I lexova me kujdes te gjitha shkrimet ne kete teme dhe dal ne konkluzionin se, ata qe jane te dyshimte rreth te qenit te tyre te shpetuar, perpiqen te mbjellin pasiguri.
Ne nje shkrim dikush bente nje peytje te tille: "Si mund ta di une nese jam apo jo i shpetuar ne Krishtin JEzus?" Ose dikush tjeter thote: Nese shpetmin e ke ne XHEP, atehere jeto si te duash se nuk ka rendesi vepra. Te dyja keto lloj mendimesh vijne prej atyre qe nde nuk kane shijuar Shpetim te Perendise. Fillimisht po deshmoj edhe njehere se, shpetimi eshte AKT i kryer nga Perendia dhe i eshte dhene cdo krijese njerzore. Fakti qe me ben ta deshmoj nje gje te tille, deshmohet plotesisht tek Gjon:3:16. "Sepse Perendia aq shume e deshi boten sa dha Birin e tij te vetmelindur te vdese ne kryq.."
Permes ketyre fjaleve, Zoti Perendi na deshmon plotesisht se, ne sy te tij cdo njeri eshte i dashur dhe aspak i perjashtuar nga kjo dhurate e hirit. Pyetja eshte: Si jam une ne mardhenie me kete dhurat te Hirit qe Perendia pergatiti per shpetimin e njeriut? Perendia e dha kete dhurate per njeriun, sapo Ai dergoi Birin e tij te vetmelindur qe te vdese ne kryq. Por, cila eshte rruga per ta mare dhuraten e shpetimit qe Perendia me ka dhene me ane te Krishtit ne kryq? Fjala e Perendise na nxjer ne perfundimin se, " po te rrefesh me gojen tende Zotin Jezus dhe po te besosh ne zemren tende se Perendia e ngjalli prej se vdekurish, do te shpetohesh. Sepse me zemer besojme ne drejtesi dhe me goje bejme rrefimin per shpetim."
Ja pra nese dikush do te dije nese eshte apo jo i shpetuar, le te ballafaqohet me kete fjale te Perendise. Por perse ky i krishtere nuk di nese eshte apo jo i shpetuar? Shpetimi nuk eshte nje mister, por eshte fakti me i gjalle dhe me i zbuluar ne te gjithe mesimin e fjales se Perendise. Akti qe Krishti kreu ne kryq, eshte FAKTI qe na bind se me ne fund njeriu u shpetua prej vdekjes se perjetshme dhe njekohesisht hyri ne jeten e perjetshme me Perendine. Ky nuk eshte mister, por eshte fakt i kryer dhe i plote. Por perse ka te krishtere, te cilet nuk jane ende ne gjendje te dine nese jane apo jo te shpetuar? Une konstatoj se ne zemer te tyre ka DYSHIM, dhe Bibla thote se, i dyshuari asnjehere mos mendoje se do te mare. Ky fakt eshte i vertete. Po sjell si shembull 10 virgjereshat. Pyetja ime eshte: Mendoni se, pese virgjereshat e mencura nuk ishin te sigurta, nese do te hynin apo jo ne dasmen e dhendrit? Ku qendronte Siguria e tyre? Pikerisht MENCURIA ishte vendi ku ato kishin mbeshtetur SIGURINE. Permes MENCURISE ato moren DEPOZITEN dhe VAJIN REZERVE. Nese do ta shtjellojme kete zbulese ne vete jeten tone te Krishtere, atehere lind pyetja: Ku e mbeshtet SIGURINE e shpetimit nje besimtar i vertete kristjan? Mbeshtetja dhe themeli i tij eshte vetem Krishti. Pra nese ti ke PANUAR Krishtin dhe ke thirur emrin e tij, duke besuar me zemer tek Ai, atehere ke mare Shpetmin. Te besosh dhe te pranosh Krishtin, do te thote te besosh dhe te pranosh shpetmin, sepse Jezusi eshte vete SHPETIMI. Pikerisht per kete fakt eshte duke ju folur Pali efesianeve. Ai ju thote atyre: ju jeni te shpetuar FALAS prej HIRIT te Perendise permes BESES, dhe jo permes veprave tuaja.
Cfare e shtyu Palin tju deshmoje Efesianeve nje fakt te tille? Ky problem eshte aktual edhe sot nga nje sere te krishtersh dhe religjone te ndryshme te krishtere. Efesianet vendosnin VEPREN si nje mjet per te arritur shpetmin. Ky lloj mesimi vinte tek ata, per shkak te doktrines judaike, ku ne qender ishte DREJTESIMI PERMES VERPAVE TE LIGJIT. Pali e quajti nje rruge jo vetem te gabuar , por edhe te deshtuar dhe te rrezikshme per besimtarin e krishtere. Cili ishte rreziku? Pikerisht ky i krishtere qe ben sot pyetejn: "ku mund ta di une nese jam apo jo i shpetuar", deshmon qarte rrezikun qe permban ne vetvete nje mesim i tille. Per te njohur nese je apo jo i shpetuar, kete gje mos kerko ta gjesh ne veten tende, por beso ne premtimin dhe fjalen e Krishtit, duke e pranuar ate me zemren tende , si te vetmin shpetimitar te jetes tende, dhe eshte pikerisht Ai i cili do te te mare ne doren e Tij, ku askush nuk mund te te heqe me nga dashuria e Tij. Amin
Ceshtja tjeter qe dua te diskutoj ne kete teme , ka te beje me besimin, vepren dhe drejtesimin e te krishterit. Ne shkrimet e MAtrix, shoh se, ai ne qender te shpetimit vendos vepren si mjet permes se ciles i krishteri duhet te mare shpetim. Orthodhoksit ne pergjithesi, ne doktrinen e tyre, persa i perket shpetimit, vendosin veprat permes te cilave i krishteri do te mund te mare shpetimin. Cfare ne deshmon bibla rreth vepres dhe besimit. Ajo qe me vjen keq dhe qe verej ne shume shkrime, eshte pikerisht keqinterpretimi qe i behet letres se Jakovit. Une deshmoj dhe them se, mesimi religjionoz, mbyll shtegun e zbuleses se fjales se Perendise.
Le te sjell mesimin mbi shpetimin, qe fjala profetike e Perendise ne bibel na deshmon. Apsotulli Pal deshmon se, besimtari i krishtere eshte i shpetuar vetem permes BESES ne Krishtin dhe jo nga VEPRAT qe ben i krishteri. Po keshtu tek Titi Pali jep nje deshmi dhe me te qarte kur thote: Ne jemi te sheptuar jo per shkak te VEPRAVE te DREJTA qe ne beme.." Po keshtu vete Jezusi tek Gjoni.5. deshmon se, ai qe digjon fjalen time dhe beson tek une, ka jete te perjetshme dhe ka kaluar nga vdekja ne jete te perejtshme. Po Jakobi a e kundershton kete gje ne letren e tij?
Shume te krishter duke mos ditur ne thelb se cfare do te thote BESE ne Krishtin, nuk arijne te kuptojne thelbin e mesimit, qe Jakovi na jep ne letren e tij. BESIMI eshte VEPRIM, dhe VEPRIMI kryhet permes VEPRAVE. Ky eshte konkluzioni im si i krishtere. Jakovi e sqaron shume qarte kete fakt. Ne esence te letres se tij Jakovi na thote se, nese BESIMI qe eshte ne ju nuk vepron permes VEPRAVE te Perendise, atehere ju si i krishtere kini nje bese te vdekur. Ketu Jakovi nuk eshte duke bere fjale per shpetim, por eshte duke na treguar BESEN e vertete qe vjen nga Perendia, dhe besen e vdekur qe vjen nga njeriu. Kete gje Jakovi e shpreh permes shembullit qe ai ka mare. Nese ne shohim nje vella apo moter ne besim, dhe konstatojme se atyre ju mungojne te nevojshmet, dhe per kete ne mbyllim syte dhe nuk i ndihmojme, atehere besa jone eshte nje bese qe ne thelb nuk permban VEPRAT e Perendise.
Perse duhen VEPRAT ne BESIMIN tone, per te na dhene shpetimin? Nese eshte keshtu atehere me tregoni sa VEPRA, dhe cilat jane ato vepra qe une duhet te bej per te merituar shpetimin? A ka ndonje prej jush qe te mi tregoje keto vepra permes te cilave une te mund te mar shpetimin? Pikerisht kjo eshte dilema, tek ata te krishtere, te cilet nuk jane en gjendje te dallojne nese jane apo jo te sheptuar. Kjo ndodh tek ata, sepse shpetimin kerkojne ta shohin jo ne premtimin e fjales se Krishtit, por ne vepren e tyre per shpetim.
Cfare thote Jakovi ne letren e tij? Po jap ne origjinal vargun 21 te kapitullit 2, te letres se Jakovit, ku Jakovi na sjell fondamentalisht rolin vendimtar qe kane VPERAT ne BESIMIN tone. Ja si thote Jakovi: " Avraham o patir imon, dhen edhikiothi ex ergon, ote proseferi Isak.."
Ne shqip ky varg eshte:
" Avrahami ati yne , a nuk DOLI i DREJTE me ane te PUNEVE kur solli Isakun per sakrifice ne altar?
Bibla jone kete varg e ke perkthyer joqartesisht, pasi atje thuhet se, Abrahami u SHFAJSUA me ane te veprave. Te shfajsohesh do te thote, te heqesh mekatin. Pyetja ime eshte: A ka ndonje te krishtere ketu, qe te heqe vete mekatin e tij, pra te shfasohet me ane te veprave te tij? Nese ne mund te arijme nje gje te tille, atehere duhet te themi se, Krishti vdiq kot ne kryq. Kjo, pasi ne mundem te benim vete shfasjimin tone nga mekati, permes veprave tona.
Le te shohim Abrahamin, per te cilin Jakovi na flet ne letren e tij. Jakovi thote se, Avrahami DOLI i DREJTE permes VERPAVE qe kreu. Vini re:Jakovi nuk thote se, Avrahami u BE i DREJTE permes veprave. Te "BEHESH" dhe te "DALESH", nuk jane e njejta gje. Qe te DALESH i drejte, fillimisht duhet te jesh "BERE" i drejte. Te "DALESH" i drejte, eshte testi ku PROVOHET te qenit e tu i drejtesuar. Pra fillimisht Perendia na BEN te DREJTE, dhe pastaj perems proves ne DALIM te DREJTE para Tij.
Si u be Avrahami i DREJTE?
Ne vargun 23, Jakovi deshmon:
Avrahami i BESOI Perendise , dhe kjo ju NUMURUA ( logizetai) per DREJTESI. A ka ketu ndonje VEPER te AVrahamit, permes se ciles ai do te mund te BEHEJ ose ti numurohej atij DREJTESI? Ishte pikerisht BESA ne Perendine ( dhe jo vepra), ajo qe ju llogarit atij per DREJTESI. Cfare kerkon te na tregoje ne te krishtereve Jakovi, permes ketij shembulli te Abrahamit. Pergjigjen me te mire na e jep apsotulli Pal. Te njejtin shembull me Abrahamin, mer dhe Pali ne kishen e romes. Ja si i meson ai te krishteret ne Rome:
"Avrahami i besoi Perendise dhe kjo ju Numurua( logizetai) per DREJTESI.
Edhe atij qe PUNON(kerkon drejtesim permes veprave te tij), PAGA nuk i llogaritet (logizetai) si HIR por si BORXH. Ndersa atij qe nuk PUNON( nuk kerkon drejtesim perms veprave te tij) por BESON ne ate ( Perendine) qe nxjer te DREJTE te SHTREMBERIN( mekatarin), BESIMI i tij i i konsiderohet DREJTESI."
Pra si Jakovi po keshtu edhe Pali, na japin te njejtin mesim mbi besimin dhe vepren e besimtarit te krishtere. Ne qe besojme ne Krisht, besa jone na u numurua prej Perendise DREJTESIM. Perse? Kjo sepse VEPRA e Krishtit ne kryq, eshte e vetmja veper, qe na BERI te DREJTE para Perendise. Ja si ju thote Pali romakeve:
" te Drejtesuar me ane te BESIMIT , kemi paqe me Perendine, nepermejt Jezus Krishtit. "
Pra Pali konstaton edhe njehere se, ne qe besojme ne Krisht, jemi te DREJTESUAR vetem me ane te BESIMIT dhe aspak me ane te VEPRES. Por mos valle VEPRA e besimit eshte e kote? Aspak nuk eshte keshtu. Le ta shohim kete gje tek Avrahami. Pasi Avrahami u quajt me ane te beses i Drejte para Perendise, DREJTESIA e tij duhej te testohej. Perendia kerkoj nje veper te veshtire prej Avrahamit. Dhe kjo veper ishte: Avrahami te sillte djalin e tij si sakrifice. Para Avrahamit Perendia kishte vendosur nje VEPER , te cilen ai duhej ta kryente. Realizimi i kesaj VEPRE te Perendise prej Avrahamit, nuk varej ne fuqite e tij, por varej ne BESNIKERINE qe ai kishte ndaj Perendsie. Pyetja ime eshte: Ku u mbeshtet Avrahami per te kryer kete TEST kaq te veshtire, ne veten e tij apo ne premtimin e Zotit? Nese Avrahami nuk do te kishte BESNIKERI ne PREMTIMIN e Zotit, natyrisht qe do te kishte nje bese te vdekur. Kjo sepse nuk do te kishte as VEPER te besimit. Dhe nese do te kishte nje bese te vdekur, atehere besa nuk do ti numurohej drejtesi. Keshtu ai do te ishte ende nen denim te mekatit , dhe natyrisht i pashpetuar. Ky eshte nje mesim fondamental per ne te krishteret, te cilin Jakovi na e percjell permes letres se tij.
Kur ne vijme ne Krishti dhe dorezohemi PLOTESISHT ne dore te tij, vetem atehere kemi HYRE plotesisht ne SHPETIMIN e Tij. Qe nga ky cast per kete te krishtere, nuk ka me kthim prapa, nuk ka BRAKTISJE te Krishtit, pasi tani nuk jemi me ne pergjegjes per veten tone, por eshte Perendia. Jezusi kete fakt e tregon permes shembelltyres se deles se humbur. BARIU i mire, thote Jezusi, le 99 delet e tij, dhe shkon te gjeje DELEN e HUMBUR. Pra Eshte vete BARIU AI qe mban dhe ruan DELENe tij, edhe nese ajo per nje "cast" eshte larguar.
Me te qarte kete fakt e shohim tek historia e Jobit.
Perendia vendosi nje prove te forte para Jobit. Pyetja ime eshte: Kjo prove ishte per humbje te Jobit, apo per fitim te tij.
Ne te gjithe kete histori mesojme se Jobi VENDOSI VEPRAT e tij per DREJTESIM. Pra ai besonte se meritonte DREJTESINE e tij para Perendise. Jobi vendosi te gjitha veprat e tij para Perendise, ku te gjitha ishin te verteta dhe te te DREJTA. Por si i priti Perendia VEPRAt e JOBIT? Gabimi i Jobit ishte pikerisht ne faktin se, ai mendonte se e meritonte te qenit e tij i drejte para Perendise, dhe kete fakt ai e mbeshteste mbi VEPRAt e tij, dhe jo mbi HIRIN e Perensdie. Jobit ju desh te kalonte ne prova teper te medhaja, ne menyre qe te mesonte se DREJTESIMI tek NJERIU vjen per shakak te HIRIT te Perendise, dhe aspak prej vepres se tij. U desh PENDESA qe Jobi me ne fund te MESONTE mesimin me te rendeishem ne te gjithe jeten e tij si besimtar dhe besnik i Perendise. Perendia nuk e braktisi Jobin edhe pse ai gaboi. Pra gabimi e coi Jobin ne nje nje RENIE, por per Jobin nuk kishte kthim prapa, pasi ai ishte BESNIK ne Perendine, dhe kjo besnikeri atij i ishte llogaritur DREJTESIM. Pikerisht kjo qe arsyej se perse Perendia nuk e braktisi Jobin. Pasi Bariu la 99 delet e tjera dhe shkoi dhe gjeti kete dele te humbur. Jobi kete gje nuk e dinte, prandaj edhe vuajti aq shume deri sa ai pranoi ate qe thote Perendia dhe jo mesimi i njeriut.
Per te krishterin e shpetuar nuk ka me kthim prapa.
Vazhdon.
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga Matrix
Krijoni Kontakt