Per ata qe na harrojn ......keshtu si per qef

[EDUARDI]

Në pergamenë,
sa e shenjtëruar fjala
DASHURI,
Por, sot sa e vjetëruar në kompjuter

[EDUARDI]

PËLLUMBI


Puplat e buta
Derdhën lakuriqësinë,
…dhe mishi
grishi mëkatën.


BORA

Oh, borë e shenjtë,
mos e njollos pellushin tënd
me ndyrësinë time
të ligështisë.
Shpirti, im
s`do shenjtëruar

[EDUARDI]

TERMA TË NDALUARA.. apo DHIMBJA E FATIT






Zarathustra foli.Mbinjeriu, dhimbja e mjerimit apo
dhimbja e moskuptimit…
inçestet Edipjane, fateve njerzore rrëzohen
si orteqe shekullore…
Eh, bukuri mëkatare që djeg, në kufoma fjalësh,
masturbime mostrash mbjell,
mbi kreshtat me klithma të plakura genesh,
të shëmtuara kopilësh vrastarë,
nga mitra të kalbura prej spermash sadizmi…,
…ngjizur me përgjakje klithmash me kurva.
Transeksualë, biseksualë,…hej, puthje heretike lezbikesh
në masturbime fatesh apokaliptikë
gajsh të eksituar në tempuj të ftohtë asketësh.
Në përdëllime mëkatare
ulërima prostitutash mbi ekstaza dashurish
krijesa epshi masohist në vjellje sharjesh perëndish
mbi qirinj të zverdhur murgjish pedofilë.
Eh…O zot.
Filozofë perversiste me psikoanaliza të pasosura
lirinë kanë vrarë “djajtë”,
prej termash moderne, me bukuri të shpëlarë
që përdhunisht abortohet nga qenia njeri.
O njerëz,
kur zotin mohojmë,
për gabimin tonë fatal,
por falje s`kërkojmë,
gabimtarë të mbetemi vazhdojmë…
Ne sjemi të mirë.
Por ..unë s`po bëj herezi
Por ..fati yt i dhimbshëm,
njeri,
është fatkeqësi

[EDUARDI]

Pikat e shiut, tej xhamash plugojnë
mbi qelqet e ftohtë, si gjarpërinj të lashtë,
mbi harpën e Ofreut me copëra të shqyera bote
…Iliade…
përtej mjegullave të murrme me thonj rrufesh,
ylberë të virgjëra me re gërmuqe
kullotin në qiellin e ëndërrave të lira rinore…
por, këtu zhurmojnë studentët…
ne, elita, ardhmëria,
në copëra hamburgësh, gogëstijnë leksionet
e përgjumura.
Forma puthjesh në koridore.
Thashetheme kafenesh, për lidhje të reja.
Cigare.Lajmi i ditës. Moda. Flokët.
Stuhi provimesh, profesorë që…për kortezi në
në formula apokaliptike
humbin…
dhe…ne, të pafajshmit trotuareve
të së nesërmes pa të ardhme.
Se dimë…ne dinosaurët modernë
të kohës së re,
ku do vemi vallë?
A sjemi të barabartë me të tjerët?!!!
Ne “të zgjedhurit”hedhur në koshin e ndërgjegjes së kombit,
a duhet vallë???...
Hapa ardhmërie,
mbi koracën e ashtës së djegur…
Kush jemi…?

[EDUARDI]

Në brazda nacionalizmi
akoma ballkani var maskën e tij të përgjakur.
Platforma e shekujve ballkanas
rrjep dinosaurë ne shpella vampirësh
me gjak nacionalistësh.
S’do të reshtim së grinduri.
Së shari,
…së qeshuri me Hamletin ballkanas te
Shekspirit modern.
Akuzojmë. Vrasim.
Akoma paskan mbetur thërrime të ngordhura
në sofrën e kurbaneve gjakatare.
O zot,
qirinjtë me paterica dylli
luten me murgjit e vyshkur stinëve
me lule të akullta.
Pranverat abortojnë foshnje të papjekura
nga sqetullat të horizonteve të mugëta.
Eh ballkan,
dasmorë lotësh
po nis në pranverat e dhëndurëve
dhe si pafaj këmbëkryq ulesh
në marrëzimë tënde.
Ja, fjalët e mia u kacaviren në
në këmbanën e paqes që tingëllon
mbi ndryshkun e urrejtjes.
Ejani në altarin e zotit, faljes, paqes,
e nesërmja do jetë ndryshe

[EDUARDI]

Çudi





O hënë
ç’ti them zemrës
që mbyllur rri.
Sa e dua: se di.
Sa më do: pafundësi.
Por çudi?
Pse paskam frikë…
nga vetja, Ai, apo dashuria.
Jo, jo faj ka zemra
e çmendur nga dashuria

Helena




Helena tempull femëror mbeti
qëkur ndezi trojën
…por ç’sherr mashkullor ndezi
në kohërat
epshi gjithmone i pashuar…
Por…gruaja qenka dhimja e botës
apo…bota djimja e feminitetit
të vrarë.

[EDUARDI]

E dashur





E dashur!
Si kaçak hyra në dhomën me flutura ajri
ku gjijtë e tua të mëdhenj
vareshin në plantacionin e heshtjes.
I putha.
Në ullukun e bardhë fryma ime u plagos
në shtegun e ngushtë
me rrokullima klithmash
Ti u zgjove zemër
dhe pëllumbat e butë të qepallave
nën sqetullat e qerpikëve
gugatën të lumtur.
Gishtat emi,
mbi shinat e kofshëve kishin humbur
dhe xhungla ulërinte nga zbutja.
O zhungël,hungërin luani i etur
për pyje të lira me kaçurrela
mjegullash
duke u kacafytur me barin e vestë
të mugëtirave te majit.
S’ndiej lodhje.
O bukuri feministe.
Luanin e mposht.
Xhunglën e zbut,
por botën mashkullore e skllavëron.
O zemër,
mbi pëllëmbën time mbeti
forma e gjijve të tua.

[EDUARDI]

Është zbrazur ferri nga djajtë që koktejt kanë rrëmbyer peng,
kanë stisur kamarierë
në tavolina të humbura kafenesh.
Grinden djajtë. Sherrojnë djajtë.
Për politikën. Dollarin. Euron. Armët.
Eh, të gjorët,
Në shishe uiski pijnë globin e vogël
që zgjat putrat lebroze në memorjen e lodhur njerzore.
Është zrazur ferri nga djajtë,
se e mbushim ne që pështyjmë parajsën
nga brenda vetes.
Ne i zgjuam djajtë nga gjumi
dhe do të na kafshojnë për mos bindjen tonë
Ç’ti themi globit
që pjell përbindësha modernë
e veten vret me thikën e ndërgjegjes
së vrazhdë.
Unë i dua njerzit,
por ata ç’do ditë rrënojnë veten e tyre
për të bërë koalicion me djallin.

[EDUARDI]

NDJENJA




Nata e ftohtë, jashtë dritares
gishtat kërcet mbi xham ,
si një zog i qeltë.
Në avujt leshtarakë fytyra ime humb,
mbi parvazin e vjetër një gonxhe është tharë
nga erërat.
Dua, sonte të të përqafoj
mbi qerpikë të puth.
Të ndjesh, është njerzore
Të duash, është hyjnore.
A s’je Ti dakort
me mua?!!.


PA TITULL



Një puthje, vallë sa kushton???
Kur jemi kaq pranë,
por ndihemi aq,
larg.


TË HARROJ



Një levë Arkimedale
shpirti,
Kur u dashka të të harroj,
e paqëndrueshme qenka dhembja.
...O zot!

[indrit gjoni]

HARESA

Sa te kam dashur ,dikur
Tani gjithçka e trissht
Per shkak te hareses,ndoshta……
Ku ta dish

Sa enderoja per ty,dikur….
Tanime jo mjerisht.
Per shkak te hareses,ndoshta…..
Te dashuris

Kur rendnim pas yjeve dikur….
Te lojtur ne ne natyrisht…
Ne shpine te Arushesh se madhe
Kometes me bisht….
Qielli ka humbur magjine ,
Dhe hena e brisht per skak hareses, ndosshta….
A te marezis

Ah… sa te kam dashur,dikur
S'kthet asgje serish…..
Haresa sdo kissh
kuptim ndryshe po te ish