Interesant: Nje Arberesh vs. nje Musliman

[[xeni]]

Por kur vjen fjala tek e verteta historike, te gjithe pa perjashtim e pranojne me plot goje qe feja e te pareve tane ka qene krishterimi, pavaresisht nese sot jemi muslimane, orthodhokse, katolike apo ateiste. Ashtu sic te gjithe e pranojne me plot goje qe islamizimi i shqiptareve ka qene here i dhunshem (kujto nizamet qe rrembeheshin si femije), e here i terthote (kujto taksat mbi popullsine e krishtere).

Po ti qe i paske lexu na sill ndonje citat, mos fol kshu ne ajer...

[Nuh Musa]

Nuhi nuk flet qarte per eshte cinik dhe injorant. ai ka idete dhe torite e veta une dhe shume te tjere te vetat. Por ky zotnija mendon se pse jeton ne Vjene te tjeret jane bageti. Posacerisht tue ofendue juve qe vini nga Shqiperia. Ne flasim per ceshtje serioze ai per Color Tv e Nintendo. Pune e tij a eshte besimtar apo jo, por duhet ti permbahet temes.

Ooooooooooo, si duket ti te kam FAN-in e pare ketu. Bukur, don nje autogramm?

Ne fakt, une nuk mirem me pakicat fetare tonat. Vetem nese jan te sjellshem, ateher kan prej meje nje sheqermolle.....

tung

[[xeni]]

bektashizmi, qe eshte nje forme e ndermjetme origjinale besimi midis islamizmit dhe krishterimit. Frasherllinjte ishin bektashij dhe jo muslimane suni sic jane pjesa derrmuese e shqiptareve.

Sami Frasheri bektashi?

Ti s'e njihke fare Sami Frasherin. Naimi bektashi? Ndoshta Naimi ka qene panteist ose s'ka qene shume i dhene pas fese por nese ti thu qe Sami Frasheri ka qene bektashi, athere te siguroj qe ti s'di asgje per Sami Frasherin.

[Traboini]

Ooooooooooo, si duket ti te kam FAN-in e pare ketu. Bukur, don nje autogramm?

Ne fakt, une nuk mirem me pakicat fetare tonat. Vetem nese jan te sjellshem, ateher kan prej meje nje sheqermolle.....

tung

Autogram? Po si jo? Posacerisht kur vjen nga Tetova. Ju i beni bureket, bozat, qevapat dhe limonatat me te mira. Po per tjeter kush nuk ju njeh ( pak edhe si fanatik islamike). Dikur te gjitha qytetet e ish-Yugo ishin plot me Tetovali e Gostivaras. Burek me djath e me mish and NOTHING ELSE.

lol

P.S. Po atje ne Austri, a je pakic apo shumic Nuho?

Hajt selam.........

[Klevis2000]

Traboin akome ne gropen e W(T)C je ti .Prandaj jemi prapa ne shqiptaret se duhet heq T e turqve nga vendodhja jone (WTC) lol


Mos harro se kualiteti eshte mbi kuantitetin.

Hiqe ate neshkrimin se eshte thenie muslimane jo per gje por e ka pasur nje musliman dikur ne fillimet e tij te forumit edhe keshtu me ane te ndonje kopjaci tjeter e ke marre ti.Nejse eshte e bukur kur ju kristianet vendosni nenshrime muslimanesh,Kjo me kujton Europen dhe Spanjen (muslimane dikur) .

[Qafir Arnaut]

Naimi bektashi?

E o! Pse nuku te mbushet mendja tya?

[[xeni]]

Lexoje ate qe ka shkrujt Albo, lexoje ate qe kam shkrujte une, pastaj hajde fol. Albo tha frasherlinjte. Une s'qendrova shume tek Naimi, por theksova Samiun. Ti s'di te lexosh me duket. Vetem sa vjen ketu e grricesh kot.

Lexoji me kujdes te gjitha sa kam shkrujt.


Albo thote qe bektashizmi eshte diçka midis krishterimit dhe Islamit. Une s'di ç'te them pas kesaj. Une terhiqem nga ky diskutim....


Zgjidhini ju hallet e kombit... une po zgjidh te mijat se me mjaftojne...

[Hyllien]

Mrdt!

E verteta e ka NJE fytyre, kurse mvaret kush si e sheh ate.

Vet fjala ILLIR eshte shum domethenese, dhe e tash edhe me larte, deshmon monotheizmin e popullit tone. Ne aspektin gjuhesor, ILLIR dhe HELEN jane e njejta fjale, dhe qendorjn sie emrime FETARE e jo emerime popujsh.

Sa per fjalen Ilir dhe domethenjen e saj prof. dr. ka kaq shume teori, dhe aresyeja pse ka shume teori eshte per shkak te asaj Y-se atje. Emri i lashte ka shume mundesi te jet Ylliri, dhe shkronja i me y jane invertuar me njera tjetren. Dime qe Iliret kane qene astronom shume te medhenj. Pastaj se ku e sheh ti monotheizmin me fjalen Ilir po me cudit. Fjala Ilir nese eshte ai kuptimi i vertet eshte dicka krejt ndryshe nga monotheizmi. Iliret kane qene Pagane, ashtu si paraardhesit e tyre Pellazg qe kane jetuar atje.

Sidoqoft, kjo eshte nje gje tjeter.

Nese merren para sysh vendbanimet e shqiptareve te krishtere, ku i gjeten osmanlijt, atehere duhete te konkludohet ne ate drejtmin, qe shqiptaret me se pari, kan qen te kristianizuar nga romaket, do me thene, edhe vet si e permende nga shteti romak. I cili sic e dijm ne baze te te dhenave u krisianizau em perandorin konstantin nga nishi i dardanise ne shek. 4, se paku zyrtarisht, do me tehen edhe systematikisht...

Prap je gabim. Shqiptaret nuk u kristianizuan nga Romaket, madje perandoria e madhe Romake e asaj kohe i vrau e i preu te krishteret ne Shqiperi. Konstantini nuk qe Romak sa per dijeni por qe Ilir. Krishterimi Shqiptar eshte krishterim Apostolik, i predikuar nga vete apostujt, dhe nese do futemi me ne thellesi ka dhe shume elemente pagane, qe shihen tek kishat e vjetra sot e kesaj dite.

Me se fundit, une jam i mendimit, se kristianzimi i shqiptareve eshte bere jo me kurthe por me vet deshire, pasiqe shkaktari kryesore pa dyshim ka qen se pari SHTETI ne krye me kosntantinin i cili ka qen nga fara e atij rajoni. Edhe asaj kohe njerezit nuk kan ngran "bar" (fjale e preferuar e imja per kete JAVE), por kan qen te organizuar, dhe jam plotesisht i bindur, se popullata e thjesht e ka pat te qart kush ka qen konstantini, dhe se me urdherin e nje prijesi nga mesi i tyre me siguri e kan pranuar po edhe krishterizmin, si fe te tyre.

Pse e zgjodhi Konstantini krishterimin eshte nje muhabet qe mund te diskutohet tek forumi i gnostikeve me poshte apo tek ndonje forum historik. Por ti keto konkluzione te dalin natyreshem sepse premisat siper i ke gabim. Krishterimin e zgjodhen vet Shqiptaret, dhe Konstantini, u detyrua ta pranonte(kjo eshte versioni me i mundshem historik) sepse perndryshe do i kishte te gjithe kundra.
Nuk po futem tek menyra se si u pranua, trinia etj etj se jane probleme te tjera, mjafton qe ti nisesh nga premsia te GABUARA.

Ndarja e kishes vjen shume me vone, por me kete edhe problematikat e para politike me dimenzione pak me te medhaja. Edhe pse tere europa ka qen ne luftera ne mesjet, intenzitet shkaterues ne permasa te medhaja kan arritur vetem me faktorin FE, kurse me te parat kan qen thejsht per PUSHTET.

Me ndarjen e feve (katholike/orthodokse) me u arrit KULMI i potences politike te nje populli dytesore deri atehere, i atij SLLAV (une jam i mendimit se sllavet NUK JAN ardhacak, se paku jo ne permasat se si shpjegohet deri tani). Duhet ketu te analizohen mirre rrjedhojat historike se si arriten sllavet potenc politike. Kjo eshte e mundur vetem me shtimin e numrit te popullates. Ne baze te krahasimeve mund te konstantojm, se gjendja ne rajonin tone ka qen e QET, dhe se klasa sunduese, pra shqiptare, sa e sa me shume ka rra ne numer (popull) kurse ajo dytesore (sllavet- roberit, apo sklleverit, pjesa dermuese e popullit ne sistemet feudale) eshte shtuar (fukaralleku shkon krahas me numrin e femijve). Dhe me kete, me NUMRIN e madh, ata arrijn faktikisht politikisht te nderojn pozitat. Keto gjera ndodhin kudo!

Qe sllavet jane popuj te ardhur more Zaloshnje i vogel, qe me hiqesh si musliman e si orthodhoks e si lloj lloj ne nje postim, kjo nuk diskutohet, sepse e tregon gjuha e tyre qe gjendet tek nena rusi, kronikat e kohes per kete popull qe erdhi, lufta me iliret etj etj. Lexo Noel Malcolmin per me teper, se ai ka nje liber interesant per Kosoven dhe Sllavet.

Sot, edhe pse dikush mund te kundershtoj, faktikisht feja orthodokse me se shumti duhet te quhet feja SLLAVE, sepse kjo drejtperdrejt identifikon popullin slav. Ndarja e kishes ish shkaku nga i cili rrjedh POPULLI SLLAV!!!, nese ju kujtohet, para disa muaj, ish ministri i puneve te jashtme te bashkimit sovjetik, i cili deshmoj PER milloshevicin ne hage permendi "civilizimin sllav". A ju kujtohet?, ata pra, ne te vertet nacionalsocialistat me te keqinj se hitleri, ne cdo kohe, nuk e paskan propaguar "vllaznim bashkimin" por fshehurazi kan punuar per "nacionin sllav". Eshte absurde te folet mbi "civilizacion" ne kete aspekt, se fjala civilizacion nenkupton krejtesisht tjeter send, ka attribute tjera. Por sidoqoft, nese nje nder KRERET te shtetit kommunist seovjetik, qe ne lulezimin e ketij shteti, flet mbi civilizimin sllav, atehere eshte e qarte, se cfar botkuptimi kan pat ata.

E cfare ka te bej kjo me Shqiptaret orthodhokse ? Nese sllavet e vejne orthodhoksine=politike, kjo nuk eshte aresye qe ti te sulmosh shqiptaret orthodhokse. Sllavet deri para 2 shekujsh quheshin ILIR, ishin dhe 100% orthodhokse me hir e me pahir, CFARE DO THOJE TI ZOTROTE NE ATE KOHE ?

Botekuptimi i tyre eshte se, bota eshte per ta e ndare, dhe se "sklleverit e dikurshem" kan arritur ne menyre ARTIFICIALE te mbrojn POPULLIN e tyre, por ne anen tjeter te mburen edhe me FE ekskluzive.

Natyrisht, kjo eshte receta e perandorive te medhaja ne histori. Por sic thot populli, magjupi edhe MBRET te behet, ai perseri do te mbetet MAGJUP. Edhe sllavet, paskan synuar te behen MBRETER, por do te mbeten SKLLEVER te njerezise deri ne fund, edhe pse qindervjeteshin e fundit paskan punuar me te madhe, ta arrijn ate synim, qe te njihen ne bote si nje popull, qe i dhuroj kesaj njerezie nje CIVILIZIM.

Per keto shkaqe une perzonalisht e quaj fene orthodoxe, fe SLLAVE (edhe pse nuk eshte e vertet, ne kontekst e merriton te quhet keshtu).

Sidoqoft, me potencen politike shqiptaret ju qene nenshtruar ísh sherbetoreve te tyre. Ata per arsye te kercenimeve fizike dhe psihike ose kan konvertuar (kete e deshmojn shenimet e osmalijve dhe vet traditat se paku te ne shqiptaret e maqedonise) ose jan shperngulur!!!, por, KU KAN GJET SIGURI?

Siguri te jep nje vend mik (shih arbereshet, kembime popujsh, shperngulje jan dukuri tejet normale ne histori), siguri te jep edhe vet natyra, pra, MALET, te cilat nepermjet te territorit mundesojn nje mbrotje me effektive fizike, dhe per lufte guerrile mendoj se nuk ka nevoje te tregojm sa te aft jemi.....

Prezenca e te krishtereve ne rajone malore me gjeografi te rrende tregon qarte, se shqiptaret i kan qen te nenshtruar assimilimit nga sllavet. Jo se ata kan dashur ti bejn shqiptaret ORTHODOKS, por se kan dashur ti bejn shqiptaret SLLAV, pasiqe ki ka qen botkuptimi i tyre!!!, nuk eshte bere fjale per tolerance, se paku nacionale, por per asnje toleranc. Natyrisht, se gjuha deri diku do te kish mbijetuar (shih vllehet), por, perseri ne krahasim me vllehet, po ne ate gjendje do te ish pjesa dermuese e popullit tone, me kulture, me tradita, me fe dhe me MENDJE sllave, e vetem me do brockula te gjuhes shqipe.... Mali i Zi eshte poashtu deshmi, se derri ku kan arrit ata me ate synim, se kan arrit bukur nje pjese te popullit tone te assimilojn. Cfar hamamin paten malazezet shtetin e vet, duke qen te njejte me srbet si nga gjuha, si nga kultura si nga traditat???, ndoshta ndergjegja??, ndoshta ndergjegjja ka dikund ne ato kendet e fshehura ende at forcen e fundit qe e tregon se sado pak, ka shqiptari ne vete.....

Shqiptaret ne Veri jane Katolik, nuk jane orthodhokse, dhe kjo tregon fare qarte se si i kane rezistuar asimilimit kulturor sllavo-orthodhoks. Dhe kur them orthodhoks nuk nenkuptoj fene sic e kupton ti, por nenkuptoj sllavet orthodhokse dhe njehesimin sllav=orthodhoks per aresye politike. Ka diference te madhe feja ne vetvete, dhe feja qe perdoret per aresye politike, pra si shkak per lufte. Fundja fundit meqe na permend hisotrine, na permend dhe historine e Kalifateve... por ti nuk e di ate histori se nuk je as musliman e as krishter. Gjeje vet car je qe vjen e ben rremuja me 100 emra ketu.

Osmanlijt e gjeten popullin tone PA RREND, NE KAOS, kjo eshte e verteta, se mesjeten asnje historian objektiv nuk e lavderon, gjith e mallkojn, te vetmit jan SERBET qe bile edhe e enderrojn, dhe shqiptaret, nese vjen ne pyetje te shprehet mllefi ndaj islamit......interessantja eshte se, osmanlijt shkuan deri ne kendet e fundit te maleve shqiptare, i pane shqiptaret, i regjistruan, dhe u larguan, ata shqiptare edhe ne vitin 2005, 500 vjet pas kesaj ndodhie, akoma e gezojn ate liri, qe e gezuan edhe asaj kohe....nuk i preki kush....

flm

Kush tha ? Lexo Lavardin per Skenderbeun e do ta shohesh qe Skenderbeu nuk qe nje bari malesh sic e paraqet filmi jone apo historia, por qe nje MBRET I GJITHE SHQIPTAREVE. Familja Kastrioti eshte familje qe ka patur zoterime te medha ne Thraki e ne Epir, sipas Shuflait ne kohe shume me te mocme se 1400. Historia ka punuar kundra nesh ama dhe shume referenca kane humbur, por me ane te kontradiktave qe gjejme, dhe fale disa individeve qe kane marre ceshtjen e keti populli me dashuri e kane shkruajtur per te, kemi disa dokumenta qe flasin per keto gjera.

Kur vdiq Skenderbeu, dhe kur Turqit po afroheshin, thuhet se Lek Dukagjini ne shtratin e tij ka shkulur floket qe kishte nga meria, dhe eshte cmendur duke bertitur me te madhe se Shqiptareve po i vjen fundi dhe duke qare vdekjen e heroit. Indirekt ne pershkrimet e Lavardin del dhe hyjnezimi i kesaj figure ne nje Zot te mirfillte per Shqiptaret, nje njeri qe kishte lidhje me te gjitha shtepite me te medha mbreterore ne Evrope, sidomos Polonine dhe Hungarine.

[Hyllien]

Sami Frasheri bektashi?

Ti s'e njihke fare Sami Frasherin. Naimi bektashi? Ndoshta Naimi ka qene panteist ose s'ka qene shume i dhene pas fese por nese ti thu qe Sami Frasheri ka qene bektashi, athere te siguroj qe ti s'di asgje per Sami Frasherin.

HISTORI

figura më ëmblematike e Rilindjes Kombëtare Naim Frashëri ka bërë një akt të pashembullt vlerësimi dhe nderimi për Biblën e Shenjtë. Naim Frashëri ka përkthyer një nga fragmentet më sinoptikë dhe domethënës të Ungjillit të Shën Gjonit (8-1,11). Ky fragment i mrekullueshëm dhe tronditës lidhet me ballafaqimin e Krishtit për dënimin ose jo të krimit të kurorëshkeljes nga ana e një gruaje që është Maria Magdalena Bektashizmi naimjan qe në harmoni me romantizmin dhe kombëtarizmin laicist të tij. Bektashizmi naimjan gjithsesi ishte një formë origjinale e harmonizimit të dy feve të mëdha : krishtërimit dhe islamizmit. Një sinkretizim i tillë në kohën e sotme quhet ekumenizëm. Naim Frashëri ishte një shkrimtar i madh ekumenik dhe ekumenizmi i tij mund të jetë më i veçanti dhe më origjinali

Studiuesi i njohur Dr. Moikom Zeqo paraqet kronologjinë e përkthimeve të Ungjillit dhe librave fetarë nga korifejtë e letërsisë shqipe, qysh nga Gjon Buzuku e deri te rilindasit

Si e përktheu Naim Frashëri librin e Biblës së Shenjtë
Përveç poetit tonë kombëtar, përkthimi integral, i tërësishëm dhe i vetmi deri më sot i plotë i gjithë librave kanonikë është bërë nga kishtari i ndritur shqiptar Don Simon Filipaj


Dr. Moikom ZEQO Dimë deri më sot se libri më i kryehershëm në gjuhën shqipe është ai i Gjon Buzukut më 1555. Kjo kryevepër filologjike e shqipërimit dhe e strukturimit terminologjik dhe konceptual është nja antologji e librave përbërës të Biblës së Shenjtë. Pra është pikërisht Bibla e Shënjtë që hap hullinë madhështore dhe të pakufishme të letërsisë shqipe. Të shumtë janë dijetarët, që kanë bërë përkthime mjeshtërore të librave të Biblës së Shenjtë, qoftë nga Testamenti i Vjetër, qoftë nga Testamenti i Ri. Një kulm të shqipërimit të Biblës së Shenjtë e arriti filologu i mrekullueshëm shqiptar Konstandin Kristoforidhi. Por përkthimi integral, i tërësishëm dhe i vetmi deri më sot i plotë i gjithë librave kanonikë të Biblës së Shenjtë është bërë nga kishtari i ndritur shqiptar Don Simon Filipaj. Vepra e Filipajt është po aq madhështore sa vepra e dijetarit ilir të shek.IV Euseb Hieronimit, i cili përktheu Biblën e Shenjtë në gjuhën latine, në variantin e njohur "Vulgata", që u bë baza dhe shtrati konceptual i qytetërimit letrar, teologjik dhe filozofik i Evropës Perendimore. Kohët e fundit duke shkruar një libër për Gjon Buzukun, unë kam hyrë në hullitë e pafundme dhe të çuditëshme të përkthyesve shqiptarë dhe të huaj të Biblës së Shenjtë në shqip. Kaq të shumtë dhe të ndryshëm janë këta njerëz, disa personalitete me emër të madh dhe shumica gati anonimë dhe të harruar krejtësisht, sa të bën përshtypje fakti, që vetëm një kryelibër si Bibla e Shenjtë mund të ngjallte një interes kaq të shumëfishtë intelektual dhe kulturor. Jo rastësisht në shek.XIX, që quhet si shekulli i Rilindjes Kombëtare, shqiptarët patën një ringjallje morale dhe letrare, duke u bazuar më tepër tek një kulturë laike e mirëfilltë në formën e një moderniteti dhe të një stili të ri dhe fuqishëm për kohën. Motoja kryesore e rilindasve tanë qe laicizmi dhe filozofia e kombëtarizmit, gjë që bëhej për herë të parë në një mënyrë të programuar dhe iluministe. Letërsia e romantizmit shqiptar përputhej si tipologji potenciale dhe jashtëzakonisht prekëse për ideologjinë kombëtariste të Rilindjes të përfaqësuar shkëlqyeshëm sidomos me emrat e De Radës dhe Naim Frashërit. Por nuk është e vërtetë, që kultura e re shpresëdhënëse e rilindasve kishte një karakter purist dhe laicist absolut. Pikërisht në këtë lak kohor, Konstandin Kristoforidhi bën përkthimet e tij të mahnitëshme, të Librit të Psallmeve si dhe të 4 ungjijve të Testamentit të Ri apo dhe të disa librave të Testamentit të Vjetër. Në këtë mënyrë Kristoforidhi vazhdonte në kohë dhe në hapësirë por në një mënyrë tjetër veprën e ndërprerë që para 4 shekujsh të Gjon Buzukut të pavdirë. Shqipërimet e unjgjijve nuk ishin në kontradiktë as me romantizimin dhe as me kombëtarizmin shqiptar. Kjo vërtetohet mjaft qartë. Për shembull tek De Rada metaforat e unjgijve dhe sidomos egzotika kristiane e mëshirës dhe e përdëllimit, e altruizmit dhe e misticizmit të ndritur është në substancën e poemave të tij të mahnitëshme. Nga ana tjetër pa shqipërimin e ungjijve nga Kristoforidhi nuk mund të arrihej dot tek Fan Noli dhe aksioni i tij i jashtëzakonshëm kombëtar i krijimit të Kishës Autoqefale Shqiptare. Qëllimi im është të them qartë dhe pa ekuivok se të gjithë shkrimtarët shqiptarë rilindas të një origjine etnike, pavarësisht nga përkatësitë fetare të ndryshme kishin një syzim të qartë letrar dhe modern të së ardhmes. Ajo që dua të ve në spikamë është që figura më ëmblematike e Rilindjes Kombëtare Naim Frashëri ka bërë një akt të pashembullt vlerësimi dhe nderimi për Biblën e Shenjtë. Naim Frashëri ka përkthyer një nga fragmentet më sinoptikë dhe domethënës të Ungjillit të Shën Gjonit (8-1,11). Ky fragment i mrekullueshëm dhe tronditës lidhet me ballafaqimin e Krishtit për dënimin ose jo të krimit të kurorëshkeljes nga ana e një gruaje që është Maria Magdalena. Ky fragment është komentuar nga të gjithë ideologët dhe intelektualët e kohërave. Kemi të bëjmë me zanafillën e idesë së mëshirës dhe idesë së fajit si realitet njerëzor tek të gjithë. Krishti në parabolën e kësaj ngjarjeje shkruan me gisht diçka në rrë ose mbi tokë. Kjo është e vetmja dëshmi biblike që ai dinte të shkruante, por ndoshta edhe të vizatonte. Teza e tij dialektike, me një paradoks të ndërsjelltë, se mund të godiste një mëkatar ose mëkatare vetëm ai njeri që nuk kish bërë vetë mëkate, përbën esencën e drejtësisë zanafillore, të pastër, absolute. Ajo që kërkon Krishti, e kpërcen botën juridike, domethënë edhe atë reale. Krishti tregon se ka një të drejtë të epërme, të ndryshme nga e drejta juridike. Kur ndëshkuesit e gruas mëkatare hodhën përdhe gurët që mbanin në duar, sepse kishin bërë mëkate që të gjithë, Krishti, i cili qe në këtë sknë shekspiriane e vetmja qënie që nuk kish bërë mëkate, në bazë të logjikës formale aristoteliane duhej të vepronte dhe të qëllonte me gurë mëkataren. Por Krishti e shkeli dhe e përbuzi këtë të drejtë kanunore, e fali mëkataren, ndonëse nuk harroi ta porosiste, që të mos mëkatonte më në të ardhmen. Kjo parabolë është mrëkullibërëse dhe dlirësuese në të gjithë pikpamjet. Kjo parabolë tregon se jo dënimi, por emancipimi është shpëtimi i botës. Naim Frashëri e ka shqipëruar mrekullisht si më poshtë fragmentin parabolë nga Ungjilli i Shën Gjonit : Përkthimi i Naim Frashërit "Zoti Krisht një mëngjes, tek mësonte njerëzinë në hijetoret (d.m.th në tempullin e sinagodës - shenimi im M.Z.) të kënduarit (mësuesit, që dinin shkrim e këndim - shënimi im M.Z.) e judeve, që quheshin shkronjës dhe farisenj, i prunë një grua që kishinë zënë mbë turp, edhe i thonë që në nomtë (në ligjin - shënimi im M.Z.) Moisiu porosit të tillatë të vritenë me gurë, ti pra si thua? Këtë ja thoshinë duke ngarë, që të gjeninë punë ta shaninë. Zoti Krisht hodhi sytë poshtë dhe shkruante me gisht mbi dhe, si vunë këmbë dhe po e pyetninë, ngriti dytë mbë ta dhe tha : "I pafajmi prej jush të hedhë përpara gurë mbi të", ata, si dëgjuanë këtë fjalë edhe mendja i rrihte, zunë një nga një, nga të mëdhenjtë e gjer tek të fundit, e po dilninë dhe mbeti vetëmë Zoti Krisht dhe gruaja që po qëndronte ndë mest, si ngriti sytë Zoti Krisht, përsëri dhe s'pa njeri veç gruanë, i tha asaj : "Grua, ku janë ata që të hiqninë fajtore? Asnjë s'të dënoi?" Dh'ajo u përgjej : "Asnjë o Zot". Pra i tha Zoti Krisht : "As unë s'të dënonj, shko tashi dhe mos bënjë faj më". Përpara Naim Frashërit, më 1879 Kristoforidhi kish përkthyer të katër ungjijtë sinoptikë. Përkthimi i Konstandin Kristoforidhit "Edhe Jisui vate ndë malt t'ullinjvet. Edhe mbë të vagulluarët erdhi përsëri ndë hijeroret, edhe gjithë llauzi. vinte tek ay, edhe ay ndenji e i mësonte. Edhe shkronjësit e farisenjtë i bjenë një grua të zënë ndë kurvëri, edhe si e vunë ndë mestë, i thonë, Mësonjës, këjo grua është zënë mbi punët duke kurvëruarë. Edhe Moisiu ndë nomt na ka porositurë të tillatë gra të vritenë me gurë, ti pra ç'thua? Edhe këtë e thoshinë duke ngarë atë, që të kenë me se t'a përflasënë. Po Jisui u unj, e shkruante me gishtinë mbë dhet. Edhe pasi qëndroninë duke pyetur atë, u ngrit e u tha atyre : i pafajmi prej jush, ky më përpara, le të hedhë gurinë mbi të. Edhe përsëri u unj e shkruante mbë dhet. Edhe ata kur dëgjuanë, edhe pasi, qërtoneshinë prej ndërgjegjesë, zunë të dilninë jashtë një nga një, që prej pleqvet e gjer mbë të fundëshmit, edhe Jisui mbeti vetëmë, edhe gruaja ishte duke ndenjurë ndë mest. Edhe Jisui si u ngrit edhe nukë pa as ndonjë veç gruasë, i tha asaj : Grua, ku janë ata që të përflisninë? Asndonjë s'të dënoi? Edhe ajo tha : As ndonjë, Zot. Edhe Jisui i tha : As unë nukë të dënonj, shko, edhe mos fëje më". Për të bërë më të plotë krahasimin e shqipërimit të kësaj parabole po citoj edhe përkthimin e quajtur Diodati i Ri, bërë më 1994 në shqip . Përkthimi i Biblës i variantit Diodadi i ri Edhe Jezusi shkoi në Malin e Ullinjve. Por si zbardhi dita, u kthye përsëri në Tempull dhe gjithë populli erdhi tek ay, edhe ai u ul dhe i mësonte. Ahere farisenjtë dhe skribët i prunë një grua që ishte kapur duke shkelur kurorën dhe, mbasi e vunë në mes, i thanë Jezusit : Mësues, kjo grua është kapur në flagrancë, duke shkelur kurorën. Por në ligj Mosiu na ka urdhëruar të vriten me gurë gra të tilla, po ti ç'thua? Flisnin kështu për ta vënë në provë dhe për të pasur diçka për ta paditur. Por Jezusi, duke u shtënë se nuk ndëgjoi u përkul dhe shkruante me gisht ndë dhe. Dhe, kur ato vazhdonin ta pyesnin ai iu derjtua dhe u tha atyre : "Kush nga ju është pa mëkat, le ta hedhë i pari gurin kundër saj!" pastaj u përkul përsëri dhe shkruante ndë dhe. Atëherë ata e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegja u larguan një nga një, duke filluar nga më të vjetrit e deri te të fundit, kështu Jezusi mbeti vetëm me atë grua, që qëndronte atje në mes. Jezusi ahere u ngrit dhe duke mos parë tjetër veç gruas i tha : "O grua, ku janë ata që të paditnin? Askush nuk të dënoi?" dhe ajo u përgjigj : "Askush, Zot". Ahere Jezusi i tha : "as unë nuk të dënoj, shko dhe mos mëkato më". Vështrimi krahasimtar midis tre shqipërimeve në kohë të ndryshme dhe nga njerëz të ndryshëm është tepër i qartë. Vërtetojmë kështu se Naim Frashëri ka bërë me vetëdije të plotë shqipërimin e një fragmenti substancial të Biblës së Shenjtë. Kjo parabolë për mosdënimin e gruas mëkatare dhe të mëshirës qe në harmoni me konceptin humanistik të emancipimit të gruas nga ana e Naim Frashërit. Është një ide tepër e veçantë dhe largpamëse. Po pse e ka bërë këtë gjë Naim Frashëri? Feja e tij i takonte një sekti kaq të veçantë siç qe bektashizmi Naimi shkroi eposin e bektashizmit "Qerbelanë" si dhe një libër të quajtur "Fletorët e bektashinjve". Bektashizmi naimjan qe në harmoni me romantizmin dhe kombëtarizmin laicist të tij. Bektashizmi naimjan gjithsesi ishte një formë origjinale e harmonizimit të dy feve të mëdha : krishtërimit dhe islamizmit. Një sinkretizim i tillë në kohën e sotme quhet ekumenizëm. Naim Frashëri ishte një shkrimtar i madh ekumenik dhe ekumenizmi i Naimit mund të jetë më i veçanti dhe më origjinali nga gjithë shkrimtarët e tjerë në rrafsh ballkanik dhe evropian. Ekumenizmi i Naimit bazohet jo vetëm mbi shqiptarizmin por dhe në harmoninë dhe dashurinë midis popujve, çka e bën projektin ideor të Naimit të ngjashëm dhe familjar me teorinë e globalizmit të sotëm. Është e habitshme që ekumenzmi naimjan shërben si pararojë mendore për integrimin botëror të shqiptarëve dhe të zhdukjes së kufijve ndarës midis qytetërimeve, feve dhe etnive. Në kohën e Naimit, të shqipërojë Biblën e Shenjtë pa qenë i krishterë, quhej një herezi dhe blasfemi e rëndë. Naimi pa qenë i krishterë dha shembullin e shqipërimit të Biblës së Shenjtë. Por ai bëri diçka akoma më të çuditëshme dhe të pabesueshme. Në kyeveprën e tij poetike "Lulet e verës" Naim Frashëri botoi dhe vjershën "Përpara Krishtit". Naimi tregon një nderim të pafund për Krishtin, të cilit i drejtohet :"Djalëth, njeriu i Perëndisë". Është e habitëshme që vjersha e Naim Frashërit bektashian për Krishtin të mirëkuptohej nga myslimanët dhe të mos gjendet asnjë gjurmë kundërshtimi në shtypin e kohës, pse vallë Naimi e bëri këtë gjë. Vetëkuptohet, që Naimi e nderoi Krishtin sepse ndërgjegja e tij ekumenike nuk njihte dallime dhe sidomos përjashtime. Së fundi dua të shtoj që Naim Frashëri në librat e tij ka dhe fragmente të tjera të përkthyera nga Bibla e Shenjtë. Në shumë fjalë të urta apo edhe parabola të Naimit, ka përkthime biblike. Kështu thënia e Naimit "Të mirëtë thonë: shumëzohuni" është një fragment nga libri i "Gjenezës" nga Testamenti i Vjetër. Kurse një parabolë, që përshkruan gruan fisnike dhe punëtore si model të harmonisë familjare është një fragment i përkthyer nga Naim Frashëri nga libri biblik"Fjalët e urta", që i përket Testamentit të Vjetër.

=============
Mos na ngaterroni me keq me keto debate jo ishte jo s'ishte. Shih car thone historianet per te.

[[xeni]]

Cyclotomic nje pyetje te bej:

A eshte bektashizmi kombinim i Islamit dhe Krishterimit, sipas teje?