Lamtumire

[MI CORAZON]

Qysh je?
Ku je?
Mes cfare?
Mbi cfare?
Per ke?
Me ke?

...moj Zonje e madhe ?

Dilme moj Shqiponje fluturuese!
Dilme moj sy depertuese!
Dilme moj zemer coptuese!
Dilme moj gryk hartuese!
Dilme moj shpirt mjekuese!
Dilme moj... Dil!

Po ti bashkëngjitësh muzikën , bëhet tamam polifonike labe.
Vazhdo vështruese , vazhdoo ...!

[Veshtrusja]

Po ti bashkëngjitësh muzikën , bëhet tamam polifonike labe.
Vazhdo vështruese , vazhdooo...!

lol (do deshiroja)

[oiseau en vol]

LAZARE de BAÏF (1496 - 1547)

Lamtumirë

Të bëj nuk mundem pa zi dhe mërzi
Atë çka është mirë por ndoshta unë duhet t'a bëj.
Detyra kërkon atë çka dëshira më pengon ;
Dashuria mban atë çka arsyeja dëbon.
Një e mirë më qesh dhe tjetra më kërcënon ;
Midis të dyjave mirë është të psherëtij.
Medet ! unë dua tepër ; por frika më tërheq,
Nuk lejon që e keqja ime të zbulohet.
Në këtë torturë lamtumirë unë vij t'ju them,
Lotin në sy, gojën të mbyllur.

[Poeti]

VJEDHËSJA

1.
Vjen dhe ik
Nga jeta ime pa pra,
Shfaqesh dhe zhdukesh
Mu sikur fantazma,
Me lëndon, më vret
Duke më përqeshur shkon
Dhe përkundër të gjithave
Në zemrën time jeton!

2.
Në ëndërrat e mia je
Musafir i përhershëm
Nganjëher si engjull
Por më shpesh si djall
Lamtumirë më thua
Sërish tek unë kthen
Dashurinë ma vjedh
Dhe zemrën ma then!

[Veshtrusja]

Poeti

falemnderit shume per pjesemarrjen te kjo teme

...valet e mija ndihen shume te vogla perpara oqeanit tuaj

[Veshtrusja]

LamëTuMirë

Të duash të ikësh
Të duash të vish
.....Por ku të shkosh?

Syt hidhen këtej
Syt hidhen andej
.....Por cfarë të shohësh?

Zëmër re shpejt
Zëmër re avash
.....Por pse më fshihesh?

Ti iken, Ti kthehesh
Ti shkon, Ti sheh
oh
..........Lamtumire Hijesh.

[oiseau en vol]

Marceline DESBORDES-VALMORE (1786-1859)

MOS IK AKOMA

Ti beson, nëse bën errët,
Që nuk të shohin,
Jo më tepër sesa një tjetër hije,
Që rrëshqet mbi hapat e tu ?
Por pamja është tingëlluese,
Dhe këmba jote bën hop...
Mos ik akoma :
Nuk t’i kam thënë të gjitha !
E kujt është kjo dorashkë rozë
Që nuk është e imja ?
Çfarë parfumi të lag,
Që nuk është i yti ?
Ti qesh, por kujdes,
Buza jote zbehet...
Unë të vështroj :
Mbi zemrën tënde të fshehura
Lule shkojnë të vdesin ;
I ke kërkuar ato
Për të m’i dhuruar ?
Shih ! Hëna ndriçon
rrethimin e ndaluar...
Paqe tërbimit tënd !
Nën ngushticën e shenjtë
Që hapet për ty,
E gjora e mbuluar,
E shëmtuar ! Kjo ishte unë.
Pa thirrje, pa lutje,
Pa zë që mallkon,
Iki e para.
Lamtumirë ! Thashë gjithçka !

(Përkthyer nga UN)

[oiseau en vol]

Siméon-Guillaume de La Roque (1551-1611)

VAJTIM

Më qani, dashnorë të shtrenjtë, që qielli armiqësor
Dikur u ka shndërruar në këtë pyll të vetmuar
Në drurë dhe në lule,
Dhe ti duke qeshur, Narciz, braktise pak ujëvarën tënde,
Nëse do të shohësh nga Dashuria figurën e qartë,
Shikohu ti në lotët e mi !

Më pëlqen puna që papushim duroj,
Me këto bredha të lartë dëshira ime matet
Dhe rritet për çdo ditë.
Ky gjelbërim i bukur mban gjallë shpresën time,
Këta shkëmbinj më kanë mbushur me forcë të re,
Dhe këta zogj me dashuri.

Fundja kur të themi, duke folur mbi rrënimin tim,
Që pata zemrën për të dashuruar një bukuri hyjnore
Ku edhe zotat qenë ziliqarë,
Do të ishin dafinat për të kurorëzuar flakën time,
Dhe pastaj ky ferr ku zhytet shpirti im
Më është kaq i mirë dhe i ëmbël.

Edhe një herë, lamtumirë, gëzime të shtrenjta,
Lamtumirë bukuri të shenjta aq të mira për lutjet e mia,
Lamtumirë kënaqësi të shkuara !
O vdekje, nuk kam më frikë nga hakmarrja jote e ashpër :
Të jetosh një orë i kënaqur në puthje nga e dashura jote
A nuk është kjo të jetosh mjaft ?

(Përkthyer nga frëngjishtja, UN)

[oiseau en vol]

Pierre de BRACH (1547-?)

Dashuri, lamtumirë...

Dashuri, lamtumirë, po ndahem nga ti
Dashuri, lamtumirë, po iki, po të lë,
Nuk dua më ta dua këtë zonjë
Që më ka mbajtur kaq kohë në drithërim.

Nuk dua më ta shoh të qeshë me mua,
E lumturuar të më shohë në trishtim.
As syri i saj i bukur, që më ndjek papushim,
As nga gojë e ëmbël një betim,

As bukuria e saj, nga unë adhuruar,
As nga sytë e saj një shigjetë e lëshuar,
Nuk do të bëjnë të kthehem prapë tek ajo.

Lamtumirë pra, sy, lamtumirë pra, gojë,
Lamtumirë, bukuri, lamtumirë, shigjetë në fluturim,
Mizore, lamtumirë, tani jam në ajrin tim.

(Përkthyer nga UN&K?)

[oiseau en vol]

Gaston Couté (1880-1911)

Këngë vjeshte

Nuk të dua më siç përpara,
Po ti ?... mos më gënje kështu !...
E ndjej puthjen tënde në erë
Të bjerë siç një gjethe e vdekur.
Ç’rëndësi ka ! Thellë në drurin e ngrirë
Rrjedh akoma lëngu i përjetshëm.
Dashuria jonë sapo ka vdekur,
Të thërrasim : Rroftë Dashuria, e bukura ime !
Ne jemi aty dy të dashuruar,
Dy ! Në pyll ku dimri do të bjerë,
Por kur të lulëzojnë përshendetjet,
Ah ! sa, sa do të jemi ne ?
Katër !

Eshtë e kotë të qash
Meqë nuk na qahet...
Të tjerë galantë do të të adhurojnë,
Dhe unë kam besim në Jetën.
Sepse këtu poshtë, dashuritë janë
Siç ato krimba të kuq toke,
Që beli i ndan në copa
Një ditë, në një qoshe are.

Ska nevojë të thuash lamtumirë
Duke bërë ceremoni…
Ne do të shihemi përsëri në këtë vend
Midis gjërave të rinuara.
Ne do të takohemi, duke përkundur
Një dashuri të re unë dhe ti,
Dhe ne do të përshendesim duke kaluar
Këto dashuri : fëmijët e së tonës

(Përkthyer nga UN)