Kadare, i madh apo i famshem?

[macia_blu]

ornament, nje muah..se te lexova me vonese mbasi po i pergjigjesha asaj letersise 76.
dhe pas muah, te falenderoj...!
elmacia...pse jo! lol

[Shën Albani]

Ky zotri vuan nga paranoja dhe per mossuksesin e tij letare fajet i paska Kadare. Zakonisht njerzit e falimentuar nese nuk arrijne sukses ´ne menyre konstruktive, namin e kerkojne duke prishur permendore dhe mendojne se permendore rrenohen me masturbim oral!


Macia Blu,

e rishikova edhe nje here ate shkrim dhe me beso se ne shkimi te pare duket i sinqerte, pos pas atij sinqeriteti fshihet nje synim djallezor dhe krejtesisht medikoer....

Shfrytezon skena te ndryshme te cilat i hyjne ne perdorim per ta peforcuar hipotezen e tij, por ato skena jane te ceketa dhe nuk jane reale, me teper imagjinate e tij.

Nese ai mendon se Kadare u zgjodh per shkak te ekzotizmit, kjo lehet rrezohet! Pse u zgjodh Kadare, e jo dikush tjeter, ky nuk ishte shume terheqes per Perendimin se kishte edhe funksione partiake...
Se pse nuk i pergjigjet askush, kjo eshte plotesisht me vend, apo mund t´i pergjigjet dikush i nivelit te tij, por jo i nivelit te Kadarese.
Kete po e them duke u barazuar ne R.Qosen se shume here ka pasur kritika te tilla e deri te etiketimi si tradhetar! Nese nje njeri i pergjigjet nje mistreci e trazovaci, atehere rritet vlera e tij dhe vihet ne poziten qe nuk e meriton, jo me letersi.
Ai kritikuci ngritet larte dhe padyshim se qellimi tij ka qene te hape nje debat dhe keshtu te ngritet larte. Ai ka dashur te lavderohet ne stilin e bajraktareve : Une isha i pari qe e godita rende DHE E EPRPLASA PER TOKE!
Pervec kesaj disa gazeta gjermane gjithmone kane perkthyer shkrimet negative per Kadaren. Ka ne disa redaksi nje interes te madh sa i perkte shkrimeve negative per ate, sepse Cmimi Nobel nuk ka perfunduar. Ky cmim eshte politizuar edhe mjaft. Se e meriton Kadare, kete e kam lexuar jasht, prej kritikeve te jashtem dhe nuk ka qene iluzion marrja e atij Cmimi, sidoqofte Kadare mbetet i madh dhe i famshem, me Cmim apo pa te!

Ja disa shembuj qe flasin per cektesine e tij:

"I mbrojtu nga flagna te tana kopukesh e servilesh, i mbeshtetun e i mbuluem prej gjithefare epitetesh qe do te ishin te teperta edhe per heroin tone kombetar ai ia ka dale mbane der edhe mbas viteve '90 me e ruejt zyrtarisht-po e perseris zyrtarisht-poziten e shkrimtarit ma te madh shqiptar."

Po vlersimet pozitive nga jasht ku do t´i radhise ky zotri, te falanga apo te SERVILET!? Cafer servilesh ishin perendimoret qe lavdruan Kadaren deri ne qiell. Sapo te kem kohe do t´i sjelle shkrimet ku Kdare numrohet si romansier i nivelit boteror, jo evropian!

Ja injoranca dhe demagogjia tjeter:

"Ka qene i vetmi shkrimtar i diktatures qe ka plotesue te gjitha kriteret e duhuna dhe qe ka pague te gjitha haracet e kerkueme. Mandej per asnje cast nuk e mohojne se aso kohe ishte edhe me i talentuem."

Mu kete lloj shkrimtari e urren PErendimi dhe sikur te mos ishte arti i tij i rrefimit aq solid, Kadare mu per kete nuk do te perkthehej ne Perendim! Mirepo ketij zotriu i sherben per shpjegime te brendshme-!

Ja pordhaxhiu pordhet perseri :

"4. Ne numrin e pafundem te intervistave te tij, Kadare flet mbi politiken, sociologjine, etnografine etj, po kurre, kurre mbi letersine e mbi sekretet e artit te shkruem, ashtu si koleget perendimore."

Ky pordhaxhi deshiron qe Kadre te flase ate qe ky deshiron e jo ate qe mendon se duhet te flase vet Kadare.
Cilet jane ata autor qe flasin per artine te shkruarit. Ky eshte demgog i persosur.
Une shkrimtaret e medhenje nuki kam degjuar te flasin se si shkruhet vetem nese pyetja ka qene eksplicite. G.Gras gjithmone ne intervista mirret me shoqerin gjermane dhe kritkon apo jep leksione. Kjo eshte krejtesisht e rendomte te shkrimtaret e medhenj. TE tille kane qene edhe Prust, Prevert e Camus, e pse ky deshiron qe Kadare te beht sic deshiron mjerani, une nuk e di!

Te shikojme me poshte se po beje nje rilexim te shpejte:

"7.Perkthime te letersise tone ne gjuhe te huej. Padyshim qe per perkthimin e autoreve te tjere ne gjuhe te hueja, Kadare perban nje pengese serioze, ngaqe per te konkurenca ka qene dhe mbetet dicka e besdisshme."

Si mund Kadare t´i pengoje perkthimin e tjereve, kur ata tjeret mezi i shesin ne SHqiperi 500 libra. A mendon ky zotri se Perendimi hane kashte dhe do te bleje librat qe as ne Shqiperi nuk kane vlere ??? Dhe kush mund ta pengoje letersine e vertete ? Askush, letersia e vertete shperthen kufij, kete e dijme qysh nga Greqia e vjeter....

Ja gomarlleku tjeter:

"8.Tue pase qene shkrimtare i diktatures, fakt te cilin s'kam ndermend ta paraqes si dicka negative, Kadare i ka ba te vetat edhe metodat e diktatorit. Mendoni pak, sikurse nje njeri, tue dashte me sakrifikur veten do ishte perpjeke me e godite Enver Hoxhen. "

Shqiperia i kishte burgjet plot me njerez qe kishin goditur Enver Hoxhen. Ky mjeran e di se cka ndodhte pas nje goditje. Ata qe i treguan ballin E.Hoxhes jane vetem numra statistikore, faqe e zeze e komunizmit.
Po tash shtrohet pyetja : ME mire do te ksihte qene per ne Me nje emer me shume ne burgje, apo me nje letersi qe na ka lene Kadare?
Per Kelemdnin do te kishte qene me mire sikur Kadare te kishte qene i burgosur se keshtu sipas tij do t´i hapej rruga artit te vertete, sepse Kadare ishte diktator dhe po pengonte letraret e medhenj si Kelmendi!

Ja po citoj edhe nje idiotizem te tij dhe nje urdher se cka duhet te beje Kadare:

"11. Kadare nuk flet per letersine e sotme shqipe.
Kjo, ose ngaqe nuk mund ti lexoje librat e autoreve qe shkruejne pa lejen e tij, ose asht i fiksuem ne idene e te qenit misherimi i vetem i letersise shqipe. Kadare e don Shqiperine, edhe pse sipas menyres se tij, porse letersine e saj e sheh si dicka te tepert dhe te panevojshme. Simbas tij per kete vend te vogel dhe te varfer, nje shkrimtar-ai vete- asht ma se i mjaftueshem"

Mbani mend Kadare nuk flet per letersine e sotme Shqipe? Cka kerkon kukuvriqi. Kukuvriqi deshiron qe Kadare te flase per ate, kjo eshte deshira e tij, ndjehet i injoruar dhe me koplekse inferioriteti dhe nese nuk behen i famshem me libra behem me etiketime. Kjo eshet psikologjia e tij!
Po Kadare nuk mirret me antologjine e LEtersise shqipe, po ky zotri kerkon se cka duhet te beje Kadare si te flase dhe kur te flase. Ky eshte pervers! Ky eshte komunist i trullosur!

Dhe pse ky gomar thot se Kadare mendon se eshte i mjaftueshem per kete komb dhe mirret me sepkulime infantile.

Cka deshiron ky mjeran nga Kadare. Ne tere shkrimin e tij miiret me ate se si duhet te mendoje Kadare, cka duhet te flase ai , si duhet te mendoje dhe kur duhet te mendoje, cka duhet te shkruaje dhe kur duhet te shkruaj dhe ky e din se cka mendon Franca e rrugaceve per Kadaren, por nuk ka guxim te mirret me mendimet e akademise franceze psh. Ky pernjemend me ate shkrim ka dashur te behet tutor i Kadarese. Ky zotri e paska trurine gufuar dhe vezet e zbrazeta!

Njeri i hidhet ne qafe DHE KERKON QE Kadare te mirret me politike, tjetri i kerkon mendimin per politik, tjetri per film dhe ky mjeran do ´ia hedh fajin per tere letersine shqipe dhe deshiron ta obligoje se si duhet te flase, rrjedhimisht si duhet te meodnoje.
Qosaj do t´ishte pergjigjur keshtu: Ju po me thoni pse je burre e nuk je grua!!?
Cektesi me medikore nuk kam lexuar, jo vetem mediokre, por tendencioze. Me kujton kur nje kosovar ne nje gazete i drejtohej R.Qosje me keto fjale: " Pse nuk je bere doktorr si baba im , por mirresh me shkrimin e perrallave!"


Nuk do ta vazhdoje me gjate se keta gomare nuk duhet te mirren serizisht. Shkrimin qe ka shkruar ai; NUK E ka shkruar per Shqiperine, po me kete ka dashur te degjohet jasht, si nje alternative e madhe e Kadarese,e ky eshte pordhaxhi sic thua Ti me larte !

Prodhaxhi i ndyte me tendeca komuniste dhe deshire dirigjimi te njerzve!

O njerez, Kadare eshte nje njeri, nuk mund te kerkohet cdo gje prej nje njeriu. A nuk ju duket se nga ky njeri po kerkojme perfeksionin e Perendive ?
Ai nuk mund te jete cdo gje ne te njejten kohe dhe nuk eshte Perendi i pagabueshem. Ai po len Shqipersi nje letersi te nivelit boteror DHE PER KETE DUHET TA FALENDEROJME! Nese KElmendi ka bere me shume se Kadre per Shqiperine, atehere rrofte Kelmendi se shqiptaret e mire jane ata qe bejne dic per atdheun, e jo POCKA ZILIQARE!

[Emigranti]

-Pse e shajne kaq shume katolicizmin? - e pyeten nji prift katolik qe ka bere nja 30 vjet burg ne kohen e diktatures.
- Kumllen e mir e gjujn me gur - qe pergjigja.

Tashti zotni Shpetimi na e paska mush strajcen me gure e paska dale me gjujte kumllen e mir, jo po e amel, jo po me lang, jo e madhe, po e famshme. E ka thene bukur nji aty, le te na japi ndonji roman, a novele ne vend te gureve per Kadarene. Shkrimi nuk meriton te quhet shkrim kritik, shkrimi eshte nje jargosje qellimkeqe. Pse me doemos kush thote se Kadare eshte shkrimtari me i madh shqiptar, duhet te jete "proletar me djerse", ose "intelektual" i ironizuar prej aristokratit shijeholle shtate brezash Shpetimi i Kelmendajve. Po ai qe thote psh Petro Marko eshte shkrimtari me i madh shqiptar, ose GJergj Fishta, ose Poradeci etj. etj. ne cfare raporti qendron me Shpeton. Se psh Shpetua nuk na ka thene se cilin mban per shkrimtarin me te madh shqiptar, mbase nga qe thelle thelle ne ate mendjen e tij i flakeron shkendija masturbuese "Ah, une jam shkrimtari me i madh shqiptar" dhe frap drejt e ne orgazem. Tani une e kuptoj qe Shpetos nuk i mungon zgjuarsia prej fshatari dinak, me fal fisniku fshati, dhe me ate shkrimin per Kadarene i ka marre masat se e ka bere si puna e atij qe thote kush me shan mua nga nona, une e kam share nga motra, dmth kush del e mbron Kadarene nga keto qe kam then une eshte i tilli e i ketilli. Mua nuk me plas nga kjo ane. Une di te them qe kur dilnin ne qarkullim librat e Kadarese qe moti, pa na i imponuar njeri nuk i lexonim, po i perpinim. A eshte ridimensionuar figura e tij si shkrimtar pas 90-s. Pa dyshim qe po, por qe te besh analiza te ketij lloji, duhet t'i kesh ***** kubike, jo ti kesh si caraca Kelmendi. Shkurt muhabeti, duan apo s'duan ca belbezimtare si puna e Shpetos, Kadareja ka nje nga vendet me te nderuara te letersise shqiptare. Tani, per ca eshte me i madhi, per ca eshte i dyti apo i treti, kjo nuk besoj se ka ndonje rendesi, se letersia dhe arti eshte edhe pune shijesh, apo jo?

[macia_blu]

alban, se cfare qellimi ka patur shpetua... me duket se kam thene diku kur po flisnim bashke. Dhe beso e kam thene kete qe ende pa e lexuar shkrimin pasi nuk me kishte ardhur edhe gazeta nga ku une e solla shkrimin e tij ne forum, gje per te cilen nuk kam bere keq besoj ose nuk kam sjelle deme as kadarese as lexuesve. (jam akoma nen ate bindje per qellimin e botimit te shkrimit te tij). Se si shkruan kelmendi ende nuk e dime, por sido qe te shkruaje ai, nuk ma marr mendja se do te shkruaje dot si dhe sa kadareja. (ndoshta edhe ai vet e di nje gje te tille) lol
e kemi thene edhe nje here, me ose pa mendime te sidoparaqitura e nga kushdo te paraqitura kadarea e ka siguar ate qe nuk i rrezikohet kollaj. Dhe nuk e ka siguruar me sy mbyllur, dmth qorrazi , te dale ku te dale.

emigrant, e di qe me ke kenaqur vertete?!
te pershendes!


hej alban; ty nuk te pershendes jo se nuk te pershendes... as se ahrroj, por thjesht e di qe mund te jemi gjate bashke ketu.
pra me kupto...lol

[macia_blu]

emigrant se harrova;
Ate te shembullin e katolicizmit e ke vene diku ku nuk e ka funskionin tamam.
Jo per gje, por nuk kemi si te pergjithesojme gjithe sharjet per kadarene si per katolicizmin, pasi kadareja me se shumti lavderohet, admirohet, adhurohet, vleresohet. Dhe fare pak ose aspak shahet.
(eshte bukur te jesh kumbull e mire e te gjuhesh qofte edhe me gur)..lol
por edhe nese je gjuajtes i kumbulles se mire nuk eshte gjithmone vetem keq, tek e fundit kumbulla qe ke zgjedhur te gjuash eshte e mire. Pra kjo ishte e pranueshme per rastin ne fjale.
lol

[Shën Albani]

Shkrimi ishte nje revolte e tij e brendhsme edhe ate personalisht kunder Kadarese.

Eshte mire te sillen edhe shkrime te tilla, me to nuk demtohet askush, pos ndoshta Shpetimi humb simpati!

[Shën Albani]

Kadare te amazon.com




Ismail Kadaré (1936- )



Albanian writer, frequently mentioned as a candidate for the Nobel Prize in Literature, a leading figure of Albanian cultural life from the 1960s. During the terror of the Hoxha regime, Kadaré attacked on totalitarianism and the doctrines of socialist realism with subtle allegories, although as a committed Marxist he officially supported the liberation of Albania from its backward past. Among Kadaré's best-known works is The General of the Dead Army (1963). In the story an Italian general is immersed in his absurd and gruesome mission in Albania. He never realizes that he is as dead as the fallen soldiers of past wars.

"The bodies of tens of thousands of soldiers buried beneath the earth had been waiting so many long years for his arrival, and now he was here at last, like a new Messiah, copiously provided with maps, with lists, with the infallible directions that would enable him to draw them up of the mud and restore them to their families. Other generals had led those interminable columns of soldiers into defeat and destruction. But he, he had come to wrest back from oblivion and death the few that remained. He was going to speed on from graveyard to graveyard, searching every field of battle in this country to recover those who had vanished. And in his campaign against the mud he would suffer no reverses; because at his back he had the magic power conferred by statistical exactitude." (from The General of the Dead Army)
Ismail Kadaré was born in the museum-city of Gjirokastra, in southern Albania. His father worked in the civil service. Kadare grew up during the years of World War II, witnessing the occupation of his home country by fascist Italy, Nazi Germany, and the Soviet Union. He attended primary and secondary schools in Gjirokastra, and went on to study languages and literature at the Faculty of History and Philology of the University of Tirana. In 1956 Kadaré received a teacher's diploma. He also studied at the Gorky Institute of World Literature in Moscow.

In 1961 Albania broke with the Soviet Union, and finally with all other countries, including China. From the cultural standstill arose a new generation of writers, among them Kadaré, Fatos Arapi, and Dritëro Agolli, who was for many years head of the Albanian Union of Writers, although his work was occasionally felt to be out of touch with the party line. In Albania Kadaré first won fame as a poet. Writers hostile to Hoxha suffered persecution. Kadare's attitude to the Hoxha regime was ambiguous. His first novel, Gjenerali i ushtrisë së vdekur (1963, The General of the Dead Army), is a study of postwar Albania and begins in a pouring rain.

The general of the title is on a mission to Albania, years after the occupation and war, to dig up and repatriate the bones of his fellow soldiers, who had died in the country during World War II. "I have a whole army of dead men under my command," he realizes bitterly. Before completing his work, the general suffers a nervous breakdown in a wedding feast. Dasma (1968, The Wedding) was well received in Albania. The heroine of the novel, a young peasant girl, is rescued from a traditional arranged marriage by factory work. She meets and marries a man she loves, thus breaking the traditions.

Kadaré served as a delegate to the People's Assembly in 1970 and he was given freedom to travel and to publish abroad. Kadaré's Chronicle in Stone (1971) was praised by John Updike in The New Yorker as "sophisticated and accomplished in its poetic prose and narrative deftness". In Kështjella (1970, The Castle), a story of Albania's struggle against the Ottoman Turks, and Ura me tri harqe (1978, The Three-Arched The Bridge), an account of the events surrounding the construction of a bridge across a river, Kadaré depicted the feudal Albania. After offending the authorities with a politically satirical poem in 1975, he was forbidden to publish for three years. In Broken April (1978), a story about the blood feud, Kadaré returned to one of his favorite themes - how the past affects the present. "Gjorg came out of the concealment and walked towards the body. The road was deserted. The only sound was the sound of his own footsteps. The dead man had fallen in a heap. Gjorg bent down and laid his hand on the man's shoulder, as if to wake him. 'What am I doing?' he said to himself. He gripped the dead man's shoulder again, as if he wanted to bring him back to life. 'Why am I doing this?' he thought."

Nënpunësi i pallatit të ëndrrave (1981, The Palace of Dreams) was a political allegory of totalitarianism, set in an Ottoman capital. The central character is a young man, Mark-Alem, whose job is to select, sort, and interpret the dreams of the imperial populace in order to discover the "master-dream" that will predict the overthrow of the rulers. The basically humorous novel for others than the Albanian authorities was almost immediately banned after its publication. In 1982 Kadaré was accused by the president of the League of Albanian Writers and Artists of deliberately evading politics by cloaking much of his fiction in history and folklore.

Hoxha died in 1985, and his successor, Ramiz Ali, was a less powerful figure. In October 1991, a few months before the collapse of the communist regime, Kadaré emigrated to Paris where he has lived with his family ever since. Koncert në fund të dimrit (1988, The Concert) was considered the best novel of the year 1991 by the French literary magazine Lire. The story is laid against Albania's break with China. In exile Kadaré has expressed his disappointment and bitterness. La Pyramide (1992), written in French, was set in Egypt in the twenty-sixth century B.C. and after. In the novel Kadaré mocked Hoxha's fondness for elaborate statutes, the pyramid form also reflecting any dictators love for hierarchy.

For further reading: Ismail Kadare, le rhapsode albanais by Anne-Marie Mitchel (1990); Eric Faye: Ismail Kadare by Eric Faye (1991); Contemporary Albanian Literature by A. Pipa (1991); Ismail Kadare by Fabienne Terpan (1992); Uviversi letrar i Kadaresë by T. Caushi (1993); Kadareja i panjohur by E. Naumi (1993); Ekskursion në dy vepra të Kadaresë by I. Zamputi (1993); Një fund dhe një fillim by R. Elsie (1995); World Authors 1985-1990, ed. by Vineta Colby (1995); Studies in Modern Albanian Literature and Culture by R. Elsie (1996); Pengu i moskuptimit by S. Sinani (1997); Encyclopedia of World Literature in the 20th Century, vol. 3, ed. by Steven R. Serafin (1999) - For further information: Ismail Kadare - The Three Acts of Kosove Tragedy by Ismail Kadare - Note: Kadaré's birthdate is in some sources Jan. 28, 1936 or Jan. 26, 1936. In this calendar: Jan. 27, 1936.
Selected works:

Frymëzimet djaloshare, 1954
Ëndërrimet, 1957
Shekulli im, 1961
Gjenerali i ushtrisë së vdekur, 1963 - The General of the Dead Army (trans. by Derek Coltman)
Përse mendohen këto male, 1964
Vjersha dhe poema të zgjedhura, 1966
Qyteti i jugut, 1967
Dasma, 1968 - The Wedding
Motive me diell, 1968
Kështjella, 1970 - The Castle
Autobiografi e popullit në vargje dhe shënime të tjera, 1971
Kronik‘ n‘ gur, Tirana, 1971 - Chronicle in Stone
Dimri i vetmisë së madhe, 1973
Linja të largëta, shënime udhëtimi, 1973
N‘ntori i nj‘ kryeqyteti, Tirana, 1975
Poezia shqipe 28, 1976
Koha, vjersha dhe poema, 1976
Emblema e dikurshme, tregime e novela, 1977
Dimri i madh, 1977 - The Great Winter
Ura me tri harqe, 1978 - The Three-Arched The Bridge (trans. by John Hodgson)
Prilli i thyer, 1978 (published in Gjakftohtësia, 1980) - Broken April
On the Lay of the Knights, 1979
Poezi, 1979
Buzëqeshje mbi botë, 1980
Gjakfohtësia, 1980
Autobiografia e popullit në vargje, 1980 - The Autobiography of the People in Vers
Kush e solli Doruntinën, 1980 - Doruntine (trans. by Jon Rothschild)
Nj‘ dosje p‘r Homerin, 1980
Sjell‘si i fatkeq‘sis‘, 1980
Viti i mbrapsht‘, 1980
Krushqit jan‘ t‘ ngrir‘, 1980
Vepra letrare, 1981-89 (12 vols.)
Nënpunësi i pallatit të ëndrrave, 1981 - The Palace of Dreams (trans.by Barbara Bray)
Koha e shkrimeve: tregime, novela, përshkrime, 1986
Koncert n‘ fund t‘ dimrit, 1988 - The Concert
Eskili, ky humbës i madh, 1990
Dosja H: roman, 1990 - The file on H. (translated from the French of Jusuf Vrioni by David Bellos)
Ftesë në studio, 1990
Migjeni ose uragani i ndërprerë, 1990
Ardhja e Migjenit në letërsinë shqipe, 1991
Ëndërr mashtruese, tregime e novela, 1991
Ardhja e Migjenit n‘ let‘rsine shqipe, 1991
Printemps albanais, 1991
Nga një dhjetor në tjetrin, 1991 - Albanian Spring
Përbindëshi, 1991
Invitation a l'atelier de l'ecrivain suivi de Le Poids de la Croix Paris, 1991
Pesha e kryqit, 1991
Nata me h‘n‘, 1992
La Pyramide, 1992 - The Pyramid
Oeuvres, 1993-94
Vepra, 1993-94
Noël, une anthologie des plus beaux textes de la littérature mondiale, 1994
L'ombre, 1994
Albanie, 1995
La legende des legendes, 1995
Visage des Balkans, 1995
Dialog me Alain Bosquet, 1996
Shkaba, 1996
Spiritus, roman me kaos, zbulesë dhe cmërs, 1996
Kasnecet e shiut, 1997
Kushëriri i engjëjve, 1997
Poèmes, 1957-1997, 1997
Kombi shqiptar në prag të mijëvjeçarit të tretë, 1998
Tri këngë zie për Kosovën, 1998 - Elegy for Kosovo (trans. by Peter Constantine)
Ikja e shtërgut, 1999
Qorrfermani, 1999
Vjedhja e gjumit mbretëror: tregime, 1999
Ra ky mort e u pamë: ditar për Kosovën, artikuj, letra, 1999
Breznitë e Hankonatëve, 2000
Lulet e ftohta të marsit, 2000 - Froides fleurs d'avril (trans. by Jusuf Vrioni) - Spring Flowers, Spring Frost
Princesha Argjiro, 2001
Unaza në kthetra: sprova letrare, shkrime të ndryshme, intervista, 2001
Shqiptarët në kërkim të një fati të ri: sprovë, 2001




--------------------------------------------------------------------------------
© 2000

[macia_blu]

alban, flm
ti kujton se une nuk e kam pare kete faqe?
alban jo tegjithe ata qe e kritikojne (nese e kritikojne ) kadarene duhet te besojme se ose nuk e duan ose nuk e vleresojne ose per me keq nuk e njohin fare.
...
megjitheate lind pyetja, pse per kadarene (ne rastin kritik dhe ne raste kritikuese) me patjeter duhet te jene njerez te famshem, te medhenj, ose intelektual ne ZE. Dhe jo edhe nje lexues krejt i zakonshem, psh dikush qe ka mundur dhe ka ditur ta lexoje kadarene, nje mesues i thjeshte i gjuhe -letersise , apo qofte nje inxhinier, apo mjek, apo...thjesht nje lexues?
Pse duhet ta paragjykojme, mendime kritike nga lexues jo me fame dhe shqiptare. Pse duhet te referohemi kaq shume ne ate qe thone te tjeret(te huajt ne kete rast per kadarene)
Kadarea sigurisht nuk ka nevoje per avokate(qofshin keto vendas apo te huaj) . Pse u dashka marre si referim baze per te njohur kadaren e per te folur per te, pikerisht nga bota?!
(keto pyetje i shtroi pa patur fare qellim te mbroj ate te kelmendajve)

[macia_blu]

ndersa per ate qe quhet mirnjohje per kadarene, nuk kam si te mos e kem kete ndjenje Mirnjohjeje, se sikur kadareja thjesht ti kishte kopjuar gjithe ate numer librash qe ka shkruar do te ishte nje pune kolosale e jo me qe i ka krijuar.(prodhuar)

[Shën Albani]

MAce e nderuar


cdo njeri ka te drejte te thoje mendimine vete, mirepo jo cdo njeri mund te futet ne polemik me nje njeri te madh. Kjo eshte si ne jeten e perditshme: shkrimatri me shkrimtarin, punetori me punetorin, minatori me minatorin!
Kur te kete nje perleshje apo nje mospajtim vlerash atehere minatori kundershton minatorin dhe shkrimtari i madh shkrimtarin! Fatkeqesishte dhe fatmiresisht keshtu eshte jeta!

Pse mendoj se kritikat perendimore jane me te vlefshme se tonat: Thjesht se jane objektive, nuk jane servil, nuk jane puthadore dhe jane te drejte.
Asnje shkrimtar i vertete perendimor nuk do te kishte pasur guxim te beje akuza te tilla kunder Kadarese sic bejme ne shqiptaret. Kjo domethene se ne vlerat nuk i respektojme, nuk i kuptojme dhe permendoret qe dalin jash rregullave tona kemi deshire t´i rrezojme! Ai zotri thot perafersisht keshtu : ata qe lexojne Kadaren lexojne komunizmin, kjo dmth. lexonani neve tash, perndryshe une e rrezoj kete njeri qe pa merite respektohet, por ai harron se jasht Shqiperie askush nuk e respekton apo cmon me ato kute qe cmohet brenda!

Kadare nuk ka nevoje per avokat, mire e ke, por as per gomar jo, mirepo meqenese eshte nje personalitet publik, atehere kemi te drejte te mirremi me te! Gjithmone duke qene objektiv, e jo smirak! Gjithmone duke pasur parasysh se po flasim per nje njeri qe meriton respekt. Nuk kemi te drejte te kerkojme universalizem absolut nga ai, derisa vet nuk jemi te tille.