Kufoma

[whisper]

U njohëm në kohë të gabuar .
Unë me një trëndafil në dorë .
Ti me një kufomë mbi shpinë .
Kërkoja ta mbillja diku . Të lulëzonte .
Kërkoje ta varrosje diku . Të dekompozohej .
Kërkoja një saksi…
Kërkoje një varr…
Të dy kërkonim dhe ,
pak dhe ,
një copëz dhe…
ku unë të mbillja jetën time që mbaja në duar
e ti vdekjen tënde që mbartje mbi shpinë…
U njohëm në kohë të gabuar.
Unë plot ëndërra që doja t’i zgjoja…
Ti plot makthe që doje t’i harroje…
Unë zgjime të kaltra të të dhuroja…
Ti muzgje të ngrirë të kaloje…
U njohëm në kohë të gabuar.
Një trëndafil me vesë…
dhe
një zemër varrezë…

[KoTeLja_VL]

shume e bukur .... te pergezoj Cob

[whisper]

PARADOKS

I vumë zemrës gurë
dhe e bëmë…
V A RR E Z Ë.
Pastaj pritëm tërë jetën…
të lulëzonte
dicka.

[shigjeta]

U njohëm në kohë të gabuar .
Unë me një trëndafil në dorë .
Ti me një kufomë mbi shpinë .
Kërkoja ta mbillja diku . Të lulëzonte .
Kërkoje ta varrosje diku . Të dekompozohej .
Kërkoja një saksi…
Kërkoje një varr…
Të dy kërkonim dhe ,
pak dhe ,
një copëz dhe…
ku unë të mbillja jetën time që mbaja në duar
e ti vdekjen tënde që mbartje mbi shpinë…
U njohëm në kohë të gabuar.
Unë plot ëndërra që doja t’i zgjoja…
Ti plot makthe që doje t’i harroje…
Unë zgjime të kaltra të të dhuroja…
Ti muzgje të ngrirë të kaloje…
U njohëm në kohë të gabuar.
Një trëndafil me vesë…
dhe
një zemër varrezë…

Me pelqeu shume antiteza qe ke perdorur, e ben krijimin mjaft te fuqishem.

Shume e bukur Crazy...

[whisper]

Faleminderit , shigjete ( e Kupidonit ...)

[Rebele]

Vijne lulet ne varreza
Vdesin lulet ne varresa
S’ka permendore per lulet
As ne varreza

[xhulia]

Sa shume dhemb, ajo qe ke shkruar Crazy!

[whisper]

Sa shume dhemb, ajo qe ke shkruar Crazy!

xhulia ,dhimbja...sheron nje here e mire!!!

[whisper]

Histori e shkurtër varrezash…

Varrmihësi gërmoi gjatë nën urdhërat e atij që pretendonte pronësinë mbi varrin, por pa gjetur asgjë. “Po gërmoj kot më duket, zotëri! “. “Bëj sic të thashë! Jam shumë i sigurtë që këtu ka patur një kufomë.Kohë më parë dikush më varrosi mua këtu! Të paktën kockat duhet të jenë patjetër ! E kupton ti mor varrmihës i shkretë që ato kocka janë shpëtimi im? Ato kocka janë të mijat!Nëse ato kocka gjënden këtu , atëhere ky varr bëhet i imi ! Më kupton ? “.
Varrmihësi gërmoi akoma deri sa kazma e tij u ndesh në një gur të madh e të sheshtë që mesa duket shënonte fundin e varrit.E ngriti ngadalë gurin e madh dhe pasi hodhi një vështrim nën të i thërriti pretenduesit për pronë : “ Zotëri ! Gjeta dicka nën gur! Por…nuk janë kocka …”. “ E cfarë janë? “, pyeti zotëria i paduruar .
“Janë ca filiza lulesh …” .”Lule ? Nuk është e mundur, jo , nuk është e mundur ! E c’kërkojnë këto lule aty? Unë e di shumë mirë që aty ishte varrosur vetëm kufoma ime ,pra kockat e mija ! A thua të kem ngatërruar varr? “.
“Ndoshta , zotëri, ndoshta!”.
Duke hypur në makinë zotëria i bëri edhe një pyetje të fundit varrmihësit që po rimbulonte varrin e hapur tashmë të mbetur pa zot .
“Si ishin ato lulet ?”
“Filiza të rinj,por…të vyshkur ,zotëri,të vyshkur…”.
Makina doli nga dera e varrezës , ndërsa i zoti i saj ish ndjerë i lehtësuar nga fjalët e fundit të varrmihësit. Të paktën askush nuk do ta pretendonte pas tij pronësinë e atij varri.

[whisper]

Për FUNDI-n

FUNDI …kur i vjen fundi
dëshiron
fillim të bëhet,
të ribëhet,
të cbëhet…
nxiton të kujtojë
harresën e tij
fillimeve të dikurshme
pështyrë,
qiejve të kaltër
nxirrë…
përlotet
mbi rrënojat
që vetë i
FUNDosi
në pamundësinë qaramane
për të hapur dyer që u
FUNDosën
nga egoizmi i
celësit të tij…
FUNDI…kur i vjen fundi
harron
që fundi i tij
është fillimi i
dikujt tjetër..
i dikujt
pa celës,
pa dyer.
pa rrënoja,
pa stinë,
pa kujtesë,
pa kufoma,
pa varrezë.