA E TIJ!
ISHTE PLOTESJA E TIJ SEPSE... E DASHUROI!

[Manulaki]

Matrix, shembulli qe ke sjelle eshte shume i goditur.
Nderkohe une do te thosha gjithashtu se disa gjera s'eshte nevoja te shpjegohen. Ashtu si Triniteti, edhe zgjedhja, eshte nje mister ne fund te fundit. Nese besojme qe shpetimi eshte HIR, atehere s'kemi c'te shpjegojme me teper.
Ne nje varg tjeter Krishti thote: "Nuk me gjetet juve mua, ju gjeta une juve..." Nderkohe (nese s'jam gabim) Pjetri (a Gjoni) thote: "E deshem sepse na deshi i pari..."
Krishti thote: "Mos ua hidh perlat derrave!" E pra a mund te "paracaktoje" Perendia "derrat per perlat"?
Elton, cfare ne menyre te qarte do te nxjerresh? Qe Zoti nuk paracakton dhe nuk perzgjedh, perndryshe do te ishte i padrejte? Perkunderazi, Ai eshte Zot i drejte dhe i dashur sepse Paracaktimi dhe Perzgjedhja qe Ai ben jane ne baze te drejtesise se Tij dhe jo drejtesise sone. Kujto Fjalen e Zotit qe thote: "Rruget tuaja nuk jane rruget e Mia.." (ne Isaia diku)
Pershendetje

[Manulaki]

Gjoni 3:16,17

Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

Sepse Perëndia nuk e dërgoi Birin e vet në botë që ta dënojë botën, por që bota të shpëtohet prej tij.

1 Tim 2:3,4

Sepse kjo është e mirë dhe e pëlqyer përpara Perëndisë, Shpëtimtarit tonë,

i cili dëshiron që gjithë njerëzit të shpëtohen dhe t`ia arrijnë njohjes të së vërtetës.

Mateu 23:37

Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetët dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë kam dashur t`i mbledh bijtë e tu ashtu si i mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët!

1 Gjonit 2:2

Ai është shlyesi për mëkatet tona; dhe jo vetëm për tonat, por edhe për ata të të gjithë botës.

Ezekieli 33:11

U thuaj atyre: Ashtu siç është e vërtetë që unë rroj", thotë Zoti, Zoti, "unë nuk kënaqem me vdekjen e të pabesit, por që i pabesi të ndryshojë rrugën e tij dhe të jetojë; konvertohuni, konvertohuni nga rrugët tuaja të këqija. Pse vallë duhet të vdisni, o shtëpi e Izraelit?

Te gjitha keto vargje bejne fjale per faktin qe Perendia e ka HIRIN e tij per te gjithe, por nderkohe Ai i NJEH te gjithe dhe di dhe rruget e tyre, qendrimin e tyre, zgjedhjet sipas vullnetit te tyre. Ne baze te kesaj Ai ka bere PARACAKTIMIN, jo ne baze te deshires per shpetim te te gjitheve, por ne baze te zgjedhjes se gjithesecilit, perndryshe Ai do te nderhynte ne VULLNETIN E LIRE te njerezve nese sipas deshires se Tij ai i shpetonte te gjithe.
Perendia nuk gezohet ne vdekjen e te pabesit. Shume e vertete, atehere pse e lejon qe te vdese???? Mos ndoshta eshte i padrejte Zoti se e le te pabesin te vdese? Jo, aspak. Thjesht e lejon te ndjeke rrugen e vet, sipas zemres se vet. Mos ndoshta eshte gabim te themi qe i pabesi ishte caktuar per shkaterrim? Aspak nuk eshte gabim.
E pra si mund te thuash qe eshte gabim qe: Ata qe pranuan Krishtin, ishin caktuar per shpetim?

[marcus1]

Arsyeja pse mendja jone se kap eshte pasi kontradikton shkrimet e shenjta, jo sepse thjesht "s'ka kuptim", pasi une jam dakord me ju qe shume gjera s'kane kuptim, por duhen marre me besim, por kjo s'eshte nje prej tyre.

Jo vëlla edhe kjo është një prej tyre, pasi në rast të kundërt gjysma apo më shumë e të krishterëve në gjithë botën duhet të jenë shumë të marrë për të kuptuar këtë që ti e quan të qartë.

Deri tani nuk kam pare asnje varg qe te thote qe Zoti paracaktoi disa per shpetim qe nga themelimi i botes.

Besoj se pas përgjigjes së Astritit nuk mund ta thuash këtë gjë më. Megjithatë ti nuk je përgjigjur akoma vargjeve që janë sjellë, kështu që i bie që të presim.

Ju lutem te me thoni se c'mendoni ju per keto vargje:

Gjoni 3:16,17

Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

Me të vërtetë vëlla çuditem që më sjell këtë varg. Ska asnjë lidhje me temën në fjalë. A nuk ishim ne të botës kur Ai vdiq për ne? Prandaj Ai thotë se e deshi botën. Shih edhe vargun që ti vetë ke sjellë më poshtë.

Sepse Perëndia nuk e dërgoi Birin e vet në botë që ta dënojë botën, por që bota të shpëtohet prej tij.

Çdo të thotë kjo, se e gjithë bota shpëtoi? Atëhere pse vetë Jezusi tha se të pakët do jenë ata që do futen në derën e ngushtë?

Cdo te thote kushdo qe beson ne te, nese jo te zgjedhurit nuk besojne dot??? Dhe nese paracaktimi eshte i vertete, atehere vargu 17 s'eshte, pasi ai thote qarte se Zoti nuk e dergoi Birin qe te denoje boten, por nese shumica e botes nuk eshte e paracaktuar, atehere cfare tjeter solli ardhja e birit per ata njerez?

Çdo të thotë kjo, nëse paracaktimi është i vërtetë? Ashtu si ti e ke në mëndje paracaktimin? Përsëri ti këmbëngul se një Zot i tillë është i padrejtë. Edhe unë, edhe Dëshmuesi edhe të tjerë kemi dhënë një shpjegim të kënaqshëm, por ti vazdhon të këmbëngulësh. E, po nuk mund të përsëris të njëjtat gjëra vazhdimisht.




[/QUOTE] 2 Pjetrit 3:9

Zoti nuk vonon plotësimin e premtimit të tij, siç disa besojnë që ai bën; por është i durueshëm ndaj nesh, sepse nuk do që ndokush të humbasë, por që të gjithë të vijnë në pendim. [/QUOTE]

Ky varg mund të interpretohet shumë lehtë se Zoti është i durueshëm dhe nuk do që ndokush nga të tijët të humbasë. Ku ka ndonjë paqartësi këtu? Ku e di ti se sa nga ato që Ai ka zgjedhur që para krijimit të botës janë akoma?




Mateu 23:37

Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetët dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë kam dashur t`i mbledh bijtë e tu ashtu si i mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët!

Ja pra deshira e Zotit duket qarte se cfare donte ai, por ATA NUK DESHEN! Cdomethene ata nuk deshen, nese Zoti vete i kishte paracaktuar ata te silleshin ne ate menyre? Sipas interpretimit tuaj ata s'kishin mundesi t'i bindeshin atij, pasi Zoti vete e kishte vulosur se cfare do benin ata?

ATehere pse qan Krishti per Jeruzalemin qe ata nuk po ktheheshin tek ai, kur ai vete e kishte marre kete vendim para themelimit te botes?

Vëlla, ashtu si motër Manulaki e tha, nuk është nevoja që të japim shpjegim për çdo gjë. Kjo llogjikë që ti përdor nuk është aspak e drejtë. Pse? Ta kam thënë edhe një herë dhe po e përsëris prap. Ti vetë e beson se Zoti e di se cilët janë ata që do besojnë, po, apo jo? Nëse ti e beson, atëherë me të njëjtën llogjikë që ti përdor, unë të them: Pse duhet që Krishti të qajë, kur Ai e dinte që para themelimit të botës që ata nuk do besonin? Hë vëlla, si thua, a nuk është e njëjta llogjikë me tënden? Por mëndja më e ndritur njerëzore nuk mund të japë shpjegime. Dhe aty ku nuk mund të hyjë mendja, hyn besimi. A beson ti se Zoti ynë është i drejtë? Atëhere pse duhet të merremi me analizime të tilla?

1 Gjonit 2:2

Ai është shlyesi për mëkatet tona; dhe jo vetëm për tonat, por edhe për ata të të gjithë botës.

E sheh? Krishti nuk vdiq per nje elite njerezish gjoja te paracaktuar, por per te gjithe boten.

A thuhet dot me qarte se kaq? Si mundet dikush te debatoje me keto vargje? Cfare ka te paqarte ne to?

Ezekieli 33:11

U thuaj atyre: Ashtu siç është e vërtetë që unë rroj", thotë Zoti, Zoti, "unë nuk kënaqem me vdekjen e të pabesit, por që i pabesi të ndryshojë rrugën e tij dhe të jetojë; konvertohuni, konvertohuni nga rrugët tuaja të këqija. Pse vallë duhet të vdisni, o shtëpi e Izraelit?

Po ne qofte se Zoti s'do i kishte zgjedhur ata, si mund te konvertohen ata? Si mund t'i urdheroje Zoti ata te konvertohen, kur ai vete e ka vulosur fatin e tyre.

Çfarë do që të them tani do përsëris veten. Mendoj se jam shpjeguar më lart.


Vëlla Elton, nga të gjitha vargjet që ke sjellë, vargu më i vështirë dhe më me vënd është ky që jo pa arsye e lashë të fundit.

Sepse kjo është e mirë dhe e pëlqyer përpara Perëndisë, Shpëtimtarit tonë,

i cili dëshiron që gjithë njerëzit të shpëtohen dhe t`ia arrijnë njohjes të së vërtetës.[/COLOR]

Që të jem i sinqertë ky varg më ngatërron. Unë mendoj se si të Krishterë duhet të jemi të hapur përpara fjalëve të Zotit dhe të mos këmbëngulim si mushka në ato që ne besojmë. Ndryshe do humbasim shumë nga bekimet e Tij. Kështu pra, mua nuk më ngelet gjë vetëm të pranoj atë që thuhet më sipër. Nuk e kuptoj, por përderisa e thotë Zoti, unë e pranoj. Mbase sa të jem i gjallë këtu në tokë nuk do ta kuptoj, por për mua kjo gjë nuk ka shumë rëndësi. Rëndësi ka që e thotë Zoti. Atëhere unë them me gojën plot Amen që Perëndia do që të shpëtojnë të gjithë njerëzit.

Nga ana tjetër i dashur vëlla, unë pranoj edhe vargjet e shumta që janë sjellë deri tani në lidhje me zgjedhjen. Në fakt unë mendoj se vargu i mësipërm është vargu i vetëm që, unë të paktën, nuk mund t'i jap ndonjë shpjegim në lidhje me vargjet e tjera, pasi në dukje ato janë kontradiktore. Kështu pra, unë dhe të gjithë besimtarët e tjerë jemi të zgjedhur që para themelimit të botës, pasi edhe këtë e thotë bibla. Fakti që nuk mund të shpjegoj këto dy gjëra në dukje kontradiktore, nuk më pengon aspak të pranoj të dyja këto gjëra që thotë bibla. Unë nuk do t'i futem llogjikës të interpretoj vargjet që kanë të bëjnë me zgjedhjen që Perëndia bën, por do t'i pranoj ashtu sic janë. Duhet patur parasysh se Pali u drejtohej personave shumica e të cilëve ishin analfabetë, gjë që tregon se nuk është dashur në atë kohë që besimtarët të bënin studime të tëra biblike për të parë se çfarë ka dashur të thotë Pali. Ata i kanë marrë fjalët e Palit ashtu si ai i ka thënë dhe kanë lavdëruar Perëndinë për këtë zgjedhje që Ai ka bërë për ta.

Kjo gjë më drejton në diçka që unë e quaj shumë të rëndësishme në jetën e Krishterë. Të mos bëhen shkas doktrinat e ndryshme të përçajnë fëmijët e Perëndisë. Gjatë gjithë kohës që ne diskutonim mbi këtë çështje, unë ndjeja një si kontroll brënda vetes se mos po i mëshoja më shumë një doktrine në dëm të dashurisë, gjë e cila mund të sjellë grindje. Ti mund të thuash se i Krishteri nuk duhet të ketë frikë të diskutojë gjithçka. Kurse unë them se këto lloj diskutimesh dhe shumë si këto kanë sjellë përçarje në trupin e Tij. Ne duhet të diskutojmë, por jo në kurriz të dashurisë vëllazërore. Ne nuk duhet të harrojmë kurrë se mbi çdo lloj doktrine që ne njerëzit kemi nxjerrë nga bibla, qëndron fakti që jemi fëmijë të pastruar nga i njëjti gjak, që ne jemi tempuj të Perëndisë dhe mbajmë Frymën e Shenjtë.

Kështu pra, duke e mbyllur dua të them se uniteti mbahet në një kishë kur i vetmi kusht për të pranuar dikë si vëlla, është që ti të jetë i Tiji. Nëse ne do vëmë në kishë kushte të tjera përveç kësaj, ne po shkaktojmë përçarje. Do thuash ti se këtu në forum nuk jemi kishë. Ke të drejtë, por ky lloj mentaliteti duhet hequr, pasi këtë mentalitet do përcjellim edhe në kishat tona. A jemi ne gati të pranojmë çdo vëlla dhe motër të vërtetë pamvarësisht nga bindjet e ndryshme doktrinore? Nëse po, Amen. Nëse jo, atëhere jo vetëm që do humbasim shumë nga bekimet e Tij, por edhe do shkaktojmë përçarje në kishë. Unë vazhdoj të kemi bindjet e thella se Zoti na ka zgjedhur që para themelimit të botës, duke pranuar gjithashtu se Ai ka dëshirë që të gjithë të besojnë, por në të njëjtën kohë, pranoj të gjithë ata që nuk ndajnë të njëjtin besim me mua në këtë çështje apo çështje të tjera. I vetmi kusht është gjaku i Jezu Krishtit.

[deshmuesi]

E lexova me kujdes shmebullin e MAtrixit, por kam dicka per te shtuar dhe mednoj se eshte shume e rendesishme. Krishti nuk erdhi te mare cdo nuse qe ti dale perpara. Krishti e NJIHTE nusen perpara se nusja te lindej. Apsotulli Pal deshmon fuqishem kur thote: Ne na perzgjodhi Perendia perpara se bota te ngrihej. Jezusi nuk doli ne rruge dhe te pyese njerzit duke ju thene: do te vish me mua? Jezusi zgjati gishtin drejt te gjithe atyre qe ishin te perzgjedhur prej Atit, duke ju then: eja me ndiq. Dhe kush eshte DELE do ta ndjeke Bariun.
Persa i perket parenjohjes dhe paracaktimit, shpesh here ne e kemi te veshtire te marim nje kuptim te plote, per faktin se jetojme ne kohe dhe hapesire. Pra mendja jone e kufizuar s'mund te shohe dhe te deshmoje ne nje plan tjeter. Por cfare duhet? Pikerisht kur ne vijme ne Krishti, kemi mendjen e Krishtit. Ky fakt do te thote: qe ne fillojme te shohim dhe te mendojme ndaj gjykimt te cdo gjeje, jo te kufizuar ne mendjen tone te mishte, por simbas mendimit te Perendise.
Persa i perket paracaktimit, te krishteret ndahen ne dy grupe, ku disa e pranojne definitivisht dhe disa jo. Por perpara se ne te arijme ne te kuptuarit e drejte se cfare do te thote paracaktim, eshte e udhes te njohim personalsisht Perendine ne te cilin dhe besojme. Perendia ne te cilin ne besojme eshte Perendi i vetem, Krijuesi i gjithesise dhe askush nuk eshte si Ai. Perendia ne te cilin ne besojme, permes fjales profetike ne zbulese te Frymes se Shenjte na deshmon se, para Tij nuk ka AZGJE te fshehte. Nese nje i krishtere do ta besoje kete fakt, ai e ka shume te lehte te kuptoje se cfare do te thote paracaktim i Perendise. Por cfare ndodh mes te krishteresh? Debati mes te krishteresh, ne lidhej me parcaktimin, nuk vendoset ne kete deshmi qe vete Zoti Perendi na tregon, por vendoset ne nje kendveshtirm tjeter. Nese do te shihni me vemendje te gjitha shkrimet tuaja, ( ne lidhje me paracaktimin) mendimet perplasen ne keto pika: ata qe besojne dhe pranojne paracaktimin thone: Perendia paracakton cdo njeri ne lidhje me shpetimin ose humbjen e tij. Ndersa grupi tjeter thote: perendia nuk eshte i keq qe te paracaktoje njerezit per humbje. Pra persa kohe te vazhdoni ne kete kendveshtrim te diskutimit, ku disa thone keshtu e disa ashtu, ju siguroj se nuk do te bini ne te njejtin mendim.
Ceshtja tek i krishteri fillon pikerisht ne njohjen persoanale me Perendine , dhe deshmine e fjales profetike, qe Fryma e Shenjte i jep kishes se tij.
Paracatim i Perendise, nuk do te thote te ndalosh vullnetin e lire te njeriut ne perzgjedhjen e tij. Pra nese do te mbeshtetim mendimin tone ne kete fakt, do te kemi plotesisht mundesine qe te kuptojme se cfare do te thote paracaktim i Perendise. Le tju sjell nje shembull, permes te cilit do te mund tju bej te qarte se cfare do te thote paracaktim.
"Nje njeri ne fshat mbolli nja tridhjet bisqe rrushi , pasi ai ishte qefli i vererave. Mbas disa ditesh pasi ai kishte mbjelle bisqet e rrushit, i vijne ne shtepi disa miq. Ne muhabet e siper ata e pyesin:
-Sa bisqe ke mbjelle?
Dhe ai ju pergjigj: -Kam mbjelle rreth tridhjet bisqe.
Dhe ata i thone:- NE tridhjet rrenje rrush( pasi ato te rriten dhe te japin fryt) besojme se do te nxjeresh plot vere.
Por i zoti i vreshtit ju thote: VETEM NJEZET bisqe jane varjete per VERE, te tjerat jane per rrush tavoline.
Permes ketij shembulli ne jemi ne gjendje te kupojme se cdo te thote paracaktim. I zoti i vreshtit ne mbjelljen e bisqeve te rrushit, kishte PARACAKTUAR vetem NJEZET rrenje ne vreshtin e tij per vere, NDERSA PER RRUSH TAVOLINE, KISHTE paracaktuar vetem dhjete rrejne. Tani bej pyetjen: nga cili kendveshtrim jemi duke e pare paracaktimin? A nuk ishte e drejta e zoterise qe te mbillte ne vresht te tij tridhejet rrenje rrush? A nuk kishte te drejte ai qe ne tridhejt rrenje rrush, te paracaktonte njezet rrenje rrushi per vere dhe dhjete rrenje rrush per tu ngrene? Jezusi na e jep kete fakt ne parabolen e tij, ku thote: nje zoteri MBOLLI nje vresht e rrethoi me gardh, beri dhe nje vend ku do te shtrydhej rrushi per vere, ngriti dhe nje kulle, dhe me pas ja u besoi VRESHTIN e TIJ, disa vreshtareve. Nuk po zgatem me tej me kete shembelltyre, por ketu Jezusi na tregon konkretisht se, eshte Perendia ai qe ka MBJELLE VRESHTIN e Tij, dhe kjo eshte kisha e Perendise. Pra vetem Ai dhe vetem Ai ka paracaktuar ata qe do te jene te mbjelle ne vreshtin e Tij. Ne kete shembelltyre JEzusi e deshmon fare qarte pushtetin dhe deshiren qe kishte i zoti i vreshtit , ndaj prones se tij. Tani dikush mund te thote: Por nese dikush kerkon te "hyje"ne kete vresht, e ka te ndaluar? Une me plot te vertete deshmoj: ai qe nuk eshte mbjelle, nuk mund te kerkoje te mbillet, sepse nuk e zgjedhim ne Perndise, Ai na zgjedh ne. Kete gje cdo kush mund ta verifikoje shume lehte, vetem duke u nisur nga fakti: Perse disa besojne dhe ndjekin Krishtin , dhe disa nuk besojne dhe i largohen Krishtit? Kjo, sepse ata qe besojne ISHIN TE MBJELLE NE VRESHTIN E ZOTIT", prandaj dhe besuan. Prandaj dhe JEzusi tha: ASKUSH..ASKUSH...ASKUSH..ASKUSH NUK MUND TE VIJE TEK UNE, nese Ati im nuk e ka thirur.
Atehere ju pyes:cfare jeni duke diskutuar midis njeri tjeterit, nese nuk arrini te kuptoni kete thenie te Zotit Krisht? Une e kuptoj arsyen se perse disa e kane te veshtire te pranojne paracaktimin, pasi ata mendojne dhe thone se, si ka mundsi qe Perendia i dashurise, mund te paracaktoje qe disa te shkojne ne humbje dhe disa ne shpetim? Une nga fjala profetike mesoj se, Perendia i pergjigjet perzgjedhjes sone duke mos e thyer ne asnje cast vullnetin e lire te njeriut, dhe fakti eshte se, Ai e di kete, perpara se ne te vijme ne kezistence. Se si Perendia e njeh kete gje, kjo per mua eshte ende e pazbuluar, pasi jo cdo gje na eshte zbuluar. Por fuqishem di te them se, Perendia nuk mund te beje AZGJE.. AZGJE.. AZGJE.. te padrejte dhe te gabuar. Gjithashtu fuqishem deshmoj: Perendia NJEH GJITHSHKA, dhe duke pasur kete njohuri, ai di dhe te beje paracaktimin e cdo kujt, duke u mbeshtetur ne DREJTESI.
Perendia nuk pret ti njohe njerzit, duke u mbeshtetur nga veprimet qe kryen cdo njeri ne kete jete, dhe me pas te beje caktimin e tij. Veprat jane nje fakt per njeriun, qe ai te njohe permes veprash vullnetin dhe rrugen ne te cilen eshte duke ecur.
Ai na njeh ne, perpara se ne te vinim ne ekzistence. Shikoni si thote psalmisti:
" Kockat e mija nuk ishin nje e FSHEHTE per Ty kur u formova ne fshehtesi duke u endur ne thellesite e tokes. Dhe syte e tu pane masen pa trajte te trupit tim, dhe ne librin tend ISHIN shkruar ditet qe ishin caktuar per mua, megjithse ASNJE PREJ TYRE NUK EKZISTONTE.."
Ne lidhje me paracaktimin ekziston nje mendim i tille: meqenese Perendia per kete njeri ka paracaktuar ferrin, atehere cdo perpjekje e ketij njeriu per shpetim eshte e kote. Ky lloj arsyetim eshte i mbeshtetur ne llogjiken e atij qe e NJEH Perendine. Pra ne NJOHIM te dy "krahet", edhe rrugen e ngushte dhe ate te gjere, prandja dhe dime te bejme nje dallim te tille. Po ai qe njeh vetem nje rruge a mendon keshtu si ne? Provoni ti thoni dikujt qe nuk beson tek Krishti, dhe ti tregoni se po nuk besoj tek Jezusi e pret ferri, dhe do te shikoni se cfare pergjigje do te merni. Ai vetem se do te qeshe me ju, dhe do tju quaj nje budalla. Pra ky fakt na bind se brenda ketij njeriu nuk ekziston asgje e Perendishme. Cfare tregon kjo? Kjo tregon se ai qe nuk eshte ne Vreshtin e Zotit, ska si te kerkoje te jete, dhe Perendia e njeh kete gje qysh prej fillit.
Gjithmone jam perpjekur te mesoj nje fakt: cfare kishte "brenda"Mateut, i cili sapo digjoi Jezusi qe i tha: me ndiq. Ai u ngrit duke lene gjithshka, e ndoqi Jezusin deri ne fund. Po keshtu: cfare kishte "brenda" Judes, i cili edhe pse jetoi me Jezusin, asnjeher nuk i besoi prandja dhe e tradhetoi? Pra ketu kemi dy njerez te cilet i perkisnin te njejtit komb Izraelit, te cielt jetonin nen ligj te Mojsiut. Pyetja ime eshte: cili ishte ndryshimi midis tyre? Cfare kishte i pari dhe cfare nuk kishte i dyti? MAteu sapo e pa Jezusin u ngrit dhe e zbatoi fjalen e tij, perse? Ai nuk kishte jetuar dhe nuk e njihte Jezusin, kohe me pare. Pra, cila ishte ajo FORCE tek Mateu, qe e beri ate ti bindet fjales dhe urdherit te Krishtit? Mos valle ishte fuqi njerzore? Nese ishte e tille, atehere perse jo te gjithe nuk e kane nje FUQI te tille? Une mendoj dhe them se, kjo ndodhi tek Mateu, per te vetmin fakt se, ai ISHTE i Mbjelle ne vreshtin e Zotit, perpara se te ngrihej bota, por atij ju desh ta mesoje kete fakt, pas tridhejte viteve te jetes se tij ne toke.
Tani lidhur me paracaktimin, le tju bej dhe nje pyetje. Cfare do te thote profeci? A nuk mbeshtetet profecia mbi nje paracaktim qe Zoti ka bere per dike, qofte individ, komb apo gjithe bota mbare? A nuk profetizuan profetet plotesisht mbi ardhjen e JEzusit, duke na treguar ne detaje te hollesishme rreth Personit Jezus Krisht? Vete JEzusi ju deshmoi apostujve, se ai ishte paracaktuar qe te shkoje dhe te vdese ne kryq? Ja pra paracaktimi i Perendise mbeshtet ne diturine dhe drejtesine e Perendise.
Ju mendoni se Perendia fillon ta njohe personin tone, vetem pasi ne kemi ardhur ne kete jete, dhe ne baze te saj Ai ben caktimin tone? Apsolutisht jo. Ai eshte Krijuesi dhe na njeh qysh ne krijim( ne gjashte ditet), dhe cdo gje qe Ai ben dhe cakton per ne, eshte e Drejte dhe e eprejtshme. Amin.
"Gezohin qe Zoti na paracaktoi per ne parajse, dhe kjo vjen vetem prej Tij dhe jo nga ne.
Deshmuesi

[Elton80]

Besoj se duhet te keni pak durim me mua, meqe une jam i vetmi ne kete ane, dhe disa nga ju qe besoni ndryshe. Eshte veshtire per mua per t'ju pergjigjur te gjitheve pa kaluar ore te tera.

Do perpiqem atehere t'i pergjigjem gjerave kryesore dhe nje nga nje.

Besoj se tani duhet t'i pergjigjem vargjeve te Astritit, meqe shume prej jush iu referuat atyre dhe meqe nuk kisha mundesi te pergjigjesha me pare.

2 I bekuar qoftë Perëndia, Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, që na bekoi me çdo bekim frymëror në vendet qiellore në Krishtin,

3 sikurse na zgjodhi në të përpara se të themelohej bota, që të jemi të shenjtë dhe të papërlyer përpara tij në dashuri,
4 duke na paracaktuar që të birësohemi në veten e tij me anë të Jezu Krishtit, sipas pëlqimit të vullnetit të vet,
5 për lëvdim të lavdisë së hirit të tij, me të cilin na bëri të pëlqyer në të dashurin Birin e tij,
6 në të cilin kemi shpengimin me anë të gjakut të tij, faljen e mëkateve sipas pasurivë së hirit të tij,
7 të cilin e bëri të teprojë ndaj nesh me gjithë urtësinë dhe mençurinë,
8 duke bërë të njohur tek ne misterin e vullnetit të tij sipas pëlqimit të tij, që ai e kish përcaktuar me veten e tij,
9 që, kur të plotësoheshin kohërat, t'i sillte në një krye të vetëm, në Krishtin, të gjitha gjërat, ato që janë në qiejt dhe ato që janë mbi dhe.

Dakord, keto jane vargje te veshtira, por le te shikojme cfare THONE, jo cfare mendojme ne se thone.

3 sikurse na zgjodhi në të përpara se të themelohej bota, që të jemi të shenjtë dhe të papërlyer përpara tij në dashuri,

Ky varg nuk po flet per shpetimin! Lexojeni edhe nje here. Zgjedhja qe Perendia beri para se te themelohej bota eshte qe ata qe vene besimin tek Krishti te jene te shenjte dhe te paperlyer perpara tij ne dashuri.

Pra zgjedhja per te cilen flitet, nuk eshte "filani do shpetohet, kurse fisteku jo"! Ky varg s'ka te beje fare me shpetimin. Zoti po thote qe ata qe do besojne tek Krishti, jane zgjedhur te jene te shenjte, etj, etj.

Pra s'ka lidhje fare me ndonje paracaktim per shpetim.


4 duke na paracaktuar që të birësohemi në veten e tij me anë të Jezu Krishtit, sipas pëlqimit të vullnetit të vet,


As ky varg s'po flet per shpetimin. Ky varg THOTE se paracaktimi eshte qe te biresohemi ne veten e tij, me ane te Jezus Krishtit. Dmth vargu s'po flet per shpetimin, por per faktin se Perendia paracaktoi se ata qe do besojne ne Krishtin, do quhen bij te Perendise.

Keto THONE vargjet! Konteksti nuk ka te beje fare me shpetimin apo zgjedhjen e asnjerit per shpetim, por per zgjedhjen dhe paracaktimin, dhe premtimin qe Zoti beri perpara se te themelohej bota, se nje dite, te gjithe ata qe do besojne ne Krishtin, do te quhen bij te Perendise, dhe do te jene te shenjte.

Celesi i ketyre vargjeve eshte shprehja "ne Krishtin" ose "ne te".

pra te gjitha ato premtime qe Zoti beri perpara themelimit te botes, jane te kushtezuara ne ata qe do te futen "ne Krishtin", qe me vullnet te lire do besojne dhe pranojne ate ne jetet e tyre.

Rom. 9:11-12:

11 (sepse para se t'i lindnin fëmijët dhe para se të bënin ndonjë të mirë a të keqe, që të mbetej i patundur propozimi i Perëndisë për të zgjedhur jo sipas veprave, po prej atij që thërret),
12 iu tha asaj: ''Më i madhi do t'i shërbejë më të voglit'',

Dhe nje here te lexojme ate QE THUHET.

Vargu 12 te tregon se nuk po flitet per shpetimin, por per sherbimin. Ku lexohet gjekundi qe po flitet per zgjedhjen per shpetimin e ndonjerit? Ketu flitet per sherbimin, dhe jam shume dakord se Zoti na jep dhunti sic do ai per te bere punen e tij, por kjo s'ka te beje fare me shpetimin. Ju lutem lexoji ate qe thuhet ne varg, eshte mjaft e qarte.

Romaket 8: 29-30 :

29 Sepse ata që ai i ka njohur që më parë, edhe i ka paracaktuar që të jenë të ngjashëm me shëmbëlltyrën e Birit të tij, kështu që ai të jetë i parëlinduri në mes të shumë vëllezërve.
30 Dhe ata që ai i paracaktoi edhe i thirri; dhe ata që i thirri edhe i shfajësoi; dhe ata që i shfajësoi, ata edhe i përlëvdoi.

Edhe nje here vellezer te dashur, me duket se problemi qendron se sa here qe lexojme fjalen zgjedhje dhe paracaktim, e interpretojme ate sipas mendimit tone te fjales paracaktim, dhe jo te asaj qe thuhet.

Ju lutem lexoji vargun me shume kujdes. Vargu nuk thote se i ka paracaktuar qe te shpetohen, por i ka paracaktuar qe te jene te ngjashem me shembelltyren e Birit te Tij.

Dmth, vargu thote qe Zoti paracaktoi qe te gjithe ata qe do besonin ne Krishtin, nje dite do behen te ngjashem me vete ate. Konkteksti i vargut nuk ka te beje me shpetimin e askujt, as me ndonje paracaktim zgjedhjeje se kush do shpetohet apo kush nuk do shpetohet.

Zoti nuk zgjedh kunder vullnetit te tij, dhe vullneti i tij eshte qe te gjithe njerezit te shpetohen. Kjo eshte mjaft e qarte ne Bibel.

Do shkruaj perseri kur te kem kohe.

[Matrix]

Une te them te drejten, ne lidhje me ceshtjen e paracaktimit, jam shume i lekundur. Kjo vjen ngaqe, me ane te llogjikes njerezore, eshte shume e veshtire te kuptojme, ashtu sic thote dhe Deshmuesi, nje gjendje pa hapesire dhe kohe.

Ka dy lloj interpretimesh tipike mbi paracaktimin:
- Nje lloj interpretimi eshte se Zoti i njeh te vetet, ndaj dhe i paracakton per ta ndjekur. Ky lloj interpretimi bazohet ne PARANJOHJEN e Perendise. Zoti e di se kush do ta pranoje Ate, ndaj dhe i rregullon rrethanat e jetes se Tij, ne menyre qe ky njeri te takohet me Zotin ne nje dite te jetes se Tij.
(Psh shembujt e Deshmuesit jane te goditur. Ai ka sjelle ketu Mateun. Une do te shtoja Simon Negrin nga Kirenea, i cili mbajti Kryqin e Krishtit. Me vone e gjejme kete Simon te jete nje nga shtyllat e kishes se Antiokise, ne mos gabohem).
Mendoj se ky interpretim sqaron dhe vargun e Timoteut ku Zoti deshiron qe te gjithe te shpetohen, por jo cdokush do te shpetoje. Kjo sepse Ai e respekton vullnetin e lire te cdokujt, qe para krijimit, pra qe perpara se te krijohet cdokush, Zoti e njeh vullnetin e tij, dhe e respekton.

Pra baze te ketij interpretimi, shkaku fillestar i shpetimit eshte njeriu, pra vullneti i lire i njeriut, te cilin Zoti e njeh qe para krijimit, dhe jo Zoti. Pra Zoti paracakton duke u nisur nga vullneti i lire i njeriut.

- Interpretim tjeter eshte se shkaku fillestar i shpetimit eshte Zoti. Zoti ka paracaktuar disa njerez qe para krijimit te botes qe te jene te Tijte. Keshtu, Ai ka vendosur brenda tyre, nje element (po e quaj element thjesht per qellime shpjegimi) qe do i beje keta njerez qe ta pranojne Krishtin. Po keshtu ka rregulluar rrethanat ne menyre te tille qe keta njerez te bien ne kontakt me Krishtin. Shkaku se perse Zoti zgjodhi disa dhe hodhi poshte disa, ngelet i pashpjegueshem nga llogjika e kufizuar njerezore.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ajo qe une mendoj se eshte shume e rendesishme te kuptohet, eshte se Zoti eshte Krijuesi i universit. Dhe si i tille, eshte Pronari Absolut i ketij Universi. Drejtesia dhe Dashuria e Tij nuk kane te bejne fare me menyren se si ky Krijues sillet me Universin, dhe me cdo krijese tjeter te Tij.

(Pra, dhe sikur te gjithe njerezit te silleshin mire, dhe Ai te vendoste t'i conte qe te gjithe ne Ferr, Ai perseri ngelet i Drejte)

Po marr nje shembull nga jeta e perditeshme.
-Ne rast se une ndertoj nje shtepi, dhe me pas e shkaterroj ate, a bej padrejtesi?
Patjeter qe jo. Nuk ka asnje ligj qe te me denoje nqs une shkaterroj shtepine qe kam ndertuar vete. Pra, une ngelem nje njeri i drejte, dhe nqs e shkaterroj kete shtepi.

Tani po marr nje shembull tjeter.
- Ne rast se une kam nje bir, dhe e vras ate, ateher une bej padrejtesi. Keshtu qe jam fajtor para ligjit dhe duhet te shkoj ne gjyq.

E njejta gje besoj se eshte dhe me Zotin. Ne e kemi pare Ate te shkaterroje boten, te vrase njerez, te djege qytete, por perseri e quajme Ate nje Zot te drejte dhe te dashur.
Pse?
Sepse vepra e Tij shkaterruese drejtohet nga KRIJESES SE VET, mbi te cilen Ai ka te drejte absolute.
Atehere, cili eshte Objekti i Dashurise se Zotit?
Ne rast se Ai s'ka treguar dashuri ndaj krijesave te veta, atehere patjeter duhet te ekzistoje DIKUSH tjeter, i Pakrijuar, i Cili eshte Objekti i kesaj Dashurie hyjnore.

Dhjata e Re na zbulon se ky eshte Biri i VETEMLINDUR i Perendise. Ky eshte objekti i gjithe Dashurise Hyjnore. Ungjijte na zbulojne se ky Bir u be njeri, dhe u quajt Jezus Krisht.
Veprat e Apostujve na zbulojne se ky Bir filloi te banoje brenda krijesave njerezore, qe filluan te quhen Te Krishtere, nepermjet Frymes se Shenjte, qe ky Bir dergoi nga Ati.
Keta njerez fillojne gradualisht te formojne Plotesen e ketij Biri Hyjnor, e Cila quhet EKLESIA (KISHA, ose "E THIRRURA JASHTE").
Tek Zbulesa, duket qarte se ne Krijimin e Ri (pasi krijimi i vjeter te shkaterrohet), Kjo NUSE do te bashkembreteroje me BIRIN.
Kjo eshte ajo qe eshte e rendesishme.

Ne tani jemi pjese e kesaj NUSEJE. Ne rast se ne kemi qene te zgjedhur per te qene pjese, apo ne rast se ne zgjodhem vete te jemi, dhe Zoti e respektoi vullnetin tone para krijimit, kjo ka pak rendesi.

E rendesishme eshte qe Zoti u kujdes per ne, qe ne te mbajme brenda Birin e Tij dhe te jemi pjese e Nuses se Birit te Tij.

[marcus1]

Jezusi zgjati gishtin drejt te gjithe atyre qe ishin te perzgjedhur prej Atit, duke ju then: eja me ndiq. Dhe kush eshte DELE do ta ndjeke Bariun.

AMEN! Kjo është e vërtetë dhe duket qartë në Bibël. Interpretimet e tjera që na janë dhënë nuk janë aspak bindëse.

Persa i perket parenjohjes dhe paracaktimit, shpesh here ne e kemi te veshtire te marim nje kuptim te plote, per faktin se jetojme ne kohe dhe hapesire. Pra mendja jone e kufizuar s'mund te shohe dhe te deshmoje ne nje plan tjeter. Por cfare duhet? Pikerisht kur ne vijme ne Krishti, kemi mendjen e Krishtit. Ky fakt do te thote: qe ne fillojme te shohim dhe te mendojme ndaj gjykimt te cdo gjeje, jo te kufizuar ne mendjen tone te mishte, por simbas mendimit te Perendise.

Mëndja jonë shpesh herë bëhet pengesë për të parë ato që Ai do të na zbulojë neve. Ai zbulohet në frymën tonë dhe jo në mëndjen tonë e cila si pjesë e mishit që është, kufizohet nga ai. Edhe një herë dua të them se në kohën e Palit shumica e besimtarëve ishin analfabetë, por kjo nuk i pengoi aspak të njohin Krishtin në thellësitë e Tij.

Por cfare ndodh mes te krishteresh? Debati mes te krishteresh, ne lidhej me parcaktimin, nuk vendoset ne kete deshmi qe vete Zoti Perendi na tregon, por vendoset ne nje kendveshtirm tjeter. Nese do te shihni me vemendje te gjitha shkrimet tuaja, ( ne lidhje me paracaktimin) mendimet perplasen ne keto pika: ata qe besojne dhe pranojne paracaktimin thone: Perendia paracakton cdo njeri ne lidhje me shpetimin ose humbjen e tij. Ndersa grupi tjeter thote: perendia nuk eshte i keq qe te paracaktoje njerezit per humbje. Pra persa kohe te vazhdoni ne kete kendveshtrim te diskutimit, ku disa thone keshtu e disa ashtu, ju siguroj se nuk do te bini ne te njejtin mendim.

Kjo është e vërtetë. Por këto lloj debatesh dhe grindjesh do vazhdojnë gjithmonë përderisa këto lloj bindjesh do vendosen më lart se vetë Krishti. Çdo të thotë kjo? Kjo do të thotë se disa vëllezër e kanë të vështirë të pranojnë vëllezër të tjerë vetëm dhe vetëm se ata kanë bindje të kundërta në këtë pikë, apo edhe në pika të tjera.

Le tju sjell nje shembull, permes te cilit do te mund tju bej te qarte se cfare do te thote paracaktim.
"Nje njeri ne fshat mbolli nja tridhjet bisqe rrushi , pasi ai ishte qefli i vererave. Mbas disa ditesh pasi ai kishte mbjelle bisqet e rrushit, i vijne ne shtepi disa miq. Ne muhabet e siper ata e pyesin:
-Sa bisqe ke mbjelle?
Dhe ai ju pergjigj: -Kam mbjelle rreth tridhjet bisqe.
Dhe ata i thone:- NE tridhjet rrenje rrush( pasi ato te rriten dhe te japin fryt) besojme se do te nxjeresh plot vere.
Por i zoti i vreshtit ju thote: VETEM NJEZET bisqe jane varjete per VERE, te tjerat jane per rrush tavoline.
Permes ketij shembulli ne jemi ne gjendje te kupojme se cdo te thote paracaktim. I zoti i vreshtit ne mbjelljen e bisqeve te rrushit, kishte PARACAKTUAR vetem NJEZET rrenje ne vreshtin e tij per vere, NDERSA PER RRUSH TAVOLINE, KISHTE paracaktuar vetem dhjete rrejne. Tani bej pyetjen: nga cili kendveshtrim jemi duke e pare paracaktimin? A nuk ishte e drejta e zoterise qe te mbillte ne vresht te tij tridhejet rrenje rrush? A nuk kishte te drejte ai qe ne tridhejt rrenje rrush, te paracaktonte njezet rrenje rrushi per vere dhe dhjete rrenje rrush per tu ngrene? Jezusi na e jep kete fakt ne parabolen e tij, ku thote: nje zoteri MBOLLI nje vresht e rrethoi me gardh, beri dhe nje vend ku do te shtrydhej rrushi per vere, ngriti dhe nje kulle, dhe me pas ja u besoi VRESHTIN e TIJ, disa vreshtareve. Nuk po zgatem me tej me kete shembelltyre, por ketu Jezusi na tregon konkretisht se, eshte Perendia ai qe ka MBJELLE VRESHTIN e Tij, dhe kjo eshte kisha e Perendise. Pra vetem Ai dhe vetem Ai ka paracaktuar ata qe do te jene te mbjelle ne vreshtin e Tij. Ne kete shembelltyre JEzusi e deshmon fare qarte pushtetin dhe deshiren qe kishte i zoti i vreshtit , ndaj prones se tij. Tani dikush mund te thote: Por nese dikush kerkon te "hyje"ne kete vresht, e ka te ndaluar? Une me plot te vertete deshmoj: ai qe nuk eshte mbjelle, nuk mund te kerkoje te mbillet, sepse nuk e zgjedhim ne Perndise, Ai na zgjedh ne. Kete gje cdo kush mund ta verifikoje shume lehte, vetem duke u nisur nga fakti: Perse disa besojne dhe ndjekin Krishtin , dhe disa nuk besojne dhe i largohen Krishtit? Kjo, sepse ata qe besojne ISHIN TE MBJELLE NE VRESHTIN E ZOTIT", prandaj dhe besuan. Prandaj dhe JEzusi tha: ASKUSH..ASKUSH...ASKUSH..ASKUSH NUK MUND TE VIJE TEK UNE, nese Ati im nuk e ka thirur.

Mendoj se është një shembull shumë i goditur. Ne jemi të zgjedhur prej Atij dhe Pali, ashtu sic e thotë edhe Dëshmuesi e thotë fuqishëm këtë gjë.

Atehere ju pyesfare jeni duke diskutuar midis njeri tjeterit, nese nuk arrini te kuptoni kete thenie te Zotit Krisht? Une e kuptoj arsyen se perse disa e kane te veshtire te pranojne paracaktimin, pasi ata mendojne dhe thone se, si ka mundsi qe Perendia i dashurise, mund te paracaktoje qe disa te shkojne ne humbje dhe disa ne shpetim? Une nga fjala profetike mesoj se, Perendia i pergjigjet perzgjedhjes sone duke mos e thyer ne asnje cast vullnetin e lire te njeriut, dhe fakti eshte se, Ai e di kete, perpara se ne te vijme ne kezistence. Se si Perendia e njeh kete gje, kjo per mua eshte ende e pazbuluar, pasi jo cdo gje na eshte zbuluar. Por fuqishem di te them se, Perendia nuk mund te beje AZGJE.. AZGJE.. AZGJE.. te padrejte dhe te gabuar. Gjithashtu fuqishem deshmoj: Perendia NJEH GJITHSHKA, dhe duke pasur kete njohuri, ai di dhe te beje paracaktimin e cdo kujt, duke u mbeshtetur ne DREJTESI.

Jam plotësisht dakort. Mëndja jonë nuk mund të kuptojë se Zoti duke na zgjedhur nuk na thyen lirinë tonë. Por një gjë dua të përsëris edhe një herë. Besimi im bazohet plotësisht në mëshirën e Tij. Nëse Ai do na linte krejtësisht të lirë, ne do ishim bërë sot Sodoma dhe Gomora. Është mëshira e Tij që ne sot jemi të Tijët, është Hiri i Tij dhe jo zgjuarsia, bukuria apo vullneti ynë. Pra ata që sjellin vazhdimisht faktin se duke besuar në zgjedhjen e Perëndisë, Ai nuk na lë të lirë, unë dua t'ju them se duhet të falenderojmë Zotin që na zgjodhi, pasi po të na linte të lirë (me kuptimin e ngushtë njerëzor) nuk do ishim të Tijët. Ashtu siç e ka thënë dëshmuesi, ne jemi të zgjedhurit e vreshtit të Tij dhe Ai e ka njohur Nusen e Tij që para themelimit të botës sepse pikërisht për këtë Nuse Krishti u therr që para themelimit të botës.

Perendia nuk pret ti njohe njerzit, duke u mbeshtetur nga veprimet qe kryen cdo njeri ne kete jete, dhe me pas te beje caktimin e tij. Veprat jane nje fakt per njeriun, qe ai te njohe permes veprash vullnetin dhe rrugen ne te cilen eshte duke ecur.

Të thuash një gjë të tillë është njësoj sikur ti veshësh Perëndisë cilësi njerëzore, pra ta ulësh atë në nivelin e një njeriu. Jo, Perëndia as nuk ka disa plane në mendjen e Tij, dhe as nuk pret t'i njohë njerëzit.

"Gezohin qe Zoti na paracaktoi per ne parajse, dhe kjo vjen vetem prej Tij dhe jo nga ne.

AMEN!

Vëlla Dëshmues, të falenderoj për shkrimin që na solle. Perëndia nuk na ka nevojë, Ai nuk ka nevojë për veprat tona. Ne bëjmë vepra jo për t'u bërë të Tijët. Ne bëjmë vepra se jemi të Tijët. Njeriu i vjetër i cili është i pisët nga natyra, nuk mund të bëjë vepra të mira. Është vetëm Njeriu i Ri që mund të bëjë veprat e mira dhe këto jo për të fituar parajsën, por se natyra e këtij Njeriu të Ri është qiellore. Dhe ky nuk ësthë tjetër veçse Krishti që banon në ne. Ai duhet të jetojë në ne, por që Ai të jetojë duhet që ne të asgjesohemi. Pa asgjesimin tonë nuk mund të arrihet kjo gjë.