C'qellim ka zoti?

[DeuS]

Kjo eshte pyetja qe nuk do te gjesh besimtar ne kete rruzull, Hektor, qe te te ktheje nje pergjigje te pacituar. Por ka edhe nje tjeter akoma me te paimagjinueshme, se ciles fatkeqesisht nuk i pergjigjet as Bibla, e as Kurani me ndonje citat dhe rrezik dhe papa vete nuk e zgjidh..
Cfare bente Zoti i vetem ne perjetesine e te shkuares, perpara se te krijonte Universin, njeriun dhe gjithe te tjerat?


Cfare e shtyu te prishte PERFEKSIONIN qe ai perfaqson?
Dicka perfekte nuk ka nevoje per asgje, sepse eshte PERFEKTE! Dhe Perfektja nuk ben asgje tjeter pervec se ekziston!(sipas librave "qe ai solli per ne" arsyeja e vetme ishte qe ta adhuronim.. ose ndoshta eshte ndjere i vetmuar dhe atehere kishte nevoje per nje krijese ku ai te derdhte dashurine e vet, ose dhe ta dergonte "ne sobe" ne rast te kundert!)






As per kete nuk gjen dot pergjigje!! Nuk ka asnje gje te mundshme te konceptuar, qe krijon 5 ku te pakten 4 jane te denuar me dijeni te plote, dhe kete ta quaje "Kurorezim Ekzistence"! (!!!!????)
Ky eshte Zoti sipas konceptit teist! Kurse sipas atij deist, Zoti krijoi universin, per ta lene me pas ate ne fatin e vet (10 here me e besueshme se koncepti i pare, po prape ngjan disi me nje hippie!)






Andooooooooon....

(mu kujtua nje pjese filmi me "nje ze kercenues qe vinte nga lart"!)

Shoh qe dhe ti ne te njejten piste me mua e hedh vallen.
Qofshim gabim apo mekatofshim, pak me plas. Nese me pajisi me mendjen brenda kafkes, nuk do le pa e shtrydhur. Nuk eshte mekat te pyesesh, te mendosh dhe te kerkosh te verteten. Mekat eshte ta pranosh sic thone turra, te tregohesh hiporkrit me veten duke dalur e deklaruar qe une e di te verteten, une besoj ne Zot se e njof ate dhe une nuk kam dyshime.

Nese do i referohemi c'thone fete, nuk ka dyshim qe kjo eshte nje loje e gjate, e krijuar prej vete Krijuesit. Ai krijon lojen, rregullat e ve vet, une e ti do e luajme.
Sad but nothing u can do!

Qeshin besimtaret me ne.
Kane dhe keqardhje per ne, ne te njejten kohe.
Ca na dhurojne meshire e ndoshta u luten Zotit per ne.
Kujt Zoti i luten iher ?
Atij qe pershrkuar feja kristiane ?
Atij qe pershkruan ajo myslimane ?
Kujt pra ? Kush eshte i verteti qe i ka bere corap kto njerez, me te cilet qesh dhe une, sic qeshin ato me ne?

(andooooon lol) kte e ke lon t'forte

[Del Monako]

Andooooooooon....

(mu kujtua nje pjese filmi me "nje ze kercenues qe vinte nga lart"!)

Eshte edhe nji me Sotiiiiiiiiiiir!!!!

Puna e besimit tek zoti eshte edhe pak pune ndjenjash e jo 100% me mendje.
Gjithashtu bro(Hektor), me fole per perfekten me larte. Puna eshte se une mendoj qe me aq pak mundesi te menduari qe ka njeriu nuk mund ta gjej edhe ta njohe perfekten, por vetem i ngelet te vleresoje ne kuadrin e atij kapaciteti te vogel qe ka, si nje qenie shume e vogel edhe e dobet qe eshte.

Dhe tani le ta mendojmë Zotin pas kësaj. Profeti ynë urdhëron: Në raport me katedrën e Zotit, të gjitha universet - domethënë universet me shtrirje një trilion herë një trilion vite dritë - janë sa një unazë e hedhur në shkretëtirë.Edhe katedra, në raport me rezidencën e Tij, është sa një unazë e hedhur në shkretëtirë! Ç’madhësi tronditëse, kjo, e dalë nga raportet mes katedrës dhe rezidencës hyjnore të trajtuara me anë të kritereve dimensionale! Nga kjo rezidencë dhe katedër i bën efektivë vullnetin dhe urdhrat e veta Krijuesi i Lartë dhe e ve në zbatim vendimin e vet!

Kete pjesen e bera bold me lart, qe ne nje fare menyre te kuptojme me teoremen e policit sa i vogel eshte njeriu, per te kuptuar aq shume sa pretendojme.

Qofshim gabim apo mekatofshim, pak me plas. Nese me pajisi me mendjen brenda kafkes, nuk do le pa e shtrydhur. Nuk eshte mekat te pyesesh, te mendosh dhe te kerkosh te verteten. Mekat eshte ta pranosh sic thone turra, te tregohesh hiporkrit me veten duke dalur e deklaruar qe une e di te verteten, une besoj ne Zot se e njof ate dhe une nuk kam dyshime.

Ke te drejte ketu. Normal qe duhet me e vone icik ne pune.

P.S: Hektor do te thoja vete, qe ti lexoje kur ta kesh me nge se e di qe jane shume edhe na jane plasarit nervat, por me sinqeritet qe u nisa thjesht nga nje deshire e mire qe i postova edhe asnjehere per tu bere armik i dikujt. Sejcili ka besimin e vet dhe imponimi do ishte armiku i miqeve, i shokeve, i te afermve, direkt apo indirekt. Me falni nqs u bera i bezdisshem.

[oiseau en vol]

Për mua, Zoti ka qëllimin e mos-qëllimit. Qëllimi i tij i vetëm është si e si të dalë nga mveshja e tij me qëllimin që ne i kemi dhënë. Ai është aq i mërzitur nga të gjitha qëllimet tona të mveshura ndaj tij, saqë tundimi i tij për të mos patur asnjë qëllim është krejt i qëllimshëm. Duke ia ngjeshur të gjitha qëllimet e botës, Zoti është kthyer nga njerëzit qëllimi i vetëm për të mos patur qëllime të tjera. Pra njerëzit, duke hequr dorë nga të gjitha qëllimet e tjera të tyret, kanë qëllimin e vetëm për t'i gjetur Zotit një qëllim të cilin vetë ky Zot nuk ka as dëshirën më të vogël për t'a marrë përsipër. Mendoj se ka një keqkuptim flagrant ndërmjet Zotit dhe njeriut : Zoti dëshiron të heqë qafe qëllimin e dhuruar ndaj tij nga njeriu dhe njeriu dëshiron të heqë qafe qëllimin e dhuruar ndaj tij nga Zoti. Çfarë keqkuptimi fatal !

[[xeni]]

Pershendetje dhe ty!

Paragrafin e pare nuk ta citova, duke lene te kuptosh qe nuk e klasifikoj veten, si dikush qe nuk beson (diku). Biles jam i bindur qe nuk ka njerez mbi kete Toke qe nuk besojne. Njeriu ka nevoje te besoje diku, ne dicka, ndryshe asgje pastaj nuk do kishte kuptim. Problemi qendron diku me larg. Eshte ajo arsyeja njerezore qe ti permende me lart. Sa me shume meson, aq me shume e kupton sa pak di...ose me mire qe nuk di fare! Sa me shume i afrohesh drites, aq me shume e ndjen erresiren ne te cilen je taksur te jetosh! Njeriu kupton qe eshte i vogel. Kupton qe eshte injorant. Kupton sa larg perfektes (aq te deshiruar) eshte. Njeriu perparon, behet me i fuqishem dhe perseri shikon sa i dobet eshte. Njeriu eshte mal i patundur por dhe fije kashte ne te njejten kohe. Keto jane shume arsye qe detyrojne njeriun te ngreje koken lart, te imagjinoje forcen e mbinatyrshme duke e quajtur perfekt dhe absolut dhe duke e pranuar si Zot, Krijues te gjithckaje dhe te vetmin shpetim (po e quaj shpetim, meqe dhe feja kshu thote me duket - Une jam rruga, Une jam drita!) Direkt sa lexon keto fjale, kupton se cdo te thote kjo jete. Kupton qe jeton ne erresire dhe nje dite ndoshta do 'shpetosh' do shkosh prane Zotit, prane drites dhe...pastaj ?
...Pastaj u pass to the next level of the game created by God himself!

Me ke sjelle nje shprehje nga Kurani aty ne fund.
Tek ti ndoshta ajo shprehje tingellon kyreveper. Tek une krijon nje qeshje te ftohte, nje pikpyetje te madhe mbi natyren e Zotit dhe nje percmim per te!

Me ke krijuar vetem e vetem qe une te te adhuroj?!
Me krijove ne imazhin tend, me solle ne kafazin toke, me rrethove me pafundesi materie, me kurorezove dhe mbret te gjithckaje perreth, me lind dhe me rropat neper toke ne te njejten menyre sic ben me cdo insekt, kafshe apo shpend tjeter, dhe nje dite heret a vone ma merr kete jete (jete te kufizuar njelloj sic dhe dija ime)...e per cfare ? Vetem qe une te te adhuroj ty ? C'natyre ka ky Zot ? gjeja vete pergjigjen.....

Prej meje mos te jete shume i sigurte qe do ta adhuroj (dmth do kryej detyren te cilen me ka taksur ne shkembim te jetes qe me paska dhuru)!
Le t'ma marre jeten qe tani po deshi.
Le t'me shkaterroje gjithcka po qe i Zoti.
Ama hipokrit me veten nuk do behem. Nese do ta ndjej, do ta adhuroj. Per te me bere ta ndjej, duhet ta meritoje.

Frike se kam! Betohem per kete.
Me frike do kisha njeriun sesa Zotin.

nejse...


xeni, faleminderit per pergjigjen plako!

Pershendetje Hektori,
Sinqerisht ta them se me mire do kishe qene te kishe citu paragrafin e pare. U want proof?

Qeshin besimtaret me ne.
Kane dhe keqardhje per ne, ne te njejten kohe.
Ca na dhurojne meshire e ndoshta u luten Zotit per ne.

Nese akoma kembngul se ke cituar paragrafin e duhur, te sugjeroj qe mendimet rebele t'i shkruash tek nenforumi "Meditime". Pse do thush ti? Nuk eshte e veshtire ta kuptosh kete.
Hektori dikur kam qene shume serioz dhe i ndjeshem karshi mosbesimit te te tjereve por tashme nuk me behet shume vone. Te siguroj qe as me dhimbsesh, as ndjej keqardhje per ty dhe as qe i lutem Zotit per ty (Ti them keto duke u nisur nga ato qe i the darwin-it). Mbase po te te njihja do isha me i ndjeshem dhe do kisha shume deshire qe edhe ti te ishe i shpetuar, por kshu ne boten virtuale vetem arsyeja ndjen, ndjenjat jane te paarsyeshme. Nese nuk do mendoja se rruga me e drejte eshte Islami, menjehere do e lija, kshu qe mos te mbetet qejfi po e quajta shpetim. Hektori, keto debate jane te pafundme. Çdo gje eshte e qarte. Megjithate gjithe njerezit jane te lire te zgjedhin.
Edhe diçka tjeter Hektori. Nuk kam ndermend te behem avokat i Zotit. Megjithate e shoh te arsyeshme te te them se Islami eshte perfekt. Ti mund te thuash qe njerezit nuk jane te barabarte, ca vuajne e ca jo etj. Megjithate çdo "pabarazi" ne boten tjeter shlyhet. Tek e fundit, eshte pafundesia qe ka rendesi. Sigurisht qe kete botekuptim po ta shohesh mes syrin e Frojdit apo te ndonje psikoanalisti tjeter, mund ta shohesh si arratisje e te dobteve. Mundet. Por realiteti nuk eshte aspak ashtu. Po t'i hedhesh nje sy atyre qe zgjedhin fene sheh se ka edhe nga me te fortit ashtu siç ka edhe te dobte (megithse keto jane koncepte relative dhe mund te diskutohet me thelle se kush eshte i dobte e kush eshte i forte.). Ta them kete sepse ky eshte nje nga argumentet me idiote qe japin disa njerez kundra besimit)
Gëte, ne nje leter qe i çonte mikut te tij Eckerhart, i thonte se "Islami eshte sistemi me perfekt. Çfaredo qe te beje njeriu nuk mund ta arrije ose kaloje kete sistem". A eshte Islami i drejte pse ka thene Gete keshtu? A ekziston Zoti pse e ka pranuar Ajnshtjani? JO. Sigurisht qe jo. Nuk eshte kjo arsyeja. Feynman, fizikani i famshem, ndoshta nder kokat me te medha, nuk besonte, ishte ateist. Pra, or mik, je i lire te zgjedhesh. Uroj qe te zgjedhesh me te miren per ty. Jeta eshte e shkurter, biles me e shkurter se ç'mund te mendosh.

Mirembetsh!

[[xeni]]

Për mua, Zoti ka qëllimin e mos-qëllimit. Qëllimi i tij i vetëm është si e si të dalë nga mveshja e tij me qëllimin që ne i kemi dhënë. Ai është aq i mërzitur nga të gjitha qëllimet tona të mveshura ndaj tij, saqë tundimi i tij për të mos patur asnjë qëllim është krejt i qëllimshëm. Duke ia ngjeshur të gjitha qëllimet e botës, Zoti është kthyer nga njerëzit qëllimi i vetëm për të mos patur qëllime të tjera. Pra njerëzit, duke hequr dorë nga të gjitha qëllimet e tjera të tyret, kanë qëllimin e vetëm për t'i gjetur Zotit një qëllim të cilin vetë ky Zot nuk ka as dëshirën më të vogël për t'a marrë përsipër. Mendoj se ka një keqkuptim flagrant ndërmjet Zotit dhe njeriut : Zoti dëshiron të heqë qafe qëllimin e dhuruar ndaj tij nga njeriu dhe njeriu dëshiron të heqë qafe qëllimin e dhuruar ndaj tij nga Zoti. Çfarë keqkuptimi fatal !

Highlander, a nuk eshte e pallogjikshme te diskutosh per gjera qe "nuk ekzistojne"?

[oiseau en vol]

Jo, Xeni, nuk është e palogjikshme të diskutosh mbi gjëra që "nuk ekzistojnë", sepse po të ishte kështu, nuk do të flisnim apo filozofonim mbi hiçin dhe qenien. Veç kësaj, nga postimi im, nuk del aspak që unë të mohoj ekzistencën e Zotit, por unë flas mbi keqkuptimin ndërmjet tij dhe njeriut.

[SuNRiSeR]

Qellimin e Zotit si veshtire ta marrim vesh ndonjehere po megjithate le te bejme ca supozime "blasfemuese" se pa to do ngelemi tek e famshmja "rruget e zotit jane te panjohura".

Fillimisht, pse e krijoi Zoti gjithesine? Sepse ne kete gjithesi ndodhej galaksia Rruga e Qumeshtit, qe kishte brenda nje sistem diellor qe kishte nje planet me emrin Toke (kuptohet qe keto emra i zgjodhi Zoti ), dhe per kete planet ai kishte nje plan te madh, njeriun. Krijoi cdo gje ne Toke per njeriuin qe te jetonte sa me mire dhe qe TE ADHURONTE ZOTIN. Ooooopa, dolem tek qellimi. Zoti krijoi njeriun qe njeriu ti perulej sepse ai e krijoi. Deri ketu Bibla dhe Kurani jane identike, prandaj nuk do kaloj me tej.

Dmth Zoti "i persosur" kishte nevoje per nje qenie inferiore dhe injorante qe ta adhuronte.
Ne psikiatri keto simptoma njihen me emrin "kompleks inferioriteti". Nje person qe ka kete kompleks gjithmone ka nevoje qe te tjeret ta admirojne, ta respektojne dhe ta kene gjithmone ne qender te vemendjes. Per t'ia arritur kesaj gjen menyra shume interesante duke filluar nga palaclleqet dhe deri ne veprime antisociale.
Ne rast se nuk eshte ne qender te vemendjes kalon ne depresion dhe mund te arrije deri ne vetevrasje. interesante eeee?

Tani, ne rast se Zoti nuk do na kishte krijuar ne qe ta "adhuronim" dhe ta benim te ndjehej mire, ndoshta, na ruaj o zot do ia kishte plasur vetes me ndonje gje (ndonje galaksi, a ndonje yll gjigand a do kishte perfunduar ne njdonje vrime te zeze) dhe mjere ne do na kishte ikur zoti per dhjam qeni, dhe perse? Per nje budallallek te momentit. Por meqenese ai eshte i persosur dhe me nje imagjinate shume inventive e gjeti ilacin e vetes, jo antidepresive por NJERIUN. Mundesine e kishte, keshtu qe ja ku jemi, edhe ne ne jete edhe Zoti shendoshe e mire

hahahahahha