Arbëria matanë detit na kujton se ne të huaj jemi te ky dhe...


Si të komentohen këto vargje të Zef Serembes?
A thua shumica e mërgimtarëve vdesin në mërgim me mallin e pashuar për atdheun dhe shpresën se një ditë do të kthehen përseri atje?
Atdheu nuk na siguroi kushte për jetë, po ne çfarë bëmë për të ndryshuar jetën atje?
Mërgimtarët- zogj qyqesh pa fole, apo njerëz pa probleme ekonomike?
Jashtë atdheut je vetëm " i huaj" dhe person i cili duhet "shfrytëzuar".

Sa pyetje e dilema më thumbojnë kokën çdo ditë e unë kam filluar ta ndjej frigën se atdheu çdo ditë e më shumë po largohet nga unë...(?!)

Vetëm një porosi për politikën dhe politikajt e atdheut tonë:
Mos na e vrisni atdheun nga zemrat për hirë të karigave tuaja!