Dy (2)

[nitROSHI]

Tim eti

Im ate iku gjunje dridhur
kaleruar mbi nje erderr
qe vinte nga mesjeta e gjumit.
Nje enderr flokebardhe
qe hutueshem shikonte trupin e saj
e rregullonte floket qe s'kish

Im ate iku ne agim
drejt nje fillim te pa-emer
trishtim brishte
saldonte ne kujtesen time
re buzeqeshjesh
stine qe kurre nuk erdhen
e shira qe s'diten te lagin

im ate, njeri a enderr,
sy-bukur.
u be fryme
ngjyre
mall i mallit tim.
Ende te reja i kisha enderrat


Bota

Aq here e ri-krijoi zoti boten
sa tani ajo nuk ekziston me.
U zhbe
U shellis si filli i nje historie
qe fillon me "na ish njehere"

U c'thur bota
deri ne zanafillen e saj
sikur te mos kish ekzistuar kurre
humbi ne ajer
si nje anije velebardhe
qe me shume se anije
eshte sajese e syve te lodhur
sajese malli, a mungese harbute
e djegur per adhurim

U kthye bota ne hic
perpara syve te mij.
"Ta rindertoj a jo boten???"
Me lodh kjo dileme.
adhuruesit kane kohe qe kane vdekur
e bashke me ta edhe krijuesi i tyre.

[shigjeta]

Me pelqeu "Tim eti"

E dhimbshme humbja, e shprehur bukur ndjenja...

[kolombi]

Vargjet e babait,vertet te bukura,te trishtueshme deri ne dhembje.
Me pelqejne vargjet dhe menyra jote e te shprehurit Nit.
Mbare 2005 si ne jete e ne vargje.

[StormAngel]

Një grimcë ti e një grimcë unë i thash unë babait tim.
Ndoshta më kuptoi!
Respekte për shkrimet tuaja Nit.

[shpirti_i_bukur]

Bu/kur me pelqeu menyra e shkrimit te kesaj poezie.

[Rebele]

Im At’ humbi gishtin
ne druvareri
Kur une rashe
nga mitra e nenes
ai u perpoq te me kapte
e une rreshqita
pertej vrimes ne dore te tij

Ne femijeri, mes turmes e dalloja
kur kerkoja diçka qe s’ishte aty
humneren e bardhe
ne grushtin buzeqeshes
me gjuhen- gishtmadhin e tij

Ai i gjore gisht sa e mundonte
Thonj-vares, e ngacmonte, pertej varrit,
E pendohej qe e bija u fsheh
mes kockave te tij
derisa gjaku i rrodhi
bashke me parate ne taverne
peme topalle, fat-krasitur
mbeti Ai

Lol

[nitROSHI]

gjithckaja e saj fle brenda kokes sime.
Mbi krahet e nderur te shpendit me fatkeq
thyhen ritmikisht frymet.
Ngrihem ne fluturime, te pakthime
prek me buze seksin e natyres

nuk ka ekzistuar asnje zanafille
historite e dashurive jane te tera trillime
treguar ashtu sic duhet te ndodhnin
arnuar mbare e prape me justifikime

mungesa e saj vozit drejt meje.
Mbi buzet e hapura te nje te panjohure
celet i kuqi i perendimeve.
ngrohte, si nje gjakrrjedhje mpiksem
derdhem mbi sesksin e natyres

[E.S.J.V.]

ka rene bore?......

[nitROSHI]

Te gjithe po vdesin
per dite nga pak,
vec tij.
Ai i vetem,
i ulur mbi kete perjetesi te zbardhur
nga shkuma e koheve,
dremit ne qetesi.
Kenga e jetes ka kohe qe ka mbaruar.

[nitROSHI]

Piktura e Van Gogut

Rrjedhje e vjeter
mbi boten e ngjyrave
humbet si mjegull
si mjegull kthehet
perfshihen qeshjet
si gjuhet e flakeve
mbi te VERDHEN e hidhur
qelb ne ylberin e drite-hijeve
Protagoniste imazhet stergjate
si dhembet e kuajve.
Dritat regjin perfeksionin e ngjyrave
pertej cdo frike
valeviten pelhurat e ikjes fantazem.
Gjurme fikur
Veshur me nuanca te huaja
shkeputur nga shkretetira e kohes.
Si fari i vdekjes sperkat boten
me drite trishtimi.
Mbi kete rrjedhje te vjeter
humbje-kthimet ne syte e mij
rruge e se tashmes sonambul
rruge mbi kete rrjedhje te Van Gogut.