Fitorja

[Klevis2000]

Fitoreja dhe tre jo- të



Shkaqet e fitores janë të shumta, sikurse i përshkruan sureja Jusuf, disa i kemi përmendur, kurse këtu do të flas për disa, që sipas meje, janë më të rëndësishmet.

Prej shkaqeve më të mëdhaja të ngadhnjimit të Jusufit, alejhisselam, është: kompaktësia e metodologjisë së tij që nga fillimi i jetës e deri në fund të jetës së tij, ai tërë këtë kohë e kalon në një vijë të drejtë.

Këtë e themi sepse jemi të vetëdijshëm për konfuzionin i cili gjindet te disa thirrës, këtë konfuzion e shohim edhe në jetën dhe metodën e disa organizatave dhe institucioneve islamike. Një organizatë fillon me një metodë të caktuar, pas disa viteve e shohim se e ka ndëruar atë metodë, pas tredhjet viteve ose katërdhjet viteve, ajo organizatë më nuk është e njëjta sikur në fillimin e vet, ndonëse i ka mbetur vetëm emri dhe disa simbole. Disa thirrës disa vite i thërrasin njerëzit në metodë të shëndoshë, e kur të bëhet i njohur dhe të fillojnë fitoret e tija, fillon edhe ndryshimi i tij, ose pasi që të sprovohet, ndryshohet, ose për shkaqe tjera.

Jusufi, alejhisselam, nuk ndryshoi aspak që nga fillimi jetës e deri në fund të saj:





"Andaj, ti përmbaju asaj që po të shpallet, e s'ka dyshim se ti je në rrugë të drejtë". (Ez-Zuhruf: 43).

Kjo kompaktësi dhe mosndryshim është prej shkaqeve më të rëndësishme të fitores, mirëpo fatkeqësisht e neglizhojnë shumica e thirrësve, andaj edhe në ankesë thonë: pse dështuam? Pse nuk fituam?

Sepse nuk ngadhnjyet ndaj vetes, nuk u kapët për metodën e vërtetë sikur që u kap për te Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, pronar i metodës që nuk ndryshon as në kohëra të mira e as në vështirësi, kurse sprovat vetëm ia shtojnë fuqinë, qëndresën dhe kompaktësinë:





"A menduan njerëzit të thonë: "Ne kemi besuar, e të mos vihen në sprovë?". (El-Ankebut: 2).





"Po ju menduat se do të hyni në xhennet, pa u provuar edhe ju me shembullin e atyre që ishin para jush, të cilët i patën goditur skamjet e vuajtjet dhe qenë tronditur, saqë i dërguari thoshte, e me te edhe ata që kishin besuar: "Kur do të jetë ndihma e All-llahut"?! Ja (u erdhi ndihma) vërtet ndihma e All-llahut është afër"! (El-Bekare: 214).
Domethënë fitoreja qenka afër, mirëpo problemi është tek ne dhe tek kapja ynë për këtë mtodë.


Prej komponenteve më të mëdhaja të fitores është mosnxitimi, mos dhënia koncesione në fe, largimi nga të qëndruarit, dëshpërimi ose demoralizimi, unë këto gjëra i quaj tre jo-të. Nëse dëshiron fitore atëherë thuaji:

- jo nxitimit;

- jo koncesioneve;

- jo dëshpërimit.

Kam studiuar realitetin e shumë xhemateve islamike dhe i parashtrosha vetvetes pyetjen: pse nuk kanë realizuar atë që kanë premtuar?

Kuptova se kjo gjë ka shumë shkaqe, mirëpo prej më të dalluarave është se ekziston një pjesë e njerëzve që nxitojnë, dëshirojnë të realizojnë fitoren për kohë rekorde, andaj për këtë shkak ata veprojnë vepra që janë në kundërshtim me metodën, për shkak të nxitimit.

Ka njerëz që e thërrasin popullin e tyre, e pasi të kalon një kohë e nuk përgjigjen, ngriten kundër tyre dhe ballafaqohen me ta nëpërmjet armës, e fillojnë luftë në vend dhe kohë të gabuar. Sa e sa e kanë dëmtuar ummetin këta njerëz të ngutshëm! Kurse të zgjedhurit e pejgamberëve kanë duruar derisa u ka ardhur fitorja nga Zoti.

Kurse koncesionet shumë njerëz i kanë rëzuar. Xhemati i tyre e përcakton metodën dhe ajo në të cilën dëshiron ti edukon njerëzit, pasi që të kalon një kohë dhe vëren se nuk ka arritur atë që ka synuar dhe që u ka premtuar tjerëve, fillon me koncesione me zullumqarët gjersa ajo organizatë dhe shoqatë ose ai individ shëndërrohet në formë pa realitet dhe do të vërejmë në fund se nuk ka dallim mes tyre dhe zullumqarëve përpos se në pak gjëra. Kjo është koncension në fe dhe mbështetje në zullumqarë.

Grupi i tretë, ata punojnë në dave, e kur të kalojnë disa vite, ata nuk kanë nxituar e as që kanë bërë koncesione, mirëpo kur nuk e kanë parë përgjigjen e njerëzve, janë dëshpëruar dhe janë tërhjekur nga skena!

Kurse Jusufi, alejhisselam, i ka luftuar këto tre komponente:





"…pse ai që ruhet dhe bën durim, s'ka dyshim All-llahu nuk humb shpërblimin e punëmirëve". (Jusuf: 90).


Pra, pa nxitim, pa koncesione dhe pa dëshpërim.


O ju thirës!

Ju që keni institucione për thirje në fe, sa jeni të kapur për këto çeshtje të mëdhaja? A nxitoni? Nëse keni shpëtuar prej kësaj, urime. A bëni koncesione në emër të interesit të përgjithshëm, nëse nuk keni bërë koncesione, urime. A ka depërtuar dëshpërimi në zemrën tuaj, nëse jo, urime.

Këto komponente janë të rëndësishme në fitoren e muslimanit dhe nëse i praktikon një individ, një institucion dhe një ummet sigurisht se do të fiton. Fitore me kuptimin e vërtetë, e jo vetëm fitim të pushtetit, sepse fitimi i pushtetit është një lloj fitore, kurse fitoreja më e madhe është fitoreja e metodës, andaj; vjen në ditën e kijametit Pejgamber me grup njerëzish, grupë të vogël, vjen Pejgamber me një njeri, me dy njerëz, ose ndonjë Pejgamber vjen vetëm, pa askend, siç ka ardhur në hadith të vërtetë.

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë:





"Kam parë një Pejgamber të cilit i kishte besuar vetëm një njeri".


Duhet qenë të bindur se të gjithë pejgamberët kanë fituar:





"Ne patjetër do të ndihmojmë të dërguarit tanë në jetën e kësaj bote, edhe ata që besuan, e edhe në ditën e prezentimit të dëshmive". (Gafir: 51).





"…Obligim Yni ishte të ndihmojmë besimtarët". (Er-Rum: 47).


Secili Pejgamber ka fituar, fitorja e tij është në qendresën e tij në metodë, në mos konfuzionin, në kapjen për rregullat dhe pikënisjet në të cilat thërret, kjo është fitoreja e vërtetë, e nëse pas kësaj ndodh që edhe njerëzit i përgjigjen ftesës së tij, edhe kjo është fitore, e nëse arrin edhe në pushtet, edhe kjo është fitore, mirëpo fitorja më e madhe është fitoreja e metodës, e tjerat janë nafile.

Sa shumë kemi nevojë për këto komponente me qëllim që të arrime fitore për ne dhe ummetin tonë. Kemi nevojë të madhe për llogari të vetvetes dhe autokritikë të vërtetë dhe të çiltër: pse nuk fitojmë? Pse nuk ka fituar ummeti edhe pse ka ofruar mund të madh në historinë e vet, shtatëdhjet vjet i shohim organizatat islamike, institucionet islamike, të cilat kanë dhënë mund për të cilën falenderohen dhe kjo nuk mund të u mohohet, kanë ofruar flijime, të cilat janë bërë shembull për flijimin për fenë dhe akiden, mirëpo vërejmë se nuk ka arritur fitoren, as fitore në metodë e as në realitet, vallë pse?

Sepse nuk i ka plotësuar komponentet e fitores, të cilat i kishte marrë Jusufi, alejhisselam.

Kur Herakli e pyetke Ebu Sufjanin, radijall-llahu anhu: pasuesit e Muhammedit a shtohen ose pakësohen? Tha: shtohen. Tha: kështu është puna e pejgamberëve derisa të plotësohen.

E njejta vlen edhe për thirrësit edhe për xhematet, a shtohen anëtarët ose paksohen. Disa xhemateve u paksohet numri, në një kohë u shtohet, e pastaj fillon tu paksohet. Andaj prej shkaqeve të mosfitores është mosekzistimi i këtyre komponeneve në jetën e thirrësit, xhematit dhe ummetit, e pastaj e themi: pse nuk fitojmë?





"E kur juve u goditi një dështim (në Uhud) e që ju ia patët dhënë atë dyfish (armikut në Bedr), thatë: "Prej nga kjo"? Thuaj: "Ajo është nga vetë ju"! S'ka dyshim se All-llahu është i plotëfuqishëm për çdo send". (Ali Imran: 165).





"…Obligim Yni ishte të ndihmojmë besimtarët". (Er-Rum: 47).





"Ne patjetër do të ndihmojmë të dërguarit tanë në jetën e kësaj bote, edhe ata që besuan, e edhe në ditën e prezentimit të dëshmive". (Gafir: 51).





"(nuk dërguam tjetër vetëm burra e ndihma u vonua) Derisa të dërguarit gati e humbnin shpresën (se do t'i besojë populli), dhe menduan se u përgënjeshtruan (pse ende nuk i kapi dënimi), atëherë u erdhi atyre (të dërguarve) ndihma Jonë. Ne e shpëtuam atë që deshtëm…". (Jusuf: 110).


Ajetet e ngadhnjimit janë të qarta, kurse All-llahu nuk e then premtimin e Vet, atëherë bëhet e qartë se defekti është te ne, qoftë si individ, bashkësi, institucion ose shoqëri, andaj nëse nuk arrijmë fitore duhet pyetur veten, sepse po iu referuam Kur'anit dhe Sunnetit do të shohim se:





"Ju kam lërë në mesin tuaj që nëse kapeni për to nuk do të devijoni asnjëher: Libri i All-llahut dhe Sunneti im".

Nëse ne kapemi me të vërtetë për këto burime do të realizojmë fitore të madhe në kohën e tashme dhe në ardhmëri.

Ti që je thirrës, ti që je dijetar, ti që je musliman, kapu për këto komponente në të cilat aludon jeta e Jusufit, alejhisselam, nëse dëshiron fitore në të tashmen dhe të ardhmen, me lejen e All-llahut.

Nëse fiton ndaj vetes, epsheve, dëshirave dhe pasioneve tuaja, nëse metoda është e shëndoshë, larg bidateve dhe gjërave të shpikura, nëse nuk nxiton, nëse nuk bën koncesione, nëse nuk demoralizohesh, nëse nuk humb shpresë, përgëzo, sepse premtimi i All-llahut sigurisht se do të realizohet:





"… pse ai që ruhet dhe bën durim, s'ka dyshim All-llahu nuk humb shpërblimin e punëmirëve". (Jusuf: 90).


All-llahun e lus që ti realizojë këtij ummetit fitoren që ia shpresojmë, në duar të dijetarëve, thirrësve dhe institucioneve të veta. E lusim All-llahun që të na e kënaq syrin me ngritjen e flamurit të kësaj feje dhe flamurin e xhihadit në rrugë të Zotit që të ngadhnjejë mbi armiqët e vet, jo vetëm me shpresa boshe, por me fakte të vërteta.