Shqipëria e Kaukazeve

[Irfan]

Shqipetar te dashur.Ne nuk jem te ardhur nga ndonje pjes tjeter te botes,per veqe qe jemi autokton.
Nga Kaukazi jan te ardhur sllavet.Shpernguljet sllave filluan aty nga sh.4-6.te e. se. re.(pas K.r.).Kjo shperngulje u dha ne tri drejtime.Sllavete ishin ne qneder te rusis,disa shkuan ne lindeje te azijes,disa ne jug si dhe dis ne perendim.
Sllavete qe morren drejtimin ka perendimi arrite ne Ballkan aty ka shk.6. te ere se re.(pas.k.)

Boshnjaket,maqedonet,vugaret,Kroatete,sllovenet,se rbete e te gjıthe keta jan sllave.Keta ka nje gjuhe te njejte.Keta jan te ardhur aty nga kaukazi.
Ka shuem argumente qe Sllavete kan bere perpjekej qe ta quajne vete autokton,duke i ja imponuar shqipetareve se jan te ardhur.

.......Historija e shkurt e shqipetareve......

PARAARDHËSIT E SHQIPTARËVE


--------------------------------------------------------------------------------


BANORËT E HERSHËM TË VENDIT TONË

1. Banorët e tejlashtë të vendit tonë dhe mënyra e tyre e jetesës

Trualli i banuar sot nga shqiptarët filloi të popullohej shumë herët, që në kohën e paleolitit (gurit të vjetër), mbi 100.000 vjet më parë. Në fillim u banuan ato zona që ishin në kushte gjeografike më të përshtatshme.

Në shqipëri, banimet më të hershme janë vërtetuar në shpellën e Gajtanit (Shkodër), në Konispol, në malin e Dajtit dhe në vendbanimin e Xarës (Sarandë).

Njerëzit primitivë jetonin në grupe të veçuara, kryesisht nëpër shpella të thella, pa lagështirë dhe të mbrojtura nga erërat. Veglat e punësi punonin me gurë stralli dhe më rrallë prej kocke. Prej këtyre gurëve , me anë të ashkëlzimit nxirrnin pjesë më të vogla e më të mprehta guri për t’i përdorur si gërryese, shpuese etj. Si vende për të përpunuar gurin shfrytëzoheshin hyrjet e shpellave dhe terrenet pranë lumenjve. Sidoqoftë, veglat e asaj epoke ishin ende të thjeshta dhe të krijuara kryesisht prej guri. Njerëzit primitivë ushqeheshin me produkte të mbledhura në natyrë dhe me gjah kafshësh të egra.

Për shkak të kushteve të vështira në të cilat jetonin,. Njerëzit e paleolitit kanë pasur një mesatare jete shumë të shkurtër, rreth 21-30 vjeç, me një vdekshmëri më të madhe te fëmijët.

Lufta e përbashkët për të përballuar jetën çoi në forcimin e lidhjeve të pjesëtarëve të çdo grupi, në ndryshimin e organizimit të njerëzve primitivë, të cilët nga fundi i paleolitit kaluan në grupime me lidhje gjaku, në martesën me grupe, ku prejardhja e fëmijës përcaktohej vetëm nga nëna. Filloi kështu organizimi i shoqërisë matriarkale, e cila mori formë në periudha të mëvonshme, në kohën e neolitit (guri i ri), 6000-3000 vjet, p.k. (para Krishtit).

Popullimi i krahinave të banuara sot nga shqiptarët u rrit shumë në periudhën neolitike. Njerëzit filluan të braktisin shpellat dhe të përqëndroheshin në vende të hapura. Banorët neolitikë pëlqenin më shumë të ndërtonin kasollet e tyre në fusha dhe në terraca lumore. Janë të njohura një numër i madh vendbanimesh të tipit palafit, dyshemetë e të cilave viheshin mbi trarë të ngulur në fundin e liqenit.

Banorët e hershëm, nga jeta endacake e kohës paleolitike kaluan në vendbanime shpeshherë të qëndrueshme, me ekonomi kryesisht bujqësore. Ata njihnin dhe përdornin drithërat kryesore, si elbin, melin, grurin etj. Kjo u shoqërua edhe me liulëzimin e sistemit matriarkal, ku rolin drejtues të ekonomisë e të jetesës e kishte gruaja. Në këtë epokë u kalua në një formë të re martese, në martesën me çifte.


2. Zbulimet e hershme teknike

Ndër shpikjet më të rëndësishme të kohës së paleolitit është zbulimi i zjarrit, i cili i ndihmoi shumë banorët e lashtë për të përmirësuar ushqimin dhe për t’u ngrohur. Pjekja dhe zierja e ushqimit me anën e zjarrit solli ndryshime cilësore në organet tretëse të njeriut.

Ndryshimet në ekonomi dhe në organizimin shoqëror të kohës së neolitit ndikuan për zbulime të tjera teknike, të mëdha për lashtësinë. Njerëzit mësuan të punonin enët prej balte, të cilat shpeshherë i zbukuronin me një shije të vërtetë artistike, mësuan t’i tirrnin dhe të thurrnin pëlhura që i përdornin për veshje, shtrojë e mbulesë, filluan të ndërtonin kasollet e para që kishin dysheme të shtruara me argjil dhe ishin të rrethuara me thupra e kallama të lyera me baltë nga jashtë për t’u mbrojtur nga era e i ftohtit.

Në kohën neolitike, veglat e punës, veçanërisht ato prej stralli, u përsosën shumë, në krahasim me kohën e mëparshme. U shpikën vegla të reja pune. Për bluarjen e drithit u shpikën gurët e blojës, për punimin e tokës filloi të përdorej shati i përgatitur prej brirëve të drerit. Me këta brirë bënin edhe çekanë. Gjuetia e peshkut u rrit dhe u përmirësua me krijimin e rrjetave dhe të grepave për zënien e tij. Po kështu u përgatitën edhe mjete të tjera për gjuetinë e kafshëve të egra.

Ekonomia në kohën neolitike u gjallërua më tej me zbutjen e kafshëve të egra e kthimin e tyre në kafshë shtëpiake. Gjuetia i ndihmoi njerëzit e kësaj kohe të zbutnin delen, dhinë, kalin, qenin.

Të gjitha këto arritje forcuan lidhjet e grupeve gjinore të njerëzve primitivë, përmirësuan lidhjet me grupet e banorëve të tjerë dhe nxitën marrëdhëniet e këmbimit në mes tyre, deri edhe në krahina të largëta.

Në kohën pasardhëse, në atë eneolitike (të bakrit) 3000-2100 vjet para Krishtit (p.K.), u bënë ndryshime të reja. U krijua ndarja e ekonomisë blegtorale nga ajo bujqësore. Disa grupe banorësh merreshin kryesisht me bujqësi dhe grupe të tjera merreshin me blegtori. Blegtorët qenë më shumë banorë endacakë. Këta filluan të popullonin përsëri shpellat. U krijuan vendbanime të reja edhe në qendra të hapura malore. Popullimi i krahinave u rrit edhe më shumë.

Risi teknike e madhe e kësaj kohe ishte fillimi i punimit të veglave të punës prej bakri. Shoqëria njerëzore hyri kështu në një epokë të re, në atë të punimit të metaleve. Po kështu toka filloi të punohet me parmendë, duke përdorur kafshët tërheqëse, kalin dhe qetë. Ekonomia blegtorale i dha përparësi punës së burrave.
Filloi të dobësohej shoqëria matriarkale dhe rolin e drejtimit në ekonomi dhe në grupet shoqërore filluan ta merrnin burrat. Lindi kështu në epokën eneolitike shoqëria patriarkale, e cila u forcua më shumë në epokën e bronzit (2100 – 1100 p.K.) dhe në atë të hekurit (mijëvjeçari i fundit p.K.)


3. Pellazgët

Pellazgët njihen si banorët më të lashtë parailirë e paragrekë. Shkrimtarët e lashtë grekë Homeri, Herodoti etj, tregojnë për shtrirjen, për mënyrën e jetesës dhe për gjuhën e tyre. Ata patën një shtrirje të gjerë që nga Ballkani i Jugut e deri në Azi të Vogël.

Heroditi, historiani i lashtë grek i shek. V p.K. jep disa të dhëna për pellazgët që jetonin në Greqi. Sipas tij, gjuha e pellazgëve ishte e ndryshme nga gjuha greke. Ata merreshin me bujqësi e detari. Ishin edhe mjeshtër të mirë ndërtimi.

Pellazgët ngritën murin që rrethonte akropolin e Athinës dhe për këtë athinasit u dhanë atyre si shpërblim disa toka në Atikë, të cilat edhe pse ishin të pavlefshme, ata i kthyen në toka të mira bujqësore.

Për pellazgët dhe karakterin etnik të tyre janë dhënë mendime të ndryshme nga studiuesit, ndonjëherë edhe kontradiktore. Që në shek. XVII, veçanërisht në periudhën e Rilindjes Shqiptare, te studiuesit shqiptarë dhe të huaj zotëroi teoria e lidhjes së pellazgjishtes me shqipen. Përkrahës i flaktë i kësaj teorie ka qenë gjuhëtari austriak Han (Hahn). Por ka edhe studiues të tjerë që e kundërshtuankëtë.

Në studimet e arkeologëve dëshmohet se shtrirja e dokumentuar e pellazgëve përputhet me kompleksin kulturor arkeologjik ballkano-egjean të periudhës së eneolitit dhe supozohet se ky kompleks i takon popullatës pellazgjike, si paraardhëse e ilirëve.



PELLAZGËT NË SHKRIMET E AUTORËVE ANTIKË

1. Pellazgët kishin zakon t’u flijonin perëndive çdo gjë, sikurse e mësova në Dodonë; dhe nuk kishin për ta ndonjë emër, pasi nuk i ka dëgjuar njeri t’i thërrisnin me emëra. Ata i thirrnin në përgjithësi si perëndi, për arsye se, pasi kishin vënë të gjitha gjërat në rregull, mbanin ligjet e gjithësisë. Herododi, shek. V p.K.

2. Orakuléli ishte më përpara afro Skotusës, qytet i krahinës Pellazgiotis. Mbasi lisi u dogj prej dikujt me porosinë e Apolonit, orakulli u transferua në Dodonë. Jepte porosi jo me fjalë, por me simbole si orakulli i Aonit në Libi, duke u nisur nga fluturimet e veçanta të tre pëllumbave, sipas të cilëve profetët nga pellazgët. Për këta të fundit flitet se kanë qenë më të vjetrit nga të gjithë ata që sunduan në Helladë. Sarboni. Shek.I


2. ILIRËT


--------------------------------------------------------------------------------


1. Origjina e Ilirëve

Popujt që u bënë më të njohur në historinë e lashtë të Ballkanit janë grekët, ilirët dhe trakët. Ilirët janë ndër banorët më të lashtë të Gadishullit Ballkanik. Ata janë autoktonë. Kulturën, gjuhën dhe tiparet antropologjike ilirët i formuan në vendin e tyre, në pjesën perëndimore të Gadishullit të Ballkanit, aty ku shkrimtarët antikë i përmendin në veprat e tyre.

Trevat e shtrirjes së popullsisë ilire janë mjaft të gjera; ato përfshijnë të gjithë pjesën perëndimore të Gadishullit të Ballkanit, që nga degët e Danubit, lumenjtë Sava e Drava, në veri, e deri te Gjiri i Ambrakisë (Prevezë), në jug, kurse në lindje deri në Vardar. Grupe të veçanta ilirësh u vendosën edhe në Italinë e Jugur. Këto janë fiset mesapet dhe japige.

Emri etnik ILIR shfaqet në veprat antike që në shek. V p. K. Kurse emrat e disa fiseve ilire fillojnë e përmendën që në shek. XII nga Homeri. Por koha e formimit të etnosit ilir është më e lashtë.
Fillimet e origjinës ilire janë që në mesin e mijëvjeçarit të dytë p.K., që nga periudha e bronzit të mesëm, kur fillojnë të formohen tiparet etnike ilire. Në epokën e hekurit (mijëvjeçari i fundit p.K.) ilirët u formuan plotësisht, duke trashëguar nga epokat më të hershme eneolitike dhe të bronzit tipare kulturore gjuhësore e antropologjike etnike.

Teoria e vjetër që i bëri ilirët të ardhur nga Evropa Qendrore, në shekujt XII – XI p.K., është rrëzuar nga studimet e kryera pas Luftës së Dytë Botërore. Vetë fakti që varrimet me urna, karakteristike për popujt e Evropës Qendrore, nuk janë tipike për trevat e shtrirjes së ilirëve, por ndeshen vetëm në zona të kufizuara, të rralla, dëshmon kundër teorisë së ardhjes së ilirëve në Ballkan nga veriu.

Gjurmët e kulturave të Evropës Qendrore, që ndeshen në Iliri, janë rezultat i kontakteve kulturore, tregtare e të lëvizjes së artizanëve të punimit të metaleve.


2. Fiset kryesore ilire

Ndër fiset më të përmendura ilire janë: taulantët, ardianët, dardanët, paionët, dalmatët, albanët, penestët, molosët, kaonët, thesprotët etj.

TAULANTËT. Banonin në zonën e Adriatikut, që nga lumi Vjosa, deri në prapatokën e Dyrrahut. Ky fis luajti një rol shumë të rëndësishëm në historinë ilire të shek. IV – III p.K., duke u vënë në krye të shtetit ilir, të cilin e kishin krijuar më parë enkelejtë. Në trevat e taulantëve më vonë shfaqet fisi i Albanëve dhe i Parthinëve.

ENKELEJTË. Banonin në krahinat përreth liqenit të Ohrit. Ata krijuan dinastinë e parë të mbretërisë Ilire, në fund të shek. V p.K. Një nga qytetet e tyre kryesore ishte Enkelana. Pas shek. IV ata nuk përmenden më. Në trevat e fisit të enkelejve përmenden edhe dasaretët. Enkelejtë kanë qenë peshkatarë të zotë.

DASARETËT. Janë një fis i madh në Ilirinë Juglindore. Njiheshin në lashtësi sidomos për prodhimin e drithërave të bukës. Një nga qytetet më të njohura ishte Pelioni (qyteza në Selcë të Poshtme të Pogradecit). Qytet tjetër i madh i këtij fisi ishte edhe Antipatra (Berati).

ALBANËT. Banonin në prapatokën e qytetit të Dyrrahut. Kryeqendra e tyre ishte Albanopoli (Zgërdheshi i Krujës). Fisi i albanëve i dha emrin e vet shqiptarëve, gjatë mesjetës së hershme, kur ata njihen si albanë, arbër.

ARDIANËT. Fillimisht shtriheshin rreth gjirit të Rizonit dhe të lumit Neretva. Ardianët e shtrinë pushtetin e vet në të gjitha krahinat e tjera që më parë ishin nën sundimin e taulantëve. Ardianët luajtën një rol shumë të madh në luftërat kundër pushtuesve romakë, gjatë shek. III – II p.K., në kohën kur sundoi dinastia ardiane e Mbretërisë Ilire. Kryeqendra e ardianëve ishte Shkodra.

DARDANËT. Ishin fisi më i madh ilir që u vu në krye të Mbretërisë Dardane, në Ballkanin Qendror, kryesisht në Kosovë. Dy fise të tjera dardane të njohura ishin thunatët dhe galabrët. Qyteti më i rëndësishëm i dardanëve ka qenë Damastioni, i njohur si kryeqendër e nxjerrjes së metaleve. Dardanët përmenden si luftëtarë të fortë, xehetarë shumë të mirë, blegtorë dhe tregtarë të njohur.

PAIONËT. Fise ilire që banonin në luginën e sipërme të Vardarit në kufi me dardanët, duke u shtrir deri tek lumi Struma. Përmenden për herë të parë nga Homeri, si aleat të trojanëve. Në gjysmën e parë të shek.IV paionët krijuan mbretërin e tyre, e cila u detyrua t’u bëjë ballë për shumë kohë sulmenve të maqedonasve. Paionët prenë në shek.IV-II p.K. monedhën e tyre prej argjendi.

DALMATËT. Banonin në brigjet e Adriatikut. Ishin blegtorë të njohur, shquheshin për punimin e llojeve të ndryshme të veshjeve prej liri e leshi. Veshja e njohur me emrin dalmatika në shekujt e parë u përdor edhe nga aristokracia romake, prej nga kaloi edhe në veshje rituale kishtare. Qyteti më i njohur i tyre ka qenë Delmini.

PENESTËT. Banonin në luginën e Drinit të Zi e përreth saj. Përmenden për herë të parë në vitet 170 – 169 p.K. Luajtën rol të rëndësishëm në Luftën e Tretë Ilire – romake. Përfshiheshin në Mbretërin Ardiane. Kishin 14 qytete e kështjella, ndër të cilat përmenden Uskana, Oeneu, Draudaku etj. Meqenëse pranuan garnizone romake në qendrat e tyre, maqedonasit ua shkurtuan vendin.

MOLOSËT. Janë një nga tri fiset kryesore që banonin në qendër të Epirit antik dhe që luajtën rol shumë të rëndësishëm drejtues në historinë e lindjes dhe të formimit të shtetit të Epirit.

KAONËT. Ky fis epirot kishte shtrirje të gjerë, që nga lumi Thyamios (sot lumi Kallama), deri në luginën e Drinosit, në Gjirokastër. Kryeqendra e kaonëve, Foinike (Finiqi i Sarandës), në shek. III p.K. u bë kryeqendra e gjithë shtetit të Epirit. Qytet tjetër i madh i kaonëve ishte Antigonea (Saraqinishti i Gjirokastrës).

THESPROTËT. Banonin në Epir, në jug të lumit të sotëm Kallama, deri në gjirin e Ambrakisë. Përmenden në shkrimet e lashta që nga shek. V p.K., si fis që sundoheshin nga dy kryetarë të zgjedhur çdo vit nga gjiri i parisë.

Fise të tjera të njohura janë edhe labianët (për rreth liqenit të Shkodrës), pirustët (në Mirditë) dhe parthiniet në ultësirën bregdetare të Adriatikut.


Veretje;
Per ata te cile te nuk e djehin vete shqipetare t'mos bejne pyetje te kota,pyetje po vend,qe nuk pergjigje....
E tere bota e din se shqipetaret jan pop. me te vjeter ne Bote.Mua po me vjenen disi si e çuditeshme te behe nje pyetje e tille nga shqipetaret.....
Nuk e di se si cka e ndihen vete ai apo ajo,qe thote cili eshte pop. me i vjeter ne Ballkan.

[Ryder]

Gjuha ndryshon dhe evolon.

Ore te kuptoj qe e ke lexu me pasion Aristidhin, edhe esht e paevitueshme qe libra te tille te terheqin me vete nje shtrese pasionale lexuesish, per me teper ja paske marr borxh edhe at tekniken e qortimit te grekeve edhe shqiptareve bashke, po teorinat e tija jane politiko-pasionalo-amatoriale me shum se historike dhe ky qortimi esht vec zile per ti terheq vemendjen dynjase.
Mjafton te permende termin "pellazget" dhe per me teper te pretendoje qe helenet vijne nga pellazget dhe s'ka historian serioz qe ta marri parasysh si autor.
Leje pastaj kur fillon me kto deklaratat bombastike si "greqishtja esht evolim i shqipes"...


Sa per temen ne fjale...i keshilloj moderatorit ta bashkoje bashk me at temen "prejardhja e shqiptareve" ne te cilen ksaj pytje i esht dhene pergjigje nja 30 here.
Po e late kshu ne shesh, jam mese i sigurte qe ka njerez ktej qe i behet zemra mal sa here qe e shofin si titull, pak rendesi a kundershtohet apo jo teza.

[D&G Feminine]

Pse i merrni mbrapsh gjerat, nuk e kemi ne prejardhjen nga Kaukazi, ata (Albanian kaukaz people) e kane prejardhjen nga ne! Ideja ime eshte qe Aleksandri ka pas shqiptare me vete kur ka ik dhe i ka dhene kete si shperblim, biles deti Kaspik u ka pas quajtur Albanian Sea! Shikoni ketu paralelet ndermjet themelimit te Caucasus Albania ne 323 BC dhe themelimit te Aleksandrise ne 334 BC.

Alexandria was founded by Alexander the Great in 334 BC (the exact date is disputed). Alexander's chief architect for the project was Deinocrates of Rhodes. Ancient accounts are extremely numerous and varied, and much influenced by subsequent developments. One of the more sober descriptions, given by the historian Arrian, tells how Alexander undertook to lay out the city's general plan, but lacking chalk or other means, resorted to sketching it out with grain. Alexander's seers, and in particular Aristander of Telmessus, interpreted this as an omen that the city would prosper, particularly in grain. Other authors make the omen not the grain itself, but the arrival of flocks of birds to eat it. In any case, the story explains Alexandria's role as the shipping-point for Egyptian grain, which fed the Hellenistic and Roman world.

A number of the more fantastic foundation myths are found in the Alexander Romance, and were picked up by mediæval Arab historians. The 14th century Arab historian Ibn Khaldun ridiculed one where sea-monsters prevent the foundation, but are thwarted when Alexander descends in a glass box, and armed with exact knowledge of their appearance, erects metal efigies on the beach which succeed in frightening the monsters away.

Alexandria was intended to supersede Naucratis as a Greek centre in Egypt, and to be the link between Macedonia and the rich Nile Valley. If such a city was to be on the Egyptian coast, there was only one possible site, behind the screen of the Pharos island and removed from the silt thrown out by Nile mouths. An Egyptian townlet, Rhacotis, already stood on the shore and was a resort of fishermen and pirates. Behind it there were five native villages scattered along the strip between Lake Mareotis and the sea, according to a history of Alexander attributed to the author known as pseudo-Callisthenes.

A few months after the foundation, Alexander left Egypt for the East and never returned to his city. His general, Ptolemy (later Ptolemy I of Egypt) suceeded in bringing Alexander's body to Alexandria, where it became a famous tourist destination for ancient travellers.

After Alexander departed, his viceroy, Cleomenes, continued the creation of Alexandria. The Heptastadion, however, and the mainland quarters seem to have been mainly Ptolemaic work. Inheriting the trade of ruined Tyre and becoming the centre of the new commerce between Europe and the Arabian and Indian East, the city grew in less than a century to be larger than Carthage; and for some centuries more it was second only to Rome. Nominally a free Greek city, Alexandria retained its senate to Roman times; and indeed the judicial functions of that body were restored by Septimius Severus, after temporary abolition by Augustus.

[Tirana]

Nuk e di nese ky shkrim i Aristidh P. Koles ka lidhje me Kaukazet . Por mendoj se Kafiristani dhe Kaukazia , nuk jane i njejti shtet .


Iliret ne Kafiristanin e sotem!

--------------------------------------------------------------------------------

Pjesa e meposhtme eshte marre nga libri i Aristidh P. Kolës, "Arvanitasit dhe prejardhja e grekërve", Sh. B. 55, Tirane, 2002.

"…. Rreth 6000 ushtare ilire pas vrasjes se Klitit nga Aleksandri i Madh e veçuan pozicionin e tyre prej tij dhe u enden neper Braktane derisa perfunduan ne Kafiristanin e sotem (midis Afganistanit dhe Pakistanit verior). Perpara pak vjetesh skenaristi Xhejms Hilton xhiroi nje dokumentar "Horizonte të humbura" (Lost Horizons). Banoret e asaj zone jane te gjate, te bardhe, me floke gështenjë dhe jetonje shume vjet.
Lugina ku jetojne quhet dhe ne ditet e sotme Hundeza (Hundë e vogël) dhe me te vertete kjo fushë mbyllet me nje hundëz midis dy maleve qe e rrethojne. Nje tjeter vendosje moçalore quhet Balta. Dialekti i tyre quhet Burrusheski qe do te thote gjuhe e burrave. Reaguan ndaj imponimit te fese moslemane dhe megjithate edhe sot bejne dhe pijne (ne kundershtim nga te gjithe banoret e atjeshem) vere e madje te perziere me uje, siç benin te lashtet. Shume zakone dhe tradita te tyre deshmojne prejardhjen iliro-helene te tyre; (Shiko Ernesto Skura "Iliret ne Afganistan" ne gazeten "Lidhja" te Antonio Bellushit, Maj 1983)".

* * * * * * * *
Kerkimi ne internet nxorri shume informacione, sqarime, studime dhe botime per Hundëzën (Hunza ne internet) dhe gjuhën Burushaski (gjuhën e burrave), e cila eshte gjuhe e pashkruar. Nje liber gjuhesor eshte botuar nga Prof. Etienne Tiffou "Hunza Proverbs", University of Calgary Press, Calgary, 1993.

Kafiristan = Qafiristan = Vendi i Qafirëve = Vendi i të pafeve sipas moslemanizmit.

Tani Kafiristanin e quajne Nuristan, pasi thuhet qe banoret kane pranuar fene islame. Vendodhja e Kafiristanit eshte aty ku piqen Afganistani, Pakistani, Kina e Taxhikistani; Hundëza ndodhet ne pjesen e Pakistanit. Pllaja e Hunzës eshte 2300 - 2700 metra mbi nivelin e detit dhe tere lugina rrethohet nga male me lartesi 6000-7500 metra mbi nivelin e detit.

* * * * * * * * *
Te dhenat e meposhtme jane nxjerre na libri i Dr. Jay Milton Hoffman "Hunza: Fifteen secrets of the healthiest and oldest living people", Professional Press Publishing Assoc., 5th Ed., Valley Center, 1985

Ne Tetor behet festa e veres (pije alkolike) dhe grate nuk jane te mbuluara me perçe. Vendi eshte malor porse pjellor me zarzavate, peme e drithera te ndryshme, p.sh. patate, bizele, kastraveca, grure, miser, elb, kajsi, dardhe, molle, pjeshka, kumbulla, fiq, qershi, rrush, shalqi, etj. Banoret jane bujq te shkelqyer dhe kane krijuar nje system te shkelqyer taracash dhe vaditjeje. Kanalet kullues qe ushqejne taracat me uje quhen KULLSE. Nje mal ngjitur me luginen eshte I mbuluar me akullnaja, te cilat rreshqasim me kalimin e kohes. Ky mal quhet RAKAPOSHI.

Banoret jetojne ne harmoni te plote, kane shendet shume te mire dhe rrojne gjate. Banoret e Hunzës jane te gjate, race e bardhe dhe me floke ngjyrë gështenjë. Banoret e Hundëzës rrojne 100-140 vjeç dhe nuk njohin ndonje semundje. Njerezit jane shume mikprites dhe ndihmues te njeri tjetrit. Nuk egziston ndonje lloj krimi ne Hunza. Nje djale I lindur ushqehet me gji per tre vjet kurse nje vajze per dy vjet dhe gjate kesaj periudhe burri dhe gruaja nuk kane marredhenie. Ne Hunza nuk ka ndarje te çifteve martesore.

Banoret pelqehen te quhen HUNZAKË (Hunzakuts), e cila tingellon saktë sipas shqipes. Nje valle popullore qe kercejne eshte Vallja e Shpatave qe kercehet vetem nga burrat dhe valltaret vishen me rrobe me ngjyra te quajtura KAMARBUNDE. Ne raste festimesh, me te vjetrit veshin pekerina leshi te qendisura te quajtura ÇUKA. Kryetari I Hunzës e ka titullin I MIRI (The Mir).

Festa me e rendesishme eshte festimi i Vitit te Ri diellor (ashtu si pellazgët, arbëreshët) qe festohet me 21 Mars. Ky festim quhet NA UROSH dhe dita e pare e vitit te ri bie me 21 Mars. Ne nje dite te vetme te Dhjetorit organizohen te gjitha martesat e vitit. Burrat veshin pantallona te bardha qe i quajne SHALLVARE (shal – varë) ndersa grate bluzen e tyre e quajne KAMISHË. Banoret tregojne histori se si ata jane ngulmuar aty qe nga koha e Aleksandrit te Madh.

Nuk ka insekte perveç mizes se zakonshme. Derri nuk egziston atje dhe po ashtu edhe mishi I derrit nuk perdoret per t’u ngrene. Ato jane 99% vegjetariane. Nuk ka qen, mace, pula apo bretkosa. Veçan, Dr. J. M. Hoffman vërejti qe banoret hanin shume frutin e kajsisë dhe tulin e berthamës së kajsisë.

Të fshehtat e jetegjatesise se tyre jane permblidhur si me poshte nga Dr. J. M. Hoffman, i cili vizitoi dy here Hundëzën:
1- Te shendetshem dhe te shplodhur
2- Klima dhe ajri
3- Toke pjellore
4- Ushtrime fizike ditore duke iu ngjitur dhe zbritur taracave
5- Gjumi I plote dhe qetësi absolute per tere naten
6- Pirje e madhe uji qe rrjedh nga akullnajat
7- Pirje çaji me rrëshirë shkembi (qe e quajne shëlli-jete)
8- Mungesë shqetesimesh
9- Ushqim me vitamina dhe minerale (fruta, drithera, zarcavate)
10- Ushqime te pasheqerosura
11- Ushqime pa dhjamera dhe yndyrna
12- Mungese semundjesh
13- Jashteqitje e trashe tre here ne dite
14- Mosngrenia e mishit te derrit dhe te qenit pothuaj vegjetariane
15- Mospirje kafeje

[Hyllien]

Ore te kuptoj qe e ke lexu me pasion Aristidhin, edhe esht e paevitueshme qe libra te tille te terheqin me vete nje shtrese pasionale lexuesish, per me teper ja paske marr borxh edhe at tekniken e qortimit te grekeve edhe shqiptareve bashke, po teorinat e tija jane politiko-pasionalo-amatoriale me shum se historike dhe ky qortimi esht vec zile per ti terheq vemendjen dynjase.
Mjafton te permende termin "pellazget" dhe per me teper te pretendoje qe helenet vijne nga pellazget dhe s'ka historian serioz qe ta marri parasysh si autor.
Leje pastaj kur fillon me kto deklaratat bombastike si "greqishtja esht evolim i shqipes"...


Sa per temen ne fjale...i keshilloj moderatorit ta bashkoje bashk me at temen "prejardhja e shqiptareve" ne te cilen ksaj pytje i esht dhene pergjigje nja 30 here.
Po e late kshu ne shesh, jam mese i sigurte qe ka njerez ktej qe i behet zemra mal sa here qe e shofin si titull, pak rendesi a kundershtohet apo jo teza.

Ryder te duhet te mesosh me shume per kulturen e Arberesheve qe te kuptosh se per cfare fliste Aristidhi, i cili sic po them nuk qe i vetmi. Kamardai kot nuk deshte te fuste shkronjat greke ne alfabetin shqiptar.

Nese ty studimet e Aristidhit apo kujtodo tjeter qe ka mbeshtetur keto teori te duken perralla me mbret amatoriale, ateher be dhe ti nje liber qe te ribotohet te pakten 10 here dhe mundesisht kesaj rradhe, si profesionist ruju plumbit dhe semundjeve ne menyre me sistematike se sa ju ruajt Aristidhi dhe shume te tjere.

Libri tij eshte pasional sepse nuk e ka redaktuar njeri sic duhet(per te qene i sakte perpara parathenies ne edicionin e 8 apo te 9 grek thuhet se po ribotohet ashtu sic e ka lene dhe autori pra pa redaktim fare), megjithate jane keto libra qe per disa dekada kane vlera unike, pasi gjithmone kur analizohet dicka shikohet per qellimet e autorit, gje qe jane neper nota te ndryshme dhe letra. Ne librat e tije ka dicka shume interesante se edhe letrat edhe nota te ndryshme jane bashke ne nje liber. Nga pikpamja skolastike libri i tije ka nevoje per nje redaktim te gjere, ashtu sic behet dhe me cdo njeri xhanem, por nga pikpamja trashegimtare, libri i tij ka vlera unike. Hap nje liber te huaj dhe pervec autorit do gjesh dhe nja 10 emra te tjere qe kane punuar dhe redaktuar librin ne menyre qe emocionet te dilnin jashte, dhe kane ndihmuar ne teorite e autorit. Aristidhi kete ndihme nuk e ka pasur, dhe po ta kishte libri i tij do ishte akoma me "amatorial", dmth shkatrrimtar.

Nese ty ashtu si dhe Neritan Cekes(qe eshte ne krye te komisionit per ndryshimin e Historise qe vet ka bere- pra shikohet mire se car lesh historianesh kemi) e shume te tjereve te duket se Aristidhi eshe nje amator sepse ishte pasional, mbase te duhet te rishikosh qendrimet, nese nuk i ke rishikuar, edhe per Eqrem Cabej i cili eshte baza i te gjitha studimeve albanologjike, por qe askush nuk e citon.

[Brari]

Pe lodheni me gjet origjinen..?

Jemi nje popull qe mbajm kallasha neper shpija..dhe askush deri tash..pervec nji bariu plak tropojan qe e perdori kunder ushtarve serb qe hyn ne afersi te fshatit te ketij bariut.. gjith tjeret e mbajnkallashin me vra Komshiun.. vllan..shoqen..kusheririn..jabanxhiun..udhtarin.. femite..e ctu dali para..

athere cju duhet kaukazi e Pellazi?

shkon nje k.urv ministresh Valentin Leckaj e me dy thas miell e tre bidona vaj blen qytetin e Koco kristoforidhit..babait te gjuhes Shqipe..

Cohet voton qyteti i Ismail kemajlit e Fatos Arapit nje kanibale qe u pa nga mijra vet te pij gjak.. dhe e bejne deputete..

vete shkodra e voton per kryetar Bashkie nje far Borici i cili e ben shkodren vegel te Zan Caushit..

E vret altin labi i Stalinit Genc Sinen e dhjetra te tjere.. e Tirana rri si ***.. Tirana me 700 000 banore sguxon te thote gjisem fjale nga frika e Imelde Tashos e orik shytit..

c'lesh origjine kan shqiptaret..

u vete kryeministri ne Dubai.. me tall l.oqet.. e ca me tutje jan ushtaret shqiptar perball bombave te Taliban sadamave.. e shqipot kernaqem me squfur fishekzjarresh naten e vitit te ri duke djegur njeri jatrin..

ik lipsu tujte me gjith origjin shqiptaresh..

origjin skleverish kemi..pik.

[Hyllien]

Kam pare dikur nje film qe i trajtonte traket se skllever, dmth romaket i trajtonin traket si skllever. Ironike te mendosh qe Aleksandri pushtoi tere boten qe njiheshe dhe romaket pervec se vodhen ate civilizim nuk bene gje tjeter.

2500 vjet me vone tek lexojme kujtimet e Eqrem Bej Vlores, te cilat Universitetet Gjermane qe i kane botuar tani se fundi e quajne nder te madh kete botim te kesaj figure, thote se kur nje grek i bente numura shqiptarit, shqiptari i pergjigjeshe "kujdes se jam shqiptar" !

Historia eshte me rrota, kush je nuk respekton detyrimisht se kush ke qene, sidomos kur je i varfer si vend. Qe te dish se kush je duhet te dish historine, gje qe dhe ajo pak qe dihet po mundohet te ndryshohet. Megjithate ...

[Irfan]

Kam pare dikur nje film qe i trajtonte traket se skllever, dmth romaket i trajtonin traket si skllever. Ironike te mendosh qe Aleksandri pushtoi tere boten qe njiheshe dhe romaket pervec se vodhen ate civilizim nuk bene gje tjeter.

2500 vjet me vone tek lexojme kujtimet e Eqrem Bej Vlores, te cilat Universitetet Gjermane qe i kane botuar tani se fundi e quajne nder te madh kete botim te kesaj figure, thote se kur nje grek i bente numura shqiptarit, shqiptari i pergjigjeshe "kujdes se jam shqiptar" !

Historia eshte me rrota, kush je nuk respekton detyrimisht se kush ke qene, sidomos kur je i varfer si vend. Qe te dish se kush je duhet te dish historine, gje qe dhe ajo pak qe dihet po mundohet te ndryshohet. Megjithate ...

İ dashur shqipetar,
Pa keqkuptime...
Duhesh ti dallosh sllavin prej skllevrit.,
Sllave jan ata te cilete jan te ardhur nga Rusija,kombesija e tyre eshte sllave.
Skllever quhete personi qe eshte ne robet te dikujte.Robe i okupatorit.

[Toro]

2500 vjet me vone tek lexojme kujtimet e Eqrem Bej Vlores, te cilat Universitetet Gjermane qe i kane botuar tani se fundi e quajne nder te madh kete botim te kesaj figure, thote se kur nje grek i bente numura shqiptarit, shqiptari i pergjigjeshe "kujdes se jam shqiptar" !

...

Ha ha ha Cyclo....po dhe sot e kesaj dite keshtu i thone shqiptaret grekeve....Une psh .... Kur me ngacmonte shefi ( grek) sa here qe degjonte ndonji lajm per ndonji vjedhje apo vrasje qe kishin bere shqiptaret , me thoshte :"Shoket e tu jane ata Toro"...Edhe une, merrja nje domate ne dore dhe i thoja :"Kujdes! ( Mos me provoko)...se jam ...shqiptar!!!!" lol

Sa per temen, albanet e Kaukazit nuk kane asnje lidhje as kulturore, as gjuhesore, as gjaku, asgje me arberit apo shqiptaret e sotem. Ata kane dhe alfabetin e tyre, me germa qe nuk i perkasin asnje lloj gjuhe te njohur ( latine, greke, cirilike apo kineze). Mund te kene ngjajshmeri me armenet, por jo me ne.

Albanet e Kaukazit vetequhen "Allbanski" dhe te huajt i thone albane dhe vendin ku jetojne Albania.

Ne asnjehere nuk e kemi quajtur veten tone Albane, por Ilire, Arber dhe me se fundi shqiptare. Te huajt ne pergjithesi meqe nuk shqiptojne dot qarte rrokjen ARB, na thone Albane!!!! Ne fakt eshte fatkeqesi qe kemi lejuar te na therrasin Albane, "albaneze" apo "alvani". Eshte njesoj sikur te quash Greqine "Gleqi" dhe grekeve tu therresesh "gleke".....Si puna e finlanezeve mo, qe gjithe bota i therret Finlandeze, por veten e tyre e quajne Suomi.

[Hyllien]

Shprehja e Eqremit shkon pertej zenkave kot me kot, edhe pse Shqiptari ne Greqi vetem te guxoj te ngrej koken ha shkopin e gomes kokes, e jo mo te thote "kujdes, se jam shqiptar". Fjala atje eshte qe shqiptari qe superior ne cfaredolloj aspekti, sidomos pozicioni social dhe ekonomik ne krahasim me grekun ne ato kohera. Atehere ishte Greku qe vinte e punonte token, e jo ne, sot kjo gje ka ndryshuar, megjithate nuk ka ndryshuar ne rraporte te njejta, por ne rraporte inverse, pasi dhuna eshte bere si hobi per grekun, nderkohe qe Shqiptari tregoheshe shqiptar vetem atje ku nevojiteshe maksimalisht.