Indrit, mbase kam lexuar edhe krijimet tjera nga ty, te kam adresuar edhe fjale te mira per shprehjet tua, per ndjenjen qe gjendet ne poezit tua. Te pergezoj, dhe Zoti qoft me ju dhe gjithe ata qe meshirojne dhe u zgjatin doren per ndihme te tjereve.
Suksese ne krijimtarine tuaj
Ju faleminderit!
Tani me befasuat serish me keto pershendetjet tuaja!
Xhexho flm qe e solle edhe nje here temen ne faqen e pare, pasi andej ku ishte pothuaj nuk lexohej fare.
Po ashtu falenderoj edhe veshtruesen, Aniselen dhe arjanin _KS qe lexuan tere keto strofa te gjata.
Jeni vertete shume te mire.
Me respekt Indriti.
Injoranca nuk zhduket me top
Urimet e mija Indriti vertete ishte shum e bukur
Indrit, po degjoja nje kenge te Irini Qirjakos dhe mendova se ishte e pershtatshme per kete teme. Edhe pse e dhimbshme, e bukur. Te gjithe e kemi nje nene Indrit.
Kenga e nenes
Udhe e larget me kishe marre
Gjire e zemer me kishe tharre
Neeeeeeeeeneeeeeeeee
Moj e mjera nene
Deti thelle i pa matur dhembshurie
Sa me prite ato nate, ti e dije
Neeeeeeeeeneeeeeeeee
Moj e mjera nene
Era vjen me thote dy fjale
Ulerinte si e marre
Neeeeeeeeeneeeeeeeee
Moj e mjera nene
Deti thelle i pa matur dhembshurie
Sa me prite ato nate, ti e dije
Neeeeeeeeeneeeeeeeee
Moj e mjera nene
Erdha te gjeta te gjalle
Uuuuu late putha balle
Neeeeeeeeeneeeeeeeee
Moj e mjera nene
Deti thelle i pa matur dhembshurie
Sa me prite ato nate, ti e dije
Neeeeeeeeene
Moj e mjera nene
Me perlote dhe me ngryse diten e sotme ,prandaj me ke borxh kte dite dhe te tjerat ne vazhdim...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Eraaa : 20-06-2005 mė 12:16
Live your beliefs and you can turn the world around.
INDRITI!
Nuk e di si te te them te lumte per poezine, nuk eshte fjale e duhur se ate e shkroi dhembja e jo ti.Te te them te drejten pos teje ne kete rast pata lot per stolin tend, i kalbur nga lotet e tu, andaj kujdes se stoli nuk eshte me e lotet do te rrjedhin neper faqet e tua te brishta,dhe nuk ia vlen te kalbesh e rrezohesh per dike qe nuk di te dhuroj dashuri prindore!Nese ti nuk e ke shijuar ate dashuri ,femia yt do ta shijoj aq me teper, te jesh i sigurte!
viganv, te falemderoj per leximin.
veshtruese, flm per angazhimin ne teme, vertete e dhimbshme edhe kenga.
Eraaa, ndoshta do ta zevendesojme kete dite me poezi me te bukura
Foleja_ flm per vleresimin por mesa shoh ka nje keqkuptim:
Une nuk jam personazhi i kesaj poezie,pasi kjo poezi tund realitetin e atyre qe nuk i tundi dora e asaj qe i lindi, dhe jo vetem kaq por numri i tyre sa vjen e shtohet,askush nuk mendon per ta pervecse ne raste festash kur kompani te ndryshme behen "humane" tju dergojne ndonje bluze por ne realitet ato nuk bejne tjeter pervecse reklamimin e aktiviteteve te tyre.
Jo vetem kaq por nje dite ato duhet te dalin ne jete, duhet te emancipohen ne shoqerine tone dhe ato askush nuk i meson pasi nuk e kane ndjere kurre dashurine prinderore, bukurine e ninulles se nenes, embelsine e perrallave te gjyshes, friken apo rtespekti9n ndaj babait...
Me e rendesishmja per ta eshte ku do te shkojne pasi te dalin ne jete ?
Sa per mua kam me te vertete nje nene shembullore qe me do dhe e dush shume.
Ju pershendes
Injoranca nuk zhduket me top
Hej meqe jemi tek kjo poezi kisha deshire tju trogoj per nje liberth timin qe do dale seshpejti.
jam munduar te mbledh disa poezi per Nenen dhe qe i kam titulluar :"Tetralogji per Nenen"
Midis poezish edhe edhe kjo ketu.
Po ju Sjell vetem perkushtimin e librit me poshte.
Injoranca nuk zhduket me top
Perkushtim!
Mbaj mend qe kam qene nje femije i parehateshem qe ne femijeri dhe ishte zeri i nenes ai qe me sillte qetesi…
Sa here degjoja zerin e saj, pushoja menjehere, megjithse nuk e kuptoja ē'po me thoshte.
Naten, ishte ninulla e saj, si nje qortim i cili me kujtonte qe tashme duhet te flija, ndersa diten, ishte shikimi i saj ne sy qe me lajmeronte se kam bere dicka te pahijshme.
Nderkohe, mbaj mend se ju thoja gjithmone prinderve te mi: Ju dua shume.
Babait ja thoja sa here qe me ngrinte hopa, ndersa nenes, kur flija ja thoja ne vesh, me ze te ulet qe te mos e degjoje babai, pasi mendoja se po ta degjojnte do i mbetej hatri.
Serish iu kujtoj prinderve te mi se i dua shume dhe vecanerisht nenes sime te shtrenjte se ciles ia dedikoj kete liberth te vogel.
Ndoshta ishte dashuria e saj qe me pengoi ta perziej librin tim me te tjera poezi, ndaj vendosa qe ky te jete i teri per te…! Per ate qe me ushqeu me trupin e saj, qe me mbajti ne gji dhe me kendoi aq e aq ninulla per te cilat ndoshta kam mall edhe sot…
Per ate qe me lindi dhe qe me thoshte shpesh: "Dita qe linde ti, ka qene me e lumtura e jetes sime". Per ate, qe sa isha i vogel me edukoi dhe me sherbeu kaq miresisht, dhe tani qe sa here vonohem jashte shtepise nuk shkon kurre te fleje pa u siguruar se une kam ardhur.
Kete liber, nene, ta kushtoj ty dhe nuk dua te ta them me ne vesh, pasi tashme babait nuk i mbetet me hatri sepse edhe ai ne fjalen e tij te pare "Nene" ka thene.
Faleminderit, nene e dashur, per gjithcka dhe me fal per te gjitha capkenlleqet e mija sa isha i vogel, nderkohe me fal edhe qe ne kete cast, nuk te ndodhem prane.
Por ama dicka duhet ta dish, qe momentalisht jam i ulur ne zemren tende te bardhe…
I vogelthi yt i vetem, Artani…!
Redaktoi :Suzana Zisi
Injoranca nuk zhduket me top
Perkushtim!INDRITI,
Mbaj mend qe kam qene nje femije i parehateshem qe ne femijeri dhe ishte zeri i nenes ai qe me sillte qetesi
Sa here degjoja zerin e saj, pushoja menjehere, megjithse nuk e kuptoja ē'po me thoshte.
Naten, ishte ninulla e saj, si nje qortim i cili me kujtonte qe tashme duhet te flija, ndersa diten, ishte shikimi i saj ne sy qe me lajmeronte se kam bere dicka te pahijshme.
Nderkohe, mbaj mend se ju thoja gjithmone prinderve te mi: Ju dua shume.
Babait ja thoja sa here qe me ngrinte hopa, ndersa nenes, kur flija ja thoja ne vesh, me ze te ulet qe te mos e degjoje babai, pasi mendoja se po ta degjojnte do i mbetej hatri.
Serish iu kujtoj prinderve te mi se i dua shume dhe vecanerisht nenes sime te shtrenjte se ciles ia dedikoj kete liberth te vogel.
Ndoshta ishte dashuria e saj qe me pengoi ta perziej librin tim me te tjera poezi, ndaj vendosa qe ky te jete i teri per te ! Per ate qe me ushqeu me trupin e saj, qe me mbajti ne gji dhe me kendoi aq e aq ninulla per te cilat ndoshta kam mall edhe sot
Per ate qe me lindi dhe qe me thoshte shpesh: "Dita qe linde ti, ka qene me e lumtura e jetes sime". Per ate, qe sa isha i vogel me edukoi dhe me sherbeu kaq miresisht, dhe tani qe sa here vonohem jashte shtepise nuk shkon kurre te fleje pa u siguruar se une kam ardhur.
Kete liber, nene, ta kushtoj ty dhe nuk dua te ta them me ne vesh, pasi tashme babait nuk i mbetet me hatri sepse edhe ai ne fjalen e tij te pare "Nene" ka thene.
Faleminderit, nene e dashur, per gjithcka dhe me fal per te gjitha capkenlleqet e mija sa isha i vogel, nderkohe me fal edhe qe ne kete cast, nuk te ndodhem prane.
Por ama dicka duhet ta dish, qe momentalisht jam i ulur ne zemren tende te bardhe
I vogelthi yt i vetem, Artani !
Kam mendimin se edhe poezite e tjera jane po aq te bukura sa kjo ketu dhe perkushtimi i mesiperm. Te pergezoj qe ke vendosur t'i kushtosh nje liber te tere Nenes (duke mos harruar se sado qe te shkruaje nuk do mjaftonte), sepse me te vertete eshte Ajo qe i meson njeriut gjene me te rendesishme ne jete: dashurine. Te gjithe jemi "vepra" te nenave tona... Sado larg qe te jemi ato jane gjithmone prane, jane brenda nesh!!!
Suksese!
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga [xeni] : 22-06-2005 mė 15:41
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt