Porosia Islame

[INDRITI]

Imam Hasan El-bena.

Përmbajtja:

HASAN EL BENNA (1906 - 1949)

HYRJE

KRITERI I TË GJYKUARIT

KUPTIMI I JETËS SIPAS KUR’ANIT

SI I JANË KUSHTUAR MUSLIMANËT KËTIJ QËLLIMI?

QËLLIMI ËSHTË ÇËSHTJE THELBËSORE E ME VEPRIM SHKOJMË DREJT TIJ

BAZAT E QËLLIMIT TONË

PËRFUNDIM

SI TË VIHET DERI TE PASURIA

NE DHE POLITIKA

BURIMI MË I RËNDËSISHËM I FUQISË

PËRKATËSIA JONË NË IDENË E ISLAMIT KA KARAKTER TË GJERË

ËNDRRAT E DJESHME JANË ÇELËS I TË SOTMES

MISIONI I MUSLIMANËVE

E DREJTA E HUMANITETIT (NJERËZISË)

MBROJTJA E SË VËRTETËS ME FORCË

UDHËHEQJA KRIJUESE DHE E REFORMUAR

PËR NE ËSHTË KOHA QË TË KUPTOJMË

PREJ NGA DO TË FILLOJMË

NDËRMJET DY FUQIVE

UDHA E QARTË

KURSI YNË ËSHTË DËGJUESHMËRIA

FRIKA NGA DEVIJIMI

REFORMA E LIGJIT

REFORMA E DEMONSTRATAVE MASIVE

LUFTA KUNDËR ANARKISË

EDUKIMI I ORGANIZUAR

PËRPARËSITË E MARRËDHËNIEVE VËLLAZËRORE

PAJTUESHMËRIA

VËLLAZËRIA DHE DASHURIA E VËNË NË LËVIZJE NJERËZIMIN

RRUGA E GJATË

FILOZOFIA E KOLEKTIVIZMIT

TEORIA HISTORIKE

A EKZISTON NDONJË RRUGË TJETËR

TREGIMI MBI KRIJIMIN E POPULLIT.

[INDRITI]

Dijetari dhe revolucionari i shquar, deshmori Hasan El Benna, u lind më 1906 në qytetin Muhmudie të Egjiptit. Rrjedh nga një familje fetare, prej nga fitoi njohuritë e para për Islamin. Me qëllim të zgjerimit të njohurive të veta islame, u regjistrua në shkollën fetare “Ruzhdije” në të cilën rol vendimtar në formimin e personalitetit të tij islam luajti dijetari i mirënjohur Muhammed Zehra. Si shtatëmbëdhjetëvjeçar studimet i filloi në shkollën pedagogjike, e me kryerjen e saj shkollimin e vazhdon në “Dâr-ul-Ulûm” të Kajros. Ai gjatë shkollimit të vet, e kuptoi esencën e imperializmit kolonialist dhe të gjitha të këqijat, të cilat ai i shkaktonte popullit musliman dhe, bashkë me disa shokë të tij të ngushtë, vendosi të themelojë organizatën “Vëllezërit Muslimanë” - që si qellim kishte te shpëtonte popullin musliman nga thundra imperialiste.
Numri i ithtarëve të kësaj organizate brenda por edhe jashtë Egjiptit dita-ditës shtohej, kështu që lëvizja mori një karakter botëror. Që këtu “Vëllezërit Muslimanë” filluan haptazi ta kritikojnë pushtetin Egjiptian dhe politikën e imperializmit kolonialist, që e shtypte dhe përçante Shoqerine islame.
Për shkak të kësaj, në vitin 1948 qeveria Egjiptiane urdhëroi ndalimin e veprimtarisë së “Vëllezërve Muslimanë” dhe konfiskimin e tërë pasurisë së kësaj lëvizjeje.
Përkundër kësaj ndalese, “Vëllezërit Muslimanë” në mënyrë ilegale e vazhduan aktivitetin e tyre. Kjo solli deri te ndjekja, burgosja dhe vrasja e një numri shumë të madh të ithtarëve dhe aktivistëve të kësaj lëvizjeje (që është duke ngjarë edhe në ditët e sotme e për të cilën edhe ne jemi dëshmitarë).
Më 12 shkurt 1949, një person “i panjohur” hap zjarr nga revolja drejt veturës në të cilën gjendej Hasan El Benna, dhe e plagos atë. Ashtu të plagosur e dërgojnë në spital, ku me urdhërin e pushtetit largohet i tërë personeli, dhe atë që nuk pati sukses ta bëjë atentatori, e bënë marionetat Egjiptiane të imperializmit perëndimor. Kështu, në shtratin e spitalit, nga dora e mizoreve, ra deshmor Hasan El Benna.
Kjo, në pika të shkurta, ishte veprimtaria e Hasan El Bennës si udhëheqës i “Vëllezërve Muslimanë”, njërës nga lëvizjet më eminente islame. Në fund duhet përmendur edhe veprimtarinë e tij në lëmin e shkrimit, ku si vepër më e njohur është vëllimi i punimeve të tija për Islamin, me emrin “Resail”.(mesazhet)

[INDRITI]

HYRJE

Me siguri keni pasur rast që me njerëz të bisedoni rreth problemeve të ndryshme. Gjatë kësaj është dashur të jeni të regjur, në mënyrë që temën e ligjëratës ta shpjegoni bindshëm, t’i shprehni të gjitha aspektet e mundshme dhe t’i vërtetoni supozimet tuaja saktë e qartë; por megjithatë ndonjëherë e keni ndjerë veten të hutuar dhe keni vërejtur se asnjëri nga dëgjuesit nuk e ka kuptuar ligjëratën tuaj, e as domethënien e saj.
Unë këtë e kam vërejtur shumë herë, ndaj mendoj se kjo ndodhë për dy arsye:
E para, për arsye se çdo person ka udhë të ndryshme të të kuptuarit, inteligjenca dhe fuqia e të kuptuarit janë të ndryshme nga personi në person, dhe e dyta se tema e ekspozuar është e ngatërruar dhe e pashpjeguar sa duhet, edhe pse ligjëruesi është përpjekur që ta komentojë në mënyrë të qartë dhe të kuptueshme.

[INDRITI]

KRITERI I TË GJYKUARIT

Unë, në këtë ligjëratë dëshiroj që, qartë dhe në detaje, te shpjegoj jo vetëm natyrën e fteses së “Vëllezërve Muslimanë”, por gjithashtu edhe qëllimin, synimin, veprimin dhe kuptimin e saj.
Kisha dëshiruar që, para së gjithash, t’i parashtroj kriteret në bazë të të cilëve ligjërimi im do të jetë më i kuptueshëm. Mendoj se rruga më e drejtë është që kriteret tona t’i shpjegojmë me anë të Librit Hyjnor, të cilit të gjithë duhet t’i jemi besnikë dhe në bazë të udhëzimeve të të cilit duhet të jetojmë.
Populli im!
Kur’ani Famëlartë është libër i qartë dhe i kuptueshëm, në të cilin janë të përfshira jo vetëm parimet e fesë, por edhe parimet themelore të drejtësisë sociale dhe të dispozitave ligjore. Kur’ani po ashtu përmban edhe urdhëresa e ndalesa.
A u përmbahen muslimanët urdhërave Kur’anorë?
A u besojnë ata ligjshmërive Hyjnore të përmbledhura në Te dhe a perpiqen për zbatimin e këtyre ligjshmërive? A e kuptojnë ata objektivitetin e Kur’anit? A përfshihet një sferë e jetës së tyre në parimet sociale të inkuadruara në Te?
Nëse përgjigjja është afirmative, atëherë t’i lëmë argumentet anash, sepse vërtetë muslimanët me këtë rast kanë gjykuar kobin e jetës së sotme, e janë nisur në rrugën e së mirës. Mirëpo, nëse muslimanët janë larg nga udhëzimet Kur’anore, mësimet e Tija, duke i përfshirë urdhëresat e ndalesat, atëherë detyrë jona është që para së gjithash veten, e mandej edhe të afërmit tanë, t’i kthejmë kah shtegu i së Vërtetës, udhës së Kur’anit.

[INDRITI]

KUPTIMI I JETËS SIPAS KUR’ANIT

Duke e përcaktuar kuptimin e vërtetë të jetës, Kur’ani i udhëzon njerëzit në qëllimin e egzistimit. Kështu p.sh. duke e shqyrtuar problemin e njerëzve, për të cilët problemi i vetëm për egzistim është të ngrënit, të pirët, të kënaqurit si dhe të fituarit e të grumbulluarit e të mirave materiale të kësaj bote, në Kur’an thuhet:
“... E ata që nuk besuan, përjetojnë kënaqësi (në këtë jetë) dhe hanë ashtu si hanë edhe kafshët, e vendi i tyre është zjarri”. (Kur’ani, 47:12)
Duke folur se është iluzore ajo të cilën njerëzit e lakmojnë në këtë botë, Kur’ani thotë:
“Njerëzve u është zbukuruar dashuria ndaj të këndshmeve, ndaj grave, ndaj djemve e ndaj pasurisë së grumbulluar nga ari e argjendi, ndaj kuajve të stolisur, bagëtisë e bujqësisë. Këto janë kënaqësi të kësaj bote, po tek All-llahu është e ardhmja më e mirë”. (Kur’ani, 3:14)

Dhe së fundi ka edhe një tip njerëzish që shkaktojnë ngatërresa, bëjnë dredhi, shkaktojnë kaos. Për ata është thënë:

“Ka ndonjë nga njerëzit që fjala e tij të mahnit, por vetëm në këtë botë (pse në botën tjetër gjykon Ai që i di të fshehtat), dhe për atë që ka në zemrën e tij, e paraqet All-llahun dëshmues, e në realitet ai është kundërshtari më i rreptë. E posa të kthehet, ai në tokë vepron të bëjë shkatërrim në te, të asgjësojë të korrat (mbjelljet) dhe gjallesat. E All-llahu nuk e do çrregullimin”. (Kur’ani, 2:204-205)
Një jetë e tillë nuk u përngjan besimtareve. Zoti ka shtruar para tyre detyra shumë të rëndësishme si dhe përgjegjësi dhe kërkesa për disiplinë maksimale. Prej tyre kërkohet që ta udhëheqin njerëzimin kah e Vërteta, t’i ftojnë njerëzit për besnikëri ndaj Zotit dhe me dritën e Islamit ta shndrisin tërë botën.
Atyre u janë drejtuar këto fjalë të Zotit:

“O ju që besuat, falni namazin me ruku e sexhde dhe vetëm Zotin tuaj adhurone. Bëni punë të mira (të do¬bishme), se do të gjeni shpëtim. Luftoni me një luftë të denjë për hir të All-llahut, se Ai ju zgjodhi ju (ju përcaktoi për të luftuar për rrugën e Tij) dhe nuk ju obligoi në fe me ndonjë vështirësi, në fenë e babait tuaj, Ibrahimit. Ai edhe më parë e edhe ky (Kur’an) ju quajti muslimanë, e për të qenë i dërguari dëshmitar juaji dhe për të qenë ju dëshmitarë ndaj njerëzve, pra falni rregullisht namazin, jepni zeqatin, përmbahuni me All-llahun se Ai është ndihmëtari juaj. Sa mbrojtës i mirë dhe sa ndihmëtar i madh që është”. (Kur’ani, 22:27-78)
Kjo do të thotë se Kur’ani u është drejtuar muslimanëve, që të jetojnë në frymën e Kur’anit dhe që me anë të Kur’anit t’i ftojnë të humburit, në udhën e drejtë të së vërtetës. Detyra e të udhëhequrit të gjinisë njerëzore, drejt shpëtimit dhe lumturisë në të dy botërat, u takon muslimanëve e jo të tjerëve.
Kultura dhe civilizimi islam duhet të pranohet nga mbarë njerëzimi, në mënyrë që gjinia njerëzore të jetë e lumtur.
Zoti ua ka caktuar muslimanëve, si detyrë të shenjtë dhe si qëllim të përhershëm, që t’i plotësojnë detyrat islame dhe t’i ftojnë njerëzit në udhën e Islamit. E tërë jeta e besimtarit duhet t’i kushtohet të vërtetës dhe zgjerimit të saj Islamit në zemrat e njerëzve:

“Zoti bleu prej besimtarëve shpirtrat dhe pasurinë e tyre me xhennet.(Kur’ani, 9:111)
Muslimanët e parë, por edhe shumë të tjerë më vonë, jetën e tyre ia kushtuan suksesit të misionit islam; e ata, në dhëntë Zoti, i pret dhurata e Tij xh.sh. Bartësit dhe përhapësit e idesë islame i kishin cilësitë më të larta njerëzore, ndërsa admirimin e vet të flaktë për Islamin, dinin që në mënyrë këmbëngulëse t’ua bartin të tjerëve. Jeta e tyre ishte mishërim i virtyteve. Ata ishin bartësit e civilizimit dhe të kulturës së popujve islamikë, të pasuruar me dituri dhe me urtësi.
Imperializmi kurrë nuk mund të japë cilësi të tilla çfarë dha Islami.

Vijon---

[INDRITI]

SI I JANË KUSHTUAR MUSLIMANËT KËTIJ QËLLIMI?

A e kuptojnë muslimanët drejt domethënien e Librit Hyjnor? A kanë përvojë të mjaftueshme, a është shpirti i tyre i mbushur me pastërti? A janë çliruar nga robërimi i materies? A janë ngritur mbi punët e ndyra dhe gënjeshtrat? A drejtojnë vëmendjen e vet kah Qenia Hyjnore e Krijuesit të të gjithë botërave? A e ndjekin muslimanët fjalën e All-llahut? A shkojnë udhës të cilën Ai e ka rrëfyer; a e interpretojnë dhe a e përhapin Fenë e All-llahut xh.sh. dhe pastërtinë kristalore të burimeve të Sheriatit? A janë bërë njerëzit robër të lakmisë dhe të makutërisë, a është bërë ky i vetmi qëllim i jetës së tyre, siç është edhe kënaqja në ushqim të mirë, shetitja në vetura të shpejta, veshja me rroba të shtrenjta e të stolisura, gjumi i rehatshem etj etj.
Poeti ka thënë:
“Ata vyshken në jetën e bollëkut
të ngazëlluar nga lakmia dhe epshet,
me dëshirë që ta dëshmojnë emrin e
tyre të mirë.
e të tillët janë larg nga e vërteta”.
Prandaj vërtetëdashësi i vërtetë, i Dërguari i Zotit, ka thënë:
“Robërit e botës materiale, robërit e parave dhe robërit e veshjes, janë të mallkuar!”

[INDRITI]

QËLLIMI ËSHTË ÇËSHTJE THELBËSORE E ME VEPRIM SHKOJMË DREJT TIJ

Qëllimi është faktor thelbësor që të shpie në rrugë të drejtë. Mirëpo, kuptimi i vërtetë i jetës edhe më tej është i fshehur për një pjesë të madhe të popullit tonë. Kjo mosdije duhet të zhduket dhe të ndriçohet e Vërteta. Ne duhet publikisht të gjithëve t’ua paraqesim idetë tona dhe roli ynë në procesin e jetës dhe të historisë duhet të manifestohet në kuptimin e mirëfilltë të tij.

BAZAT E QËLLIMIT TONË

“Vëllezërit Muslimanë” dëshirojnë që idenë islame, në mënyrë të plotë, t’ua sqarojnë të gjithë muslimanëve të botës dhe ata, përmes fuqisë lëvizëse të Islamit, t’i njohin obligimet e veta. “Vëllezërit Muslimanë” nuk i kanë krijuar parimet e Islamit, e as që ato janë krijuar në ëndrra, në meditime e në imagjinatë. E tërë kjo është paraqitur në dritën e Kur’anit dhe në fjalët e Pejgamberit a.s. të ndershëm. Sqarimet e idesë së pastër islame bëhen vetëm përmes këtyre burimeve, në jetën dhe veprën e Muhammedit a.s., as'habëve të tij dhe halifëve të parë islamë. Kjo ka qenë periudha ideale për të kuptuarit e Islamit dhe të mësimit islam.
Muslimanët e besimit të vërtetë, të cilët e studiojnë Islamin, do të duhej që pashmangshmërisht të tregojnë interesim në luftën për realizimin e idealeve islame. Mirëpo, do të ketë edhe prej atyre, të cilët do të tërhiqen nga rruga e drejtë, ndërsa midis nesh dhe atyre do të ketë greminë, e gjykimi do të jetë Libri i All-llahut xh.sh. që ndanë të vërtetën prej rrenës:
“Zoti ynë, vendos mes nesh dhe mes popullit tonë gjykimin tënd të drejtë, se Ti je më i miri gjykatës”. (Kur’ani, 7:89)

[INDRITI]

PËRFUNDIM

Shumica nga muslimanët kërkojnë sqarime për ne, e ne u themi se tërë energjinë tonë, tërë mjetet materiale, e edhe jetën tonë, ia kemi kushtuar detyrës së madhe të realizimit të lumturisë dhe mirëqenies në jetën materiale dhe shpirtërore të të gjithë muslimanëve. Dhe për shkak të këtij qëllimi, të cilin e realizojmë vetëm e vetëm për të mirën e popullit tonë, për të mirën e vëllezërve tanë, ne jemi të gatshëm të sakrifikojmë pasurinë dhe jetën tonë. Në luftën për popullin tonë dhe vëllezërit tonë, ne veten dhe familjet tona i qesim në plan të dytë. Dhe prandaj është dëshira imja e madhe që popullin tonë, vëllezërit tanë të pavendosur t’i informoj, në mënyrë të drejtë, për ata njerëz të mrekullueshëm, muxhahidët, të cilët janë vigjilentë, kur të tjerët flejnë, të cilët janë në punë kur të tjerët pushojnë në kotje të ëmbël. Çdonjëri nga ata, perpjekes, është i zënë deri natën vonë, në punë për Islamin dhe në gjetjen e zgjidhjeve për problemet që pasojnë.
Programi i këtyre të rinjve të mrekullueshëm është i përhershëm, ata zhvillojnë punë sociale, ndërsa potencialet e veta materiale i orientojnë kah shërbimi i idesë së vet dhe misionit të vet. Ata zotërojnë guximshëm çdo pengesë dhe thonë: “Ne nuk kërkojmë nga njerëzit kurrfarë shpërblimi, vetëm i lutemi të Dashurit Zot dhe Ate e lusim për ndihmë. Ai do të na ruajë nga mëkatet dhe mosrespektimet”.
Ne “Vëllezërit Muslimanë” jemi pjesë e popullit tonë, ndaj lufta jonë është luftë e tij. Ne sakrifikohemi për realizimin e idealeve tona te cilat jane idealet e shenjta per te cilat na porositi Zoti i madheruar.