Shkruani vargjet më të bukura që ju i doni

[Arcimedes]

nga Naim Frasheri

FJALËT E QIRIRIT

Në mes tuaj kam qëndruar
E jam duke përvëluar,
Që t'u ap pakëzë dritë,
Natënë t'ua bënj ditë.

[Arcimedes]

E cili shqiptar nuk i din keto vargje qe i mesonim ne abetare?

Gjuha jone sa e mire
sa e embel, sa e gjere
sa e lehte, sa e lire
sa e bukur sa e vlere

Gjuha e jone sa e mire
sa e embel, sa e dlire

Edhe kete besoj qe e dini Shqipetare te dashur

O moj Shqypni, e mjera Shqypni,
Kush te ka qitë me krye n'hi?
Ti ke pas kenë një zojë e randë,
Burrat e dheut të thirrshin nanë.

Un keto dy poezi qe i kam mesuar nga abetarja, apo gjate lendes te gjuhes Shqipe ne Shqiperi nuk i kam harruar dhe nuk do ti harroj sa te jem gjalle, sepse per mendimin tim jane poezi klasike, te thjeshta dhe shume originale, por edhe prekse.


Ne Shqiperi me dukeshin thjesht poezira, por un tani qe jam vete jashte Shqiperise e kam kuptuar dhe po e kuptoj nga dite ne dite se sa shume poezi me karakter, kuptimplotse dhe prekse Shqiptar si Naim Frasheri me shoke dikur shkruajten per ate Shqiperine e tyre dhe timen te dashur.


Kalofshi mire

[Arcimedes]

"O malet' e Shqipërisë e ju o lisat' e gjatë!
Fushat e gjëra me lule, q'u kam ndër mënt dit' e natë!"


Edhe keto vargje mu kujtuan dhe duhej qe ti shkruaja patjeter, sepse kisha shume deshire meqe mu dha rasti.

Jane poezi qe do te jetojen gjithmone brenda ne koken dhe shpirtin tim, sepse jane shume te thjeshta dhe te pastra, por edhe shume te bukura dhe kuptimplotse.


Kalofshi mire

[Periodi]

Gjeth mbi thupër
-----

Rrëke lumit
në pakthim ikim
gjeth mbi thupër drithma ime
se di
vërtetë se di
kur, ku do fundosemi.

[ana.luna]

" Oh, we're back
to the Balkans again,
Back to the joy and the pain
what if it burns or it blows
or it snows?
We're back to the Balkans again,
Back, where tomorrow
the quick may be dead,
With a hole in his heart
or a ball in his head
Back,where the passions are
rapid and red

Oh, we're back
to the balkans again!"

[WALCHIRIA]

Un ecja mbi reren e lagur ,
veshtrimi tek ti me mbeti ,
kur ti me pyete sa te doja ,
veshtrimin hodha nga deti ....

[WALCHIRIA]

Dashuria ime per ty
do te mbaroj ateher
kur nje piktor shurdh
te pikturoj zhurmen qe ben
nje petale trendafili kur
bie mbi nje dysheme kristali .......

[WALCHIRIA]

Vuaj kur te shikoj ,
te dua dhe te mallkoj ,
te dua me shum se nje jet ,
te mallkoj qe askush mos te ket .....

[Tigrimelara]

Malli i atdheut


Kur vete njeriu, i lire e i vetem, larg atdheut - viset e reja, ndryshimi i zakoneve, embelsia e udhetimit e nje mije gjera qe vihen re nder popuj te huaj, te gjitha keto ta pergezojne zemren e te bejne jo te harosh Shqiperine, po te mos te veje tek ajo aq dendur mendja. Me tutje, si ngopen syte se pari ndryshime, gazi shuhet pak nga pak. S`di c`te mungon, s`di se c`te duhet. Nje hije trishtimi ta mbulon fytyren; e, pike se pari here-here, mbastaj me dendur e me ne fund shpesh e pothuaj kurdo e kudo, kujtimi i prinderve, i miqve e shokeve, kujtimi i dheut ku u lindem e u rritem, ku qajtem foshnja e ku lozem djelm, kujtimi i atyre maleve larg te cileve nuk rron dot mire nje shqiptar, kujtimi i kombit, qe, me gjithe ca te liga qe ka, eshte kombi yne, e me teper kujtimi e deshira e etja e gjuhes sone ta shtrengojne e ta derrmojne me te vertete zemren. Ah, malli i Shqiperise, malli i atdheut te dashur, i shenjte mall e dashuri e shenjte, kush eshte ai shqiptar qe s`e ka pasur ne dhe te huaj! Duhet te jeshe jashte Shqiperise, e te jesh larg, per te kuptuar se c`force e c`bukuri te embel ka per veshet kjo fjale: Shqiperi! Ajo me e zbrazura leter, ajo fjala me e vogel,na sjell, kur vjen nga Shqiperia, nje gaz te parrefyeshem, se na sjell si nje cope te atdheut...

Nga FAIK KONICA

[Lemon tea]

Mos me shkruaj,
le te dergjemi zeheshtur, syvenitur
pyet veten, pyet zotin sa te desha zemerplot
prej mergimit tend te larget mos me thirr ti mallzhuritur
s'dua qiellit t'ia ndjej zene
kur e di qe s'ngjitem dot.