C'eshte meshira?

[nursezi]

Jashte teme!!

[I-amëshuar]

C'eshte meshira?
Produkt i triumfimit te nje shpirti te paster apo perpjekja e cdo shpirti qe kerkon te "pastrohet"?

P.S.Meshira nganjehere me duket shume e ngaterruar.

Përshëndetje

Mëshira dhe përbërja e saj në njeriun dhe pjesë përbërse e mbinatyrshme.

Unë e shoh mëshirën në dy këndëvështrime të ndryshme si pozitive ashtu dhe negative.
Pozitiviteti i mëshirës është të mëshirosh.
Negativiteti është të jesh i mëshiruar.
Në të dy rastet është i komplikuar fenomeni mëshirë.Pasi trajtohet dhe nga filozofia dhe kërkohet të dëshifrohet dhe nga psikologjia apo dhe shkenca të tjera filozofike.

Mëshirën nuk do e quaja produkt apo përpjekje ajo është një fenomen ndjenjash i kontrolluar nga fuqi mbinatyrore.

Kur them mbinatyror e kam fjalën si për hyjin ashtu dhe për kundërshtarin e tij që është djalli(simboli i së keqes).
Që ta shtjelloj mendimin në fjalë po marr disa shembuj:
"Fali atë se nuk dinë c´farë bëjnë" mëshira që kërkon Jezusi për njerëzimin në momentet e fundit të jetës së tij mbi tokë. Kemi të bëjmë me mëshirim hyjnor.
"Falë kjoftë gjaku i djalit" janë këto fjalët e babait që falë gjakun e djalit duke mëshiruar gjaksorët.
Po ashtu në poezit e Migjenit do të gjeni atë të ashtu quajturen i mëshiruar pa shpresë.

Mëshira nuk është vetëm falje apo keqardhje ajo është ndjenjë e pakapshme në realitet kërkon sdat të lartë njerëzor.
Sic thonë malësorët "BURRË ASHTË AI QË FALË E JO AI QË VRET".

[Mina]

C'eshte meshira?
-------------------------------
Meshira eshte nena e disfates!!!

[green]

Te meshirosh do te thote te pranosh qe ai dikushi tjeter ka deshtuar ne nje menyre apo ne nje tjeter. Eshte i paafte krahasuar me veten tende. Eshte me poshte krahasuar me veten tende.
Te njohesh nevojen per ndihme te dikujt, e te mos mundesh apo te mos duash ta ndihmosh...por ama te mos harrosh (e cuditerisht te gjesh kohe) "te grushtosh" krenarine e tij duke e meshiruar...
Me pelqyen mendimet e mesiperme.
Meshira eshte nje ndjenje shume e thjeshte. Nuk e kuptoj pse komplikohet duke u stolisur me konceptin e faljes prej njerezve. Me duket se lidhja mes tyre eshte ne mos jo-ekzistente te pakten e pakuptimte .

[DeuS]

Une them me mire pashira sepse meshira shume sikur nuk shtyhet-
Eshte nje pyetje interesante kjo qe po diskutohet ketu. Pergjigja e mesiperme e Mines nuk me duket shume me vend edhe pse eshte munduar te sjelli dicka te goditur. E kuptoj c'ka dashur te thote por perkufizimi nuk eshte i drejte.
Sigurisht qe kur dikush behet per meshire, te ben te kuptosh qe ka pesuar disfate. Ne kete rast viktima kerkon meshire, pra ne nje fare menyre shohim disfaten te nxjerre koken. Mos ndoshta disfata eshte nena e meshires? Dmth anasjelltasi? Une mendoj qe disfata eshte nena e meshires. Ketu flasim duke u bazuar ne rastin e personit te bere per meshire.

Ne anen tjeter, zbulojme personin i cili dhuron meshire, meshiron. Hyn gjekundi disfata tek ai? Perkundrazi, ai s'e njeh ate. E njeh, thjeshte si fenomen, e shikon te konkretizuar ne realitetin e personit qe po meshiron, por jo drejte per drejte. I frikesohet? Sigurisht! Ndoshta kjo e shtyn akoma me teper te meshiroje.

Pra ke dy njerez. Njeri meshiron dhe tjetri kerkon meshire.
Meshira, si fenomen, spikatet tek te dy rastet, por jo tek te dyja eshte nena e disfates.
Perkundrazi, ne njerin rast eshte thjeshte pjella e saj (disfates). Kalon ne distate, per tu bere per meshire! Pra ajo shprehje e thene me lart nga Mina eshte e gabuar!

Per te njohur meshiren, c'duhet bere?

I duhet bere pyetja vetes - Je njeri i meshirshem, apo i pameshirshem?
Njerez te pameshirshem mendoj se nuk ka! Mund te jete absolute kjo.
Edhe nese nuk ka meshire ndaj shumices, prape per dike do kete. Ndoshta per veten e tij do kete. Pra mjafton te kete vetem nje grimce meshire per dicka, dike dhe kjo e ben te mos klasifikohet si i pameshirshem.

Njerez te meshirshem jane te gjithe. Nje nje menyre apo tjeter, per nje arsye apo tjeter, te gjithe meshirojne. Edhe gjarpri ka meshire. Ka per klyshet e tij nese nuk ka per ty. Eshte instinkt i lindur. Edhe vdekja nganjehere eshte e meshirshme.

Pastaj menyrat sesi e intepreton kushto meshiren qe dhuron, eshte teme tjeter. Mire tha dikush me lart, qe disa meshirojne thjeshte per te grushtuar krenarine e tjetrit dhe per te rritur tyren. Eshte e vertete. Por jo gjithmone duhet pare me ato syze.

Dhe prape dalim tek pyetja, C'eshte meshira?

[Rebele]

C'eshte meshira?
Produkt i triumfimit te nje shpirti te paster apo perpjekja e cdo shpirti qe kerkon te "pastrohet"?

P.S.Meshira nganjehere me duket shume e ngaterruar.

Per mua, thjesht deshmi e keqardhjes- gje qe ndodh ne te dy rastet.

[Chingy]

C'eshte meshira?

Meshira eshte moskryerja e nje te keqe(e keqe ne kendveshtrimin e personit qe kerkon meshire)nga ana e nje personi(apo subjekti si i bjen me mire) ndaj nje personi tjeter momentalisht ne nje pozite me te ulet dhe ne nje gjendje kritike dhe e kjo e keqe varet nga personi te cilit i kerkohet meshira.Pra meshirusi ka fatet e "viktimes" se tij ne dore.

[land]

Produkt i triumfimit te nje shpirti te paster apo perpjekja e cdo shpirti qe kerkon te "pastrohet"?

Mendoj se perfundimi i ketyre dy perkufizimeve eshte i njejte, apo jo?
Njeri pastrohet, e tjetri eshte tashme i paster.[i paster]
Mendoj se disa e ngaterruan meshiren me keqardhjen qe ndihet ndaj dikujt ne veshtiresi.
Per mua, nje person qe kerkon meshire, eshte krejtesisht i denje per te "perfituar" meshire. Te kerkosh meshire dmth qe te kerkosh diçka qe je i ndergjegjshem qe nuk e meriton. E njeriu qe eshte i gatshem te kerkoje me kete ndergjegje, eshte mesè i denje per t'u meshiruar.
Ndersa, per te dhene meshire, dikush duhej te ishte teper i keq, apo i zene me urrejtje per te mos meshiruar dike qe me ndergjegje po e perul veten.
Mendoj qe meshira eshte atribut qe Zoti nuk harroi te na veshe kur na beri njerez; e derisa Zoti eshte vete Babai i meshires, atehere duhet te kemi natyre hyjnore... Pse te mos jemi te meshirshem e te tregojme bukuri te shpirtit? Fundi i fundit, te gjithe dalin para pasqyres, dikush krihet, dikush rruhet, gocat kalojne dhe ore te tera... dmth qe njerezit kujdesen per imazhin qe duan te tregojne... Pse te mos meshirojme(kur na jepet mundesia) atehere? -Duke e ditur se imazhi qe do te leme ka per te qene teper fisnik?!

[inscrite]

Nuk ka dale dhe nuk ka per te dale ndonjehere ndonje gje e mire prej nesh si njerez. Edhe me rastin e dhenies se meshires, nuk do shqetesoheshim shume te meshironim te tjeret, ne rast se nuk jemi siguruar me pare se do te na ‘shperblehet’, qofte edhe me persosjen e imazhit tone tek te tjeret, apo nese kemi qelluar te jemi njerez sadopak fetare, te na shperblehet nga Zoti. Ne fakt ne keshtu jemi. Ne japim meshire per t’u dukur me te mire, per te ushqyer egon dhe krenarine tone. Gjithcka vertitet rreth saj, me natyren tone nuk shkojme dot me larg se uni dhe krenaria jone.. Ne meshirojme per t’u dukur, per te vene ne pah virtytet dhe cilesite tona.

Ai qe eshte misheruesi i meshires, Krishti Jezus, nuk e shfaqi keshtu meshiren. Ai u zbraz nga gjithcka per te na meshiruar (edhe duke meshiruar ne kerkojme te marrim, kurre ne te vertete te japim..). Ai nuk kerkoi te vetat edhe pse i perkiste gjithcka. Nuk na e dha meshiren e Tij si lemoshe, por si shprehje hyjnore te dashurise se Tij te perjetshme per ne. Ne fakt, nese ka Te mire, nese ka Dashuri, Meshire, Paqe, apo Jete, Ai eshte te gjitha keto. Kurse ne, per sa kohe do mbetemi te vetja, nuk do mund te meshirojme, te duam, te japim paqe apo drejtesi e cila nuk vertitet rrotull nesh..

Ju uroj gjithe te mirat, por mbi te gjitha Miresine Vete, Krishtin Jezus!

inscrite

[Albo]

Burimi i meshires eshte zemra e njeriut. Meshira vete eshte pika e lotit te njeriut qe e derdh kur e kupton se veprimet e tij kane shkelur me kembe dashurine, e cila deshmohet me shume forma ne jete.

Shume nga ju me lart kujtoni se meshira e ka zanafillen tek vuajtjet e te tjereve rreth nesh. Perkundrazi, meshira e ka zanafillen tek zemra e penduar. Njeriu e njeh meshiren vetem pasi ai ka meshiruar me pare veten e tij, teksa e kupton se sa mekatar dhe i pafuqishem eshte kur perballet me tundimet e mishit dhe demonet. Nuk mund te meshirosh dike tjeter qe ben mekat ndaj teje, nese ti vete nuk je i perulur ne shpirt, perulesi qe buron nga mendimi qe ti je po aq mekatar si ai.

Pendimi te shpie ne Meshirë.
Mëshira te meson te falesh.
Falja të hyjnizon.