Para ca ditesh po ndiqja nje nga edicionet e kahershme (qershori i vjetshem a diēka e tille) te nje prej programeve te shumepelqyer: "Portokalli".
Me beri pershtypje diēka. Personazhi i famshem "Gjin" mbas nji dialogu me Gon Llaken, shume i revoltuar me diēka qe asnje s'mund ta marre vesh i keput nje nga ato te zakonshmet: "Oh ju dh....fsha mu n'Portokalli". Por nuk mbetet me kaq ēudia e kesaj "batute". Nuk vonon shume dhe fillojne e ndihen duartrokitjet e salles. Shfaqja ishte ne nje salle te madhe, tek Pallati i Kongreseve, ne mos gabohem.
Habitet njeriu kur e degjon qe diēka e tille te thuhet kaq haptazi por ato durtrokitjet ishin edhe me te habitshme.
1) Ai shikues a ka ardhur per te pare Portokalline? PO. E si e ben Portokalline, e dh...t, ia jep atij shikuesi dhe me ne fund merr duartrokitje? Absurde.
2) Ne fillim fajesoja skenaristet per k'to gjera te papelqyshme por me duket se nuk kane faj. Ky popull kete pelqe dhe keto i japin. Ky popull keshtu eshte dhe keshtu sillen.
Gon Llaka e ka thene shume bukur ne fakt, duke mbrojtur vendin ku ha buken: "Banalitetin nuk e solla une, ate e gjeta mes jush."
Tashi ju si mendoni? A kemi te bejme me nje popull pa kulture e banal qe i serivret diēka sipas shijeve te tij apo nje popull te lodhun qe ha ē'ti japin e s'ka fuqi qe te ngreje koke? Apo diēka tjeter...
Krijoni Kontakt