Emigrimi!!

[ANISSA]

EMIGRIMI



Na morri dhe ne turma qe u nis,
dhe ikem pak fshehur nga ju,
se noshta ti nene do me qortoje,
ose me lote do me mbaje te rrija ketu....


Dhe ika o nene pa bekimin tend,
pa me thene ti rruga e mbare,
te lashe aty me plage ne zemer
te lashe te brengosur,te lashe duke qare...


Dhe ty o baba,
qe gjithmone i dashur ke qene,
ta coptova zemren
dhe dhimbjet ti shtova...

Ju lutem o prinder me falni,
me prisni se nje dite do te vij,
do qajme se bashku do mbytemi ne vaj,
dhe pastaj me s'do iki,me ju do te rrij...!!!!

[shazi]

anissa me fjalen emigrimi na ke pikelluar ne zemer sepse emigrimi dikujt i ka hecur shume mire por dikujt si mua eshte katastrofe emigrimi te rrish rrugeve te botes pa dokumenta apo pa pune dhe te jetosh me ndihme sociale =me respekt sh.france

[ANISSA]

Shazi me vjen keq me te vertete me vjen shume keq! Por jeta keshtu e ka,te uroj gjithe te mirat,fat dhe suksese.Ah edhe dicka nuk e di ku ndodhesh ne France pra ne cilin qytet por dije qe je me me fat qe je aty! Sinqerisht ANISSA........

[edspace]

Shume poezi e bukur Anissa.
Eshte teme e veshtire per te gjithe neve ne kete forum dhe jane te rralle ata qe marrin guximin dhe te shkruajne ato qe ndjejne per atdheun, nenen e babane. Te gjithe jane mbushur deri ne gryke me dhimbjet e emigrimit dhe i shmangin poezite si kjo tendja.

Suksese per poezine.

[ANISSA]

Faleminderit Edi!Me te vertete e vehtire eshte te shkrush poezi te tilla dhe une kete e kam shkruar para 6 vjeteve duke pasur parasysh dhimbjen e madhe qe na mbart emigrimi. Te them qe s'kam derdhur lot kur e kam shkruar gaboj...por nuk eshte as turp te them qe kam derdhur madje shume dhe kjo eshte fisnikeri dhe dashuri per te afermit tane!
Ju uroj gjithe te mirat

[edspace]

Ketu jane disa poezi qe i kam shkruar me pare ne forum.


-----------------
Kurbeti
-----------------
Kurbeti, ky fat i zi
Shqiptarit i vjen në shtëpi
Nga gjiri i nënës rrëmben një djalë
Babait i thote nje fjalë

"Burre i urtë, ti o plak
Mbulo kokën me jatak.
Qaj ti qaj, vetëm rënko
Djalin tënd mos e kërko"

Hipur mbi një kalë
Kurbeti dhe një djalë
Natë e ditë udhëtuan
Nga shtëpia u larguan
Nën' e Bab' i harruan.

U rrit djali, u bë burrë
Në shtëpi nuk u kthye kurrë
Qante nëna për një fjalë
Luste Krishtin për të vetmin djalë

"Zot i madh. A më dëgjon?
Birin tim a e shikon?
Nga kurbeti pse se shpëton?
Bëja ëndrrat shkrumb e hi
Që të kthehet në shtëpi.

Kur të hajë me lugë të artë
Kujtoi bukën e thatë
Kujtoi ditët e fëmijërisë
Kujtoi derën e shtëpisë
Hapi sytë, zgjoje nga gjumi
Mos e lër në skllavëri.
Fali një grusht me dhe,
nga e bukura Shqipëri."



-----------------------
Tre nete
------------------------
Në mërgim pesë vjet kaluar
Bëra çdo gjë për të harruar
Por shpirti nuk donte të dëgjonte
Dhe veç me endrra më torturonte

Natën e parë në Vjosë u zgjova
Të gjithë shokët i takova
Këmbët mbi zall i përvëlova
Cipat e lëkurës i ndërrova

Natën e dytë Dhëmbelin e ngjita
Dhe kur zemrën ja arrita
Nën hijen e rrapit unë pushova
Me ujë burimi etjen e shtova
Me bilbilat një këngë këndova
Me bukë e djathë shpirtin gëzova
Çava dy kokra kacka, bajame e lajthi
Këputa një degë me thanë, villza dhe man të zi

Natën e tretë në shkollë u zgjova.
Përpara klasës në orën e leximit
Duke recituar vjershën e Naimit
Të gjithë mua më vështronin
Prisnin që të gaboja
Gjuhën e nënës ta harroja
Por vjershën e mbarova
dhe Naimin e nderova
Në bangën time shpejt u ktheva
Librin e leximit ne gjoks e mbërtheva
Kur mbi bangë inicialet i pashë
Endrrën përgjysëm e lashë
Hapa sytë, shpirtin zhgënjeva
Mërgimin e urreva

Kur do shërohet Shqiponja e zezë?
Nga foleja të dalë
Në gjithë botën të fluturoj
Shqiptaret në krahë ti marrë
Në gjokset e nënave ti lëshoj
dhe plagët ti shëroj.




----------------------
Vendlindje
----------------------

Erdhi dita për tu larguar
U ngrita duke rënkuar
Doli dielli më bekoi
U zgjua Dhëmbeli, më përqafoi
Filloi Vjosa të qante me lot

"Po ku vete kot më kot?
Mos harrove ku ke qarë
ku ke qeshur, ku je larë.
Ke pirë ujë nga duart e mia.
Kam pirë gjak nga plagët e tua.
Me valë të kam përkëdhelur.
Flokët ti kam përdredhur.
Me zall e rërë të kam gëzuar.
Kokë e këmbë të kam pastruar.
Me gropa të kam frikësuar.
Me shkëmbinj të kam qortuar.
Cipat e lëkurës më ke dhuruar.
Dhe une vetëm të kam dashuruar."

Ngriti supet dhe Dhëmbeli.
Dëgjoi Vjosën dhe morri flakë.
Shkriu borën, ngriti kokën.
Më goditi me një shuplakë.

---------------------------------------------

Shpresoj se te kane pelqyer. Nuk jam poet dhe mbase nuk jane poezi por ndjenjat pas atyre qe kam shkruar jane te thella.

[ANISSA]

Jashtezakonisht te bukura!!!Mendoj se nuk ka nevoje te jesh poet qe te shkruash ate qe te ndjen shpirti! E vetmja gje eshte te marresh nje cope leter, nje stilolapas dhe te shkruash ato qe te thote zemra, ato qe me te vertete i ndjen dhe te kenaqin kur nje dite ulesh dhe i lexon.........!!!!!!!! A nuk eshte me te vertete mrekulli kur ti lexon ato qe ke ndjere dhe vazhdon te ndjesh per prindrit, per familjen,a nuk mrekullohet njeriu kur shef qe brenda tij egziston dashuria dhe krenaria per vendlindjen???Une them se po...!
URIME EDI!

SINQERISHT ANISSA!!!

[edspace]

Faleminderit per fjalet e bukura Anissa.

[Augert Rakipi]

Cecili prej nesh mban një gur mbi kurriz.. dikush më të vogël, dikush më të madh!
Hallet që na i sjell fati ynë (i bardhë apo i zi) nuk janë më të vështira nga ç´mund të zgjidhim ne vetë!

[ANISSA]

C'do problem e ka nje zgjidhje,qofte kjo e vetmja zgjidhje apo nje nder shume zgjidhje te mundshme...!!!E vertete eshte hallet tona s'na i zgjidh kush,por ka momente kur ndonjehere ke nevoje per advajzen e dikujt. Kur je i konfjuzuar thua "s'ka rrugedalje"dhe ndihesh pesimisit...mallkon diten qe ke lindur!Por perseri te duhet te gjesh forca ne vetvete se jeta s'mbaron me kaq...!!!
Faleminderit Augert Rakipi

Dhe per ty Edi ne lidhje me komplimentet "E verteta eshte gjimone e vertete"

Sinqerisht Anissa!